Ελληνικά γλυκά κεράσματα ... για τον Έρασμο

Στα πλαίσια του προγράμματος Erasmus σε Ελληνικά Γυμνάσια και Λύκεια, ήρθε η σειρά του  σχολείου που εργάζεται ο άντρας μου, να φιλοξενήσει τους καθηγητές και τους μαθητές που συμμετέχουν στο ίδιο πρόγραμμα, με θέμα τα Ποτάμια και τα Νερά, από άλλες Ευρωπαϊκές χώρες για μια εβδομάδα.

Όπως καταλαβαίνετε μου "δώθηκε" μια καλή πάσα, για να συμβάλλω κι' εγώ με μερικές μαγειρικές προτάσεις (μαζί με τις μαμάδεςτων παιδιών μας) στα πιάτα που θα προσφερθούν στην γιορτή υποδοχής αλλά και στο πάρτι αποχαιρετισμού που έπεται.

Η φιλοσοφία φυσικά ήταν να παρουσιάσουμε ελληνικές γεύσεις εποχής, που να στηρίζονται αποκλειστικά και μόνον σε δικά μας προϊόντα και προϊόντα που είναι στο φόρτε τους τούτο τον καιρό.

Κάπως έτσι λοιπόν, βγήκαν τα μπισκότα χαρουπιού με μαύρη σταφίδα, σε μια παραλλαγή παλαιότερης συνταγής για τα μπισκότα νεγράκια τα οποία και είναι εξαιρετικά καθώς δεν περιέχουν σχεδόν καθόλου ζάχαρη αφού την μείωσα σε σχέση με την πρώτη εκτέλεση, διπλασιάζοντας την χαρουπόσκονη που προσφέρει την απαραίτητη γλύκα που έχουν τα μπισκότα αυτά.

Τα μεθυσμένα κουλουράκια ούζου, επίσης από την παλαιότερη συνταγή κουλουράκια μεθυσμένα με ούζο, μαστίχα και γλυκάνισο.

Και μετά συνέχισα μ' ένα κέϊκ πορτοκαλιού με σταγόνες πικρής σοκολάτας και γλάσσο,

αλλά κι' ένα σάμαλι με μαστίχα, λεμόνι και τριμμένο αμυγδαλάκι εντός του (για την συνταγή θα επανέλθω σύντομα, καθώς έκανα μια προσαρμογή από δύο συνταγές που είχα στην διάθεσή μου).

Πάνω που είπα ωστόσο: Ο.Κ. "καθάρισα"...

Ήρθε και το αίτημα για μια μηλόπιτα με cranberries (ξενική προσθήκη αλλά δίνουν ωραία υπόξυνη γεύση στο γλυκό) σταφίδες και καρύδια που είναι αγαπημένη του μεγάλου αγοριού τον τελευταίο καιρό και βασίζεται επίσης σε παλαιότερη συνταγή  για το σκεπαστό μηλόκεκο της Νέλλης, με τις ανάλογες προσαρμογές φυσικά :-)) καθώς έχω αλλάξει κάποια υλικά στην ζύμη.

Αλλά και φρέσκο ψωμάκι με δύο είδη άλευρου (λευκό και ολικής) και γλυκάνισο, για να προσφερθεί με ελαιόλαδο, ρίγανη και ελιές...

Και τέλος, έτσι για να μας βρίσκεται ...  και κάτι τυρένιο, μια τάρτα φέτας με ζύμη κουρού, της οποίας έπεται το ψήσιμο για την αυριανή ημέρα... καθώς ο φούρνος μου σήμερα κοντεύει να βγάλει φλόγες από την χρήση!

Όλα αυτά μέσα σ' ένα Σαββατοκύριακο (μαζί με το καθιερωμένο μαγείρεμα για το φαγητό της οικογένειας...). 
Το τελευταίο Σαββατοκύριακο του Γενάρη, για τον οποίο είχα υποσχεθεί στον εαυτό μου, πως δεν θα κάνω κανένα γλυκό!!!
Ε, καλά την κράτησα την υπόσχεση...ότι δεν έκανα για 30 ημέρες, το έκανα την 31ή!!
(Μην σας περάσει, από το μυαλό, ότι τα πράγματα δεν έγιναν έτσι, γιατί έχω μάρτυρες για όλα αυτά τα δρώμενα, καθώς και μια μέση που έχει πάθει υπερκόπωση σε έσχατο βαθμό, πέραν όλων των άλλων...).

Ευτυχώς που όλα θα μοιραστούν σε τούτη την γιορτή υποδοχής και το μόνο που εύχομαι είναι ν' αρέσουν, καθώς εγώ δεν θα δοκιμάσω απ' όλα για να ξέρω πως τελικά μου βγήκαν...

Καλή εβδομάδα σε όλους σας και με το καλό στον Φλεβάρη του 2016 (καλά πότε φτάσαμε κιόλας... μέχρι προχθές κόβαμε ακόμη τη βασιλόπιτα!!).
Όσο για μένα θα ξαναμπώ στην κουζίνα σε καμμιά τριανταριά μέρες :-)))