Τραχανο-συνοδεία στα καλαμαράκια

Όπως έγραψα και στο προηγούμενο post μου η "κουζινοθεραπεία" της Τετάρτης περιελάμβανε και το πιάτο "καλαμαράκια με τραχανά".
Δεν θεωρώ πως ήταν καμμία καινοτομία στην γεύση και μάλιστα φοβόμουν ιδιαιτέρως το αποτέλεσμα που θα προέκυπτε, αλλά τελικά μάλλον ήταν ωραίο, χορταστικό και γευστικό για τα ταλαιπωρημένα μας στομάχια!

Ο τραχανάς φέτος είχε την τιμητική του.
Στις διακοπές μας πήγαμε και στο χωριό του πεθερού, οπότε οι επισκέψεις σε συγγενικά σπίτια ήταν μέσα στο πρόγραμμα. Και πέσαμε στην περίοδο που όλες οι παλιές καλό-νοικοκυρές έφτιαχναν τα σπιτικά ζυμαρικά τους. Χυλοπίτες, τραχανάδες, λαζανάκια.
Έτσι είχαμε και εμείς οι "πρωτευουσιάνοι" τα τυχερά μας.
Και επειδή το παιδάκι μας είναι μικρό, θεωρούν όλες αυτές οι γιαγιάδες ότι ο τραχανάς είναι απολύτως θρεπτικός για ένα μικρό παιδί.
Μωρέ αυτές δίκιο έχουν.
Αλλά άντε να πείσω εγώ τον Θ. ότι ο τραχανάς είναι πιο νόστιμος από μια σοκολάτα!
Αστειεύσαι μαμά (!) είναι το λιγότερο που θα μου πει το τρίχρονο.

Πάντως εμένα ο τραχανάς μου αρέσει ως φαγητό.
Όχι ως πρωϊνό που τον συνήθιζαν οι παλαιότεροι. Ως υλικό μέσα στο πιάτο μου. Που μπορεί να είναι: τραχανάς σε ντοματόσουπα,
τραχανάς με μελιτζάνες (αγαπημένο φαγητό της μιας δικής μου πατρίδας, το Τσιρίγο),
τραχανάς μέσα στην χορτόπιτα  για να δώσει γεύση και να τραβήξει τα υγρά,
ή τραχανάς με φέτα  σε πίτα, όπως έγραψε την παραδοσιακή συνταγή ο blogger Tobias.

Αλλά τούτη την φορά, τον σκέφτηκα επειδή το ζουμάκι από τα καλαμάρια μου ήταν αρκετό και δεν θέλησα να το πετάξω. Σκέφτηκα θα χυλώσει και ας ελπίσουμε ότι θα δέσει γευστικά και ότι θα το φάνε και όλοι άλλοι...
Λοιπόν το έφαγαν. Δοκίμασε και η πεθερά γιατί της φάνηκε περίεργο πως το είχα συνδυάσει και έζησαν αυτοί καλά κι' εγώ καλύτερα!

Δοκιμάστε το λοιπόν φίλες και φίλοι. Κι' αν τύχει να έχετε και ξυνόχοντρο νομίζω πως θα σας αρέσει το ιδιαίτερο άρωμα του. Προϋπόθεση να μην είστε δύσκολοι όπως η φίλη η Κική (από την Μικρή Κουζίνα) με τον τραχανά και να ανοίξετε τους γευστικούς ορίζοντες με τις παραδοσιακές μας γεύσεις.

Ένα μεγάλο πακέτο κατεψυγμένα καλαμάρια που θα τα καθαρίσετε φυσικά, προηγουμένως.
Σε βαθύ κατσαρόλα-τηγάνι θα ρίξετε ελαιόλαδο και θα σοτάρετε ένα μεγάλο ψιλοκομμένο κρεμμύδι.
Μόλις το κρεμμύδι αρχίζει να γυαλίζει, ρίχνετε μέσα τα καλαμάρια, τα γυρίζετε μια-δυό φορές με ξύλινη κουτάλα για να σοταριστούν μαζί και στην συνέχεια προσθέτετε ένα φλυτζάνι χυμό ντομάτας, πιπέρι, πάπρικα (από ένα κοφτό κουταλάκι) και ένα ποτηράκι κρασιού νερό και μισό ποτηράκι κρασί.

Αφήνετε τα καλαμάρια να μαγειρεύτουν  για 20 λεπτά περίπου και έπειτα ρίχνετε μπόλικο ψιλοκομμένο άνηθο και το αλατάκι (δεν βάζω πολύ στα φαγητά μου γενικώς), αφήνετε λίγο να βράσει και στην συνέχεια ρίχνετε ένα φλυτζάνι τραχανά, που τον ανακατεύετε συχνά - πυκνά για να μην σας κολλήσει. Ίσως χρειαστεί να ρίξετε λίγο νεράκι ακόμη. Μόλις αρχίσει το φαγητό να χυλώνει, κλείνετε την φωτιά για να ψηθεί με το υπόλοιπο της θερμοκρασίας του.
Όταν κρυώσει ελαφρώς είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.
Τρώγεται άνετα και την επομένη με ελάχιστο ζέσταμα.

Σίγουρα το φαγητό αυτό "σηκώνει" και προσθήκες, αλλά εγώ σας έγραψα την απλή βασική συνταγή που έκανα στα γρήγορα.
Καλημέρα εύχομαι και Καλό Σαββατοκύριακο, καλά πως πέρασε έτσι τούτη η εβδομάδα!