Ώρες-ώρες με πιάνει ένα περίεργο πράγμα.
Θυμός, οργή, αγανάκτηση και κάτι σαν "παραίτηση" μαζί, όλα σ’ ένα «πακέτο».
Η προχθεσινή μέρα ήταν μια τέτοια. Πολλά μαζεμένα.
Και φυσικά ξέρω ότι δεν θα είναι και τα τελευταία, αλλά το συναίσθημα είναι εκεί και με κάνει να θέλω να «δείρω» άνθρωπο.
Ότι δεν μπορώ να δείρω (πέρα από κάτι ξυλιές που τρώει ο Θ. στα οπίσθια όταν κάνει τις διάφορες σκανταλιές του) είναι αυτονόητο, οπότε τη «νύφη πληρώνουν» οι κατσαρόλες και τα ταψιά στην κουζίνα μου, ακόμη και όταν δεν είναι ανάγκη!
Για να ηρεμήσω λοιπόν και για να μην κάνω και πράγματα με πολλούς μπελάδες και τζάντζαλα – μάντζαλα, τα μήλα και τα αχλάδια ήταν ότι έπρεπε!
Δύο μεγάλα ξινό-μήλα και τέσσερα αχλάδια έγιναν μια γρήγορη πίτα πάνω σε σφολιάτα.
Γλυκαθήκανε όλοι και εγώ ξεθύμανα!
Πλένετε τα φρούτα τα καθαρίζετε, αφαιρείτε κουκούτσια και λούζετε με τον χυμό από ένα μέτριο πορτοκάλι και ένα μέτριο λεμόνι.
Στρώνετε ένα ταψί στρογγυλό του φούρνου με λαδόχαρτο πάνω στο οποίο θα έχετε ανοίξει ένα φύλλο σφολιάτας με την βοήθεια ενός μικρού ρολού.
Στην σφολιάτα στρώνετε τα κομμένα φρούτα σε κύκλους καλύπτοντας και τα όποια κενά.
Πασπαλίζετε με χοντροκοπανισμένο καρύδι και σκορπάτε ανάμεσα και λίγες σταφίδες. Εάν έχετε κάποια μαρμελάδα μπορείτε να βάλτε επίσης μικρές και σκόρπιες κουταλιές.
Τέλος, πασπαλίζετε κανέλα και μαύρη ζάχαρη πάνω από τα φρούτα.
Τις άκρες της σφολιάτας που περισσεύει στα πλαϊνά τις κόβετε με το μαχαίρι, τις κάνετε λωρίδες στρώνοντας τες σκόρπια στην επιφάνεια της πίτας.
Ψήνετε στους 200 βαθμούς για 20-25 λεπτά σε καλά προθερμασμένο φούρνου, ώσπου να φουσκώσει και να ροδίσει η σφολιάτα.
Και καλά κουράγια…σε όλους μας.
Με συγχωρείς κυρία Πηνελόπη, αλλά αν είναι να φτιάχνεις τέτοια αριστουργήματα, λογικό να σε προκαλούν οι γύρω σου μέχρι να ξεθυμάνεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλοφάγωτη!
Εγώ θα την πασπάλιζα και με άχνη να στρουντελο-φέρει λίγο!
Καλημέρα καλημέρα!! Μα δεν κατάλαβες γιατί φτιάχνω κι εγώ γλυκά κι άλλα πράγματα για να ξεσπώ!! Ε που και που τρώω και κανένα πάλι όμως από νεύρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρώγοντας πρωινό και διαβάζοντας εφημερίδα έλεγα που είσαι;; ελπίζω να ξεθύμανες και να τα πούμε το άλλο Σ/Κ στο μπαζάρ.
Πολλά φιλιά και καλό Σ/Κ
Κάπως έτσι είμαστε όλοι μας....μη νοιώθεις μόνη σε τούτο τον κοσμο τον ...αγγελικά πλασμένο....Οπου και να κοιτάξεις γυαλίζει το μάτι του κόσμου....Πάλι καλά που ξεσπάμε στο ψώνιο μας να λες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο γλυκάκι και θα γίνει, μάλλον για απόψε! Καλό ΣΚ Πηνελόπη μου!
δεν εισαι η μονη,το κανω κι εγω!....τρελλαινομαι για τετοιες συνταγες...εξαιρετικες και για τη λιγουρα του καφε...με γεια και η νεα εμφανιση,πολύ ανθοφορουσα,ανοιξιατικη :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Πηνελόπη μου, πολύ ωραίο αποτέλεσμα είχαν τα νεύρα σου, νόστιμο και μυρωδάτο. Μπράβο! Για τις ξυλιές όμως δε συμφωνώ και να με συγχωρείς. Τα παιδιά πάντα μας φέρνουν στα όριά μας και δοκιμάζουν τις αντοχές μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι ακανδαλιές πρέπει να γίνονται στο σπίτι για να ακολουθεί συζήτηση-άντε πάλι έβγαλα το δασκαλίστικο!
Στοπ το μάθημα, φιλιά, καλό βράδυ!
Πηνελόπη μου εγώ ενώ παλιά δεν είχα ποτέ τέτοιες μέρες, τώρα τελευταία το παθαίνω και ξαφνιάζω τον ίδιο μου τον εαυτό.. Τι να κάνουμε ανθρώπινα είναι αυτά αλλά όπως λέει και η ephee αν ειναι να κάνεις τέτοιες νοστιμιές όταν έχεις νεύρα δίνεις στους άλλους λόγους να σε νευριάσουν χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!
...Θα πρέπει να ήσουν πολύ συγχυσμένη...Βγήκε εξαιρετική! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά υλικά και σύντομες διαδικασίες.
Ζ.
Εγω φετος ξεσπαω στο λαχανοκηπο, ξεχορταριαζω και σκαβω. Εχει καλυτερα αποτελεσματα δεν κοστιζει και δεν παχαινει!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελόπη μου, μη μου θυμώνεις! Κακό στον εαυτό σου, μη κάνεις! Φιλοσόφησέ το!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γλυκάκι τέλειο!
Καλημέρα Ephee, θα προτιμούσα να έφτιαχνα πράγματα χωρίς να υπάρχουν λόγοι ξεσπάσματος!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο για την άχνη, απλώς την άφησα για να βάλει ο καθείς στο πιατάκι του σύμφωνα με τα γούστα και την όρεξή του.
Πηνελόπη μου, έχω διαβάσει πολλές αναρτήσεις σου, η περιγραφή σε αυτήν όντως αναδύει άρωμα θυμού. Τουλάχιστον εκτονώνεσαι. Εγώ το έχω ρίξει στο πλέξιμο και στις κατασκευές για εκτόνωση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα.
ΥΓ για να μην κάνω βόλτες από ανάρτηση σε ανάρτηση. Περιμένω πρόσκληση στον επόμενο διαγωνισμό πτηνών.
Ξανθή μου, αν "διάβαζεις" και πίσω από τις γραμμές των επώνυμων αρθρογράφων και "ξέρεις" και κάποια πράγματα εκ' των έσω (όπως συμβαίνει στην δική μου περίπτωση) τότε βάζεις κομματάκια στο τεράστιο προβληματικό παζλ της Πατρίδας μας...και τα νεύρα πάνε κι' έρχονται.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα τα πούμε ίσως από κοντά αν τα καταφέρουμε. Πολλές καλημέρες.
Έφη μου το ξέρω πως δεν είμαι "μόνη" αλλά κάποιες φορές αισθάνομαι σαν να είμαι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη βλέπω ανθρώπους που ξέρω χρόνια, και μένω "άφωνη" από τις πράξεις και τις αντιδράσεις τους στα όσα συμβαίνουν...κι' εκεί πάνω έρχομαι πια κι' εγώ στα ίσα μου.
Ελπίζω, αν την έφτιαξες, να σας άρεσε.
Καλή εβδομάδα εύχομαι ολόψυχα σε σένα και όλο τον λόχο!
Cookitsa...καιρό είχα να σε "δω".
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά. Ξέρω πως με καταλαβαίνουν πολύ γύρω μου κι' αυτό είναι όντως παρηγοριά, αλλά πάντα υπάρχει εκείνο το γ......ο που λέμε!
Πολλές καλημέρες.
Ζαμπία μου με τα νεύρα σαν "κορδόνια" φαίνεται πως "αποδίδω" καλύτερα στα τηγάνια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα να έχουμε.
Ελένη μου καταλαβαίνω τι θέλεις να πεις... έχω κι' εγώ μια τάση για "δασκαλίστικα" μέσα μου. Άλλωστε έχουμε και δάσκαλο στο σπίτι μας, αλλά κάποιες φορές καμμιά ξυλιά μπορεί και να χρειάζεται. Δεν είπα άλλωστε ότι γίνεται και κάθε μέρα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω πως άμα μας δεις από κοντά θα μας "καταλάβεις" όλους μας καλύτερα.
Νόστιμο γλυκάκι και απλό, γιατί αυτά έχουν και μεγάλη χάρη.
Πολλές πολλές καλημέρες.
Eri μου παλιά, ίσως επειδή η ηλικία ήταν νεώτερη, δεν υπήρχαν πράγματα που να έλεγα πως δεν "παλεύονται". Τώρα είναι στιγμές που "αισθάνομαι" πως δεν μπορώ να τα "παλεύψω" κι' αυτό εμένα προσωπικά με ενοχλεί. Ίσως να φταίει το ότι πάντα πίστευα πως όλα είναι στο χέρι μας να τα κάνουμε καλύτερα (ή χειρότερα) και τώρα βλέπω πως αυτό δεν ισχύει :-( και θα έλεγα πως δεν μ' ενθουσιάζει καθόλου η ιδέα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γλυκάκι μας γλύκανε όσο μπορούσε κι' αυτό!
Αμ, εμείς Λίλα μου...που να τον βρούμε το λαχανόκηπο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι μπορούμε κάνουμε με τις γλάστρες και τις ζαρτινιέρες μας :-)
Προσπαθώ Αγγελική μου...προσπαθώ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά κάποια πράγματα που έρχονται για να "ολοκληρώσουν" την εικόνα που καιρό τώρα σχηματίζεται δεν μας αφήνουν και πολλά περιθώρια.
Κάποια στιγμή ίσως καταφέρουμε να τα πούμε κι' από κοντά πιο αναλυτικά.
Καλημέρες πολλές.
Είδες τελικά Σοφία μου. Βγήκε ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό σημαίνει πως όντως ήμουν πραγματικά και πολύ θυμωμένη, παρά το γεγονός ότι προσπάθησα να το "εκτωνώσω".
Το πλέξιμο είναι τέλεια
"εργασιοθεραπεία" και έχει και ωραία αποτελέσματα που τα φοράς και τα χαίρεσαι...αλλά εγώ που τέτοιες δεξιότητες!
Σαφώς και την επόμενη φορά θα σου πω γιατί έκθεση, αφού ξέρω ότι μπορεί και να σου αρέσει να δεις κάτι τέτοιο! Καλή εβδομάδα εύχομαι.
Ωραίος τρόπος εκτόνωσης! Αριστούργημα γεύσης!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι "εξασκούμε" και την τέχνη αλλά και την "τεχνική ξεσπάσματος" Κική μου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφή