Κοτόπουλο χωριάτικο = χωριάτικη κοτόπιτα

Τα αυθεντικά χωριάτικα κοτόπουλα είναι αυτό που λένε "πτηνά" από σπίτι!
Πραγματικά ξέρεις από που προέρχονται, ειδικά όταν μιλάμε για συγγενικό σπίτι.
To θέμα είναι ότι συνήθως είναι "σκληρούτσικα" στην αίσθηση και θέλουν φυσικά ειδική μεταχείριση στο μαγείρεμά τους.
Έτσι, με ειδική μεταχείριση δηλαδή, αποφάσισα να συμπεριφερθώ κι' εγώ, σ' αυτό που έφτασε στα χέρια μου, ως πεσκέσι από το πεθεροχώρι.
Ψητό σίγουρα, δεν γίνεται. Βραστό όμως με λαχανικά και να κάνεις μετά το ζουμάκι του μια ωραία σούπα, η επιτυχία είναι σίγουρη. Έλα όμως ,που με τις σούπες και μέσα στην ζέστη, εμείς καλά δεν θα έλεγα πως τα πηγαίνουμε...
Ο κύβος ερρίφθει, καθώς έπρεπε να έχουμε ένα ακόμη εορταστικό έδεσμα για την μέρα των γενεθλίων που πλέον μας άφησε πίσω της.

Κοτόπιτα, με όλα της τα καλά!

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Έβρασα το κοτόπουλο (περίπου 1.200 γραμμάρια ήταν) σε νεράκι εμπλουτισμένο με το χυμό ενός μεγάλου λεμονιού και χωρίς καθόλου αλάτι, για 2 ώρες περίπου (μιλάμε για χωριάτικο κοτόπουλο, όχι αυτά του εμπορίου ή του χασάπη σας).
Ξάφρισα, όταν έβγαλε αφρούς σχετικά σκούρους,
Το βράσιμο φυσικά μπορεί να το πραγματοποιηθεί από την προηγούμενη μέρα και να το αφήσει κανείς να κρυώσει ώστε να μπορέσει μετά να το ξεψαχνίσει αφαιρώντας κόκαλα και πέτσα, όπως έκανα εγώ τουλάχιστον.
Τον ζωμό θα μπορούσα να τον κρατήσω για άλλη χρήση, ή να βράσω μέσα σ' αυτόν τα κρεμμύδια μου, όπως θα δείτε πιο κάτω. Αλλά αποφάσισα να μην το κάνω, φοβούμενη λίγο το αποτέλεσμα στην γεύση της πίτας.

Στην συνέχεια έκοψα τα κομμάτια κοτόπουλου με τα δάχτυλά (ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ψαλίδι) σε μικρότερα κομμάτια και τα έβαλα σ' ένα τάπερ, στο ψυγείο μου..

Την επόμενη μέρα μπήκα στη λογική της ετοιμασίας της χωριάτικης κοτόπιτας.
Αν είστε προκομμένες νοικοκυρές και τα πάτε καλά με το άνοιγμα φύλλου, ανοίγετε το δικό σας φυλλαράκι. Αλλιώς θα πάτε στην  αγορά έτοιμου χωριάτικου φύλλου κρούστας για πίττες (όπως έκανα κι' εγώ).

Για την γέμιση τώρα, που αυτή έχει άλλωστε και το στρατηγικό ρόλο στη συγκεκριμένη πίτα, χρησιμοποίησα:
2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε χοντρά κομμάτια.
2 φλιτζάνια (του τσαγιού) νερό,
1 φλιτζάνι (του τσαγιού) γάλα φρέσκο,
3 κουταλιές του σούπας κόρν φλάουερ,
1 μεγάλο καρότο τριμμένο,
1 ματσάκι φρέσκο άνηθο ψιλοκομμένο,
1 κουταλιά σούπας αποξηραμένο δυόσμο,
4 αυγά,
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο από μισό κουταλάκι.
1.5 κούπα τριμμένο τυρί γραβιέρα ή κεφαλοτύρι όχι πολύ αλμυρό,
3-4 κουταλιές σουσάμι,
και 8 φέτες  μεγάλες μπέϊκον.

Σε κατσαρόλα έβαλα τα κομμένα κρεμμύδια να βράσουν μαζί με το νερό μέχρι να μαλακώσουν πολύ και να λιώνουν αν τα τσιμπήσουμε μ' ένα πιρούνι.
Μέσα στο ζουμί αυτό, έριξα το κρύο γάλα στο οποίο προηγουμένως θα είχα διαλύσει το κόρν φλάουερ και ανακάτεψα τα υλικά μεταξύ τους.
Κατόπιν πρόσθεσα και το τεμαχισμένο κοτόπουλο..
Συμπληρωματικά ήρθαν μέσα στο μείγμα μου:  το τριμμένο καρότο, ο άνηθος, ο δυόσμος, το αλάτι,  το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο.
Έβγαλα τη κατσαρόλα από την φωτιά κι άφησα το μείγμα να κρυώσει λίγο.
Μετά το εμπλούτισα με τα αυγά χτυπημένα καθώς και το τριμμένο τυρί.
Η γέμιση  είναι έτοιμη.

Σε καλά λαδωμένο ταψί έστρωσα πλέον τα φύλλα, αφού το καθένα προηγουμένως το είχα περάσει με λίγο ελαιόλαδο και το είχα πασπαλίσει με σουσάμι.

Σημείωση 1η: στην περίπτωση που χρησιμοποιήσετε έτοιμο χωριάτικο φύλλο κρούστας, θα μοιράσατε την ποσότητα στα δύο.
Τα μισά δηλαδή για το κάτω μέρος της πίτας καλύπτοντας ομοιόμορφα το ταψί σας και τα άλλα μισά στην πάνω πλευρά, πάντα λαδώνοντας τα και πασπαλίζοντας πάντα με λίγο σουσάμι.
Το σουσάμι θα δώσει πρόσθετη γεύση σ' αυτήν την εξαιρετική πίτα.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-190 βαθμούς με αέρα ή μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας.

Σημείωση 2η:  το ψήσιμο εξαρτάται πάντα από τις δυνατότητες του φούρνου μας. Θα την ψήσετε εκεί που εσείς συνήθως ψήνετε τις πίτες (σε αέρα ή με αντιστάσεις πάνω και κάτω).
Την έβγαλα από τον φούρνο. Άφησα λιγάκι να σταθεί και να κρυώσει και έτοιμη για σερβίρισμα!

Είναι πλήρες γεύμα μαζί με μια πράσινη σαλάτα για συνοδεία.
Φαγώθηκε εξίσου καλά και την επόμενη μέρα σε θερμοκρασία δωματίου :-)))
Η όλη "βαβούρα" είναι απλώς στο ξεψάχνισμα και στο τεμάχισμα του πτηνού.
Καλή σας απόλαυση, εάν αποφασίσετε να την φτιάξετε.