25.6.13

Κοτόπουλο χωριάτικο = χωριάτικη κοτόπιτα

Τα αυθεντικά χωριάτικα κοτόπουλα είναι αυτό που λένε "πτηνά" από σπίτι!
Πραγματικά ξέρεις από που προέρχονται, ειδικά όταν μιλάμε για συγγενικό σπίτι.
To θέμα είναι ότι συνήθως είναι "σκληρούτσικα" στην αίσθηση και θέλουν φυσικά ειδική μεταχείριση στο μαγείρεμά τους.
Έτσι, με ειδική μεταχείριση δηλαδή, αποφάσισα να συμπεριφερθώ κι' εγώ, σ' αυτό που έφτασε στα χέρια μου, ως πεσκέσι από το πεθεροχώρι.
Ψητό σίγουρα, δεν γίνεται. Βραστό όμως με λαχανικά και να κάνεις μετά το ζουμάκι του μια ωραία σούπα, η επιτυχία είναι σίγουρη. Έλα όμως ,που με τις σούπες και μέσα στην ζέστη, εμείς καλά δεν θα έλεγα πως τα πηγαίνουμε...
Ο κύβος ερρίφθει, καθώς έπρεπε να έχουμε ένα ακόμη εορταστικό έδεσμα για την μέρα των γενεθλίων που πλέον μας άφησε πίσω της.

Κοτόπιτα, με όλα της τα καλά!


Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Έβρασα το κοτόπουλο (περίπου 1.200 γραμμάρια ήταν) σε νεράκι εμπλουτισμένο με το χυμό ενός μεγάλου λεμονιού και χωρίς καθόλου αλάτι, για 2 ώρες περίπου (μιλάμε για χωριάτικο κοτόπουλο, όχι αυτά του εμπορίου ή του χασάπη σας).
Ξάφρισα, όταν έβγαλε αφρούς σχετικά σκούρους,
Το βράσιμο φυσικά μπορεί να το πραγματοποιηθεί από την προηγούμενη μέρα και να το αφήσει κανείς να κρυώσει ώστε να μπορέσει μετά να το ξεψαχνίσει αφαιρώντας κόκαλα και πέτσα, όπως έκανα εγώ τουλάχιστον.
Τον ζωμό θα μπορούσα να τον κρατήσω για άλλη χρήση, ή να βράσω μέσα σ' αυτόν τα κρεμμύδια μου, όπως θα δείτε πιο κάτω. Αλλά αποφάσισα να μην το κάνω, φοβούμενη λίγο το αποτέλεσμα στην γεύση της πίτας.

Στην συνέχεια έκοψα τα κομμάτια κοτόπουλου με τα δάχτυλά (ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ψαλίδι) σε μικρότερα κομμάτια και τα έβαλα σ' ένα τάπερ, στο ψυγείο μου..

Την επόμενη μέρα μπήκα στη λογική της ετοιμασίας της χωριάτικης κοτόπιτας.
Αν είστε προκομμένες νοικοκυρές και τα πάτε καλά με το άνοιγμα φύλλου, ανοίγετε το δικό σας φυλλαράκι. Αλλιώς θα πάτε στην  αγορά έτοιμου χωριάτικου φύλλου κρούστας για πίττες (όπως έκανα κι' εγώ).


Για την γέμιση τώρα, που αυτή έχει άλλωστε και το στρατηγικό ρόλο στη συγκεκριμένη πίτα, χρησιμοποίησα:
2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε χοντρά κομμάτια.
2 φλιτζάνια (του τσαγιού) νερό,
1 φλιτζάνι (του τσαγιού) γάλα φρέσκο,
3 κουταλιές του σούπας κόρν φλάουερ,
1 μεγάλο καρότο τριμμένο,
1 ματσάκι φρέσκο άνηθο ψιλοκομμένο,
1 κουταλιά σούπας αποξηραμένο δυόσμο,
4 αυγά,
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο από μισό κουταλάκι.
1.5 κούπα τριμμένο τυρί γραβιέρα ή κεφαλοτύρι όχι πολύ αλμυρό,
3-4 κουταλιές σουσάμι,
και 8 φέτες  μεγάλες μπέϊκον.

Σε κατσαρόλα έβαλα τα κομμένα κρεμμύδια να βράσουν μαζί με το νερό μέχρι να μαλακώσουν πολύ και να λιώνουν αν τα τσιμπήσουμε μ' ένα πιρούνι.
Μέσα στο ζουμί αυτό, έριξα το κρύο γάλα στο οποίο προηγουμένως θα είχα διαλύσει το κόρν φλάουερ και ανακάτεψα τα υλικά μεταξύ τους.
Κατόπιν πρόσθεσα και το τεμαχισμένο κοτόπουλο..
Συμπληρωματικά ήρθαν μέσα στο μείγμα μου:  το τριμμένο καρότο, ο άνηθος, ο δυόσμος, το αλάτι,  το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο.
Έβγαλα τη κατσαρόλα από την φωτιά κι άφησα το μείγμα να κρυώσει λίγο.
Μετά το εμπλούτισα με τα αυγά χτυπημένα καθώς και το τριμμένο τυρί.
Η γέμιση  είναι έτοιμη.


Σε καλά λαδωμένο ταψί έστρωσα πλέον τα φύλλα, αφού το καθένα προηγουμένως το είχα περάσει με λίγο ελαιόλαδο και το είχα πασπαλίσει με σουσάμι.

Σημείωση 1η: στην περίπτωση που χρησιμοποιήσετε έτοιμο χωριάτικο φύλλο κρούστας, θα μοιράσατε την ποσότητα στα δύο.
Τα μισά δηλαδή για το κάτω μέρος της πίτας καλύπτοντας ομοιόμορφα το ταψί σας και τα άλλα μισά στην πάνω πλευρά, πάντα λαδώνοντας τα και πασπαλίζοντας πάντα με λίγο σουσάμι.
Το σουσάμι θα δώσει πρόσθετη γεύση σ' αυτήν την εξαιρετική πίτα.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-190 βαθμούς με αέρα ή μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας.

Σημείωση 2η:  το ψήσιμο εξαρτάται πάντα από τις δυνατότητες του φούρνου μας. Θα την ψήσετε εκεί που εσείς συνήθως ψήνετε τις πίτες (σε αέρα ή με αντιστάσεις πάνω και κάτω).
Την έβγαλα από τον φούρνο. Άφησα λιγάκι να σταθεί και να κρυώσει και έτοιμη για σερβίρισμα!

Είναι πλήρες γεύμα μαζί με μια πράσινη σαλάτα για συνοδεία.
Φαγώθηκε εξίσου καλά και την επόμενη μέρα σε θερμοκρασία δωματίου :-)))
Η όλη "βαβούρα" είναι απλώς στο ξεψάχνισμα και στο τεμάχισμα του πτηνού.
Καλή σας απόλαυση, εάν αποφασίσετε να την φτιάξετε.

39 σχόλια:

  1. Καλή εβδομάδα!!! Πολύ μου αρέσει η πίτα σου, βροντοφωνάζει ότι είναι νόστιμη και ευκολοφάγωτη! Χωριάτικο κοτόπουλο δεν διαθέτω, ούτε και αντίστοιχο προμηθευτή αλλά μου έδωσες ιδέα για παρασκευή κοτόπιτας που έχω να κάνω αρκετό καιρό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλώς την...
      Χαίρομαι που σου την επανέφερα στην μνήμη σου Αμαλία μου. Ομολογώ ότι κι' εγώ μάλλον είχα χρόνια να φτιάξω κοτόπιτα και αφορμή στάθηκε το πεσκέσι τούτο!

      Διαγραφή
  2. Πολυ νοστιμη φαινεται!
    Αλλη γευση δινει το χωριατικο κοτοπουλο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά το χωριάτικο κοτόπουλο, αν το "κανακέψεις" σωστά στην κατσαρόλα σου, έχεις πάντα ωραίο αποτέλεσμα!

      Διαγραφή
  3. Λέω να πάω μόνιμα στο χωριό να βάλω κότες και να σε προσκαλώ να φτιάχνουμε κοτόπιτες μιας κι εδώ δεν νομίζω ότι θα αντέξουμε για πολύ!!
    Καλό απόγευμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ να σε προτρέψω φιλενάδα μου... για να έχω και μια πόρτα πάντα ανοιχτή, για εκδρομή στο χωριό! Με καθαρό αέρα και κοτόπουλα χωριάτικα θα πάρουμε τ
      απάνω μας σίγουρα :-)))
      Καλό απόγευμα και από εμένα (έστω και της επόμενης μέρας πια...)

      Διαγραφή
  4. Η κοτοπιτα ειναι απο τις αγαπημενες μου πιτουλες! φαινεται λαχταριστη!
    Συμφωνω με την Ξανθη, πρεπει να το σκεφτουμε σοβαρα να γυρισουμε στα πατρια εδαφη μηπως και γευτουμε τιποτα νοστιμο που εχουμε γεμισει στα συντηρητικα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν έχετε βάσεις Loulou... σίγουρα είναι μια καλή εναλλακτική σκέψη.
      Εμείς που δεν διαθέτουμε παρ' ελάχιστα, θα έχουμε ως εναλλακτική τα σπίτια και τα χωράφια των φίλων μας :-)))

      Διαγραφή
  5. Η κοτόπιτα είναι από τις πρώτες πίτες που δοκίμασα όταν άρχισα να παίζω το μικρό μάγειρα, και μετά την ξέχασα. Καιρός να την ξαναθυμηθώ, γιατί τη λιμπίστηκα τη δική σου! Φιλάκια κοτοβραστερά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πιάσε κοτόπουλο, ξεπουπούλιασε το ... (όχι λάθος, έτοιμο θα το πάρεις εσύ Μαρθούλα μου) και ξεκίνα με το καλό την πιτούλα σου. Θα σου φανεί τέλεια χορταστική είμαι σίγουρη.
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  6. Θελω να την φαω ολη χωρις σαλατα που θα μου αποπροσανατολιζει τη γευση απο αυτο το τελειο κρεας. Γεια στα χερια σου Πηνελοπαρα μου.

    Και κατι ακομα. Θυμασαι πριν καιρο που ειπες πως εχεις βρει ενα καταπληκτικο χωριατικο φυλλο. Θυμισε μου πως λεγεται σε παρακαλω... Μηπως Θρακιωτισσα;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γεια σου Χρυσομαλλούσα!
      Όλη μόνη σου;
      Καλά εσύ με ξεπερνάς...στο μισό ταψί σταμάτησα :-)))

      Το φύλλο που μου αναφέρεις είναι το Ζαγορίσιο.
      Και την Θρακιώτισσα έχω χρησιμοποιήσει αρκετές φορές. Αλλά τώρα έχω καιρό να το αγοράσω. Προτιμώ το Ζαγορίσιο γιατί έχει τετράγωνο σχήμα και με βολεύει περισσότερο με τα νέα μου ταψιά, που τα πήρα όλα τετράγωνα (σαν από βίτσιο ένα πράγμα...)

      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
    2. χαχαχα Στο μισό??? Θες προπόνηση ακόμα Πηνελόπη για να με φτάσεις!!!

      ΟΚ. Ευχαριστώ πολύ για την υπενθύμιση. Το Ζαγορίσιο δεν το βρίκα στο σούπερ. Μόνο Θρακιώτισσα. Αλλά αφού λες ότι και αυτό είναι καλό θα το πάρω.

      Εγώ δεν θα το έλεγα βίτσιο το τετράγωνο ταψί. Μάλλον είσαι λάτρης της συμμετρίας!!! Φιλια πολλά πολλά!

      Διαγραφή
  7. και εγω θελω κοτοπουλο απο το πεθεροχωρι!!!! μα που τους βρισκεις αυτους τους νεολογισμους! :)
    υπεροχη η κοτοπιτα πηνελοπη μου, ποτε δεν εχω φιαξει, και κακως τωρα που ειδα την δικη σου!

    ειρηνη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, μια τάση για νεολογισμούς την έχω αλήθεια Ειρήνη μου.
      Φταίει μάλλον το πολύ μυθιστόρημα καθώς και οι λόγοι των γιαγιάδων μου
      :-))

      Καιρός λοιπόν να δοκιμάσεις κι' εσύ να φτιάξεις την δική σου κοτόπιτα.
      Μια πίτα που στην ελληνική ύπαιθρο πολύ την αγαπούν. Εγώ απλώς έκανα τις δικές μου παραλλαγές και προσθήκες.

      Διαγραφή
  8. Κόλαση η πίτα σου Πηνελόπη μου!
    Η γέμιση εκπληκτική απλά!
    Και με κοτόπουλο όλο γεύση παρακαλώ!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ Ερμιόνη μου.
      Η γέμιση της πίτας ήταν το 90% του επιτυχημένου αποτελέσματος.
      Το υπόλοιπο 10% το είχαν οι άλλοι παράγοντες, το καλό (αν και έτοιμο φύλλο) και το ψήσιμο :-)))
      Χαιρετισμούς πολλούς και καλό μήνα να ευχηθώ.

      Διαγραφή
  9. Πολύ λαχταριστή η πίτα σου Πηνελόπη! Το κοτόπουλο σίγουρα θα ήταν ιδιαίτερο!
    Καθυστερημένα χρόνια σου πολλά, πως έχασα εγώ το προηγούμενο γλυκάκι;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ σε πάρα πολύ Μαρία μου και για τα καλά σου λόγια και για τις ευχές.
      Καλό μήνα Ιούλιο εύχομαι.

      Διαγραφή
  10. Υπέροχη και λαχταριστή η κοτόπιτά σου Πηνελόπη μου...η γέμιση μοναδική!!! Μπράβο φιλενάδα!!! Το έκανες το θαύμα σου πάλι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καθυστερημέρες ευχαριστίες Κική μου!
      Έκανα ότι καλύτερο μπορούσα με το πεσκέσι μου, και μάλλον θα το επαναλάβω το πείραμα στο άμεσο μέλλον αφού άρεσε σε όλους μας εξίσου.
      Φιλιά πολλά και καλό μήνα να έχετε.

      Διαγραφή
  11. Ξέρω ξέρω από χωριάτικα κοτόπουλα, μην σου πω ότι κάνουν και πάνω από δυο ώρες να βράσουν!! Εμείς στο σπίτι μας στο χωριό συνήθως το φτιάχναμε πιλάφι κοκκινιστό, μιλάμε άλλο πράμα!! και η πίτα σου όμως φαίνεται λαχταριστή, με πολύ ωραία γέμιση και αν είχε χειροποίητο φύλλο θα είχε πλήρως απογειωθεί σε νοστιμιά!!
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Μαρία.
      Και μένα η πρώτη μου σκέψη ήταν κάτι κοκκινιστό, αλλά μετά αποφάσισα να "δρομολογήσω" κάπως διαφορετικά τα πράγματα.
      Και τελικά μάλλον είχα δίκιο.
      Καλημέρες πολλές και καλό μήνα να έχεις.

      Διαγραφή
  12. Ma poso m arezei h kotopita!!!!!
    Yperoxi!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, στην επόμενη έκδοση...θα σε πάρω τηλέφωνο να έρθεις, PepS!!!
      Φιλιά πολλά.

      Διαγραφή
  13. Αλανιάρα κοτόπιτα από την μέτρ της τάρτας και της πίτας! Όνειρο (απατηλό για μένα)! Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Άμα ανταμώσω ξανά με άλλη "αλανιάρα" κοτούλα :-)))να σου την φυλάξω Αγγελική μου και να στην χαρίσω, για να της συμπεριφερθείς εσύ όπως θέλεις!

      Διαγραφή
  14. Πηνελόπη μου, ολόκληρο κοτέτσι θα ξεπάστρεφα για να τρώω τέτοια πίτα κάθε μέρα!
    Τι να πω πια; Μας έχεις ξελιγώσει!
    Σλουρπ σλουρπ!
    Πολλά φιλάκια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μου διαβάζεσαι "επικίνδυνη" Αναστασία μου.
      Να μην σ' αφήσουμε μόνη σε κοτέτσι γιατί πάει τον κατέστρεψες τον νοικοκύρη του :-)))
      Φιλιά πολλά και Καλό Μήνα να έχεις καλή μου φίλη.

      Διαγραφή
  15. Τέλεια η κοτόπιτά σου Πηνελόπη μου!!! Τι καλά που μου τη θύμησες και έχω καιρό να τη φτιάξω!!! Δεν πιστεύω να μη φύλαξες το ζωμό!!!!! Κάνει τέλειο γαμοπίλαφο!!!
    Φιλιά πολλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Γειά σου Silena μου.
      Χαίρομαι που σου "έκανα" μια υπενθύμιση.
      Τον ζωμό τον φύλαξα σε παγοκυψέλες, για άλλες χρήσεις. Και το πρώτο ρυζάκι το έφτιαξα ήδη.
      Καλό μήνα εύχομαι ολόψυχα.

      Διαγραφή
  16. Συμφωνώ απολύτως με την Χρυσαυγή, μόνο κοτόπιτα, όχι σαλάτα!
    Όνειρο σου έγινε, Πηνελόπη μου!
    Φιλάκια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε, άμα σας κάνω και των δύο το τραπέζι λοιπόν Ελένη μου, θα την "βγάλω" οικονομικά αφού εσείς θα φάτε μόνον πιτούλα :-)))
      Φιλιά πολλά και να έχετε έναν όμορφο Ιούλιο εύχομαι.

      Διαγραφή
  17. Πωπώ!!!! Η τελευταία φωτογραφία σου με "τσάκισε" νυχτιάτικα!!!
    Αμάν! ούτε έγκυος να ήμουνα τέτοια λιγούρα!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έκανε την "διαφορά" η κομματιασμένη με το πιρουνάκι πίτα Σοφία μου :-)))
      Καλό μήνα να έχετε εκεί στο νησί σας, εύχομαι.

      Διαγραφή
  18. Λατρεύω τις πίτες, τρώγονται εύκολα σε όλη τη διάρκεια της ημέρας! Και η δικιά σου κοτόπιτα φαίνεται καταπληκτική!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ανήκουμε στο ίδιο club...
      Κι' εγώ έχω μεγάλη αδυναμία σε πίτες και τάρτες φίλη μου.
      Οπότε σε νοιώθω καλά.

      Διαγραφή
  19. Τέλεια η πίτα σου και πραγματικά τυχερή που έχεις τέτοια πεσκέσια ομορφα!
    Δεν θα ξεχάσω ποτέ το λίπος μέσα στη σούπα (δεν πρόσθετα ελαιόλαδο καν, λίγο μόνο προς το τελείωμα) όταν έβραζα χωριάτικο κοτόπουλο παλιά...τώρα δυστυχώς πάπαλα!
    Καλό μήνα Πηνελόπη μου! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Ευχαριστώ σε Εφη μας.
    Ναι ορισμένες φορές τα "τυχερά" μου είναι πραγματικά άξια λόγου και προσοχής, οπότε προσπαθώ να τα αξιοποιώ όσο καλύτερα μπορώ.
    Καλημέρες πολλές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή