Τρουφάκια Αμυγδάλου με άρωμα και χρώμα

Ένα νέο βαφτιστήρι μπαίνει σε λίγες μέρες, μέσα στην κολυμπήθρα (ωχ, το παιδάκι μας...).

Για να γιορτάσουμε το γεγονός ως καλοί νονοί, σεβόμενοι όμως και τον "ρόλο" της νονάς, ως food blogger, είπαμε  να συμβάλλουμε με μερικά καλούδια σε τούτο το χαρμόσυνο γεγονός της οικογένειας της Εύας και του Παναγιώτη, που ταυτόχρονα θα τελέσουν και διπλό μυστήριο.
Όλα να πάνε κατ' ευχήν παίδες :-)))

Ευχές πολλές λοιπόν, με Τρουφάκια αμυγδάλου έξτρα αρωματικά, χάρη στο ξύσμα πορτοκαλιού, το ανθόνερο και την βανίλια (τι άρωμα βανίλιας θα ήμουν άλλωστε, αν δεν την χρησιμοποιούσα όπως της αρμόζει...) αλλά και κατάλληλα στολισμένα για την περίσταση, με χρωματισμένη ζάχαρη.

Η πρόβα τζενεράλε έγινε και μας έδωσε ως αποτέλεσμα 35-40 τρουφάκια, σε μέγεθος μικρού καρυδιού. Πάμε όμως... για μεγαλύτερες ποσότητες εντός της εβδομάδας με την δύναμη του Θεού και αφού συνέλθουμε από το πολύ "τρέξιμο" που και πάλι μας έχει "πλακώσει".

Για τα τρουφάκια, χρησιμοποίησα:
2 κούπες ξασπρισμένα και αλεσμένα (στο multi) αμύγδαλα,
1/2 κούπα ζάχαρη άχνη,
1 κούπα αλεσμένο μπισκότο (τύπου μιράντα)
1 κούπα  φρυγανιά αλεσμένη επίσης,
2 κουταλάκια γλυκού ανθόνερο,
1/2 φακελάκι βανίλια αρωματισμένη με πορτοκάλι,
ξύσμα από ένα μέτριο πορτοκάλι,
καθώς και τον χυμό του,
1-2 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού,
1 κουταλιά λικέρ πορτοκάλι (ή μαστίχα).

Για το στόλισμα,
1,5 κούπα κρυσταλλική ζάχαρη
6-7 σταγόνες χρώμα ζαχαροπλαστικής μπλε, σε μορφή ζελέ.

Αρχικά έβρασα τα αμύγδαλα (που ήταν με το φλούδι τους) για 6-8 λεπτά, ώστε να μπορέσω να τα ξεφλουδίσω πιο εύκολα. Τα στράγγισα, τα έβαλα μετά σε κρύο νερό για 5 λεπτά, για να μπορώ να τα πιάσω και μετά επί το έργον του καθαρισμού...

Στην συνέχεια στεγνώθηκαν για μια ώρα πάνω σε χαρτί κουζίνας και αλέστηκαν στο multi.
Σε μεγάλο μπολ ανακάτεψα όλα τα υλικά προσθέτοντας σταδιακά τα υγρά που αναφέρονται και πήρα μια ωραία "πάστα" αμυγδάλου που μπήκε στο ψυγείο για 3 ώρες, ώστε να σφίξει.

Στο διάστημα αυτό χρωμάτισα την ζάχαρη, φορώντας γάντι μιας χρήσης, ώστε να ανακατέψω με το χέρι το χρώμα και να βαφτεί η ζάχαρη ομοιόμορφα.

Άρχισα μετά το πλάσιμο και το ρολλάρισμα πάνω στην χρωματιστή ζάχαρη.
Μπήκαν σε σκεύος αεροστεγές και πάλι στο ψυγείο, μέχρι που ήρθε η ώρα της γενικής δοκιμής.
Έγιναν αποδεκτά απ' όσους τα δοκίμασαν με επιφωνήματα καθώς ήταν εντυπωσιακά, τόσο από εμφάνιση όσο και από γεύση.