Τις περισσότερες φορές έχοντας κατά νου κάποια υλικά που πρέπει να αξιοποιηθούν μου προκύπτουν και οι καλύτερες πειραματικές εκδόσεις σε φαγητά ή γλυκά.
Κάποιες άλλες πάλι, είναι σκέτη αποτυχία, αλλά προσπαθώ να το ξεπερνώ :-) και να μην το ξαναπράξω ως πείραμα.
Χθες λοιπόν έτσι μου βγήκε και το ακόλουθο σουφλέ λαχανικών ή η ομελέτα φούρνου ή κάτι μεταξύ των δύο.
Το βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί και νομίζω πως μια εικόνα αξίζει όσο χίλες λέξεις ή να πω καλύτερα πως αξίζει τις μπουκιές που κρύβει!
Υλικά για χρησιμοποιήθηκαν:
2 μέτρια καρότα βρασμένα (όχι πάρα πολύ όμως) κομμένα σε μικρά κομμάτια,
1 κόκκινη πιπεριά (μπορεί και πράσινη φυσικά) κομμένη επίσης σε μικρά κομμάτια.
3 μέτριες σφυχτές ντομάτες ξεφλουδισμένες και χωρίς σπόρους ψιλοκομμένες,
1 μικρό κουτί μανιτάρια σε φέτες (δεν είχα διαθέσιμα φρέσκα αλλιώς θα τα έβαζα)
1 μικρό ματσάκι μαϊντανός ψιλοκκομένος,
300 γραμμάρια τυρί ένταμ ψιλοκομμένο (ή όποιο κίτρινο τυρί σας βρίσκετε)
200 γραμμάρια ζαμπόν ψιλοκομμένο επίσης,
6 αυγά,
1 μικρή κρέμα γάλακτος με λίγα λιπαρά,
3-4 κουταλιές της σούπας αλεύρι,
ένα φλυτζάνι (του τσαγιού) ελαιόλαδο, όχι πολύ γεμάτο όμως.
Μοσχοκάρυδο, πιπέρι, ρίγανη και ελάχιστο αλάτι.
Πλένετε καλά όλα σας τα λαχανικά και τα καθαρίζετε.
Βάζετε τα καρότα να βράσουν (όχι να παραβράσουν όμως).
Ψιλικόβετε την πιπεριά, αφαιρείτε τους σπόρους.
Ξεφλουδίζετε τις ντομάτες και αφαιρείτε τους σπόρους τους όσο περισσότερο γίνεται.
Σ' ένα μέτριο πυρέξ ρίχνετε τα 3/4 του ελαιολάδου και το αλοίφετε καλά στο σκεύος.
Μέσα στο πυρέξ βάζετε τα κομμάτια της ντομάτας, την πιπεριά, τα μανιτάρια (όποια είναι πιο μεγάλα τα κόβετε στην μέση) τα καρότα αφού έχουν βράσει επίσης κομμένα και τον μαϊντανό.
Ανακατεύετε καλά με τα χέρια έτσι ώστε να αναμειχτούν τα υλικά και να λαδωθούν από το λάδι που υπάρχει μέσα στο πυρέξ.
Στην συνέχεια ρίχνετε το ψιλοκομμένο τυρί και το ζαμπόν, ανακατεύετε και πάλι.
Πασπαλίζετε με ρίγανη, περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού.
Στην επόμενη φάση, χτυπάτε μέσα σε βαθύ μπόλ: τα αυγά, με την κρέμα γάλακτος, το αλεύρι, το μοσχοκάρυδο, το πιπέρι και το υπόλοιπο ελαιόλαδο πολύ καλά μ' έναν αυγοδάρτη και περιχύνετε με το μείγμα αυτό τα υλικά που έχετε στο πυρέξ.
Ψήνετε σε καλά προθεμασμένο φούρνο (με αέρα στην δική μου κουζίνα) στους 180 βαθμούς για 40 περίπου λεπτά. Μέχρι να αποκτήσει το σουφλέ ή ομελέτα σας (εσείς αποφασίζετε για το όνομα της κατασκευής) μια ωραία κρούστα και να μοσχομυρίσει η κουζίνα σας.
Τα υλικά σηκώνουν φυσικά αυτοσχεδιασμό.
Αλλά νομίζω πως η γεύση των συγκεκριμένων, έδεσε πολύ ωραία.
Κάποιες άλλες πάλι, είναι σκέτη αποτυχία, αλλά προσπαθώ να το ξεπερνώ :-) και να μην το ξαναπράξω ως πείραμα.
Χθες λοιπόν έτσι μου βγήκε και το ακόλουθο σουφλέ λαχανικών ή η ομελέτα φούρνου ή κάτι μεταξύ των δύο.
Το βλέπετε στην φωτογραφία που ακολουθεί και νομίζω πως μια εικόνα αξίζει όσο χίλες λέξεις ή να πω καλύτερα πως αξίζει τις μπουκιές που κρύβει!
Υλικά για χρησιμοποιήθηκαν:
2 μέτρια καρότα βρασμένα (όχι πάρα πολύ όμως) κομμένα σε μικρά κομμάτια,
1 κόκκινη πιπεριά (μπορεί και πράσινη φυσικά) κομμένη επίσης σε μικρά κομμάτια.
3 μέτριες σφυχτές ντομάτες ξεφλουδισμένες και χωρίς σπόρους ψιλοκομμένες,
1 μικρό κουτί μανιτάρια σε φέτες (δεν είχα διαθέσιμα φρέσκα αλλιώς θα τα έβαζα)
1 μικρό ματσάκι μαϊντανός ψιλοκκομένος,
300 γραμμάρια τυρί ένταμ ψιλοκομμένο (ή όποιο κίτρινο τυρί σας βρίσκετε)
200 γραμμάρια ζαμπόν ψιλοκομμένο επίσης,
6 αυγά,
1 μικρή κρέμα γάλακτος με λίγα λιπαρά,
3-4 κουταλιές της σούπας αλεύρι,
ένα φλυτζάνι (του τσαγιού) ελαιόλαδο, όχι πολύ γεμάτο όμως.
Μοσχοκάρυδο, πιπέρι, ρίγανη και ελάχιστο αλάτι.
Πλένετε καλά όλα σας τα λαχανικά και τα καθαρίζετε.
Βάζετε τα καρότα να βράσουν (όχι να παραβράσουν όμως).
Ψιλικόβετε την πιπεριά, αφαιρείτε τους σπόρους.
Ξεφλουδίζετε τις ντομάτες και αφαιρείτε τους σπόρους τους όσο περισσότερο γίνεται.
Σ' ένα μέτριο πυρέξ ρίχνετε τα 3/4 του ελαιολάδου και το αλοίφετε καλά στο σκεύος.
Μέσα στο πυρέξ βάζετε τα κομμάτια της ντομάτας, την πιπεριά, τα μανιτάρια (όποια είναι πιο μεγάλα τα κόβετε στην μέση) τα καρότα αφού έχουν βράσει επίσης κομμένα και τον μαϊντανό.
Ανακατεύετε καλά με τα χέρια έτσι ώστε να αναμειχτούν τα υλικά και να λαδωθούν από το λάδι που υπάρχει μέσα στο πυρέξ.
Στην συνέχεια ρίχνετε το ψιλοκομμένο τυρί και το ζαμπόν, ανακατεύετε και πάλι.
Πασπαλίζετε με ρίγανη, περίπου ένα κουταλάκι του γλυκού.
Στην επόμενη φάση, χτυπάτε μέσα σε βαθύ μπόλ: τα αυγά, με την κρέμα γάλακτος, το αλεύρι, το μοσχοκάρυδο, το πιπέρι και το υπόλοιπο ελαιόλαδο πολύ καλά μ' έναν αυγοδάρτη και περιχύνετε με το μείγμα αυτό τα υλικά που έχετε στο πυρέξ.
Ψήνετε σε καλά προθεμασμένο φούρνο (με αέρα στην δική μου κουζίνα) στους 180 βαθμούς για 40 περίπου λεπτά. Μέχρι να αποκτήσει το σουφλέ ή ομελέτα σας (εσείς αποφασίζετε για το όνομα της κατασκευής) μια ωραία κρούστα και να μοσχομυρίσει η κουζίνα σας.
Τα υλικά σηκώνουν φυσικά αυτοσχεδιασμό.
Αλλά νομίζω πως η γεύση των συγκεκριμένων, έδεσε πολύ ωραία.
Πολύ νόστιμη η σουφλομελέτα σου :D
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδια
Όπως και να το πεις λαχταριστό είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝομίζω εκλεκτή φίλη ότι το κάνεις επίτηδες, μόλις μεσημεριάζει κι αρχίζει ένα γουργουρητό τσούπ και μια συνταγή σου!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι μούρχεται τώρα να φτιάξω μια μίνι έκδοση!!
Καλό απόγευμα, και μην ξεχνάς πάω με το Θ. όπου θες αρκεί να το θέλει κι ο ίδιος.
Φιλιά
Καλό μεσημέρι πια Αστερομαράκι μου, ωραίο όνομα έδωσες! Καταχωρήθηκε :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠόπη μου γλυκειά έγινε απίστευτα γευστικό. Και η όλη προετοιμασία πανεύκολα, οπότε μετράει θετικούς πόντους, υπέρ του, το πείραμα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΞανθή μου, "εκδικούμαι" με τον τρόπο μου, για τα όσα μπαίνω τα πρωϊνά και διαβάζω :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜεσημεράκι συνήθως κάνω διάλλειμα και με κόβει και μένα η πείνα, οπότε σκέφτομαι και τα ενδεχόμενα για την "βραδυνή" μου μαγειρική της άλλης μέρας.
Αμέ... γιατί όχι. Αν σε συνηθίσει μετά δεν θα ξεκολλά από δίπλα σου.
Πολύ νόστιμο και θρεπτικό το φαγάκι σου! Όπως και να το λένε είναι πολύ λαχταριστό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πώς το λένε, ξέρω ότι μου αρέσει! Προγραμματίζεται άμεσα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελόπη, ωραιότατο και σκανταλιάρικο αν και δεν του φαίνεται! Μην ξεχνάμε την γρήγορη εκτέλεση και "εκτέλεση"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί x3
Εμένα δεν με νοιάζει πως θα το πω, αρκεί να το φάω. Δείχνει να είναι πεντανόστιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!!!
Οπως και να το βαφτίσης, εμένα δεν με νοιάζει..μια πηρουνίτσα μόνο κράτα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ!!!
Πείραμα είναι ΑΥΤΟ;;; Αυτό καλέ φαίνεται πεντανόστιμο και σίγουρα είναι!!! Να δεις εγώ την πρώτη φορά που πήγα να εντυπωσιάσω τον άντρα μου -τότε φρεσκοαρραβωνιαστικό μου- και του έφτιαξα μακαρονάδα με σάλτσα έκπληξη-τρομάρα μου... Ξέρεις τι μου βγήκε;;; Μαγιονέζα!!! Τόσα ήξερα, τόσα έκανα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜαρία μου φαγάκι με "προδιαγραφές" που λένε :-)) Ευτυχώς το έφαγαν όλοι μικροί & μεγάλοι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική μου, ίσως η πιο ανάλαφρη εκδοχή σουφλομελέτας (όπως την ονόμασε το Αστέρι μας). Χωρίς ζυμαρικά, χωρίς πατάτες, χωρίς ψωμί...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, καλά έχει τυράκι, αυγά και κρέμα γάλακτος αλλά πως αλλιώς θα μπορούσε να γίνει;
Χαιρετισμούς πολλούς.
Ζαμπία μου, έτσι όπως τα έγραψες... "Εκτελέστηκε" με κάθε δυνατό τρόπο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίνα μου καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήήταν νόστιμο πολύ και επειδή προσπαθούμε να μην έχουμε πια πολύ άμυλο (μιας και ένας της οικογενείας δεν μπορει να το φάει όπως παλιά) σκαρφιζόμαστε διάφορα :-)
Ειρήνη μου δεν έμεινε τίποτε... Ούτε πιρουνίτσα, ειδικά όταν ζεστούτσικο γίνεται ανάρπαστο. Την επόμενη φορά θα σου κρατήσω κομμάτι :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο ήταν αυτό βρε Μαρίνα μου, με την σάλτσα-μαγιονέζα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι αν την έφαγε για να σ' ευχαριστήσει ή όχι;
Καλημέρες πολλές εκεί στις Βρυξέλλες.
Καλή ιδέα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή και πάν' απ΄όλα γρήγορη και πρακτική αγαπητέ KitsoMitso.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣίγουρα είναι πεντανόστιμο το φαγητάκι σου, φαίνεται από την όψη του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως λέει και το τραγουδάκι: Από τα μάτια πιάνεται, στα χείλια κατεβαίνει. Κι από τα χείλια στην καρδιά ριζώνει και δε βγαίνει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς αλλάζουμε λίγο τον στοίχο και λέμε: Από τα μάτια πιάνεται, στα χείλια κατεβαίνει. Κι από τα χείλια φεύγοντας με στο στομάχι μπαίνει :-))
Αυτοσχεδιασμός Αμαλία μου καλή, αυτοσχεδιασμός...
Καλό ΣΚ σου εύχομαι.
Τι νοστιμιά έκαναν πάλι τα χεράκια σου !!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαίνεται υπέροχο !
Τρελαίνομαι για ομελέτες και για παρεμφερή, μου αρέσουν πολύ τα αυγά και ο αυτοσχεδιασμός με αυτά. Οπότε το πιάτο σου αν το είχα μπροστά μου θα το τιμούσα δεόντως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό Σ/Κ
Αν κρίνω από τα υλικά που έβαλες και την φωτογραφία σου το πείραμα σου πέτυχε!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜοσκοβόλησε μέχρι εδώ!
Πραγματικά αυτή η εικόνα σου μιλάει, φαίνεται λαχταριστό. Πολλές φορές στα πειράματα ή στα λάθη μας φτιάχνουμε υπέροχα φαγητάκια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήμου θυμισε την πεθερα μου η σουφλομελετα σου, να ξερες ποσα μεσημερια και αλλα ποσα βραδια την εβγαζε καθαρη οταν μαζευομασταν ολοι απο το πουθενα και παντα ειχε κατι να μας ταισει!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήεννοειτε οτι βαζεις μεσα οτι εχεις στο ψυγειο
Νόστιμια όντως Μάγδα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνω ότι μπορώ καλή μου στον χρόνο που έχω στην διάθεσή μου :-)
Μαρία και μένα γενικώς μου αρέσουν τα αφράτα πράγματα που έχουν μέσα τυράκι ψημένο. Και τούτη η σουφλομελέτα συνδύαζε σχεδόν τα πάντα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΛαχανικά να έχει κι ας είναι ό,τι θέλει! :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΔημητρά μου, υλικά απλά που εύκολα βρίσκονται σε όλων μας τις κουζίνες... και κει πια μπαίνει το στοιχείο του αυτοσχεδιασμού και του πειραματισμού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜανουσίνα η διαδικασία είναι κατά το ρητό "αν δεν πάθεις ...δεν θα μάθεις". Έτσι λοιπόν ανασκουμπώνεσαι και βάζεις το μυαλό σε λειτουργία για τους συνδυασμούς που πρέπει να κάνεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚάνεις και την προσευχή σου...
Σταυρώνεις και το φαγάκι πριν το βάλεις στον φούρνο...
Και περιμένεις τις εντυπώσεις μετά!
Καλημέρες πολλές.
Κάπως έτσιέκανε και η μάνα μου Ελευθερία, όταν της μαζεύοντα άτομα στα βραδινά τραπέζια και μάλιστα μετά από δουλειές και σχολεία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο είχαν οι παλαίοτερες νοικοκυρές μέσα τους αυτό το στοιχείο...περνάει στο DNA λοιπόν από γενιά σε γενιά :-))
Ε! κάνουμε ότι μπορούμε για να τρώμε όσο περισσότερα λαχανικά γίνεται... κι' ας του βάζουμε και κάτι έξτρα βρε Κικίτσα.
ΑπάντησηΔιαγραφή