Όταν η ταλαιπωρία «βαράει» κόκκινο, μπορεί να μην θέλω με τίποτε
να μαγειρέψω φαγητό για την ίδια ή την επόμενη μέρα... αλλά αν μου «καρφωθεί» η
ανάγκη για γλυκό δεν υπάρχει περίπτωση να μου το βγάλετε από το μυαλό, ούτε με "σφαίρες"!!
Δεδομένου δε, ότι με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων δεν τα πάω
και πολύ καλά πλέον, ώστε να μπω κάπου και ν' αγοράσω - όπως έκανα πάρα πολλές φορές κατά το παρελθόν - καμμιά κούραση δεν θα μ' εμποδίσει …από το να φτιάξω το δικό μου γλυκό.
Έτσι λοιπόν, μετά από μια ώρα ποδαρόδρομο και μια ώρα μέσα σ’ ένα
παμπάλαιο λεωφορείο της γραμμής (αλήθεια αυτά δεν θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί από τους δρόμους χρόνια τώρα...) μέχρι να φτάσω σπίτι μου, μια γλυκιά εκδοχή είχε
πάρει σάρκα και οστά στο κουρασμένο μου μυαλό, έτσι σαν παρηγοριά :-))
Όπως θα δείτε τα υλικά της είναι απλά, συν το γεγονός ότι
δεν περιέχει ζάχαρη, αλλά λίγο μέλι και λίγη στέβια, κάνοντας την σαφώς πιο «αθώα» σαν αμαρτία.
Χρειάστηκαν:
1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (που με καρτέραγε, πάντα τα γλυκά μου βγαίνουν σύμφωνα με το στοκ ντουλαπιών και ψυγείου)
3 μεγάλα αυγά,
2 μεγάλα πορτοκάλια (που είναι στο φόρτε τους, έτσι κι’ αλλιώς)
400 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό (πλήρες ή με 2% λιπαρά που έβαλα
εγώ)
2 κουταλιές στέβια σε σκόνη,
3 κουταλιές μέλι,
1/3 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική,
2 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γραμ. σταφίδες ξανθιές.
Σε πρώτη φάση πλένετε καλά τα πορτοκάλια σας. Παίρνετε όλο το ξύσμα
τους και μετά τα στύβετε.
Μέσα στον χυμό, για όση ώρα θα κάνετε την υπόλοιπη διαδικασία, θα βάλετε τις σταφίδες να μουλιάζουν.
Μέσα στον χυμό, για όση ώρα θα κάνετε την υπόλοιπη διαδικασία, θα βάλετε τις σταφίδες να μουλιάζουν.
Σε βαθύ μπολ θα βάλετε το γιαούρτι, τ’ αυγά, τη βανίλια και
το ξύσμα. Θα τα χτυπήσετε για 6-7 λεπτά
με το σύρμα ώστε να ενωθούν καλά.
Στην συνέχεια θα προσθέσετε στο πιο πάνω μείγμα, την στέβια
και το μέλι που θα φροντίσετε να το ζεστάνετε λιγάκι στον φούρνο μικροκυμάτων ή
σ’ ένα μικρό μπρίκι, έτσι ώστε να δουλευτεί πιο εύκολα κατά την ένωσή του με τα
υπόλοιπα υλικά.
Τέλος προσθέτετε στο μείγμα τον χυμό πορτοκαλιών (χωρίς τις σταφίδες)
και τις 2 κουταλιές αλεύρι και χτυπάτε και πάλι με το σύρμα. Συνολικός χρόνος για την κρέμα όχι πάνω από 10 λεπτά θα έλεγα.
Σε στρογγυλό ταψί ή φόρμα με τσέρκι, στρώνετε αντικολλητικό
χαρτί και πάνω σ’ αυτό θα βάλετε το φύλλο
της ζύμης απλώνοντας το προς όλες τις μεριές.
Πάνω στο φύλλο θα σκορπίσετε τις σταφίδες, έτσι ώστε να πάνε
παντού.
Από πάνω θα βάλετε την κρέμα γιαουρτιού-πορτοκαλιού.
Τα μέρη του φύλλου που περισσεύουν τα γυρίζετε προς τα μέσα,
ώστε να σχηματίσετε ένα στεφανάκι γύρω-γύρω, από την κρέμα.
Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 170 βαθμούς
για 35-40 λεπτά.
Στα μισά του χρόνου, που ήδη η επιφάνεια θα έχει πάρει χρώμα,
πασπαλίζετε αμύγδαλο φιλέ την επιφάνεια του γλυκού - με λίγη προσοχή πάντα, αφού καίει - και
συνεχίζετε το ψήσιμο του μέχρι να πάρει ένα ωραίο «καραμελένιο» χρώμα όλη η επιφάνεια και το φύλλο στο στεφανάκι να έχει ψηθεί επίσης.
Σβήνετε τον φούρνο και βγάζετε το γλυκό σας.
Το αφήνετε να σταθεί για κανένα τέταρτο και να έρθει η κρέμα σε φυσιολογικά επίπεδα θερμοκρασίας και σερβίρετε, προσθέτοντας στην επιφάνειά της λίγο μέλι.
Το αφήνετε να σταθεί για κανένα τέταρτο και να έρθει η κρέμα σε φυσιολογικά επίπεδα θερμοκρασίας και σερβίρετε, προσθέτοντας στην επιφάνειά της λίγο μέλι.
Την επόμενη μέρα τρώγεται εξίσου ωραία αν την ζεστάνετε στον φούρνο μικροκυμάτων και κατόπιν της ρίξετε το μελάκι της.
Φίλη Πηνελόπη το σημερινό γλυκάκι σου μου αρέσει πάρα, μα πάρα, πολύ γιατί έχει υλικά εύκολα και εκτέλεση απλή! Αν προσθέσω και το υπέροχο άρωμά του καταλήγω στο μοναδικό λογικό συμπέρασμα, ότι δηλαδή πρέπει να το παρασκευάσω πολύ σύντομα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμαλία μου γλυκιά, σε σωστό συμπέρασμα κατέληξες :-))
ΔιαγραφήΚαι να δεις που ήταν τόσο μεγάλη η παρηγοριά της σκέψης του, που άντεξα 2 ώρες δύσκολου δρόμου, την περασμένη εβδομάδα!
Do it...χωρίς φόβο και πάθος!
Μέλι και πορτοκαλάκι να γλυκάνεις τους καημούς και τους αναστεναγμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι τα θες τα ζαχαροπλαστεία; Εσύ έχεις το δικό σου!
Μάρθα μου, να έρθω εκεί στα ξένα, να κάνουμε παρέα ένα δικό μας ζαχαροπλαστείο;;;
ΔιαγραφήΕκεί με βλέπω να έχω μέλλον...μόλις το παρόν μου με "εγκαταλείψει" οριστικά :-)))
Φιλιά και Χαιρετισμούς πολλούς.
Πηνελόπη μου, η ταλαιπωρία σου είχε τον καλύτερο επίλογο! Με ένα κομμάτι από αυτό το υπέροχο γλυκό ξεχνάς και τα παμπάλαια λεωφορεία και τον ποδαρόδρομο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΔιαγραφήΈκανα την ανάγκη, φιλοτιμία Αναστασία μου.
ΔιαγραφήΌση ώρα περπάταγα πρόβλημα δεν είχα...άλλα μέσα στο λεωφορείο επιστράτευσα τη φαντασία μου, για να ξεπεράσω το "κακό συναπάντημα" που λένε...
Πηνελοπη μου, πιστευω οτι παρηγορηθηκες με αυτην την νοστιμη πορτοκαλοπιτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εγω το εχω παθει αυτο που λες, δηλαδη τελευταια δεν μου αρεσουν τα γλυκα των ζαχαροπλαστειων. Μου μπαινουν και διαφορες ιδεες για τα υλικα που χρησιμοποιουν και ισως γι'αυτο τωρα τελευταια το ερριξα τοσο πολυ στην ζαχαροπλαστικη, για να αποθαρρυνω και τους υπολοιπους να πανε να αγορασουν.
Πολλα φιλια!
Μαρίνα μου, νομίζω πως με νοιώθεις πολύ καλά.
ΔιαγραφήΑυτό ακριβώς λέω κι' εγώ σε πολλούς φίλους που με ρωτούν πως και γιατί μπαίνω στην διαδικασία να κάνω μόνη μου γλυκά :-)
Περίοδος δύσκολη για πολλές μετακινήσεις, Πηνελόπη μου! Σιγά - σιγά τα πράγματα βαίνουν προς.... επιστρατευμένη τακτοποίηση, αλλά απορώ πού βρέθηκε το παλιό λεωφορείο, αφού νομίζω πως σχετικά πρόσφατα ο στόλος είχε αναννεωθεί. Μήπως ήταν κανένα..... πειρατικό;!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο γλυκό όλο γλύκα για τους οφθαλμούς! Είμαι βέβαιος ότι θα είναι εξίσου γευστικό και στον ουρανίσκο! Αν και δηλώνω φανατικός σοκολατάς, εν προκειμένω λέω να κάνω μια (ακόμα) παρασπονδία!!!
Καλή συνέχεια!
Αύριο δεν έχει και πάλι λεωφορεία αγαπητέ μου Ευάγγελε, για όσους συμπολίτες μας τα χρησιμοποιούν.
ΔιαγραφήΠροφανώς παλαιά εξακολουθούν να υπάρχουν στα δυτικά προάστια. Μιλάμε γι' αυτά του 80...που όμως από την πολύ και κακή χρήση...είναι άστα να πάνε!
Κάνε μια εξαίρεση στην σοκολάτα, και βάλε την καλή σου στην φάση αυτής της κατασκευής... Κάντο ως ένδειξη "καλής πίστης" προς αυτά που σας γράφω :-))))
Καλή συνέχεια και σε σένα.
Τη κοιτάω και τη ξανακοιτάω και δε τη χορταίνω!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ' αρέσει που είναι με γιαούρτι και μέλι!!!
Ααααα....για να τη ξαναδώ την επόμενη εβδομάδα.....
Μοσχομύρισε!!!
Φιλιάαααα
Peps σου επιτρέπω να την διες και να την ξαναδείς πολλές φορές μέχρι την άλλη εβδομάδα...και μετά να μπεις στο "τριπάκι" να την κατασκευάσεις!!!
ΔιαγραφήΦιλιά και από εμένα.
Κρέμα γιαουρτιού - πορτοκαλιού! Τι έφτιαξες πάλι Πηνελόπη, υγιεινό και νόστιμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ ποδαρόδρομος σίγουρα δεν είναι για όλους. Υπάρχουν και άνθρωποι που ταλαιπωρούνται, ελπίζω να ξεκουράστηκες μετά τρώγοντας το αρωματικό γλυκό σου. Εγώ μετά από πολύ περπάτημα πάντως χάνω υγρά και θέλω να πιω μπύρα! ;))
Σκοτεινούλα μου καλή, δεν με πείραξε ο ποδαρόδρομος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον αντέχω (κι ας έχω κάποια χρόνια πάρα πάνω απο εσένα).
Το λεωφορείο ήταν καλή μου το πρόβλημα, από το οποίο βγήκα σχεδόν με ναυτία :-)))
Μετά το περπάτημα κι' εγώ στα υγρά το ρίχνω (ίσως όχι μπύρα) αλλά και το γλυκό στερεό ήταν άκρως απαραίτητο, για να βρω την ισορροπία μου!!
Το αποτέλεσμα της κούρασης πάντως βγήκε πολύ απολαυστικό.
Προτείνω να το δοκιμάσεις και βάλε δίπλα και μια καλή μαύρη μπύρα (που εγώ αγαπώ) :-))
Είχες κάθε δίκιο να αποζημιωθείς και με τι άλλο;; μόνο γλυκό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχω αναβάλει πολλά μακρινά λόγω της απεργίας αλλά τα κοντινά τα έκανα περπατώντας.
Κι επειδή ουκ έστιν τέλος σε όλα αυτά κι άλλα πολλά... φέρε και σ εμένα κομμάτι, μην απορείς το χρειάζομαι.
Για να μου λες εσύ Ξανθή μου, να μην απορώ...καταλαβαίνω ότι τα πράγματα είναι εξίσου δύσκολα!
ΔιαγραφήΚαι όχι τίποτε "έφυγε" και το γουρούνι και δεν προλάβαμε να το κάνουμε πανσέτες για τις μπύρες :-))
Έτσι είναι Πηνελόπη μου..στην ταλαιπωρία ,μόνο η αναμονή μιας απόλαυσης μας κάνει και αντέχουμε!Πολλές φορές και εγώ ξορκίζω ενοχλητικές σκέψεις και καταστάσεις με αυτόν τον τρόπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γευστική διαδρομή που έκανε το γλυκό, από το μυαλό στην πράξη ,ήταν τελικά σύντομη.Η πραγματοποίηση δε του γλυκού ακόμα πιο σύντομη!
Με απλά και αρωματικά υλικά μασκαρεύτηκε η ταλαιπωρία και μεταμορφώθηκε σε γλύκισμα ίασης.Για να θεραπεύσει την κούραση,να χαϊδέψει το πεσμένο ηθικό.
Η ήπια γλυκειά και αρωματική γεύση του, σκότωσε τους δαίμονες της κούρασης και αναπτέρωσε τα απομεινάρια της κοιμισμένης δύναμης που πάντα κρύβουμε μέσα μας.
Φιλιά πολλά,πολλά.
Άμυντικός Μηχανισμός (!) ακριβώς όπως τα γράφεις Φωτεινή μου.
ΔιαγραφήΣαν τους αμυντικούς μηχανισμούς του "εγώ" μας που αναφέρονται στην Επιστήμη της Ψυχολογίας.
Διαφορετικά δεν μπορεί να "διασωθεί" η ισορροπία μας μέσα στην σκληρή πραγματικότα μας.
Καλημέρες πολλές σου στέλνω.
Πηνελόπη μου, όλα για σένα είναι πηγή έμπνευσης τελικά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκόμα και μέσα στην ταλαιπώρια σου σκαρφίστηκες τέτοιο ωραίο γλυκάκι!
Λατρεύω το πορτοκαλένιο άρωμά του!
Φιλιά πολλά!
Λες βρε Ερμιόνη μου;
ΔιαγραφήΩραίο είναι πάντως αυτό που γράφεις. Ίσως είναι έτσι καλύτερα, γιατί μέσα από κάθε δυσκολία, όλο και κάτι καλό μου βγαίνει για να το μοιραστώ μαζί σας.
Για μένα προσωπικά ήταν ένα από τα πιο απολαυστικά γλυκά του τελευταίου ας πούμε 3μήνου :-))
Φιλιά πολλά κι' από εμένα.
Πηνελόπη μου τι ωραίο γλυκό που έφτιαξες πάλι.Έχω μείνει στη φράση σου "πάντα τα γλυκά μου βγαίνουν σύμφωνα με το στοκ ντουλαπιών και ψυγείου", μπράβο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Έτσι είναι ακριβώς Ελένη μου.
ΔιαγραφήΌταν θέλω γλυκάκι, ψάχνω τα ντουλάπια μου, το ψυγείο μου και πράττω σύμφωνα με τα δεδομένα μου.
Η αλήθεια είναι ότι κατά καιρούς ψωνίζω: ξηρούς καρπούς, κουβερτούρες, αρωματικά, αποξηραμένα φρούτα. Ενώ έχω πάντα μπισκότα, μαρμελάδες, κάποιο γλυκό κουταλιού σπιτικό, λικεράκια, αλεύρι, ταχίνι και κάποιο είδος ζύμη στο ψυγείο. Γιαούρτι και Γάλα σταθερά. Οπότε ανάλογα πορεύομαι...
Φιλιά πολλά κι' από εμένα.
Φίνο, εύκολο, απολαυστικό και βάλσαμο για τις ταλαιπωρίες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας γλύκανες πάλι φιλενάδα!
Σας "σκέφτομαι" Πόπη μου και προσπαθώ να σας "μεταφέρω" την εμπειρία μου, γράφοντας σας!
ΔιαγραφήΕ, εδώ συνδυάστηκαν όλα μαζί ... σ' ένα ξέσπασμα :-))) και βγήκε το αποτέλεσμα.
Φιλιά πολλά.
Ααααα Πηνελόπη μου αυτή κι αν είναι ξεκούραση!!! Άσε που μετά από τέτοια ταλαιπωρία το μόνο που χρειάζεται είναι ένα γλυκάκι πεντανόστιμο και μοσχοβολιστό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή ξεκούραση, καλό βράδυ και φιλιά!
Η ξεκούραση σε όλο της το ΜΕΓΑΛΕΙΟ, Κική μου :-)))
ΔιαγραφήΈλα όμως πως μόνον κάπως έτσι "αδειάζει" το μυαλό μου.
Καλημέρες πολλές και χαιρετισμούς.
Εγώ αμα πεθαίνω για γλυκό δεν μπορώ να περιμένω... αγοράζω κάτι πρόχειρο! Ετσι όμως χάνω τα καλά αυτά...!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠαλαιότερα το έκανα κι' εγώ. Σήμερα το πράτω ελάχιστα και μόνον αν βρεθώ κοντά σε πολύ συγκεκριμένα ζαχαροπλαστεία.
ΔιαγραφήΚαθώς το παιδί μεγάλωνε, και τα γλυκά εμφανώς ήταν και παραμένουν η μεγάλη του αδυναμία (παιδί της μαμάς του γαρ) θέλησα να ελέγχω περισσότερο τις γεύσεις του και τα υλικά που έτρωγε.
Οπότε τώρα πια: το μπισκότο, το κέϊκ, το καθημερινό αρτοπαρασκεύασμα με μερέντα ή μαρμελάδα και ότι άλλο ευκολούτσικο είναι για μένα "το απογευματινό μου παιχνιδάκι" :-)))
Και οι ... εν διαίτη έχουν ψυχή! Υπέροχο Πηνελόπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣαφώς Βαγγελιώ μου. Σαφώς!
ΔιαγραφήΤους σκεφτόμαστε όλους και βάζω και τον εαυτό μου μέσα σ' αυτούς, γιατί αγαπώ τα γλυκά, αλλά πρέπει να φροντίζω να έχουν πια μια ισορροπία ως προς τις θερμίδες τους.
Να ταλαιπωρείσαι συχνά Πηνελόπη μου αν είναι να διαβάζουμε τόσο υπέροχα αποτελέσματα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤώρα αυτό είναι ευχή Λίλα μου :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠα-πα-πα άμα είναι έτσι οι μέρες μου, με τις μεταφορές, καλύτερα να κάτσα για πάντα στο σπίτι μου και να μαγειρεύω ότι βρίσκω εμπρός μου!!
Καλή μου Πηνελόπη, η κούραση και η ταλαιπωρία σε έκαναν πολύ δημιουργική και μετουσιώθηκαν σε ένα πολύ μυρωδάτο γλυκάκι που με έβαλε σε μεγάαααλο πειρασμό! τα υλικά όμως λείπουν οπότε περιμένω από σένα ένα κομματάκι!-έμεινε τίποτα άραγε; Μπα, δε νομίζω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλό βράδυ και τα φιλάκια σας!
Καλημέρα Ελένη μου.
ΔιαγραφήΤι υλικά σου λείπουν καλή μου; Πες να σου τα στείλουμε :-))) μιας και κομματάκι δεν έμεινε.
Αλλά εύκολα μπορούμε να την ξαναφτιάξουμε όπως καταλαβαίνεις ... άμα με το καλό μας έρθεις.
Χαιρετισμούς πολλούς και καλημέρες.
Με τις ζύμες και το φύλλο εδώ έχω πρόβλημα! Ζύμη κουρού δεν υπάρχει καθόλου. Υπάρχουν όμως άλλες, όπως για σαμπούσακ αλλά δεν πάνουν για πίτες. Βλέπεις δεν τις πολυρησιμοποιούν οι κυρίες, προτιμούν τα έτοιμα!
ΔιαγραφήΤώρα μου έβαλες "άγνωστη" λέξη Ελένη μου!!
ΔιαγραφήΤι είναι το "σαμπούσακ"; Πρέπει να το ψάξω για να καταλάβω τι εννοείς.
Διαφορετικά. Κάνε καλή μου μια απλή ζύμη τάρτας, θα ταιριάξει τέλεια.
Η γλυκιά κις πολύ μου άρεσε Πηνελόπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑνάλαφρη η κρέμασου κι αρωματισμένη ωραία με το πορτοκάλι.
Ευγε για την ιδέα. Κάνει καλό η ταλαιπωρία μερικές φορές :)
ΦΙλιά πολλά
Να 'σαι καλά βρε Μάριον :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι σύμφωνα με το ρητό "η σφύξη...βγάζει λάδι"!!!
Χαιρετισμούς πολλούς και καλημέρες.