ΦΕΕΕΕΤΑ...και όχι μόνο!

Φέτα, ξέρω κάποιους ανθρώπους που δεν αντέχουν ούτε να την μυρίσουν!
Εγώ πάλι την λατρεύω και όπως φαίνεται και το παιδάκι μου ακολουθεί τα βηματά μου, ειδικά αν είναι απ' αυτές τις πλούσιες σε γεύση βαρελίσιες φέτες.
Σήμερα έδωσα λοιπόν στην προσωπική μου αδυναμία (ε, καλά δεν έχω μόνον μια...)  μια άλλη διάσταση.
Αυτή, της κυρίαρχης γέμισης σε ψητά μανιτάρια!

10  μεγάλα μανιτάρια portobello που ξεπλύθηκαν ελαφρώς μέσα σε λίγο νεράκι, γι' αυτή την μέθοδο με το νοτισμένο πανί απλά δεν την πολύ εμπιστεύομαι! Σκουπίστηκαν μετά με στεγνό χαρτί κουζίνας και στη συνέχεια τους αφαίρεσα το κεντρικό κοτσανάκι.
Τα έβαλα σε ταψί στρωμένο με λαδόχαρτο.

Σ' ένα μπολ έτριψα 300 γραμμάρια (περίπου ) φέτα βαρελίσια φερμένη από τα μέρη του Λεβιδίου, που πρόσφατα βρέθηκε ο πάτερ φαμίλιας μας, την οποία και δεν άφησα σκέτη, αλλά την εμπλούτισα βεβαίως-βεβαίως με :
100 γραμμάρια τριμμένο τσένταρ,
1 μέτριο αυγό,
2 κουταλιές ψιλοκομμένο άνηθο,
2 κουταλιές γάλα,
1 κουταλιά μουστάρδας,
λίγο πιπέρι μαύρο, λίγο κάρυ, λίγο μοσχοκάρυδο τριμμένο και λίγη σκόνη σκόρου.
Γέμισα τα μανιτάρια και τα έψησα για 30 λεπτα περίπου στους 170 βαθμούς με αέρα.

Αποτέλεσαν την συνοδεία για  μπιφτεκάκια που ήδη είχαμε από την προηγούμενη.
Απολαυστικά και ως μεζές και ως σύνθεση.