Πειραματικό κέικ ... με κάστανα και αμύγδαλα

Τα κάστανα βρασμένα μέσα στο σπίτι μας δεν είναι και πολύ αρεστά.

Τα ψητά τα τιμούμε περισσότερο, τουλάχιστον ο ενήλικος πληθυσμός.

Μας έφερε η καλή μας η γιαγιά μισό κιλό έτοιμα βρασμένα, αλλά ξέροντας ότι δεν θα τα τρώγαμε σ’ αυτήν την μορφή, καθαρίστηκαν και αλέστηκαν στο multi ώστε να γίνουν η βασική πρώτη ύλη για ένα κέϊκ ποικίλου περιεχομένου, μιας και η Μάρα στο Blog της  μου είχε δώσει την ιδέα.

Αλέστηκαν τα κάστανα, αλέστηκε και ένα φλιτζάνι αμύγδαλο.
Χτυπήθηκαν τέσσερα μέτρια αυγά παρέα μ' ένα φλιτζάνι μαύρη ζάχαρη και μισό φλιτζάνι ελαιόλαδο.

Ανακατεύτηκαν τα στερεά υλικά παρέα με τρεις κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις κι' ένα κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ.
Μπήκε και ο χυμός και το ξύσμα από δύο μέτρια πορτοκάλια.
Σ' ένα  ποτηράκι κρασιού με γάλα ζεστό, ανακατεύτηκαν  δύο κουταλιές στιγμιαίου καφέ
και τέλος, το εγχείρημα ολοκληρώθηκε με την προσθήκη από τρεις κουταλιές σούπας σταγόνες σοκολάτας.

Ένας χυλός μυρωδάτος και όχι πολύ αραιός που ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο για 30 περίπου λεπτά στους 180 βαθμούς με αέρα. Να σημειώσω σ' αυτό το σημείο πως το μείγμα αυτό εγώ το μοίρασα σε δύο μέτρια ταψιά μιας χρήσης (γιατί είχα τους λόγους μου).

Όταν το κέϊκ κρύωσε ελαφρώς, στολίστηκε με γκανάζ. Σοκολάτα κουβερτούρα δύο πλάκες, λιωμένη μέσα σε μισή κούπα κρέμα γάλακτος παρέα με μία κουταλιά βούτυρο.

Στην αρχή είχα ενστάσεις από το μεγάλο αγόρι της οικογένειας, γιατί είχα βάλει μέσα στο κέϊκ κάστανα και είχα "χαραμίσει" την σοκολάτα!!
Αλλά όταν τελικά το δοκίμασε, όχι την ίδια μέρα αλλά την επομένη σε φιλικό σπίτι που πήγαμε και το σχετικό μας πεσκέσι, άλλαξε γνώμη και με την επιστροφή μας πια στο σπίτι... επιτέθηκε με άγριες διαθέσεις στο υπόλοιπο ταψάκι!

Τελικά τα πειράματα βγάζουν τα καλύτερα αποτελέσματα, αυτό είναι το προσωπικό μου πια συμπέρασμα. Ευχαριστώ σε Μάρα για την ιδέα καθώς και τη φίλη σου την Δέσποινα για την δημιουργία της.