O χειμώνας είναι κατ’ εξοχή η περίοδος των αφεψημάτων!
Ένα από τα πρόσφατα αγαπημένα μου είναι Μονάρδα, ή αλλιώς το αρωματικό βότανο (σε μορφή μικρού φυτού, όπως ο δυόσμος) Περγαμόντο. Την έχω 2-3 χρόνια στο μπαλκόνι του σπιτιού που κατοικώ τώρα, αλλά και παλαιότερα στο εξοχικό που διατηρούσαν οι γονείς μου.
Όχι, δεν μιλάμε για το δένδρο με τους όμορφους καρπούς, αλλά ένα φυτό με βαθύ πράσινο χρώμα, στα κάπως παχιά φυλλαράκια του, που όταν τα τρίψεις με τα ακροδάχτυλα βγάζουν έντονο το άρωμα του περγαμόντου.
Για όσους γνωρίζουν την γεύση του τσαγιού Ear Grey, θα καταλάβουν αμέσως αυτό το ιδιαίτερο άρωμα. Στο παρελθόν η Μονάρδα είχε χρήση στην θεραπεία με βότανα χάρη στις αντισηπτικές ιδιότητες για δερματικές μολύνσεις και πληγές με μικρό μέγεθος. Εκείνο όμως που εμένα μ’ έμαθε η γιαγιά μου είναι ότι κάνει καλό στο πονόλαιμο. Και τελικά είχε δίκιο όπως αποδείχτηκε πολύ πρόσφατα. Ότι δήλαδή το αφέψημά της το έπιναν για λοιμώξεις του λαιμού και του στόματος.
Μπορώ από προσωπική πείρα να σας το επιβεβαιώσω.
Ο γιος μου είχε έναν βήχα κάπως έντονο και ξερό, έτσι μας γύρισε από τον παιδικό πριν μερικές μέρες... Δεν ήθελε με τίποτε να πιει σιρόπι, δεν είχε διάθεση για πολλά-πολλά γενικώς και το βιολί αυτό κράτησε δύο μέρες σχεδόν.
Την δεύτερη μέρα της επιστροφής του το απογευματάκι αφού τον ηρέμησα κάπως, του λέω: να σου φτιάξω ένα τσαγάκι ζεστό να το πιούμε μαζί κουταλάκι-κουταλάκι;
Αρνητικός όπως πάντα!
Εγώ θα φτιάξω για μένα και θα κάνω και για σένα, να μου κάνεις παρέα… (πιάνει καμιά φορά το κόλπο της μίμησης).
Για να μην σας τα πολυλογώ, έβαλα να βράσω ένα φλιτζανάκι νερό, μαζί με 5-6 φυλλαράκια και ανθάκια Μονάρδας, την οποία διατηρώ στο μπαλκόνι μου γιατί μου αρέσει το άρωμά της. Μέσα στο αφέψημα του έβαλα και μια κουταλιά μέλι από συγγενή παραγωγό και τον «πότισα» κουταλάκι-κουταλάκι φυσώντας πάντα για να μην καεί!
Μετά από 4 ώρες ο βήχας είχε εντελώς εξαφανιστεί!
Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός, γι’ αυτό και σας το γράφω.
Έκατσα και έψαξα στο διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες που επιβεβαίωσαν τελικά αυτά που ήξερα από την γιαγιά μου, η οποία αγαπούσε πολύ τα βότανα.
Χάρη σ’ αυτήν της την «μανία» και σε μια λατρία που έχω προσωπικά στα αρώματα τους, σήμερα καλλιεργώ σε όλα τα μπαλκόνια μου: λουϊζα, δυόσμο, λεβάντα, βασιλικό, μονάρδα ή περγαμόντο, μαντζουράνα, μέντα, και δεντρολίβανο παρέα με άλλα φυτά.
Δώστε λοιπόν μια ευκαιρία στα αρωματικά βότανα, γιατί μπορεί να σας βγάλουν από δυσκολίες εκεί που δεν το περιμένετε, ενώ η χρήση τους μέσα στη μαγειρική και την ζαχαροπλαστική δίνει άλλη νότα με την ολόφρεσκια μυρωδιά τους!
Προσωπικά μου αρέσουν ιδιαίτερα και τα πίνω για να μου φτιάξουν τη διάθεση με το άρωμά τους κι όχι μόνον γιατί κάνει κρύο ή έχω ένα κρυολόγημα.
Όχι, δεν μιλάμε για το δένδρο με τους όμορφους καρπούς, αλλά ένα φυτό με βαθύ πράσινο χρώμα, στα κάπως παχιά φυλλαράκια του, που όταν τα τρίψεις με τα ακροδάχτυλα βγάζουν έντονο το άρωμα του περγαμόντου.
Για όσους γνωρίζουν την γεύση του τσαγιού Ear Grey, θα καταλάβουν αμέσως αυτό το ιδιαίτερο άρωμα. Στο παρελθόν η Μονάρδα είχε χρήση στην θεραπεία με βότανα χάρη στις αντισηπτικές ιδιότητες για δερματικές μολύνσεις και πληγές με μικρό μέγεθος. Εκείνο όμως που εμένα μ’ έμαθε η γιαγιά μου είναι ότι κάνει καλό στο πονόλαιμο. Και τελικά είχε δίκιο όπως αποδείχτηκε πολύ πρόσφατα. Ότι δήλαδή το αφέψημά της το έπιναν για λοιμώξεις του λαιμού και του στόματος.
Μπορώ από προσωπική πείρα να σας το επιβεβαιώσω.
Ο γιος μου είχε έναν βήχα κάπως έντονο και ξερό, έτσι μας γύρισε από τον παιδικό πριν μερικές μέρες... Δεν ήθελε με τίποτε να πιει σιρόπι, δεν είχε διάθεση για πολλά-πολλά γενικώς και το βιολί αυτό κράτησε δύο μέρες σχεδόν.
Την δεύτερη μέρα της επιστροφής του το απογευματάκι αφού τον ηρέμησα κάπως, του λέω: να σου φτιάξω ένα τσαγάκι ζεστό να το πιούμε μαζί κουταλάκι-κουταλάκι;
Αρνητικός όπως πάντα!
Εγώ θα φτιάξω για μένα και θα κάνω και για σένα, να μου κάνεις παρέα… (πιάνει καμιά φορά το κόλπο της μίμησης).
Για να μην σας τα πολυλογώ, έβαλα να βράσω ένα φλιτζανάκι νερό, μαζί με 5-6 φυλλαράκια και ανθάκια Μονάρδας, την οποία διατηρώ στο μπαλκόνι μου γιατί μου αρέσει το άρωμά της. Μέσα στο αφέψημα του έβαλα και μια κουταλιά μέλι από συγγενή παραγωγό και τον «πότισα» κουταλάκι-κουταλάκι φυσώντας πάντα για να μην καεί!
Μετά από 4 ώρες ο βήχας είχε εντελώς εξαφανιστεί!
Μου έκανε φοβερή εντύπωση το γεγονός, γι’ αυτό και σας το γράφω.
Έκατσα και έψαξα στο διαδίκτυο περισσότερες πληροφορίες που επιβεβαίωσαν τελικά αυτά που ήξερα από την γιαγιά μου, η οποία αγαπούσε πολύ τα βότανα.
Χάρη σ’ αυτήν της την «μανία» και σε μια λατρία που έχω προσωπικά στα αρώματα τους, σήμερα καλλιεργώ σε όλα τα μπαλκόνια μου: λουϊζα, δυόσμο, λεβάντα, βασιλικό, μονάρδα ή περγαμόντο, μαντζουράνα, μέντα, και δεντρολίβανο παρέα με άλλα φυτά.
Δώστε λοιπόν μια ευκαιρία στα αρωματικά βότανα, γιατί μπορεί να σας βγάλουν από δυσκολίες εκεί που δεν το περιμένετε, ενώ η χρήση τους μέσα στη μαγειρική και την ζαχαροπλαστική δίνει άλλη νότα με την ολόφρεσκια μυρωδιά τους!
Τη μονάρδα να σου πω Πηνελόπη μου δεν την ήξερα και ακούγεται άκρως ενδιαφέρουσα. Από τα υπόλοιπα (πλην λεβάντας) διαθέτω στο μπαλκόνι σε γλαστράκια. Που μπορώ να προμηθευτώ, ξέρεις; Έχω απ'ότι καταλαβαίνεις μια αδυναμία στα ... βότανα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά, καλό βράδυ.
Μονάρδα θα βρεις σε μεγάλα φυτώρια Σοφία μου. Αν μου πεις την περιοχή που μένεις (γράψε μου στο mail μου) ίσως ξέρω κάτι πάρα πάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ αυτήν που φύτεψα στο μπαλκόνι του εξοχικού την αγόρασα πέρσι από φυτώριο στην Εθνική Οδό προς Κόρινθο λίγο πιο πριν από την έξοδο προς Ελευσίνα.
Εύκολα σχετικά μπορείς να την πολλαπλασιάσεις, βάζοντας μερικά τρυφερά κοτσάνια της σε βάζο με νερό μέχρι να αποκτήσουν ριζίδια (είναι η ίδια μέθοδος για τα βασιλικά).
Πηνελόπη...καλησπέρα...το άρωμα του περγαμόντου είναι παρα πολύ όμορφο αλλά το είχα μόνο σε γλυκό....τι ωραία που έμαθα γιαυτό το βότανο...θα προσπαθήσω να το βρω...μήπως έχει σχέση με το κάρδαμο γιατί μου θυμίζει και αυτό λίγο περγαμόντο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤη μονάρδα Πηνελόπη μου δεν την γνωρίζω αλλά η ανάρτησή σου μου άρεσε πάρα πολύ. Ο γιος σου μου θυμίζει τη μεγάλη μου ανιψιά που είναι πάντα αρνητική! Όσο για τα αφεψήματα ...κι εγώ τα λατρεύω!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ το φασκομηλάκι μου δεν το αλλάζω αλλά εδώ που ήρθα όλο και κάτι καινουργια πράγματα βλέπω και θέλω να δοκιμάζω.. Πάντα αγαπούσα τα ροφήματα..
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι η μονάρδα πρέπει να ειναι τέλεια!
Φιλιά Πηνελόπη μου!
Mia μου καλημέρα. Όχι δεν έχει σχέση με το κάρδαμο. Η μονάρδα στην παρουσία της μοιάζει όπως ένας πολύ ωραίος και ζωντανός δυόσμος, αλλά τα φύλλα της είναι πιο σκούρα, πιο οβάλ στο σχήμα και πιο σαρκώδη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο άρωμά τους εκπληκτικό.
Δεν ξέρω αν υπάρχει αποξηραμένη σε μαγαζιά που ειδικεύονται σε βότανα. Αλλά σε μεγάλα φυτώρια ειδικά εκει κατά τον Μάϊ και αργότερα σίγουρα μπορείτε να βρείτε σε γλαστράκια.
Να σαι καλά Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, ήταν μια ανάρτηση "εμπειρίας" θα έλεγα που ίσως να φανεί χρήσιμη σε κάποιους!
Πολλά φιλιά και χαιρετισμούς στην Θεσσαλονίκη μας που έχει την Τιμητική της.
Eri μου σύμφωνα με το ακόλουθο Link ο τόπος καταγωγής της είναι η Βόρειος Αμερική!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.valentine.gr/linkOfTheMonth_gr-may2011.php
Όποτε μήπως τελικά υπάρχει στον Καναδά :-))
Μιλάμε για περισσότερες από 16 ποικιλίες μέσα στην ίδια κατηγορία, που διαφέρουν ως προς το χρώμα του άνθους, λίγο το σχήμα των φύλλων και την παλέτα του πράσινου στα κεντρικά στελέχη. Πάντως όλα έχουν την χαρακτηριστική μυρωδιά του περγαμόντου. Πολλές καλήμερες εκεί στα μακρινά :-))
Μου αρέσουν και μένα τα αφεψήματα, ειδικά όταν πιάνουν τα κρύα, αλλά αυτό για το οποίο μας λες δεν το γνώριζα και θα είναι εξαιρετικό και στη ζαχαροπλαστική αφού μυρίζει σαν περγαμόντο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο χωριό από τη γιαγιά γνώριζα και δοκίμαζα πολλά βότανα, τα σωστά ονόματά τους δεν ήξερα. Με διαφώτισε όμως πλέον το Google. :)
Έτσι είναι Σκοτεινούλα μου, οι γιαγιάδες μας λειτουργούσαν σαν τον "φωτεινό παντογνώστη" σε θέματα πρακτικής χρήσης των βοτάνων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦέρνε λοιπόν στο μυαλό σου, όσα σου μάθαινε και φρόντισε να τα συνδυάσεις με τις γνώσεις που εσύ μαζεύεις! Θα δεις πως πολλά είναι συνδεδεμένα μεταξύ τους :-)
Μαγικά δε λες τίποτε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜ'αρέσουν με τρέλα.
Είμαστε της ίδιας "σχολής" αγαπητέ KitsoMitso :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕλπίζω δε, με την πάροδο του χρόνου να αποκτήσουν ξανά την θέση τους στα ποτήρια και τις κούπες μας!
Περγαμόντο ναι, γνωστό όνομα. Μονάρδα όμως όχι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Φύση έχει φροντίσει για όλα,εμείς την ξεχάσαμε.
Τα βότανα και τα αφεψήματα τους,γνώσεις των γιαγιάδων μας πολύτιμες.
Θα ψάξω να βρω το φυτό αφού μ΄αρέσει πολύ το άρωμα του και η επιπλέον πληροφορία για τον βήχα,ό,τι πρέπει για τον χειμώνα!
κι εγώ που έχω τρέλα με τα βότανα και τα φυτά,τη Μονάρδα δεν την ήξερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι τώρα που την έμαθα πού τη βρίσκω για να συμπληρώσω τη συλλογή μου...???
φιλιά πολλά...-:))
Thalassamov, το επιστημονικό όνομα της μονάρδας, είναι Monarda Didyma, και μέσα στην οικογένειά της περιλαμβάνει αρκετά μεγάλη ποικιλία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ το φυτάκι το ήξερα σαν περγαμόντο, και όταν κάποια στιγμή αγόρασα από φυτώριο έμαθα πως οι γεωπόνοι το αποκαλούν Μονάρδα.
Είναι τελικά υπέροχο το πόσα πράγματα μπορείς να μάθεις ξάχνοντας και ρωτώντας αυτούς τους ανθρώπους που έχουν γνώσεις. Δεν έχουν όλοι βέβαια.
Spitokoyto μου, εσύ κινήσαι σίγουρα στην Εθνική Οδό Αθηνών-Κορίνθου, οπότε κάνε μια στάση στο μεγάλο φυτώριο (στο ρεύμα προς Κόρινθο) στο ύψος της Ελευσίνας. Δεν ξέρω αν θα βρεις τέτοια εποχή, αλλά κάνε μια ερώτηση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλιώς γράψε μου σε ποιά περιοχή είσαι στην Αθήνα (στο mail μου) και θα δω αν έχω να σου απαντήσω για κάποιο φυτώριο που να ξέρω πως μπορείς να βρεις ή να την αναζητήσεις.
Λόπε μου, φύλαξε μου λίγο σπόρο. Έχω πολλά και διάφορα αλλα αυτό ούτε που το ήξερα. Σ ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝένα
Νένα, θα προσπαθήσω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις αρχές του Σεπτέμβρη την είχα σχεδόν κλαδέψει όλη. Γιατί έτσι δυναμώνει το φυτό και ξαναπετά. Ήδη έχει αρχίσει να βγάζει νέα φυλλαράκια, οπότε θα δω μόλις μεγαλώσουν λίγο, να μπορέσω να πολλαπλασιάσω κάποια μοσχεύματα.