Στο σπίτι μου μέσα έχω δύο «σοκολατομανείς» που και μόνον στην ιδέα ότι μπορεί να τους αφήσω χωρίς σοκολάτα για δύο-τρεις μέρες, ενδεχομένως να τους κάνει να ξανασκεφτούν τον λόγο ύπαρξή μου μέσα σε τούτη τη πλάση :-)) έχετέ το κατά νου αυτό...
Αλλά σε τελική ανάλυση, δεν έχω βρει και πολλούς να μπορούν ν' αντισταθούν στα σοκολατένια παρασκευάσματα για μεγάλο διάστημα... οπότε ας μην «κακολογώ» το σπίτι μου, μην πέσει και με πλακώσει κιόλας!
Τα τρουφάκια προηγούμενου post είχαν πολύ μεγάλη επιτυχία. Έκτοτε τα έχω φτιάξει 3-4 φορές με μικρές παραλλαγές κάθε φορά. Στην τελευταία όμως "version" είπα να τους αλλάξω και λίγο εμφάνιση!
Έτσι αντί για «καφετί κουστούμι» απέκτησαν γυαλιστερό με γεύση μαστίχας και λεμονιού!
Η σύνθεσή τους ήταν ίδια με αυτήν της βασικής συνταγής, μόνον που είχαν ως πρόσθετα υλικά: λικέρ από κράνα- 2 κουταλιές της σούπας κι' αντί για αμύγδαλo, καβουρδισμένο και αλεσμένο φουντούκι.
Η εκτέλεση και τα βήματα εφαρμογής παρέμειναν ακριβώς τα ίδια.
Μόνο που το στόλισμά τους έγινε με υποβρύχιο μαστίχα που ζεστάθηκε (όχι να βράσει πολύ) παρέα με τον χυμό από μισό λεμόνι καθώς και λίγο ξύσμα του.
Μόνο που το στόλισμά τους έγινε με υποβρύχιο μαστίχα που ζεστάθηκε (όχι να βράσει πολύ) παρέα με τον χυμό από μισό λεμόνι καθώς και λίγο ξύσμα του.
Μετά μ’ ένα κουταλάκι μοίρασα αυτό το γλάσσο πάνω από τα τρουφάκια και τα έβαλα και πάλι στο ψυγείο να παγώσουν.
Στο τέταρτο της ώρας, τα έπλασα με τα δάχτυλα (καθαρά χεράκια σας παρακαλώ πολύ) δίνοντάς τους σχήμα σφαιρικό.
Η μαστίχα μοιάζει ελαφρώς με "πλαστελίνη" σ’ αυτήν την φάση κι' έτσι πήραν γυαλιστερή πατίνα αλλά και γεύση υπέροχη.
Πολύ θα ήθελα να είχα ένα! Η μαστίχα είναι το πιο αγαπημένο μου άρωμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλώς την μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου στείλω κουτάκι;
Γράψε μου διεύθυνση και θα παραδώσουμε με courier!
Καλό βράδυ καλή μου Βαγγελιώ.
ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...ΠΕΙΡΑΣΜΟΣ...όχι το τούρκικο καλέ....αυτά εδώ ..καλησπέραααα...
ΑπάντησηΔιαγραφήMia μου, με πιάνεις "αδιάβαστη" με τα τούρκικα! Αλλά να ξέρεις πως τούτον τον πειρασμό κόντεψα να τον χάσω μέσα σε λίγες ώρες από την ώρα της τελικής παρασκευής του :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήTha soy elega na moy steileis ki emena kanena alla tha prepei na perasoyn to Kavo Ntoro opote tha arkesto mono sthn eikona th gefsi th fantazome filia.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Πηνελόπη, φαντάζομαι το άρωμα και τη γεύση τους! Η μαστίχα είναι αγαπημένο υλικό. Αλλά και από εμφάνιση, τέλεια. Τα παίρνω όλα και φεύγω!!! Έτσι θα πέρναγα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Τους έχεις καλομάθει με τις νοστιμιές σου.... είναι εθιστικό!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημερούδαι Πηνελόπη μου. Πες μου αν τους άρεσαν και τότε σίγουρα θα μου αρέσουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒεβαίως αστειεύομαι. Μου αρέσει και μόνο πουχουν μέσα μαστίχα.
Αν ποτε καταφέρουμε να πιούμε καφέ, καλά θα ήταν να κρατάς μερικά κομμάτια για την παρέα...
Νένα
Μμμμμμ! Κάτι μου θυμίζουν, κάτι μου θυμίζουν...:) Ας πάω να τα βγάλω από την κρύπτη, να πάρω ένα, να θυμηθώ τις γεύσεις τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι η βανίλια γίνεται διαφανής, όταν ζεσταθεί δεν το ήξερα...
Εύγε Πηνελόπη μου για τα "Γυαλιστερά" σου!
Z.
Πωπωωωωω Πηνελόπη μου, πρέπει να τους ξετρέλλαναν...εεεεε;;; Αρωματικά και σοκολατένια ...όλα τα καλά μαζί!!! Καλοφάγωτα!!! Καλή εβδομάδα και φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το Κάβο Ντόρο, Ροδάνθη μου όσο χρόνια ζω, τόσα χρόνια είναι "φόβος"! Αλλά άμα τα επιθυμείς και βουνά και θάλασσες θα τα "ξεπεράσουμε" :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα σου εύχομαι.
Αμ Ελένη μου άργησες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα δεν έχει μείνει!!!
Ευτυχώς έμεινε το μισό "κουβαδάκι" της μαστίχας, οπότε κάποια στιγμή θα τους δώσουμε μια δεύτερη ευκαιρία και τότε θα σ' ενημερώσω έγκαιρα :-))
Πολλές καλημέρες.
Τους άρεσαν Νένα μου...τους άρεσαν!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό με τον καφέ "ξαναπέστο" που λένε. Αλλά έχουν γίνει τόσο δύσκολες οι συνθήκες μας, που όταν οι άλλοι μπορούν ... εμείς όχι.
Όταν εμείς μπορούμε, οι άλλοι πάλι δεν μπορούν. Είναι τα "παιδικά" μας ωράρια πια που καθορίζουν την καθημερινότητά μας.
Αμ, σαν τον Ιντιάνα Τζόουνς "συμπεριφέρεσαι" Ζαμπία μου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΆκου στην κρύπτη!!
Πολλές καλημέρες και καλή εβδομάδα εύχομαι.
Να σαι καλά Κική μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην αρχή το "σκέφτηκαν" λίγο...αλλά μετά από μερικές ώρες το ταπεράκι φύλαξης τους ήταν απελπιστικά άδειο, πρέπει να σου πω.
Καλή εβδομάδα και σε σένα εύχομαι.
Ωραία ιδέα! Μου αρέσει η μαστίχα αλλά δε θα το είχα σκεφτεί ποτέ αυτό! Μπράβο Πηνελόπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ Μαρία μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "υποβρύχιο" μπορεί να μετραπεί σχετικά εύκολα σε γλάσσο για κεϊκς ή για γυαλάδα και στόλισμα.
Εμ! δεν στέλνεις εδώ ένα κουτάκι να τα δοκιμάσουμε...να τα τσακίσουμε..να τους δώσουμε να καταλάβουν μπροστά στη τηλεόραση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία! Αυτή η μαστιχοεπικάλυψη εκτός από σούπερ γεύση θα είναι πολύ ενδιαφέρουσα και στην υφή καθώς τρώμε το τρουφάκι! Φυσικά και μας αρέσουν! :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι όπως βλέπω τα πράγματα είμαι για την αγορά...Να προμηθευτώ κουτάκια (με αντοχή) για ν' αρχίσω τις αποστολές Αχτίδα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν, ήμασταν πιο κοντά θα έκανα παράδοση κατ' οίκον :-))
Καλό βράδυ σας εύχομαι.
Σκοτεινούλα είναι όντως άκρως ενδιαφέρουσα η επικάλυψη με το "υποβρύχιο". Σκέφτομαι μια εκδοχή με άσπρη σοκολάτα, αλλά ακόμη δεν έχω καταλήξει στα τι και πως...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν τα φτιάξω και με την συγκεκριμένη επικάλυψη (και πετύχουν φυσικά) θα σας γράψω τα όσα βγουν συμπερασματικά.
Καλό βράδυ εύχομαι.