Οι μπάρες που μας πρότειναν οι αγαπητές Μάρθα και Eri με
το όνομα Nanaimo Bars,
ήταν το project για το Σαββατοκύριακο, μιας και είχα ξεσηκωθεί με τα σχετικά αναγνώσματα.
Είχα σχεδόν όλα τα υλικά, εκτός από άνθος
αραβοσίτου μιας και δεν το πολυχρησιμοποιώ.
Ε, αφού εξοπλίστηκα και με αυτό ξεκίνησα για την παραγωγή Παρασκευή απογευματάκι.
Ε, αφού εξοπλίστηκα και με αυτό ξεκίνησα για την παραγωγή Παρασκευή απογευματάκι.
Όλα καλά και όλα ανθηρά μέχρις εδώ. Απλώς να επισημάνω πως
στην ουσία εγώ πήγαινα για διπλή ποσότητα από την προτεινόμενη της φίλης μας της
Μάρθας, οπότε και τα υλικά μου σαφώς περισσότερα και αποφάσισα να ακολουθήσω την μέθοδο με το μη "ψήσιμο".
Με την πρώτη σοκαλατένια γεύση όλα πήγαν κατ’ ευχήν.
Και μια χαρά μας πάγωσε και μια χαρά όλα και με λίγο πάρα-πάνω
καρυδάκι μιας και του έχουμε αδυναμία.
Τι όμως στράβωσε όταν πήγαμε στο μεσαίο επίπεδο;
H λευκή αφράτη στρώση που περίμενα, δεν …ερχόταν με την
βοήθεια του μίξερ (όπως σωστά θεωρώ πως κατάλαβα, έτσι Μάρθα;).
Και για να μην πάει χαμένο το υλικό μου το έστειλα στο
κατσαρολάκι να ζεσταθεί και μέσα του έλιωσα και μια πλάκα λευκής κουβερτούρας,
μιας και ίσως τελικά να φταίει ότι μάλλον είχα βάλει λιγότερη ζάχαρη άχνη, από ότι κανονικά θα έπρεπε, αφού φοβήθηκα ότι θα έχουν υπερβολικά γλυκειά γεύση καθώς και ένα πακέτο τυρί κρέμα 300 γραμμαρίων.
Να σημειώσω πως τα φακελλάκια με το άνθος αραβοσίτου δεν ήταν αυτά που χαρακτηρίζονται ως στιγμής, αλλά δεν νομίζω πως αυτό ήταν το λάθος...
Πάντως προσπάθησα να σώσω την κατάσταση, μετατρέποντάς την, με την άσπρη κουβερτούρα και το τυρί κρέμα και νομίζω πως τα κατάφερα μιας και το γευστικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.
Να σημειώσω πως τα φακελλάκια με το άνθος αραβοσίτου δεν ήταν αυτά που χαρακτηρίζονται ως στιγμής, αλλά δεν νομίζω πως αυτό ήταν το λάθος...
Πάντως προσπάθησα να σώσω την κατάσταση, μετατρέποντάς την, με την άσπρη κουβερτούρα και το τυρί κρέμα και νομίζω πως τα κατάφερα μιας και το γευστικό αποτέλεσμα ήταν πολύ καλό.
Και τέλος το τελευταίο σοκολατένιο στρώμα, για να γίνει λίγο πιο "παχύ" το σύνολό μου, δημιουργήθηκε με 350
γραμμάρια κουβερτούρας (2,5 πλάκες δηλαδή) με μια φυτική σαντιγύ σε μεταλλικό κουτί,
που προηγουμένως είχα παγώσει αρκετά και χτυπήθηκε με λίγη άχνη και βανίλια ως σαντιγύ. Ενώθηκαν τα δύο υλικά σοκολάτα/βούτυρο με κρέμα σαντιγύ και στολίστηκαν με λίγη χρωματιστή
κουρβερτούρα.
Δεν ξέρω τι «στραβό» έκανα, αν και υποθέτω πως ήταν τελικά η ποσότητα της άχνης ζάχαρης.
Πάντως το αποτέλεσμα της σοκολατένιας μπάρας άρεσε σε όσους το δοκίμασαν και ήταν όπως τελικά, προσδοκούσα. Απολαυστικός πειρασμός, δηλαδή :-)
Πάντως το αποτέλεσμα της σοκολατένιας μπάρας άρεσε σε όσους το δοκίμασαν και ήταν όπως τελικά, προσδοκούσα. Απολαυστικός πειρασμός, δηλαδή :-)
Και να η απόδειξη…
Χαιρετισμούς πολλούς καλές μου Μάρθα και Eri.
Καλή εβδομάδα να έχετε όλοι και όλες (και ο Θεός Βοηθός...)
Καλή εβδομάδα να έχετε όλοι και όλες (και ο Θεός Βοηθός...)
Δεν έχω δοκιμάσει σπιτικές..μα οι έτοιμες δεν μου αρέσουν είναι αλήθεια, η κόρη μου φτιάχνει για τον άνδρα της και τα παιδιά της.Φιλάκια φίλη μου..εδώ το φαγητό είναι χάλια οπότε..θα την έτρωγα στα σίγουρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Πηνελόπη μου και καλή εβδομάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι από τα άτομα στα οποία έχω τυφλή εμπιστοσύνη, μιας που με κάποιον μαγικό τρόπο (ας πω καλύτερα έμφυτο ταλέντο) καταφέρνεις να "σώσεις" οποιοδήποτε μαγειρικό στραβοπάτημα!
Οι λαχταριστές αυτές μπάρες είναι τρανή απόδειξη της παραπάνω πρότασης!
Φιλιά πολλά!
Ο καλός ο καπετάνιος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά σου έγιναν οι εν λόγω μπάρες!!
Καλή αρχή αύριο, πρωτάκι!!!
Το αποτέλεσμα πάντως φαίνεται γευστικότατο, άσχετα από τον αρχικό σχεδιασμό. Αυτό που εγώ θέλω να ρωτήσω είναι: τις μπάρες λευκής κουβερτούρας από που τις προμηθευόμαστε?
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Αχτίδα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φαγητό εκεί είναι χάλια, για ευνόητους λόγους :-)) Αδυνατίζεις θέλεις δεν θέλεις! Περαστικά σύντομα και στα καλά χέρια του κου Δημήτρη εύχομαι!
Αυτές δεν είναι μπάρες δημητριακών που ενδεχομένως να σου φανούν πολύ σκληρές ή άνοστες. Είναι περισσότερο σοκολατένιο γλυκό, τουλάχιστον στην δική μου εκδοχή :-)
Καλώς την Ερμιόνη μας!
ΑπάντησηΔιαγραφή"Διπλή" και πολύ ευτυχισμένη.
Σ' ευχαριστώ για την εμπιστοσύνη σου, νομίζω πως μέσα από τις λέξεις και τα αναγνώσματά μας, έχουμε λίγο καταλάβει πια η μια την άλλη.
Είναι πάντως κάποιες φορές που τελικά δεν έχω καταφέρει να "σώσω" μια κακή μου εκτέλεση και εκεί πια "κλαίω" τα υλικά που πέταξα!
Χαιρετισμούς πολλούς.
Με τα χρόνια "ο καπετάνιος" μαθαίνει πιο καλά τις "μανούβρες" Στελλίτσα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπίσης και σε σας καλή χρονιά. Εμείς πάμε ήδη μια εβδομάδα στο νήπιο. Του χρόνου πια πρωτάκια!!!
Ανώνυμε/η σ' ευχαριστώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤις πλάκες λευκής σοκολάτας κουβερτούρας μπορείς να βρείς σίγουρα σε μεγάλα SMs εκεί όπου πωλούν και την μαύρη κουβερτούρα επίσης.
Πηνελόπη μου θεωρώ ότι είναι μεγάλο προσόν να μπορεί κάποιος να διατηρεί την ψυχραιμία του και να σκέφτεται εναλλακτικές λύσεις για να σώζει καταστάσεις!!Απ΄ότι φαίνεται είσαι προικισμένη όχι μόνο με το σωστό ένστικτο,αλλά και με γνώσεις που θα ζήλευε και ο πιο έμπειρος chef.Θαυμάσιες οι ΄΄σωσμένες΄΄μπάρες,μακάρι όλοι να μπορούσαμε να σώζαμε τα λάθη που κάνουμε συχνά,όχι μόνο στην κουζίνα μας!! Φιλιά πολλά,πολλά.
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα πάντως από τη φωτογραφία που βλέπω μου τρέχουν τα σάλια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ πετυχημένη μου φαίνεται η μπάρα σου οπτικά μάλλον και στη γεύση θα είναι πολυ καλή ,καλη βδομάδα να έχουμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή αρχή στο μωρο σου Πηνελόπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣιδεροκέφαλος που λένε!
Την πρωτη φορά που πήγα να τις φτιάξω κ εγώ την πάτησα με την ζάχαρη γιατί μου φαινόταν ότι κάτι δε πάει καλά αλλά τελικά αυτο είναι που κάνει την διαφορά. Παρόλα αυτά δεν σε πτοούν εσένα φίλη μου τα σταυροδρόμια, μια χαρά τις κατάφερες. Ίσως να είναι και καλύτερες!
Φαίνεται πολύ λαχταριστή η μπάρα σου!! Δεν ξέρω πως έπρεπε να σου βγει, πάντως εμένα μου φαίνεται τέλεια!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα να έχεις, φιλιά!!
Πηνελόπη μου δεν ξέρω αν έκανες κάτι στραβά αλλά το αποτέλεσμα σε δικαίωσε κι αυτό σημαίνει ότι είσαι καλός καπετάνιος, όπως λέει η παροιμία. Καλοφάγωτες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα και φιλιά!
Συμφωνώ με την Ερμιόνη, φαίνεται πως καταφέρνεις πάντα να αξιοποιήσεις το κάθε υλικό και είμαι σίγουρη πως καμιά συνταγή σου δεν μένει άθικτη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠλούσιο γλυκό, μου φαίνεται κατάλληλο και για τις μέρες που έρχονται τώρα το φθινόπωρο!
Καλημέρα Πηνελόπη, είναι δεν είναι η συνταγή κατά γράμμα, το αποτέλεσμα δείχνει καταπληκτικό!Παίρνω ένα τεμάχιο και αναχωρώ με σοκολατένιο χαμόγελο :) Φιλάκια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια σου ρε Πηνελόπη που μ'έκανες και γέλασα. Κι αυτός ο κύριος που φάινεται κρυμμένος πίσω απ'τις μπάρες, τι περιμένει;Να βουτήξει καμιά μπάρα και να την κόψει λάσπη;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ, που λες, στο χέρι τη χτύπησα τη λευκή στρώση, κι ενώ δεν έχω και πολύ καλή σχέση με το πήξιμο, μια χαρά έκατσε. Μάλλον η ζάχαρη θα'ναι, όπως λες. Αλλά τελικά τό'σωσες και μεγαλούργησες. Κι εμένα μ'έπιασε πολυλογία, άντε ξεκουβαλώ και καληνύχτα!
Καλημέρα Φωτεινή μου, έχεις δίκιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι να καταφέραμε να σώσουμε πάντα και τα λάθη που κάνουμε και πέρα από την κουζίνα μας...
Πάντως αυτή η "εκδοχή" σώθηκε δόξα το Θεό και δεν πήγαν χαμένα τα υλικά μου, γιατί πραγματικά με στεναχωρεί να πετώ τρόφιμα.
Ε, Πέπη μου επίτηδες την έβαλα "κοντινό" πλάνο για να φέρω το επιθυμητό αποτέλεσμα :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Νέλη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπάρα δεν την λες, αλλά σίγουρα την λες ωραίο σοκολατένιο γλυκό! Από αυτά που αρέσουν στους πιο πολλούς λιχούδηδες, όπως είμαστε εμείς στο σπίτι μας, τουλάχιστον :-))
Ευχαριστώ σε Eri μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντεύχομαι και στον δικό σου, που είναι η πρώτη του φορά, εμείς πια τα έχουμε πάρει το "βάπτισμα πυρός" αν και πάντα η αρχή μας πέφτει δύσκολη :-))
Τελικά ήταν η ζάχαρη άχνη!!! Ευχαριστώ για την επιβεβαίωση σου καλή μου.
Καλημέρα Tina Pippo,
ΑπάντησηΔιαγραφήπραγματικά έγινε πολύ καλό και φαγώθηκε μέχρι τελευταίο κομμάτι, για το οποίο οι πιτσιρικάδες του σπιτιού έδωσαν μάχη τρώγοντάς το μισό-μισό :-)))
Κική μου την "τέχνη του μανουβραρίσματος" την μαθαίνεις σιγά-σιγά και πάντα πάνω στην "ρότα" :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλά φιλιά. Κι αν θελήσεις να τις κάνεις το μανουβράρισμά μου αυτό, δίνει ωραίο αποτέλεσμα.
Να ΄σαι καλά βρε Σκοτεινούλα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά καμμιά φορά μου συμβαίνει και μένα να μένει κάτι άθικτο, είτε γιατί δεν άρεση το τελικό γευστικό αποτέλεσμα, είτε γιατί κάτι πήγε στραβά στην διαδικασία.
Αλλά από τα λάθη μας πάντα μαθαίνουμε...
Καλημέρες πολλές.
Καλημέρα Χαρά μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα πάρεις...να πάρεις καλή μου, αλλά δεν θα βρείς!
Έπεσε μάχη χθες για το τελευταίο κομμάτι :-)))
Καλημέρα (ή καλησπέρα) Μαρθούλα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτός ο πονηρός κύριος εκεί πίσω, έχει συγκεντρωμένες μέσα του όλες τις ξύλινες κουτάλες μου και είναι πάντα αυτόπτης μάρτυς των τεκταινομένων στη κουζίνα!
Ευτυχώς το έσωσα καλή μου, όπως λες. Την επόμενη φορά θα το κάνω με τη ζάχαρη άχνη σε πλήρη παρουσία, αλλά με μικρή δόση για να δω πια την διαφορά...
Δεν τις ήξερα καθόλου αυτές τις μπάρες Πηνελόπη μου. Εμένα πάντως μου αρέσει όπως το βλέπω στη φωτογραφία. Σαν τούρτα μου φέρνει κάπως.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σου μέρα!
Κι' εγώ Σοφία μου δεν τις ήξερα, αλλά ας είναι καλά οι "ξενιτεμένες κοπελιές" που μας καταγράφουν και μας ξεσηκώνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ δική μου έκδοση, ναι έγινε περισσότερο με τη λογική της τούρτας!
Καλό μεσημέρι να έχεις.
Ούτε κι εγώ τις ξέρω αλλά έτσι που τις βλέπω ορμάω στο άγνωστο ευχαρίστως!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες άμα η γυναίκα είναι εφευρετική και δημιουργική! Όλα τα καταφέρνει, γλύκα φαίνονται και πες τες όπως θες
ΑπάντησηΔιαγραφήPenelope è una splendida ricetta, questi dolcetti devono essere deliziosi!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο "άγνωστο" με βάρκα την Ελπίδα...Λίλα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες πολλές και ο τολμών νικά, φυσικά.
Πόπη μου, ως άλλη Πηνελόπη, έχω το "τάλαντο" της διάσημης προγόνου μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜηχανεύομαι...για να σώσω και να σωθώ!
Καλημέρες πολλές και δύναμη να έχεις εύχομαι.
Buongiorno Chiara,
ΑπάντησηΔιαγραφήe carino dolce noi tutti apprezzato :-))