Γαϊτανάκια....

Να σας ευχηθώ Χρόνια Πολλά.
Η μέρα είναι τέτοια που το καλεί.
Αλλά πάντα τέτοιες μέρες προσωπικά θυμάμαι μόνον τα αυτοσχέδια μασκαρέματα που έκανα και όχι με στολές κατ' ανάγκη νοικιασμένες (εκείνη την εποχή δεν αγοράζονταν οι στολές, καθώς τα κόστη ήταν απαγορευτικά) και λιγότερο τα ψημένα κρέατα.

Πάντα την Τσικνοπέμπτη έκανα το πρώτο μου μασκάρεμα και έβγαινα για να πάω: στο φροντιστήριο, στη σχολή αργότερα, ή σε κάποιο τραπέζι στο πατρικό μου ή και σε συγγενικό σπίτι.

Έχω ντυθεί: Μεθύστακας, Μπουγάδα, Μάγκας - Νεολαίος της Εποχής,  Γριά - Μπαμπόγρια (εκεί κόντεψε να μου μείνει άνθρωπος στα χέρια, από την τρομάρα που πήρε)  Μάγισσα  Μαύρη και Κακιά, καθώς και  άλλα πολλά, που τώρα δεν θυμάμαι...
Σκέφτομαι ν' ανατρέξω κάποια στιγμή στο φωτογραφικό μου αρχείο να βρω αυτές τις φωτογραφίες για να τις  δείξω στο παιδί μου ώστε να μπορέσει καταλάβει πως οι Απόκριες (που δεν θεωρούνται και πολύ Χριστιανική Γιορτή, αλλά περισσότερο γιορτή Διονυσιακού Χαρακτήρα) δεν είναι οι στολές: των Νίτζα, των Κορμίτι, του Spiderman, της Barbie και ότι άλλο λανσάρεται σήμερα στα παιδάκια μας.

Αλλά στολές σατυρικές που πάντα κάτι συμβολίζουν μέσα από τα δικά μας ήθη και έθιμα.

Όπως και να ΄χει να σας ευχηθώ τα καλύτερα "κοψίδια" για την σημερινή βροχερή Τσικνοπέμπτη.
Προτιμήστε να περάσετε με φίλους και αγαπημένους παρέα, μέσα στα σπίτια σας ...παρά την ταλαιπωρία των όποιων σχετικών χασαποταβερνίων.

Και όπου δείτε γαϊτανάκι, μπορεί και να δείτε ...ποτέ κανείς δεν ξέρει... θυμηθείτε λίγο τα παλιά. Άλλωστε η Αποκριά ήταν και είναι πάντα ... συνδυασμένη με τα δρώμενα της Παλιάς Αθήνας. 

Φωτογραφία από το αρχείο του Περιοδικού Εικόνες, που βρέθηκε εμπρός μου μέσα από το άρθρο που δημοσιεύται εδώ, πέρσι τέτοιον καιρό.
Καλή Τσικνοπέμπτη σε όλους.