Αναμνήσεις...με άρωμα πραλίνας και καφέ.

Κάθε βόλτα στην Κηφισιά στα παιδικά μου (αλλά και εφηβικά μου) χρόνια περιελάμβανε και ένα "τουρ" ανάμεσα στα ψυγεία και τις βιτρίνες  του "old time fashion" ζαχαροπλαστείον του Βάρσου.
Πάντα δε, με τα δικά μου προσωπικά λάφυρα, άσχετα από το τι είχαν επιλέξει να αγοράσουν οι γονείς και οι θείες μου.
Και σήμερα, "έτη φωτός' μετά από εκείνα τα χρόνια η ιεροτελεστία παραμένει ίδια!
Κρουασάν γεμιστά, μαρέγκες και μαρεγκάκια, κλασσικά σοκολατένια εκλέρ, λεμονόπιτα, βουτυράτα κουλουράκια, παραδοσιακό γιαούρτι και αρκετά άλλα ακόμη, που να μην μπορείς τόσο εύκολα ν' αποφασίσεις.

Τα μικρά μαρεγκάκια που αποτελούν μεγάλη λατρεία, στάθηκαν αφορμή για το γλυκάκι που ακολουθεί και αφιερώνεται εξαιρετικά στις αναμνήσεις μου και τους ανθρώπους που αυτές περιλαμβάνουν.


Μους πραλίνας με άρωμα καφέ και μαρεγκάκια.

για 4 καλές κούπες καφέ, χρησιμοποίησα:
250 γραμ. κρέμα γάλακτος πλήρη σε λιπαρά, πολύ καλά παγωμένη,
150 γραμ. τυρί κρέμα (σε θερμοκρασία δωματίου,
2,5 κουταλιές σούπας ζάχαρη άχνη,
6-7 κουταλιές πραλίνα φουντουκιού,
1 κουταλάκι καφέ εσπρέσσο σε σκόνη,
16-18 μαρεγκάκια

Σε βαθύ μπολ χτύπησα την παγωμένη κρέμα γάλακτος μαζί με το τυρί και την άχνη, μέχρι να αποκτήσει μια πρώτη υφή αραιού κάπως γιαουρτιού. Στην συνέχεια πρόσθεσα την πραλίνα και τον καφέ και συνέχισα το χτύπημα μέχρι να αποκτήσει το μείγμα μου υφή μους.


Την άφησα για μία ώρα στο ψυγείο να παγώσει και να σφίξει πιο πολύ.

Σερβίρισα σε κούπες καφέ, με πρώτο πάτο μους, από πάνω τρία μαρεγκάκια.
Μους και πάλι με μαρεγκάκια και στόλισα με λίγη σκόνη κακάο.

Πάλι στο ψυγείο για μισή ωρίτσα, όχι περισσότερο για να μην πάρουν υγρασία τα μαρεγκάκια.

Και έτοιμη για να την τιμήσω και να αναλογιστώ το γλυκό μου παρελθόν... μιας και  για το μέλλον  μου, ακόμη δεν έχω καταφέρει να δω αν θα είναι γλυκό, αλμυρό, ξινό ...και πάει λέγοντας!
Καλό υπόλοιπο στο Σαββατοκύριακό σας, εύχομαι.