Μπήκαμε για τα καλά στη Νέα Χρονιά και ήρθε ο καιρός να βάλουμε και πάλι τα πράγματα σε «τάξη» μέσα στην καθημερινότητά μας, αλλά ας κρατήσουμε τα μάτια και τις ψυχές μας ανοιχτές, για να μπορέσουμε να συνεχίσουμε μιας και τα δύσκολα είναι ΕΔΩ και μας κλείνουν συνεχώς το μάτι!
Προσωπικά «βρίσκομαι στα ίσα» μου με την κατανάλωση λαχανικών σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, αν και ορισμένες φορές και αυτά μου δημιουργούν προβλήματα. Όμως επιμένω.
Συμμαζέματα κάθε είδους και ότι προκύψει... Ενώ και τα μαγειρέματά μας με τον τρόπο τους συμβάλλουν κι' αυτά στη γενικότερη εικόνα της κατάστασης.
Προσωπικά «βρίσκομαι στα ίσα» μου με την κατανάλωση λαχανικών σε όλους τους δυνατούς συνδυασμούς, αν και ορισμένες φορές και αυτά μου δημιουργούν προβλήματα. Όμως επιμένω.
Να σας γράψω λοιπόν έναν πρόσφατο φαγάκι που για μένα τουλάχιστον ήταν πολύ γευστικό, αλλά τελικά μόνη μου το κατανάλωσα σχεδόν όλο, οι υπόλοιποι το τίμησαν ελάχιστα (και δεν κατάλαβα ακόμη το λόγο...)
Πλυγούρι Λαχανό-ντοματένιο με μπλε τυρί.
Θα σας χρειαστούν:
1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι (επιμένω στο κόκκινο γιατί είναι πιο γλυκό στη γεύση) ψιλοκομμένο,
½ από ένα μέτριο σε μέγεθος λάχανο, κομμένο σε «λουρίδες» με το μαχαίρι σας,
2 μεγάλες ντομάτες (καθαρισμένες από φλούδα και σπόρους) κομμένες σε κομματάκια,
1 μικρό ματσάκι άνηθος ψιλοκομμένος,
1 κούπα πλυγούρι,
χυμός από 2 μανταρίνια,
1 ποτηράκι κόκκινο κρασί (σίγουρα θα υπάρχει λόγω των ημερών)
1 ποτήρι ζεστό νερό,
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο τριμμένο, κάρυ και ένα ξυλαράκι κανέλας,
ελαιόλαδο περίπου μισό ποτήρι.
Σε κατσαρόλα βαθιά βάζετε το λάδι να ζεσταθεί για να σοτάρετε το κρεμμύδι μέχρι να αποκτήσει χρώμα. Στη συνέχεια ρίχνετε την κομμένη ντομάτα ανακατεύετε καλά και αφήνετε για 2-3 λεπτά. Κατόπιν ρίχνετε το κομμένο λάχανο, ανακατεύετε καλά να ενωθούν τα υλικά και τα αφήνετε να «μαραθούν» για 5 λεπτάκια.
Ρίχνετε το νερό, τον χυμό από τα μανταρίνια, τον άνηθο, το κρασί και τα μπαχαρικά.
Το αλάτι θα πάει προς το τέλος.
Το αλάτι θα πάει προς το τέλος.
Αφήνετε τα λαχανικά να μαγειρευτούν και να μαλακώσουν για περίπου ένα τέταρτο με 20 λεπτά. Μόλις είναι έτοιμα μέσα στην κατσαρόλα έρχεται να πάρει την θέση του πλυγούρι (και το αλάτι). Ανακατεύετε πάλι πολύ καλά και αφήνετε το πλυγούρι να μαγειρευτεί ώστε να πιει με την ησυχία του όλα τα υγρά.
Σ’ ένα τεταρτάκι το πολύ θα είναι έτοιμο. Κλείνετε την φωτιά και αφήνετε το φαγητό σας να ηρεμήσει για λίγο.
Σερβίρετε με μπλε τυρί ή κάποιο άλλο παχύ, πικάντικο τυρί της αρεσκείας σας κι’ αυτό γιατί η ελαφρώς «γλυκιά» γεύση του λάχανο-ντοματό-πλυγουριού ζητάει τον αντίποδά της!
Σερβίρετε με μπλε τυρί ή κάποιο άλλο παχύ, πικάντικο τυρί της αρεσκείας σας κι’ αυτό γιατί η ελαφρώς «γλυκιά» γεύση του λάχανο-ντοματό-πλυγουριού ζητάει τον αντίποδά της!
Σαν λαχανόρυζο στο πιο υγιεινό! Πολύ ωραία πρόταση Πηνελόπη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ απόλυτα με το γλυκό κόκκινο κρεμμύδι (στην Ν Αφρική το λένε Ισπανικό και διευκρινίζουν στις συνταγές τι κρεμμύδι βάζουν)!
Για το γεγονός ότι η οικογένεια δεν το τρώει, αυτό κάτι μου θυμίζει....Η Ξανθή έχει προτείνει σύλλογο...
Αμα βγαλεις το μπλε τυρι και βαλεις φετα, το τρωω ανετα ολο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο πιάτο, κάτι τέτοια μου αρέσουν απείρως περισσότερο από τα κρεατικά και τα βαριά "γιορτινά"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εκεί που θα περίμενε κανείς να διαβάσει συνταγή απλού, "φτωχικού" φαγητού, τσουπ βάζεις χυμό μανταρινιού, κάρυ και ξυλάκι κανέλας και το μετατρέπες σε κάτι αρωματικό και είμαι σίγουρη νοστιμότατο!
Μπράβο και πάλι Πηνελόπη, καλή σου μέρα! :)
Το πληγούρι είναι από τα αγαπημένα μου δημητριακά, οι σαλάτες επίσης, άρα συνδυασμός αχτύπητος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑγγελική μου, από τα πιο υγιεινά πιάτα των τελευταίων ημερών και σαφώς πολύ γευστικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΙσπανικά ε; Μήπως να τους μάθουμε κάτι για τα Βατικιώτικα; :-))
Στο σύλλογο που προτείνει Ξανθή μας, να βάλουμε και αξιολόγηση μελών...για να δούμε ποιοί θα πάρουν τις πρώτες θέσεις στο βάθρο :-))
Ελπινίκη μου σαφώς και μια ωραία πικάντικη φέτα του ταιριάζει! Απλά εμένα μου αρέσει ιδιαίτερα το μπλε τυρί είμαι από αυτούς που το αγαπούν με το πρώτο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκοτεινούλα μου, η χρήση του χυμού (μανταρινιών, πορτοκαλιών, λεμονιών) δίνουν νότες και γεύση στα υγρά του φαγητού.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγω συνταγή από τη γιαγιά μου που βάζανε σε κάποια κρεατικά μέχρι και χυμό από νεράντζι! Δεν το έχω κάνει ποτέ. Αλλά ξύσμα και φλούδα και γλυκάκι έχω κάνει και με νεράντζια.
Όσο για τα μπαχαρικά καλή μου, είναι ασυναγώνιστα! Και πάντα σύμφωνα με τα γούστα του κάθε μάγειρα :-))
Καλημέρα και σε σένα και καλή εβδομάδα εύχομαι.
Εξαιρετικό μου ακούγεται, Πηνελόπη μου, εγώ θα το έτρωγα ευχαρίστως, εκτός από το τυρί, όπως και η Ελπινίκη. Αυτό το τυρί το θέλω κάπως αλλιώς-έχω και απαιτήσεις!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά, καλή εβδομάδα, πολλά φιλιά.
Κι' εγώ τα αγαπώ ιδιαίτερα Λίλα. Το χρησιμοποιώ σε γεμιστά, σε σαλάτες, σε φαγητό όπως αυτό, και κάποιες φορές αντί για κριθαράκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη Καβάλα το καλοκαίρι έφαγα ένα εξαιρετικό μυδωπλίγουρο με φρέσκα μύδια όπου αντί για το κλασσικό ρύζι, είχε πλιγούρι. Ήταν απολύτως του γούστου μου.
Καλημέρες πολλές και από μένα Ελένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο συγκεκριμένο τυρί μπορείς να το χρησιμοποιήσεις εσύ σύμφωνα με το τι σου αρέσει και τι όχι.
Και να σε δω θέλω πως θα το αξιοποιούσες ... γιατί με έβαλες σε απορία :-))
πολύ ωραία ιδέα με το χυμό μανταρίνι και το κρασί! θα τη δοκιμάσω αύριο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ γιατρός μου είπε την προηγούμενη εβδομάδα να σταματήσω τα λαχανικά για λίγες μέρες κι εγώ την άλλη μέρα έφτιαξα ρεβίθια!!
Αλλά επειδή πρέπει να βάλω μυαλό αφήνω το φαγάκι σου για λίγο αργότερα!!
Στο σύλλογο ευχαρίστως να σας βάλω αν και τελευταία αγνοώ τα νάζια!!!
Peps, αυτά ακριβώς τα υλικά (μαζί με τα μπαχάρια) δίνουν την διαφορετική νότα στο φαγητό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκίμασε και πες μας :-))
Τα ρεβίθια βρε να του πεις του ντόκτορα...δεν είναι λαχανικά...είναι όσπρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε καταλαβαίνω (έτσι έχω την αίσθηση), αλλά εγώ επιμένω!
Ποιά νάζια καλή μου; Αστους να λένε...σήμερα έχουμε και εμείς ρεβίθια πάντως :-)))
Μαζί σου Πηνελόπη με την κατανάλωση λαχανικών! Κι εγώ τα΄χω ταράξει. Μετά από την κραιπάλη των γιορτών δεν τα χορταίνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο πλιγούρι μου αρέσει πάρα πολύ και το φτιάχνω συχνά. Πολύ πρωτότυπος ο συνδυασμός με τον χυμό μανταρινιών. Σ' ευχαριστώ για την ωραία ιδέα!
Το πλιγούρι είναι τόσο ωραίο και δυστυχώς δεν το μαγειρεύουμε αρκετά. Καλά κάνεις και μας βάζεις και κάνα πιάτο με λαχανικά να έρθουμε στα ίσα μας. Με τους άντρες νομίζω είναι λίγο πιο δύσκολα..μερικοί θέλουν οπωσδήποτε κρέας για να χορτάσουν..τι φυλή κι αυτή ε! Χαχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήmmmm... εγώ πάντως μια χαρά θα το τιμούσα είτε με φέτα είτε με το μπλε τυράκι!!θαύμα!! καλή βδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια γειτόνισσα μου έλεγε προχθές ότι όταν ήταν μικρή το ρύζι το είχαν σε γιορτές και επετείους και χρησιμοποιούσαν σπασμένο στάρι (χόντρο το λέμε εμείς) σε όλα τα φαγάκια της καθημερινότητας. Ο συνδυασμός σου ενδιαφέρων όπως πάντα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο και υγιεινό πιάτο Πηνελόπη μου!!! Πρέπει να το εξαφανίσατε αμέσως!!!!! Αλλά και το μπλε τυρί του έδωσε μια νότα μοναδική!!! Πολλά φιλιά!!!
ΑπάντησηΔιαγραφή@ Little Expat Kitchen τα λαχανικά συνδυασμένα με πλυγούρι, ρύζι, τυράκι ή σε κλασσικό στυλ ψητού είναι από τις πιο αγαπημένες μου εκδοχές για πιάτα. Και ο πρόσφατος συνδυασμός ήταν πραγματικά καλός (σε σχέση πάντα με τα προσωπικά μου γούστα και αδυναμίες).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά, κι' αν το δοκιμάσεις πες μας τελικά αν σου άρεσε, για να έχουμε και καταγεγγραμένες μαρτυρίες καλή μου :-))
@Καλά ΜαμάΚουκουβάγια μου, πολύ γέλασα με το "τι φυλή κι' αυτή!" Βρε παιδί μου είδες τι πράγμα...σε άλλο πλανήτη πολλές φορές είμαστε και με χορίζει το "χάος"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝόστιμο, θρεπτικό και άκρως υγιεινό φαγητό, και άσε τις "φυλές" του κόσμου να λένε ότι θέλουν :-))
@Pela Sofi ταιριάζει πολύ καλά και με τα δύο τυράκια αυτής της υφής και κατηγορίας. Διαλέγεις πάντα σύμφωνα με την "ώρα" και την όρεξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές καλημέρες.
Βαγγελιώ μου οι τρέχουσες καθημερινές ύλες, είχαν να κάνουν πάντα με το τι είχε ή τι μπορούσε να βρει εύκολα το κάθε νοικοκυριό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι από κει που κάποτε ήταν "καθημερινό" υλικό έφτασε να γίνει υλικό "πολιτελείας" και σαφώς πιο ακριβό από το άσπρο κοινό ρύζι.
Όμως προσωπικά μου αρέσει αρκετά και το χρησιμοποιώ συχνά, όταν θέλω να αποφύγω το ρύζι. Και σαφώς έχει άλλη γεύση!
Πολλές πολλές καλημέρες.
Κική μου, η "παρεούλα" μου έφαγε πολύ λίγο. Ο μεγάλος δεν τρώει ποσότητες, ο μικρός μάλλον "παρεξενεύτηκε" με το μαγειρεμένο λάχανο, γιατί το ωμό το "τσακίζει" παρέα με καροτάκι και μπόλικο λεμόνι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ ναι, το κατανάλωσα με μανία και έφαγα 2 μέρες συνεχόμενες!!