Τάρτα να το πεις;
Σουφλέ να το πεις;
Μπουγάτσα να το πεις;
Όπως και να το πει κανείς, είναι γλυκό που τρώγεται πολύ εύκολα, ενώ κατασκευάζεται πανεύκολα αν σας έχει πιάσει μια μανία για γλυκό λόγω του κρύου...
Προϋπόθεση, να σας αρέσουν στην υφή τους τέτοια γλυκά και να μην είστε αποκλειστικά fun της σοκολάτας (όπως συμβαίνει τουλάχιστον με το παιδάκι μου).
Υλικά που απαιτούνται:
1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (αλλιώς φτιάχνετε μόνοι σας το αντίστοιχο για μια καλή τάρτα)
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
2 κεσαδάκια γιαούρτι στραγγιστό,
3 μέτρια αυγά,
1 κούπα από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι, περγαμόντο ή νεράντζι στραγγισμένο από το σιρόπι του,
χυμό από δύο μανταρίνια ή ένα μέτριο πορτοκάλι,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1 κουταλάκι βούτυρο,
2 κουταλιές σπόρους κουκουναριού,
και λίγη ζάχαρη μαύρη για πασπάλισμα.
Στραγγίζετε όσο γίνεται το γλυκό του κουταλιού από το πολύ σιρόπι του και το αλέθετε σε πολτό με την βοήθεια του multi έχοντας προσθέσει τον χυμό των μανταρινιών.
Σε βαθύ μπόλ βάζετε: το γιαούρτι, τα αυγά, το αλεσμένο γλυκό, την βανίλια και χτυπάτε καλά με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν τα υλικά.
Σε μέτριο ταψί του φούρνου που θα το βουτυρώσετε με το μισό βούτυρο στρώνετε το φύλλο κουρού. Φροντίζετε να καλύψετε ομοιόμορφα τα τοιχώματα του. Όπου περισσεύει το κόβετε με το μαχαίρι και το προσθέτε εκεί που υπάρχει ανάγκη.
Γεμίζετε με το μείγμα που φτιάξαμε πιο πάνω.
Γυρίζετε τα πλαϊνά φτιάχνοντας έναν "κόθρο".
Πασπαλίζετε την επιφάνεια με την ζάχαρη και τους σπόρους κουκουναριού που προηγουμένως τους έχετε ελαφρώς καβουρσίσει σε αντικολλητικό σκεύος με το υπόλοιπο μισό βούτυρο.
Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 25 λεπτά περίπου, στους 180 βαθμούς και με αέρα για τον δικό μου φούρνο (όπως έγραψα και στη αγαπητή sofi22ri ). Θα δείτε να έχει ροδίσει όμορφα η επιφάνεια του γλυκού και του φύλλου και να έχει φουσκώσει αρκετά η γέμιση (μετά θα κάτσει κάπως). Αφήνετε να χλιάνει ελαφρώς και σερβίρετε μιας και τούτο το γλυκάκι τρώγεται ζεστό.
Είναι σκέτη θαλπωρή για τα κρύα απογεύματα, όπως αυτό της περασμένης Κυριακής.
Καλή σας απόλαυση.
Σουφλέ να το πεις;
Μπουγάτσα να το πεις;
Όπως και να το πει κανείς, είναι γλυκό που τρώγεται πολύ εύκολα, ενώ κατασκευάζεται πανεύκολα αν σας έχει πιάσει μια μανία για γλυκό λόγω του κρύου...
Προϋπόθεση, να σας αρέσουν στην υφή τους τέτοια γλυκά και να μην είστε αποκλειστικά fun της σοκολάτας (όπως συμβαίνει τουλάχιστον με το παιδάκι μου).
Υλικά που απαιτούνται:
1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (αλλιώς φτιάχνετε μόνοι σας το αντίστοιχο για μια καλή τάρτα)
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
2 κεσαδάκια γιαούρτι στραγγιστό,
3 μέτρια αυγά,
1 κούπα από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι, περγαμόντο ή νεράντζι στραγγισμένο από το σιρόπι του,
χυμό από δύο μανταρίνια ή ένα μέτριο πορτοκάλι,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1 κουταλάκι βούτυρο,
2 κουταλιές σπόρους κουκουναριού,
και λίγη ζάχαρη μαύρη για πασπάλισμα.
Στραγγίζετε όσο γίνεται το γλυκό του κουταλιού από το πολύ σιρόπι του και το αλέθετε σε πολτό με την βοήθεια του multi έχοντας προσθέσει τον χυμό των μανταρινιών.
Σε βαθύ μπόλ βάζετε: το γιαούρτι, τα αυγά, το αλεσμένο γλυκό, την βανίλια και χτυπάτε καλά με τον αυγοδάρτη ώστε να ενωθούν τα υλικά.
Σε μέτριο ταψί του φούρνου που θα το βουτυρώσετε με το μισό βούτυρο στρώνετε το φύλλο κουρού. Φροντίζετε να καλύψετε ομοιόμορφα τα τοιχώματα του. Όπου περισσεύει το κόβετε με το μαχαίρι και το προσθέτε εκεί που υπάρχει ανάγκη.
Γεμίζετε με το μείγμα που φτιάξαμε πιο πάνω.
Γυρίζετε τα πλαϊνά φτιάχνοντας έναν "κόθρο".
Πασπαλίζετε την επιφάνεια με την ζάχαρη και τους σπόρους κουκουναριού που προηγουμένως τους έχετε ελαφρώς καβουρσίσει σε αντικολλητικό σκεύος με το υπόλοιπο μισό βούτυρο.
Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 25 λεπτά περίπου, στους 180 βαθμούς και με αέρα για τον δικό μου φούρνο (όπως έγραψα και στη αγαπητή sofi22ri ). Θα δείτε να έχει ροδίσει όμορφα η επιφάνεια του γλυκού και του φύλλου και να έχει φουσκώσει αρκετά η γέμιση (μετά θα κάτσει κάπως). Αφήνετε να χλιάνει ελαφρώς και σερβίρετε μιας και τούτο το γλυκάκι τρώγεται ζεστό.
Είναι σκέτη θαλπωρή για τα κρύα απογεύματα, όπως αυτό της περασμένης Κυριακής.
Καλή σας απόλαυση.
Γεια σου Penelope με τις νοστιμιές σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν πρέπει να κλείσω τον υπολογιστή και να εξαφανιστώ για μερικές μέρες. Δεν θα το πιστέψεις φιλενάδα οι κακές παρέες με έχουν χαλάσει πολύύύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦτιάχνω γλυκά!!!κι όχι μόνο τα φτιάχνω τα τρώω κιόλας.......
Να ΄σαι καλά βρε Μαρίνα μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα "γλυκάνουμε" ότι μπορούμε καλή μου! Το "μέσα" μας, το "έξω" μας, τον "κόσμο" γύρω μας και το κρύο φυσικά!
Αμ, γι' αυτό χάλασε φιλενάδα ο καιρός. Και έχουμε γίνει εδώ στην Αθήνα ... Αλάσκα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα έπεσες και εσύ με τα μούτρα στα γλυκά... ποιός μας πιάνει!
Δεν πειράζει βρε συ. Δεν έχεις ανάγκη να φοβάσαι τα γραμμάρια. Το γλυκό άλλωστε όπως λέει και μια ψυχή δεν "πάει" στο σώμα...στην ψυχή πάει!
Τέλειο! Θα φτιαχτεί άμεσα!!! Σε τι θερμοκρασία το ψήνουμε??? Καλώς σε βρήκα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓειά σου sofi22ri, σωστή ως παρατήρηση. Στους 180 βαθμούς και με αέρα, για τον δικό μου φούρνο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάθε άλλη περίπτωση, σύμφωνα με το που θα ψήνατε μια τάρτα ή μια τυρόπιτα, γιατί πάντα υπάρχουν διαφορές στους φούρνους.
Οπως ελεγε και ο Κωνσταντινου δεν θελουμε να το μαθουμε, να το φαμε θελουμε!
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως και να το πεις ειναι γιαμμμμ!!!και ζαχαρουχο και κουκουναρι και φυλλο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚολασμένο να το πεις!!!! Απαπα βρε Πηνελόπη, με τα μούτρα μου έρχεται να πέσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Πηνελόπη με τα δελεαστικά γλυκά σου κόντρα στο κρύο! Φαίνεται καταπληκτικό και θέλω να το δοκιμάσω! Τώρα! Γίνεται;
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά.
Όπως και να το πεις Πηνελόπη μου το γλυκό σου εμένα μ' αρέσεις (είμαι γλυκατζού τί να κάνουμε;;) Εξ άλλου συμφωνώ με όποιον έλεγε ότι το γλυκό πάει στη ψυχή κι όχι στο σώμα (οι ζυγαριές δεν ξέρουν τί τους γίνεται)!!!!!!χαχαχα Καλό βράδυ!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως και να το πεις είναι πεντανόστιμο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραία υλικά, ωραία αρώματα.
Πολύ μου άρεσε Πηνελόπη.
:)
Της σοκολάτας είμαστε αλλά δε λέμε όχι και σε τέτοιο μοσχομυρωδάτο γλυκάκι:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόνο που εκείνο το γλυκάκι είχε και σοκολάτα Λίλα μου :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήCookitsa είναι από τα γλυκά που "αντέχουν" στον αυτοσχεδιασμό και την διάθεση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔοκίμασε το, όταν θα σου έρθει η όρεξη, που τελικά ότι και να μας κάνουν... δεν μας την κόβουν!
Καλά Eri μου κολασμένο θα το πω!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και συνήθως η "κόλαση" έχει και μια σοκολατένια πατίνα, για να γίνεται πιο ανεκτή, στους κολασμένους :-))
Ελένη μου να κάνω ειδική αποστολή με αεροπλάνο άμεσα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κάνω καλή μου; Προσπαθώ να γλυκάνω τις καταστάσεις και την απόλυτη παγωνιά.
Ναι βρε Κική μου...τα έχουν χάσει παντελώς οι ζυγαριές! Άλλα ζυγίζουν και άλλα μας λένε :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να σου πω δηλαδή...
Ότι εφραίνει την ψυχή μας είναι αυτό που έχει αξία, σωστά λοιπόν και τα γλυκάκια στην ψυχή μας πάνε.
Και ήταν όντως πολύ ωραίο Marion.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο "τρίμμα" του πορτοκαλένιου γλυκού και το κουκουνάρι έδιναν δελεαστική νότα σε κάθε μπουκίτσα :-))
Έτσι μπράβο Maria μου, μην έχουμε μόνον μια κλήση...και τα άλλα γλυκάκια απολαυστικά είναι άμα το καλοσκεφτείς :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το γλυκό εγώ θα το φτιάξω και θα το πω υπέροχο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχει όλα τα συστατικά που λατρεύω και γενικά έχω ιδιαίτερη προτίμηση σε τέτοιου τύπου γλυκίσματα!
Και πάλι μπράβο! Φιλιά!!
Να 'σαι καλά Εύα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν το φτιάξεις πες, δώσε μας και την δική σου εντύπωση, έτσι για να βλέπουμε δηλαδή ότι άξιζε τελικά τον κόπο.
Αγαπώ πολύ τα "λευκά¨γλυκά και απ'οτι βλέπω αυτό φτιάχνεται και εύκολα!Θέλω πολύ να το δοκιμάσω!
ΑπάντησηΔιαγραφήCookaffair, έτσι που μου τα γράφεις, το γλυκό αυτό θα είναι πολύ καλό για σένα. Κάνε την δοκιμούλα σου λοιπόν και έλα με το καλό να μας πεις εντυπώσεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή σου μέρα.