Τι μαγειρεύουμε πάλι σήμερα;
Και εξηγούμαι. Συνήθως το μαγείρεμα «σήμερα» είναι, για να έχουμε
φαγητό... αύριο (οι μεν στο σπίτι και η δε στην δουλειά).
Αυτά τα διαφορετικά ωράρια
με “σκοτώνουν” σιγά-σιγά :-)) και
εξαντλούν όλη μου την καλή θέληση για νέες γεύσεις και τάσεις. Προσπαθώ λοιπόν…προσπαθώ…όσο μπορώ…και όπου με
βγάλει η μαρμίτα!
Τούτη τη φορά η μαρμίτα είχε όσπριο αγαπημένο, ρεβύθια!
Απλώς, έπρεπε να φτιαχτούν χωρίς πολλά-πολλά ζουμιά μιας και έπρεπε
να μεταφερθούν την επομένη κλεισμένα σε ταπεράκι από την «δε».
Και έτσι αφού έβρασαν σκέτα μέσα σε ελαφρώς αλατισμένο νερό,
για 2 ώρες περίπου,ήδη είχαν μουλιάσει για πάνω από 12 ώρες σε νερό (και
χωρίς σόδα που συχνά συνηθίζεται).
Φτιάχτηκαν με τον ακόλουθο τρόπο για μια Ρεβιθάδα Μανιταράτη!
Φτιάχτηκαν με τον ακόλουθο τρόπο για μια Ρεβιθάδα Μανιταράτη!
500 γραμ. μανιτάρια (τύπου άσπρα αγκάρικους) καθαρισμένα και
κομμένα στη μέση ή στα τρία ανάλογα το μέγεθός τους.
Μέσα στο γουώκ μπήκαν επίσης:
1 κουταλάκι θυμάρι φρεσκομαζεμένο μεν, αλλά αποξηραμένο δε.
½ κουταλάκι κοφτό σκόνη σκόρδου,
½ κουταλάκι κοφτό πιπέρι τριμμένο,
2 κουταλιές σούπας σάλτσα σόγιας,
λίγο μοσχοκάρυδο τριμμένο,
και τέλος λίγο αλάτι.
Όταν τα μανιτάρια μου πήραν μια πρώτη βράση και άρχισαν να
μυρίζουν και να παίρνουν χρώμα. Μέσα στο γουώκ έριξα τα βρασμένα ρεβύθια και ένα
ματσάκι ψιλοκομμένο μαϊντανό καθώς και λίγο έξτρα ελαιόλαδο.
Ανακάτεψα και άφησα να μαγειρευτούν όλα μαζί για 5 λεπτά.
Κατόπιν έριξα μέσα και 3 κουταλιές από Κατίκι Δομοκού για να
δώσω στο όλο μείγμα ένα πιο κρεμώδες αποτέλεσμα και επειδή τα μανιτάρια είχαν βγάλει
τα ζουμάκια τους πρόσθεσα και 2 κουταλιές ψιλό κριθαράκι για να γίνει το σύνολό
μου λίγο πιο «στερεό».
Ανακάτευα συχνά-πυκνά για να μην λασπώσει το μείγμα και μετά από ένα δεκάλεπτο όλα ήταν έτοιμα. Ενδεχομένως να χρειαστεί μετά την προσθήκη του ζυμαρικού να ρίξετε λίγο νεράκι στο μείγμα για να έχετε τα απαραίτητα υγρά ώστε να μαγειρευτεί σωστά.
Ανακάτευα συχνά-πυκνά για να μην λασπώσει το μείγμα και μετά από ένα δεκάλεπτο όλα ήταν έτοιμα. Ενδεχομένως να χρειαστεί μετά την προσθήκη του ζυμαρικού να ρίξετε λίγο νεράκι στο μείγμα για να έχετε τα απαραίτητα υγρά ώστε να μαγειρευτεί σωστά.
Απλό, γευστικό και υγιεινό που εύκολα μπορεί να καταναλωθεί
από όσους αρέσκονται στα συγκεκριμένα όσπρια αλλά και στα μανιτάρια.
Καλή εβδομάδα και καλή Δύναμη να έχουμε.
Καλή εβδομάδα και καλή Δύναμη να έχουμε.
Τι έφτιαξες πάλι βρε Πηνελόπη μου! Διάβαζα τη συνταγή και ήμουν όλο επιφωνήματα ενθουσιασμού και έκπληξης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ προσθήκη μανιταριών και τυριού πραγματικά εμπνευσμένη! Άπαιχτη η ρεβιθάδα σου!
Φιλιά!
Δεν μπορούσα καθίλου να το φανταστώ ότι τα ρεβίθια θα έκαναν καλή παρέα με τα μανιτάρια! Επειδή όμως σε εμπιστεύομαι, τώρα γνωρίζω!!! Έγραψες, Πηνελόπη μου! Με τα μυρωδικά της και το τυράκι, θα είχαν υπέροχη γεύση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολλές καλημέρες,καλή μου, και καλή εβδομάδα!
μπερδεψα την γλωσσα μ και ενα πιατο δεν εμ εδωκες αχ αχ κρατα κατι και για μενα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤα ρεβύθια είναι και δικό μου αγαπημένο όσπριο αλλά το πάντρεμά σου είναι απίθανο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑ τι ωραία ιδέα! Νόμιζα πως το πράσινο θα ήταν σπανάκι αλλά είναι μάλλον ο μαϊντανός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το τυρί Δομοκού θα κάνει το πιάτο πλούσιο χωρίς να το βαραίνει πολύ!
Καλή βδομάδα και όσο γίνεται πιο ξεκούραστη εύχομαι :)
Φανταστική Ιδέα για ακόμη μια φορά Πηνελόπη μου, έτσι χυλωμένο που το βλέπω θέλω να πέσω με τα μούτρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια!
μ' έστειλες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήθα ταιριάζουν τέλεια και με τη φοκάτσια ....ξέρεις...εκείνη με το παπαρουνόσπορο και το μαραθόσπορο, που περιμένει υπομονετικά να δοκιμαστεί!!!
φιλιά!!!
Τι καταπληκτική συνταγή Πηνελόπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια. Μου άρεσε πάρα πολύ.
Εμπνευσμένη. Το κατίκι αγαπημένο δεν το είχα φανταστει έτσι με τα ρεβύθια, σε αντίθεση με τα μανιταρια που τους πανε πολύ.
Φιλιά
Δεν έχω ξαναδεί τα μανιτάρια μαγειρεμένα με αυτόν τον τρόπο! Θα τη δοκιμάσω σίγουρα τη συνταγή!! Ευχαριστώ που την μοιράστηκες μαζί μας!! Καλή εβδομάδα να έχεις!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια χυλωμένο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρώμε ρεβύθια αλλά εσύ τα απογείωσες Πηνελόπη μου.
Ορίστε γκουρμέ πιάτο να ευχαριστηθώ.
Φιλιά πολλά.
Πολύ ωραία ιδέα για τα ρεβύθια μας εύγε!! Και τα υλικά που χρησιμοποίησες πρέπει να δένουν πολύ μεταξύ τους!!! Η κατάσταση αυτή με τις δύο βάρδιες σε κάνει και πιο δημιουργική νομίζω!! Καλή εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη και πρωτότυπη ιδέα Πηνελόπη μου... ως συνήθως... η μαρμίτα σου έχει μια ευχάριστη έκπληξη! Γεια στα χέρια σου φιλενάδα!!! Καλό βράδυ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα 'σαι καλά βρε Ερμιόνη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπιφωνήματα να δεις που έβαλα εγώ χθες με το σουφλεδάκι σου!
Αλλά το φαγητό αυτό είναι θρεπτικό και νόστιμο όσο δεν περιμένει κανείς από ένα κλασσικό όσπριο!
Καλημέρες πολλές.
Ελένη μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήμε τιμάς πραγματικά με την εμπιστοσύνη σου. Αυτό μάλλον είναι το μεγαλύτερο "κέρδος" όλων μας μέσα από τους δρόμους της ιντερνετικής προβολής των μαγειρικών μας δοκιμών και δημιουργιών.
Νομίζω πως αν τα φτιάξεις έτσι θα σας αρέσουν πολύ. Για το κατίκι δεν ξέρω αν θα υπάρχει διαθέσιμο, αλλά όλο και κάποιο ωραίο κρεμώδες τυράκι θα έχετε εκεί :-))
Καλημέρα από την Αθήνα καλή μου φίλη.
Να σου φτιάξω και να σου στείλω Παρατηρητή μου!! Αν και νομίζω πως είναι πολύ εύκολο φαγητό για να το μαγειρέψει κανείς :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΛίλα μου, είδες κάποιες φορές τα παντρέματα σε βγάζουν έξω από τα "κλασσικά" δεδομένα :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκοτεινούλα μου έχεις δίκιο. Το πράσινο είναι ο μαϊντανός!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο κατίκι δίνει το "κρεμώδες" αποτέλεσμα που βλέπεις στην ελαφριά σάλτσα. Και είναι πραγματικά εξαιρετική αίσθηση :-))
Ευχαριστώ για την ευχή σου. Αντεύχομαι για μια εβδομάδα με ωραίες εμπειρίες και στιγμές, μιας και αυτά είναι που τελικά μας "μένουν" μέσα απο τις μέρες που κυλούν σαν νερό...
Και έτσι καλή μου Eri κάναμε και κάτι "δύσκολες ψυχές" να φάνε μερικές κουταλιές!!! αφού προηγουμένως το μύρισαν πολύ-πολύ καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες πολλές.
Pepi βάλτα "πακέτο" στο πρόγραμμα και "βουρ" για τις σχετικές δοκιμές :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ βέβαια τη φοκάτσια θα την απολάμβανα με τυράκι και έξτρα σαλατούλα, αλλά ο καλός ο μύλος όλα τα αλέθει άμα έρθει η ώρα του :-)))
Σ΄ευχαριστώ πάρα πολύ Marion.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Κατίκι είναι τυρί που σου δίνει αφορμή για δημιουργικές πινελιές, και νομίζω πως τα κατάφερα αρκετά καλά με τούτο το φαγητό.
Καλημέρα καλή μου.
Taelia μου, εσύ εδώ πρόσεξες περισσότερο τα μανιτάρια ε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι ο άντρας μου το ίδιο έλεγε όταν τα μαγείρευα!
Καλά θα τα "χαλάσεις" που μοσχομυρίζουν, για να ρίξεις μέσα τα "σπόρια"!!!
Αλλά τελικά τα έφαγε και του άρεσαν :-))
Οπότε αφού είχαμε την έγκριση του δύσκολου Νο1 (γιατί έφαγε και ο Νο2) νομίζω πως μπορείς να το δοκιμάσεις άφοβα το μαγείρεμα αυτό :-))
Ναι βρε Στελλίτσα μου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ ο όρος "γκουρμέ" απόκτησε άλλη "διάσταση".
Σοβαρά πάντως αξίζει τον κόπο, αν σας αρέσουν τα ρεβίθια ως όσπριο να το δοκιμάσεις.
Πολλές καλημέρες.
Καλημέρα Νίκο μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔηλαδή λες να συνεχίσω να δουλεύω διπλοβάρδιες...για να έχω εμπνευσμένες μαγειρικές τάσεις;
Καλά, θα το παλεύψω :-)))
Το πιάτο αξίζει πάντως τον ελάχιστο χρόνο προετοιμασίας του αν εξαιρέσεις το μούλιασμα και το βράσιμο των ρεβυθιών.
Κική μου καλή, η μαρμίτα μου μοιάζει με αυτές του στρατού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν υπάρχει κανένας καλός και δημιουργικός μάγειρας (συμβαίνει μερικές φορές) ρίχνει μέσα ότι διαθέσιμο υλικό έχει και μετά οι φαντάροι του λένε ΑΞΙΟΣ (από την πείνα που έχουν :-))
Μια χαρά συνδυασμός πάντως ήταν και πολύ το χάρηκα ομολογώ.
Απαιχτος ο συνδυασμος των υλικων, θα ηθελα πολυ να δοκιμασω το πιατο σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλια,
Μαρινα
Αυτό είναι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σε οδηγεί η έμπνευση και τα βήματα να καθορίζονται στην πορεία!
Το αποτέλεσμα δικαιώνει την ιδέα.
Φιλιά σας πολλά και στο φιλαράκι μου!
Ζ.
Μαρίνα μου σ' ευχαριστώ πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι πολύ εύκολο να το φτιάξεις, αρκεί να κάνεις την σχετική προεργασία με τα ρεβίθια από νωρίς και να έχεις και φρέσκα μανιταράκια :-)
Καλημέρα εύχομαι.
Ζαμπία μου καλή, η έμπνευση έρχεται την ώρα της "πράξης"... και καμμιά φορά θυμάμαι την σπαρταριστή ατάκα του Θανάση Βέγγου προς τον Λαρεύντη Διανέλο: Παράξενο. Το ξεκινήσαμε για πλαστικό...και μας βγήκε Μουσταλευριά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι κι' εγώ... στην πορεία και αφού "συλλάβω" την σκέψη καταλήγω στο αποτέλεσμα.
Θα μεταφέρω αρμοδίως τα φιλιά σου στο φιλαράκι που απο σήμερα έχει κι' έναν νέο φίλο :-))
Πηνελόπη μου υπέροχο , με εκπλήσεις συνεχώς!!!Πιστεύω πως ταιριάζουν απόλυτα τα υλικά που χρησιμοποίησες!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!!!
Καθόλου πρωτότυπο το σχόλιό μου αλλά δεν μπορώ να μην το ξαναπώ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίσαι "μανούλα" στους συνδυασμούς!
Πολύ ωραια ιδεα... αν και δεν πολυαγαπω τα μανιταρια, ετσι οπως τ ακουω, μαλλον θα το δοκιμαζα ευχαριστως!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα Ελένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκοπός μου ξέρεις δεν είναι οι εκπλήξεις, αν και ομολογώ πως αν είναι ωραίες (και όχι δυσάρεστες) είναι ευπρόσδεκτες πάντα, αλλά να "μας" δίνω καμμιά ιδέα που και που που να ξεφεύγει από τα καθιερωμένα :-))
Χαιρετισμούς πολλούς κι' από εμένα.
Βαγγελιώ μου, θα το πάρω στα σοβαρά. Πες ... πες... θα μου μείνει τελικά το όνομα και η χάρη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά φίλη μου.
Ελπινίκη μου, οι συνδυασμοί είναι τελικά αυτοί που μας κάνουν να ξεπερνούμε την όποια "αντιπάθειά" μας για ένα υλικό, ειδικά αν το τελικό αποτέλεσμα ταιριάζει με τις γεύσεις μας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά πάντα χρειάζεται να δώσεις μια ευκαιρία για δοκιμή...
Καλημέρες πολλές.