Κοτόπουλο Φιλέτο…
Κάποτε πίστευα ότι το φιλέτο κοτόπουλου, είναι ίσως το πιο «άνοστο»
μέρος του κοτόπουλου.
Εκείνα τα χρόνια
τα παλιά, τα κοτόπουλα τα αγοράζαμε ολόκληρα από την κεντρική κρεαταγορά της Αθήνας.
Και το ψητό – ολόκληρο – κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες και γεμιστό στην κοιλίτσα
με τυράκια πικάντικα ήταν το καθιερωμένο αγαπημένο μου φαγητό.
Είχαν κυκλοφορήσει και τα πρώτα μείγματα μπαχαρικών όπως το
Καρίνο, που ήταν η ευκολία της μαγείρισσας, στο άρτυμα του κοτόπουλου.
Από αυτό λοιπόν το αγαπημένο φαγητό, ποτέ δεν διάλεγα το στήθος
του κοτόπουλου.
Μου φαινόταν στεγνό, άνοστο, άγευστο και πάει λέγοντας…
Μου φαινόταν στεγνό, άνοστο, άγευστο και πάει λέγοντας…
Τα μπουτάκια κυνήγαγα και την ξεροψημένη ουρίτσα του.
Το ίδιο δε, έκανα και με την γαλοπούλα των Χριστουγέννων που
λάτρευα την γέμισή της και το ξεροψημένο μπουτάκι της. Η μάνα μου, πρώτα την έβραζε
για να είναι το κρέας της μαλακό. Το ζουμάκι γινόταν ελαφριά σούπα και μετά έμπαινε
στον φούρνο για να ψηθεί παραγεμισμένη με κιμά, κουκουνάρια, κάστανα, σταφίδες,
κεφαλοτύρι και όλα τα σχετικά μυρωδικά. Γεύσεις αλησμόνητες γιατί είναι
συνδυασμένες με αγαπημένα πρόσωπα που μια παιδική ψυχή, τα αντιμετωπίζει αλλιώς.
Όλα αυτά για να καταλήξω να σας πω πως το κοτόπουλο φιλέτο,
σήμερα το αγοράζω πολύ συχνά, μιας και με διευκολύνει στην καθημερινή μαγειρική μου και πως τελικά μπορεί να γίνει
πολύ νόστιμο αν του συμπεριφερθείτε με τον ανάλογο τρόπο :-))
2 φιλέτα κοτόπουλου,
3 πιπεριές κέρατο πράσινες, κομμένες σε μεγάλα κομμάτια.
3 πιπεριές κέρατο κόκκινες, επίσης κομμένες.
2 πατάτες, κομμένες σε μπαστουνάκια όχι πολύ λεπτά.
2 κουταλιές σούπας σάλτσα Teriyaki,
1 κουταλιά φρέσκο τριμμένο τζίντερ,
3 κουταλιές μαϊντανός ψιλοκομμένος,
ξύσμα και χυμός από ένα πορτοκάλι,
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,
2 κουταλιές σάλτσα σόγιας,
πιπέρι, πάπρικα γλυκιά,
και μισό φλιτζάνι κατσικίσιο (πικάντικο αν είναι δυνατόν)
τυρί τριμμένο με το χέρι,
Ξεπλένετε τα φιλέτα του κοτόπουλου και τα στεγνώνετε με χαρτί
κουζίνας.
Αν είναι μεγάλα τα κόβετε στη μέση και κάθε μισό κομμάτι το
κόβετε σαν το πόδι της χήνας (ή της πάπιας αν θέλετε) δηλαδή τρεις τομές χωρίς όμως
να τα αποκόψετε τελείως μεταξύ τους. Αυτό το κάνουμε για να ψηθεί το φιλέτο και
εσωτερικά λίγο πιο γρήγορα. Η μέθοδος δεν είναι δικιά μου, την είδα σε video του
J. Oliver και μου άρεσε γιατί δίνει ωραία εμφάνιση και στο πιάτο.
Παίρνετε μιας σακούλα τροφίμων, βάζετε μέσα τα φιλέτα και τους
ρίχνετε το ξύσμα του πορτοκαλιού και την σάλτσα Teriyaki. Κλείνετε καλά τη σακούλα. Και αφήνετε
το φιλέτο να μαριναριστεί για μια ώρα.
Στη συνέχεια σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζετε το ελαιόλαδο
να ζεσταθεί και σοτάρετε τα φιλέτα κοτόπουλου από όλες τις πλευρές για να πάρουν
χρώμα.
Μόλις αρχίσουν να ψήνονται ρίχνετε μέσα στο τηγάνι τις πατάτες
φροντίζοντας να πάνε προς το πάτο του σκεύους για να μαγειρευτούν σωστά.
Προσθέτετε την σάλτσα σόγιας και λίγο νεράκι. Σκεπάζετε και
αφήνετε για 7-8 λεπτά.
Κατόπιν προσθέτετε τις κομμένες πιπεριές, το τριμμένο τζίντζερ,
τον χυμό του πορτοκαλιού, το πιπέρι και την πάπρικα. Ανακατεύετε και πάλι. Και
αφήνετε να μαγειρευτούν όλα μαζί για 10 λεπτά
Τελευταία θα μπουν : o ψιλοκομμένος μαϊντανός και το κατσικίσιο
τυράκι.
Θα δώσουν τόνο Μεσογειακό στο φαγητό που μοιάζει περισσότερο
με Ασιατική γεύση.
Το πάντρεμα δικαιώνεται από το τελικό αποτέλεσμα, σας βεβαιώνω.
Το πάντρεμα δικαιώνεται από το τελικό αποτέλεσμα, σας βεβαιώνω.
Αφήνετε το φαγητό να μαγειρευτεί για 15 περίπου λεπτά και να
τραβήξει τα υγρά του. Κλείνετε την φωτιά,
το αφήνετε να ηρεμήσει και είναι έτοιμο προς κατανάλωση.
Υ.Γ. Όπως θα δείτε στο φαγητό δεν υπάρχει αλάτι. Η σάλτσα σόγιας
είναι αλμυρή και το τυράκι μας επίσης, οπότε το αλάτι απλώς παραλείπεται. Και κατά το σερβίρισμά του, μπορείτε να τρίψετε επίσης λίγο τυράκι από πάνω για γεύση και τσαχπινιά.
Penelope φαίνεται υπέροχο και ιδανικό για όσες-όσους από εμάς είναι σε φάση δίαιτας..να σε ρωτήσω..αν δεν θέλω να χρησιμοποιήσω σάλτσα τεριγιάκι με τί μπορώ να την αντικαταστήσω?
ΑπάντησηΔιαγραφήαχαχ αχ..υπάρχει ανοστότερο,π.χ. όπου κοτόπουλο βάλε γαλοπούλα! Αλλά να πως καλυτερεύει η "αχυρένια" γεύση! ;)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠηνελόπη μου, εγώ πάλι όλα τα χρόνια ήμουν το ακριβώς αντίθετο από εσένα, δηλαδή κυνηγούσα το φιλέτο! Τώρα τελευταία έχω εκτιμήσει και τα ζουμερά μπουτάκια με όλες τους τις χάρες!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φιλέτο πράγματι αποτελεί εξαιρετική βάση για πολλά ωραία πιάτα! Το συγκεκριμένο, με τις ασιατικές επιρροές του, αλλά και τις πιο εγχώριες πινελιές είναι πολύ στα γούστα μου!
Γευστικό και ελαφρύ, ότι καλύτερο!
Φιλιά πολλά!
Αν το προσέξεις το φιλέτο γίνεται υπέροχος καμβάς για να ζωγραφίσεις! Νομίζω ότι τα κατάφερες με την Greek Asian Fusion συνταγή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ θέλω τρία φιλετάκια και θα κάνω και την πάπια και τη χήνα κι ό,τι άλλο ζωάκι θέλεις! Εντάξει;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήmolto saporito questa pollo, a me piace moltissimo ! un bacione Penelope!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝοστιμότατο δείχνει,Πηνελόπη μου!Μου αρέσει πολύ το ασιατικό άγγιγμα, καθώς επίσης και η επιλογή τυριών!Καλή σου μέρα, πολλά φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήKalimera Pinelopi!
ΑπάντησηΔιαγραφήDe to vrisko katholou anosto kai mono afto mageirevo!
I asian syntagi sou einai mourlia!!!!!
Pikadiko katsikisio???!!!!! Ennoeis me piperi eksoterika?
Tha to ftiaxo!!!!!
Filia!
εγω παλι μονο στηθος. οποτε η συνταγη σου ειναι ακριβως για εμενα!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλια
ειρηνη
Αχ αυτές οι μνήμες!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε μας παλιότερα ήταν αγαπητό σε αυτούς που δεν ήθελαν να ξεκοκαλίσουν τα μπουτάκια!!χαχαχα
Μου έδωσες ιδέα για το αυριανό μας.
Καλημέρα!!
Καλημέρα αγαπητή μου loulou.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω, ακριβώς με τι θα μπορούσες να αντικαταστήσεις τι σάλτσα Terygaki,αλλά πιστεεύω πως ανακατέψεις λίγο ελαιόλαδο με 2 καλές κουταλιές μουστάρδα, λίγη κέτσαπ και λίγη καπνιστή πάπρικα ή σάλτσα μπάρμεκιου, θα είσαι πολύ κοντά στο γευστικό αποτέλεσμα που δίνει το μαρινάρισμα με την Teriyaki. Δεν είναι άλλωστε μοναδική στο είδος της :-))) δίνει όμως γεύση.
Καλημέρα Κατερίνα μου,
ΑπάντησηΔιαγραφήεμένα η μανούλα μου την γαλοπούλα την έκανε "λουκούμι" και είχαν όλοι να το λένε. Το βράσιμο, και το ψησιμό της με την γεύμιση και ζωμό από πορτοκάλι και μουστάρδα στην επιφάνεια...της δίνανε άλλη χάρη.
Ε, τούτο το φιλετάκι γίνεται έτσι πολύ νόστιμο.
Εξαιρετικός συνδυασμός, εμένα δεν με ενοχλεί το κοτοπουλάκι ούτε άνοστο το βρίσκω... έτσι όμως θα το φάω με τρέλα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕ, τότε Ερμιόνη όταν "κάτσουμε" αντάμα για φαγητό :-) θα φάω εγώ τα μπουτάκια και εσύ το φιλετάκι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠραγματικά το πάντρεμα έδωσε ωραίο γευστικό αποτέλεσμα και έτσι δεν πήγε χαμένο και το πείραμα :-)))
Όσο πιο πολλά διαβάζουμε για τους κουζίνες του κόσμου Αγγελική μου, τόσο πιο fusion θα γίνονται οι συνδυασμοί σας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί όχι άλλωστε.
Όλες οι κουλτούρες έχουν ωραίες γεύσεις να προσφέρουν στους ανθρώπους αρκεί να μπορούμε να τις αναγνωρίσουμε και να τις "εντάξουμε" στα δικά μας δεδομένα.
Πολλές καλημέρες.
Σύμφωνες Μαρθούλα μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλωστε εσένα πρέπει να σε "κανακέψουμε" πιο πολύ μετά το πέρασμα της Sundy αλλά και των πρόσφατων εκλογών!!!
Χαιρετισμούς πολλούς και ευχές για ότι καλύτερο πάντα.
Mille grazie Chiara!
ΑπάντησηΔιαγραφήPollo con combinazioni di sapori orientale e nel Mediterraneo :-))
Χαρά μου καλημέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήπροφανώς για να το κάνω πιο γευστικό για μένα (τουλάχιστον) δεν θα μπορούσα να παραλήψω το τυράκι με τίποτε!
Υπάρχει ένα πικάντικο κατσικίσιο συγκεκριμένης μάρκας σε μεγάλο SM, Πέπη μου και μπορείς να το χρησιμοποιήσεις. Το δικό μου ήταν από οικιακή παρασκευή φίλου του πεθερού. Πραγματικά βουτυράτο και με την αλμύρα μέσα του!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα είχαμε και εμείς μέσα στην οικογένεια αυτούς που προτιμούσαν το στήθος και τότε δεν μπορούσα να τους "καταλάβω" για τούτη την επιλογή τους Ειρήνη μoυ :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά είναι τόσο εύκολο να το μαγειρέψεις και έτσι τώρα πια το φτιάχνω πολύ άνετα.
Οι μνήμες είναι ο "μπούσουλας" της ζωής μας Ξανθή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς Πυξίδα λοιπόν, μας οδηγούν σε πολλές από τις αποφάσεις και τις επιλογές μας, πόσο μάλλον μέσα στην κουζίνα μας :-))
Πάρε ιδέα λοιπόν και κάνε κι' εσύ τα δικά σου όμορφα.
Χαιρετισμούς πολλούς και καλημέρες.
Α, εσύ είσαι "καλός μύλος" Ποπίτσα μου, αλλά και εμείς μην νομίζεις... τώρα πια όλα τα "βολεύουμε" και τα κάνουμε στα "μέτρα" μας, όπως έγινε και με τούτα τα φιλετάκια δηλαδή :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, Πηνελόπη μου, που έφερες την Ασία, με τα αρώματα και τις πικαντικες γεύσεις στην Ελλάδα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠού είναι πλέον το άνοστο φιλέτο; Το αρωμάτισες τέλεια! Κι έβαλες και αρφτές πιπεριές που μου αρέσουν!
Μεριδούλα, μπορώ;;;
Φιλιά!
Βεβαίως και μπορείς Ελένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως αλλιώς βρε συ θα έχω το θάρρος να ζητήσω (με θράσος) κι εγώ την δική μου από εσένα :-)))
Πηνελόπη μου υπέροχο, το κοτόπουλο μου αρέσει πάρα πολύ όπως και να μαγειρευτεί!Νοστιμότατη η πρότασή σου!Φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέλεια συνδυασμένο το κοτοπουλάκι σου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά
Σ' ευχαριστώ θερμά Ελένη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι' έτσι όπως έγινε, έφαγαν όλα τα "παιδάκια" μέσα στο σπίτι μας... Μέχρι και το τετράποδο πήρε μεριδούλα :-))
Σ' ευχαριστώ πάρα πολύ Κωνσταντίνα μου. Νοστίμησε πολύ το άγευστο φιλέτο με τούτους τους συνδυασμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφή