9.2.12

Δένδρα. Δένδρα παντού!

Δένδρα ...
Δένδρα παντού...
Που μας χαρίζονται ως βραβεία, από "αδελφά" και "αγαπημένα" blogs!
Ευχαριστώ σας πολύ Τόνια , Ελένη και αγαπημένη Ξανθή.

Θεωρώ δε, πως η τόσο όμορφη αναφορά της Ελένης, για τούτο το βραβείο και την αξία του ως σύμβολο, πρέπει να διαβαστεί πολύ.
Δεν θα γράψω δικά μου πολλά, αλλά θα σας βάλω να διαβάσετε ένα ποίημα, που έχει μεγάλη αξία για τις μέρες και τις καταστάσεις που σήμερα βιώνουμε. Kαι να πάτε και να διαβάσετε και το  post της Ελένης, οπωσδήποτε.

Τα δένδρα
Όλα τα δένδρα 'ναι παιδιά,                
πώχουν τη Γη μητέρα,
κ' έχουν για χέρια τα κλαδιά,
που σειούνται στον αγέρα.

Σειούνται και λεν μια προσευχή,
λυγούν και προσκυνούνε
τον Ουρανό πώχει βροχή,
και βλέπει πως διψούνε.

Κι ο Ουρανός που τα τηρά,
θυμάται τα παληά του:
πώς ήταν χάμου μια φορά
κ' είχε την Γη γρηά του

Κι απ' τα φιλιά τ' αδερφωτά,
κι απ' τ' αγκαλιάσματά τους,
'βγήκαν τα δέντρα όλ' αυτά,
τα γνήσια παιδιά τους.  

Γι' αυτό του θλίβετ' η καρδιά  
την δίψα τους σαν  βλέπει,                
είναι δικά του τα παιδιά,
να τα ποτίση πρέπει!

Από τον θρόνο του γυρνά
και κράζει μια νεφέλη
και τήνε στέλλει στα βουνά,
στα δάση τήνε στέλλει.

-Πάνε στ' απότιστα δενδρά,
στα δάση που διψούνε,
και πότισέ μου τα φαιδρά
και δώσε τα να πιούνε.

Βγαίν' η νεφέλη και περνά 
Επάν' από την Πλάση˙
και βρέχει μέσα στα βουνά,
και βρέχει μέσ' στα δάση.

Και νοιώθ' η Γη χαρά κρυφή:
ο Γέρος την 'θυμήθη!
και 'βγάλλ' όλ' άνθη στην μορφή,
κι όλο καρπούς στα στήθη.
Γεώργιος  Βιζυηνός
Πιο επίκαιρος δεν θα μπορούσε να είναι, τώρα που είμαστε μπροστά στην επερχόμενη Άνοιξη και μέσα σ' ένα κλίμα απόλυτης "ανομβρίας ελπίδας".
Καλημέρες σε όλες και όλους.  

Και το βραβείο πάει : 
στη παλαιά φίλη  ΓΑΣΤΕΡΟΠΛΗΞ - ΗΛΑΚΑΤΗ 
στην αγαπημένη ΑΧΤΙΔΑ
και σ' αυτή που με πολλά καταπιάνετε,τη φίλη ΑΓΓΕΛΙΚΗ Ν.
Είναι τέσσερεις κυρίες που μου κάνουν εντύπωση για το πόσα καταφέρνουν με τα χέρια τους, και τις παρακολουθώ συχνά.

24 σχόλια:

  1. Ευχαριστώ γλυκιά μου, καλημερα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Συγχαρητηρια για το βραβειο σου! Σου αξιζει απολυτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Τι όμορφα, η αμυγδαλιά είναι το αγαπημένο μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Να 'σαι καλά Αχτίδα μου και σύντομα εύχομαι περαστικά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ελπινίκη, ευχαριστώ σε. Θεωρώ όμως ότι όλοι μας αξίζουμε για τα όμορφα.
    Ο καθένας και η κάθε μια έχουν την δική τους χάρη μέσα στα bloggs (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ωραία ανάρτηση!
    Συγχαρητήρια για το βραβείο σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Οι μιμόζες είναι οι πρώτες που ανθίζουν, εκει κατά τα μέσα Γενάρη. Και αμέσως μετά οι αμυγδαλιές παίρνουν κι' αυτές την δική τους "φόρα" Βέρα μου. Προσωπικά βλέπω μια και μια, κάθε μέρα στον δρόμο μου για 7 συνεχόμενα χρόνια τώρα...και τις έχω σημάδι ζωής πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Σ' ευχαριστώ Χρυσαυγή μου για καλά σου λόγια.
    Καλή συνέχεια στην μέρα σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ω!!!!!!τι ωραία υποδοχή του βραβείου.
    Και το ποίημα αλλά και το ανθισμένο δέντρο ελπίδα στο "τίποτα"
    Καλημέρα!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΟΛΥ ΠΗΝΕΛΟΠΗ ΜΟΥ!!!!!
    ΜΕΓΑΛΗ ΜΟΥ ΤΙΜΗ!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Πηνελόπη μου, σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια για την ανάρτησή μου.
    Συγχαρητήρια, υπέροχα συνέχισες, μου άρεσε πάρα πολύ. Τι να πω για το ποίημα και την ανθισμένη αμυγδαλιά-ελπίδα! Μου έφτιαξες τη μέρα μου!
    Φιλάκια πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Πολύ όμορφο ποίημα! Να μια ευκαιρία να πάρεις μέρος στο διαγωνισμό μου...
    Να'σαι καλά να κερδίζεις πρώτα την αγάπη και το σεβασμό των άλλων και μετά τα βραβεία αυτής της αγάπης!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλή μου Ξανθή, η ΕΛΠΙΔΑ είναι φάρος άσβηστος μέχρι την τελευταία στιγμή. Ακόμη και όταν ο άνθρωπος είναι "βαριά λαβωμένος" από τη ζωή, θέλει να ελπίζει, ότι δεν θα τον βρουν χειρότερα. Έτσι και τώρα, όλα είναι γκρίζα γύρω μας, αλλά διαβάζουμε,επικοινωνούμε, αλληλο-βραβευόμαστε, δίνοντας ο ένας στον άλλο ελπίδες..
    Καλό βράδυ κυρά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αγαπητή Ρένα κάθε φορά που μπαίνω στο blog σου, ακόμη κι' αν δεν σχολιάζω συχνά, "μένω χαζεύοντας" τα δημιουργήματά σου.
    Το βραβείο στάθηκε απλώς η αφορμή για να εκφράσω αυτά μου τα συναισθήματα.
    Δύναμη και Υγεία σου εύχομαι.
    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Ελένη μου, νομίζω πως κατάλαβες πολύ καλά τι ήθελα να πω και από που πιάστηκα για να "συνεχίσω" με αυτόν τον τρόπο!!
    Φίλη μου, πρέπει ν' αρχίσουμε να αντιδρούμε με θετικά πια ερεθίσματα στα "σκαμπίλια" που μας δίνουν.
    Να σταματήσουμε να έχουμε "κλινική αντίδραση κώματος" :-))
    Φιλιά πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Μαρίνα μου, δεν είχα πάρει "χαμπάρι" για τον διαγωνισμό που μου λες... θα τα δω και θα πράξω αναλόγως.

    Όσο για την αγάπη και τον σεβασμό σίγουρα τον κερδίζουμε με τις συμπεριφορές μας και τον χαρακτήρα μας. Και βέβαια σε κάποιους αρέσουμε και σε άλλους όχι. Προσωπικά απλώς εύχομαι να υπάρχει ισορροπία αριθμητική ανάμεσα στις δύο κατηγορίες, σε ότι τουλάχιστον με αφορά.
    Καλό βράδυ καλή μου, εκεί μακριά στα ξένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Πηνελόπη, μία ομορφιά το ποστ αυτό! Αμυγδαλιά, αγαπημένο δέντρο! Παλιά στο χωριό μου ήταν γεμάτα τα χωράφια ....Ας διατηρήσουμε την ελπίδα ότι έστω και τελευταία στιγμή...θα ξυπνήσουμε...τι να πεις?...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Συγχαρητήρια για το βραβείο, Πηνελόπη μου. Το αξίζεις!! Όσο για τα δένδρα είναι υπέροχα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Συγχαρητήρια για το βραβείο σου!! ωραίος και ο Βιζυηνός! φιλακια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Να ΄σαι καλά Μάνα Έφη μου.
    Παλαιότερα όλο και συναντούσες αμυγδαλιές μαζεμένες σε πολλά σημεία της Ελλάδας, χωρίς να είναι απαραίτητα για καλλιέργεια. Στα μέρη της ορεινής Κορινθίας υπάρχουν ακόμη χωράφια που έχουν σειρά από αυτές ανάμεσα στα αμπέλια. Μια μαγεία τούτη την εποχή.
    Κρατάμε την ελπίδα, με αγώνα και κόπο, γιατί έχουμε πίσω μας παιδιά... Αλλιώς δεν γίνεται καλή μου.
    Καλό σου βράδυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Ευχαριστώ σε πολύ Κική μου.
    Τα δένδρα και το ποίημα αλλά και τα αληθινά όταν αρχίζουν ν' ανθίζουν είναι σκέτη ποίηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Pela το ποίημα αυτό, είναι από κείνα που μαθαίναμε στα τελευταία χρόνια του Δημοτικού κάποτε. Σήμερα δεν ξέρω πως έχουν εξελιχθεί τα αναγνώσματα μέσα στα δημοτικά σχολεία...αλλά θα το δω με τον καιρό και πάλι λόγω του υιού!!!
    Καλό σου βράδυ και καλό ΣΚ εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ευχαριστώ πολύ καλή μου Πηνελόπη, μπορεί να χάθηκα από το μπλογκογειτονιά, αλλά όταν ευκαιρώ ρίχνω κλεφτές ματιές σε όλες σας!!!
    πάντα ελπίζουμε στο καλύτερο!!
    όμορφη ανάρτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Οι "παλιές αγάπες" καλή μου Γαστερόπληξ, τις παρακολουθούμε όσο μπορούμε και στα άλλα τους κατορθώματα. Να σαι πάντα γερή και δυνατή εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή