Μια φορά κι’ έναν καιρό ήταν μερικά Χριστουγεννιάτικα σοκολατάκια πραλίνας, που ένας Θεός ξέρει πως είχαν ξεφύγει από τα αδηφάγα στόματα μικρών και μεγάλων σε κείνο το σπίτι.
Κάθονταν αναπαυτικά πάνω σ’ ένα γυάλινο μπολ κι όλο σκέφτονταν: μα γιατί δεν μας έφαγαν; Μήπως δεν είμαστε λαχταριστά; Μήπως δεν έχουμε ωραίο σχήμα; Μήπως δεν είμαστε νόστιμα; Ρώταγε το ένα το άλλο... μα απάντηση δεν μπορούσαν να δώσουν καμία μεταξύ τους.
Όμως να, που κάποιο μεσημεράκι ένα χέρι απλώθηκε και πήρε καμμιά 10αρια από αυτά.
Ένα πανικός, ένα σούσουρο δημιουργήθηκε μέσα στο μπολ. Μερικές μικρές κραυγές αγωνίας για την τύχη όσων έφευγαν κάπου ψιλο-ακούστηκαν... χωρίς όμως να συντρέχει και ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας!
Ταξίδεψαν για λίγο μέσα στο χέρι, που με τη σειρά του τα ακούμπησε πάνω σε ξύλινο πάγκο εργασίας... Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και σκέφτηκαν όλα μαζί το ίδιο: ήρθε η ώρα μας!
Και το παραμύθι μας, εξελίσσεται κάπως έτσι…
Τα πραλινένια σοκολατάκια βρήκαν θέση μέσα σε μια κρέμα πορτοκαλιού!
Πάμε λοιπόν για να δείτε την συνέχεια.
Φτιάχνετε μια ζύμη τάρτας όπως αυτή περιγράφεται στην συνταγή της Lemon Tarte, μόνον που μέσα στο μείγμα της ζύμης θα προσθέσετε και ένα κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού. Βάζετε τη ζύμη στο ψυγείο για μια ώρα (ίσως και περισσότερο) και στην συνέχει τη στρώνετε σε φόρμα καλυμμένη με λαδόχαρτο και αποσπώμενο πάτο. Ψήνετε για περίπου 8 λεπτά και μετά την βγάζετε για να της προσθέσετε την κρέμα πορτοκαλιού και τα σοκολατάκια πραλίνας.
Ετοιμάζετε την κρέμα πορτοκαλιού ως εξής:
1 κουτί τυρί κρέμα 300 γραμ.
1 μικρή κρέμα γάλακτος,
χυμό από δύο πορτοκάλια καθώς και το ξύσμα τους (το ένα τέταρτο από το οποίο χρησιμοποιήθηκε ήδη στη ζύμη).
1 αυγό,
¾ κούπας τσαγιού ζάχαρη άσπρη,
ελάχιστη βανίλια.
Χτυπάτε όλα μαζί τα υλικά με το μίξερ ώστε να ενωθούν καλά. Στρώνετε το υγρό μείγμα (που θα είναι υγρό) πάνω στην τάρτα και μέσα του βυθίζετε τα σοκολατάκια. Εάν είναι μεγάλα, τα κόβετε στα δύο.
Ψήνετε στη συνέχεια μέχρι η κρέμα να πήξει και να ροδίσει η επιφάνειά της, περίπου δηλαδή για 20-25 λεπτά στους 180 βαθμούς.
Βγάζετε την τάρτα από τον φούρνο και αφήνετε να σταθεί για μισή ώρα και να κρυώσει.
Στο διάστημα αυτό ετοιμάζετε μια σάλτσα σοκολατένιας γκανάζ. Χρειάζεστε: μια πλάκα κουβερτούρα, ένα ποτηράκι κρασιού γάλα (όχι άλλη κρέμα γάλακτος) και μισή κουταλιά σούπας βούτυρο. Ανακατεύετε συνεχώς σε μέτρια φωτιά, να ενωθούν τα υλικά και όταν είναι έτοιμη περιχύνετε την επιφάνεια της τάρτας.
Απλώνετε μ’ ένα κουτάλι να πάει παντού δημιουργώντας και "σχηματισμούς νερών" και διακοσμείτε με φέτες από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι (χωρίς το σιρόπι του) ή με λίγο ξύσμα πορτοκαλιού.
End of story...and happy too...
Οι πραλίνες είχαν ήδη λιώσει γλυκά μέσα στην πορτοκαλένια κρέμα, ενώ μια άλλη αδελφή τους, σκούρα και ζεστή με κάπως πικρούτσικη γεύση είχε έρθει να ξαπλώσει και να τα σκεπάσει όλα με την θαλπωρή της. Ένοιωθαν, πως είχαν βρει τον προορισμό τους... Ένοιωθαν υπέροχα :-))
Καλό σας Σαββατοκύριακο.
Κάθονταν αναπαυτικά πάνω σ’ ένα γυάλινο μπολ κι όλο σκέφτονταν: μα γιατί δεν μας έφαγαν; Μήπως δεν είμαστε λαχταριστά; Μήπως δεν έχουμε ωραίο σχήμα; Μήπως δεν είμαστε νόστιμα; Ρώταγε το ένα το άλλο... μα απάντηση δεν μπορούσαν να δώσουν καμία μεταξύ τους.
Όμως να, που κάποιο μεσημεράκι ένα χέρι απλώθηκε και πήρε καμμιά 10αρια από αυτά.
Ένα πανικός, ένα σούσουρο δημιουργήθηκε μέσα στο μπολ. Μερικές μικρές κραυγές αγωνίας για την τύχη όσων έφευγαν κάπου ψιλο-ακούστηκαν... χωρίς όμως να συντρέχει και ιδιαίτερος λόγος ανησυχίας!
Ταξίδεψαν για λίγο μέσα στο χέρι, που με τη σειρά του τα ακούμπησε πάνω σε ξύλινο πάγκο εργασίας... Κοιτάχτηκαν μεταξύ τους και σκέφτηκαν όλα μαζί το ίδιο: ήρθε η ώρα μας!
Και το παραμύθι μας, εξελίσσεται κάπως έτσι…
Τα πραλινένια σοκολατάκια βρήκαν θέση μέσα σε μια κρέμα πορτοκαλιού!
Πάμε λοιπόν για να δείτε την συνέχεια.
Φτιάχνετε μια ζύμη τάρτας όπως αυτή περιγράφεται στην συνταγή της Lemon Tarte, μόνον που μέσα στο μείγμα της ζύμης θα προσθέσετε και ένα κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού. Βάζετε τη ζύμη στο ψυγείο για μια ώρα (ίσως και περισσότερο) και στην συνέχει τη στρώνετε σε φόρμα καλυμμένη με λαδόχαρτο και αποσπώμενο πάτο. Ψήνετε για περίπου 8 λεπτά και μετά την βγάζετε για να της προσθέσετε την κρέμα πορτοκαλιού και τα σοκολατάκια πραλίνας.
Ετοιμάζετε την κρέμα πορτοκαλιού ως εξής:
1 κουτί τυρί κρέμα 300 γραμ.
1 μικρή κρέμα γάλακτος,
χυμό από δύο πορτοκάλια καθώς και το ξύσμα τους (το ένα τέταρτο από το οποίο χρησιμοποιήθηκε ήδη στη ζύμη).
1 αυγό,
¾ κούπας τσαγιού ζάχαρη άσπρη,
ελάχιστη βανίλια.
Χτυπάτε όλα μαζί τα υλικά με το μίξερ ώστε να ενωθούν καλά. Στρώνετε το υγρό μείγμα (που θα είναι υγρό) πάνω στην τάρτα και μέσα του βυθίζετε τα σοκολατάκια. Εάν είναι μεγάλα, τα κόβετε στα δύο.
Ψήνετε στη συνέχεια μέχρι η κρέμα να πήξει και να ροδίσει η επιφάνειά της, περίπου δηλαδή για 20-25 λεπτά στους 180 βαθμούς.
Βγάζετε την τάρτα από τον φούρνο και αφήνετε να σταθεί για μισή ώρα και να κρυώσει.
Στο διάστημα αυτό ετοιμάζετε μια σάλτσα σοκολατένιας γκανάζ. Χρειάζεστε: μια πλάκα κουβερτούρα, ένα ποτηράκι κρασιού γάλα (όχι άλλη κρέμα γάλακτος) και μισή κουταλιά σούπας βούτυρο. Ανακατεύετε συνεχώς σε μέτρια φωτιά, να ενωθούν τα υλικά και όταν είναι έτοιμη περιχύνετε την επιφάνεια της τάρτας.
Απλώνετε μ’ ένα κουτάλι να πάει παντού δημιουργώντας και "σχηματισμούς νερών" και διακοσμείτε με φέτες από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι (χωρίς το σιρόπι του) ή με λίγο ξύσμα πορτοκαλιού.
End of story...and happy too...
Οι πραλίνες είχαν ήδη λιώσει γλυκά μέσα στην πορτοκαλένια κρέμα, ενώ μια άλλη αδελφή τους, σκούρα και ζεστή με κάπως πικρούτσικη γεύση είχε έρθει να ξαπλώσει και να τα σκεπάσει όλα με την θαλπωρή της. Ένοιωθαν, πως είχαν βρει τον προορισμό τους... Ένοιωθαν υπέροχα :-))
Καλό σας Σαββατοκύριακο.
Και ζήσαν αυτά καλά κι αυτοί που τα έφαγαν καλύτερα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤέρμα οι κακές παρέες!!!
Λιγουλάκι όμως θα δοκίμαζα από τα χεράκια σου.Καλό Σ/Κ
Αμέ...αμέ...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔείξε μου τον φίλο σου, να σου πω ποιος είσαι(!) Ξανθή μου.
Μακάρι όλη μας η "κακία" να έβγαινε κάπως έτσι, φίλη μου.
Κόπιασε να σε τρατάρουμε :-))
Επιμένω: είσαι η μανούλα των αυτοσχεδιασμών! Ζηλεύω τις εμπνεύσεις σου :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΤρελαίνομαι για το συνδυασμό σοκολάτας πορτοκαλιού!! Ο δικός σου φαίνεται απίθανος!! Καλό ΣΚ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλέ Πηνελόπη, πολύ συγκινητική η ιστορία των σοκολατακίων!!!!! Εγώ δάκρυσα η κακομοίρα κι αναρωτήθηκα "γιατί να μην είμαι κι εγώ εκεί να γευτώ τον φονικό συνδυασμό πορτοκαλιού και πραλίνας';;;;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓεια στα χέρια σου, φιλενάδα!!!
Καλό βράδυ και καλό Σ/Κ.
Δυσκολεύομαι να αποφασίσω τι είναι πιο απολαυστικό: Η γραφή? Η μαγειρική έμπνευση? Η τάρτα? :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα τέτοια!
Καλημέρα Πηνελόπη μου. Θαυμάζω αυτά που φτιάχνεις στην κουζίνα σου όταν έχεις έμπνευση: γράφεις παραστατικά, συνδυάζεις φανταστικά, δημιουργείς δελεαστικά και σερβίρεις υπέροχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυνδυασμός υπέροχος, μπράβο!!!
Φιλιά πολλά.
Έμπνευση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ γραφή, η περιγραφή, το ύφος και η δημιουργικότητα!
Μια γλύκα με περιέβαλε, Πηνελόπη μου, από όλα αυτά μαζί!
Την τάρτα ευχαρίστως την τρώγω όλη μόνη μου! Άντε ένα μικρούτσικο κομματάκι για τον παρακοιμώμενο μου...
Φιλάκια σας...και πάει να βγει ο ήλιος σήμερα!
Ζ.
Είναι ωραίο να διαβάζεις κάτι και να σε κάνει να χαμογελάς, ακόμα και όταν δεν έχεις τη διάθεση. Όσο για την τάρτα, η ανακύκλωση στα καλύτερα της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν χορταίνω να σε διαβάζω σήμερα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι να κάνω Vita ως μανούλα...έχω γίνει και "μανούλα" στους αυτοσχεδιασμούς :-)) Άσε που είναι και ωραίος τρόπος σκέψης!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα εύχομαι φίλη μου.
Να σαι καλά Χαραυγή μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τούτος εδώ έγινε ανάρπαστος κυρίως απο τους πιο μεγάλους!
Καλή σου μέρα.
Ιστορία "δακρύβρεχτη" Κική μου. Αλλά τελικά είχε Happy End και γι' αυτά αλλά και για εμάς :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες πολλές και καλή εβδομάδα εύχομαι.
Ξεδίπλωσα όλες τις "πτυχές του ταλέντου" μου Αγγελικούλα μου :-))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά που να σε συναγωνιστώ με τόσα ταλέντα δημιουργικά όπως τα δικά σου!
Χαιρετισμούς πολλούς εκεί στα ξένα.
Ελένη μου καλή, θα με κάνετε να κοκκινήσω. Είπα να αλλάξω λίγο το ύφος γραφής μου έτσι για να διασκεδάσουμε καθώς άνοιξε και το Τριώδιο...και τελικά μου προέκειψε "λογοτεχνία" :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά και καλή εβδομάδα σου εύχομαι.
Νάτη και άλλη με τα καλά τα λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΒρε Ζαμπία μου, μπας και πρέπει να αλλάξω επάγγελμα...και από οικιακή μαγείρισσα να το γυρίσω στη συγγραφική;
Υπόσχομαι να σου φτιάξω το καλύτερο, όταν με το καλό τα πούμε και από κοντά.
Χαιρετισμούς σε όλη την καλή μας παρέα και τον "παρακοιμώμενο" σου επίσης.
Σο-κόλαση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτέλλα χαίρομαι τελικά πάρα πολύ γιατί όπως φαίνεται η προσπάθειά μου να μας κάνω όλους να χαμογελάσουμε με τα γραφόμενά μου, κατάφερε να βρει έδαφος.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σαι καλά και εύχομαι καλύτερη διάθεση από τούτη τη εβδομάδα.
Μανουσίνα μου...δεν θα με "χόρταινες" και να μ' "έτρωγες" αν ήσουν πιο κοντά :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και καλή εβδομάδα σου εύχομαι ολόψυχα.
Αγαπητέ μου KitsoMitso...είσαι σε πολύ σωστό δρόμο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑκριβώς έτσι και κάτι πάρα πάνω μπορώ να σου πω :-))
Πολλές καλημέρες.
ΚΑΛΗΣΠΈΡΑ ΕΧΕΤΕ ΒΡΑΒΕΙΑΚΙ ΝΑ ΠΑΡΑΛΑΒΕΤΕ!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι' άλλο βραβείο;
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ σε θερμά αγαπητή Τόνια. Θα δω τι μπορώ να κάνω γι' αυτό με την πρώτη δυνατή ευκαιρία.