Κι ένα μαύρο πετεινάρι κικιρίκου την κορτάρει,
Απομακρύνθηκε κι' αυτός έρμος από το κοτέτσι του. Τι το ήθελε; Ας πρόσεχε...
Και επειδή κάποιοι σιγά-σιγά απομακρύνονται από τα κρεατικά (για όσους αντέξουν και τις 40 μέρες) αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της συνταγής... διαφορετικά πια μετά το Πάσχα!
Τούτο το φαγητό, είναι πολύ παραδοσιακό τουλάχιστον στα δικά μας "καταυλακιώτικα" εδάφη. Γίνεται με μακαρόνια χοντρά την μέρα της Πρωτοχρονιάς και μπόλικο κεφαλοτύρι από πάνω.
Όμως εγώ επειδή έτσι τον είχα ήδη φτιάξει την Πρωτοχρονιά, το πρόσφατο πεσκέσι που μου ήρθε από το πεθεροχώρι, το έκανα κάπως διαφορετικά.
Ο κόκορας κόπηκε σε μερίδες. Ξεπλύθηκε και αφαιρέθηκαν όλα τα περιττά λίπη του.
Επίσης έβγαλα και την πέτσα που είναι σαφώς χοντρή και δεν έχει και καμμιά ιδιαίτερη αξία για το φαγητό μας. Τον έβαλα να κάτσει μέσα σε μπόλικο κόκκινο κρασί για 6-7 ώρες, στο οποίο πρόσθεσα μια καλή κουταλιά δεντρολίβανο ξερό, μερικούς κόκκους μπαχάρι και λίγο κουρκουμά.
Κατά την διάρκεια του μαριναρίσματος τον γύρισα 2 φορές από όλες τις πλευρές του.
Και όταν ήρθε η ώρα του μαγειρέματος η διαδικασία πραγματοποιήθηκε ως εξής: μέσα σε βαθιά κατσαρόλα έβαλα ελαιόλαδο να κάψει. Σοτάρισα τον κόκορα απ' όλες τις πλευρές, αφού τον είχα αφαιρέσει από την μαρινάδα του και στη συνέχεια πρόσθεσα μέσα στην κατσαρόλα:
1 ποτήρι (νερού) χυμό ντομάτας,
1 ποτήρι νερό,
1 ποτήρι (κρασιού) κρασάκι κόκκινο Αύγουστος 2011(το ίδιο κρασί με το οποίο τον συνοδεύασαμε)
1/2 κουταλάκι πάπρικα καπνιστή,
1/2 κουταλάκι κάρυ,
1/2 κουταλάκι κουρκουμά,
1/2 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
1/2 κουταλάκι αλάτι χοντρό.
Από πάνω πρόσθεσα 4 πατάτες κομμένες σε κύβους και φρόντισα να σκεπάζονται καλά από τα υγρά του φαγητού μου.
Μαγειρεύτηκε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για μία ώρα περίπου, μέχρι που είχαν μαλακώσει καλά, τόσο το πετεινάρι όσο και οι πατάτες μου.
Τέλεια αρωματισμένος από τα μπαχαρικά του αλλά και το δεντρολίβανο.
Συνοδεύτηκε από δροσερή πράσινη σαλάτα, πικάντικη φετούλα και κρασάκι κόκκινο
Αύγουστος 2011.
Πιστεύω πως αξίζει να κάνετε μια δοκιμή.
κικιρίκου την κορτάρει
ένα μαύρο πετεινάρι!
Την κότα υποτίθεται και όχι την κατσαρόλα μου στην οποία και βρέθηκε, όπως άλλωστε και παλαιότερα η ζουμπουρλούδικη κοτούλα μας.Απομακρύνθηκε κι' αυτός έρμος από το κοτέτσι του. Τι το ήθελε; Ας πρόσεχε...
Και επειδή κάποιοι σιγά-σιγά απομακρύνονται από τα κρεατικά (για όσους αντέξουν και τις 40 μέρες) αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της συνταγής... διαφορετικά πια μετά το Πάσχα!
Πετειρνάρι (κόκκορας) κοκκινιστό, αλλά λίγο διαφορετικό
Τούτο το φαγητό, είναι πολύ παραδοσιακό τουλάχιστον στα δικά μας "καταυλακιώτικα" εδάφη. Γίνεται με μακαρόνια χοντρά την μέρα της Πρωτοχρονιάς και μπόλικο κεφαλοτύρι από πάνω.
Όμως εγώ επειδή έτσι τον είχα ήδη φτιάξει την Πρωτοχρονιά, το πρόσφατο πεσκέσι που μου ήρθε από το πεθεροχώρι, το έκανα κάπως διαφορετικά.
Ο κόκορας κόπηκε σε μερίδες. Ξεπλύθηκε και αφαιρέθηκαν όλα τα περιττά λίπη του.
Επίσης έβγαλα και την πέτσα που είναι σαφώς χοντρή και δεν έχει και καμμιά ιδιαίτερη αξία για το φαγητό μας. Τον έβαλα να κάτσει μέσα σε μπόλικο κόκκινο κρασί για 6-7 ώρες, στο οποίο πρόσθεσα μια καλή κουταλιά δεντρολίβανο ξερό, μερικούς κόκκους μπαχάρι και λίγο κουρκουμά.
Κατά την διάρκεια του μαριναρίσματος τον γύρισα 2 φορές από όλες τις πλευρές του.
Και όταν ήρθε η ώρα του μαγειρέματος η διαδικασία πραγματοποιήθηκε ως εξής: μέσα σε βαθιά κατσαρόλα έβαλα ελαιόλαδο να κάψει. Σοτάρισα τον κόκορα απ' όλες τις πλευρές, αφού τον είχα αφαιρέσει από την μαρινάδα του και στη συνέχεια πρόσθεσα μέσα στην κατσαρόλα:
1 ποτήρι (νερού) χυμό ντομάτας,
1 ποτήρι νερό,
1 ποτήρι (κρασιού) κρασάκι κόκκινο Αύγουστος 2011(το ίδιο κρασί με το οποίο τον συνοδεύασαμε)
1/2 κουταλάκι πάπρικα καπνιστή,
1/2 κουταλάκι κάρυ,
1/2 κουταλάκι κουρκουμά,
1/2 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
1/2 κουταλάκι αλάτι χοντρό.
Από πάνω πρόσθεσα 4 πατάτες κομμένες σε κύβους και φρόντισα να σκεπάζονται καλά από τα υγρά του φαγητού μου.
Μαγειρεύτηκε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για μία ώρα περίπου, μέχρι που είχαν μαλακώσει καλά, τόσο το πετεινάρι όσο και οι πατάτες μου.
Τέλεια αρωματισμένος από τα μπαχαρικά του αλλά και το δεντρολίβανο.
Συνοδεύτηκε από δροσερή πράσινη σαλάτα, πικάντικη φετούλα και κρασάκι κόκκινο
Αύγουστος 2011.
Πιστεύω πως αξίζει να κάνετε μια δοκιμή.
Έχουμε κι εμείς ένα κόκκορα που φλερτάρει με την κατσαρόλα, περιμένουμε να φτιάξει λίγο ο καιρός για να μαδηθεί για τα καλά! Υπέροχα τα αρώματα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρουσα παραλλαγή και πιο ελαφριά κιόλας αφού δεν έχει σκόρδο - κρεμμύδι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο μαρινάρισμα δίνει όλη τη γεύση φαντάζομαι, αν είναι και το κρέας καλό, σούπερ!
Βλέπω που χρησιμοποιείς συχνά κουρκουμά. Μια δυο φορες που έχω βάλει σε φαγητά μου φάνηκε ότι τα πίκρισε. Ίσως όμως να φταίει που τον έχω σε ένα βαζάκι εδώ και χρόνια και μπορεί να έχει λήξει!
Πριν διαβάσω σκεφτόμουν: "Η Πηνελόπη σίγουρα κάπως διαφορετικά θα το περιποιόταν το πετεινάρι! Μάντεψε τι αρωματικά έβαλε!" Πέτυχα τα περισσότερα! (Περίμενα ότι θα είχες βάλει και πορτοκαλόφλουδα!) Θα το έκανες λουκούμι! Γεια στα χέρια σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τον μέθυσες τον πετεινό!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι σου έφταιγε ο καψερός;;
Πολύ μου άρεσε!!Καλό απόγευμα.
Καλησπέρα!!!!!θα το δοκιμάσω σίγουρα!!!!!!!μου πέφτουν τα σάλια!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα, Πηνελόπη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕμείς τον ψηφίσαμε οικογενειακώς τον πετεινό, μας άρεσε πολύ!
Γεια στα χέρια σου!
Συμφωνώ με την Αγγελική για το πορτοκάλι!!!
Χαίρομαι που γίνατε καλά, να προσέχετε. Καλό βράδυ σε όλους σας.
Καλησπέρα Πηνελόπη μου... Ωραίο το πετεινάρι σου και ελαφρύ!!! Γεια στα χέρια σου!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρίν 2 χρόνια ο γείτονάς μου είχε ενα κόκορα ο οποίος μου έσπαγε τα νεύρα κάθε πρωί με το κικιρίκο του και όποτε το έβλεπα έλεγα οτι στη κατσαρόλα με χυλοπίτες θα ήταν ό,τι έπρεπε,αλλά δυστυχώς δεν πρόλαβα....τον κλέψανε!!!!!!Το δικό σου κοκόρι πάντως τέλειο,καλό βράδυ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑμ, δεν θα προλάβει να δει "Ανοιξη" ο φουκαράς ο κοκκορίκος Λίλα μου, έτσι που σε διαβάζω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κάνει όμως ωραίο φαγάκι έτσι αλανιάρης που είναι!
Σκοτεινούλα μου με κατάλαβες απολύτως. Καθόλου κρεμμύδι καθόλου σκόρδο! Το μαρινάρισμα έκανε πολύ καλά την δουλειά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ κουρκουμάς θέλει λίγο προσοχή στην ποστότητα. Και βέβαια αν τον έχει πολλά χρόνια, μάλλον έχει "χάσει" λίγο από τη λάμψη του!
Αγγελικούλα μου στην παραδοσιακή κοκκινιστή σάλτσα με την μακαρονάδα, βάζω πάντα πορτοκαλόφλουδα και χυμό πορτοκαλιού αλλά και κανέλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ επέλεξα να περπατήσω σ' άλλο μονοπάτι, για να δω και που θα με βγάλει!
Τον μέθυσα για να κάτσει φρόνιμος μέσα στην κατσαρόλα Ξανθή μου :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες πολλές.
Τόνια θα περιμένουμε εντυπώσεις αν τον φτιάξεις :-))
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ καλή σου μέρα.
Πήρε ψήφο εμπιστοσύνης δηλαδή Ελένη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΆντε θα κάνουμε και κυβερνητικές αλλαγές, με διαφορετικές γευστικές νότες και χωρίς πορτοκάλι τούτη τη φορά!
Το δενδρολίβανο σε πάει κάπως προς το στιφάδο, αλλά χωρίς καθόλου κρεμμύδι :-))
Ευχαριστώ σε πολύ Κική μου. Αυτό ήταν και για μένο το ζητούμενο μια πιο ανάλαφρη γεύση στο κοκκινιστό μου τούτη τη φορά.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρες πολλές.
Τελικά ο φουκαράς ο κόκκορας σας Ροδάνθη μου, αφού ήταν του γείτονα, ήταν και δικός σας κατά κάποιον τρόπο...βρέθηκε σε ξένη κατσαρόλα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα τώρα πια από εμένα.
Τέλειο φαίνεται.Θα το δοκιμάσω...Καλή Σαρακοστή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΠειράζει να το κανω με χοντρά μακαρόνια και να ρίξω μυζήθρα ξερή, καλή, απ την ορεινή Κορινθία;
ΑπάντησηΔιαγραφήΡητορική η ερώτηση. Είναι φαγητό που πολύ μου αρέσει.
Η ελπίδα πεθαίνει τελευταία. Αναφέρομαι στο σχόλιό σου στην προηγούμενη ανάρτηση. Όχι δεν είμαστε καλά.
Φιλιά πολλά Νένα
Να 'σαι καλά Όστρια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι πάντα όταν τελικά δοκιμάζετε κάτι, γράφτε μας και για το τελικό αποτέλεσμα. Αν άρεσε δηλαδή ή όχι.
Καλή Σαρακοστή και σε εσάς εύχομαι.
Νένα μου, παραδοσιακά ο κόκκορας έτσι γίνεται με χοντρό μακαρόνι και τυράκι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά εδώ είπαμε να τον κάνουμε κάποιος αλλιώς και υλικά που θα του πηγαίνουν επίσης.
Εύχομαι τα καλύτερα και να τα ξεπεράσετε όλα τα προβλήματα. Κι' εγώ 3 μέρες τώρα είμαι κάπως... αλλά προσπαθώ όσο μπορώ!