Φατουράδα, το Τσιριγώτικο Λικέρ

Οι μέρες των διακοπών του Αυγούστου, μας οδήγησαν στην γη του παππού μου.
Έφυγε μικρός από τον τόπο του (σχεδόν κυνηγημένος, όπως λένε οι ιστορίες της οικογένειας) γιατί ήταν λίγα τα υπάρχοντα και πολλά τα αδέλφια. Ο ίδιος δεν ξαναγύρισε ποτέ, πέθανε και νέος, αλλά με τα χρόνια γύρισαν οι κόρες όλες, εκτός από την μάνα μου.
Γύρισαν, είδαν, γνώρισαν και βρήκαν μια άκρη με την ρίζα τους.
Κάπως έτσι κι’ εγώ πήγα πριν από αρκετά χρόνια, για πρώτη φορά στα Κύθηρα.
Και μετά ξαναπήγα και ξαναπήγα...
Φέτος πήγα για πρώτη φορά τον γιο μου. Τον Θοδωρή, στην πατρίδα του προπάππου Θοδωρή.
Μοιάζει με προσκύνημα τελικά όλο αυτό το οδοιπορικό μέσα στον χρόνο.
Αλλιώς δεν μπορείς να το ονομάσεις, ειδικά αν δεν έχεις στο γεννέθλειο τόπο, ούτε λιθαράκι δικό σου.
Πολλά πράγματα αγαπώ στα Κύθηρα, ένα όμως που μου αρέσει ιδιαίτερα, μιας και δεν είμαι ιδιαίτερα πότης, είναι η Φατουράδα. Είναι το άρωμα της κανέλας και του γαρύφαλλου που με ενθουσιάζει.
Φέτος λοιπόν αξιώθηκα να μάθω πως την φτιάχνουν. Θα σας την μεταφέρω τούτη τη συνταγή για το λικέρ της φατουράδας, μιας και σύντομα τα μανταρίνια θα ΄ρθουν στην εποχή.
Θα χρειαστείτε 1500 γραμμάρια τσίπουρο καλό, 1 κιλό ζάχαρη, 800 γραμμάρια νερό, φλούδες από 10μανταρίνια.
Σ’ ένα καθαρό γυάλινο βάζο, που να κλείνει καλά με καπάκι (υπάρχουν ειδικά στο εμπόριο για την παρασκευή ποτών, αλλά μια μεγάλη γυάλα που βάζουν γλυκά κουταλιού ή τουρσιά – καθαρή όμως να μην μυρίζει κάτι άλλο – είναι επίσης κατάλληλη) θα βάλετε τις πλυμένες φλούδες του μανταρινιού αφού προηγουμένως έχετε αφαιρέσει αρκετό από το άσπρο μέρος τους και τις έχετε στεγνώσει καλά, μαζί με το τσίπουρο.
Θα κλείσετε το βάζο και θα το αφήσετε για μια εβδομάδα. Δυό - τρείς φορές την μέρα, θα το ανακινείτε καλά.
Την τελευταία ημέρα της εβδομάδας, θα φτιάξετε ένα πηχτό σιρόπι, με την ζάχαρη και το νερό, στο οποίο θα προσθέσετε και 3 ξυλαράκια κανέλας και 6-7 μοσχοκάρφια (γαρύφαλλάκια).
Θα τα ανακατέψετε καλά όλα μαζί μέσα στο σιρόπι, και μετά θα τα ενώσετε με το μείγμα από τσίπουρο και μανταρίνι. Θα το αφήσετε μέσα στο μεγάλο βάζο για έναν μήνα περίπου και μετά θα περάσετε το ποτό από ένα καθαρό τουλπάνι και θα μοιράσετε σε μπουκάλια.
Να ξέρετε δε, ότι φατουράδα, μπορείτε να φτιάξετε και με φλούδες από πορτοκάλι και περγαμόντο. Εξίσου αρωματική θα είναι.

Στην υγειά μας. Και καλό Φθινόπωρο...

Μαύρισε και πάλι το μάτι μας με την επιστροφή, αλλά ας κρατήσουμε μια νότα αισιοδοξίας!
Και ας φυτέψουμε όπου μπορούμε δένδρα. Προσωπικά μαζί μου έφερα κυπαρισσόμηλα από το μοναστήρι της Αγίας Μόνης, για να τα φυτέψω στον Κόρφο. Εύχομαι να πιάσουν και κάποια χρόνια μετά να μεγαλώσουν κυπαρίσσια και εκεί.
Νομίζω πως αυτό, με κάνει πιο αισιόδοξη για το μέλλον.

To τσιςκεϊκ, που δεν ΓΕΥΤΗΚΑΜΕ

Πριν 2 μέρες είπαμε να πάμε επίσκεψη στις αδελφές της μητέρας μου. Θέλησα λοιπόν να φτιάξω στα γρήγορα ένα γλυκάκι για τον απογευματινό μας καφέ εκεί.
Τσις κέϊκ μπανάνας στον φούρνο σκέφτηκα, μιας και είχα διαθέσιμα όλα τα υλικά. Μπανάνες, μπισκότα, καρύδι και αμύγδαλο, κανέλα, βούτυρο, ζάχαρη άχνη, χυμό λεμονιού, βανίλια, τυρί κρέμα, κρέμα γάλακτος, αυγά και ζάχαρη μαύρη (που μου αρέσει) για την καραμέλα. Όλα στην διάθεσή μου, καθώς και ο χρόνος προετοιμασίας και ψησίματος.

Ξεκίνησα λοιπόν, χτύπησα τα μπισκότα στο multi (1 μεγάλο πακέτο Μιράντα έβαλα). Επίσης μερικά καρύδια και αμύγδαλα (μια κούπα τσαγιού αλεσμένα και τα δύο). Στην συνέχεια ανακάτεψα τα αλεσμένα μπισκότα, με τα αλεσμένα ξηροκάρπια με (μισή κουταλίτσα) κανέλα σκόνη. Το μείγμα αυτό το έβρεξα με το λιωμένο βούτυρο (2/3 μιας κούπας τσαγιού) και το έστρωσα σε βάση με έλασμα και το πάτησα καλά μ’ ένα κουτάλι. Έψησα την μπισκοτο-βάση μου για 10 λεπτά. Μοσχομύρισε.

Στον χρόνο που ψηνόταν η βάση μπισκότου, έλιωσα τις μπανάνες (5 μεγάλες) μ’ ένα πιρούνι και τις έλουσα με τον χυμό από (μισό) λεμόνι. Στην συνέχεια χτύπησα σε μεγάλο μπολ την κρέμα γάλακτος (μικρό κουτί), μαζί με την άχνη ζάχαρη (3 κουταλιές της σούπας) και την βανίλια (στην μύτη του κουταλιού). Όταν έπηξαν λίγο πρόσθεσα το τυρί κρέμα (1 κουτάκι) και τα (2) αυγά, χτύπησα ξανά λίγο για να ενωθούν όλα τα υλικά. Έβγαλα την βάση μπισκότου εννοποίησα το μείγμα κρέμας με τις λιωμένες μπανάνες, ανακάτεψα εκ’ νέου όλα μου τα υλικά και τα έστρωσα πάνω στην βάση. Φούρνισα και έψησα για 25 λεπτά ακόμη με γκρίλ και αέρα, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια και να σφίξει η κρέμα μπανάνας.

Μετά από μισή ώρα ήμουν έτοιμη. Είχα ετοιμάσει και την καραμέλα (με 3 κουταλιές μαύρη ζάχαρη και ελάχιστο νεράκι) για το γλασάρισμα μαζί με μερικές φέτες μπανάνας και το γλυκό απλώς έπρεπε κάπως να κρυώσει για να μπορώ να το μεταφέρω. Και απ’ εκεί άρχισαν τα ευτράπελα….

Ετοιμάστηκα, ετοίμασα τον κανακάρη μου, φορτώθηκα τις τσάντες μας, το γλυκό και φύγαμε… Ωραία μέχρι εδώ. Τα καταφέραμε! Κατεβήκαμε τις σκάλες, φορτώσαμε τα πράγματα στο αυτοκίνητό μας, μπήκαμε και εμείς… ΟΥΦ και πάλι τα καταφέραμε! Φτάσαμε στο Γαλάτσι σε χρόνο dt.Άδειοι οι απογευματινοί Αθηναϊκοί δρόμοι. Τα καταφέραμε και πάλι! Και όλα δείχνουν να πηγαίνουν καλά, βρήκαμε και πάρκινκ ακριβώς απ΄έξω από το σπίτι που θέλαμε… Μιλάμε για την απόλυτη επιτυχία! Τα καταφέραμε σας λέω! Και να ΄μαστε έτοιμοι για την αποβίβαση και την εκφόρτωση... Και πως κάνω έτσι…..και μου γλιστρά το γλυκό και τουμπάρει ανάποδα στον δρόμο.

Αυτό το συναίσθημα δεν το έχω βιώσει ξανά...

Είναι μάλλον, αυτό που περιγράφεται ως: «το μας έμεινε η χαρά στα δόντια» για ένα τσιςκέϊκ μπανάνας που δεν γευτήκαμε ΠΟΤΕ!

Λόγια παρηγοριάς άκουσα πολλά από τις θείες μου….αλλά το συναίσθημα ακόμη και τώρα που γράφω (γι’ αυτό άλλωστε το γράφω – κάνω ψυχοθεραπεία) δεν το έχω ξεπεράσει.

Χοιρινό καλοκαιρινό της παρέας

Το καλοκαίρι ζητά φαγητά γευστικά και όχι χρονοβόρα αν είναι δυνατόν στην προετοιμασία τους, μιας και οι μαγείρισσες αλλά και οι μάγειροι έχουν δικαίωμα στην καλοκαιρινή ραστώνη αλλά και τις βουτιές.
Έτσι το βλέπω εγώ τουλάχιστον και μην με μαλώσετε...αδελφοί της μαρμίτας.
Μέσα στα πλαίσια αυτά,προσπαθώντας να συνδυάζω υλικά και γεύσεις, χρόνο και κόπο βγήκε το φαγητό της Κυριακής. Χοιρινές μπριζόλες λαιμού μαγειρεμένες σε μπύρα και μυρωδικά καλοκαιριού.
Θα χρειαστείτε για τα 5 άτομα:
10 χοιρινές μπριζόλες (μετρίου μεγέθους) λαιμού,
χυμό από ένα λεμόνι
χυμό από ένα πορτοκάλι
3 κουταλιές σούπας μουστάρδα
2 κρεμμύδια ψιλοκομμένα
2 πιπεριές κέρατο ψιλοκομμένες
αλάτι, πιπέρι,
θυμάρι, ρίγανη,
1 μπουκάλι μπύρα (μαύρη κατά προτίμηση, αλλά και ξανθιά μια χαρά θα είναι) και
μισό ποτήρι ελαιόλαδο.

Συνοδευτικό, θα είναι πατάτες κομμένες σε χοντρές ροδέλες (1 κιλό περίπου) καθώς και 2 μεγάλα καρότα επίσης σε ροδέλες.

Σ’ ένα μπολ ανακατεύετε τους χυμούς, την μουστάρδα, το θυμάρι, την ρίγανη.
Ψιλοκόβετε τα κρεμμύδια και τις πιπεριές και ανακατεύετε όλα μαζί. Στην συνέχεια στρώνετε ένα μεγάλο ταψί φούρνου με χαρτί φούρνου (για πιο εύκολο και γρήγορο καθάρισμα, αλλά και γιατί βοηθά να μην στεγνώνει το κρέας. Τοποθετείτε τις μπριζόλες σας και πασπαλίζετε με αλάτι & πιπέρι, περιχύνετε με το μείγμα των χυμών-μουστάρδας- μυρωδικών. Ρίχνετε και τα κρεμμύδια με τις πιπεριές, ανακατεύετε καλά τα υλικά με τα χέρια για να πάνε παντού και στην συνέχεια ρίχνετε την μπύρα και το ελαιόλαδο.
Ψήνετε στους 180-200 βαθμούς μέχρι το κρέας να μαλακώσει αρκετά (μιας και οι μπριζόλες λαιμού είναι από τα πιο μαλακά μέρη του χοιρινού κρέατος) γυρίζοντας τες κανά-δυό φορές.
Όταν το κρέας γίνει, το βγάζετε από το ταψί και το διατηρείτε ζεστό ενώ μέσα στο ζουμί που σίγουρα θα έχετε, βάζετε τις πατάτες και τα καρότα τα κομμένα σε ροδέλες και μαγειρεύετε με αέρα και γκριλ για 20 λεπτά περίπου. Εάν χρειαστεί να προσθέσετε λίγο νερό, μην δυστάσετε :-) αλλιώς βάλτε χυμό από πορτόκαλι.

Μετά από δύο ώρες περίπου και χωρίς να κάθεστε συνέχεια από πάνω του, έχετε ένα ωραίο και γευστικό φαγητό για σας και την παρέα σας.

Υ.Γ. ποτήρι μαύρης και ξανθιάς μπύρας, για να κάνουμε ατμόσφαιρα, αλλά και για να τονίσουμε την διαφορά.