Μους Σαγκουϊνι

Μπορεί ο καιρός να μας τα χάλασε μετά από μια εξαιρετικά ηλιόχαρη και φωτεινή εβδομάδα, αλλά προσωπικά δεν θα το βάλω κάτω.
Θα κρατήσω το λαμπρό φωτεινό πορτοκαλί εντός μου, χάρη στο σαγκουϊνι και θα περιμένω καλύτερες και λαμπρότερες μέρες!
Το σαγκουϊνι είναι αυτό που λέμε... "μαγικό" πορτοκάλι!
Οι ευεργετικές του ιδιότητες για τον ανθρώπινο οργανισμό πάμπολλες. αλλά  αυτό που συναρπάζει και εμπνέει, όταν ασχοληθείς μαζί του, είναι το άκρως "εκρηκτικό" χρώμα του.
Τούτη την εποχή είναι στα καλύτερά τους και μπορείτε να τα εκμεταλλευτείτε για εφαρμογές στην μαγειρική αλλά και την ζαχαροπλαστική.

Μέχρι που έπλασα και κεφτεδάκια με χυμό από σαγκουϊνι σε συνδυασμό με ουζάκι!
Το άρωμα αλλά και η γεύση τους ήταν εξαιρετική.
Αυτό όμως που θα καταγράψω σε τούτο το post, είναι η ελαφριά μους με χυμό και άρωμα από σαγκούϊνι στολισμένη με σάλτσα καραμέλας-σαγκουϊνι.

Μους σαγκουϊνι με σάλτσα καραμέλας σαγκουϊνι

για 7-8 ατομικά ποτήρια σερβιρίσματος (σαμπάνιας ή ουίσκι ενδεχομένως)

Υλικά
Για την μους
200 γραμ. κρέμα γάλακτος με λίγα λιπαρά (ή και πλήρη) καλά παγωμένη,
200 γραμ. τυρί κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου,
250 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό,
150 γραμ. ζαχαρούχο γάλα,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
200 γραμ. χυμός σαγκουϊνι,
2/3 από ένα φακελάκι με ζελέ πορτοκάλι,
1 σφηνάκι γρεναδίνης ή λικέρ πορτοκάλι.

Για την σάλτσα καραμέλας σαγκουϊνι
ξύσμα από ένα πολύ καλά πλυμένο σαγκουϊνι,
το σαγκούινι το ίδιο, καθαρισμένο καλά (αφού πήρα το ξύσμα)  από τα λευκά μέρη του και τα κουκούτσια, κομμένο σε μικρά κομμάτια καθώς και τον χυμό που προέκυψε από το κόψιμό του,
3/4 φλιτζανιού ζάχαρη on stevia,
1 κουταλιά σούπας νερό,
και το υπόλοιπο ζελέ πορτοκάλι.


Σ' ένα μπολ ανάμειξης έβαλα τα πρώτα 5 υλικά της μους και χτύπησα με το μίξερ χειρός μέχρι που αφράτεψε το μείγμα και άρχισε να δείχνει τα πρώτα σημάδια πηξίματος.

Σ' ένα μικρό μπρίκι ζέστανα λίγο από τον χυμό και διέλυσα μέσα τα 2/3 του ζελέ πορτοκάλι.
Κατόπιν έριξα σταδιακά στο μείγμα της κρέμας: τον χυμό, την γρεναδίνη και το ζελέ.
Χτύπησα ξανά ώστε να ενσωματωθούν και τα τελευταία υλικά και έβαλα το μείγμα για μισή ώρα στο ψυγείο.

Όταν πήρε να κρυώνει, με τη βοήθεια μιας βαθιάς κουτάλας, μοίρασα την κρέμα σε διάφανα ποτήρια για να φαίνεται το όμορφο χρώμα της και τα έβαλα και πάλι στο ψυγείο να  παγώσει για 4-5 ώρες.

Έφτιαξα την σάλτσα-καραμέλας σαγκουϊνι, παίρνοντας το ξύσμα από ένα καλά πλυμένο σαγκουϊνι και το ανακάτεψα με την ζάχαρη, μέσα σ' ένα αντικολλητικό κατσαρολάκι.

Άφησαν να σταθούν για 10 λεπτά (ζάχαρη και ξύσμα) και μετά καθάρισα το σαγκούϊνι από την υπόλοιπη φλούδα, αφαιρώντας τελείως το άσπρο μέρος.

Το έκαψα στην μέση αφαίρεσα κέντρο και κουκούτσια και το έκοψα σε μικρά κομμάτια.
Χυμό και κομματάκια μέσα στο κατσαρολάκι που θα έκανα την σάλτσα καθώς και μια κουταλιά νερό.
Έβρασα για 10 λεπτά μέχρι που έλιωσε καλά η ζάχαρη και προς το τέλος έριξα και το υπόλοιπο ζελέ ανακατεύοντας πολύ καλά, ώστε να ενσωματωθεί και αυτό το υλικό.

 Άφησα να κρυώσει ελαφρώς και έβαλα από μια κουταλιά σάλτσα καραμέλας πάνω σε κάθε ποτηράκι.
Έτοιμο προς κατανάλωση.
Ανάλαφρο. Αρωματικό. Απολαυστικό  = 3Α ... στην βαθμολογία του.
Καλό υπόλοιπο στο Σαββατοκύριακό σας, εύχομαι.

Αποκριάτικος Χαλβάς

Να 'μαστε φίλες και φίλοι  αναγνώστες και συν-bloggers, μ' ένα "χοπ"  φτάσαμε και στo άνοιγμα του Τριωδίου του 2019!
Περιττό να σας πω, πως περνάει γρήγορα... μα τόσο γρήγορα ο καιρός :-)
Κανείς μας, δεν μπορεί να το αντιμετωπίσει ουδέτερα και ψύχραιμα τούτο το γεγονός και απλώς κάνουμε την ανάγκη, φιλοτιμία (!!)  και το αποδεχόμαστε, ζώντας την καθημερινότητα μας.

Οι γιορτές βέβαια είναι για να προσδιορίζουν τον "κύκλο" της κάθε χρονιάς και μέσα από αυτόν τον κύκλο να αισθανόμαστε πως βγαίνουμε σοφότεροι και πιο "γεμάτοι" από βιώματα και εμπειρίες.

Απλώς το Τριώδιο με αποκορύφωση την Κυριακή της Αποκριάς και το 3ήμερο της Τυροφάγου-Καθαράς Δευτέρας, είναι καλή αφορμή για να "ξεδώσει" το πνεύμα και το σώμα από τα όσα σοφά ή όχι, μας προσθέτει ο χρόνος.

Έτσι ήταν πάντα από τους αρχαίους χρόνους (Μικρά - Μεγάλα Διονύσια και Λήναια) φτάνοντας μέχρι τις μέρες μας που έθιμα πολλά υπάρχουν σε διάφορα μέρη της χώρας μας.
Να μας ξεσηκώσει λοιπόν επιθυμεί η Αποκριά και να μας βάλει στο κέφι.



Δεν ξέρω βέβαια πόσο μπορεί πια να το καταφέρει...με τα όσα ακούμε και  βλέπουμε, αλλά πάντα υπήρχαν δυσκολίες και οι παλαιότεροι από εμάς, ζούσαν ακόμη πιο δύσκολα, αν το αναλογιστούμε.
Ας αισιοδοξήσουμε λοιπόν και ας επιτρέψουμε στο επερχόμενο Καρναβάλι να μας χρωματίσει.

Για να το γιορτάσω κι' εγώ με την σειρά μου, σκάρωσα ΑΠΟΚΡΙΑΤΙΚΟ ΧΑΛΒΑ στα χνάρια της πάραδοσης, αλλά πιο χρωματιστό και ανάλαφρο.

Για μια κανονική φόρμα σιλικόνης.
Για το σώμα του χαλβά
120 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
250 γραμ. χοντρό σιμιγδάλι,
100 γραμ. κουμ κουάατ γλυκό κουταλιού ψιλοκομμένο, στραγγισμένο από το σιρόπι,
80 γραμ.  cranberries χωρίς ζάχαρη,
100 γραμ. φουντούκι ψημένο ανάλατο και χοντροκομμένο,
2 κουταλάκια πάστα βανίλιας ή 1 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική.

Για το Σιρόπι
το σιρόπι από το γλυκό κουμ κουάτ, που κράτησα
1,5 φλιτζάνι ζάχαρη,
1 κουταλιά μέλι πορτοκαλιάς,
6-7 μανταρίνια στημένα,

Και για το στόλισμα: στρογγυλά χρωματιστά κουφέτα σοκολάτας, για να θυμίζουν λίγο πολύχρωμο χαρτοπόλεμο.

Σε βαθύ τηγάνι που ζέστανα, έβαλα το βούτυρο να λιώσει. Μόλις άρχισε να μυρίζει το βούτυρο, έριξα "βροχιδών" το σιμιγδάλι και άρχισα να ανακατεύω με ξύλινη κουτάλα.

Παράλληλα, σε άλλη κατσαρόλα είχα βάλει όλα τα υλικά για το σιρόπι, ώστε να ζεσταθεί  και να λιώσει καλά η ζάχαρη. Λίγο πριν το σβήσω έριξα και το μέλι, ενώ από καιρό σε καιρό ξάφρισα και λίγο την επιφάνεια από τον αφρό που έκανε ο χυμός μανταρινιού.

Μέσα στο σιμιγδάλι όταν άρχισε πια να ψήνεται έριξα την πάστα βανίλιας ανακάτεψα πολύ καλά γιατί είναι κολλώδης και πρέπει να ενωθεί με το υπόλοιπο μείγμα, χωρίς να καεί ή να κολλήσει στο καυτό τηγάνι.

Μετά από 6-7 λεπτά και από αυτό το πολλοστό ανακάτεμα, έριξα τα φουντούκια και τα ψιλοκομμένα φρούτα. 
Καλό ανακάτεμα πολύ συχνά πια και για 15 λεπτά ακόμη.

Συνολικά 20-25 λεπτά ψήσιμο του σιμιγδαλιού και κατόπιν σταδιακά και με προσοχή, γιατί ζεματάει, με την βοήθεια βαθιάς κουτάλας το σιρόπι μέσα στο σιμιγδάλι, ανακατεύοντας συνεχώς.
Εδώ θέλει λίγη εμπειρία για το πόσο σιρόπι θα χρειαστεί τελικά ώστε να μην λασπώσει ο χαλβάς αλλά και να μην μείνει στεγνός.

Τέλος, φορμάρισμα και στρώσιμο με κουτάλι μέσα στην φόρμας της σιλικόνης και όταν πια έχει κρυώσει, τουμπάρισμα σε πιατέλα σερβιρίσματος.

Το στόλισμα ήταν γιορταστικό. Χρωματιστά κουφέτα σοκολάτας πάνω και γύρω-γύρω, έτσι ώστε να του δώσω την μορφή που ήθελα. Εσείς στολίστε τον όπως και με ότι επιθυμείτε ή διαθέτετε.

Καλές Απόκριες και καλή Εβδομάδα σε όλες και όλους.

Τυρόπιτες πρωινές, με τρία τυριά

Νομίζω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί ν' αντισταθεί εύκολα στην μυρωδιά του ψημένου τυριού. Να περπατάς ας πούμε σ' ένα δρόμο και να υπάρχει κοντά μαγαζί που ψήνει βουτυράτες τυρόπιτες τύπου κουρού και να λες μα καλά που είναι; Από που έρχεται αυτή η μυρωδιά;
Να ακολουθείς την όσφρηση σου, σαν το λαγωνικό, για να καταλύξεις δηλαδή στο ποθούμενο!

Το πάθαινα συχνά αυτό, όταν κοντά σε μια από τις εταιρίες που έχω εργαστεί, ήταν το εργαστήριο της "Πνύκα" του γνωστού φούρνου με το εξαιρετικό ψωμί, αλλά και τις τυρόπιτες που και "νεκρούς ανασταίνουν" όπως έλεγε χαρακτηριστικά μια συνάδελφος!

Επιμένω λοιπόν, πως η μυρωδιά του τυριού που ψήνεται καθώς και του φύλλου που το τυλίγει έχει ιδιαίτερο βάρος, ειδικά αν γίνεται  για να καλύψει τις ανάγκες ενός πιο χαλαρού πρωινού, όπως είναι αυτά του Σαββάτου ή της Κυριακής.

Τυρόπιτες πρωινές με τρία τυριά

Φύλλο
1 φύλλο σφολιάτας (κάθε φύλλο δίνει τέσσερα μεγάλα ατομικά κομμάτια) ή ένα μεγάλο φύλλο σπιτικής ζύμης κουρού.

Υλικά για την γέμιση (για το ένα φύλλο σφολιάτας)
180 γραμ. κασέρι πικάντικο τριμμένο,
150 γραμ. Μοτσαρέλλα (1 μεγάλο μπαλάκι δηλαδή)
επίσης τριμμένο,
100 γραμ. τυρί κρέμα
80 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό πλήρες,
2 κουταλιές σούπας γάλα,
1 μεγάλο αυγό,
1/4 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο.



Επιπλέον  υλικά:
Λίγο έξτρα γάλα για το άλειμμα της επιφάνειας της κάθε πίτας, καθώς και 2 κουταλάκια ηλιόσπορο, ή σουσάμι.

Από βραδύς είχα βάλει στην συντήρηση του ψυγείου την σφολιάτα να ξεπαγώνει, για να την χρησιμοποιήσω το πρωί.

Σ' ένα μπολ με καπάκι, έτριψα τα τυριά μου και τα ανακάτεψα με το γιαούρτι, το αυγό και το μοσχοκάρυδο.  Σκέπασα το μπολ και το έβαλα επίσης στην συντήρηση.

Το πρωί πια και καθώς ετοίμαζα τον πρωινό καφέ, καταπιάστηκα με το μοντάρισμα.
Έστρωσα αντικολλητικό χαρτί σ' ένα ταψί. Χώρισα την σφολιάτα σε τέσσερα μεγάλα τρίγωνα ή τετράγωνα (αν θέλετε) κομμάτια.

Μέσα στο μπολ με το μείγμα τυριών-γιαουρτιού-αυγού, έριξα τις δύο κουταλιές γάλα και ανακάτεψα να ενωθούν καλά τα υλικά.

Σε κάθε κομμάτι σφολιάτας, έβαλα περίπου 3 κουταλιές γέμιση. Έβραξα λίγο τα άκρα το φύλλου από την μια μεριά και ένωσα σχηματίζοντας τετράγωνο φάκελο.

Μέσα στο μπολ που είχα τα τυριά (δεν χρειάζεται περισσότερα σκεύη πρωί-πρωί) έριξα λίγο ακόμη γάλα και μ' ένα πινέλο άλειψα την επιφάνεια της κάθε πίτας, μοιράζοντας όλο το υλικό στις τέσσερεις επιφάνειες.

Πασπάλισα μπόλικο ηλιόσπορο και έψησα σε προθερμασμένο καλά φούρνο στους 190 βαθμούς για 25 περίπου λεπτά.

Φούσκωσαν, ρόδισαν, μοσχομύρισαν και το μείγμα τυριών ήταν μια αποκάλυψη χάρη στην μαστιχωτή και αφράτη ταυτόχρονα υφή τους.

Φυσικά έγιναν, άφαντες και οι τέσσερις!

Κρατήστε αυτή τη συνταγή (με τον συγκεκριμένο συνδυασμό τυριών) γιατί σε λίγο καιρό θα έχουμε  την Κυριακή της Τυρινής και σας προτείνω να την δοκιμάσετε. 

Επιδόρπιο ποτηριού με άρωμα εσπεριδοειδών

Η σκέψη έτρεχε με ταχύτητα σε ένα αεράτο cheececake, αλλά μετά σκέφτηκα θα μου μείνει και θα το "τραβάω" για μέρες κάτι που δεν ήθελα, καθώς τ' αγόρια μου δεν τα έχουν πολύ καλά με τ' "άσπρα" γλυκά.

Από την άλλη, ήθελα κάτι ανάλαφρο και γρήγορο στην προετοιμασία, με υλικά που ήδη είχα, γιατί έξω έβρεχε και δεν ήμουν να τρέχω πάλι σε SM μέσα στην εβδομάδα...

Να διευκολύνω την ζωή μου έπρεπε κι' ήθελα όντως ένα ελαφρύ επιδόρπιο, οπότε μην σας τα πολυλογώ το cheececake μετατράπηκε σε γλυκιά εκδοχή ποτηριού...

Επιδόρπιο - cheececake σε ποτήρι με άρωμα εσπεριδοειδών

Υλικά για 4 ποτήρια

6-7 μπισκότα βρώμης με κανέλα
(ή τύπου digistive) χοντροτριμμένα,
5 κουταλιές σούπας γιαούρτι
στραγγιστό (πλήρες ή με λίγα λιπαρά)

1 ποτηράκι κρασιού γεμάτο κρέμα γάλακτος για ζαχαροπλαστική,

250 γραμ. τυρί κρέμα,

2 κουταλιές ζάχαρη άχνη,

2 κουταλάκια πάστα βανίλιας (ή 1/3 βανίλια κρυσταλλική)

8-10 κουταλάκια μαρμελάδα μανταρίνι-κουμ κουάτ σπιτική (ή μια παρόμοια μαρμελάδα εσπεριδοειδών) και για έξτρα ντεκόρ: μαρεγκάκια ολόκληρα ή και σπασμένα κατά την φάση του σερβιρίσματος.

Μέσα σ' ένα μπολ χτύπησα το τυρί κρέμα μαζί με το γιαούρτι, την κρέμα γάλακτος, την άχνη και την πάστα βανίλιας, μέχρι που έγινε το μείγμα ομοιογενές και ανάλαφρο.

Το άφησα στο ψυγείο για 20 περίπου λεπτά να παγώσει.

Έσπασα τα μπισκότα ελαφρώς στο multi (όχι να γίνουν σκόνη όμως).

Σε κάθε ποτηράκι έβαλα στην βάση μια κουταλιά της σούπας μπισκότα.

Από πάνω μια κουταλίτσας μαρμελάδα μανταρίνι-κουμ κουάτ.

Στη συνέχεια 2 κουταλιές σούπας κρέμα.

Ξανά μπισκότα.  Ξανά κρέμα. Ξανά μαρμελάδα μέχρι να τελειώσει η κρέμα μου και στην επιφάνεια  μια καλή κουταλιά μαρμελάδα.

Άφησα τα ποτηράκια μου στο ψυγείο για 2 ώρες και όταν ήρθε η ώρα να σερβίρω στόλισα το κέντρο τους, πάνω στην μαρμελάδα, μ' ένα μαρεγκάκι. Πίεσα ελαφρά να κάτσει καλά... και έτοιμο!

Επιδόρπιο με ποικιλία αρωμάτων και ελκυστική εμφάνιση, ότι πρέπει μετά από ένα γεύμα με τα αγαπημένα σας πρόσωπα και τους φίλους σας.

Πάστα φλόρα με ξηρούς καρπούς

Το γλυκό που δεν σε "προδίδει" ποτέ για την επιλογή του, όταν θες κάτι γρήγορο που θα συνοδεύσει καφεδάκι ή τσαγάκι είναι η πάστα φλόρα!
Η πάστα φλόρα, όπως την θυμάμαι από τα παιδικά μου χρόνια, μαζί με την τάρτα γλασσαρισμένων φρούτων (ότι πιο ρετρό σε γλυκό... είναι αυτή η εικόνα) ήταν από τα πιο διάσημα γλυκά των ζαχαροπλαστείων.

Το πως αισθανόμουν κάθε φορά που έμπαινα ως παιδί, στο ζαχαροπλαστείο "Αλήθεια" στην οδό Σόλωνος ή στον "Ανθό" Κηφισιάς - δίπλα στον αγαπημένο "Βάρσο"- που στις βιτρίνες τους υπήρχαν όλων των ειδών τα φρουί γλασσέ, δεν μπορώ να σας το περιγράψω.
Μαγεία συνδυασμένη με μια δόση λατρείας, πασπαλισμένη με μπόλικη λαιμαργία και με φυσικό αποτέλεσμα να μην ξέρω τι να διαλέξω!!

Η τάρτα φρούτων γλασσαρισμένη με μαρμελάδα βερίκοκο (τώρα ξέρω τι ήταν αυτό που γυάλιζε τότε από πάνω....) και πασπαλισμένη με τριμμένο φυστίκι Αιγίνης ήταν ότι πιο όμορφο, στα παιδικά μου μάτια.  Αν δε, ήμουν τυχερή να με αφήσουν οι δικοί μου (γονείς ή θείες) να επιλέξω το γλυκό που ήθελα ήταν σίγουρο που θα με κέρδιζαν τα γυαλιστερά, ζουμερά, χρωματιστά φρούτα.

Κάθε φορά που φτιάχνω σήμερα, πάστα φλόρα (με ότι μαρμελάδα έχω διαθέσιμη) ή κάποια τάρτα φρούτων, το μυαλό μου τρέχει σε εκείνες τις εικόνες.
Εικόνες άλλης εποχής, άλλης συναισθηματικής αξίας για τους ανθρώπους που δεν είναι πια μαζί μου. 
Στην μνήμη τους λοιπόν (αντί για στάρι ή κόλλυβα) έκανα πάστα φλόρα με διάφορα φρούτα και ξηρούς καρπούς, ήταν όλοι γλυκατζήδες, οπότε και θα "καταλάβουν" γιατί το έκανα...

Πάστα φλόρα με ξηρούς καρπούς

Για μια κανονική ταρτιέρα

Υλικά για την ζύμη
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
100 γραμ. ελαιόλαδο,
50 γραμ ταχίνι με πορτοκάλι,
ξύσμα από ένα μεγάλο λεμόνι,
χυμό από ένα μεγάλο μανταρίνι,
4 κουταλιές ζάχαρη με στέβια,
1 μεγάλο αυγό (ή δύο μικρά)
1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ,
περίπου 380 γραμ. αλεύρι τύπου up.

Για την γέμιση
500 γραμ. μαρμελάδα αρώνια - δαμάσκηνο-φράουλα ανακατεμένες (από την καλοκαιρινή και φθινοπωρινή παραγωγή μου)
180 γραμ. ανάμεικτους ξηρούς καρπούς: κουκουνάρι, καρύδια, ηλιόσπορους, μαύρη σταφίδα και cranberries χωρίς ζάχαρη.

Αρχικά έπλυνα καλά το λεμόνι και πήρα το ξύσμα του, το οποίο ανακάτεψα με την ζάχαρη και τ' άφησα να σταθούν για 10 λεπτά.

Στη συνέχεια ζέστανα το βούτυρο στον φούρνο μικροκυμάτων (τυλιγμένο το μπολ μ' ένα σακουλάκι τροφίμων για να μην έχουμε "εκρήξεις") και μέσα στο ζεστό βούτυρο ανακάτεψα το ταχίνι με το πορτοκάλι, ώστε να μαλακώσει και να ενωθεί πιο εύκολα με τα υπόλοιπα υλικά.

Στο σημείο αυτό,  να πω ότι το ταχίνι δίνει μια ιδιαίτερη γεύση στη ζύμη και γι' αυτό το χρησιμοποίησα. Συνιστώ να το δοκιμάσετε και να μην το παραλείψετε ως προσθήκη.

Με τον αυγοδάρτη δούλεψα όλα τα υλικά μέσα στο μπολ ανάμειξης αφήνοντας το κονιάκ και το αλεύρι που μπήκαν σταδιακά και μετά ζύμωσα πια με τα χέρια.

Άφησα την ζύμη να σταθεί για 20 λεπτά και μετά πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος άνοιξα τα 2/3 της με το χέρι.  Την μετέφερα στην ταρτιέρα μου.
Κάλυψα τη επιφάνειά της με την μαρμελάδα και μετά έριξα από πάνω το μείγμα των ξηρών καρπών.

Την υπόλοιπη ζύμη την άνοιξα σε φυλλαράκι, έκοψα λωρίδες και κάλυψα την πάνω μέρος της πάστα φλόρα.
Ψήσιμο με αέρα, στους 180 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει και να μοσχομυρίσει.

Την άφησα να κρυώσει πολύ καλά, γιατί η ζεστή μαρμελάδα θέλει τον χρόνο της.
Μετά μοίρασα κομμάτια σε όσους ήταν εκείνη την στιγμή κοντά μου, με τις σκέψεις μου να πετούν... σ' αυτούς που λείπουν.

Αν αποφασίσετε να φτιάξετε κάτι παρόμοιο συνιστώ να δοκιμάστε την συγκεκριμένη ζύμη την οποία μπορείτε να κάνετε και νηστίσιμη αν παραλείψετε φυσικά το αυγό και το βούτυρο (αντικαθιστώντας τα με περισσότερο ελαιόλαδο και ταχίνι).
Καλή απόλαυση εάν αποφασίσετε να το φτιάξετε και καλή εβδομάδα σε όλες και όλους.