25.10.19

Καπνιστά Σφολιατίνια

Η έτοιμη σφολιάτα είναι μεγάλη βοήθεια για μια οικιακή μαγείρισσα σε δύσκολες ώρες.
Είναι δε, ένα υλικό που με λίγη προσοχή μπορεί να σε αποζημιώσει είτε με αλμυρά, είτε με γλυκά αποτελέσματα.
Για τον λόγο αυτό έχω πάντα διαθέσιμα στην ψυγείο μου 2-3 πακέτα. Ποτέ δεν ξέρεις;

Τα κρουασίνια είναι μια λιχουδιά που μικροί και μεγάλοι λατρεύουν, οπότε τους έδωσα και κατάλαβαν με την εφαρμογή (δεν την λέω καν συνταγή όπως βλέπετε...) που θα διαβάσετε.

Καπνιστά Σφολιατίνια


Για ένα μεγάλο ταψί φούρνου
2 φύλλα σφολιάτας ξεπαγωμένα, αλλά όχι να έχει ζεσταθεί πολύ η σφολιάτα.
300 γραμ. καπνιστό τυρί τριμμένο,
1 μεγάλο αυγό,
2 κουταλιές γάλα πλήρες,
λίγο επιπλέον γάλα για το άλειμα,
1 κουταλάκι πάπρικα,
1,5 κουταλάκι σουσάμι.


Έτριψα το τυρί στον τρίφτη μου, το ανακάτεψα με το γάλα και το αυγό μέσα σ' ένα μπολ.
Άνοιξα το πρώτο φύλλο σφολιάτας και άπλωσα επάνω την μισή ποσότητα από το μείγμα τυριού.

Με κοφτερό μαχαίρι έκοψα σε 6 λωρίδες κάθετα και μετά κάθε λωρίδα την έστριψα ως πλεξούδα και την ακούμπησα στο αντικολλητικό χαρτί.


Επανάληψη της διαδικασίας και με το δεύτερο φύλλο.
Όταν τελείωσα έβαλα το επιπλέον γάλα μέσα στο ίδιο μπολ που είχα το μείγμα τυριού και με αυτό άλειψα με πινελάκι κάθε πλεξούδα.
Τέλος, πασπάλισα με την πάπρικα και το σουσάμι.


Έψησα σε καλά προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 190 βαθμούς για 15 λεπτά περίπου λεπτά.
Απολαυστικά τόσο ζεστά όσο και λίγο πιο κρύα αργότερα.
Σας εύχομαι καλό 3ήμερο και Χρόνια Πολλά σε όλους τους εορτάζοντες και τις εορτάζουσες της αυριανής ημέρας.

20.10.19

Παϊδάκια γαλοπούλας

Η γαλοπούλα κυρίες και κύριοι, δεν είναι το πτηνό των Χριστουγέννων καθώς και το γεύμα αυτής της γιορταστικής ημέρας.
Ξεπεράστε αυτή την "ιδέα" κι αν βρεθείτε σε καλό χασάπικο που να προσφέρουν παϊδάκια γαλοπούλας, μην τα προσπεράσετε σφυρίζοντας αδιάφορα.

Στο δικό μου χασάπικο, μου τα πρότειναν και μάλιστα με κάποια επιμονή.
Είχα τις αντιρρήσεις μου ομολογώ, αλλά μετά τους έδειξα εμπιστοσύνη.
Ήταν δε και μαριναρισμένα και, μου είπαν να μην κάνω τίποτε...αλλά εγώ πάλι δεν μπορώ να μην κάνω τα δικά μου. Είναι το χουι βλέπεται...και το χουι δεν κόβεται :-)


Έτσι τα μαριναρισμένα παϊδάκια με διάφορα μπαχαρικά και αρκετή θα έλεγα πάπρικα, τα έβαλα σε μπόλικο γάλα μαζί με μια κουταλίτσα μέλι και λίγο λευκό κρασί.

 Έμειναν εκεί σχεδόν μια μέρα και την επομένη ψήθηκαν πάνω σε σχάρα μέσα σε βαθύ ταψί, που προηγουμένως είχα στρώσει με αλουμινόχαρτο και χαρτί ψησίματος εσωτερικά για να μην μου λερώσουν όλο τον φούρνο, κάτω από το γκριλ.

Λαδώθηκαν ελαφρώς με το πινέλο αφού στραγγίστηκαν από την μαρινάδα τους, πασπαλίστηκαν με ρίγανη και ψήθηκαν στους 200 βαθμούς με γκρίλ και αέρα.
Μοναδικά!


Ζουμερά, μαλακά και αρκετά "τσουπωτά" καθώς η γαλοπούλα έχει πολύ περισσότερο κρέας από ένα απλό κοτόπουλο σε παϊδάκια.
Να τονίσω δε, ότι είχαν και πολύ καλή τιμή.


Συνοδεύτηκαν με φασολάκια πράσινα στρογγυλά που έγιναν σαλάτα με σος βινεγκρέτ-μουστάρδας.
Στρογγυλές φέτες από σφιχτά πομοντόρια και φρέσκο ζεστό ψωμί.

Τύφλα να έχουν οι χασαποταβέρνες...
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι.

16.10.19

Λευκός κορμός Καρύδας

Μπορεί ο καιρός να μην βοηθά για άσπρα τοπία και χιόνια (τουλάχιστον εδώ στα μέρη μας) αλλά ένα λευκό γλυκό με άρωμα εξωτικό και γεύση εντυπωσιακή είναι ότι πρέπει για την εποχή!

Αφορμή για την όλη σύνθεση, στάθηκαν τα τσιπς καρύδας που είχα αγοράσει πρόσφατα και ήταν ακόμη αρκετά.
Αλλά η καρύδα είναι ένα ιδιαίτερο υλικό (με λάτρεις και μη λάτρεις) και πρέπει να της κάνεις όμορφο ταίριασμα.
Δείτε λοιπόν πως σκέφτηκα τούτο το ταίριασμα εγώ, σε μια ώρα δύσκολη ομολογουμένως καθώς "ταξίδευα" με το μετρό.
Λευκός κορμός Καρύδας


Υλικά για μια μακρόστενη φόρμα κέικ
12 μπισκότα πτι μπερ (σε χοντρο-σπασμένα κομμάτια),
1 κουτάκι (μεταλλικό) φυτική σαντιγί (καλά παγωμένο)
2 πλάκες λευκής σοκολάτας 125 γραμ. η κάθε μια,
1 κουτάκι κρέμα καρύδας 165 γραμ.
1 φλιτζάνι με τσιπς καρύδας 80 γραμ.
1/2 φακελάκι ζελέ με άρωμα ανανά,
1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό,
1 σφηνάκι λικέρ μαστίχας,
50-60 γραμ. ανάλατα ωμά και ολόκληρα φιστίκια Αιγίνης.

Σε μια μέτρια κατσαρόλα έβαλα την κρέμα καρύδας να ζεσταίνεται και έσπασα μέσα τις πλάκες λευκής σοκολάτας.
Σε πολύ μέτρια φωτιά για 4-5 λεπτά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και ανακατεύοντας συνεχώς με μια μαρίζ. Κατέβασα από την φωτιά και άφησα να κρυώνει.

Σ' ένα βαθύ μπολ έβαλα την καλά παγωμένη φυτική σαντιγί (στην ουσία την είχα 2 μέρες στην συντήρηση μέχρι να καταπιαστώ με το γλυκό) και μαζί με το λικέρ μαστίχας χτύπησα με το μίξερ χειρός για 7-8 λεπτά μέχρι να αφρατέψει.


Σε ζεστό νερό έλιωσα το μισό από το φακελάκι με το ζελέ ανανά και ανακάτεψα καλά.

Μέσα στο μπολ με την φυτική σαντιγί έριξα σταδιακά το μείγμα κρέμας-σοκολάτας, ανακατεύοντας με το μίξερ σιγά-σιγά και κατόπιν πρόσθεσα και το ζελέ ανανά.

Τελευταίες προσθήκες μέσα στο μείγμα τα τσιπς καρύδας, τα σπασμένα μπισκότα και τα ολόκληρα φιστίκια.  Καλό ανακάτεμα με την μαρίζ για να ενωθούν και τα τελευταία υλικά μου.

Έστρωσα μια μακρόστενη φόρμα κέικ με δύο μεγάλα φύλλα μεμβράνης τροφίμων ώστε να καλυφθεί καλά, αλλά να εξέχουν και από τα πλαϊνά (για το μετέπειτα τύλιγμα) έβαλα μέσα το μείγμα μου και έστρωσα καλά προς όλες τις πλευρές.
Κάλυψα με την περίσσια μεμβράνη και το πάνω μέρος και την άφησα στο ψυγείο (στην συντήρηση όχι κατάψυξη) για 24 ώρες.


Μια αφράτη, στερεή (χάρη στο λίγο ζελέ) μυρωδάτη απολαυστική λευκή οπτασία!!
Δοκιμάστε την και ελπίζω να σας εκπλήξει ευχάριστα. 

11.10.19

Ένα γενικό σχόλιο....

Το άρθρο που επισυνάπτεται, γραμμένο το 2015, ενδεχομένως να είχε νόημα την εποχή που γράφτηκε.
https://www.forummagazines.gr/psito/articles/food-blogging-ergaleio-proothisis-gastronomias?page=3

Σήμερα όμως, 4 χρόνια μετά, τα πράγματα θεωρώ πως έχουν αλλάξει αρκετά, για να μην πω δραματικά και φανώ υπερβολική.

Οι ονομαζόμενοι foodd bloggers (πολλοί περισσότεροι από αυτούς που μνημονεύονται στο άρθρο) αρκετούς από τους οποίους είχα την τύχη να τους γνωρίσω προσωπικά σε συναντήσεις που οι ίδιοι διοργανώναμε αλλά και σε everts εταιριών και περιοδικών, δεν είναι ενεργοί πια και σταδιακά άφησαν το bloggin (ως χομπυ) πίσω τους.

Πολλοί (ανάμεσά τους κι' εγώ) γράφουμε όλο και λιγότερο. Άλλοι πάλι, γράφουν πιο στοχευμένα και με προσωπικούς ενδεχομένως περιορισμούς. Λίγοι παραμένουν πιστοί στη συνεχή ενημέρωση των blogs που δημιούργησαν (εκτός από αυτούς που ίσως δεσμεύονται με κάποια συμβόλαια με εταιρίες τροφίμων).

Το ερώτημα λοιπόν είναι, γιατί οι διαφημιστικές εταιρίες μας βομβαρδίζουν συνεχώς με δελτία τύπου για κάτι που έχει κάνει ο "x" διαφημιζόμενος (για ένα προϊόν που βραβεύτηκε, για έναν διαγωνισμό που τρέχει, για μια νέα συσκευασία που λάνσαραν κ.λ.π.).

Προσωπικά αναφέρω συνέχεια στα τηλεφωνήματα που δέχομαι, πως διατηρώ το blog γιατί μου αρέσει αυτό που κάνω, πειραματιζόμενη στην κουζίνα μου και μοιράζομαι απλώς αυτήν την εμπειρία με όσους κάνουν τον κόπο να με διαβάσουν και να σχολιάσουν κάποιες φορές. Διότι συμβαίνει να διαβάζουν αρκετοί αλλά να μην μπαίνουν στην λογική να σχολιάσουν.

Αναρτήσεις έτοιμων και υπαγορευμένων δελτίων τύπου ΔΕΝ κάνω και αναφέρομαι (όταν αναφέρομαι...) σε ελληνικά προϊόντα μόνον όταν τα έχω προσωπικά επιλέξει και δοκιμάσει. 

Αυτά τα ολίγα, προς όποια διαφημιστική εταιρία και εκπρόσωπο αυτής, κάνει τον κόπο να με διαβάσει πριν με πάρει ξανά τηλέφωνο.