Σιρόπι από κόκκινο κρασί, σε νέα εφαρμογή...

Και καθώς η "αντοχή" έδειχνε να με εγκαταλείπει...είπε η πεθερά μου να με τονώσει!
Να 'ναι καλά η γυναίκα :-))
Και εκεί που μιλάγαμε για διάφορα, για κάτσε να σου δώσω κάτι να δεις και να μου πεις τι είναι.
Μου δίνει κουταλάκι και δοκιμάζω...
Σιρόπι λέω... Σιρόπι και έχει μέσα κανέλα...
Σωστά, μου απαντά...αλλά με τι έχει γίνει;
Με τι;
Με κόκκινο κρασί!
Παρακολουθούσε κάποιο επεισόδιο από από τηλεοπτική εκπομπή του Σ. Παρλιάρου σε επανάληψη.
Το είδε... Της άρεσε... και καταπιάστηκε να το φτιάξει.
Αποτέλεσμα ένα ωραίο μπουκαλάκι ήρθε και στα δικά μου χέρια!

Και τώρα λέω να το μοιραστώ μαζί σας, καθώς η χρήση του μπορεί να είναι πολλαπλή.
Σιρόπι για παγωτό, σιρόπι για γιαούρτι, ή για γλασσάρισμα ψητών λαχανικών.
Εγώ είπα ωστόσο να γλασσάρω τα ρολάκια κανέλας που καταπιάστηκα να ετοιμάσω για το πρωϊνό μας.
Και πραγματικά η σκέψη μου ήταν πολύ καλή, καθώς το τελικό αποτέλεσμα με δικαίωσε.

Για 12 κομμάτια ρολάκια κανέλας χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά:
550 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
320 γραμ. γάλα φρέσκο,
1/2 φλιτζάνι βούτυρο λιωμένο,
1/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
2 κουταλιές σούπας στέβια σε σκόνη για τη ζύμη (αλλιώς μπορείτε να βάλετε κανονική ζάχαρη)
1/3 κοφτό κουταλάκι αλάτι
1/2 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Όλα τα πιο πάνω υλικά προσωπικά τα έβαλα για ζύμωμα στον αρτοπαρασκευαστή.
Φυσικά μπορεί το ζύμωμα να γίνει και με το χέρι με την διαδικασία που ο καθείς ακολουθεί σε σχέση με τις ζύμες.

Όταν πια ύστερα από μια ώρα ήταν έτοιμη (μαζί με το πρώτο φούσκωμα της) την άνοιξα με την βοήθεια νισεστέ και πάνω σε χαρτί ψησίματος σε ένα μεγάλο φύλλο και χοντρό περίπου 5 χιλιοστά.
Στην επιφάνεια του φύλλου σκόρπισα
3 κουταλιές μαύρη και άσπρη ζάχαρη ανακατεμένη,
2 κουταλιές κανέλα σε σκόνη,
2 κουταλιές βούτυρο παγωμένο σε μικρά κομμάτια.

Τύλιξα το ρολό με την βοήθεια του χαρτιού και έκοψα με κοφτερό μαχαίρι σε 12 ισόποσα κομμάτια.
Μπήκαν σε ταψί μεγάλο, στρωμένο επίσης με χαρτί ψησίματος και τα άφησαν μέσα στον φούρνο να ξανά-φουσκώσουν (αφού τον είχα προηγουμένως ελαφρώς ζεστάνει) για 35 περίπου λεπτά.
Έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για 25-30 λεπτά μέχρι που ρόδισαν καλά.
Τα έβγαλα, τα άφησα για 4-5 λεπτά και μετά με τα "πότισα" με το γλυκό σιρόπι κρασιού.
Περίπου 2 κουταλάκια σε κάθε ρολό.

Το σιρόπι είχε γίνει με τα ακόλουθα υλικά:
280 γραμ. κόκκινο κρασί,
1 φλιτζάνι ζάχαρη άσπρη,
1 μεγάλο ξύλο κανέλας,
3-4 κεφαλάκια γαρίφαλο.
Την συνταγή θα την βρείτε και στο διαδίκτυο, μιας και είναι αρκετά διαδεδομένη.
Όλα τα υλικά βράζουν μαζί και στην ουσία θέλουμε, ο όγκος του κρασιού να μειωθεί στο μισό, για να δέσει το σιρόπι.
Αποτέλεσμα το γλασάρισμα με το κρασί έδωσε ακόμη περισσότερη νότα μπαχαρικών στα ρολά κανέλας, ενώ τα έκανε και πιο "ζουμερά" στην υφή τους.
Σκέτη απόλαυση δηλαδή :-))
Καλή εβδομάδα...και ότι είναι να 'ρθει...θε να ρθεί...αλλιώς θα προσπεράσει (τι άλλο να πούμε πια...)!!

Ψαροσουβλάκια με Γλαύκο

Ένας μεγάλος Γλαύκος (που ανήκει στην οικογένεια των καρχαριοειδών)  είχε την ατυχία να πέσει στα δίχτυα οικογενειακού φίλου.
Ατυχής αυτός ο έρμος...
Τυχερή  όμως εγώ που βρέθηκα μ' ένα μεγάλο φιλέτο ψαριού στα χέρια μου.
Φρέσκο και με κρέας σαν το γάλα, άσπρο, μου έδωσε αφορμή για ένα ξεχωριστό σουβλάκι.
Καλά όχι μόνον ένα, αλλά έξι συνολικά, από το φιλέτο που ήταν περίπου ένα κιλό (ζύγισμα με το μάτι πάντα).

Για τα σουβλάκια μου λοιπόν, χρησιμοποίησα.
Το φιλέτο κομμένο σε μεγαλούτσικους κύβους (γιατί το ψάρι χάνει όγκο όταν ψήνεται, όπως άλλωστε και το κρέας).
3 πομοντόρια κομμένα σε κομμάτια μεγάλα,
1 μεγάλο κρεμμύδι, επίσης σε κομμάτια,
αλάτι, ρίγανη, κάρυ, worcestershire sauce και ελαιόλαδο.
Τέλος, 6 ξύλινα καλαμάκια για σουβλάκια.

Ξέπλυνα ελαφρώς το ψάρι μου, το στράγγισα καλά και το έκοψα σε κομμάτια.
Σε κομμάτια κόπηκαν και οι ντομάτες και το κρεμμύδι και στην συνέχεια περάστηκαν στα σουβλάκια που προηγουμένως τα είχα βρέξει με νερό για να μην καούν κατά το ψήσιμο.

Αράδιασα τα σουβλάκια σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.
Τα πέρασα με το αλάτι, τη ρίγανη, το κάρυ και στην επιφάνεια τους έριξα σιγά-σιγά την  worcestershire sauce και το λάδι, γυρίζοντας τα από όλες τις πλευρές.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα και γκρίλ, για 18-20 λεπτά περίπου, επίσης γυρίζοντας τα μια φορά και από την άλλη πλευρά.
Πεντανόστιμα,  παρέα με σαλάτα και λίγες ψητές πατατούλες, από δίπλα.

Επετειακό και Μυρωδάτο κέρασμα.

Το πως περνά ο καιρός είναι τελικά θέμα προς συζήτηση κάθε φορά που ένα γεγονός της ζωής μας, γίνεται "επετειακό".
Δεν είναι φιλοσοφικός στοχασμός η πιο πάνω φράση μου, απλή διαπίστωση είναι, που ωστόσο σηκώνει πολύ κουβέντα.
Πότε και πως πέρασαν τόσοι άνθρωποι από την ζωή μου (φίλοι και συνεργάτες που όλη την ώρα μνημονεύω)...
Πότε έπιασα την πρώτη μου δουλειά...
Πότε άλλαξα δουλειά...και πόσες φορές από τότε μέχρι τώρα....
Πότε και πως γνώρισα τον άνδρα μου...
Πότε τον παντρεύτηκα...
Πότε έχασα τις ρίζες μου (τους γονείς μου δηλαδή)...
Πότε ήρθε το παιδί μου...
Πότε αποφάσισα να "εκτεθώ" στον χώρο του blogging (και γιατί άραγες...)...
Όλα περνούν φωτογραφικά από το μυαλό μου και το γεγονός αυτό καθ' αυτό που είναι πολλά χρόνια πίσω, μοιάζει σαν να πραγματοποιήθηκε μόλις ΧΘΕΣ.
Μια τάση "απολογισμού" με έχει πιάσει, καθώς τα γεγονότα με "τρέχουν" χωρίς να δύναμαι να αντιδράσω, παρά κάνοντας πάντα ότι το καλύτερο, ανάλογα και με την περίπτωση και την περίσταση :-))

Σε επέτειο λοιπόν πέσαμε και πάλι σήμερα αλλά πολλά-πολλά δεν μπορώ να προσφέρω, όσο κι' αν το επιθυμώ. Θα την γλυκάνουμε όμως, μην νομίζετε ....με κέρασμα αρωματικό και συμβολικό.
Κέϊκ σε σχήμα καρδιάς.

Το οποίο έγινε με τα ακόλουθα υλικά :
Για το μείγμα :
1 κούπα βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου,
3 μέτρια αυγά,
1,5 κούπα ζάχαρη,
2,5 κούπες αλεύρι (για όλες τις χρήσεις)
1/3 κούπας τρούφα σοκολάτας,
1/3 κούπας τριμμένο φυστίκι Αιγίνης,
2/3  κούπας χυμός ροδάκινου (ή άλλος που να υπάρχει διαθέσιμος),
1,5 κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ,
1/2 κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
2  κουταλάκια ξύσμα λεμονιού ανακατεμένο με 1 κουταλάκι ζάχαρη,

Για το μείγμα του κραμπλ (μια ιδέα που μου έδωσε η Ερμιόνη με το κέϊκ της)
3 κουταλιές βούτυρο παγωμένο, σε κομματάκια,
5 κουταλιές αλεύρι,
3 κουταλιές μαύρη ζάχαρη,
2 κουταλιές αλεσμένο φυστίκι ή αμύγδαλο,
2 κουταλιές τρούφα σοκολάτας.

Για το στόλισμα
3 κουταλιές μαρμελάδα της αρεσκείας σας με ολόκληρα φρούτα (κατά προτίμηση κόκκινης απόχρωσης).

Τα πράγματα απλά και εύκολα, ακολουθώντας την διαδικασία που συνηθίζετε για να φτιάξετε ένα κεϊκ.
Προσωπικά συνήθως χτυπώ μαζί, την ζάχαρη, τ' αυγά (και όχι ένα-ένα) και το βούτυρο, μέχρι ν' ασπρίσουν.
Κατόπιν προσθέτω τα αρώματα μου. Εδώ βανίλια και ξύσμα και τα ενσωματώνω στο μείγμα.
Κατόπιν τα πιο χοντρά υλικά, όπως το αλεσμένο φυστίκι και την τρούφα και σταδιακά στο μείγμα προσθέτω το αλεύρι ανακατεμένο με το μπέϊκιν πάουντερ και τον χυμό, μέχρι ο χυλός μου να πάρει την απαραίτητη υφή του κεϊκ. Ο συγκεκριμένος είναι κάπως πιο "συμπαγής".

Το μείγμα μπήκε σε φόρμα σιλικόνης πολύ ελαφρά βουτυρωμένη.

Από πάνω κάλυψα όλη την επιφάνεια με το μείγμα του κράμπλ, το οποίο γίνεται πολύ εύκολα ανακατεύοντας σ' ένα μπολ όλα τα υλικά με τα δάχτυλα σας.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα, στους 180 βαθμούς, για 40 περίπου λεπτά.
Μέχρι να κάνετε το τεστ με το μαχαίρι κι' αυτό να βγει, στεγνό.

Αφήνετε να κρυώσει καλά Ξεφορμάρετε με προσοχή από την φόρμα και λίγο πριν το σερβίρετε στην επιφάνειά του κάνετε μια έξτρα καρδιά με την κόκκινη μαρμελάδα.
Η συγκεκριμένη είναι από κορόμηλα και νεκταρίνι, της πρόσφατης παραγωγής.

Υ.Γ. Ως μικρή συμβουλή, σε κάθε κομμάτι που θα προσφέρετε βάλτε λίγη έξτρα μαρμελάδα στο πλάϊ του, θα χαρίσει επιπλέον πόντους γεύσης στο κεϊκ.
Καλή Εβδομάδα και καλή Δύναμη σε όλους μας.

Τα πεϊνιρλάκια και τα πεϊνιρλί... της Κικής και της Μάγδας.

Συνεχίζοντας τις αναφορές στα φιλικά μαγειρικά blogs και τις αφορμές που μου δίνουν και μένα για δοκιμές, να σας πάω τούτη τη φορά στα ατομικά πεϊνιρλάκια  με κασέρι από την φίλη την Tante Kiki καθώς από την ίδια στιγμή που διάβασα το post της,  μου εντυπώθηκαν και λογικό επόμενο άλλωστε καθώς δεν μπορούσα να συγκρατήσω τους σιελογόνους αδένες μου.
Ε, την επόμενη μέρα ετοιμάστηκαν κιόλας.
Απλώς άργησα λίγο να σας τα παρουσιάσω λόγω φόρτου εργασίας και έναρξης σχολικής χρονιάς.
Αλλά κάλιο αργά παρά ποτέ!

Μικρά, ζομπουρλούδικα και λαχταριστά αλλά έλα που είμαστε και "τύποι large" οπότε που ταυτόχρονα έγιναν και σε  ατομικό μέγεθος, ή καλύτερα σε μέγεθος για δύο,  καθώς η ιδέα επίσης μου είχε "καρφωθεί" καθώς διάβαζα προ καιρού στο My Little Expat Kitchen το post της Μάγδας.
Τα ατομικά ενισχυμένα με αυγουλάκι και σαλάμι αέρος που αποτελεί μια από τις αγαπημένες γεύσεις της οικογένειας, ετοιμάστηκαν επίσης το ίδιο βράδυ και ικανοποίησαν 4 ενήλικες παρέα με κρύα μπύρα και σαλάτα.
Αφού τοποθετήθηκαν το σαλάμι και το κασέρι, στην επιφάνειά τους έσπασα ένα μέτριο αυγό με όσο περισσότερη προσοχή γινόταν και μπήκαν κι΄ αυτά στον φούρνο για ψήσιμο.

Με τον έναν ή τον άλλο τρόπο σας συνιστώ να τα δοκιμάσετε ακολουθώντας τις οδηγίες των δύο κυριών (όποια σας ταιριάζει καλύτερα στα γευστικά σας δεδομένα)  ως προς την προετοιμασία της ζύμης. Προσωπικά την έκανα στον αρτοπαρασκευαστή μου και καθώς ήταν βραδάκι έπρεπε να προλάβω αρκετά πράγματα και ενδεχομένως το σχήμα τους να μην ήταν πολύ επιτυχές αλλά η γεύση τους σίγουρα ήταν!

Από κει και πέρα εσείς επιλέγετε το μέγεθος που θέλετε να δημιουργήσετε και σαφώς την γέμιση που προτιμάτε και προχωράτε στην υλοποίησή τους.

Καλές μου φίλες, (μου επιτρέπετε ελπίζω την προσφώνηση αν και δεν γνωριζόμαστε προσωπικά) σας ευχαριστώ πολύ για την ιδέα και το ότι μοιραστήκατε την συνταγή μαζί μας.

Εύχομαι σε όλες και όλους καλό Σαββατοκύριακο... και για μένα περισσότερη ΔΥΝΑΜΗ και ΑΝΤΟΧΗ γιατί αρκετά με τρέχουν και πάλι αυτές τις μέρες.

Αξιοποιώντας το αρωματικό δώρο της Τύχης, σε μια δροσερή πρόταση.

Η Θεά Τύχη κι' εγώ προσωπικά, δεν έχουμε καταφέρει να συναντηθούμε πολλές φορές στα τόσα χρόνια (ε, καλά ας μην τα μετράω κιόλας...) της ζωής μου.
Λίγες και μετρημένες φορές, στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Μια από αυτές ήταν πρόσφατη, σε κλήρωση που έκανε η φίλη Ερμιόνη, γιορτάζοντας τα δύο χρόνια ύπαρξης του όμορφου blog της.
Η τύχη μου έφερε ένα όμορφο δώρο και ευχαριστώ θερμά την Ερμιόνη για αυτό (έστω και λίγο καθυστερημένα λόγω διακοπών, απουσιών και λοιπόν ιστοριών...).
Και μετά από λίγες μέρες, μου ξαναχτύπησε την πόρτα,  μ' ένα άλλο δώρο κλήρωσης αυτή την φορά από την Μικρή Κουζίνας της Κικής,  για τα  πέντε της χρόνια στο χώρο του blogging.
Ευχαριστώ σε επίσης και σ' εσένα Κική μου.
Στο ενδιάμεσο διάστημα ακόμη δεν έχω καταφέρει ν' αγοράσω λαχείο ... πράγμα που μάλλον θα έπρεπε να κάνω :-)) πριν η Θεά Τύχη, γυρίσει το βλέμμα της αλλού.

Αξιοποιώντας λοιπόν, το πρώτο μου δώρο, το αρωματισμένο ξύδι με Μάνγκο της εταιρίας Salt Sugar Spices, σε μια εξαιρετική πράσινη και όχι μόνον σαλάτα, έφαγα - και λέω έφαγα, γιατί την έκανα μόνον για εμένα αρχικά, όσο κι' αν ακούγεται εγωϊστικό -  ένα πλήρες γεύμα, αλλά νομίζω πως και οι άλλοι της παρέας, εξίσου καλά έφαγαν.
Και σας την περιγράφω ευθύς αμέσως, πιστεύοντας ότι αξίζει τον κόπο.

Πράσινη σαλάτα με γαρίδες:
10-12 φύλλα πράσινα από κατσαρή σαλάτα (ανάλογα με τα άτομα που θα φάνε)
2 αγγουράκια φρέσκα, κομμένα σε ροδέλες,
2 ντοματάκια πομοντόρια, κομμένα σε ροδέλες και μετά στη μέση,
1 πράσινη πιπεριά, σε καρεδάκια ή ροδέλες,
2 κουταλάκια γλυκού, αγγουράκια τουρσί κομμένα μικρά,
1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,
2 κουταλιές Κοπανιστή Μυκόνου θρυμματισμένη πάνω στην σαλάτα,
200 γραμμάρια ψιλή γαρίδα καθαρισμένη και βρασμένη,
2-3 κουταλιές έξτρα παρθένο ελαιόλαδο,
2-3 κουταλιές ξύδι μάνγκο,
λίγη φρέσκια ρίγανη και ελάχιστο αλάτι..

Έβρασα αρχικά τις γαρίδες σε αλατισμένο νερό για 6-7 λεπτά και αφού τις στράγγισα, όπως ήταν ζεστές τους έριξα δύο κουταλιές ξύδι με πολτό μάνγκο και ελαιόλαδο και τις άφησα να σταθούν για 7-8 λεπτά μέσα στο μείγμα, σαν ένα σύντομο μαρινάρισμα ας πούμε.

Κατόπιν έπλυνα τα λαχανικά μου και μπήκαν με την σειρά τους σε βαθιά σαλατιέρα.
Στην επιφάνεια έριξα την θρυμματισμένη κοπανιστή Μυκόνου η οποία πραγματικά δίνει έναν πικάντικο τόνο στην όλη σύνθεση των φρέσκων λαχανικών.
Και τέλος, από πάνω έβαλα τις γαρίδες τις βρασμένες και μαριναρισμένες με το ζουμάκι τους.
Και τελική πινελιά, λίγο επιπλέον ξύδι μάνγκο με ελαιόλαδο στα λαχανικά μου.
Αλάτι ελάχιστο καθώς η κοπανιστή είναι ήδη αλμυρή και την ρίγανη για έξτρα άρωμα.
Άκρως δροσερή και νόστιμη σαλάτα, με υλικά σε πλήρη αρμονία.

Και το όνομα αυτής: Παγωμένη Σοκολατένια Μπόμπα

Να προτείνω ένα γλυκό αξιοποίησης υλικών...που όμως είμαι σίγουρη ότι θα τελικά θα το φτιάξετε επί τούτου :-))  για να γευτείτε το τελικό αποτέλεσμα.
Σας υπόσχομαι ότι θα με δικαιώσετε.
Εγώ είχα ένα κέϊκ που μου είχε ξεμείνει κατά τα 3/4 και ήμουν σίγουρη ότι δεν θα "έφευγε" γρήγορα, έτσι αποφάσισα να το συνδυάσω με σοκολάτα, πραλίνα, φρούτα και ξηρούς καρπούς και να το κάνω σαφώς πιο ελκυστικό για όλους μας.

Παγωμένη Σοκολατένια Μπόμπα (λόγω σχήματος, αλλά και θερμίδων) ας το ονομάσουμε :-)

Χρειάστηκαν:
600 γραμ. κεϊκ βανίλιας (ή πορτοκαλιού)
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
250 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα,
1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ,
120 γραμ. πραλίνα φουντουκιού (αυτήν που εσείς προτιμάτε) ελαφρώς χλιαρή,
1 κούπα φρέσκα (ή κατεψυγμένα και αποψυγμένα) βατόμουρα
1/3 κούπας γλυκό κουταλιού πορτοκάλι ή μανταρίνι ψιλοκομμένο, μόνον το γλυκό όχι το σιρόπι,
1/3 κούπας φυστίκια Αιγίνης ή φουντούκια.

Αρχικά έσπασα την κουβερτούρα σε κομμάτια και μαζί με το βούτυρο την έβαλα σε χαμηλή θερμοκρασία να λιώσει, όταν άρχισε πια να είναι ρευστή πρόσθεσα και το κονιάκ και κατέβασα από την φωτιά.

Σε βαθύ μπολ είχα θρυμματίσει το κέϊκ και μέσα σε αυτό έριξα την χλιαρή πραλίνα, ανακάτεψα και σταδιακά άρχισα να προσθέτω το μείγμα της λιωμένης σοκολάτας.
Τέλος έβαλα τα βατόμουρα, το τεμαχισμένο μανταρίνι και τα φυστίκια.
Ανακάτεψα καλά να ενωθούν όλα μου τα υλικά.

Πήρα μια γυάλινη σαλατιέρα και την έντυσα εσωτερικά καλά με δύο μεγάλα φύλλα μεμβράνης φαγητού, που άφησα ωστόσο και αρκετό μέρος τους απ΄ έξω.
Μέσα άδειασα το μείγμα μου και πάτησα μ' ένα κουτάλι για να πιάσει όλο τον χώρο και να μην υπάρχουν κενά, έτσι ώστε όταν μετά θα αναποδογυρίσει το γλυκό να μην υπήρχε θέμα.
Κάλυψα την επιφάνεια με την μεμβράνη που είχα αφήσει να εξέχει και το έβαλα στο ψυγείο για 12 ώρες. Όλο το βράδυ δηλαδή.

Την άλλη μέρα.
Το έβγαλα και αφού ξετύλιξα την μεμβράνη της επιφάνειας το γύρισα ανάποδα σε πιατέλα.
Στο ενδιάμεσο είχα λιώσει άλλα 125 γραμμάρια κουβερτούρα (μια πλάκα δηλαδή) με δύο κουταλάκια βούτυρο και με αυτήν την κάλυψα την κοίλη επιφάνεια του γλυκού.
Σχηματισμούς με το κουτάλι έτσι για εφέ και πασπάλισα με σπασμένες μαράγκες που είχα διαθέσιμες (από άλλο γλυκό).

Το ξανά έβαλα λίγο στο ψυγείο να σφίξει η σοκολάτα της επιφάνειας και έτοιμο προς κατανάλωση.
Η πικρή σοκολάτα ισορροπεί τέλεια με την πραλίνα και την γλύκα του κέϊκ και έτσι έχετε ένα σοκολατένιο γλυκό, με πολλές θερμίδες είναι η αλήθεια όπως ήδη έγραψα, αλλά όχι ιδιαίτερα γλυκό τελικά στο σύνολό του.
Καλή εβδομάδα σας εύχομαι.

Ιταλία, Ελλάδα, Δανία ...σημειώσατε Χ

Επηρεάστηκα κι' εγώ από τους αγώνες μπάσκετ και είπα να "σκοράρω" με φαγητό ευρείας κατανάλωσης και αποδοχής.
Ζυμαρικά!!! (ότι πιο εύκολο δηλαδή...όταν έχεις ν' αντιμετωπίσεις κοινό στην κερκίδα...)
Αλλά όχι όποια κι' όποια ζυμαρικά....
Μιλάμε για Μαλφαντίνες (Mafaldines συγκεκριμένης ιταλικής μάρκας και δεν κάνω διαφήμιση) που είναι ότι πιο χορταστικό στην κατηγορία ζυμαρικών τόσο στο μάτι, όσο και προς το στομάχι  :-))

Όμως ο "αγώνας" είχε και άλλες χώρες που έπαιξαν δυναμικά σε τούτο το παιχνίδι.

Την Ελλάδα και πιο συγκεκριμένα την περιοχή των Γρεβενών, από τα οποία, έφερα μαζί μου αποξηραμένα μανιτάρια.

Αλλά και την Δανία, που μέσω SM με προμήθευσε με αγαπημένο μπλε τυρί!

Το σκορ ήταν ισοδύναμο και εξαιρετικά γευστικό.

Αν καταφέρετε να βρείτε αποξηραμένα μανιτάρια (όχι ότι με φρέσκα δεν μπορεί να γίνει) δοκιμάστε τούτο το πιάτο.

Για την σάλτσα μανιταριών η διαδικασία έχει ως εξής:
Σε χλιαρό νερό (2/3 φλιτζανιού) βάζουμε 200 γραμμάρια αποξηραμένα μανιτάρια να μουλιάσουν για 20-30 λεπτά.
Σε μια κατσαρόλα αντικολλητική βάζουμε 3 κουταλιές ελαιόλαδο να κάψει.
Στη συνέχεια ρίχνουμε τα μανιτάρια που έχουν φουσκώσει μαζί με το νερό τους, γιατί αυτό το νερό είναι πολύ γευστικό και περιέχει ουσίες που δεν θέλουμε να πάνε χαμένες.
(Αν χρησιμοποιήσετε φρέσκα μανιτάρια θα ακολουθήστε την διαδικασία καθαρισμού τους που εσείς επιλέγετε).

Όταν αρχίσει το νερό να βράζει αφήνουμε για 6-8 λεπτά να μαγειρευτούν τα μανιτάρια και στην συνέχεια, ρίχνουμε μέσα:
180 γραμμάρια μπλε τυρί κομμένο σε κύβους,
1 ποτηράκι κρασιού κονιάκ,
1/3 κοφτό κουταλάκι πιπέρι,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο,
1/4 κοφτό κουταλάκι σκόνη σκόρδου.
Ανακατεύουμε όλα τα υλικά μέχρι να λιώσει τελείως το μπλε τυρί μέσα στο μείγμα μας.
Αφήνουμε να πάρει μια καλή βράση ακόμη και τέλος προσθέτουμε 3-4 κουταλιές ψιλοκομμένο φρέσκο μαϊντανό.
Σε περίπτωση που η σάλτσα σας φανεί λίγο αραιή, 1/2 κοφτό κουταλάκι κορν φλάουερ θα βοηθήσει στο να δέσει.
Η σάλτσα Ελλάδας - Δανίας είναι έτοιμη.

Από κει και πέρα σας χρειάζονται τα ζυμαρικά σας, βρασμένα σύμφωνα με τις προδιαγραφές του πακέτου ή τις δικές σας προτιμήσεις.
Τα φαρδιά ζυμαρικά δένουν πολύ ωραία με τούτη την σάλτσα που σαφώς "κάθεται" με τεράστια άνεση επάνω τους.

Πριν σερβίρετε, στον πάτο του πιάτου σας λίγο τριμμένο πεκορίνο ή κεφαλοτύρι, καθώς και πάνω από τα ζυμαρικά, πριν τα λούσετε με την σάλτσα μανιταριών, θα δώσει ΕΞΤΡΑ γεύση.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.

Μπαστουνάκια ... με άρωμα καπνού

Όποιος έχει μπόλικη καπνιστή πάπρικα και ρίγανη φρέσκια νέας εσοδείας που να "σπάει" μύτες το άρωμά της, τι κάνει;

Κάνει σνακ εύκολο, γρήγορο και άκρως γαργαλιστικό στην γεύση.

Η πρώτη δόση (τα υλικά της οποίας θα σας γράψω) έφυγε μέσα σε λίγες ώρες αφού δοκίμασαν αρκετά άτομα.

Μπαστουνάκια με άρωμα καπνού για τα οποία θα χρειαστείτε:

3/4 φλιτζανιού καλό ελαιόλαδο,

1 φλιτζάνι κρασί ροζέ ή λευκό,

500 γραμ. αλεύρι (που φουσκώνει μόνο του)

1 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,

1/2 κουταλάκι ζάχαρη μαύρη ή και στέβια

1 κουταλάκι κοφτό αλάτι,

1 και 1/2 κουταλάκι καπνιστή πάπρικα

1 κουταλάκι αποξηραμένη ρίγανη (αλλά όχι πολυκαιρισμένη)

250 γραμ. Geriggold καπνιστό τυρί τριμμένο (ή άλλο καπνιστό τυρί).

Σε βαθιά λεκάνη βάζετε όλα τα υγρά υλικά μαζί με τα μπαχαρικά, την ζάχαρη και το αλάτι και τα χτυπάτε καλά με το σύρμα να ενωθούν.

Προσθέτετε το τριμμένο τυρί και το μπεϊκιν πάουντερ και σταδιακά ενσωματώνετε όλο το αλεύρι.

Το τελευταίο ζύμωμα θα το κάνετε με τα χέρια μέχρι να πάρετε μια ζύμη εύπλαστη και χωρίς να κολλάει.

Στρώνετε 2 ταψιά του φούρνου με χαρτί ψησίματος και παίρνετε ζύμη μεγέθους καρυδιού. Πλάθετε μπαστουνάκια, που μπορείτε να τα αφήσετε ως έχουν  ή να κάντε στην επιφάνειά τους σχήματα μ' ένα μικρό πιρούνι έτσι για στόλισμα.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, για 15-18 λεπτά.

Τα βγάζετε και αφήνετε να κρυώσουν.
Απολαύστε τα σκέτα ή με ένα ωραίο αλλαντικό όπως σαλάμι αέρος για παράδειγμα.
Πάνε μια χαρά: στο σχολείο (που είναι προ των πυλών μας) στο γραφείο, στην εκδρομή ή όπου αλλού εσείς βρεθείτε :-))

Μελιτζάνες τσακώνικες, τραχανάς ξινός και μοσχάρι. Παραδοσιακή Ελληνική Γεύση.

Καιρό έχω να γράψω παρουσιάσω κάτι με κρέας...
Ίσως γιατί δεν το έχω πάντα (εγώ προσωπικά) στις πρώτες μου προτεραιότητες, αλλά δεν μπορώ να πω ότι δεν μαγειρεύω κιόλας κρεατικά.
Προτιμώ σαφώς περισσότερο το μοσχάρι και το κοτόπουλο και λιγότερο το χοιρινό και το αρνί.

Να λοιπόν η αξιοποίηση ένα πολύ καλού κομματιού κρέατος.
Νουά μοσχαρίσιο κομμένο σε μερίδες, μαγειρεμένο με μελιτζάνες τσακώνικες και τραχανά ξινό.
Πραγματικά ένα ωραίο φαγητό, παραδοσιακό και άκρως γευστικό, αν τα υλικά του σας αρέσουν.

Για τέσσερα άτομα θα χρειαστείτε ένα κομμάτι νουά (ή άλλο κομμάτι μοσχαριού χωρίς κόκκαλο, όπως σπάλα ή ελιά) κομμένο σε μερίδες, περίπου 1 κιλό και 200 γραμ.
3-4 μελιτζάνες τσακώνικες,
1 φλιτζάνι τραχανά ξινό,
1 μεγάλο ξύλο κανέλλας,
5-6 μπαχάρια,
αλάτι, πιπέρι, λίγη σκόνη σκόρδου,
1 μέτριο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
1 φλιτζάνι χυμό ντομάτας,
1/2 φλιτζάνι κρασί κόκκινο,
1 φλιτζάνι νερό (ζεστό),
4-5 κουταλιές ελαιόλαδο.

Το κρέας κομμένο ήδη από τον χασάπη, το ξεπλένουμε με κρύο νερό βρύσης και το αφήνουμε να στραγγίξει καλά στο σουρωτήρι.

Βάζουμε λάδι σε βαθιά κατσαρόλα να κάψει και τοποθετούμε μέσα το κρέας για να το σωτάρουμε από όλες του τις πλευρές ώστε να κρατήσει μέσα τους χυμούς του κατά το μαγείρεμα. Κατόπιν το αφαιρούμε από την κατσαρόλα και βάζουμε μέσα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μέχρι να γυαλίσει.
Επιστρέφουμε το κρέας στην κατσαρόλα όπου και προσθέτουμε μέσα όλα τα μπαχαρικά μας, εκτός από το αλάτι, τον χυμό ντομάτας, το κρασί και το νερό. Σκεπάζουμε και σε μέτρια φωτιά το αφήνουμε να μαγειρευτεί για μια ώρα.

Μέσα στην κατσαρόλα θα προσθέσουμε τις κομμένες μελιτζάνες τις οποίες έχουμε ξεπικρίσει μέσα σε αλατόνερο για όση ώρα το κρέας μας ήδη μαγειρεύεται.

Τις αφήνουμε να πάρουν καλή βράση και να μαλακώσουν αρκετά.
Κατόπιν ρίχνουμε και τον τραχανά ανακατεύοντας ελαφρώς με ξύλινη κουτάλα ώστε να πάει παντού.
Ο τραχανάς θα "πιει" την σάλτσα μας και θα βοηθήσει να πήξει το φαγητό.
Εάν δούμε ότι χρειάζεται λίγο παραπάνω υγρό, προσθέτουμε 1/3 κούπας νεράκι ζεστό ή χυμό ντομάτας.
Μετά από 10 λεπτά που θα έχουμε ρίξει και τον τραχανά, σβήνουμε την φωτιά και αφήνουμε το φαγητό να ηρεμήσει για 15 λεπτά ακόμη και ν' απορροφήσει ο τραχανάς τα υγρά του.
Έτοιμο για σερβίρισμα.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι και πάντα με Δύναμη (αποτελεί πια την μόνιμη ευχή μου).

ΥΜΝΟΣ στην πίτσα

Μάλλον δεν υπάρχει πιο γαργαλιστική εικόνα από ένα κομμάτι λαχταριστή πίτσα, όταν πεινά κανείς...

Και η δική μας που έγινε πριν λίγο καιρό με τις υπόλοιπες ψητές ντομάτες της Πέπης αντί για την κλασσική ντομάτα σάλτσας, με σπιτική αφράτη ζύμη, για της οποίας το ζύμωμα, βοήθησε και ο "φίλος" μου ο αρτοπαρακευαστής (με 500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 1/4 κούπας λάδι, 3/4 κούπας νερό, 1/2 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη, 1 κοφτό κουταλάκι αλάτι και 1 κουταλάκι  (μισό φακελάκι) ξηρή μαγιά και 1/2 κουταλάκι καπνιστή πάπρικα).

 Και κατόπιν στην επιφάνειά της μπήκαν: τυράκια πρώτη στρώση, λωρίδες από κίτρινη πιπεριά, μανιτάρια κομμένα σε φέτες ελαφρώς σοταρισμένα αυτά τα δύο μεταξύ τους καθώς και λωρίδες από μπεϊκον. Τέλος η δεύτερη στρώση από τυράκια κομμένα.

Ψήθηκε για 25 περίπου λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο και όταν πια είχαν λιώσει τα τυράκια και η ζύμη είχε πάρει χρώμα και είχε ροδίσει, έσβησα τον φούρνο άφησα λίγο να κρυώσει.... και μετά άρχισε το μοίρασμα και το σερβίρισμα.

Η πίτσα τώρα διακαιώνεται!!! 

Δεν νομίζω να έχει κανείς αντίθετη άποψη, ειδικά όταν μιλάμε για καθαρά και άκρως γευστικά υλικά στην ποστότητα και στους συνδυασμούς που εμείς επιθυμούμε. 

Καλή σας απόλαυση εάν αποφασίσετε να την φτιάξετε.