16.3.18

Απολαυστικό κέικ για το Σαββατοκύριακο

Μας έπιασε η Άνοιξη (τα ΄παμε...) και δεν γίνεται να είμαστε ακόμη "στα κάτω μας" καθώς το λαμπρό φως της κάθε μέρας και η ζέστη που άρχισε να εμφανίζεται (κάπως παράδοξα θα έλεγα από τις αρχές του Μάρτη) μας προκαλούν και μας φτιάχνουν την διάθεση.
Ανασκουμπώθηκα λοιπόν... 
Δουλειές πολλές πρέπει να γίνουν και εκείνο το πράγμα: με τις ντουλάπες, τα βαριά ρούχα, τα χαλιά, τα μπαλκόνια, τα κουφώματα, τα πλυσίματα, τα ξεσκαρταρίσματα σε μεγέθη και ρούχα που απαιτεί πάντα η αλλαγή εποχής ...μοιάζει με τον κινέζικο δράκο που έχει μόνιμα το στόμα ανοιχτό και πετάγονται φωτιές από εντός :-)))
Δράκος σας λέω... Δράκος! 
Αλλά θα τον γλυκάνω με κεκάκι στο διάλειμμα, μπας και μπουκώσει την στοματάρα του και μας αφήσει ήσυχους έστω και για λίγο.

Κέικ νηστίσιμο και εποχιακό


Για το κέικ:
2/3 φλιτζανιού ζάχαρη με στέβια,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
χυμό και ξύσμα από ένα ακέρωτο και φρέσκο πορτοκάλι,
2/3 φλιτζανιού ηλιέλαιο ή λιωμένο vitam,
300 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
100 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1.5 κουταλάκι κοφτό μπέικιν πάουντερ,
40 γραμ. ελαφρώς καβουρδισμένο κουκουνάρι,
80 γραμ. χοντροκομμένη καρυδόψυχα.

Για το γλάσσο:
χυμό από ένα μέτριο πορτοκάλι,
2 κουταλιές της σούπας ταχίνι με πορτοκάλι (Χαίτογλου).

Να σημειώσω εξ' αρχής ότι αν δεν είστε διατροφικά σε νηστεία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ένα καλής ποιότητας βούτυρο αγελάδος και 3 μέτρια αυγά στο μείγμα του κέικ. Τα υπόλοιπα υλικά παραμένουν ως έχουν.


Πλύσιμο καλό του πορτοκαλιού και κράτησα το ξύσμα παρέα με την ζάχαρη μέσα σε μπολ ανάμειξης.
Να πω, ότι την μαρμελάδα-πουρέ  μήλου-αχλαδιού την είχα ήδη στο ψυγείο μερικές μέρες τώρα καθώς είχαν ωριμάσει αρκετά κάποια φρούτα, η μόνη αλλαγή ήταν ότι τα είχα βράσει με 2 κομμάτια αστεροειδούς γλυκάνισου παρέα με την βανίλια. 
Εξαιρετικό άρωμα και θα με θυμηθείτε αν το κάνετε.

Μέσα στο μπολ πρόσθεσα τον χυμό και το λιωμένο vitam και ανακάτεψα με το ξύσμα και την ζάχαρη.
Σε δεύτερη φάση, μπήκε η μαρμελάδα φρούτων και σταδιακά προστέθηκαν τα δύο αλεύρια και το μπέικιν πάουντερ. 
Τέλος, πρόσθεσα το κουκουνάρι και την καρυδόψυχα.


Σε φόρμα με τσέρκι έστρωσα αντικολλητικό χαρτί ψησίματος, έριξα το μείγμα μου και έστρωσα καλά την επιφάνεια του κέικ.

Έψησα αρχικά στους 190 βαθμούς με αέρα για 8-10 λεπτά (προθερμασμένο φούρνος) και μετά κατέβασα την θερμοκρασία στου 170 βαθμούς. Είναι από τις λίγες φορές που έκανα αυτή την αλλαγή σε ψήσιμο και το πείραμα μάλλον πέτυχε.


Όταν ξεφούρνισα μετά από 40 λεπτά, άφησα το κέικ να κρυώσει πάνω σε σχάρα αφαιρώντας με προσοχή το τσέρκι και μετά από 20 λεπτά το περίχυσα με το γλάσσο από ταχίνι με πορτοκάλι. Σημειώνω πως ζέστανα τον χυμό, ώστε να μπορέσω να διαλύσω εντός του ταχίνι πορτοκαλιού..

Αφράτο, ζουμερό, αρωματικό και με μια επικάλυψη που κλέβει την παράσταση!
Δοκιμάστε το.
Σας εύχομαι ένα όμορφο Ανοιξιάτικο Σαββατοκύριακο.

13.3.18

Νηστίσιμες Προτάσεις

Προσπαθώ να  βρω και πάλι τον "βηματισμό" μου, μέσα στην σφαίρα του blogger.
Πολλά προβλήματα τεχνικά μου παρουσιάζει το τελευταίο διάστημα και ομολογώ πως δεν έχω το χρόνο αλλά και την υπομονή ν' ασχοληθώ μαζί τους.

Κάτι έκανε το έταιρο μου ήμισυ και με κάποιο τρόπο "κλείδωσε" τον αγαπημένο μου browser του Chrome. Αυτός δεν με αφήνει μπω στον λογαριασμό μου και πάει λέγοντας το πράγμα...
Πρέπει να τον καταφέρω (τον καλό μου) να κάτσει να δει τι έχει κάνει ώστε να μπορέσω να δουλέψω πιο άνετα.

Σήμερα δε, κατάλαβα ότι μας χωρίζουν ελάχιστες εβδομάδες μέχρι το Πάσχα. 
Διανύουμε Σαρακοστή κι' εγώ μέχρι τώρα που γράφω και μοιράζομαι τις σκέψεις μου μαζί σας, δεν έχω γράψει ούτε μια συνταγή μέσα στο 2018 (που αλλιώς ευχόμουν να είναι...).

Δεν έχω όρεξη. Δεν έχω ψυχική διάθεση. Δεν έχω χρόνο. Με "έπιασε" και η Άνοιξη και όλο θέλω να την "κάνω κοπάνα" κάνοντας βόλτες και χαζεύοντας τους δρόμους και τα φυτά που αλλάζουν όψη μέρα τη μέρα!!  Οπότε σκέφτηκα, να κάνω μια υπενθύμιση παλαιότερων νηστίσιμων συνταγών,έτσι για να τις θυμηθώ κι' εγώ μαζί σας και φυσικά να διευκολυνθώ στο καθημερινό αλλά και εβδομαδιαίο προγραμματισμό, αποφεύγοντας τις πολλές και ποικίλες σκέψεις.

Λοιπόν έχουμε και λέμε:

Πατατόπιτες







Γαρίδες με ταχίνι και μουστάρδα


Σύντομα θα μπω στην λογική να κοιτάξω και τις γλυκές αναρτήσεις για την περίοδο της νηστείας, γιατί το γλυκάκι όπως λέει και μια ψύχη: δεν πάει μόνον στο σώμα, αλλά και στην ψυχή!

Καλή συνέχεια σας εύχομαι κι' αν ψάχνετε συνταγές για την περίοδο της νηστείας καθώς βρίσκεστε μέσα στο blog, η ενότητα Νηστίσιμα (στην δεξιά πλευρά με τις ετικέτες) σας έχει απαντήσεις.

3.3.18

Ανθρωπινη ιδιωτικη πρωτοβουλια, μια πρωτη σκεψη

Ύστερα από σχεδόν δύο μήνες... έρχομαι να καταγράψω κάτι στο blog.
Μετά την περιπέτεια που είχαμε στο ΚΑΤ (με συγγενικό μου πρόσωπο) και αφού άρχισα να σκέφτομαι λίγο πιο θετικά...  Χθες το βράδυ είχα μια σκέψη (που την πάλευα τις ημέρες και τις ώρες που περνούσαν εντός νοσοκομείου...). ΔΕΝ ΥΠΗΡΧΑΝ διαθέσιμα κλινοσκεπάσματα για μέρες για τους ήδη υπάρχοντες ασθενείς. Τα καθαρά που δινόντουσαν με το "σταγονόμετρο" ήταν κυρίως για τις νέες εισαγωγές, ενώ ότι περίσσευε πήγαινε στους υπόλοιπους. Και έτσι τα μικρόβια έκαναν παντού το δικό τους "πάρτι"! Δεδομένο δε, ότι σχεδόν κανείς δεν αποφεύγει την ενδονοσομειακή λοίμωξη!!! Οι συγγενείς έπρεπε να το αποδεχτούν, ενώ νοσηλευτές και γιατροί το έχουν ως καθημερινή πραγματικότητα και σου το λένε, σχεδόν απροκάλυπτα!
Όλα αυτά συμβαίνουν γιατί, δεν υπάρχουν πόροι στο κράτος να υποστηρίξει νοσοκομεία (και όχι μόνον). Τα σεντόνια, οι μαξιλαροθήκες και τα μικρά υποσέντοντα μεταφοράς επί κλίνης είναι είδος προς εξαφάνιση. Όλα τα νοσοκομεία "κινούνται" με τον εξοπλισμό που είχαν από το 2004, λόγω Ολυμπιακών αγώνων! Μετά όμως...Μετά τα άφθονα πλυσίματα με σκληρά απολυμαντικά και απορρυπαντικά (όπως είναι το σωστό) είναι φυσικό να υπάρχει φθορά στην ύλη, αλλά αντικατάσταση καμία ή σχεδόν καμία. Οπότε οι ασθενείς μένουν ακάλυπτοι μέσα στην ταλαιπωρία τους!!! Να μην κάνω δε, κουβέντα, για τις κουβέρτες των δωματίων. Με την ίδια μπορεί να έχουν σκεπαστεί πάνω από 10-20 άτομα, μέχρι ενδεχομένως να πάει για πλύσιμο.
Η σκέψη μου λοιπόν ήταν μία, αυτή της ΙΔΙΩΤΙΚΗΣ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑΣ. Να μπορέσω να απευθυνθώ σε ιδιώτες με μικρή ή μεγαλύτερη οικονομική δυνατότητα και να μπούμε στην λογική μιας ανθρώπινης δωρεάς προς συνανθρώπους μας.
Να βρούμε ίσως κάποιους φιλάνθρωπους κατέχοντες (εάν γνωρίζουμε) και με την δική μας προσωπική συμβολή να αγοράσουμε κλινοσκεπάσματα για κάποιες από τις πτέρυγες του νοσοκομείου ΚΑΤ, ξεκινώντας από την ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΟΡΘΟΠΑΙΔΙΚΗ ΚΛΙΝΙΚΗ που δεν σταματά ποτέ να έχει εισαγωγές.
Αν εσείς οι φίλες και οι φίλοι μου αναγνώστες του blog, αλλά και φίλοι στο FB, βρίσκετε την σκέψη μου σωστή, επικοινωνήστε τούτο το μήνυμα και σε δικούς σας φίλους και ελάτε να κάνουμε ένα σωματείο-σύλλογο ανθρώπινης συμπαράστασης για το ΚΑΤ. Προσωπικά όσο ελεύθερο χρόνο έχω, θα προσπαθήσω να τον διαθέσω σ' αυτόν τον σκοπό γιατί αλλιώς μην περιμένετε από κανέναν να μας ΔΕΙ σαν ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ σε όποιο δημόσιο νοσοκομείο κι' αν βρεθούμε. 
Θα είμαστε απλώς ένα ακόμη ΠΕΡΙΣΤΑΤΙΚΟ (περαστικό ή μη), όπως λέγεται ο καθένας μας, στην γλώσσα των νοσηλευτών, ιατρών και λοιπών αρμοδίων ενός νοσοκομείου.
Ακούω τις σκέψεις και τις προτάσεις όλων σας. Αν δε, γνωρίζετε κάποιον ιδιώτη που θα ήθελε να κάνει από μόνος του μια δωρεά. Θα ήθελα πολύ να τον γνωρίσω και να τον κάνω να δώσει λίγη σημασία στα όσα γράφω πιο πάνω.
Σας εύχομαι ολόψυχα ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και να έχετε όλες και όλοι ΥΓΕΙΑ.