Τελευταίως κάνω μια προσπάθεια να μειώσω την ζάχαρη όσο μπορώ και όπου με "παίρνει"... καθώς το γεγονός ότι είμαστε οικογενειακώς γλυκατζήδες θα το βρούμε μπροστά μας, συν το γεγονός ότι είμαστε αρκετά "αφράτοι" πια ... και πρέπει κάπως να μαζευτούμε :-)
Επειδή χωρίς γλυκάκι δεν κάνουμε λοιπόν...κάνω μια προσπάθεια δοκιμάζοντας προϊόντα που μπορούν να προσφέρουν γλύκα χωρίς να μας επιβαρύνουν πολύ.
Έτσι έβαλα την χαρουπόσκονη στην ζαχαροπλαστική μου από πέρσι το καλοκαίρι αλλά και ένα προϊόν που βρήκα στο SM με 50% λιγότερες (όπως λέει θερμίδες) καθώς περιέχει στέβια (αλλά και ζάχαρη σε μειωμένη ποσότητα).
Δεν ξέρω κατά πόσο κάνει πραγματικότητα αυτά που αναγράφει, αλλά είπα να το δοκιμάσω για ένα διάστημα και βλέπουμε...
Με αυτές τις σκέψεις προχώρησα χθες στο γρήγορο γλυκάκι που θα δείτε πιο κάτω, καθώς ο φούρνος μου ήδη λειτουργούσε και με βόλευε ο χρόνος προετοιμασίας και ψησίματος, χωρίς να χρειαστεί να τον ανάψω και δεύτερη φορά.
Η σχάρα και μια μεσαία λαμαρίνα φούρνου βοήθησαν στο να ψηθούν ταυτόχρονα φαγητό και γλυκό (καθώς δούλευε με αέρα ο φούρνος μου).
Τα υλικά που χρησιμοποίησα για μια κλασσικού μεγέθους ταρτιέρα είναι αυτά που ακολουθούν:
Για τον χυλό του κέικ
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος ανάλατο,
60 γραμ. ελαιόλαδο ελαφρύ,
2 μέτρια αυγά,
3 κουταλιές σούπας χαρουπόσκονη,
3 κουταλιές σούπας γλυκαντικό με στέβια και ζάχαρη,
ξύσμα από ένα μεγάλο λεμόνι (ή πορτοκάκι αν θέλετε)
1/4 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
2,5 κουταλάκια στιγμιαίο καφέ με γεύση καπουτσίνο,
2/3 από ένα φλιτζάνι χλιαρό γάλα,
250 γραμ. αλεύρι αυτοδιογκούμενο.
Για το ντεκοράρισμα
3 αχλάδια ώριμα, αλλά γερά, κομμένα σε τέταρτα. Έχει σημασία τα αχλάδια να είναι ώριμα και όχι άγουρα γιατί ο χρόνος ψησίματος του κέικ είναι λίγος σχετικά και έτσι θα είναι μαλακά όσο πρέπει και όχι άψητα.
2 κουταλάκια μαύρη τρούφα,
λίγη καστανή κρυσταλλική ζάχαρη (ή απλή).
Αρχικά έλιωσα το βούτυρο και μέσα σε βαθύ μπολ το χτύπησα με το ελαιόλαδο και τα αυγά.
Στην συνέχεια πρόσθεσα στο μείγμα την σκόνη χαρουπιού, την ζάχαρη με την στέβια, την βανίλια και το ξύσμα λεμονιού.
Στο χλιαρό γάλα ανακάτεψα τον καφέ και στην συνέχεια το πρόσθεσα στο μείγμα ενσωματώνοντας σταδιακά και το αλεύρι μου.
Στην ταρτιέρα που έστρωσα με αντικολλητικό χαρτί, αφού προηγουμένως είχα βρέξει ελαφρώς από την επιφάνεια που θα έμπαινε πάνω στον πάτο της ταρτιέρας, έβαλα όλο τον χυλό του κέικ.
Μέσα στο χυλό τοποθέτησα συμμετρικά τα τέταρτα των αχλαδιών.
Στην συνέχεια πασπάλισα λίγη καστανή ζάχαρη πάνω στην επιφάνεια κάθε αχλαδιού και μετά σε όλη την επιφάνεια του κέικ έριξα την μαύρη τρούφα.
Στον φούρνο που ήδη λειτουργούσα έβαλα ένα ταψί μέτριου βάθους που έπιανε στα τοιχώματα του φούρνο γέμισα νερό μέχρι την μέση του και μέσα έβαλα την φόρμα της τάρτας.
Έψησα για 18 περίπου λεπτά μέχρι που είχε φουσκώσει αλλά ταυτόχρονα έβγαινε στεγνό και το μαχαιράκι μου μέσα από το σώμα του κέικ.
Ο τρόπος αυτός του ψησίματος, που είναι ο τρόπος για να ψήσει κανείς πουτίγκα φούρνου, βοήθησε, ώστε το κέικ να μείνει μαλακό και να θυμίζει στην υφή τα soft μπισκότα ή ένα πιο συμπαγές μπράουνι.
Μόλις κρύωσε ελαφρώς έγινε ανάρπαστο...ενώ είναι σίγουρο πως συνοδεύεται θαυμάσια και από μια μπαλίτσα παγωτό αν κάποιος το επιθυμεί.
Δοκιμάστε το και ελπίζω να σας αρέσει.
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλες και όλους.
Επειδή χωρίς γλυκάκι δεν κάνουμε λοιπόν...κάνω μια προσπάθεια δοκιμάζοντας προϊόντα που μπορούν να προσφέρουν γλύκα χωρίς να μας επιβαρύνουν πολύ.
Έτσι έβαλα την χαρουπόσκονη στην ζαχαροπλαστική μου από πέρσι το καλοκαίρι αλλά και ένα προϊόν που βρήκα στο SM με 50% λιγότερες (όπως λέει θερμίδες) καθώς περιέχει στέβια (αλλά και ζάχαρη σε μειωμένη ποσότητα).
Δεν ξέρω κατά πόσο κάνει πραγματικότητα αυτά που αναγράφει, αλλά είπα να το δοκιμάσω για ένα διάστημα και βλέπουμε...
Με αυτές τις σκέψεις προχώρησα χθες στο γρήγορο γλυκάκι που θα δείτε πιο κάτω, καθώς ο φούρνος μου ήδη λειτουργούσε και με βόλευε ο χρόνος προετοιμασίας και ψησίματος, χωρίς να χρειαστεί να τον ανάψω και δεύτερη φορά.
Η σχάρα και μια μεσαία λαμαρίνα φούρνου βοήθησαν στο να ψηθούν ταυτόχρονα φαγητό και γλυκό (καθώς δούλευε με αέρα ο φούρνος μου).
Soft Cake (Μαλακό κέικ) με χαρουπόσκονη και αχλάδια
Τα υλικά που χρησιμοποίησα για μια κλασσικού μεγέθους ταρτιέρα είναι αυτά που ακολουθούν:
Για τον χυλό του κέικ
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος ανάλατο,
60 γραμ. ελαιόλαδο ελαφρύ,
2 μέτρια αυγά,
3 κουταλιές σούπας χαρουπόσκονη,
3 κουταλιές σούπας γλυκαντικό με στέβια και ζάχαρη,
ξύσμα από ένα μεγάλο λεμόνι (ή πορτοκάκι αν θέλετε)
1/4 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
2,5 κουταλάκια στιγμιαίο καφέ με γεύση καπουτσίνο,
2/3 από ένα φλιτζάνι χλιαρό γάλα,
250 γραμ. αλεύρι αυτοδιογκούμενο.
Για το ντεκοράρισμα
3 αχλάδια ώριμα, αλλά γερά, κομμένα σε τέταρτα. Έχει σημασία τα αχλάδια να είναι ώριμα και όχι άγουρα γιατί ο χρόνος ψησίματος του κέικ είναι λίγος σχετικά και έτσι θα είναι μαλακά όσο πρέπει και όχι άψητα.
2 κουταλάκια μαύρη τρούφα,
λίγη καστανή κρυσταλλική ζάχαρη (ή απλή).
Αρχικά έλιωσα το βούτυρο και μέσα σε βαθύ μπολ το χτύπησα με το ελαιόλαδο και τα αυγά.
Στην συνέχεια πρόσθεσα στο μείγμα την σκόνη χαρουπιού, την ζάχαρη με την στέβια, την βανίλια και το ξύσμα λεμονιού.
Στο χλιαρό γάλα ανακάτεψα τον καφέ και στην συνέχεια το πρόσθεσα στο μείγμα ενσωματώνοντας σταδιακά και το αλεύρι μου.
Στην ταρτιέρα που έστρωσα με αντικολλητικό χαρτί, αφού προηγουμένως είχα βρέξει ελαφρώς από την επιφάνεια που θα έμπαινε πάνω στον πάτο της ταρτιέρας, έβαλα όλο τον χυλό του κέικ.
Μέσα στο χυλό τοποθέτησα συμμετρικά τα τέταρτα των αχλαδιών.
Στην συνέχεια πασπάλισα λίγη καστανή ζάχαρη πάνω στην επιφάνεια κάθε αχλαδιού και μετά σε όλη την επιφάνεια του κέικ έριξα την μαύρη τρούφα.
Στον φούρνο που ήδη λειτουργούσα έβαλα ένα ταψί μέτριου βάθους που έπιανε στα τοιχώματα του φούρνο γέμισα νερό μέχρι την μέση του και μέσα έβαλα την φόρμα της τάρτας.
Έψησα για 18 περίπου λεπτά μέχρι που είχε φουσκώσει αλλά ταυτόχρονα έβγαινε στεγνό και το μαχαιράκι μου μέσα από το σώμα του κέικ.
Ο τρόπος αυτός του ψησίματος, που είναι ο τρόπος για να ψήσει κανείς πουτίγκα φούρνου, βοήθησε, ώστε το κέικ να μείνει μαλακό και να θυμίζει στην υφή τα soft μπισκότα ή ένα πιο συμπαγές μπράουνι.
Μόλις κρύωσε ελαφρώς έγινε ανάρπαστο...ενώ είναι σίγουρο πως συνοδεύεται θαυμάσια και από μια μπαλίτσα παγωτό αν κάποιος το επιθυμεί.
Δοκιμάστε το και ελπίζω να σας αρέσει.
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλες και όλους.