Παχυντικό, αλλά πολύ γευστικό!

Όταν ξυπνάω το πρωί (και μιλάμε για πολύ πρωί) προσπαθώ να σκεφτώ τι θα μαγειρέψω κατά την βραδινή επιστροφή μου, έτσι ώστε να κάνω μια προετομασία. Να βγάλω τα υλικά μου από τον καταψύκτη, να προμηθευθώ ίσως κάποια λαχανικά που μου λείπουν, να συνδυάσω γεύσεις που δεν έχουμε γευτεί πρόσφατα κ.λ.π.
Αλλά γυρίζοντας και πάντα σύμφωνα με την διάθεση της στιγμής, το προγραμματισμένο από το πρωί φαγητό, τις περισσότερες φορές το αλλάζω :-)))
Είτε γιατί έχω αλλάξει διάθεση, είτε γιατί δεν έχω τον χρόνο που χρειάζομαι στην διάθεση μου, είτε γιατί έχω μπει στα αίματα διαβάζοντας κάποια ανάρτηση σε blog ή άλλη δημοσίευση.

Έτσι λοιπόν οι χθεσινές χοιρινές μπριζόλες λαιμού, που θα γίνονταν στο χαρτί τυλιγμένες με πιπεριές, ντομάτα και σάλτσα μουστάρδας και μπαχαρικών... μας βγήκαν με κρέμα γάλακτος, μανιτάρια και συνοδεία ψιλής σπαγγετίνης βρασμένη μέσα στην σάλτσα τους.
Ζυμαρικά, κρέμα γάλακτος, γραβιέρα Νάξου σε κύβους, μανιτάρια, ψιλοκομμένη ντομάτα και χοιρινή μπριζόλα! Όλες οι θερμίδες "στήσανε" χορό μέσα σε τούτο το πιάτο, αλλά ήταν πολύ νόστιμο το αφιλότιμο!

Υλικά :
3 μπριζόλες λαιμού όχι πολύ παχιά κομμένες
1 κύβος λαχανικών βιολογικός
1 μικρό κουτί μανιτάρια σε φέτες
1 μεγάλη ντομάτα κομμένη σε κύβους (χωρίς φλούδα και σπόρους)
1 ποτηράκι κρασιού, χυμό ντομάτας
100 γραμμάρια γραβιέρα σε κύβους
1 μικρή συσκευασία κρέμα γάλακτος
αλάτι και φρεσκοτριμμένο πιπέρι
1 ποτήρι ζεστό νερό  και 1/4 πακέτου σπαγγετίνης κομμένα με τα χέρια στα τρία.

Πλένετε καλά το κρέας και το αφήνετε να στραγγίξει. Παίρνετε τον κύβο και τον λιώνετε σ' ένα μπολάκι με δύο κουταλάκια ελαιόλαδο (όπως ακριβώς κάνει ο σεφ στην διαφήμιση) και με το μείγμα αυτό αλείφετε τις μπριζόλες και από τις δύο πλευρές τους.

Σε βαθύ τηγάνι-κατσαρόλα βάζετε ελαιόλαδο για να σοτάρετε τις μπριζόλες.
Να ροδίσουν ελαφρά και από τις δύο πλευρές. Στην συνέχεια προσθέτε μέσα στο τηγάνι την ψιλοκομμένη ντομάτα καθώς και το ποτηράκι  με τον χυμό ντομάτας, μαζί και το φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Αφήνετε το κρέας να βράσει και γυρίζετε στο διάστημα αυτό μια-δυό φορές.
Μετά απο ένα τέταρτο περίπου προσθέτετε και τα μανιτάρια και λίγο αλάτι.
Σκεπάζετε και αφήνετε να βράσουν όλα μαζί για λίγο ακόμη.

Στην συνέχεια προσθέτετε τη κρέμα γάλακτος και την κομμένη γραβιέρα. Ανακατεύεται καλά χαμηλώνετε λίγο την ένταση της φωτιάς και αφήνετε για ένα δεκάλεπτο ακόμη.
Το κρέας θα σας δείξει πια πόσο μαλακό είναι.
Το αφαιρείτε από το τηγάνι και ρίχνετε μέσα στην σάλτσα την σπαγγετίνη κομμένη με το χέρι σας στα τρία. Ανακατεύετε καλά και συμπληρώνετε μ΄ ένα ποτήρι ζεστό νερό.  Συχνά-πυκνά ανακατεύετε τα μακαρόνια και μετά από μερικά λεπτά είναι έτοιμα.
Επιστρέφετε τις μπριζόλες στο τηγάνι.
Σβήνετε την φωτιά και αφήνετε για λίγο το φαγητό να σταθεί.

Ετοιμάστε πιάτα!
Ήρθε η ώρα σερβιρίσματος, μυρίζει θεϊκά και είναι ένα πιάτο γεμάτο θερμίδες, αλλά με τόση καλή γεύση!
Καλή σας όρεξη και πάρτε κι' ένα ωραίο κρασάκι λευκό και παγωμένο, για συνοδεία.

Μαράθος ο Ευωδιαστός...

Άντε τώρα ν' αντισταθείς σ' ένα μεγάλο και ευωδιαστό μπουκέτο φρέσκου μάραθου;
Γίνεται;
Δεν γίνεται...
Αλλά και πως να τον αξιοποιήσεις όλον ταυτόχρονα;
Τον πλένεις λοιπόν καλά,  τον χωρίζεις σε μικρότερα ματσάκια κόβοντας τα πολύ μεγάλα κοτσάνια, τον βάζεις σε καθαρά σακκουλάκια και πάει ... κατάψυξη.

Κι' έτσι την μια δόση, τον φτιάχνεις, με φρέσκα κουκιά και μπόλικο λεμόνι.
Την άλλη, τον βάζεις παρέα με φινόκιο σε φρικασεδάκι.
Την τρίτη, τον προσθέτεις στα μυρώνια και στο σπανάκι κάνοντας μια ωραία σπανακο-τάρτα.
Και την τέταρτη...τον κάνεις μαραθοκεκάκια με μοτσαρέλα και μπλε τυρί, για κολατσιό στο γραφείο!
(έχουν μείνει δύο ματσάκια, αλλά την τύχη τους δεν την ξέρω ακόμη    :-)) οπότε και επιφυλάσσομαι για τις προτεινόμενες εναλλακτικές χρήσεις του).

Να σας πω όμως για τα express  βραδινά μου μαραθο-κεκάκια.

Σε βαθιά λεκάνη βάζετε 5 μέτρια αυγά, μισό φλυτζάνι ελαιόλαδο.  Χτυπάτε καλά με τον αυγοδάρτη μέχρι να ενωθούν τα δύο υλικά. Στην συνέχεια προσθέτετε στο μείγμα: 130 γραμμάρια κομμένη σε μικρά κομμάτια μοτσαρέλα, 150 γραμμάρια κομμένο (με το χέρι) μπλε τυρί, ανακατεύετε και πάλι να ενωθούν τα τυριά με το μείγμα αυγών λαδιού.

Κατόπιν προσθέτετε: ένα φλυτζάνι αλεύρι για όλες τις χρήσεις, ένα κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ, φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι, ένα ποτηράκι κρασιού αριανάνι και ένα ποτηράκι κρασιού φρέσκο γάλα. Τέλος, τον ψιλοκομμένο μάραθο. Χτυπάτε καλά και πάλι με τον αυγοδάρτη να ενωθούν ομοιόμορφα τα υλικά σας.

Σε θήκες muffins βάζετε τα ειδικά χαρτάκια ή λαδόχαρτο κομμένο έτσι που να χωράει, και με την βοήθεια κουταλιού μοιράζετε τον χυλό μέσα στις θήκες. Ψήνετε για 20 περίπου λεπτά, σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 170-180 βαθμούς.
Τέλεια κεκάκια για βραδινό  παρέα με λίγη σαλατούλα, ή για πρωϊνό κολατσιό στο σχολείο, στο σπίτι, ή την δουλειά.

Υ.Γ. ο μάραθος ήταν κι' αυτός μέσα στα πεσκέσια που παρέλαβα τις μέρες της Πασχαλιάς, δεν θα μπορούσα λοιπόν παρά να τον αναφέρω!

Τα πεσκέσια και τα "ευχαριστώ" που τους αναλογούν

Να 'ναι καλά όλοι οι φίλοι και συγγενείς που μένουν σε επαρχία και κάθε φορά που μας επισκέπτονται μας φέρνουν το κάτι τις μας, γιατί οι καιροί που ζούμε έχουν γίνει αρκετά δύσκολοι!
Το πισωγύρισμα σε παλιές δεκαετίες που τα κοφινάκια με τα γεννήματα από το χωριό ήταν εικόνα που μας έδενε με τις ρίζες μας...επανέρχεται και μην το γελάτε καθόλου!
Αν δείτε ασπρόμαυρη ελληνική ταινία με τον επαρχιώτη πρωταγωνιστή να έρχεται να επισκευθεί τους
πρωτευουσιάνους φίλους του...μην βιαστείτε να την περιγελάσετε.

Το χαμόγελο, μπορεί και να παγώσει κάπως στα χείλη σας, αν σκεφτείτε την ουσία των πραγμάτων.
Προιόντα:
που είναι σχεδόν 100% βιολογικά, μιας και ξέρετε απο που κρατάει η σκούφια τους,
που προσφέρονται με αγάπη και σκέψη για σας,
που συμβάλλουν στο καθημερινό σας τραπέζι,
που σας κάνουν να θέλετε να φύγετε μακριά από τούτη την πόλη,
που έφτασαν σ' εσάς χωρίς εσείς να έχετε μοχθήσει γι' αυτό,
που σας δίνουν πολλές εναλλακτικές, άμα σας προμηθεύσουν με μεγάλη ποσότητα,
και άλλα πολλά "που"....

Δώστε τους λοιπόν την δέουσα προσοχή και αξία και μην τα "σνομπάρετε" καθόλου.

Τούτο το post το γράφω με τις πιο θερμές ευχαριστίες μου για τους : θεία Χρυσούλα, θείο Κώστα, κύριο Δημήτρη, κύριο Γιάννη, κυρία Βάσω, τον φίλο Δημήτρη, την νέα μου φίλη Ειρήνη, την παλιά και αγαπημένη φίλη Κατερίνα, την φίλη μου την  Ξανθή (ξέρει αυτή το γιατί) και  τέλος την παλιά γνωστή και νέα blogφίλη Ephee, όλοι τους με τίμησαν με την προσφορά τους.

Όλους σας ευχαριστώ για: τα αυγά, τις χυλοπίτες, τον τραχανά, τα  κοτοπουλάκια, τον κόκκορα, τα κεράσια, τα λεμόνια, τα πορτοκάλια, το φρέσκο τυρί, το ανθότυρο Νάξου, το κρασί, το τσίπουρο, τα καρύδια, τα παξιμάδια, το παστό, το κατσικάκι, τις μαρμελάδες και τα γλυκά κουταλιού που έχω πάρει από εσάς μαζί με την αγάπη και την σκέψη σας . Κι' αν παρ' ελπίδα ξέχασα κάτι από τα τόσο όμορφα πεσκέσια που μου έχετε χαρίσει, σας ζητώ συγγνώμη, αλλά οι ευχαριστίες μου είναι πάντα εδώ.

Σημείωση: η φωτογραφία από παλιά ελληνική ταινία, μέσα από το φωτογραφικό αρχείο της Ταινιοθήκης της Ελλάδος.

Πάστα Φλώρα ...με μαρμελάδα τριλογία ή τετραλογία

Η πάστα φλώρα είναι από τα πολύ κλασσικά και αγαπητά σε όλους, σπιτικά γλυκά.
Ταιριάζει με τον πρωϊνό ή απογευματινό σας καφέ.
Πάει με παρέα, ή και χωρίς, γιατί καμμιά φορά μπορεί και να μην θέλεις να την μοιραστείς :-))
Πάντως το δικό μας ταψάκι που έγινε με κάποια παραλλαγή από τα συνηθισμένα είδη μαρμελάδας...με μαρμελάδα δηλαδή φρούτων τριλογίας: μπανάνας, μήλου, ακτινίδιου που είχα φτιάξει από καιρό και περίμενε υπομονετικά την ώρα της, καθώς και λίγο βερίκκοκο που είχε ξεμείνει, άρα μιλάμε τελικά για τετραλογία, είχε επιτυχία.
Μείνανε δύο κομματάκια, αλλά το πρωί δεν βλέπω να τα βρίσκει!

Υλικά για την ζυμή:

1 κεσεδάκι λιωμένη μαργαρίνη (με άρωμα βουτύρου)
χυμός από δύο φρέσκα πορτοκάλια
το ξύσμα των πορτοκαλιών
3 κουταλιές σούπας λικέρ κανελάδας
3 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού ή βανίλλιας.
1/3 κούπας ζάχαρη
1 πακέτο αλεύρι αυτοδιογκούμενο

Υλικά για την γέμιση:

1/2 κιλό μαρμελάδα μπανάνας, μήλου, ακτινίδιου και βερίκοκκου (που είχα από το σιροπιαστό κέϊκ) ενώ τέλος 2  μεγάλες μπανάνες κομμένες σε ροδέλλες ήρθαν και έκατσαν πάνω στην μαρμελάδα για ενίσχυση γεύσης.

Φτιάχνεται το ίδιο γρήγορα, με το γρήγορα που καταναλώνεται, καμμία αμφιβολία δεν υπάρχει γι' αυτό :-))
Βάζουμε σε βαθύ μπολ το λιωμένο βούτυρο, τον χυμό, το ξύσμα, το λικέρ, το εσάνς πορτοκαλιού ή βανίλλιας, τη ζάχαρη και ανακατεύουμε καλά με το μίξερ μέχρι να ενωθούν τα υλικά.

Χαμηλώνουμε την ταχύτητα του μίξερ και προσθέτουμε λίγο λίγο το αλεύρι. Κάποια στιγμή το μίξερ δεν μας χρειάζεται άλλο και προχωράμε σε ζύμωμα με το χέρι, μέχρι να έχουμε μια ωραία σε υφή ζύμη.

Παίρνουμε τα 2/3 της ζύμης και τα ανοίγουμε σε φύλλο, το οποίο τοποθετούμε σε ταρτιέρα ή ταψάκι μικρό του φούρνου των 30 εκατοστών. Ανοίγουμε καλά την ζύμη με τα δαχτυλάκια μας, να μοιάζει παντού όμοια σε πάχος μέσα στο σκεύος μας.
Βάζουμε πάνω στην ζύμη την μαρμελάδα, απλώνουμε καλά μ' ένα κουτάλι και στην συνέχεια προσθέτουμε τις ροδέλλες μπανάνας.

Το υπόλοιπο 1/3/ ζύμη την ανοίγουμε σε φύλλο, πάνω σ' ένα κομμάτι λαδόχαρτο, την κόβουμε σε λωρίδες μ' ένα κοφτερό μαχαίρι και στολίζουμε την επιφάνεια της πάστα φλώρα, με την μορφή του κελιού.  Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170 βαθμούς, για μισή ώρα περίπου, μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της ζύμης μας.
Σίγουρα θα ικανοποιήσει όλους μέσα στην οικογένεια, ενώ η μαρμελάδα και τα φρούτα που μπορείτε να χρησιμοποιήσετε είναι καθαρά θέμα "στόκ" και διάθεσης.

Μια πατσαβούρα...για πίτα

Η αλμυρή πατσαβουρόπιτα, είναι ίσως η πιο απλή τυρόπιτα, που μπορεί να φτιάξει μια καλονοικοκυρά ή ένας καλό-νοικοκύρης...
Ε, τότε μάλλον εγώ δεν συγκαταλέγομαι σ' αυτούς, αφού μέχρι σήμερα δεν την είχα φτιάξει!
Ήρθε όμως η ώρας της, γιατί όλα τα πράγματα για να γίνουν, χρειάζονται τελικά τον χρόνο τους (κι' αυτό πια το έχω καταλάβει καλά ως "μάθημα" ζωής).

Να την λοιπόν να μοστράρει στο πιατάκι της.

Και να σας πω, ότι έγινε πάρα πολύ γευστική.
Μιας και είχε μέσα ωραία τυράκια (κασεράκι, μοτσαρέλα και λίγο κατσικίσιο τυρί) αυγά, γιαουρτάκι, γάλα, μοσχοκάρυδο και πιπεράκι.
Απο τις καλύτερες πίτες που έχω κάνει ποτέ.

Σας συμβουλεύω όμως το ταψί που θα χρησιμοποιήσετε να είναι αυτά με τον αντικολλητικό πάτο. Ψήνεται το φύλλο πολύ καλύτερα, από ότι στα κλασσικά ταψιά κουζίνας ή τα αλουμίνια.

Χρειάζεστε ένα πακέτο φύλλο κρούστας.
Βούτυρο και ελαιόλαδο (ανάμεικτα για πιο γευστικό αποτέλεσμα) για το άλειμα του ταψιού και των φύλλων, 150 γραμμάρια.
Τυράκια της αρεσκείας σας. Αυτά που εγώ έβαλα μου έδωσαν πολύ ωραία γεύση.
Συνολικά σε βάρος πρέπει να ήταν 600 γραμμάρια (για μέτριο ταψί φούρνου) μιας και συνήθως κάνω συνδυασμό με το μάτι.
6 αυγά,
1 φλιτσάνι γάλα,
1 φλιτσάνι γιαούρτι,
1 κουταλάκι (κοφτό) μαύρο πιπέρι
και τέλος, 1 κουταλάκι (κοφτό) μοσχοκάρυδο τριμμένο.

Τρίβετε σε βαθειά λεκάνη όλα τα τυριά που θα χρησιμοποιήσετε, προσθέτε τ' αυγά, το γιαούρτι, το γάλα, το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο και ανακατεύετε πολύ καλά μέχρι να γίνει ο χυλός σας ενιαίος.

Ανοίγετε το πακέτο το φύλλο και λαδώνετε καλά ένα - ένα τα φύλλα, στρώνετε "πατσαβουριάζοντάς" τα μέσα στο ταψί καλύπτοντας το σταδιακά όλο. Το ταψί το έχετε προηγουμένως καλά βουτυρώσει επίσης. 

Στην συνέχεια περιχύνετε με τον χυλό των τυριών τα φύλλα. Με την βοήθεια ενός μαχαιριού "ανοίγετε" τρύπες μέσα στον χυλό βοηθώντας τον στην ουσία να μοιραστεί όσο πιο καλά γίνεται πάνω στα φύλλα. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς, πάνω κάτω αντιστάσεις ή αέρα ανάλογα πάντα με τον φούρνο, μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας σας.
Την αφήνετε λίγο να τραβήξει και μετά είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.
Την επόμενη μέρα τρώγεται επίσης πολύ καλά με ελάχιστο ζέσταμα.

Καρυδάτο Κουνελάκι με άρωμα δεντρολίβανου.

H Ζαμπία είχε μια πολύ κλασσική ελληνική συνταγή για το κουνελάκι στιφάδο, τις προηγούμενες μέρες.
Την λιμπίστηκα είναι αλήθεια και της το έγραψα, αλλά τα κρεμμύδια παρά την γλύκα που αποκτούν στο στιφάδο, εμένα με ενοχλούν κάπως στο στομάχι. Και τώρα πια και τον μεγάλο άντρα της οικογένειας, που το στομάχι του έχει αποκτήσει περίπου έναν χρόνο τώρα ιδιαίτερα χαρακτηριστικά, αφού τον οδήγησε ωστόσο σε πολύ μεγάλη απώλεια βάρους, που ήταν και η επιθυμία του.
Άρα τα κρεμμυδάκια στιφάδο αποκλείστηκαν ως εκδοχή και το κουνελάκι έγινε λιγότερο κρεμμυδάτο, αλλά να "φέρνει" λίγο σε στιφάδο με λίγο όμως διαφορετικό τρόπο.

Να σας περιγράψω το πως λοιπόν...
Χρειάζεστε :
1 μεγαλούτσικο κουνέλι,
1 ποτήρι κόκκινο κρασί ή κονιάκ,
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
1/2 φλιτζάνι λάδι,
3-4 ώριμες ντομάτες, καθαρισμένες από την φλούδα, ξεσποριασμένες και λιωμένες με το πιρούνι (θα πρέπει δηλαδή να τις βάλετε για 3-4 λεπτά σε νερό που βράζει, για να φύγει πιο εύκολα η φλούδα, να τις πιέσετε με τα δάχτυλα να βγούν τελείως οι σπόροι και μετά σ' ένα μπολ να τις λιώσετε με το πιρούνι).
Αλάτι, πιπέρι (κατά τα γούστα σας, αλλά μην το παρακάνετε).
1 κουταλιά σούπας ξηρό δεντρολίβανο,
1 κουταλιά της σούπας μηλόξυδο και τέλος,
1/2 φλιτζάνι κοπανισμένα καρύδια στο multi.

Καθαρίζουμε και πλένουμε καλά το κουνέλι, το κόβουμε σε μικρές μερίδες και το αφήνουμε για 3-4 ώρες μέσα σε κρασί κόκκινο ή κονιάκ, το οποίο έχουμε εμπλουτίσει με την μισή ποσότητα δεντρολίβανου. Το στραγγίζουμε και το αφήνουμε για λίγο στην άκρη. Βάζουμε σε βαθιά κατσαρόλα  το ψιλοκομμένο κρεμμύδι και το λάδι τσιγαρίζουμε ελαφρά και στην συνέχεια προσθέτουμε το κουνέλι. Το ροδίζουμε απ' όλες τις πλευρές του. Κατόπιν προσθέτουμε τις λιωμένες ντομάτες, λίγο νεράκι, πιπέρι, αλάτι και το υπόλοιπο δεντρολίβανο. Τ' αφήνουμε να βράσει σε μέτρια φωτιά. Κάπου στα μέσα του βρασμού προσθέτουμε μια κουταλιά της σούπας μηλόξυδο, που θα δώσει γεύση στο φαγητό.

Όταν το κουνέλι μας έχει μαλακώσει και η σάλτσα έχει αρχίσει να μελώνει ρίχνουμε το τρίμμα καρυδιού και αφήνουμε να πάρει μια βράση μέσα στη σάλτσα ώστε να δέσει.
Είμαστε έτοιμοι.
Σερβίρουμε το κουνέλι σε βαθιά πιατέλα μαζί με τη σάλτσα και συνοδεύουμε με λαζάνια, ψηλές χυλοπιτούλες χωριάτικες (όπως τον παλιό καλό καιρό) ή πατάτες τηγανιτές (σε ροδέλες παρακαλώ για μένα).

Αυτήν την συνταγή, την είχα δώσει παλαιότερα στο Hungry for Life, μαζί με άλλους τρόπους για να μαγειρέψουμε το κουνέλι. Απλώς από τότε, την έχω κάνει πιο "ανάλαφρη" θα έλεγα.

Καλή σας όρεξη.

Ελλάς ....γλυκειά μαρμελάς!

Η απάντηση του κου Denis Vaden, στο άρθρο που έχει δημοσιευτεί στον ιστότοπο, σχολιάζοντας το γιατί οι "Ελληνες δεν θα βγουν απο την κρίση" που δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα Bild-Zeitung, ήταν η ακόλουθη και την δημοσιεύω αυτούσια (ελπίζοντας ότι έχω την συγκατάθεσή του μιας και συντάσσομαι σε αρκετά μαζί του).

""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Η Ελλάς - γλυκιά μαρμελάς δέν πρόκειται νά εξέλθει τής κρίσεως όχι επειδή έπαιρναν σύνταξη οι νεκροί, καθότι τούτο έχει ως αντιστάθμισμα τήν μή χορήγηση συντάξεως σε ζωντανούς οι οποίοι είχαν πληρώσει ασφάλιστρα... Δέν θά εξέλθει διότι οι κάτοικοί της αποβλακωμένοι από τηλεόραση, κινηματογράφο, τύπο, διαφημιστές και ο ένας από τόν άλλον έχουν εθιστεί και είναι εξηρτημένοι από καταστροφικές συνήθειες. Οι απόψεις τους, τά πιστεύω τους, τό είναι τους είναι όλα δοτά. Όλα προκάτ. Και οι «ξειόστροφοι» και οι «αριστερόστροφοι» καί οι ενδιάμεσοι, παράμεσοι, άμεσοι... Όλοι, μά όλοι έχουν ενταχθεί σε διάφορες στάνες και μαντριά ανάλογα με το δόλωμα που τσίμπησαν και γατζώθηκε πάνω τους καλύτερα... Μάχονται, τσακώνονται, κορδώνονται, υψώνονται, ταπεινώνονται, γκαρίζουν, μουγκρίζουν, βρίζουν και τσιρίζουν κι έτσι οι άλλοι σέ βάρος τους αλωνίζουν... Ποιοί είναι οι «άλλοι», μά όπου τα πρόβατα και οι βοσκοί. Βοσκοί, λοιπόν, προβατανθρώπων είναι όσοι έχουν μυαλό πρακτικό, όσοι είναι ικανοί στο ψέμα και την υποκρισία και όσοι γνωρίζουν και καλλιεργούν τήν ψυχολογία τού όχλου...
Δελέασαν και μάζεψαν τόν καλόπιστο μωρόπιστο λαό σέ πόλεις, μακριά από τήν αγροτική παραγωγή και μακριά από τίς βιομηχανίες, τόν μετέτρεψαν σε καταναλωτικό, μοδόπληκτο παράσιτο, τά παιδιά του σε πρεζόνιους ή σούργελα τών οποίων το όνειρο είναι νά γίνουν πχ. «γραικυλικά είδωλα» (greek idol) ήτοι κιναιδίζοντα, σοβαντισμένα, λιγουροξενομανή και δουλοπρεπή μαριονετάκια εάν πάρουν τήν σφραγίδα τής έγκρισης τών αρχιερέων τής αποβλάκωσης, τών γελοίων -πλην όμως κονομημένων- σαλτιμπάγκων που κάθονται στον πάγκο και δικάζουν....

Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάς, πλουσιότατη σε ορυκτά, πανέμορφα νησιά και σε θέση στρατηγική έχει αξία. Αξία για όσους είναι σε θέση νά τήν εκτιμήσουν.... Κι έτσι, φέρανε εδώ και ξένους εισβολείς, από χώρες περισσότερο δικτατορικές και φανατισμένες, ώστε νά διδάξουν τόν τρόμο, τόν φόβο και τήν ανέχεια στον βλάκα λαουτζίκο και τελικά νά τον αντικαταστήσουν ως πρόβατα προβατότερα και ως ηλιθιότεροι ηλίθιοι με πείρα και περγαμηνές καλύτερες από τις χώρες - φυλακές τους.... Οι εν Ελλάδι Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Νέγροι, Ινδοί, Αλβανοί, Τζατζικιστανοί δέν πρόκειται νά έχουν αντιρρήσεις για το ξεπούλημα νησιών, ορυκτών και εδαφών... Αρκεί νά χουν ένα κομμάτι ψωμί και τό ελεύθερο νά γεννοβολούν σαν τα κουνέλια και νά υμνούν τόν πχ. Αλλάχ (Μεγάλη νά ΄ναι η ...χάρη του)...

 """"""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""

Τα σχόλιά σας πάντα ευπρόσδεκτα, και η φωτογραφία σχετική με το άρθρο για να γλυκάνουμε τον πόνο μας, από την πρόσφατη φραουλόμαρμελάδα μας.

Φραουλομαρμελάδα εύκολη και απλή, αλλά με άρωμα και γεύση που ενθουσιάζουν

ενάμιση κιλό φράουλες (πλυμμένες και καθαρισμένες από τα κοτσανάκια τους).

ένα κιλό ζάχαρη,1 κουταλάκι κοφτό βανίλλια κρυσταλλική, χυμό από μισό μεγάλο λεμόνι.

Πλένετε και καθαρίζετε τις φράουλες, τις μεγάλες τις κόβετες στα 3 ή 4 κομμάτια ανάλογα το μέγεθος. Τις τοποθετείτε σε αντικολλητική κατσαρόλα, σε στρώμματα ενδιάμεσα καλυμμένα με την ζάχαρη και τις ξεχνάτε για κανένα 4ωρο μέσα στην κατσαρόλα, έτσι ώστε να βγάλουν τον χυμό τους.

Ανάβετε φωτιά, μέτριο προς το δυνατό στην αρχή και μόλις πάρουν να βράζουν χαμηλώνετε την φωτιά. Βράζετε για κανένα τέταρτο της ώρας στην συνέχεια ρίχνετε την βανίλια και τον χυμό λεμονιού αφήνετε να βράσουν κανένα 10 λεπτο ακόμη. Συχνά - πυκνά ανακατεύετε το μείγμα κι' αν χρειαστεί "ξαφρίζετε", αλλά δεν απομακρύνεστε από την κατσαρόλα, για όσο διάστημα βράζετε, γιατί γρήγορα φουσκώνει και μπορεί να έχετε ατυχήματα (την έχω πατήσει γι' αυτό και σας το γράφω).

Κατεβάζετε από την φωτιά. Αφήνετε την μαρμελάδα να κρυώσει και την επομένη την βράζετε κάπου 6-7 λεπτά ακόμη. Όπως είναι ζεστή την βάζετε σε αποστειρωμένα βάζα. Τα κλείνετε καλά. Αναποδογυρίζετε και αφήνετε να κρυώσει. Μετά είστε έτοιμοι για κατανάλωση.

Η Ελλάς - γλυκειά μαρμελάς...θέλω να ελπίζω κύριε Vaden,  πως κάπως θα καταφέρει με τον χρόνο ν' ανακάμψει.

Μια μεγάλη παρέα...που ίσως να μπορεί να βοηθήσει!

Γνωρίζοντας πως είμαστε μια μεγάλη "παρέα" και μια μεγάλη "κοινότητα" ανθρώπων που μας ενδιαφέρουν πολλά πράγματα, αλλά η μαγειρική και η ζαχαροπλαστική  μας ενώνουν
εφραίνοντας τις καρδιές μας, μ' έχετε κάνει να θέλω να μιλάω συχνά για σας (και μ' εσάς)  και να λέω πως έχω αποκτήσει νέους καλούς φίλους και νέους καλούς γνωστούς (μιας και με όλους δεν έχουμε καταφέρει να συναντηθούμε και να γνωριστούμε) μέσα από αυτήν την κοινότητα.

Με το θάρρος αυτής μας λοιπόν της γνωριμίας, με την αγάπη και τον σεβασμό που όλοι μου έχετε εμπνεύσει με τις δημιουργίες σας, με την ελπίδα ότι η κοινότητα αυτή είναι γεμάτη με συναισθήματα και αμοιβαίο ενδιαφέρον για τους ανθρώπους γύρω της, έρχομαι να ανεβάσω τούτο το post, ζητώντας την πλήρη κατανόησή σας, αλλά και την ελάχιστη ίσως βοήθεια που μπορούμε να προσφέρουμε  όλοι μας σ' ένα νέο παιδί.
Γιατί το ελάχιστο το δικό μας, μπορεί να είναι το "μέγιστο" στην ζωή κάποιου άλλου.

Πρόκειται για ένα παλικάρι 22 ετών τον Αντρέα (ανηψιό φίλου και καλού συναδέλφου) που πάσχει από μια αρκετά δύσκολη ασθένεια. Πριν λίγο καιρό και εντελώς απρόσμενα, οι ιατρικές εξετάσεις αποκάλυψαν ότι πάσχει από «δεσμοπλαστικό όγκο από μικρά κύτταρα», μία σπάνια και πολύ σοβαρή ασθένεια, που πλήτει άρρενες σε εφηβική και νεανική ηλικία. 
Χρειάζεται λοιπόν αυτός και οι γονείς του, την ηθική αλλά και την υλική μας συμπαράσταση.

Γνωρίζω πως οι καιροί είναι δύσκολοι.
Πώς τα καθημερινά άγχη και υποχρεώσεις βαραίνουν στους ώμους όλων μας όλο και περισσότερο. Αλλά κάποιες φορές χρειάζεται να κάνουμε την "υπέρβαση" για να αιστανθούμε εμείς καλύτερα μέσα στις ψυχές μας.

Αν λοιπόν, μπορείτε να βοηθήσετε ένα νέο παιδί, που είναι όμως παιδί σαν τα δικά μας μην το ξεχνάτε αυτό, κάντε το.

Και το ελάχιστο που θα μπορούσατε να προσφέρετε, να ξέρετε πως θα ΕΚΤΙΜΗΘΕΙ αφάνταστα.  Μιλάμε για αγώνα ζωής.
Αν πάλι θέλετε να προωθήσετε τούτο το post σε άλλους δικούς σας αναγνώστες και φίλους κάντε το, η βοήθεια ίσως έρθει από 'κει που δεν το περιμένουμε.

Σας ευχαριστώ που με διαβάσετε μέχρι τέλος.
Σας ευχαριστώ για ότι κάνετε για τον Αντρέα (δευτεροετή φοιτητή στο Τμήμα Εφαρμοσμένων Μαθηματικών του Ε.Μ.Π.).

Τα στοιχεία τραπέζης όπου μπορείτε να καταθέσετε, όποιο χρηματικό θέλετε είναι τ' ακόλουθα ο :

Αρ. Λογ. : 891/601260-44,  Εθνική Τράπεζα
Όνομα Δικαιούχου: Ραικόφτσαλη Πηνελόπη
IBAN Λογαριασμού: GR3501108910000089160126044
Δ.SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ (BIC) ETHNGRAA
 

Ε-mail επικοινωνίας: raik2151@gmail.com
                               vtsousis@gmail.com

Μια ενημέρωση σήμερα 1/9/2011 τα νέα του Αντρέα είναι καλά. Η πρώτη φάση στο Memorial, δείχνει θετική. Θα έρθουν και άλλες βέβαια και από δω και πέρα μόνον ο Θεός μπορεί να γνωρίζει. 

Ελπίζουμε πάντα.

Σιροπιαστό Κέϊκ με μαρμελάδα.

Όταν κάτι είναι πολύ γλυκό, συνηθίζουμε να λέμε την έκφραση: είναι σαν σιρόπι, ή γλυκό σαν σερμπέτι!
Αλλά για να είστε σίγουροι ότι αυτό που φτιάξατε, δεν θα "λαπαδιάσει" κιόλας με το πολύ σιρόπι, ένας είναι ο ασφαλής τρόπος.
Η χρήση σιμιγδαλιού στο μείγμα.
Και εξηγούμαι για να μην παρεξηγούμαι :-) μιας και το γλυκάκι της χθεσινής γιορτής (Χρόνια Πολλά σε όλες τις Μητέρες του κόσμου) έγινε στα γρήγορα και μ' ένα σχετικό άγχος λόγω έλειψης χρόνου.

Προσωπικά τα πολύ γλυκά (γλυκά) δεν μου αρέσουν.
Το σιρόπιασμα θέλω να είναι τέτοιο που να μου δώσει την μαλακιά υφή για παράδειγμα στον σιμιγδαλένιο χαλβά που τον θέλω "νωπό" αλλά χωρίς να λασπώσει όμως.
Στο γλυκό του ταψιού, να μην τρέχει  το σιρόπι μέσα στο ταψί μου, αλλά να το νοιώθεις όταν γεύεσαι το γλυκό! Για τέτοιες καταστάσεις μιλώ.

Στο σιροπιαστό κέϊκ, όπως αυτό που σας παρουσιάζω, τα πράγματα είναι κάπως πιο σύνθετα, μιας και πρέπει να παντρέψουμε το σιμιγδάλι με το αλεύρι, για να έχουμε ωραίο σε "φούσκωμα" κέϊκ που να σηκώνει σιρόπι, χωρίς να μας "λασπώσει".

Υλικά που χρησιμοποίησα:
1 και 1/2 κούπας αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 κούπα σιμιδάλι ψηλό,
1 κούπα ζάχαρη,
1/2 κούπας λιωμένη μαργαρίνη,
6 αυγά μέτρια,
2 κουταλάκια του γλυκού μπεϊκιν,
1 κουταλάκι του γλυκού βανίλια σκόνη,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
χυμό από το ίδιο μεγάλο πορτοκάλι.

Σε βαθύ μπολ βάζετε την ζάχαρη μαζί με το ξύσμα του πορτοκαλιού και την βανίλια, τ' ανακατέβετε μ' ένα κουτάλι και τ' αφήνετε να σταθούν για κανένα 10 λεπτο, έτσι ώστε να ενωθούν τ' αρώματα με την ζάχαρη.
Στην συνέχεια ρίχνετε όλα τα υλικά και ανακατεύετε το μείγμα με το μίξερ μέχρι να γίνουν ομογενή στην υφή, σαν ελφρώς πυκτός χυλός.
Βάζετε τον χυλό σε καλά βουτυρωμένη φόρμα, και τον ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 40 περίπου λεπτά στους 180 βαθμούς. Κάνετε το τεστ με το καλαμάκι ή το μαχαιράκι...
Όταν το βγάλετε από τον φούρνο αφήνετε να σταθεί 6-7 λεπτά και στο διάστημα αυτό έχετε ετοιμάσει το σιρόπι.
Για το σιρόπι θα χρειαστείτε:
1 κούπα νερό
1 κούπα χυμό πορτοκαλιού
1 και 1/2 κούπες ζάχαρη μαύρη.

Τα βάζετε να βράσουν μαζί, για 6-7 λεπτά μέχρι να δέσει το σιρόπι (τον χρονο δεσίματος τον μετράμε αφού έχει αρχίσει να βράζει).

Βγάζετε το κέϊκ από τον φούρνο, όχι όμως από την φόρμα κάνετε μερικές τρύπες μ' ένα ξύλινο σουβλάκι στο σώμα του και το περιχύνετε με το σιρόπι.  Το αφήνετε κατά μέρος και το ξεχνάτε, μέχρι να πιεί το σιρόπι. Το σιγδάλι, θα κάνει την δουλειά που πρέπει για λογαριασμό σας.

Αφού πια κρυώσει και έχει πιει το σιρόπι, ξεφορμάρετε σε πιατέλα σερβιρίσματος. Ζεστένετε 3 κουταλιές μαρμελάδα βερίκκοκο ή πορτοκάλι με μισό κουταλάκι του γλυκού νερό. Την αφήνετε να γίνει κάπως ρευστή και γαρνίρετε το κέικ με την βοήθεια μιας μικρής σπάτουλας.
Μόλις κρυώσει η μαρμελάδα (4-5 λεπτά) είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.
Καλή σας απόλαυση.

Τάρτα Γκανάζ... αποχαιρετώντας την σοκολάτα!

Καθώς καλοκαιριάζει, όλο και λιγότερη σοκολάτα μπαίνει στις προτεραιότητες των μαγειρικών μας δημιουργιών. Αλλά να, ήταν κάτι σοκολατένια αυγά, που δεν καταναλώθηκαν και μου έδωσαν την ευκαιρία για έναν αποχαιρετισμό στην σοκολάτα!
Άντε μέχρι τον προσεχή χειμώνα :-)
Στάθηκαν λοιπόν η αφορμή για τούτη την τάρτα γκανάζ με την κάπως ιδιαίτερη ζύμη, μια ζύμη πιο ανάλαφρη σε υφή, από την γνωστή pat brize, που θυμίζει κάπως το πατεσπάνι, αλλά έχει περισσότερη χάρη ίσως από αυτό.

Υλικά που χρειάστηκαν για την τάρτα:
200 γραμ. βούτυρο,
100 γραμ. ζάχαρη άχνη,
100 γραμ. (ίσως κάτι παραπάνω) αλεσμένο καραμελωμένο φουντούκι,
2 αυγά,
1 κουταλάκι κοφτό κρυσταλλική βανίλια,
70 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Για την γκανάζ:
300 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα
200 γραμ. σοκολάτα γάλακτος
100 γραμ. βούτυρο
1 μικρή κρέμα γάλακτος με λίγα λιπαρά (ή κανονική).

Τέλος, για την σάλτσα φράουλας.
600 γραμ. φράουλες κομμένες σε κομμάτια
μισό φλυτζάνι ζάχαρη
λίγη βανίλια κρυσταλλική.
Την σάλτσα την είχα φτιάξει την προηγούμενη εβδομάδα, και απλώς στην τάρτα βρήκε μια πολύ αξιοποιήση. Μπορείτε να την παραλείψετε, αλλά "χαρίζει" ιδιαίτερη γεύση στο γλυκό.

Για την ζύμη της τάρτας, ξεκινάμε...
Σε βαθύ μπολ χτυπάτε το βούτυρο με την άχνη μέχρι ν' αφρατέξουν. Προσθέτετε ένα, ένα τα αυγά καθώς συνεχίζετε το χτύπημα. Προσθέτετε την βανίλια καθώς και το καραμελωμένο φουντούκι (καραμελωμένο αμύγδαλο,αλλά και φυστίκι αιγίνης ταιριάζουν πολύ επίσης) που προηγουμένως έχετε αλέσει σε σκόνη, με την βοήθεια του multi. Τέλος ρίχνετε το αλεύρι κι' ανακατεύετε καλά.
Στρώνετε το μείγμα με την βοήθεια μιας σπάτουλας σε φόρμα σιλικόνης.

Την βάζετε στο ψυγείο για 2 ώρες να σταθεί και να σφίξει και στην συνέχεια την ψήνετε για 20-25 λεπτά, σε καλά προσθερμασμένο φούρνο στους 170 με 180 βαθμούς και ανάλογα με τον φούρνο, σ' αέρα.  Βγάζετε την τάρτα από τον φούρνο αφήνετε να σταθεί κάπως, μέχρι να ολοκληρωθεί η διαδικασία για την γκανάζ.

Για να φτιάξετε τώρα την γκανάζ...
Σε μια αντικολλητική κατσαρόλα, ρίχνετε την σοκολάτα και τα δύο είδη, το βούτυρο που της αναλογεί καθώς και την κρέμα γάλακτος. Σε μέτρια φωτιά βάζετε τα υλικά να "μαγειρεύτουν" ενώ με την βοήθεια ξύλινης σπάτουλας ανακατεύετε συνεχώς ώστε να ενωθούν σε παχύρευστη σοκολατένια κρέμα.

Μετά την έξοδο της τάρτας από τον φούρνο, χαράζετε ελαφρά τα τοιχώματα της από την φόρμα και αφήνετε να κρυώσει ελαφρά. Ρίχνετε την γκανάζ και την μοιράζετε ομοιόμορφα πάνω στην τάρτα. Την ξεχνάτε για  2-3 ώρες. Μην της ρίχνετε κλεφτές ματιές, δεν ήρθε ακόμη η ώρα της!

Στην συνέχεια βάζετε την τάρτα στο ψυγείο για να σφίξει καλά (2 ώρες είναι ένα καλό διάστημα).
Την χαράσετε ελαφρά και με προσοχή για να μην κόψετε την φόρμα σιλικόνης την οποία και αφαιρείτε τελείως. Βάζετε την τάρτα σε πιατέλα σερβιρίσματος και είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.
Ντεκοράτε με σάλτσα φράουλας ή με φρέσκιες φράουλες (ή ότι άλλο σας αρέσει, το γλυκό πορτοκάλι επίσης δένει πολύ όμορφα).

Για να φτιάξετε την σάλτσα φράουλας... πλένετε καλά τις φράουλες, αφαιρείτε τα κοτσανάκια, τις κοβέτε σε κομμάτια αν είναι μεγάλες και τις βάζετε μέσα σε κατσαρόλα μαζί με την ζάχαρη και την  βανίλια. Τις αφήνετε για 3/4 ώρας με την ζάχαρη σκεπασμένες, να βγάλουν τα υγρά τους και μετά αρχίζετε τον βρασμό. Θα χρειαστούν περίπου 20-25 λεπτά για να πάρετε έναν ωραίο, μυρωδάτο και τέλειο χρωματικά αρωματικό πολτό. Τέλειος για γλασσάρισμα παγωτού, γιαουρτίου ή τάρτας.

Καλή σας απόλαυση και δώστε ραντεβού με τις σοκολάτες πάλι τον χειμώνα!
Μέχρι τότε άλλες γλυκειές γεύσεις θα μας συνοδεύουν, αφού οι γλυκατζήδες (σαν εμένα τουλάχιστον) ελάχιστα μπορούμε να τις απαρνηθούμε.

"ΠΥΞΙΔΑ" συμπαράστασης

Μιας και συζητάμε για θέματα διατροφής, ας κάνουμε τον "κόπο" να τα δούμε και από μια άλλη οπτική γωνία.
Αυτήν, την "διπλανής πόρτας".
Του γείτονα μας, ή του συμπολίτη μας.
Είναι καλό να υποστηρίζουμε προσπάθειες ανθρώπων, που βάζουν το χρόνο και την διάθεσή τους μπροστά, για να βοηθήσουν κάποιους ανάμεσα μας που έχουν ανάγκη.

Η Πυξίδα  είναι ένας μη κερδοσκοπικός φορέας που έχει στόχο την Ψυχική και Κοινωνική υποστήριξη. Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Οικογένειας στις 15 Μαϊου, θα κάνει δωρεάν διανομή τροφίμων (που έχει συλλέξει από μεγάλες εταιρίες του κλάδου) και θα τα μοιράσει σε οικογένειες του Δήμου Δραπετσώνας-Κερατσινίου, στην πλατεία Κύπρου (από τις 10.00 π.μ. - 13.00 μ.μ.).

Εάν έχετε διάθεση να βοηθήσετε μπορείτε να το κάνετε ερχόμενοι σε επαφή με τους αρμοδιούς της Πυξίδας.

Τρία κεράκια

Τρία χρόνια παρέας μέσα από τούτο το blog.

Ποτέ δεν περίμενα ότι θα κράταγε τόσο πολύ καιρό, το ομολογώ :-))
Το ξεκίνησα, για λόγους προσωπικής πειθαρχίας και καταγραφής κάποιων συνταγών που έφτιαχνα, μιας και το παλαιό ομαδικό blog του Hungry for life, είχε πλέον κάνει τον κύκλο του για τα τότε ενεργά μέλη. Και πέρασε με την σειρά του στην ιστορία του Blogging, μετά από το παλαιότερο Hungry, το καταχωρημένο πλέον όνομα ανήκει στην φίλη Ζαμπία.

Όπως και να χει, σας ευχαριστώ πολύ όλες και όλους που τόσο καιρό με τιμήσατε με τα γραφόμενα σας.
Σας ευχαριστώ για το γεγονός ότι κάποιοι ανάμεσά σας, είχαν την διάθεση να γνωριστούμε και από κοντά και να τα πούμε.
Είναι σημαντικό τελικά που καταφέραμε να εμπιστευτούμε ο ένας τον άλλο και να ξεπεράσουμε την εικόνα της ανωνυμίας, που προσφέρει με τον τρόπο του το Διαδίκτυο.

Για κέρασμα λοιπόν, δροσερή τούρτα με κεράσια.
Πάντα φτιάχνουμε κάτι για να έχουμε αφορμή να σβήνουμε κεράκια εμείς στο σπίτι μας...και για την πλάκα μας ακόμη, μιας και το "έχω γεννέθλια" είναι η αγαπημένη ατάκα του Θ.
Να μαστε όλοι καλά.
Γεροί, δυνατοί, αισιόδοξοι όσο μας παίρνει και με όρεξη για γευστικά πράγματα.

Υλικά που θα σας χρειαστούν:
3 πακέτα mini cookies σοκολάτας.
μισή κούπα αλεσμένο φουντούκι
3 κουταλιές σούπας μαργαρίνης λιωμένη.
1 φακελάκι ζελέ κεράσι
1 μεγάλο πακέτο κρεμώδες τυρί
1 μεγάλη φυτική κρέμα γάλακτος (ή κανονική κρέμα γάλακτος)
1 κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική
3/4 κούπας ζάχαρη άχνη
4 κουταλιές μαρμελάδας κεράσι (ή φρούτα του δάσους)
κεράσι γλυκό του κουταλιού.

Αλέθετε τα μπισκότα και τα φουντούκια στο multis, τα ανακατεύετε με την λιωμένη μαργαρίνη και τα στρώνετε σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, αφού προηγουμένως της έχετε κάνει μια επένδυση από αντικολλητικό χαρτί. Ψήνετε σε μέτριο φούρνο για 8 λεπτάκια για να σφύξει ο μεγάλος μπισκοτένιος πάτος.

Σ' ένα κατσαρολάκι βάζετε ένα ποτήρι νερό να βράσει και λιώνετε το περιεχόμενο ενός φακέλλου ζελέ με γεύση κεράσι. Αφήνετε λίγο να κρυώσει και το ανακατεύετε καλά με την κρέμα γάλακτος και το τυρί.
Σε βαθύ μπολ χτυπάτε με το μίξερ μια μεγάλη φυτική κρέμα γάλακτος (ή κανονική κρέμα γάλακτος) μαζί μ' ένα μεγάλο πακέτο τυρί κρέμα.  Προσθέτε 1 κουταλάκι βανίλια σκόνη, (εκτός και διαθέτετε λοβούς βανίλιας, οπότε ακόμη καλύτερα) το οποίο θα ενισχύσετε με 3/4 κούπας ζάχαρη άχνη.
Χτυπάτε μέχρι να έχετε μια ωραία ροζ αφράτη σαντιγύ.
Στρώνετε την σαντιγύ πάνω στο μπισκότο και τα βάζετε στο ψυγείο να παγώσουν.
Στα μισά του παγώματος, θα κάνετε το ντεκόρ.
Γλυκό του κουταλιού κεράσι με δύο κουταλιές μαρμελάδας κεράσι ή φρούτα του δάσους.
Αραιώνετε την μαρμελάδα μ' ένα λίγο ζεστό σιρόπι από το γλυκό του κουταλιού.
Καλύπτετε όλη την επιφάνεια του γλυκού και στη συνέχεια στολίζετε με κερασάκια ολόκληρα (από το γλυκό).
Το βάζετε στο ψυγείο για κανά 2ώρο ακόμη.
Το βγάζετε, αφαιρείτε το τσέρκι της φόρμας, κόβετε και το πλεόνασμα του αντικολλητικού χαρτιού και είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.
Καλή απόλαυση... Οι παραλλαγές ανάλογα με το τι υλικά έχετε διαθέσιμα, με πρώτη επιλογή τις φράουλες που τώρα πια έχουν βγει για τα καλά.

The winner is....

Καλό Μήνα σε όλους μας.

Βροχερός μας μπήκε και ο Μάης... τώρα αυτό μάλλον δεν είναι και πολύ καλό σύμφωνα με την παροιμία, ας οπλιστούμε όμως με ελπίδες για τα καλύτερα που θα έρθουν.


Το μικρό κούϊζ, έφτασε στο τέλος του, μετά τις 12.00 το μεσημέρι.

Και ήρθε η ώρα για την κλήρωση όπως την είχα προγραμματίσει.

Οι δέκα υποψήφιες (μιας και ήταν μόνον γυναίκες) μπήκαν στην κάλπη μας...

... κι' ένα μικρό χεράκι, τράβηξε τον τυχερό κλήρο, μέσα από τον γαλάζιο κόκκορα.

Η τυχερή ήταν η : Λίλα!
Συγχαρητήρια καλή μου φίλη, κάτι σαν "συνομωσία" μοιάζει αυτό, αφού είχες κάνει και ειδική παραγγελία στο μαγικό χεράκι: -)
Θα την κάνουμε πράξη λοιπόν, όπως παράγγειλες, την παράδοση  από τον ίδιο το Θ. μαζί μ' ένα "σβουριχτό" φιλί!  Ελπίζω μέσα στον τυχερό σου μήνα να φτάσουμε στα μέρη σου και να γίνει μέσα στα πλαίσια σεμνής τελετής!

Καλό Μήνα να έχουμε όλες και όλοι. Υγεία να συνοδεύει τις μέρες μας και η φωτεινότητα που έχει ο Μάης να είναι και μέσα στις ψυχές μας.  Τα δε κεκτημένα δικαιώματα των εργαζομένων, να κάνουμε προσπάθεια να μην καταπατηθούν έτσι εύκολα και "απρόσεκτα" όσο το παλεύουν...

Χρόνια Πολλά και καλά.