Το "βασίλειό" μου για ένα γλυκό!
Τέτοιο πράγμα σκεφτόμουν κι' αισθανόμουν... μετά από επίσκεψη στην γιατρέσα του σκυλιού μας, την περιπλάνησή μας στους κάπως πιο πράσινους δρόμους βορείου προαστίου καθώς και μια καλή πεζοπορία και χάζεμα στα εμπορικά του μαγαζιά.
Πήραμε τελικά κάποια "αγοραστά", αλλά αφού φτάσαμε πια στην βάση μας.
Όμως ομολογώ πως δεν με "ικανοποίησαν" όχι ότι δεν είχαν πολύ καλή γεύση, αλλά να, δεν ήταν αυτό που ήθελα.
Να το έχω φτιάξει δηλαδή με τα χεράκια μου και να το απολαύσω με την ησυχία μου, κάνοντας σαφώς και την αυτοκριτική μου για το τι είχα κάνει ή δεν είχα κάνει σωστά στην εκτέλεση της ιδέας μου.
Έτσι, αφού είχε για τα καλά βραδιάσει... πέρασα σε μια εκτέλεση γρήγορη, με εύκολα υλικά και με τελικό αποτέλεσμα που άρεσε σε όλους μας, όλως δε ιδιαιτέρως στον μεγάλο άνδρα του σπιτιού που τα "τσάκισε" στην κυριολεξία και ζήτησε και επανέκδοση, η οποία επίσης πραγματοποιήθηκε!
Για 8-10 κομμάτια.
1 μεγάλο φύλλο σφολιάτας 750 γραμ. (η δική μου αγορασμένη από εργαστήριο) ή διαφορετικά 2 κλασσικού πακέτου εμπορίου.
2 φλιτζάνια (τσαγιού) μαρμελάδα φράουλα σπιτική, με προσπάθεια να έχει και λίγο κομμάτια φρούτου μέσα, για πιο "μεστό" αποτέλεσμα στη γεύση, όπως τουλάχιστον εγώ διαπίστωσα στην "επανέκδοση".
1,5 φλιτζάνι αλεσμένο ανάλατο φυστίκια Αιγίνης ανακατεμένο με 1/4 κουταλάκι κοφτό βανίλιας κρυσταλλικής.
Χαρτί ψησίματος για το άνοιγμα του φύλλου, αλλά και κομμένο σε τετράγωνα καρέ για τις θήκες των muffins.
Και τέλος θήκες muffins (όχι τις πολύ μικρές) για το ψήσιμο.
Εάν το φύλλο της σφολιάτας είναι εργαστηρίου, που είναι σαφώς πιο χοντρό, το ανοίγουμε λίγο με ένα ρολλάκι και προσπαθούμε να το "τετραγωνίσουμε" ομοιόμορφα, πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι από χαρτί ψησίματος.
Καλύπτουμε όλη του την επιφάνεια με μαρμελάδα φράουλα.
Πασπαλίζουμε πάνω από την μαρμελάδα με τα αλεσμένα φυστίκια και ανακατεμένα με την βανίλια.
Ρολλάρουμε το φύλλο της σφολιάτας με προσοχή και με την βοήθεια του χαρτιού ψησίματος, και κόβουμε σε κομμάτια πάχους 2,5 περίπου εκατοστών.
Κάθε κομμάτι το μεταφέρουμε προσοχή με τη βοήθεια σπάτουλας ή μεγάλου λάμας, πάνω σε κομμένο καρέ χαρτί ψησίματος, με την τομή προς τα πάνω.
Τα βάζουμε στις θήκες των muffins ανά και ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά με αέρα, μέχρι να φουσκώσει η σφολιάτα και να χρυσίσει η επιφάνειά της.
Βγάζουμε από τον φούρνο, αφαιρούμε από τις θήκες με την χαρτιά μας όπως ακριβώς είναι.
Τ' αφήνουμε να κρυώσουν, αφαιρούμε με προσοχή το χαρτί ψησίματος, βάζουμε σε πιάτο και πασπαλίζουμε με λίγο ακόμη τριμμένο φυστίκι καθώς και λίγη έχτρα μαρμελάδα φράουλα.
Νομίζω πως η επιλογή με δικαίωσε, αφού και η κατανάλωση ήταν σχεδόν άμεση.
8 κομμάτια μέσα σε 24 ώρες!
Καλή σας απόλαυση εάν το αποφασίσετε.
Υ.Γ. Μην πιέσετε τα κομμάτια της σφολιάτας πολύ μέσα στις θήκες, να έχουν μια "ανάσα" γιατί θα φουσκώσουν.
Υ.Γ. Εξίσου ωραία θα είναι και με μαρμελάδα βερίκοκο ή ροδάκινο, αλλά οπωσδήποτε το φυστίκι Αιγίνης χαρίζει πολλούς πόντους σε γεύση, μην το αμελήσετε.
Τέτοιο πράγμα σκεφτόμουν κι' αισθανόμουν... μετά από επίσκεψη στην γιατρέσα του σκυλιού μας, την περιπλάνησή μας στους κάπως πιο πράσινους δρόμους βορείου προαστίου καθώς και μια καλή πεζοπορία και χάζεμα στα εμπορικά του μαγαζιά.
Πήραμε τελικά κάποια "αγοραστά", αλλά αφού φτάσαμε πια στην βάση μας.
Όμως ομολογώ πως δεν με "ικανοποίησαν" όχι ότι δεν είχαν πολύ καλή γεύση, αλλά να, δεν ήταν αυτό που ήθελα.
Να το έχω φτιάξει δηλαδή με τα χεράκια μου και να το απολαύσω με την ησυχία μου, κάνοντας σαφώς και την αυτοκριτική μου για το τι είχα κάνει ή δεν είχα κάνει σωστά στην εκτέλεση της ιδέας μου.
Έτσι, αφού είχε για τα καλά βραδιάσει... πέρασα σε μια εκτέλεση γρήγορη, με εύκολα υλικά και με τελικό αποτέλεσμα που άρεσε σε όλους μας, όλως δε ιδιαιτέρως στον μεγάλο άνδρα του σπιτιού που τα "τσάκισε" στην κυριολεξία και ζήτησε και επανέκδοση, η οποία επίσης πραγματοποιήθηκε!
Φραουλένια σφολιατοπιτάκια με φυστίκι Αιγίνης
Για 8-10 κομμάτια.
1 μεγάλο φύλλο σφολιάτας 750 γραμ. (η δική μου αγορασμένη από εργαστήριο) ή διαφορετικά 2 κλασσικού πακέτου εμπορίου.
2 φλιτζάνια (τσαγιού) μαρμελάδα φράουλα σπιτική, με προσπάθεια να έχει και λίγο κομμάτια φρούτου μέσα, για πιο "μεστό" αποτέλεσμα στη γεύση, όπως τουλάχιστον εγώ διαπίστωσα στην "επανέκδοση".
1,5 φλιτζάνι αλεσμένο ανάλατο φυστίκια Αιγίνης ανακατεμένο με 1/4 κουταλάκι κοφτό βανίλιας κρυσταλλικής.
Χαρτί ψησίματος για το άνοιγμα του φύλλου, αλλά και κομμένο σε τετράγωνα καρέ για τις θήκες των muffins.
Και τέλος θήκες muffins (όχι τις πολύ μικρές) για το ψήσιμο.
Εάν το φύλλο της σφολιάτας είναι εργαστηρίου, που είναι σαφώς πιο χοντρό, το ανοίγουμε λίγο με ένα ρολλάκι και προσπαθούμε να το "τετραγωνίσουμε" ομοιόμορφα, πάνω σε ένα μεγάλο κομμάτι από χαρτί ψησίματος.
Καλύπτουμε όλη του την επιφάνεια με μαρμελάδα φράουλα.
Πασπαλίζουμε πάνω από την μαρμελάδα με τα αλεσμένα φυστίκια και ανακατεμένα με την βανίλια.
Ρολλάρουμε το φύλλο της σφολιάτας με προσοχή και με την βοήθεια του χαρτιού ψησίματος, και κόβουμε σε κομμάτια πάχους 2,5 περίπου εκατοστών.
Κάθε κομμάτι το μεταφέρουμε προσοχή με τη βοήθεια σπάτουλας ή μεγάλου λάμας, πάνω σε κομμένο καρέ χαρτί ψησίματος, με την τομή προς τα πάνω.
Τα βάζουμε στις θήκες των muffins ανά και ψήνουμε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, στους 190 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά με αέρα, μέχρι να φουσκώσει η σφολιάτα και να χρυσίσει η επιφάνειά της.
Βγάζουμε από τον φούρνο, αφαιρούμε από τις θήκες με την χαρτιά μας όπως ακριβώς είναι.
Τ' αφήνουμε να κρυώσουν, αφαιρούμε με προσοχή το χαρτί ψησίματος, βάζουμε σε πιάτο και πασπαλίζουμε με λίγο ακόμη τριμμένο φυστίκι καθώς και λίγη έχτρα μαρμελάδα φράουλα.
Νομίζω πως η επιλογή με δικαίωσε, αφού και η κατανάλωση ήταν σχεδόν άμεση.
8 κομμάτια μέσα σε 24 ώρες!
Καλή σας απόλαυση εάν το αποφασίσετε.
Υ.Γ. Μην πιέσετε τα κομμάτια της σφολιάτας πολύ μέσα στις θήκες, να έχουν μια "ανάσα" γιατί θα φουσκώσουν.
Υ.Γ. Εξίσου ωραία θα είναι και με μαρμελάδα βερίκοκο ή ροδάκινο, αλλά οπωσδήποτε το φυστίκι Αιγίνης χαρίζει πολλούς πόντους σε γεύση, μην το αμελήσετε.