Φυστικοβούτυρο ... και κοτόπουλο στο φούρνο

Οι αλμυρές συνταγές που περιέχουν φυστικοβούτυρο, είναι αρκετές αλλά έχουν κυρίως να κάνουν με τον συνδυασμό μπαχαρικών και άλλων υλικών σε μορφή σάλτσας, που συνοδεύει κοτόπουλο και κατά κύριο λόγο το φιλέτο του.
Προέρχονται από διάφορες χώρες της Ασίας και είναι από λίγο έως πολύ "εξωτικές" χωρίς να μπορώ να σας πω, ποια από όλες έχει και την "πατρότητα" της συνταγής.
Φαντάζομαι πως οι κουζίνες μεταφέρουν τις επιρροές τους και εκεί, όπως γίνεται άλλωστε και στις κουζίνες της Μεσογείου.

Είδα αρκετές καθώς έψαχνα στο διαδίκτυο με ωραίες παρουσιάσεις, αλλά εγώ στάθηκα σ' αυτές που τυχαίνει να γνωρίζω τις bloggers  που τις έγραψαν.
Μιλώ για την  Χρυσαυγής και το κοτόπουλο Satay, αλλά και για ζυμαρικά παρέα με κοτόπουλο από την Πέπη.
Σκανδαλιστικές και οι δύο!

Όμως εγώ έπρεπε να "ελληνοποιήσω" λίγο τα δεδομένα και να φέρω το τελικό αποτέλεσμα στα μέτρα μου, ώστε να φάμε όλοι μας, καθώς είμαστε ένα "ιδιόρρυθμο" κοινό!
Έτσι έκανα ολόκληρο κοτόπουλο (σπασμένο από τον χασάπη μου στα δύο) με πατάτες στον φούρνο που μαριναρίστηκε και μαγειρεύτηκε σε σάλτσα με φυστικοβούτυρο!

Υλικά για 4-5 άτομα
1 μεγάλο κοτόπουλο σπασμένο στα δύο και καλά πλυμένο,
1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι,
3 μέτρια ντοματάκια πομοντόρια,
2 κουταλιές χυμό λεμονιού,
3 κουταλιές φυστικοβούτυρο,
1 κουταλιά βούτυρο αγελάδος,
2 κουταλιές σόγια σος,
1 κουταλάκι βαλσαμικό ξύδι με ρόδι,
3/4 ποτηριού ζωμό κοτόπουλου (που είχα από άλλο μαγείρεμα).
αλάτι, πιπέρι, πάπρικα γλυκιά, κουρκουμά και τζίντζερ σκόνη από μισό κουταλάκι.
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
4-5 μέτριες πατάτες.

Αρχικά άλεσα το κρεμμύδι στο multi.  Το ίδιο έκανα και με τα ντοματάκια που τα συνόδευσα με το βαλσαμικό και λίγο ελαιόλαδο.  Ανακάτεψα καλά αυτά τα δύο (κρεμμύδι και ντοματάκια) για να έχω μια ενιαία σάλτσα.

Κατόπιν μέσα στο mylti έβαλα το φυστικοβούτυρο, το βούτυρο, την σόγια σος, τα μπαχαρικά και τον χυμό λεμονιού κι' έκανα ένα μικρό στροβίλισμα.
Με τις δύο σάλτσες "έλουσα" το κοτόπουλου που είχα βάλει μέσα σε λαδωμένο ταψί.
Σήκωσα δε, λίγο και την πέτσα του και έβαλα από την σάλτσα φυστικοβούτυρου-μπαχαρικών και πάνω στο κρέας.
Άφησα το κοτόπουλο να μαριναριστεί με αυτά τα υλικά για περίπου δύο ώρες στο ψυγείο.

Στην συνέχεια μέσα στο ταψί μου έβαλα και 4 πατάτες κομμένες κυδωνάτες, τις αλάτισα ελαφρώς, τις λάδωσα με το υπόλοιπο λάδι και έριξα και τον ζωμό κοτόπουλου.

Έψησα το φαγητό μου για μία ώρα και 10 λεπτά, στους 180 βαθμούς με αέρα και γκριλ, γυρίζοντας το κοτόπουλο δύο φορές κατά την διάρκεια ψησίματος.

Μια πραγματικά νόστιμη σάλτσα που έκλεψε τις εντυπώσεις.
Η αλήθεια είναι ότι μου έμεινε σάλτσα στο ταψί και την κράτησα για να κάνω εντός της λίγο κοφτό μακαρονάκι στα γρήγορα, για το βραδινό μιας ψυχής...
Καλή Κυριακή σας εύχομαι.

Κοτόπουλου φούρνου... το Κυριακάτικο

Όταν ήμουν παιδί (και είχα τις γιαγιάδες και την μάνα μου, καλομαγείρισσες... στο σπίτι) ένα από τα πιο αγαπημένα μου φαγητά ήταν το κοτόπουλο με τις πατάτες στον φούρνο.
Η μάνα μου το έκανα γεμιστό με τυράκια και το μπαχαρικό Carino (όταν είχε πρωτοβγεί) ενώ τις πατάτες τις έκοβε συνήθως σε κύβους.
Η μια γιαγιά μου το έκανε με μουστάρδα, ψιλοκομμένο σκόρδο και μπόλικο μαϊντανό, ενώ οι πατάτες ήταν πάντα κομμένες κυδωνάτες.
Η άλλη, το έκανε με μπόλικο λεμόνι, κρασί λευκό και ολόκληρες σκελίδες σκόρδο εντός της κοιλίτσας του καθώς και μισή λεμονόκουπα για να "τραβά" την όποια μυρωδιά και τις πατάτες κομμένες στρογγυλές σε ομοιόμορφες ροδέλες καθώς προσπαθούσε οι πατάτες της να έχουν όλες το ίδιο μέγεθος για το συγκεκριμένο φαγητό.
Όπως και να το βρίσκαμε πάντως στο τραπέζι της Κυριακής ή του Σαββατόβραδου, που μαζευόμασταν πάντα όλοι μαζί, πάνω από 10 άτομα σ' ένα κλειστό οικογενειακό τραπέζι, ήταν ένα από τα αγαπημένα μου φαγητά.

Είχα πολλά χρόνια να φτιάξω ολόκληρο κοτόπουλο στο φούρνο και καθώς βρήκα ωραία κοτόπουλα (και πολύ νόστιμα όπως αποδείχθηκε τελικά...) στο διάβα μου στο SM, είπα να θυμηθώ ξανά το Κυριακάτικο φαγητό των παιδικών μου χρόνων.

Στην δική μου εκδοχή πατάτες μπήκαν φυσικά...αλλά μπήκαν και ολόκληρα φρέσκα μανιτάρια, ενώ το κοτοπουλάκι περάστηκε με μια "πάστα μυρωδικών" κάτω από την πετσούλα του που πραγματικά έκανε την διαφορά!

Κοτόπουλο φούρνου με πατάτες και μανιτάρια

Υλικά για 4-5 άτομα
Για το ταψί
1 κοτόπουλο περίπου 1.5 κιλό,
10 πατάτες μετρίου μεγέθους κομμένες σε κύβους,
10-15 μανιτάρια φρέσκα, καθαρισμένα και ολόκληρα,
1 μικρό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,
χυμός και ξύσμα από ένα λεμόνι,
χυμός και ξύσμα από ένα πορτοκάλι,
1 φλιτζάνι ζωμό από κοτόπουλο (ή βρασμένα λαχανικά)
2/3 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
2 κουταλιές μουστάρδα,
1 κουταλάκι σκόνη σκόρδου,
αλάτι και  πιπέρι (ανάλογα με τα γούστα σας σ' αυτή τη διαδικασία).

Για την πάστα-αλοιφή του κοτόπουλου
2 κουταλιές σούπας μουστάρδα απαλή,
1 κουταλιά βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
1/2 κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη,
1/2 κουταλάκι θυμάρι αποξηραμένο,
1/2 κουταλάκι αλάτι,
1/3 κουταλάκι πιπέρι.

Αφού έπλυνα καλά το κοτόπουλο και το άφησα να στραγγίξει. έφτιαξα την πάστα-αλοιφή με τα προαναφερόμενα υλικά.
Στη συνέχεια μ' ένα κοφτερό μαχαίρι χάραξα την πέτσα του εκεί γύρω από τον λαιμό και λίγο από τις φτερούγες και την ανασήκωσα με προσοχή.
Άλειψα το κρέας του κοτόπουλου σ' όσα περισσότερα σημεία με την πάστα και έβαλα και πάλι την πέτσα στην θέση της.
Πάτησα λίγο με τα χέρια όλη την επιφάνεια του γύρω-γύρω.

Μέσα στο ταψί μου, που είχα στρώσει με λαδόχαρτο, αλουμινόχαρτο και πάλι λαδόχαρτο, έτσι ώστε η θερμοκρασία να το βοηθήσει και στο από κάτω ψήσιμο, χωρίς πολύ λέρωμα του ταψιού μου, έβαλα το κοτόπουλο στο κέντρο, σκόρπισα γύρω του τις πατάτες και τα ολόκληρα μανιτάρια.

Σε μια κανάτα ανάμειξης είχα βάλει τους χυμούς, το ξύσμα, τη σκόνη σκόρδου, τη μουστάρδα, τον ζωμό, το λάδι και ανακάτεψα να ομογενοποιηθούν.
Αλατοπιπέρωσα πατάτες και κοτόπουλο, σκόρπισα και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και μετά περίχυσα μ' όλο το υγρό μείγμα μου παντού.  Το άφησα έτσι μια ώρα περίπου (σαν μαρινάρισμα...)

Μετά σκέπασα το ταψί μου καλά με αλουμινόχαρτο και έψησα στους 180 βαθμούς για 60 λεπτά.
Κατόπιν έβγαλα το αλουμινόχαρτο και έψησα άλλα 10 λεπτά για να ροδίσει η επιφάνεια του κοτόπουλου και οι πατάτες.
Το γύρισα και μια φορά για να πάρει χρώμα και από την άλλη και ήταν έτοιμο.
Γεύση που με οδήγησε πολλά-πολλά χρόνια πίσω...σε πρόσωπα και εποχές που ήταν ο τότε δικός μου κόσμος!
Δοκιμάστε κι' εσείς ... και ελπίζω να σας αρέσει.
Καλό υπόλοιπο Κυριακής και καλή εβδομάδα από αύριο.

Πανδαισία κοτόπουλου με άρωμα θυμαριού και κόλιανδρου

Κοντέψαμε  δύο εβδομάδες χωρίς υπολογιστή και σύνδεση Internet!
Για να δούμε θα καταφέρουμε να προσαρμοστούμε στα δεδομένα του νέου αποκτήματος ή θα μας πάρει χρόνο...

Οπότε για να κερδίσω λίγο χαμένο έδαφος με ολική (ή έστω μερική επαναφορά...) σας έχω μια συνταγή που έγινε για να καλυφθούν κατ’ ουσία, όλα τα γούστα! 

Με αγαπημένα λαχανικά, ελαφρύ κοτοπουλάκι, αλλά και πολλά αρώματα.

Συνταγή που χάρη στον πιο πάνω συνδυασμό κατάφερε να ξεπεράσει τα οποία  εμπόδια (Δόξα τον καλό Θεό) που συνήθως προβάλλει η "οικιακή μου παρέα" κάθε φορά :-))

Κοτόπουλο (πανδαισία) με άρωμα θυμαριού και κόλιανδρου

Για 4 άτομα, χρησιμοποίησα :
2 λεμόνια μέτρια για τον χυμό τους,

1 μέτριο πορτοκάλι σαγκουίνι για τον χυμό του αλλά και το χρώμα του,
1 μανταρίνι μεγάλο επίσης για τον χυμό του αλλά και την γλύκα που διαθέτει,
4 μικρές πατάτες κομμένες κυδωνάτες (ή κύβους)
½ κόκκινη πιπεριά κομμένη σε καρέ,
½ πράσινη πιπεριά κομμένη σε καρέ,
3 καρότα κομμένα σε ροδέλες,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
2-3 κλαράκια σέλερι ψιλοκομμένο,
1 κουταλάκι σκόνη σκόρδου,
3 κουταλιές μουστάρδα απαλή,
1 κουταλάκι σπόρους κόλιανδρου σπασμένους με το χέρι,

αλάτι, πιπέρι, θυμάρι, 

1/2 φλυτζάνι ελαιόλαδο καλής ποιότητας,

1/3 ποτηριού νερό χλιαρό.

Και τέλος, 4 μεγάλα κομμάτια από κοτόπουλο (στήθος φιλέτο και μπούτια).

Αρχικά έστυψα τα λεμόνια, το πορτοκάλι και το μανταρίνι. Μέσα στον χυμό ανακάτεψα την μουστάρδα και το νερό.

Κατόπιν έπλυνα και καθάρισα τις πατάτες  σε κύβους καθώς και τα λαχανικά μου σε καρεδάκια και ροδέλες (πιπεριές και καρότα αντίστοιχα).

Είχα ξεπλύνει και τα κομμάτια κοτόπουλου αφήνοντας τα να στραγγίζουν.
Σε μια βαθιά σοτέζ, έβαλα το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σοτάρισα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι μαζί με  την σκόνη σκόρδου.

Μετά σοτάρισα  όλα τα λαχανικά και τις πατατούλες για πέντε λεπτά και τελευταία πρόσθεσα το κομμάτια κοτόπουλου, κάνοντας σχετικό χώρο ανάμεσα στα λαχανικά και τις πατάτες.

Περίχυσα με το μείγμα χυμών-μουστάρδας-νερού και έριξα και τον σπασμένο κόλιανδρο παρέα με το θυμάρι.

Άφησα να μαγειρευτούν για 10 λεπτά, γύρισα με μια λαβίδα τα κομμάτια κοτόπουλου μέσα στη σοτέζ και αλατό-πιπερώσα.

Το μαγείρεμα συνεχίστηκε σε μέτρια φωτιά για 50 λεπτά ακόμη μέχρι που οι πατατούλες μαγειρεύτηκαν καλά και το φαγητό έμεινε με αρωματικά ζουμάκια του.

Απολαυστικό! Όπως είπε δε και μια «ψυχή» σκέτη πανδαισία (εξού και η ονοματοδοσία της συνταγής).

Καλή σας απόλαυση αν το αποφασίσετε...και λίγο ζεστό ψωμάκι από δίπλα (μην το αμελήσετε) μιας και η σαλτσούλα του είναι επίσης εξαιρετική!

Πατατοσουφλέ και Αρωματικό φιλέτο κοτόπουλου

Σε μια από τις λίγες περιπτώσεις που καταφέρνω να δω τηλεόραση, έτυχε να πέσω πάνω στην εκπομπή "Σεφ στον Αέρα".
Δεν μου αρέσει να σχολιάζω ανθρώπους και καταστάσεις καθώς τα γούστα μου μάλλον είναι αρκετά περίεργα, ως προς τις εκπομπές μαγειρικής, αλλά στο συγκεκριμένο επεισόδιο μου έδωσαν αφορμή και ιδέα για ένα διαφορετικό σουφλέ. Αυτό με τις πατάτες.
Το "ξεσήκωσα" και το έφερα ως συνήθως στα μέτρα μου.
Στάθηκε ωστόσο μια ωραία συνοδεία στο αρωματικό φιλέτο κοτόπουλου, και γι' αυτό και σας το προτείνω.

Υλικά για το Πατατό-σουφλέ:
5-6 μεγάλες πατάτε καθαρισμές και βρασμένες σε αλατισμένο νερό,
100 γραμ, τυρί cheddar τριμμένο (ή ψιλοκομμένο)
100 γραμ. τυρί edam επίσης τριμμένο (ή ψιλοκομμένο)
150 γραμ. κεφαλογραβιέρα τριμμένη  (ή ψιλοκομμένο)
2-3 φέτες μαλακό τυρί για τοστ, κομμένες σε λωρίδες,
1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,
1  μεγάλο αυγό,
2-3 κουταλιές γάλα φρέσκο,
μοσχοκάρυδο τριμμένο, πιπέρι και ελάχιστο αλάτι (ή και καθόλου αλάτι)ρ
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
30 γραμ. βούτυρο αγελάδος παγωμένο.

Έλιωσα τις βρασμένες πατάτες με πιρούνι, μέσα στην κατσαρόλα που τις είχα βράσει αφού προηγουμένως τις είχα στραγγίξει από το νερό, χωρίς όμως να γίνουν πουρές. Να κρατάνε κάπως κομματάκια.
Μέσα στην κατσαρόλα έριξα όλα τα τριμμένα τυράκια, το αυγό, τον άνηθο, το μοσχοκάρυδο, το πιπέρι και το αλάτι.
Ανακάτεψα καλά με κουτάλι και το μείγμα μου το έβαλα σε καλά λαδωμένο πυρέξ (εδώ μας χρειάζεται το ελαιόλαδο).
Στην επιφάνεια έριξα λίγο επιπλέον τριμμένη κεφαλογραβιέρα,  ράντισα με το γάλα και έστρωσα τις λωρίδες από το τυρί του τοστ.
Μοίρασα και το παγωμένο βούτυρο (σε μικρά κυβάκια) στην επιφάνεια.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα για 20 λεπτά. Έτοιμο.

Όσο το πατατό-σουφλέ ψηνόταν, μαγείρεψα και το φιλέτο κοτόπουλου σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι.

Υλικά για το αρωματικό φιλέτο κοτόπουλο:
Εδώ η προεργασία απλώς είχε γίνει από την προηγούμενη μέρα, χωρίς καθόλου κόπο.
Ένα μεγάλο φιλέτο κοτόπουλου (ή και γαλοπούλας) χωρίς το κεντρικό κόκκαλο του, μαριναριζόταν για 24 ώρες μέσα σε:
χυμό από ένα μεγάλο πορτοκάλι (ή 3-4 μανταρίνια).
2 κουταλιές worcester sauce,
2 κουταλιές κόκκινο κρασί,
λίγη ρίγανη και λίγη πάπρικα.
Απλώς πρέπει να θυμηθούμε να το γυρίσουμε μέσα στην μαρινάδα του 3-4 φορές.

Λίγο πριν μαγειρευτεί, το έκοψα σε στενόμακρες κομμάτια και το έβαλα στο τηγάνι όπου ήδη είχε κάψει το ελαιόλαδο.
Το σοτάρισα καλά από όλες τις πλευρές του και μετά έριξα μέσα στο τηγάνι την μαρινάδα καθώς και μια κουταλιά worcester sauce, λίγο αλάτι και λίγο φρεσκοτριμμένο πιπέρι.
Γύρισα δυο-τρεις φορές μέσα στην σάλτσα και σε 20 λεπτά ήταν κι' αυτό έτοιμο.
Να σημειώσω: πως μ' αυτόν τον τρόπο (το 24ωρο μαρινάρισμα, το θεωρώ άκρως απαραίτητη διαδικασία) που βοήθησε στο να γίνει το φιλέτο εξαιρετικά γευστικό και μαλακό, χωρίς να στεγνώσει καθόλου εσωτερικά.

Ένα πιάτο γεμάτο αρώματα, πλήρες από όλες τις απόψεις, συνοδευμένο από πράσινη σαλάτα ήταν ιδανικό γεύμα για όλη την οικογένεια.
Καλή σας απόλαυση.

Πολύχρωμο κοτόπουλο φιλέτο

Φαγητό με χρώμα, και μάλιστα αρκετό, είναι σίγουρα μεγάλος "πειρασμός" στα παιδικά μάτια!
Τι σκαρφίζεται το μυαλό της μαγείρισσας προκειμένου να κάνει μικρούς και μεγάλους να φάνε, χωρίς παραξενιές...και να "ελευθερωθεί" γρήγορα κι' αυτή από την κουζίνα, προκειμένου να κάνει και καμιά βόλτα στην αγορά :-)))

Πολύχρωμο κοτόπουλο φιλέτο (στον φούρνο)

Υλικά για 5 άτομα:
3 μεγάλα φιλέτα κοτόπουλου, κομμένα σε κομμάτια κατά πλάτος,
3 μεγάλες πατάτες καθαρισμένες, κομμένες σε ροδέλες και ελαφρώς βρασμένες,
4 μεγάλα καρότα, επίσης κομμένα σε λεπτές ροδέλες (λεπτές για να ψηθούν πιο γρήγορα)
2 πιπεριές κέρατο, μεγάλες, μια κόκκινη και μια πράσινη, επίσης σε ροδέλες.
10 κορόμηλα κίτρινα ή μούσμουλα, καθαρισμένα από φλούδες και κουκούτσια.
Αλάτι, πιπέρι, κάρυ, μαϊντανό ψιλοκομμένο, ρίγανη αποξηραμένη.
1/2 φλιτζάνι νερό,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
1/4 φλιτζανιού λευκό κρασί,
χυμό από ένα μέτριο λεμόνι.

Αφού έκανα όλη την προετοιμασία των λαχανικών μου και των φιλέτων, πήρα ένα μεγάλο πυρέξ, το οποίο και λάδωσα καλά.
Έστρωσα αρχικά, τις ελαφρώς βρασμένες πατάτες και σκόρπισα ανάμεσά τους μερικές ροδέλες καρότου. Αλάτισα ελαφρά και έριξα και λίγο πιπέρι με κάρυ επίσης.

Από πάνω έστρωσα τα κομμένα κομμάτια από το κοτόπουλο φιλέτο.
Αλάτισα και πάλι ελαφρώς το κρέας μου.
Έριξα τον ψιλοκομμένο μαϊντανό και την ρίγανη.

Κατόπιν μπήκαν τα υπόλοιπα καρότα, οι ροδέλες από τις δύο πιπεριές και σκόρπισα ανάμεσα και τα ψιλοκομμένα κορόμηλα.
Στο σημείο αυτό να σημειώσω, πως τα συγκεκριμένα φρούτα χάρη στην ελαφρώς όψινη γεύση τους αλλά και τα υγρά τους, δίνουν μια πολύ ωραία επίγευση στην σάλτσα του φαγητού καθώς λιώνουν εντελώς κατά το ψήσιμο. Μην τα φοβηθείτε λοιπόν.

Στη συνέχεια έριξα στο φαγητό τα υγρά μου: λάδι, νερό, κρασί και λεμόνι και πασπάλισα και πάλι την επιφάνεια με αλάτι, πιπέρι και κάρυ.
Σκέπασα το πυρέξ με αλουμινόχαρτο και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο, για 45 λεπτά με αέρα στους 180 βαθμούς.
Μετά, αφαίρεσα το αλουμινόχαρτο, έφερα τις πατάτες προς τα πάνω με την βοήθεια ενός κουταλιού και έστειλα το φιλέτο προς τον πάτο για να πάει στην σάλτσα και να μην στεγνώσει και έψησα για ακόμη 5-6 λεπτά ώστε να αποκτήσουν χρώμα οι πατάτες μου.

Έτοιμο προς κατανάλωση με μπόλικα λαχανικά και φρούτα (που κανείς ομολογουμένως δεν κατάλαβε). Καλή σας απόλαυση και καλό υπόλοιπο στο Σαββατοκύριακό σας.

Μια σαλάτα ...πλήρες γεύμα... για την Αμαλία.

Και μετά από το "τυλιχτό αρνάκι" που όσο να πεις την είχε την χάρη του...
Ας πάμε... σε κάτι πιο ελαφρύ, καθώς διάβασα αρκετούς ανάμεσά σας να βρίσκονται σε μια φάση δίαιτας.
Όπως η  φίλη Αμαλία, που καθώς κοιτώ τα σχόλιά της και τις αναρτήσεις της, είναι σε φάση δίαιτας εδώ και μέρες. Πραγματικά της "βγάζω" το καπέλο, καθώς εγώ δεν μπορώ να μπω εύκολα στην λογική μιας δίαιτας αλλά και της "όποιας στέρησης" από γεύσεις που αγαπώ.

Με όλη μου λοιπόν την εκτίμηση και με τις ευχές μου για το ποθητό αποτέλεσμα, στην Αμαλία, αλλά και σε όλες και όλους που είστε αυτήν την περίοδο σε φάση δίαιτας, να αφιερώσω την ακόλουθη παρουσίαση σαλάτας, που στην ουσία είναι ένα πλήρες και υγιεινό γεύμα

Σαλάτα με αγκινάρες και κοτόπουλο

Πρώτο υλικό, οι αγκινάρες.
Οι φρέσκιες αγκινάρες έχουν κάνει την εμφάνισή τους στις αγορές, όπως άλλωστε και οι φράουλες (τι πράγμα κι' αυτό αλήθεια, Φλεβάρη μήνα... και να ξέρετε πως μπήκα σε πειρασμό και αγόρασα).
Αλλά αν δεν βρείτε φρέσκιες και με κατεψυγμένες μια χαρά μπορεί να γίνει η σαλάτα αυτή.
Απλώς θα βράσετε 5-6 πάτους από αγκινάρες, αλλά να μην γίνουν λιώμα, και μετά θα τους κόψετε σε κομματάκια τετράγωνα.

Επόμενο σημαντικό υλικό, το κοτόπουλο.
Στην δική μου περίπτωση ήταν μισό κοτόπουλο χωριάτικο περίπου 600 γραμ. που έβρασε αρκετά μέσα σε νερό και κόκκινο κρασί για να μαλακώσει.
Αλλά και ένα άλλο κοτόπουλο μια χαρά θα είναι επίσης.
Το σημαντικό είναι να το βράσετε μέσα σε νερό ελαφρώς αλατισμένο αλλά παρέα και με μισό ποτήρι κόκκινο κρασί.
Το κρασί θα προσδώσει εξαιρετικό άρωμα στο κοτόπουλο μας. Από κει και πέρα θα βγάλετε πέτσα και κόκαλα και θα το κόψετε με τα χέρια ή με μαχαίρι σε κομματάκια της αρεσκείας σας.

Για την υπόλοιπη σύνθεση θα χρειαστούν επίσης :
Μερικά φύλλα πράσινης σαλάτας χοντροκομμένα,
1 ματσάκι άνηθος ψιλοκομμένος.
2 φρέσκα αγγουράκια κομμένα σε φετάκια,
10-12 τοματίνια κομμένα στην μέση ,
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 κουταλιά χυμό λεμονιού,
2 κουταλιές μουστάρδα,
λίγο αλάτι, λίγο φρέσκο-τριμμένο πιπέρι.

Μέσα σ' ένα σέϊκερ θα χτυπήσετε όλα τα υγρά υλικά, τη μουστάρδα, το αλάτι και το πιπέρι φτιάχνοντας ένα νόστιμο dressing.

Βάζετε σε σαλατιέρα βαθιά, χοντροκομμένα την πράσινη σαλάτα, από πάνω φετούλες αγγουράκι, κομματάκια αγκινάρας, ψιλοκομμένο άνηθο, κομματάκια κοτόπουλου, τοματάκια και ολοκληρώνετε δημιουργώντας και δεύτερο επίπεδο με τα διαθέσιμα υλικά μέχρι να τελειώσουν.
Περιχύνετε με το dressing και στολίζετε με λίγο έξτρα άνηθο.
Ανακατεύετε και σερβίρετε στα πιάτα σας.

Καλή σας απόλαυση και να σημειώσω πως τα προαναφερόμενα υλικά είναι για 3 άτομα, σχεδόν για κύριο πιάτο, όπως έγινε στην περίπτωσή μας.

Κοτόπουλο χωριάτικο = χωριάτικη κοτόπιτα

Τα αυθεντικά χωριάτικα κοτόπουλα είναι αυτό που λένε "πτηνά" από σπίτι!
Πραγματικά ξέρεις από που προέρχονται, ειδικά όταν μιλάμε για συγγενικό σπίτι.
To θέμα είναι ότι συνήθως είναι "σκληρούτσικα" στην αίσθηση και θέλουν φυσικά ειδική μεταχείριση στο μαγείρεμά τους.
Έτσι, με ειδική μεταχείριση δηλαδή, αποφάσισα να συμπεριφερθώ κι' εγώ, σ' αυτό που έφτασε στα χέρια μου, ως πεσκέσι από το πεθεροχώρι.
Ψητό σίγουρα, δεν γίνεται. Βραστό όμως με λαχανικά και να κάνεις μετά το ζουμάκι του μια ωραία σούπα, η επιτυχία είναι σίγουρη. Έλα όμως ,που με τις σούπες και μέσα στην ζέστη, εμείς καλά δεν θα έλεγα πως τα πηγαίνουμε...
Ο κύβος ερρίφθει, καθώς έπρεπε να έχουμε ένα ακόμη εορταστικό έδεσμα για την μέρα των γενεθλίων που πλέον μας άφησε πίσω της.

Κοτόπιτα, με όλα της τα καλά!

Ας πάρουμε λοιπόν τα πράγματα από την αρχή.
Έβρασα το κοτόπουλο (περίπου 1.200 γραμμάρια ήταν) σε νεράκι εμπλουτισμένο με το χυμό ενός μεγάλου λεμονιού και χωρίς καθόλου αλάτι, για 2 ώρες περίπου (μιλάμε για χωριάτικο κοτόπουλο, όχι αυτά του εμπορίου ή του χασάπη σας).
Ξάφρισα, όταν έβγαλε αφρούς σχετικά σκούρους,
Το βράσιμο φυσικά μπορεί να το πραγματοποιηθεί από την προηγούμενη μέρα και να το αφήσει κανείς να κρυώσει ώστε να μπορέσει μετά να το ξεψαχνίσει αφαιρώντας κόκαλα και πέτσα, όπως έκανα εγώ τουλάχιστον.
Τον ζωμό θα μπορούσα να τον κρατήσω για άλλη χρήση, ή να βράσω μέσα σ' αυτόν τα κρεμμύδια μου, όπως θα δείτε πιο κάτω. Αλλά αποφάσισα να μην το κάνω, φοβούμενη λίγο το αποτέλεσμα στην γεύση της πίτας.

Στην συνέχεια έκοψα τα κομμάτια κοτόπουλου με τα δάχτυλά (ή μπορείτε να χρησιμοποιήσετε ψαλίδι) σε μικρότερα κομμάτια και τα έβαλα σ' ένα τάπερ, στο ψυγείο μου..

Την επόμενη μέρα μπήκα στη λογική της ετοιμασίας της χωριάτικης κοτόπιτας.
Αν είστε προκομμένες νοικοκυρές και τα πάτε καλά με το άνοιγμα φύλλου, ανοίγετε το δικό σας φυλλαράκι. Αλλιώς θα πάτε στην  αγορά έτοιμου χωριάτικου φύλλου κρούστας για πίττες (όπως έκανα κι' εγώ).

Για την γέμιση τώρα, που αυτή έχει άλλωστε και το στρατηγικό ρόλο στη συγκεκριμένη πίτα, χρησιμοποίησα:
2 μεγάλα κρεμμύδια κομμένα σε χοντρά κομμάτια.
2 φλιτζάνια (του τσαγιού) νερό,
1 φλιτζάνι (του τσαγιού) γάλα φρέσκο,
3 κουταλιές του σούπας κόρν φλάουερ,
1 μεγάλο καρότο τριμμένο,
1 ματσάκι φρέσκο άνηθο ψιλοκομμένο,
1 κουταλιά σούπας αποξηραμένο δυόσμο,
4 αυγά,
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο από μισό κουταλάκι.
1.5 κούπα τριμμένο τυρί γραβιέρα ή κεφαλοτύρι όχι πολύ αλμυρό,
3-4 κουταλιές σουσάμι,
και 8 φέτες  μεγάλες μπέϊκον.

Σε κατσαρόλα έβαλα τα κομμένα κρεμμύδια να βράσουν μαζί με το νερό μέχρι να μαλακώσουν πολύ και να λιώνουν αν τα τσιμπήσουμε μ' ένα πιρούνι.
Μέσα στο ζουμί αυτό, έριξα το κρύο γάλα στο οποίο προηγουμένως θα είχα διαλύσει το κόρν φλάουερ και ανακάτεψα τα υλικά μεταξύ τους.
Κατόπιν πρόσθεσα και το τεμαχισμένο κοτόπουλο..
Συμπληρωματικά ήρθαν μέσα στο μείγμα μου:  το τριμμένο καρότο, ο άνηθος, ο δυόσμος, το αλάτι,  το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο.
Έβγαλα τη κατσαρόλα από την φωτιά κι άφησα το μείγμα να κρυώσει λίγο.
Μετά το εμπλούτισα με τα αυγά χτυπημένα καθώς και το τριμμένο τυρί.
Η γέμιση  είναι έτοιμη.

Σε καλά λαδωμένο ταψί έστρωσα πλέον τα φύλλα, αφού το καθένα προηγουμένως το είχα περάσει με λίγο ελαιόλαδο και το είχα πασπαλίσει με σουσάμι.

Σημείωση 1η: στην περίπτωση που χρησιμοποιήσετε έτοιμο χωριάτικο φύλλο κρούστας, θα μοιράσατε την ποσότητα στα δύο.
Τα μισά δηλαδή για το κάτω μέρος της πίτας καλύπτοντας ομοιόμορφα το ταψί σας και τα άλλα μισά στην πάνω πλευρά, πάντα λαδώνοντας τα και πασπαλίζοντας πάντα με λίγο σουσάμι.
Το σουσάμι θα δώσει πρόσθετη γεύση σ' αυτήν την εξαιρετική πίτα.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-190 βαθμούς με αέρα ή μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας.

Σημείωση 2η:  το ψήσιμο εξαρτάται πάντα από τις δυνατότητες του φούρνου μας. Θα την ψήσετε εκεί που εσείς συνήθως ψήνετε τις πίτες (σε αέρα ή με αντιστάσεις πάνω και κάτω).
Την έβγαλα από τον φούρνο. Άφησα λιγάκι να σταθεί και να κρυώσει και έτοιμη για σερβίρισμα!

Είναι πλήρες γεύμα μαζί με μια πράσινη σαλάτα για συνοδεία.
Φαγώθηκε εξίσου καλά και την επόμενη μέρα σε θερμοκρασία δωματίου :-)))
Η όλη "βαβούρα" είναι απλώς στο ξεψάχνισμα και στο τεμάχισμα του πτηνού.
Καλή σας απόλαυση, εάν αποφασίσετε να την φτιάξετε.

Μπυρένια Κοπανάκια

Με έπιασε το καλοκαίρι και  άρχισα να "δυσκολεύομαι" με τους συνδυασμούς φαγητών.
Αν βάλετε δε και τον αμείλικτο χρόνο, που εξακολουθεί να με πιέζει, λες και πρόκειται να καταφέρει κάτι περισσότερο από τα όσα κάνω :-))) ως συμπέρασμα έχετε: το ότι η καθημερινή μαγειρική μου έχει πάει για διακοπές ήδη.
Και πως  τα φαγάκια και τα γλυκάκια (γιατί και χωρίς αυτά δεν κάνουμε) που κατασκευάζονται πια, γίνονται με την μικρότερη δυνατή προσπάθεια.
Τα φαγητά λοιπόν στον φούρνο, είναι αυτής ακριβώς της λογικής.
Η μικρότερη δυνατή "προσπάθεια", αλλά με επιθυμητό γευστικό αποτέλεσμα.
Σας παρουσιάζω λοιπόν ένα τέτοιο πιάτο και ελπίζω εάν το δοκιμάσετε να αρέσει και σ' εσάς, όπως έγινε μ' εμάς.

Μπυρένια Κοπανάκια

8-10 κοπανάκια κοτόπουλου
2  μέτριου μεγέθους στρογγυλά κολοκυθάκια (ή κανονικά)
2  μεγάλα καρότα,
1 μικρό ματσάκι άνηθο,
1 κοφτό κουταλάκι σκόνη κάρυ,
1 κοφτό κουταλάκι σκόνη κύμινο,
1 κοφτό κουταλάκι  αλάτι,
1/3 κοφτό κουταλάκι τριμμένο πιπέρι,
1/3 κοφτό κουταλάκι σκόνη σκόρδου,
3/4 από ένα κουτάκι μπύρα  ξανθή  ή μαύρη,
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο.

Έπλυνα καλά τα λαχανικά μου και τα καθάρισα.
Τα στρογγυλά κολοκυθάκια τα έκοψα σε μισοφέγγαρα και τα καρότα σε ροδέλες.
 Έπλυνα καλά και τα κοπανάκια και τα άφησα να στραγγίξουν.
Μέσα σε βαθύ πυρέξ αράδιασα τα κοπανάκια και ανάμεσα τους έβαλα τα λαχανικά μου.
Τα πασπάλισα μ' όλα μου τα μπαχαρικά..
Στο σημείο αυτό να επισημάνω πως το κύμινο και το κάρυ δένουν εξαιρετικά με τα καρότα και γι' αυτό τα επέλεξα.
Στη συνέχεια τα "έλουσα" με την μπύρα και το λάδι και μπήκαν στον φούρνο.
Μαγειρεύτηκαν στους 180 βαθμούς με αέρα για 45 λεπτά, ενώ στο ενδιάμεσα γύρισα 2 φορές τα μπουτάκια και από την άλλη τους πλευρά, για να ροδίσουν ομοιόμορφα.

Το φαγητό άρεσε σε μικρούς και μεγάλους, άσε που το τετράποδο είχε ξεροσταλιάσει  εμπρός στην πόρτα του φούρνου μήπως και είχε κανένα τυχερό, καθ' όλη την διάρκεια μαγειρέματος.
Δοκιμάστε τα.
Έχω την αίσθηση πως θα με δικαιώσετε.

Υ.Γ. μην βάλετε περισσότερα υγρά μιας και τα λαχανικά θα βγάλουν τα δικά τους. Καλή σας απόλαυση και με το καλό στη νέα εβδομάδα που ξεκινά.

Κοτο-φωλιές … για πρώτο πιάτο ή μεζέ

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ, με την τηλεόραση γενικώς, έχουμε πάρει ένα διαζύγιο καιρό τώρα. 

Πολύ λίγα πράγματα βλέπω πια, κι  αυτό από καθαρή τύχη, αν ο χρόνος που προβάλλεται συμπέσει με τον όποιο ελεύθερο χρόνο έχω... εκείνη την στιγμή.

Κάπως έτσι έπεσα σ’ ένα επεισόδιο επανάληψης από την εκπομπή «Κάτι ψήνεται» και μου άρεσε ο τρόπος που ο συγκεκριμένος διαγωνιζόμενος έκανε το πρώτο του πιάτο.

Υλικά δεν συγκράτησα, διότι είδα το όλο επεισόδιο εντελώς "φευγάτα" και αποσπασματικά.
Αλλά η κεντρική ιδέα ήταν:  η φωλιά ζύμης που ήρθε και γεμίστηκε με μείγμα από κοτόπουλο, μανιτάρια, μυρωδικά και τυράκια.

Την επόμενη μέρα, για το τραπέζι που είχα σχεδιάσει για το Ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς, αποφάσισα να κάνω την αναπαραγωγή της συνταγής με τα δικά μου μέτρα και διαθέσιμα υλικά.

Έχω την αίσθηση ότι όσοι τις γεύτηκαν τούτες τις Κοτο-φωλιές, τις βρήκαν νόστιμες αλλά και εντυπωσιακές ως προς την εμφάνιση.

Η  αφεντιά μου, τις τίμησε ιδιαίτερα και την επόμενη μέρα.
Ενδέχεται δε, να περάσω σε νέα εκτέλεση στο άμεσο μέλλον :-))

Υλικά για 15 κομμάτια.

Για την ζύμη

1 και ½ ποτήρι γάλα φρέσκο και πλήρες,

2 κουταλιές της σούπας λιωμένο βούτυρο,

500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

1 αυγό συν 1 κρόκο (το ασπράδι το έριξα στην γέμιση, δεν πήγε χαμένο)

1/3 κουταλάκι ζάχαρη,

½  κουταλάκι αλάτι,

13/ κουταλάκι σκόνη κουρκουμά,
15 γραμ. ξηρή μαγιά

 Η ζύμη αυτή είναι ιδανική και για πιροσκί με κιμά, λουκανικάκια ή πατάτα με τυριά.

Προσωπικά όλα τα υλικά τα έβαλα στον αρτοπαρασκευαστή μου, με την σειρά που τα αναφέρω, στο πρόγραμμα του ζυμώματος. Εάν δεν διαθέτετε το σχετικό μηχάνημα το πλάσιμο της ζύμης θα γίνει παραδοσιακά και θα την αφήσετε για μια ώρα με μιάμιση σε ζεστό μέρος για να διπλασιαστεί σε όγκο.

Στο διάστημα που η ζύμη φουσκώνει, ετοιμάζετε τα υλικά για την γέμιση της κάθε φωλιάς.

Για την γέμιση χρειάστηκαν:

2 μέτρια φιλέτα κοτόπουλου βρασμένα και κομμένα σε ψιλά κομματάκια,

300 γραμ. φρέσκα μανιτάρια καθαρισμένα και κομμένα σε φετάκια,

1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,

1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,

1 μικρό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο επίσης,

1 ασπράδι αυγού,

120 γραμ. κρέμα γάλακτος,

80-100 γραμ. τριμμένο κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα,

λίγο αλάτι, πιπέρι, σκόνη σκόρδου και πάπρικα.

Σε βαθύ τηγάνι βάζετε λίγο ελαιόλαδο για να  σοτάρετε το κρεμμύδι.

Στη συνέχεια θα ρίξετε μέσα τα κομμάτια των μανιταριών για να μαραθούν λίγο. Μόλις πάρουν να μυρίζουν ρίχνετε μέσα στο τηγάνι: τον άνηθο, τον μαϊντανό, τα μπαχαρικά, την κρέμα γάλακτος, το ασπράδι και ανακατεύετε καλά. Να πάρουν μια πρώτη βράση.

Προσθέτετε και το ψιλοκομμένο κοτόπουλο, τ’ αφήνετε να μαγειρευτούν όλα μαζί για 3 λεπτά και κατεβάζετε το σκεύος από την φωτιά.

Αφήνετε να χλιάνει και τελευταίο ρίχνετε μέσα στο μείγμα, το τριμμένο κεφαλοτύρι.

Η γέμιση είναι έτοιμη.

Πάμε τώρα για την σύνθεση της φωλιάς!

Την ζύμη που φτιάξατε την χωρίζετε σε 15 όμοια μπαλάκια.

Αν διαθέτετε φόρμες για muffins τις πλένετε καλά τις στεγνώνετε και τις περνάτε με ελαιόλαδο, αλλά όχι από τις εσοχές τους από την πίσω πλευρά,  την ανάποδη.

Πάνω σε κάθε δεύτερο «βουναλάκι» θα φορμάρουμε ένα καλαθάκι ζύμης.

Και το κάνουμε αφήνοντας ένα κενό, για να μην κολλήσουν τα καλαθάκια μεταξύ τους.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 8-10 λεπτά, έτσι ώστε να ψηθεί η ζύμη και να αποκτήσει σχήμα αλλά όχι να παραψηθεί, γιατί θα μπει και δεύτερη φορά στον φούρνο, μαζί με την γέμιση.

Εάν έχετε 2 φόρμες των 6 τεμαχίων θα ψήσετε σίγουρα 2 φορές.

Εάν έχετε πάλι μια μεγάλη των 12, η διαδικασία θα είναι ίδια, γιατί δεν θέλουμε τα ζυμαράκια να μας κολλήσουν αν τα βάλουμε το ένα, δίπλα στο άλλο.

Αφήνετε λίγο να κρυώσουν και ξεφορμάρετε με την βοήθεια ενός μαχαιριού.

Αν λαδώσετε καλά τις ράχες της κάθε φόρμας, το ξεφορμάρισμα θα γίνει πολύ εύκολα.

Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο. Στρώνετε μεγάλο ταψί του φούρνου με αντικολλητικό χαρτί. Βάζετε τις φωλιές επάνω και τις γεμίζετε με την ήδη έτοιμη γέμιση.

Από πάνω επιπλέον πασπαλίζετε κάθε φωλιά  με μια καλή κουταλιά της σούπας τριμμένο edam ή κασέρι και ψήνετε για 15-20 λεπτά μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά τους.

Σερβίρονται ζεστές ή και χλιαρές. 

Την επόμενη μέρα αν τις ζεστάνετε ελαφρώς στον φούρνο μικροκυμάτων τρώγονται επίσης πολύ ευχάριστα.

Και βεβαίως αν θέλετε ποσότητα για λιγότερα άτομα, μειώνετε ανάλογα τις ποσότητες των υλικών σας.

Γαστράτο κοτόπουλο... με τα "σχετικά" του!

Θα μου πείτε τι ιδιαίτερο έχει ένα κοτόπουλο στη γάστρα;

Σωστή παρατήρηση βεβαίως… αλλά για μένα έχει, μιας και είναι ίσως η δεύτερη φορά που χρησιμοποιώ την συγκεκριμένη γάστρα, την οποία είχα να κάθεται αφού με είχε απογοητεύσει με το πρώτο πειραματικό ψήσιμο ψωμιού που έκανα, πριν πολύ καιρό.

Όμως χάρη στην αγαπητή μου Ζαμπία από το Kitchen’ Stories, που όπως μου έλεγε την χρησιμοποιεί συχνά, είπα να ξεπεράσω πια ... αυτόν τον έρμο μου το φόβο.
Γι' αυτό είναι άλλωστε οι φόβοι, οι "όποιοι φόβοι"... για να τους ξεπερνάμε και να τους αφήνουμε πίσω μας.
Μόνον ένα πράγμα θα φοβάμαι πάντα. Τον βαθύ και μεγάλο σωματικό πόνο!
Όταν πονάς, τίποτε δεν μπορεί να σε βοηθήσει να το ξεπεράσεις.
Και ο πόνος καταβάλει τον άνθρωπο τόσο σωματικά, όσο και πνευματικά.

Αλλά ξέφυγα από το θέμα μας, που ήταν ο φόβος μου για την γάστρα :-))

Και τι καλύτερο από ένα ωραίο κοτοπουλάκι με τα σχετικά του, για ψήσιμο στην γάστρα; 

Ε, σίγουρα κάτι άλλο καλύτερο θα υπάρχει.
Αλλά εδώ εμείς κάνουμε πείραμα,  για να έχουμε την ευκαιρία να «σώσουμε» και το φαγητό μας,
αν κάτι πάει στραβά  :-))  Ποτέ δεν ξέρεις...

Λαμβάνετε λοιπόν ένα ωραίο κοτόπουλο (ας πούμε για 4 άτομα)

Το πλένετε, το καθαρίζετε όπου το έχει ανάγκη και το βάζετε να στραγγίξει.

Τα επιπλέον υλικά που θα σας χρειαστούν για τα «σχετικά» του είναι :

1 μεγάλο πορτοκάλι,

1 μεγάλο λεμόνι,

2 καλές (μεγάλες κα πλούσιες σε πάχος) φέτες μπέϊκον,

4-5 πατάτες,

100-150 γραμ. φέτα σκληρή,

αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, μπαχαρικό καρίνο και ρίγανη από μισό κουταλάκι του γλυκού ανακατεμένα μεταξύ τους, σ' ένα βαθύ πιάτο ή μπολ.

Λαδώνετε ελαφρώς τον πάτο της γάστρας, τοποθετείτε το κοτόπουλο, το οποίο λαδώνετε επίσης ελαφρώς και στην συνέχεια του κάνετε ένα καλό μασάζ με τα μπαχαρικά.

Μέσα στην κοιλιά του θα βάλετε την φλούδα του πορτοκαλιού καθώς και την μία φέτα μπέϊκον ολόκληρη, ενώ θα την πασπαλίσετε με λίγο έξτρα μείγμα καρίνο.

Θα πλύνετε τις πατάτες και θα τις καθαρίσετε, ενώ μπορείτε να τις κόψετε κυδωνάτες ή  να επιλέξετε την μέθοδο του μαντολίνο.
Καθαρίσατε το πορτοκάλι, από την φλούδα, αλλά αφαιρέστε και την άσπρη μεμβράνη του, όσο γίνεται. 

Στην συνέχεια κόψτε το σε μεγάλες φέτες και αφαιρέστε και τυχόν κουκούτσια.

Ψιλοκόψτε, τη δεύτερη φέτα μπέϊκον και κόψτε και την φέτα σε κάπως μεγάλα καρέ.

Γύρω από το κοτόπουλο στρώστε τις πατάτες, τις φέτες πορτοκαλιού, το μπεϊκον και την φέτα. Πασπαλίστε με τα υπόλοιπα μπαχαρικά που έχουν μείνει στο μπολ, προσθέστε, τον χυμό και το ξύσμα από το λεμόνι, ρίξτε ένα ποτήρι νερό, λίγο κρασάκι ή κονιάκ και μισό ποτήρι λάδι.

Σκεπάστε τη γάστρα και ψήστε για μία ώρα, πάνω-κάτω αντιστάσεις στους 190-200 βαθμούς.

Στην ώρα επάνω ξεσκεπάστε τη γάστρα. Το κοτόπουλο σίγουρα έχει ροδίσει από την πάνω πλευρά, γυρίστε το και από την άλλη και ψήστε για 25-30 λεπτά ακόμη, χωρίς όμως το καπάκι πια.

Κλείνετε τον φούρνο.

Αφήνετε λίγο το φαγητό να σταθεί και μπορείτε πλέον να το σερβίρετε.

Το πορτοκάλι θα έχει λιώσει μέσα στην σάλτσα, ενώ η σάλτσα θα έχει αρώματα από το μπέϊκον, το κρασί και την φέτα και θα είναι μοναδική σε γεύση.

Πράσινη σαλάτα και ένα ωραίο ποτηράκι κρασί θα είναι μια καλή συνοδεία στο φαγητό σας.

Και ευτυχώς για μένα, ξεπέρασα πια τον φόβο μου, για την συγκεκριμένη γάστρα.
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.

Κοτόπουλο Φιλέτο…το άνοστο;

Κοτόπουλο Φιλέτο…

Κάποτε πίστευα ότι το φιλέτο κοτόπουλου, είναι ίσως το πιο «άνοστο» μέρος του κοτόπουλου.  

Εκείνα τα χρόνια τα παλιά, τα κοτόπουλα τα αγοράζαμε ολόκληρα από την κεντρική κρεαταγορά της Αθήνας. Και το ψητό – ολόκληρο – κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες και γεμιστό στην κοιλίτσα με τυράκια πικάντικα ήταν το καθιερωμένο αγαπημένο μου φαγητό.

Είχαν κυκλοφορήσει και τα πρώτα μείγματα μπαχαρικών όπως το Καρίνο, που ήταν η ευκολία της μαγείρισσας, στο άρτυμα του κοτόπουλου. 

Από αυτό λοιπόν το αγαπημένο φαγητό, ποτέ δεν διάλεγα το στήθος του κοτόπουλου.
Μου φαινόταν στεγνό, άνοστο, άγευστο και πάει λέγοντας…

Τα μπουτάκια κυνήγαγα και την ξεροψημένη ουρίτσα του.

Το ίδιο δε, έκανα και με την γαλοπούλα των Χριστουγέννων που λάτρευα την γέμισή της και το ξεροψημένο μπουτάκι της. Η μάνα μου, πρώτα την έβραζε για να είναι το κρέας της μαλακό. Το ζουμάκι γινόταν ελαφριά σούπα και μετά έμπαινε στον φούρνο για να ψηθεί παραγεμισμένη με κιμά, κουκουνάρια, κάστανα, σταφίδες, κεφαλοτύρι και όλα τα σχετικά μυρωδικά. Γεύσεις αλησμόνητες γιατί είναι συνδυασμένες με αγαπημένα πρόσωπα που μια παιδική ψυχή, τα αντιμετωπίζει αλλιώς.

Όλα αυτά για να καταλήξω να σας πω πως το κοτόπουλο φιλέτο, σήμερα το αγοράζω πολύ συχνά, μιας και με διευκολύνει στην καθημερινή  μαγειρική μου και πως τελικά μπορεί να γίνει πολύ νόστιμο αν του συμπεριφερθείτε με τον ανάλογο τρόπο :-))

Φιλέτο κοτόπουλου με πιπεριές, τζίντζερ και πικάντικο κατσικίσιο τυρί

2 φιλέτα κοτόπουλου,

3 πιπεριές κέρατο πράσινες, κομμένες σε μεγάλα κομμάτια.

3 πιπεριές κέρατο κόκκινες, επίσης κομμένες.

2 πατάτες, κομμένες σε μπαστουνάκια όχι πολύ λεπτά.

2 κουταλιές σούπας σάλτσα Teriyaki,

1 κουταλιά φρέσκο τριμμένο τζίντερ,

3 κουταλιές μαϊντανός ψιλοκομμένος,

ξύσμα και χυμός από ένα πορτοκάλι,

3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,

2 κουταλιές σάλτσα σόγιας,

πιπέρι, πάπρικα γλυκιά,

και μισό φλιτζάνι κατσικίσιο (πικάντικο αν είναι δυνατόν) τυρί τριμμένο με το χέρι,

Ξεπλένετε τα φιλέτα του κοτόπουλου και τα στεγνώνετε με χαρτί κουζίνας.

Αν είναι μεγάλα τα κόβετε στη μέση και κάθε μισό κομμάτι το κόβετε σαν το πόδι της χήνας (ή της πάπιας αν θέλετε) δηλαδή τρεις τομές χωρίς όμως να τα αποκόψετε τελείως μεταξύ τους. Αυτό το κάνουμε για να ψηθεί το φιλέτο και εσωτερικά λίγο πιο γρήγορα. Η μέθοδος δεν είναι δικιά μου, την είδα σε video του J. Oliver και μου άρεσε γιατί δίνει ωραία εμφάνιση και στο πιάτο.

Παίρνετε μιας σακούλα τροφίμων, βάζετε μέσα τα φιλέτα και τους ρίχνετε το ξύσμα του πορτοκαλιού και την σάλτσα Teriyaki. Κλείνετε καλά τη σακούλα. Και αφήνετε το φιλέτο να μαριναριστεί για μια ώρα.

Στη συνέχεια σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζετε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σοτάρετε τα φιλέτα κοτόπουλου από όλες τις πλευρές για να πάρουν χρώμα.

Μόλις αρχίσουν να ψήνονται ρίχνετε μέσα στο τηγάνι τις πατάτες φροντίζοντας να πάνε προς το πάτο του σκεύους για να μαγειρευτούν σωστά.

Προσθέτετε την σάλτσα σόγιας και λίγο νεράκι. Σκεπάζετε και αφήνετε για 7-8 λεπτά.

Κατόπιν προσθέτετε τις κομμένες πιπεριές, το τριμμένο τζίντζερ, τον χυμό του πορτοκαλιού, το πιπέρι και την πάπρικα. Ανακατεύετε και πάλι. Και αφήνετε να μαγειρευτούν όλα μαζί για 10 λεπτά

Τελευταία θα μπουν : o ψιλοκομμένος μαϊντανός και το κατσικίσιο τυράκι.

Θα δώσουν τόνο Μεσογειακό στο φαγητό που μοιάζει περισσότερο με Ασιατική γεύση.
Το πάντρεμα δικαιώνεται από το τελικό αποτέλεσμα, σας βεβαιώνω.

Αφήνετε το φαγητό να μαγειρευτεί για 15 περίπου λεπτά και να τραβήξει τα υγρά του.  Κλείνετε την φωτιά, το αφήνετε να ηρεμήσει και είναι έτοιμο προς κατανάλωση.

Υ.Γ. Όπως θα δείτε στο φαγητό δεν υπάρχει αλάτι. Η σάλτσα σόγιας είναι αλμυρή και το τυράκι μας επίσης, οπότε το αλάτι απλώς παραλείπεται. Και κατά το σερβίρισμά του, μπορείτε να τρίψετε επίσης λίγο τυράκι από πάνω για γεύση και τσαχπινιά.

Μελιτζανάτο κοτόπουλο κατσαρόλας...

Μελιτζάνες από τις γλάστρες μας!!!
Φέτος στην ταράτσα ο κύρης του σπιτιού φύτεψε: πιπεριές (επιτέλους όχι καυτερές - δύο χρονιές στη σειρά μόνον καυτερές από λάθος του φυτωρίου είχαμε....), μελιτζανιές, ντοματιές Σαντορίνης, δυόσμο (έχει προκόψει όσο δεν παίρνει τούτο το μυριστικό) και έχουμε και μια φραουλιά  (από τα προηγούμενα χρόνια ακόμη)  με μυρωδάτους καρπούς αν και μικρούς.
Η συγκομιδή άρχισε...
Και οι πρώτες μελιτζάνες γίνανε με κοτοπουλάκι.
Απλά πράγματα, νόστιμα, εύκολα και γρήγορα.
Αυτό που είχε σημασία, ήταν η χαρά που έκανε ο "περιβολάρης" για την συγκομιδή! 
Γιατί φυσικά είναι αλλιώς να φυτεύεις τα κηπευτικά σου στο χώμα και στο χωράφι σου ... κι' άλλο να τα βάζεις μέσα σε γλάστρες πάνω σε μια ταράτσα της πόλης!

Χρειάζεστε λοιπόν, ένα μέτριο κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες. Διαφορετικά κομμένα κομμάτια κοτόπουλο από τα μέρη που εσείς προτιμάτε.
3-4 μελιτζάνες,
2 φρέσκιες ντομάτες,
1 μέτριο κρεμμύδι,
1-2 σκελίδες σκόρδο
1 ποτηράκι κόκκινο κρασί,
αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, 4-5 κόκκους μπαχάρι, λίγο αποξηραμένο δυόσμο και ένα ξύλο κανέλλας.
Λίγο νεράκι ή ζωμό κοτόπουλου.

Πλένετε και καθαρίζετε τις μελιτζάνες και τις βάζετε για μισή με μια ώρα σε αλατόνερο να ξεπικρίσουν.
Όση ώρα αυτές περιμένουν, προχωράτε στα επόμενα βήματα.
Πλένετε και κόβετε το κοτόπουλο σε μερίδες.
Ψιλοκόβετε το κρεμμυδάκι.
Πλένετε, καθαρίζετε από την φλούδα και τους πολλούς σπόρους τις ντομάτες. Τις ψιλοκόβετε επίσης.
Σε βαθιά κατσαρόλα βάζετε ελαιόλαδο και το αφήνετε να ζεσταθεί καλά, προκειμένου να σοτάρετε το κοτόπουλο. Όταν πάρει χρώμα το βγάζετε και το τοποθετείτε σ' ένα μπολ ή πυρέξ.
Ρίχνετε μέσα στην κατσαρόλα το κρεμμύδι και τις σκελίδες του σκόρδου καθαρισμένες αλλά ολόκληρες. Μόλις το κρεμμύδι πάρει χρώμα, αφαιρείτε τελείως το σκόρδο από την κατσαρόλα.
Γυρίζετε το κοτόπουλο. Προσθέτετε την ντομάτα ρίχνετε και τα μπαχαρικά, το αλάτι και το κρασί και τα αφήνετε να πάρουν μια βράση για 5-6 λεπτά. Εκεί θα προσθέσετε και τις κομμένες μελιτζάνες αφού προηγουμένως τις ξεπλύνετε από το αλατόνερο.
Μαγειρεύετε σε μέτρια φωτιά για 3/4 της ώρα περίπου, μέχρι να μαλακώσει καλά το κοτόπουλο.
Δεν πολυανακατεύετε για να μην λιώσουν οι μελιτζάνες, απλώς κουνάτε ελαφρώς την κατσαρόλα σας.
Ενώ αν δείτε ότι χρειάζεται το φαγητό σας υγρό προσθέτετε λίγο νεράκι (ζεστό κατά προτίμηση) ή ζωμό κοτόπουλου αν έχετε.

Νόστιμο, εύκολο και γρήγορο στην προετοιμασία του φαγητό.
Συνοδεύεστε με ωραία βαρελίσια (σας παρακαλώ πολύ) φέτα και ψωμάκι, με την ελπίδα ότι θα σας  αρέσει. Στο σημείο αυτό, να σας πω ότι το φαγάκι μετά από το πρώτο 15 λεπτο μαγειρέματος, δηλαδή σοτάρισμα κοτόπουλου και προετοιμασία σάλτσας και μελιτζάνας, μπορείτε να το βάλετε στον φούρνο σε γάστρα ή βαθύ πυρέξ για να ψηθεί. Εσείς επιλέγετε το τι σας αρέσει περισσότερο.

Σπιτικό Κοτό-berger και λοιπές δημιουργίες

Κάποιες φορές τα καθημερινά φαγητά μας γίνονται έτσι λίγο πιο...συνδυαστικά και πιο τσαχπίνικα για να χαίρεται η μαγείρισσα και να κάνει και τους "πελάτες" της πιο χαρούμενους!
Τα σπιτικά ψωμάκια με διάφορα υλικά είναι μια από τις προσωπικές μου αδυναμίες.
Η αλήθεια είναι ότι με διευκολύνει και στην όλη διαδικασία το μηχάνημα του αρτοπαρασκευαστή, οπότε όταν έχω ένα τέτοιο "ζουμπουρλούδικο" ψωμάκι μπροστά μου κάνω διάφορα "σχέδια" για λογαριασμό του, χωρίς να το πολύ ρωτώ την άποψή του :-)))

Χθές έκανα ψωμάκια με αλεύρι ολικής συνδυασμένο με αλεύρι για όλες τις χρήσεις . Πρόσθεσα μέσα παπαρουνόσπορο, σουσάμι, αλατάκι, ζάχαρη και λίγο θυμάρι και έβγαλα ωραία, αφράτα και μυρωδάτα ψωμάκια.

Ωστόσο ετοίμαζα και φιλέτο κοτόπουλο σε μπουκιές, με πινελιά - ας πούμε Μεξικάνικη.
Που είσαι Ερμιόνη να με δεις ... με την αδυναμία που έχεις στα Μεξικάνικα!
Και καθώς το ετοίμαζα σκέφτηκα να τους κάνω bergers για βραδινό!

Έτσι αφού ετοίμασα το κοτόπουλό μου, μαγειρεύοντάς το μέσα στο αντικολλητικό wok με λίγο ελαιόλαδο, σάλτσα σόγια, worcestershire shauce (2 κουταλιές περίπου από το καθένα).
Καπνιστή πάπρικα, κύμινο, αλάτι και σκόνη σκόρδου (από μισό κουταλάκι κοφτό, απ΄ όλα).
Ένα καρότο σε ροδέλες (στην αρχή του σοταρίσματος, έτσι για περισσότερο χρώμα και γεύση).
Τέσσερεις φέτες ψιλοκομμένο μπέϊκον (για περισσότερη γεύση και άρωμα).
Και στο τέλος πριν κλείσω την φωτιά του πρόσθεσα φασόλια κόκκινα από κονσέρβα (που είχε ξεμείνει από κάτι συνδυαστικές σαλάτες) αφού προηγουμένως τα είχα καλά ξεπλύνει.

Τότε μου ήρθε το "φλας" να κρατήσω μερικές μπουκιές κοτόπουλου για να τις βάλω στο berger.

Πήρα τις μπουκιές τις έκοψα πιο ψηλές. Έφτιαξα μια ωραία σος με: 3 κουταλιές μαγιονέζα,
1,5 κουταλιά μουστάρδα, 1/2  κουταλάκι κάρυ, ελάχιστο πιπέρι και ένα μικρό ψιλοκομμένο ματσάκι μαϊντανό. Τα ανακάτεψα καλά μ' ένα κουτάλι και έτοιμη!

Άνοιξα στη μέση το ψωμάκι (αλλά όχι τελείως).
Στον πάτο του έβαλα 2 καλές κουταλιές της σούπας σος.
Από πάνω κάλυψα με κοτομπουκιές.
Πρόσθεσα και μια ωραία φέτα φρέσκιας ντομάτας ... και έτοιμο!

Και τα δύο φαγητά είχαν μεγάλη επιτυχία.  Στο δε, μαγειρεμένο κοτόπουλο για μένα και τον μικρό, είχε και έξτρα καλαμπόκι βρασμένο στο πιατάκι μας, μιας και μας αρέσει πολύ. Ό έταιρος της παρέας μας το θεωρεί τροφή για τις κοτούλες και δεν θέλει ούτε να το βλέπει!
Όλοι χαρούμενοι και ευχαριστημένοι, χωρίς πραγματικά πολύ κόπο.
Σας εύχομαι ένα ευχάριστο Σαββατοκύριακο και με όσο το δυνατό άγχος :-))

Κοτοπουλάκι με επιρροές Ανατολής

Πάει και το Πάσχα... μπαίνουμε πια σε τροχιά για τα επόμενα όμορφα της χρονιάς.

Συνήθως αυτά, έρχονται με τον προγραμματισμό της όποιας θερινής ανάπαυλας.

Αλλά μέχρι τότε η διατροφή  μας θα μπει και πάλι στον αστερισμό της «κανονικής» κατανάλωσης τροφίμων και υλικών, με πρώτο και καλύτερο το κοτοπουλάκι!

Φιλέτα κοτόπουλου που είχαν επιρροές Ανατολής και ετοιμάστηκαν κάπως έτσι:

(υλικά για 5-6 άτομα)

2 μεγάλα φιλέτα κοτόπουλου,

1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο,

1 πιπεριά Φλωρίνης επίσης ψιλοκομμένη,

½ κουταλιά σπόρους κόλιανδρου καλά κοπανισμένους,

1 κουταλιά πάπρικα γλυκιά,

½ κουταλιά πάπρικα καπνιστή,

1 ποτηράκι κρασιού σόγια sauce,

1 ποτηράκι worcestershire sauce,

3 κουταλιές σουσάμι,

αλάτι, πιπέρι,

και ελαιόλαδο.

Πλένετε τα φιλέτα και τα κόβετε με κοφτερό μαχαίρι σε μικρά κομμάτια αφαιρώντας το κεντρικό τους κόκκαλο.

Σε γουόκ ή βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζετε λίγο ελαιόλαδο.

Μόλις κάψει ελαφρώς ρίχνετε μέσα στο ψιλοκομμένο κρεμμύδι μέχρι να γυαλίσει. Συνεχίζετε με τα κομματάκια πιπεριάς, μέχρι να αρχίσει να μαλακώνει. Μόλις πάρει να μαλακώνει ρίχνετε το κοτόπουλο παρέα με όλα τα μπαχαρικά, το σουσάμι και τις σως. Ανακατεύετε συχνά με ξύλινη κουτάλα και μέχρι να αρχίσει το κοτόπουλο να ψήνεται. Στο σημείο αυτό ρίχνετε αλάτι και πιπέρι (μην το παρακάνετε όμως) και αφήνετε να μαγειρευτεί για 6-7 λεπτά ακόμη.

Σβήνετε τη φωτιά αφήνετε κάπως το φαγητό να ηρεμήσει και είστε έτοιμοι.

Συνοδεύετε  με σάλτσα γιαουρτιού και πιτούλες για σουβλάκια ή αραβικές.

Για την σάλτσα χρησιμοποίησα:

¼ γιαούρτι στραγγιστό,

3 κουταλιές μουστάρδα,

2 κουταλιές κέτσαπ,

1 κουταλάκι κοφτό πάπρικα

και 2 κουταλιές ελαιόλαδο,

Σε μπολ βάζετε όλα μαζί τα πιο πάνω υλικά και χτυπάτε καλά να ενωθούν ομοιόμορφα. 

Σερβίρετε πάνω σε πίτα με μια καλή στρώση σάλτσας γιαουρτιού πάνω στην οποία θα αναπαυθεί (έστω και για λίγο) το  μαγειρεμένο  κοτόπουλάκι σας.

Καλή σας απόλαυση και καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε όλοι μας.

Πετεινάρι κοκκινιστό και κάπως διαφορετικό...

Κι ένα μαύρο πετεινάρι κικιρίκου την κορτάρει,

κικιρίκου την κορτάρει ένα μαύρο πετεινάρι! 

Την κότα υποτίθεται και όχι την κατσαρόλα μου στην οποία και βρέθηκε, όπως άλλωστε και παλαιότερα η ζουμπουρλούδικη κοτούλα μας.
Απομακρύνθηκε κι' αυτός έρμος από το κοτέτσι του. Τι το ήθελε; Ας πρόσεχε...
Και επειδή  κάποιοι σιγά-σιγά απομακρύνονται από τα κρεατικά (για όσους αντέξουν και τις 40 μέρες) αυτή είναι η τελευταία ευκαιρία της συνταγής... διαφορετικά πια μετά το Πάσχα!

Πετειρνάρι (κόκκορας) κοκκινιστό,  αλλά λίγο διαφορετικό

Τούτο το φαγητό, είναι πολύ παραδοσιακό τουλάχιστον στα δικά μας "καταυλακιώτικα" εδάφη. Γίνεται με μακαρόνια χοντρά την μέρα της Πρωτοχρονιάς και μπόλικο κεφαλοτύρι από πάνω.
 Όμως εγώ επειδή έτσι τον είχα ήδη  φτιάξει  την Πρωτοχρονιά, το πρόσφατο πεσκέσι που μου ήρθε από το πεθεροχώρι, το έκανα κάπως διαφορετικά.
Ο κόκορας κόπηκε σε μερίδες. Ξεπλύθηκε και αφαιρέθηκαν όλα τα περιττά λίπη του.
Επίσης έβγαλα και την πέτσα που είναι σαφώς χοντρή και δεν έχει και καμμιά ιδιαίτερη αξία για το φαγητό μας. Τον έβαλα να κάτσει μέσα σε μπόλικο κόκκινο κρασί για 6-7 ώρες, στο οποίο πρόσθεσα  μια καλή κουταλιά δεντρολίβανο ξερό, μερικούς κόκκους μπαχάρι και λίγο κουρκουμά.
Κατά την διάρκεια του μαριναρίσματος τον γύρισα 2 φορές από όλες τις πλευρές του.

Και όταν ήρθε η ώρα του μαγειρέματος η διαδικασία  πραγματοποιήθηκε ως εξής:  μέσα σε βαθιά κατσαρόλα έβαλα ελαιόλαδο να κάψει.  Σοτάρισα τον κόκορα απ' όλες τις πλευρές, αφού τον είχα αφαιρέσει από την μαρινάδα του και στη συνέχεια πρόσθεσα μέσα στην κατσαρόλα:
1 ποτήρι (νερού) χυμό ντομάτας,
1 ποτήρι νερό,
1 ποτήρι (κρασιού) κρασάκι κόκκινο Αύγουστος 2011(το ίδιο κρασί με το οποίο τον συνοδεύασαμε)
1/2 κουταλάκι πάπρικα καπνιστή,
1/2 κουταλάκι κάρυ,
1/2 κουταλάκι κουρκουμά,
1/2  κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
1/2 κουταλάκι αλάτι χοντρό.
Από πάνω πρόσθεσα 4 πατάτες κομμένες σε κύβους και φρόντισα να σκεπάζονται καλά από τα υγρά του φαγητού μου.
Μαγειρεύτηκε σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για μία ώρα περίπου, μέχρι που είχαν μαλακώσει καλά, τόσο το πετεινάρι όσο και οι πατάτες μου.
Τέλεια αρωματισμένος από τα μπαχαρικά του αλλά και το δεντρολίβανο.
Συνοδεύτηκε από δροσερή πράσινη σαλάτα, πικάντικη φετούλα και κρασάκι κόκκινο
Αύγουστος 2011.
Πιστεύω πως αξίζει να κάνετε μια δοκιμή.

Άγχη, απάτες, φτερά και πούπουλα…με μυρωδάτο κοτόπουλο για κατάληξη!

Οι μέρες που περνούμε είναι καθ’ όλα πιεσμένες.

Δεν ξέρω και δεν μπορώ ούτε σκέψη να κάνω για το πότε και με ποιο τρόπο θα ξεφύγουμε από την «κατάθλιψη» και την «ψυχασθένεια» που ζούμε.

Βλέπω κάποιες στιγμές ανθρώπους να χαμογελούν ή να γελούν με την καρδιά τους (στιγμές όμως) και σκέφτομαι πότε θα ξαναβρούμε αυτόν τον ρυθμό ζωής;

Δηλαδή να βλέπεις κάποιον να χαμογελά και να χαίρεσαι για λογαριασμό του.

 Όχι να τον κοιτάς με μισό μάτι, γιατί μοιάζει ντε και καλά να «ζει στον κόσμο του»!

Σαν να μην φτάνουν όλα αυτά, έχουμε και τις «κομπίνες» που στήνονται σε βάρος μας, από το πουθενά και με όποιον «επιτήδειο» τρόπο γίνεται.

Εδώ απλώς θα σας πω, να κοιτάτε με προσοχή τις χρεώσεις στα κινητά σας τηλέφωνα!

Προσωπικά μπήκα σε μια περιπέτεια, αλλά επειδή είμαι και λίγο «τρελή» το πράγμα δεν θα το αφήσω εντελώς στην τύχη του. Δεν φαίνεται να υπάρχει τρόπος προστασίας, αλλά υπάρχει πάντα ένας τρόπος «φρεναρίσματος».

Μ’ όλα αυτά λοιπόν να συμβαίνουν... που καιρός για πολλά μαγειρέματα και εμπνεύσεις. Αλλά δεν μπορεί και το φαγάκι μας να γίνει «άχυρο» έτσι γιατί ο καθένας θεωρεί πως μπορεί να μας «κάτσει» στον σβέρκο ή να μας «δουλεύει» μέσα στα μούτρα μας. Αυτή ήταν η αντίδρασή μου τουλάχιστον μετά από μια ακόμη δύσκολη μέρα.

Εύκολο φαγητό, αλλά γευστικό και μυρωδάτο.
Κοτόπουλο με πολύχρωμες πιπεριές και πατάτες αλλά με πολλά αρωματικά.

Χρησιμοποιήθηκαν 3 μπούτια από κοτόπουλο (ολόκληρα όχι μόνον τα κοπανάκια) για 3 μερίδες φαγητού (εσείς προσαρμόζετε ανάλογα με τα άτομα για τα οποία μαγειρεύετε).

5 πατάτες κομμένες σε χοντρές ροδέλλες, 3 πιπεριές χρωματιστές (κόκκινη, κίτρινη, πορτοκαλί) χυμός από 1 λεμόνι και 1 πορτοκάλι, το ξύσμα από το πορτοκάλι και αρτύματατα: πιπέρι μαύρο, κουρκουμάς, κάρυ, αλάτι, σκόνη σκόρδου και ρίγανη.

Και τέλος ελαιόλαδο και νεράκι.

Καθαρίζετε και πλένετε τα μπουτάκια. Τα βάζετε σε ταψί φούρνου και γύρω-γύρω βάζετε τις ροδέλες πατάτας, τις πιπεριές σε χοντρούτσικα κομμάτια και πασπαλίζετε με τα μπαχαρικά και τα μυρωδικά  (ξύσμα και ρίγανη) περιχύνετε με το χυμό λεμονιού-πορτοκαλιού και  τέλος προσθέτετε το ελαιόλαδο και το νεράκι.

Το ταψί στο φούρνο και ψήσιμο με αέρα στους 190 βαθμούς για 40 λεπτά περίπου.

Στο διάστημα αυτό γυρίζετε τα μπουτάκια για να ψηθούν καλά και από τις δύο πλευρές και κοιτάτε αν το φαγητό σας είναι καλό ως προς τα υγρά του, έτσι ώστε να ψηθούν ευπρεπώς οι πατάτες.

Καλή όρεξη…και καλά ξεμπερδέματα με τα κάθε λογής προβλήματα που έχουν πέσει στα κεφάλια μας.

ΜΑΓΕΙΡΕΥΟΥΜΕ ΕΛΛΗΝΙΚΑ. Μια κότα στρουμπούλη... αλλά και παραδοσιακή

Μια κότα στρουμπουλή, μια κάτασπρη πουλάδα

ξεκίνησε η τρελή για βόλτα στη λιακάδα

Κι ένα μαύρο πετεινάρι κικιρίκου την κορτάρει

κικιρίκου την κορτάρει, ένα μαύρο πετεινάρι....

Το μήνυμα κυρίες και κύριοι, είναι ότι η κότα και το κοκκοράκι, μπορούν να έχουν την τιμητική τους θέση στα γιορτινά σας καλέσματα, μαγειρεύοντας ελληνικά και παραδοσιακά. 

Ο κοκκινιστός κόκκορας της Μπέττυ είναι παραδοσιακό πιάτο των εορτών Χριστουγέννων και Πρωτοχρονιάς τουλάχιστον στην νότια Πελοπόννησο, αλλά νομίζω πως και σε άλλα μέρη.

Η κότα η στρουμπουλή δε, αφού μας δώσει με το βράσιμό της ωραίο ζουμάκι που γίνεται μια ελαφριά κοτόσουπα ως πρώτο πιάτο του τραπεζιού, συνεχίζει την πορεία της προς το τραπέζι μας, παίρνοντας με την αξία της την θέση της γαλοπούλας (που δεν είναι καθαρά ελληνικό πιάτο των ημερών). 

Γίνεται γεμιστή, με ότι εσείς προτιμάτε, αλλά γίνεται επίσης υπέροχη στην γάστρα με πορτοκάλι και λεμόνι παρέα με πατατούλες.

Και εξηγούμαι. 

Λαμβάνετε μια κότα γύρω στα 2 κιλά (η τιμή είναι και πιο φθηνή από της γαλοπούλας, ξέρετε..). 

Την πλένετε, την καθαρίζετε και την βάζετε να βράσει προκειμένου το ζουμάκι της να το χρησιμοποιήσετε για να φτιάξετε σουπίτσα. 

Μην την παραβράσετε βεβαίως, γιατί μετά θα μπει στον φούρνο. 

Την αποσύρετε απο το βράσιμο και με πολύ προσοχή γιατί ζεματάει την τοποθετείτε μέσα σε μια γάστρα  όπου και την αφήνετε λίγο να ηρεμήσει.

Κατά τον χρόνο που εκείνη ηρεμεί, εσείς ετοιμάζεστε να την κάνετε με τα πορτοκάλια!

2 μικρά πορτοκάλια πλυμένα καλά και κομμένα στην μέση,

1 κρεμμύδι καθαρισμένο και κομμένο σε 4 χοντρά μεγάλα κομμάτια,

2 σκελίδες σκόρδο καθαρισμένες και ολόκληρες,

1 μπουκετάκι από φρέσκα βότανα όπως: μαντζουράνα, φασκόμηλο, λούϊζα που θα τα δέσετε με σπάγγο μαγειρικής.

1 κουταλάκι μείγμα μπαχαρικών για κοτόπουλο (πολύ γνωστό νομίζω),

αλάτι, πιπέρι μαύρο φρεσκοτριμμένο,

Σην κοιλίτσα της κότας πασπαλίζετε το μείγμα των μπαχαρικών, βάζετε μέσα τα κομμένα πορτοκάλια,τα κομμάτια κρεμμυδιού, τις σκελίδες του σκόρδου, παρέα με τα φρέσκα βότανα. 

Δένετε τα ποδαράκια της με σπάγγο, και αμέσως μετά την λούζεται με χυμό από δύο πορτοκάλια, ένα λεμόνι, μισό ποτήρι λευκό κρασί, μισό ποτήρι ελαιόλαδο, δύο κουταλιές μέλι και δύο κουταλιές μουστάρδα ανακατεμένες με λίγο χλυαρό νερό. Της κάνετε ένα ελαφρό μασαζάκι με τα χεράκια σας πασπαλισμένα με αλάτι και πιπέρι (κατά τα γούστα σας, αλλά όχι πάρα πολύ).

Τέλος, την στολίζετε με τις κομμένες πατατούλες σε ότι σχήμα προτιμάτε. Εμένα μου αρέσουν και σε χοντρούτσικες ροδέλλες, τις οποίες επίσης λούζετε με το ίδιο ζουμάκι και τις πασπαλίζετε και με αποξηραμένα μυρωδικά.

Σκεπάζετε την γάστρα και την βάζετε στον φούρνο για 35 περίπου λεπτά (δεδομένου ότι είναι ήδη βρασμένη η κοτούλα μας), στα 35-40  λεπτά αφαιρείτε το καπάκι και ψήνετε το φαγητό μέχρι να ροδίσει πια για κανένα δεκάλεπτο ίσως λίγο ακόμη.

Στο σημείο που θα αφαιρέσετε το καπάκι, θα ρίξετε μέσα στην γάστρα και χοντροκομμένα κομματάκια από κεφαλοτύρι ελληνικό. Και ίσως να χρειαστεί και λίγο υγρό ακόμη, θα το δείτε με το μάτι πια οπότε προσθέστε λίγο λαδάκι με πορτοκάλι ανακατεμένα.

Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας και ελπίζω η Λίλα να θεωρήσει αυτήν την συνταγή παραδοσιακή.  Η μάνα μου έφτιαχνε συχνά κότα γεμιστή ή πορτοκαλάτη τέτοιες μέρες. Δεν είχε βέβαια γάστρα, οπότε σκέπαζε όλο το ταψί της με 2-3 φύλλα λαδόχαρτο χοντρό και από πάνω αλουμινόχαρτο.

Γευστικά Αρωματικά Μπουτάκια

Ομολογώ ότι «βαριέμαι» αρκετά τον τελευταίο καιρό να μαγειρεύω.
Με έπιασε μάλλον η Άνοιξη που χτυπάει την πόρτα και τα παράθυρά μας…Όλες οι φρέζιες έχουν ανθίσει στις ζαρτινιέρες του μπαλκονιού μου καθώς και τα ζουμπούλια μου! Ωραία εικόνα. Αλλά είναι και η κούραση που μας έφεραν κάτι αρρώστιες με ξενύχτια, οπότε τα πράγματα είναι κάπως οριακά.

Το θέμα βέβαια είναι ότι «βαριέμαι» και τις ίδιες γεύσεις στα πιάτα…Οπότε εκεί πια του δίνω και καταλαβαίνει. Ότι μου έρθει στο μυαλό το κάνω…κι’ αν τρώγεται το αποτέλεσμα έχει καλώς, αλλιώς ας πρόσεχα (εγώ και η παρέα μου στο σπίτι)!

Όμως τα μπουτάκια κοτόπουλου που έφτιαξα χθες μύριζαν πολύ ωραία (δεν τα έχω δοκιμάσει ακόμη, το απόγευμα θα ξέρω) και έτσι γράφω την συνταγή για να μην την ξεχάσω σε περίπτωση που θελήσω να την επαναλάβω.

Πλένετε καλά τα μπουτάκια και τα σωτάρετε σε καυτό ελαιόλαδο.
Σε βαθύ μπολ αναμειγνύετε τώρα : ένα κεσεδάκι γιαούρτι, τριμμένο σκόρδο (σε σκόνη ή λιωμένο καλά με στο μπλέντερ) ένα κουταλάκι του γλυκού περίπου σε ποσότητα. Μισό κουταλάκι καπνιστή πάπρικα, δύο κουταλάκια του γλυκού τριμμένο δυόσμο και ένα ποτηράκι λευκό κρασί.
Αφού ροδίσετε τα μπουτάκια από όλες τις πλευρές τα περιχύνετε με το γιαουρτένιο μείγμα και τα αφήνετε να σιγοβράσουν μέσα στην σάλτσα τούτη πασπαλίζοντας προς το τέλος με αλατάκι και πιπεράκι. Σε 3/4 της ώρας περίπου θα είναι έτοιμα.

Συνοδεύονται ωραία με πατατούλες βραστές που θα τις σπάσετε με το πιρούνι και θα τις γαρνίρετε με την υπόλοιπη μυρωδάτη σάλτσα από τα μπουτάκια σας.

Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.

Η σάλτσα είναι που κάνει την διαφορά

Το κοτόπουλο προσωπικά το συμπαθώ ιδιαίτερα, γιατί μου δίνει την δυνατότητα να κάνω αρκετά πειράματα μαζί του σε σχέση με την γεύση του.

Τούτη λοιπόν την Κυριακή τα έτοιμα κομμένα μπούτια κοτόπουλου που είχα, θέλησα να τα κάνω «κάπως».Αυτό το κάπως μεταφράστηκε σε μπουτάκια κοτόπουλου στο φούρνο με σάλτσα γιαουρτιού και όχι μόνον θα έλεγα, μιας και η σάλτσα είναι που κάνει την διαφορά.

Λοιπόν αφού έπλυνα καλά τα μπουτάκια μου (μιλάμε για ολόκληρο το μηρό πάντα) τα έβαλα στο ταψί μου με ψιλοκομμένο κρεμμύδι (1 μέτριο κρεμμύδι) καθώς και φρέσκια ντομάτα κομμένη (2 ντομάτες μέτριες επίσης σε μέγεθος) σε κομματάκια χωρίς τους σπόρους και τα υγρά τους. Τα αλάτισα και τα «έλουσα» στην κυριολεξία με την ακόλουθη σάλτσα:

1 κεσεδάκι γιαούρτι πλήρες,
½ ποτηριού γάλα εβαπορέ,
½ ποτηριού ντομάτα σάλτσα,
1/3 ποτηριού ελαιόλαδο,
2 ποτήρια νερό χλιαρό,
χυμό από ένα πορτοκάλι,
πιπέρι,
κάρυ,
μοσχοκάρυδο τριμμένο,
ρίγανη,
σκόρδο σε σκόνη.

Τα αρωματικά είναι θέμα διάθεσης και γούστου θα έλεγα, αλλά ταίριαξαν ιδιαίτερα με το σύνολό μου. Όλα τα υλικά της σάλτσας τα ανακάτεψα καλά ώστε να έχω ένα ομοιογενές αποτέλεσμα και την έβαλα πάνω στα μπουτάκια. Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 Βαθμούς περίπου για μία ώρα και 10 λεπτά.Αποτέλεσμα, ένα πολύ γευστικό κοτόπουλο με πολύ ωραία σάλτσα που συνόδευσε ωραία το άσπρο πιλάφι μας.

Απλώς από καιρό σε καιρό, θα πρέπει να γυρίζετε μέσα στο ταψί σας τα κομμάτια κοτόπουλου για να ψηθεί ομοιόμορφα και να παίρνει τα αρώματα της σάλτσας αλλά και να ανακατεύετε λίγο την σάλτσα μιας και έχει την ιδιαιτερότητα να πήζει σχετικά γρήγορα.