Μπακαλιάρος Φούρνου

Ο παστός μπακαλιάρος είναι ένα ψάρι που συνήθως τον σκεφτόμαστε ως "επετειακό" φαγητό για του Ευαγγελισμού, το Σάββατο των Βαϊων κ.λ.π.  Όμως στο σπίτι, μας αρέσει και άλλες εποχές του χρόνου ή σαν εναλλακτική για ένα γεύμα ψαριού όταν δεν έχω κάποια άλλη επιλογή.
Τον ξαλμυρίζω και μετά τον βάζω στην κατάψυξη για οπότε τον χρειαστώ...
Τον βγάζω αποβραδίς και έτοιμος προς χρήση...
Η αλήθεια δε είναι... πως προσπαθώ να αποφεύγω την τηγανιτή εκδοχή του (κάτι που προτιμά το μεγάλο αφεντικό της οικογένειας) οπότε και βρίσκω άλλο τρόπο να του τον παρουσιάζω κάθε φορά, ώστε να μην με "γκρινιάζει" :-))

Πρόσφατα λοιπόν έφτιαξα μπακαλιάρο σε μια πολύ ελαφριά εκδοχή ενός πιάτου πλακί που έγινε με πολύ φρέσκα υλικά.

Υλικά για 2 άτομα (εσείς διαμορφώνετε ανάλογα τις δόσεις σας)

2 μέτρια φιλέτα μπακαλιάρου ξαλμυρισμένου
(με βάρος περίπου 700 γραμ. σε σύνολο)
4-5 κρεμμυδάκια στιφάδου κομμένα σε ροδέλες,
1 κουταλάκι κοφτό πάπρικα καπνιστή (ή γλυκιά)
1/3 κοφτό κουταλάκι πιπέρι τριμμένο,
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο (μόνον τα φύλλα)
4 κουταλιές σπιτική σάλτσα ντομάτας (είχε ήδη φτιάξει από τις προηγούμενες ημέρες)
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
2 μανταρίνια για τον χυμό τους.
(Προσοχή δεν χρησιμοποιούμε καθόλου αλάτι στο συγκεκριμένο φαγητό, καθώς ο μπακαλιάρος αν και ψαλμυρισμένος είναι αρκετά αλατισμένος).

Αφού η προετοιμασία για τα επιμέρους υλικά είχε ήδη ολοκληρωθεί (ξαλμύρισμα, ξεπάγωμα,
κρεμμυδάκια καθάρισμα και κόψιμο. Σάλτσα ντομάτας) πέρασα κατευθείαν στο στήσιμο του φαγητού μέσα στο ταψί μου.

Το ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος στο οποίο έκανα ένα "στρωματάκι" από ροδέλες κρεμμυδιού.
Πάνω τους ξάπλωσα τα φιλέτα του μπακαλιάρου με το δέρμα προς τα κάτω (πάνω στα κρεμμύδια δηλαδή).

Από πάνω πάλι λίγα κρεμμυδάκια και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό.
Πασπάλισα με την πάπρικα και το πιπέρι και ολοκλήρωσα με την σάλτσα ντομάτας, το ελαιόλαδο και τον χυμό από μανταρίνια.

Έβαλα το ταψί μου σε μια νάυλον σακούλα την έδεσα (μην μυρίσει και το ψυγείο...) και την έβαλα στο ψυγείο για 2 ώρες, έτσι ώστε να ενωθούν τα αρώματα των υλικών μου αλλά και να μαριναριστεί κάπως το σώμα του ψαριού.

Κατόπιν έψησα (αφαιρώντας φυσικά την σακούλα) σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα για 20 λεπτά.
Έτοιμο!

Φαγητό θαυμάσιο για όσους τα πάνε καλά με το συγκεκριμένο ψάρι.
Με το που το σηκώνεις στο πιρούνι είναι ζουμερό, άσπρο και απολαυστικό ενώ με αυτόν τον τρόπο μαγειρέματος "φεύγει" τελείως και το δέρμα του ψαριού όταν πάρεις μεζέ με το πιρούνι.
Παρέα με πράσινη σαλάτα, ψωμάκι, λίγο κρασάκι έχετε εμπρός σας είναι ένα ωραιότατο γεύμα.
Δοκιμάστε το χωρίς επιφυλάξεις.
Καλή Δύναμη εύχομαι σε όλες και όλους.

Τραγανά μπισκότα Μελιού

Μια ξαφνική γαστρεντερίτιδα του μικρού μας, έκανε το πρόγραμμα των τελευταίων δύο ημερών άνω-κάτω...
Άλλα ήθελα να κάνω, άλλα έκανα...
Άλλα ήθελα να μαγειρέψω...άλλα έφτιαξα...και το πράγμα πάει λέγοντας....
Όμως φαίνεται πως το πέρασε ελαφρά και μοιάζει να επανέρχεται... σε σχέση με άλλα κρούσματα που άκουσα.
Οπότε κι' εγώ για να "χαλαρώσω" είπα να φτιάξω κάτι στα γρήγορα καθώς ήθελα να εκτονώσω και την "ψυχική" μου κούρασή, πέρα από την σωματική!
Το πιο γρήγορο που μου ήρθε στο μυαλό ήταν τα μπισκότα.
Τα μπισκότα που είναι συνεχώς επίκαιρα και στο φόρτε τους καθώς πλησιάζουν οι μέρες προς τα Χριστούγεννα.
Στο σπίτι μας βέβαια, είναι στο φόρτε τους όλες τις εποχές του χρόνου, καθώς τα έχουμε σε πρώτη "ζήτηση" για το πρωινό ή απογευματινό μας ρόφημα...οπότε και μπήκα στην ενεργό παραγωγή άμεσα.

Με μπόλικο μέλι και  αρκετό ξύσμα φρέσκου πορτοκαλιού κατάφερα να τα κάνω άκρως αρωματικά, οπότε τα τρία ταψιά του φούρνου μου (μέτρο μέτρησης ...) θα μας φτάσουν για 2-3 μέρες, ελπίζω :-)

Τραγανά Μπισκότα Μελιού

Χρησιμοποίησα για 3 κλασσικά ταψιά φούρνου
1,5 κούπα μέλι πορτοκαλιάς ή ανθέων,
1/3 κούπας πετιμέζι (που μου είχε μείνει)
1 φλιτζάνι αλεσμένο αμύγδαλο (ή φουντούκι αν θέλετε)
1/2 φλιτζάνι καβουρδισμένο σουσάμι,
2 πορτοκάλια για το ξύσμα τους και τον χυμό τους,
1 κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
1 κοφτό κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
και 2 κουταλιές λιωμένο βούτυρο αγελάδος.

Σ' ένα βαθύ μπολ έριξα όλα τα υγρά υλικά και ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη.
Κατόπιν πρόσθεσα το ξύσμα πορτοκαλιού, την βανίλια, το σουσάμι και το αλεσμένο αμύγδαλο.

Τελευταίο ενσωμάτωσα στο μείγμα μου το αλεύρι που είχα ανακατέψει προηγουμένως με το μπέικιν πάουντερ.
Ζυμώνοντας αρχικά με τον αυγοδάρτη και μετά με το χέρι κατέληξα σε μια ωραία και λίγο ελαστική ζύμη.

Την άφησα στο ψυγείο για 2 ώρες και μετά άνοιξα κομμάτια πάχους ενός (1) εκατοστού με το μικρό ξύλινο ρολάκι μου.
Αντί για άλλο κουπ πατ, χρησιμοποίησα ένα μικρό ποτήρι του κρασιού και όλα τα μπισκότα μου έγιναν στρογγυλά.

Σε ταψιά στρωμένα με χαρτί ψησίματος, μικρή απόσταση μεταξύ τους και μετά ψήσιμο στους 170 βαθμούς με αέρα για 8-10 λεπτά, μέχρι δηλαδή που άρχισαν να ροδίζουν.

Ωραία απόλαυση για μικρούς και μεγάλους σίγουρα, ενώ πρέπει να σημειώσω πως την επόμενη μέρα έχει αναδειχτεί πλήρως το άρωμα τους και είναι ακόμη πιο γευστικά.

Γρήγορη μπουγάτσα ...για την υπογλυκαιμία

Τα φύλλα κρούστας που έχουν περισσέψει, τυλιγμένα καλά σε μεμβράνη φαγητού και μετά σε μια ναυλον σακούλα επίσης καλά κλεισμένη, μπορούν να διατηρηθούν μια χαρά στην συντήρηση του ψυγείου για 5-6 ημέρες. Αν  λοιπόν σας έχει μείνει φύλλο κρούστας από μια πίτα και θέλετε να γλυκαθείτε... μια γρήγορη και εύκολη μπουγάτσα είναι ότι πρέπει, ειδικά το απογευματάκι που η υπογλυκαιμία έχει κάνει την εμφάνισή της ;-))

Παραλλαγές για γρήγορη μπουγάτσα θα βρείτε αρκετές αν ψάξετε σε όλα τα μαγειρικά blogs και sites, προσωπικά επέλεξα αυτήν που χρησιμοποιεί ζαχαρούχο γάλα, καθώς είχα διαθέσιμο.

Τα υλικά που χρησιμοποίησα ήταν:
1/2 πακέτο φύλλο κρούστας (όχι το χοντρό)
1 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
1 φορά το κουτί του γάλακτος γεμάτο νερό,
1 φορά το κουτί του γάλακτος γεμάτο γάλα φρέσκο,
1 λοβό βανίλιας (τα σποράκια του)
3 κουταλιές σιμιγδάλι ψιλό,
2 αυγά μεγάλα,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι ακέρωτο,
80 γραμ. βούτυρο για το ταψί και τα φύλλα
15 γραμ. βούτυρο για την κρέμα.

Για την εκτέλεση:
Αρχικά σε μια κατσαρόλα έβαλα το ζαχαρούχο με το νερό και το φρέσκο γάλα να ζεσταθούν και να ανακατευτούν σε μέτρια προς χαμηλή φωτιά. Έριξα μέσα τα σποράκια βανίλιας και το ξύσμα πορτοκαλιού και ανακάτεψα καλά.

Στη συνέχεια πρόσθεσα το σιμιγδάλι λίγο-λίγο και πριν δείξει το μείγμα ένδειξη βρασμού το κατέβασα από την φωτιά. Είναι σαν μια ελαφριά κρέμα.

Σ' αυτό το σημείο έριξα και τα 15 γραμ. βούτυρο, που αναλογούσε στη κρέμα, και νέο ανακάτεμα.

Άφησα λίγο να κρυώσει και μ' ένα κουταλάκι πήρα λίγο μείγμα και το ανακάτεψα με τ' αυγά, αφού προηγουμένως τα είχα χτυπήσει καλά μέσα στο μπολ τους.

Εδώ χρησιμοποίησα την λογική του αυγολέμονου. Λίγο ζεστό μείγμα στο αυγά, χτύπημα και μετά το μείγμα αυγών μέσα στην χλιαρή κρέμα, έτσι ώστε να μην έχουμε "ψήσιμο" του αυγού όταν θα βρεθεί μέσα στη ζεστή κρέμα. Καλό ανακάτεμα και πάλι ώστε να ενωθούν όλα τα υλικά αρμονικά.

Κατόπιν πήρα τα φύλλα κρούστας.
Σε καλά βουτυρωμένο ταψί 25αρι, έκοβα φύλλα σε κομμάτια και φρόντισα να καλύψω τον πάτο του αλλά και να έχω αρκετό φύλλο παντού, ομοιόμορφα στρωμένο.

Έλιωσα το βούτυρο μου και το έχυσα σιγά-σιγά πάνω σε όλα τα φύλλα, φροντίζοντας να βραχούν όλα. Αμέσως μετά έψησα τα φύλλα (μόνον τα φύλλα) με αέρα στους 170 βαθμούς μέχρι που ρόδισαν ελαφρώς.

Έβγαλα το ταψί με προσοχή από τον φούρνο και από πάνω έριξα την κρέμα που είχε στο μεταξύ ετοιμαστεί, φροντίζοντας  και αυτή τη φορά να πάει μείγμα παντού πάνω στα φύλλα μου.

Έψησα και πάλι αέρα για 15 λεπτά μέχρι που η κρέμα άρχισε να σταθεροποιείται και να ροδίσει.

Έκλεισα τον φούρνο, άφησα 5 λεπτάκια να σταθεί, έκοψα κομμάτια τριγωνικά και πασπάλισα με μπόλικη ζάχαρη άχνη και κανέλα ανακατεμένες.

Φλιτζάνι καφές από δίπλα... και όλα φάνηκαν γύρω μας πιο γλυκά :-)).
Καλό σας βράδυ, καλή Κυριακή και καλή απόλαυση αν αποφασίσετε να την κάνετε.

"Αρωματικό" χοιρινό

Το έχω γράψει και στο παρελθόν...με ορισμένα κρεατικά δεν τα πάω και πολύ καλά, αντίθετα με το έτερο μου ήμισυ που χωρίς κρέας είναι σαν να μην έχει φαγητό εμπρός του.
Το χούι μου δε, το έχει πάρει και το παιδάκι μας... οπότε πρέπει πάντα να έχω μια ειδική συμπεριφορά σε ότι αφορά το κρέας που σερβίρω στο τραπέζι μας.

Πρόσφατα στα όρια της γειτονιάς μας, άνοιξε ένα νέο κρεοπωλείο με την επωνυμία Κρεατόκοσμος (δεν το βρίσκω και πολύ εύηχο ομολογώ, αλλά έχει ωραία παρουσία και ευγενικό προσωπικό) απέναντι από τον σταθμό του Μετρό Ανθούπολη.
Έχει δε και πολύ καλές τιμές, εναλλάσσοντας τις προσφορές του σε τακτικά χρονικά διαστήματα.
Έτσι λοιπόν αγόρασα πολύ ωραία Ροπαλάκια Γαλοπούλας (1.50 το κιλό) Ιταλίας αλλά και σπάλα χοιρινή Ελληνική (4.70 το κιλό) ενώ οι μπριζόλες λαιμού (2.39 το κιλό) ήσαν εξίσου δελεαστικές.
Βρίσκει ο πελάτης ότι τραβάει η ψυχή του και βεβαίως έχει κανείς την δυνατότητα να κάνει και κάποια ειδική παραγγελία αν το επιθυμεί.

Με το που έφθασε η χοιρινή σπάλα, στο σπίτι, κομμένη σε κομμάτια ήδη από την κυρία που με εξυπηρέτησε, χωρίστηκε στα δύο γιατί ήταν αρκετή ως ποσότητα και η μισή μπήκε να κάνει το "μπάνιο" της σε μαρινάδα ώστε να ετοιμαστεί την άλλη μέρα και η υπόλοιπη στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση.

Τα κομμάτια μπήκαν σε βαθύ σκεπαστό τάπερ με: 1 ποτήρι κρασί ροζέ, 2 κουταλιές σούπας μουστάρδα Dijon, χυμό από 2 μέτρια μανταρίνια και 1 κουταλιά σόγια σως.

Την επόμενη μέρα ήρθε η ώρα της να μαγειρευτεί όσο πιο καλά γινόταν ώστε να γίνει δελεαστική για όλα τα μέλη της οικογένειας... Είπαμε είμαστε λίγο προβληματικοί στο θέμα κατανάλωση κρέατος :-))

Χρησιμοποίησα μια βαθιά σωτέζα όπου έριξα μέσα 4 κουταλιές ελαιόλαδο και 1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι να σοταριστεί.

Κατόπιν έριξα τα κομμάτια του χοιρινού (700 γραμ. ήταν το κρέας) μαζί με την μαρινάδα του και το σοτάρισα επίσης από όλες τις πλευρές το κάθε κομμάτι.

Όταν άρχισε να παίρνει χρώμα έριξα μέσα 2 κουταλάκια σπασμένους σπόρους κόλιανδρου και 1 κουταλάκι κάρυ, 1 κομματάκι φρέσκο τζίντζερ τριμμένο στο ψιλό του τρίφτη καθώς και την φλούδα από το 1 μανταρίνι που είχα κρατήσει σε σακουλάκι μέσα στο ψυγείο.

Ανακάτεψα καλά και στην συνέχεια έριξα μέσα 3 πατάτες μετριού μεγέθους κομμένες σε κύβους.
Συμπλήρωσα με 1,5 φλιτζάνι ζεστό ζωμό μέσα στον οποίο είχα ανακατέψει 1 μεγάλη κουταλιά μουστάρδας.

Σκέπασα με το καπάκι και άφησα να μαγειρευτούν το κρέας και οι πατάτες για 40 λεπτά.

Στο διάστημα αυτό καθάρισα 300 γραμμάρια φρέσκα μανιτάρια και όπως ήταν ολόκληρα τα έριξα μέσα στο φαγητό. Αλάτι 1/2 κουταλάκι και 1/4 πιπέρι και συνέχισα το μαγείρεμα για 20 λεπτά ακόμη.
Έσβησα και άφησα το φαγητό να "ηρεμήσει"  σε 10 λεπτάκια σερβίρισα και ευτυχώς ήμασταν όλοι ικανοποιημένοι, στο μεσημεριανό μας γεύμα.

Μια ζύμη... σε δύο παραλλαγές

Με μια ζύμη...δύο παραλλαγές του ίδιου γλυκού!
Μιλάω για την κλασσική νηστίσιμη ζύμη με ρετσίνα ή λευκό κρασί, λάδι, αλεύρι που είναι γνωστή σε πολλά μέρη της πατρίδας μας και φτιάχνεται για να φιλοξενήσει εντός της, γέμιση μήλου (ή άλλου φρούτου) με τους συνδυασμούς που καθένας επιθυμεί (ξηρούς καρπούς, σταφίδες, cranberries κ.λ.π). Είναι πολύ υγιεινή και αν προσέχει κανείς ως προς τις διατροφικές του συνήθειες μπορεί και να μην χρησιμοποιήσει στο ελάχιστο ζάχαρη.

Με την συγκεκριμένη ζύμη, επειδή είχα σφοδρή και έντονη επιθυμία για μηλοπιτάκια (είναι η εποχή βλέπετε...) έκανα δύο παραλλαγές μέσα σε μια ωρίτσα.
Μια πίτα τύπου galette αλλά και ατομικά πιτάκια, αφού για αυτά είχα ξεκινήσει :-))

 

Για την ζύμη χρησιμοποίησα:
1 μεγάλο φλιτζάνι λευκό κρασί,

1 μεγάλο φλιτζάνι ελαιόλαδο (μιλάμε για το ίδιο φλιτζάνι μέτρησης των υγρών),
500 γραμ. αλεύρι (που προστέθηκε σταδιακά)
1,5 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ
2 κουταλιές σούπας ζάχαρη
και τέλος 1 κοφτό κουταλάκι κανέλα σκόνη.

Για την γέμιση χρησιμοποίησα:
5 κουταλιές πελτέ-μαρμελάδα κυδώνι που έφτιαξα τούτες τις μέρες,
1 μεγάλο μήλο τριμμένο στον τρίφτη,
1 μεγάλο αχλάδι,
1/2 κούπα σταφίδες,
ξύσμα από 2 μανταρίνια,
τον χυμό από τα μανταρίνια,
1 κουταλιά σούπας σιμιγδάλι ψιλό,
10 μπισκότα κανέλας τριμμένα,
1/2 κοφτό κουταλάκι κανέλα.

Επιπλέον : ένα μήλο ολόκληρο σε λεπτά μισοφέγγαρα, άχνη και κανέλα.

Αρχικά έφτιαξα την ζύμη μου ανακατεύοντας το κρασί με το λάδι και την ζάχαρη μέχρι να λιώσει η ζάχαρη. Πρόσθεσα το μπέικιν πάουντερ και την κανέλα και μετά σταδιακά ενσωμάτωσα το αλεύρι μου.

Άφησα την ζύμη να σταθεί για 15 λεπτά και μετά χώρισα αρχικά 8 μπαλάκια για τα ατομικά μηλοπιτάκια και την υπόλοιπη την άνοιξα με το ρολάκι μου πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος σ' ένα στρογγυλό φύλλο μεγαλύτερο από την ταρτιέρα μου.

Μετέφερα το φύλλο με το χαρτί πάνω στην ταρτιέρα. Άπλωσα εντός του τα 3/4 της γέμισης που είχα ετοιμάσει με τα φρούτα. Πάνω στην γέμιση έστρωσα κομματάκια από ένα ακόμη μήλο και μετά γύρισα την υπόλοιπη ζύμη προς τα μέσα δημιουργώντας μια galette.

Τα μπαλάκια τώρα της ζύμης, τ' άνοιξα ένα προς ένα, μέσα έβαλα ένα κουταλάκι γλυκού (γεμάτο) γέμιση φρούτων, έκλεισα καλά την ζύμη και την τομή την έβαλα προς τα κάτω πάνω στο ταψί μου που ήταν επίσης στρωμένο με χαρτί ψησίματος.

Έψησα και τα δύο μαζί σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα μέχρι που ρόδισε καλά η επιφάνεια της ζύμης.
Τα μηλοπιτάκια βγήκαν πιο γρήγορα από τον φούρνο, ενώ η galette έμεινε 6-7 λεπτά πιο πολύ.
Άφησα να κρυώσουν μετέφερα σε πιατέλα και πασπάλισα με άχνη ανακατεμένη με την κανέλα.

Τέλεια συνοδεία για το απογευματινό μας ρόφημα, ειδικά μετά από μια αρκετά κοπιαστική μέρα για όλους μας στο σπίτι.
Σας εύχομαι ένα όμορφο Σαββατοκύριακο και μακάρι όλα να πάνε καλά και χωρίς επεισόδια στην πόλη, καθώς είμαστε λίγο πριν το γνωστό 3ημερο της 17ης Νοέμβρη...

Η εναλλακτική πίτσα της Χρυσαυγής

Η εναλλακτική πίτσα της Χρυσαυγής με την πραγματικά "πρωτοποριακή" ζύμη της ήταν μια μικρή αποκάλυψη ;-).  Μπορεί να άργησα λίγο να σας την δείξω, αλλά ομολογώ ότι την έφτιαξα το ίδιο βράδυ που την διάβασα.
Το σχολίασα και τότε στην Χρυσαυγή ότι: πάω τώρα αμέσως να την κάνω...

Το πρόβλημα που αντιμετώπισα ήταν ότι δεν είχα όλα τα υλικά που η φίλη μας χρησιμοποίησε, οπότε πάντα σ' αυτήν την περίπτωση αυτοσχεδιάζω με τα υπάρχοντα.

Με μικρές τροποποιήσεις αλλά μάλλον είμαι κοντά στο γευστικό αποτέλεσμα που είχε η αυθεντική.

Αντί για λιναρόσπορο, έβαλα αλεσμένη βρώμη μαζί με δύο κουταλιές σούπας αλεύρι ολικής άλεσης.
Πρόσθεσα και δύο κουταλιές νεράκι για να ενωθεί το μείγμα παρέα με το ελαιόλαδο, ελάχιστο αλάτι.
Σπιτική ελαφριά σάλτσα ντομάτας.
Αντί για μοτσαρέλα... χαλούμι ψιλοκομμένο παρέα επίσης με λίγο ψιλοκομμένο ένταμ.
Μια πρέζα πάπρικα και ρίγανη αποξηραμένη στην επιφάνεια.

Πιστεύω πως κάπως τα κατάφερα :-))
Άλλωστε η πίτσα είναι "καμβάς" ζωγραφίζεις και γράφεις όπως θες... ακόμη κι' αν έχει αυτήν την τόσο διαφορετική υφή στη  ζύμη της.

Πραγματικά εμένα μου θύμισε κράκερ με λιωμένο τυρί και ντομάτα.
Την έφαγα δε, μέχρι το τελευταίο κομμάτι την επόμενη μέρα για δεκατιανό.
Μια ωραία εναλλακτική για κάτι που θα σας χορτάσει χωρίς να σας βαρύνει.
Ευχαριστούμε σε Χρυσαυγή και για  αυτή τη ιδέα!

Το αρωματικό κέικ του φθινοπώρου

Παρά τον ηλιόλουστο καιρό των τελευταίων ημερών, είναι σίγουρο πως είμαστε στο φθινόπωρο και το φθινόπωρο έχει τις δικές του μυρωδιές και αρώματα.
Όλα γύρω μας συνηγορούν σ' αυτό, ενώ τα χρώματα από: τα μήλα, τα ρόδια, τα κυδώνια, τ' αχλάδια, τις κολοκύθες, τους λωτούς, τα πρώτα μυρωδάτα μανταρίνια δεν σ' αφήνουν να ησυχάσεις όταν σεργιανάς ανάμεσα στους πάγκους της Λαϊκής αγοράς.
Έτσι την "πατάω" κάθε εποχή :-))
Κοιτάω, αγγίζω, μυρίζω και σκέφτομαι τι θα μπορούσα να φτιάξω για την οικογένεια με την πρώτη ύλη που έχω εμπρός μου.
Φαντάζομαι πως λίγο-πολύ όλες οι νοικοκυρές και καλό μαγείρισσες (και μάγειροι βεβαίως) τα ίδια σκέφτονται, οπότε και δεν "κομίζω γλαύκας εις Αθήνα" όπως λέει και η γνωστή έκφραση, αλλά "κομίζω" σίγουρα ένα απίστευτα μυρωδάτο και αφράτο κέικ εποχής.

Κέικ Μελιού με μήλο, σταφίδες και γλάσσο κανέλας

Για μια κανονική φόρμα του κέικ τα υλικά μου ήταν τα ακόλουθα:
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος μαλακό,
100 γραμ. ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη με στέβια (ή κανονική αν θέλετε)
1 φλιτζάνι ανθόμελο αραιωμένο με 2 κουταλιές ζεστό νερό,
1 φλιτζάνι σταφίδες ξανθιές και μαύρες ανάμεικτο,
60 γραμ. μήλο αποξηραμένο με ζάχαρη και κανέλα (θα το βρείτε σε μεγάλα καταστήματα ξηρών καρπών).
1 μεγάλο μήλο κομμένο σε κύβους,
1 μεγάλο πορτοκάλι χυμό και ξύσμα,
3 μεγάλα αυγά,
1,5 κουταλάκι μείγμα μπαχαρικών Σμυρνιό,
1/2 κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη,
200 γραμ. στραγγιστό γιαούρτι (1 κεσεδάκι δηλαδή)
500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
1,5 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1 ποτηράκι κρασιού λικέρ κανέλας και 1 κουταλιά ζεστό νερό.

Για το γλάσσο
2 κουταλιές από το λικέρ κανέλας που περίσσεψε, 1/2 κουταλάκι κανέλα σκόνη και 2/3 φλιτζανιού ζάχαρη άχνη,

Ως πρώτη κίνηση έβαλα τις σταφίδες σε μπολ να μουλιάζουν μέσα στο λικέρ κανέλας το οποίο αραίωσα με μια κουταλιά ζεστό νερό για να μην είναι πολύ έντονη η μυρωδιά του αλκοόλ.

Κατόπιν έκοψα το μήλο σε κυβάκια και το έβαλα να μαρινάρετε με τον χυμό από το πορτοκάλι, αφού προηγουμένως είχα πάρει το ξύσμα του.

Σε βαθύ μπολ έβαλα την ζάχαρη μαζί με το ξύσμα, ανακάτεψα καλά και άφησα να σταθούν για 8-10 λεπτά, να ενωθούν τα αρώματα.
Μέσα στο μπολ έριξα το μαλακωμένο βούτυρο και το ελαιόλαδο και χτύπησα καλά με το μίξερ μέχρι που άσπρισε το μείγμα. Σταδιακά πρόσθεσα ένα-ένα τ' αυγά.

Μετά σειρά είχαν το γιαούρτι, τα μπαχαρικά (Σμυρνιό και τζίντζερ) πάλι ανακάτεμα και μετά οι σταφίδες σουρωμένες από το λικέρ (το οποίο κράτησα στην άκρη) τα μήλα μαζί με τον χυμό του πορτοκαλιού και το αποξηραμένο μήλο κομμένο κι' αυτό σε μικρά κομμάτια.
Καλό ανακάτεμα και πάλι...

Τελευταίο προστέθηκε στο μείγμα το αυτοδιωγκούμενο αλεύρι μαζί με το μπέικιν πάουντερ το οποίο ενσωματώθηκε σταδιακά.

Σε καλά βουτυρωμένη και αλευρωμένη φόρμα του κέικ μπήκε όλο το μείγμα.
Το κέικ ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα αρχικά στους 180 βαθμούς και μετά από 15 λεπτά στους 170.
 Ήταν έτοιμο σε 35 περίπου λεπτά (κάνοντας το κλασσικό τεστ με το μαχαίρι εντός του).

Έκλεισα τον φούρνο και το άφησα να κρυώσει καλά στην σχάρα του (με ανοικτή την πόρτα) το ξεφορμάρισα και μετά το στόλισα με το γλάσσο κανέλας.
Το γλάσσο το έφτιαξα με 2 κουταλιές από το λικέρ κανέλας (που το είχα κρατήσει όταν σούρωσα τις σταφίδες μου) μισό κουταλάκι κανέλα σκόνη και 2/3 φλιτζανιού ζάχαρη άχνη.

Πραγματικά μοναδικό άρωμα αλλά και εξαιρετική γεύση για να συνοδεύσετε τον καφέ ή το τσάι σας με την προϋπόθεση ότι σας αρέσει το άρωμα της κανέλας.

Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και όλους.