Το έχω γράψει και στο παρελθόν...με ορισμένα κρεατικά δεν τα πάω και πολύ καλά, αντίθετα με το έτερο μου ήμισυ που χωρίς κρέας είναι σαν να μην έχει φαγητό εμπρός του.
Το χούι μου δε, το έχει πάρει και το παιδάκι μας... οπότε πρέπει πάντα να έχω μια ειδική συμπεριφορά σε ότι αφορά το κρέας που σερβίρω στο τραπέζι μας.
Πρόσφατα στα όρια της γειτονιάς μας, άνοιξε ένα νέο κρεοπωλείο με την επωνυμία Κρεατόκοσμος (δεν το βρίσκω και πολύ εύηχο ομολογώ, αλλά έχει ωραία παρουσία και ευγενικό προσωπικό) απέναντι από τον σταθμό του Μετρό Ανθούπολη.
Έχει δε και πολύ καλές τιμές, εναλλάσσοντας τις προσφορές του σε τακτικά χρονικά διαστήματα.
Έτσι λοιπόν αγόρασα πολύ ωραία Ροπαλάκια Γαλοπούλας (1.50 το κιλό) Ιταλίας αλλά και σπάλα χοιρινή Ελληνική (4.70 το κιλό) ενώ οι μπριζόλες λαιμού (2.39 το κιλό) ήσαν εξίσου δελεαστικές.
Βρίσκει ο πελάτης ότι τραβάει η ψυχή του και βεβαίως έχει κανείς την δυνατότητα να κάνει και κάποια ειδική παραγγελία αν το επιθυμεί.
Με το που έφθασε η χοιρινή σπάλα, στο σπίτι, κομμένη σε κομμάτια ήδη από την κυρία που με εξυπηρέτησε, χωρίστηκε στα δύο γιατί ήταν αρκετή ως ποσότητα και η μισή μπήκε να κάνει το "μπάνιο" της σε μαρινάδα ώστε να ετοιμαστεί την άλλη μέρα και η υπόλοιπη στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση.
Τα κομμάτια μπήκαν σε βαθύ σκεπαστό τάπερ με: 1 ποτήρι κρασί ροζέ, 2 κουταλιές σούπας μουστάρδα Dijon, χυμό από 2 μέτρια μανταρίνια και 1 κουταλιά σόγια σως.
Την επόμενη μέρα ήρθε η ώρα της να μαγειρευτεί όσο πιο καλά γινόταν ώστε να γίνει δελεαστική για όλα τα μέλη της οικογένειας... Είπαμε είμαστε λίγο προβληματικοί στο θέμα κατανάλωση κρέατος :-))
Χρησιμοποίησα μια βαθιά σωτέζα όπου έριξα μέσα 4 κουταλιές ελαιόλαδο και 1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι να σοταριστεί.
Κατόπιν έριξα τα κομμάτια του χοιρινού (700 γραμ. ήταν το κρέας) μαζί με την μαρινάδα του και το σοτάρισα επίσης από όλες τις πλευρές το κάθε κομμάτι.
Όταν άρχισε να παίρνει χρώμα έριξα μέσα 2 κουταλάκια σπασμένους σπόρους κόλιανδρου και 1 κουταλάκι κάρυ, 1 κομματάκι φρέσκο τζίντζερ τριμμένο στο ψιλό του τρίφτη καθώς και την φλούδα από το 1 μανταρίνι που είχα κρατήσει σε σακουλάκι μέσα στο ψυγείο.
Ανακάτεψα καλά και στην συνέχεια έριξα μέσα 3 πατάτες μετριού μεγέθους κομμένες σε κύβους.
Συμπλήρωσα με 1,5 φλιτζάνι ζεστό ζωμό μέσα στον οποίο είχα ανακατέψει 1 μεγάλη κουταλιά μουστάρδας.
Σκέπασα με το καπάκι και άφησα να μαγειρευτούν το κρέας και οι πατάτες για 40 λεπτά.
Στο διάστημα αυτό καθάρισα 300 γραμμάρια φρέσκα μανιτάρια και όπως ήταν ολόκληρα τα έριξα μέσα στο φαγητό. Αλάτι 1/2 κουταλάκι και 1/4 πιπέρι και συνέχισα το μαγείρεμα για 20 λεπτά ακόμη.
Έσβησα και άφησα το φαγητό να "ηρεμήσει" σε 10 λεπτάκια σερβίρισα και ευτυχώς ήμασταν όλοι ικανοποιημένοι, στο μεσημεριανό μας γεύμα.
Το χούι μου δε, το έχει πάρει και το παιδάκι μας... οπότε πρέπει πάντα να έχω μια ειδική συμπεριφορά σε ότι αφορά το κρέας που σερβίρω στο τραπέζι μας.
Πρόσφατα στα όρια της γειτονιάς μας, άνοιξε ένα νέο κρεοπωλείο με την επωνυμία Κρεατόκοσμος (δεν το βρίσκω και πολύ εύηχο ομολογώ, αλλά έχει ωραία παρουσία και ευγενικό προσωπικό) απέναντι από τον σταθμό του Μετρό Ανθούπολη.
Έχει δε και πολύ καλές τιμές, εναλλάσσοντας τις προσφορές του σε τακτικά χρονικά διαστήματα.
Έτσι λοιπόν αγόρασα πολύ ωραία Ροπαλάκια Γαλοπούλας (1.50 το κιλό) Ιταλίας αλλά και σπάλα χοιρινή Ελληνική (4.70 το κιλό) ενώ οι μπριζόλες λαιμού (2.39 το κιλό) ήσαν εξίσου δελεαστικές.
Βρίσκει ο πελάτης ότι τραβάει η ψυχή του και βεβαίως έχει κανείς την δυνατότητα να κάνει και κάποια ειδική παραγγελία αν το επιθυμεί.
Με το που έφθασε η χοιρινή σπάλα, στο σπίτι, κομμένη σε κομμάτια ήδη από την κυρία που με εξυπηρέτησε, χωρίστηκε στα δύο γιατί ήταν αρκετή ως ποσότητα και η μισή μπήκε να κάνει το "μπάνιο" της σε μαρινάδα ώστε να ετοιμαστεί την άλλη μέρα και η υπόλοιπη στην κατάψυξη για μελλοντική χρήση.
Τα κομμάτια μπήκαν σε βαθύ σκεπαστό τάπερ με: 1 ποτήρι κρασί ροζέ, 2 κουταλιές σούπας μουστάρδα Dijon, χυμό από 2 μέτρια μανταρίνια και 1 κουταλιά σόγια σως.
Την επόμενη μέρα ήρθε η ώρα της να μαγειρευτεί όσο πιο καλά γινόταν ώστε να γίνει δελεαστική για όλα τα μέλη της οικογένειας... Είπαμε είμαστε λίγο προβληματικοί στο θέμα κατανάλωση κρέατος :-))
Χρησιμοποίησα μια βαθιά σωτέζα όπου έριξα μέσα 4 κουταλιές ελαιόλαδο και 1 μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι να σοταριστεί.
Κατόπιν έριξα τα κομμάτια του χοιρινού (700 γραμ. ήταν το κρέας) μαζί με την μαρινάδα του και το σοτάρισα επίσης από όλες τις πλευρές το κάθε κομμάτι.
Όταν άρχισε να παίρνει χρώμα έριξα μέσα 2 κουταλάκια σπασμένους σπόρους κόλιανδρου και 1 κουταλάκι κάρυ, 1 κομματάκι φρέσκο τζίντζερ τριμμένο στο ψιλό του τρίφτη καθώς και την φλούδα από το 1 μανταρίνι που είχα κρατήσει σε σακουλάκι μέσα στο ψυγείο.
Ανακάτεψα καλά και στην συνέχεια έριξα μέσα 3 πατάτες μετριού μεγέθους κομμένες σε κύβους.
Συμπλήρωσα με 1,5 φλιτζάνι ζεστό ζωμό μέσα στον οποίο είχα ανακατέψει 1 μεγάλη κουταλιά μουστάρδας.
Σκέπασα με το καπάκι και άφησα να μαγειρευτούν το κρέας και οι πατάτες για 40 λεπτά.
Στο διάστημα αυτό καθάρισα 300 γραμμάρια φρέσκα μανιτάρια και όπως ήταν ολόκληρα τα έριξα μέσα στο φαγητό. Αλάτι 1/2 κουταλάκι και 1/4 πιπέρι και συνέχισα το μαγείρεμα για 20 λεπτά ακόμη.
Έσβησα και άφησα το φαγητό να "ηρεμήσει" σε 10 λεπτάκια σερβίρισα και ευτυχώς ήμασταν όλοι ικανοποιημένοι, στο μεσημεριανό μας γεύμα.
Πωπωπωωωωωω μυρωδιές!!!! Πρώτη φορά βλέπω χοιρινή σπάλα έτσι μαγειρεμένη .... να την δοκιμάσω λεω για να τους κάνω έκπληξη την Κυριακή. Ευχαριστούμε Πηνελόπη μου γι αυτή την μυρωδάτη συνταγή!
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://artdecorationcrafting.blogspot.gr/
Ε, λοιπόν θα περιμένω εντυπώσεις Χριστίνα μου.
ΔιαγραφήΞέρεις πολλές φορές σκέφτομαι, αυτά που γράφω, αν τα δοκιμάζει κάποιος (πέρα από τους φίλους foodbloggers). Το "κοινό" σου στο σπίτι θα είναι ένα καλό δείγμα για μένα, αν θελήσεις να μου γράψεις πως τους φάνηκε...
Χαιρετισμούς πολλούς-πολλούς.
Υπέροχο το φαγητό σου Πηνελόπη, μου άρεσε πολύ το όλο σκεπτικό του!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!!
Το σκεπτικό Μαρία μου, προκύπτει (όπως καταλαβαίνεις) από τις συνήθεις δυσκολίες που αντιμετωπίζουμε με την διατροφή των οικίων μας. Οπότε "σπάω" κάθε φορά το κεφάλι μου για να βγει ένα "δελεαστικό" για όλους μας αποτέλεσμα.
ΔιαγραφήΚαι τα δικά μου φιλιά στέλνω.
Ωραίο το μυρωδάτο χοιρινό, θα το δοκιμάσουμε γιατί κι εμείς τα έχουμε τα θεματάκια μας με το κρέας! Πηνελόπη, χθες έφτιαξα τα μηλοπιτάκια της προηγούμενης ανάρτησης, μας άρεσαν πολύ και θα τα επαναλάβω σύντομα, συνταγή που κρατάμε ανεπιφύλακτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ... αυτά τα θεματάκια Αμαλία μου!!
ΔιαγραφήΧαίρομαι πολύ που σας άρεσαν τα μηλοπιτάκια αυτά. Κάθως και οι άλλες συνταγές που έχεις δοκιμάσει και μου έγραψες ότι άρεσαν. Και να ξέρεις πως ότι αρέσει στην φίλη μου τη Νατάσα είναι για μένα μεγάλη επιβράβευση :-))
Άσε που έτσι πείθω και τον Θ. για περαιτέρω δοκιμές...
Χαιρετισμούς πολλούς και φιλιά.
Το κρέας και εμένα με δυσκολεύει πολύ Πηνελόπη μου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολα μένω ικανοποιημένη από το τελικό αποτέλεσμα.
Πολύ αρωματική η πρόταση σου και ιδανική για το Κυριακάτικο τραπέζι νομίζω :)
Σε φιλώ
Όταν στο "μαγειρικό σου κοινό" υπάρχουν παιδιά, το κρέας Ερμιόνη μου (όπως μας δίδαξε και εσένα κι εμένα η εμπειρία...) είναι πολύ ιδιαίτερη υπόθεση :-)
ΔιαγραφήΠροσπαθούμε λοιπόν για την όσο πιο "ήπια" ενσωμάτωσή του στο μενού μας.
Η συγκεκριμένη συνταγή με άριστα το 100 πήρε 90 πόντους (!!) από τον δύσκολο της παρέας, οπότε την θεωρώ επιτυχία!
Δοκιμάζεις και ελπίζω να αρέσει και σ' εσάς.
Φιλιά πολλά.