Εύκολη Τούρτα Πορτοκαλιού

Ο μικρός μου έχει «μαγευτεί» από τα κεράκια πάνω στις τούρτες γενεθλίων και κάθε φορά που υπάρχει ένα τέτοιο γεγονός στο ευρύτερο οικογενειακό και φιλικό περιβάλλον είναι μέσα στην καλή χαρά!
Ειδικά δε, όταν πρόκειται να τραγουδήσει το γνωστό
τραγουδάκι : να ζήσεις Θ. και χρόνια πολλά, μεγάλος να γίνεις με άσπρα μαλλιά…

Προσωπικά αποφάσισα να φτιάξω τούτο το γλυκάκι την μέρα της αργίας, έτσι για να μας γλυκάνω και όχι γιατί είχαμε γενέθλια. Αλλά μόλις ο Θ. άκουσε ότι πάω να φτιάξω την τούρτα άρχισε να τραγουδά και ήρθε για να βοηθήσει! Τι να σας λέω δηλαδή;
Ανάστα ο Κύριος έγινε ο πάγκος εργασίας στην κουζίνα μου. Ευτυχώς που ήταν εύκολη και γρήγορη η κτέλεση γιατί αλλιώς ακόμη εκεί θα ήμασταν :-))

Υλικά που χρειάστηκαν για τούτη την τούρτα ήταν:
3 έτοιμες βάσεις παντεσπάνι (αν είστε καλό νοικοκυρές θα φτιάξετε μόνες σας φαντάζομαι, όχι σαν και μένα που τις αγοράζω).
1 μεγάλο κουτί κρεμώδες τυρί,
1 κουτί σαντιγύ,
½ φακελάκι ζελέ πορτοκαλιού,
1 ποτήρι χυμό πορτοκαλιού,
το ξύσμα από 2 πορτοκάλια,
1 και ½ φλιτζάνι ζάχαρη άχνη,
λίγη κρυσταλλική βανίλια,
λίγες σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού ή λικέρ πορτοκαλιού,
3-4 κουταλιές της σούπας γάλα.
Καραμελωμένες φλούδες πορτοκαλιού (έχει κάνει στο παρελθόν μια ωραία πρόταση η Αχτίδα, αλλά δυστυχώς δεν είναι πια διαθέσιμο το blog της).

Και τέλος μια φόρμα με έλασμα ή ένα τσέρκι ζαχαροπλαστικής χωρίς πάτο.

Ξεκινώντας από το τέλος προς την αρχή. Ντύνετε το τσέρκι εξωτερικά πρώτα με λαδόχαρτο και μετά με αλουμινόχαρτο, έτσι ώστε να αποκτήσει έναν εικονικό πάτο και το αφήνετε στην άκρη.

Σε βαθύ μπόλ χτυπάτε την σαντιγύ με την ζάχαρη άχνη και την βανίλια, ώστε να αφρατέψει και να γίνει ωραία κρέμα, στην συνέχεια ρίχνετε το κρεμώδες τυρί και ανακατεύετε λίγο ακόμη. Την βάζετε στο ψυγείο να παγώνει, όσο θα ετοιμάζετε το ζελέ σας.

Σε κατσαρολάκι ζεσταίνετε τον χυμό πορτοκαλιού (χωρίς να βράσει) και λιώνετε μέσα το ζελέ πορτοκάλι. Αποσύρετε από την φωτιά το αφήνετε λίγο να χλιάνει και στην συνέχεια το ανακατεύετε με την κρέμα σαντιγύ/τυριού, το ξύσμα του πορτοκαλιού. Αφήνετε και πάλι λίγο στο ψυγείο να σταθεροποιηθεί ελαφρώς.

Σ’ ένα μπολάκι ανακατεύετε το γάλα με το εσάνς πορτοκαλιού ή το λικέρ και ετοιμάζεστε να βρέξετε ελαφρά τα παντεσπάνια.. Τοποθετείτε το πρώτο μέσα στο τσέρκι που το έχετε ακουμπήσει σε μια σκληρή επιφάνεια (ίσως ένα ταψάκι φούρνου) βρέχετε ελαφρά και από πάνω στρώνετε μια δόση κρέμας.

Συνεχίζετε με το επόμενο παντεσπάνι (πάλι ελαφρύ βρέξιμο) στρώση κρέμας και τέλος το τελευταίο παντεσπάνι (βρέξιμο) και την υπόλοιπη κρέμα, στην οποία με μια μαρίζ μπορείτε να κάνετε κυματάκια και κορυφές. Ολοκληρώνετε το ντεκόρ με τις καραμελωμένες φλούδες πορτοκαλιού και παγώνετε για μερικές ώρες.

Ανάλαφρη στην γεύση και εύκολη στην δημιουργία τούρτα, έτσι για να κάνουμε και εμείς συχνά «γενέθλια» :-)) ενώ σίγουρα μπορείτε να αυτοσχεδιάσετε προσθέτοντας πράγματα (σταγόνες σοκολάτας, κακάο, ξηρούς καρπούς καραμελωμένους, αμύγδαλ φιλέ κ.ά).

Η σάλτσα είναι που κάνει την διαφορά

Το κοτόπουλο προσωπικά το συμπαθώ ιδιαίτερα, γιατί μου δίνει την δυνατότητα να κάνω αρκετά πειράματα μαζί του σε σχέση με την γεύση του.

Τούτη λοιπόν την Κυριακή τα έτοιμα κομμένα μπούτια κοτόπουλου που είχα, θέλησα να τα κάνω «κάπως».Αυτό το κάπως μεταφράστηκε σε μπουτάκια κοτόπουλου στο φούρνο με σάλτσα γιαουρτιού και όχι μόνον θα έλεγα, μιας και η σάλτσα είναι που κάνει την διαφορά.

Λοιπόν αφού έπλυνα καλά τα μπουτάκια μου (μιλάμε για ολόκληρο το μηρό πάντα) τα έβαλα στο ταψί μου με ψιλοκομμένο κρεμμύδι (1 μέτριο κρεμμύδι) καθώς και φρέσκια ντομάτα κομμένη (2 ντομάτες μέτριες επίσης σε μέγεθος) σε κομματάκια χωρίς τους σπόρους και τα υγρά τους. Τα αλάτισα και τα «έλουσα» στην κυριολεξία με την ακόλουθη σάλτσα:

1 κεσεδάκι γιαούρτι πλήρες,
½ ποτηριού γάλα εβαπορέ,
½ ποτηριού ντομάτα σάλτσα,
1/3 ποτηριού ελαιόλαδο,
2 ποτήρια νερό χλιαρό,
χυμό από ένα πορτοκάλι,
πιπέρι,
κάρυ,
μοσχοκάρυδο τριμμένο,
ρίγανη,
σκόρδο σε σκόνη.

Τα αρωματικά είναι θέμα διάθεσης και γούστου θα έλεγα, αλλά ταίριαξαν ιδιαίτερα με το σύνολό μου. Όλα τα υλικά της σάλτσας τα ανακάτεψα καλά ώστε να έχω ένα ομοιογενές αποτέλεσμα και την έβαλα πάνω στα μπουτάκια. Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 190 Βαθμούς περίπου για μία ώρα και 10 λεπτά.Αποτέλεσμα, ένα πολύ γευστικό κοτόπουλο με πολύ ωραία σάλτσα που συνόδευσε ωραία το άσπρο πιλάφι μας.

Απλώς από καιρό σε καιρό, θα πρέπει να γυρίζετε μέσα στο ταψί σας τα κομμάτια κοτόπουλου για να ψηθεί ομοιόμορφα και να παίρνει τα αρώματα της σάλτσας αλλά και να ανακατεύετε λίγο την σάλτσα μιας και έχει την ιδιαιτερότητα να πήζει σχετικά γρήγορα.

Μαμά πεινάω

Ένα άρθρο, που συγκλονίζει με τα νούμερα τα οποία αναφέρει και που σίγουρα όλοι μας έχουμε κατά νου, αλλά ποτέ δεν "νοιώθουμε" ουσιαστικά και σε βάθος, όταν ακούμε το παιδί μας να λέει ΜΑΜΑ ΠΕΙΝΑΩ.

Ομολογώ πως από την στιγμή που το διάβασα, ήθελα οπωσδήποτε να κάνω μια αναφορά σ' αυτό. Έτσι επέλεξα να το βάλω σήμερα στο blog μου.
Κυρία Ιωάννα Σωτήρχου, ελπίζω (και εύχομαι μέσα μου) να μου επιτρέπετε αυτήν την αναφορά.

ΜΑΜΑ ΠΕΙΝΑΩ
ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ του ΣΑΒΒΑΤΟΥ (17/10/2009)

Και που να δείτε πως αυτά τα νούμερα έχουν "εικόνα" και στην δική μας χώρα και κοινωνία. Σίγουρα δεν μοιάζουν να είναι πολύ μακριά από το κατώφλι της πόρτας μας.
Η φωτογραφία είναι δανεισμένη από τον παγκόσμιο ιστό και αποτελεί τον αντίποδα του άρθρου θα έλεγα.

Κέρασμα... Τραγανή Κολοκυθόπιτα

Λόγοι υγείας (μια επέμβαση που ανέβαλα καιρό) με κράτησαν μακριά για μια βδομάδα από αρκετές δραστηριότητες, αλλά η αλήθεια είναι πως τούτο το διάστημα χάρηκα το σπίτι μου και το παιδάκι μου χωρίς το άγχος και την καθημερινή ρουτίνα που έχει μια εργαζόμενη μάνα, νοικοκυρά, γυναίκα και άνθρωπος (είδατε με τη ωραία σειρά τα τοποθέτησα τα χαρακτηριστικά μου ε;)
Έφτιαχνα και τα φαγάκια μου αυθημερόν χωρίς να χρειάζεται να κάνω σκέψεις και συνδυασμούς για το πώς θα διατηρηθούν όσο το δυνατόν πιο φρέσκα!
Μιλάμε για την απόλυτη πολυτέλεια χρόνου και δεν αστιεύομαι καθόλου :-))

Μέσα στα πλαίσια αυτά, έφτιαξα και μια ωραία και τραγανή κολοκυθόπιτα που θα ήθελα να μοιραστώ μαζί σας. Με χειροποίητο σπιτικό φύλλο (που είχα καιρό να φτιάξω) όχι πολύ σύνθετο γιατί η επέμβαση δεν επέτρεπε πολλά σκυψίματα και πιέσεις. Ένα όμως μεγάλο φύλλο με την μέθοδο του ήλιου ή του αστεριού της Βεργίνας που λένε στην Μακεδονία, όπως μας την είχε περιγράψει τόσο όμορφα η φίλη μου η Σταυρούλα στο HFL, που το γύρισα μετά μέσα στο ταψί μου (έχοντας έτσι σκεπάσει και την πάνω πλευρά του). Μιλάω για ένα μέτριο στρογγυλό ταψί φούρνου.

Για το φύλλο χρειάστηκα 500 γρ αλεύρι για όλες τις χρήσεις,1 κουταλιά σούπας ξύδι, 3 κουταλιές σούπας λάδι, λίγο αλάτι και ένα φλιτζάνι χλιαρό νερό (ίσως λίγο παραπάνω) τέλος λάδι για άλειμμα και αλεύρι για το φύλλο όταν πια το άνοιξα.
Είναι από τις καλύτερες εκδοχές για σπιτικό φύλλο στα γρήγορα, τούτη η διαδικασία.

Για την γέμιση τώρα, γιατί εκεί ήταν η διαφορά, χρειάστηκα ¾ από ένα καλαθάκι τυρί Λήμνου, 4 μεγάλα αυγά, ½ φλιτζανιού κασέρι τριμμένο, μοσχοκάρυδο και πιπέρι τριμμένα, 1/3 από μια κουταλιά του γλυκού αποξηραμένο σκόρδο, 1 μέτρια (σε μέγεθος) κρέμα γάλακτος, επειδή έπρεπε να την καταναλώσω πια, 1 καλή κουταλιά της σούπας ξερό δυόσμο, 2 κουταλιές της σούπας γαλέτα και 2 μεγάλα πράσινα κολοκύθια τριμμένα στο χοντρό μέρος του τρίφτη.

Η προεργασία ξεκίνησε από το τέλος προς την αρχή. Έτριψα τα κολοκύθια, τα αλάτισα ελαφρώς και τα άφησα να στραγγίξουν τα υγρά τους. Στην συνέχεια έλιωσα με πιρούνι το τυρί Λήμνου σε βαθύ μπολ, όπου στην συνέχεια έριξα τα αυγά, το κασέρι, την κρέμα γάλακτος, το πιπέρι, το μοσχοκάρυδο, τον δυόσμο και τέλος το τριμμένο κολοκύθι. Επειδή μου φάνηκε το μείγμα λίγο αραιό, πρόσθεσα και την γαλέτα. Έτοιμο.

Σε καλά λαδωμένο ταψί (είπαμε μέτριο μέγεθος) άπλωσα το ανοιγμένο φύλλο μου, προσέχοντας να προεξέχει ομοιόμορφα από όλες τις πλευρές για να το γυρίσω μετά μέσα. Έριξα την γέμιση, έστρωσα καλά και σκέπασα με το υπόλοιπο φύλλο. Πέρασα καλά την επιφάνειά της με λαδάκι, χάραξα και έτοιμη για φούρνο.
Προθερμασμένος στους 170 βαθμούς. Μετά από σχεδόν τρία τέταρτα της ώρας, η κολοκυθόπιτα ήταν έτοιμη. Όταν κρύωσε δε, ήταν πολύ νόστιμη και αφράτη.

Κέρασμα στις ευχές σας για τα περαστικά μου.
Σας ευχαριστώ όλες και όλους.

Κονφί με φθινοπωρινά φρούτα

Τα τελευταία χρόνια - απ' όταν παντρεύτηκα στην ουσία, γιατί ήταν Σεπτέμβριος - το φθινόπωρο (αλλά και την άνοιξη) φτιάχνω μια συνταγούλα που δεν είναι μαρμελάδα, αλλά μοιάζει αρκετά.
Μια γλυκιά δημιουργία, που αρέσει σε όλους όσοι την έχουν δοκιμάσει και μιλάω για το κονφί (confit) φρούτων, με μήλα, αχλάδια και βατόμουρα.
Ανακάλυψα δε, πρόσφατα μια συνταγή με ανανά, βανίλια, μαύρη ζάχαρη και μαύρο ρούμι, αλλά δεν την έχω φτιάξει οπότε δεν μπορώ να πω και πολλά

Το κονφί δεν είναι κάτι δύσκολο ή πολύπλοκο στην παρασκευή του, απλώς χρειαζόμαστε ώριμα φρούτα πολύ καλής όμως ποιότητας, για να «αντέξουν» τα κομμάτια τους.
Την αφορμή τούτη τη φορά μου την έδωσε ένα ωραίο καφασάκι βατόμουρα που βρήκα στο SM.

Τα βατόμουρα σε όλες τους τις εκδοχές είνα στο φόρτε τους τώρα το φθινόπωρα, αλλά που βάτα (όπως τα λένε στο χωριό του πατέρα μου) στην Αθήνα. για να μαζέψεις;
Βάτα, τόσο δύσκολα να τα αγκουμπήσεις αφού έχουν πάμπολα αγκάθια, αλλά και τόσο δύσκολο να τους αντισταθείς αν τα βρεις μπροστά σου ώριμα και γεμάτα χρώματα, μιας και πάνω σ' έναν θάμνο μπορείς να βρείς από σκούρο μωβ, μέχρι ανοιχτό ρόζ ή ρουμπινί καρπούς.

Τα υλικά που χρειάστηκα για 3 μετρίου μεγέθους βαζάκια ήταν:
2 μεγάλα μήλα αρωματικά (Joanna κατά προτίμηση – γλυκόξυνα και τραγανά μήλα)
3 μεγάλα αχλάδια βουτυράτα
μισό κιλό μαύρα γλυκόξινα βατόμουρα (γίνεται εξίσου καλό και με φράουλες, το έχω κάνει αλλά φράουλες τούτη την εποχή δεν υπάρχουν οπότε κάντε υπομονή μέχρι την άνοιξη και τότε θα το ξαναφτιάξουμε).
Λίγο χυμό λεμονιού
2 μασουράκια κανέλλας
1 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική
1 μεγάλο φλιτζάνι μαύρη ζάχαρη
και 3 κουταλιές λευκή
1 ποτηράκι κονιάκ.

Πλένουμε καλά τα φρούτα σας (μήλα και αχλάδια), τα καθαρίζουμε και τα κόβουμε σε κομμάτια, τα λούζουμε με τον χυμό λεμονιού για να μην μαυρίσουν.
Στην συνέχεια τα βάζουμε στην κατσαρόλα μαζί με τα βατόμουρα επίσης καλά πλυμένα (αλλά ολόκληρα) με την μαύρη ζάχαρη και το κονιάκ ανακατεύοντας τα ελαφρά και αφήνοντάς τα να μείνουν για μισή ώρα με τρία τέταρτα. Αυτή η διαδικασία βοηθά για να βγουν οι χυμοί των φρούτων και να μην χρειαστεί προσθέσουμε καθόλου νερό.

Στην συνέχεια της διαδικασίας βάζουμε την κατσαρόλα σε μέτρια φωτιά προσθέτοντας τα μασουράκια της κανέλας και τη βανίλια. Αφήνουμε το κονφί να βράσει, ανακατεύοντας από καιρό σε καιρό απαλά με ξύλινη κουτάλα. Όταν πάρει καλή βράση, χαμηλώνουμε την φωτιά λίγο ακόμη και αφήνουμε μέχρι να αρχίσουν τα υγρά του να εξατμίζονται και να αρχίσει να δένει η σάλτσα των φρούτων.

Σβήνουμε και το αφήνουμε στην ηρεμία του. Όταν πια κρυώσει για καλά και ίσως δούμε ότι κρατά λίγο υγρό ακόμη ρίχνουμε και την άσπρη ζάχαρη και βράζουμε για 4-5 λεπτά επιπλέον.
Κατεβάζουμε από την φωτιά, αφήνουμε να κρυώσει και το τοποθετούμε σε καθαρά αποστειρωμένα βαζάκια.

Μπορεί να το απολαύσει κανείς στις φρυγανιές ή το ψωμάκι με βούτυρο ή και με τυράκι κρέμα.
Αν δε, το βάλει πάνω σε γιαουρτάκι μάλλον θα έχει επιτελέσει την αποστολή του!
Τέλος, ως ντεκόρ στην επιφάνεια του cheescake νομίζω πως θα σας προσφέρει μια ευχάριστη έκπληξη.
Κι' αυτό γιατι το κονφί δεν είναι μαρμελάδα, τα ολόκληρα κομμάτια φρούτων που περιέχει, είναι αυτό που το κάνουν "διαφορετικό".

Υ.Γ. η φωτογραφία είναι δανεική απο το Internet γιατί μας δίνει την γκάμα των χρωμάτων αλλά και των ποικιλιών που ανήκουν σ' αυτές τις κατηγορίες (είτε είναι καλλιεργήσιμες, είτε είναι άγριες) των βατόμουρων και μούρων, αλλά και φράουλας.

Λαζάνια φούρνου με τόνο και μελιτζάνες

Η γειτονιά της blogoσφαιρας σου δίνει πάντα ιδέες, όταν τριγυρνάς μέσα στα σοκάκια της. Προχθές η Ξανθή μίλαγε για τις μελιτζάνες παπουτσάκια που έκανε με τεμαχισμένο κοτόπουλο και εκεί ανέφερα ότι έκανα λαζάνια φούρνου με μελιτζάνες και τόνο. Μου ζήτησαν λοιπόν, να γράψω τούτη την συνταγή, που απλώς προέκυψε από μια δική μου αδυναμία, το ότι είχα ξεχάσει να βγάλω τον κιμά να ξεπαγώνει και έτσι στην θέση του χρησιμοποίησα 3 κονσέρβες τόνου σε νερό.

Τα υλικά που χρειάστηκαν:

Φαρδιά λαζάνια φούρνου (που δεν χρειάζονται βράσιμο) μισό πακετό για το πιρέξ που χρησιμοποίησα
1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο
2 πράσινες πιπεριές κομμένες σε μικρά κομματάκια
3 μεγάλες σφιχτές ντομάτες κομμένες σε κομματάκια (ξεφλουδισμένες και χωρίς τους σπόρους τους)
μισό φλιτζάνι ντομάτα σάλτσα συμπυκνωμένη
2 μεγάλες μελιτζάνες κομμένες σε κομματάκια (που είχα προηγουμένως ξεπικρίσει)
1 καλό ματζάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο
αλάτι, ζαχάρη, πιπέρι τριμμένο
3 κονσέρβες τόνου σε νερό, στραγγιγμένες και λιωμένες με πιρούνι.

Για την ψευτό-μπεσαμέλ μου χρειάστηκα:
1 κεσεδάκι γιαούρτι
2 αυγά
μισό φλιτζάνι γάλα φρέσκο
200 γραμμάρια φέτα τριμμένη με το πιρούνι
2 κουταλιές κορν φλάουρ και μοσχοκάρυδο τριμμένο (με το μάτι αυτό)

Επιπλέον 6-7 φέτες τυρί γκούντα.

Σε βαθύ τηγάνι έβαλα λίγο λάδι προκειμένου να σοτάρω το κρεμμύδι. Μόλις άρχισε να παίρνει λίγο, έριξα τις ψιλοκομμένες πιπεριές άφησα να μαραθούν και να πάρουν χρώμα. Στην συνέχεια έριξα τις ντομάτες και την συμπυκνωμένη σάλτσα ντομάτας, λίγη ζάχαρη, λίγο αλάτι και πιπέρι. Άφησα την σάλτσα μου να πάρει μια - δύο καλές βράσεις και στην συνέχεια έριξα τα κομμάτια της μελιτζάνας και τον μαϊντανό. Έβρασε για κανένα 10 λέπτο να μειωθούν τα υγρά και στην συνέχεια έριξα τον τριμμένο τόνο. Κατέβασα από την φωτιά.

Σε μέτριο, ελαφρώς λαδωμένο πυρέξ τώρα, έστρωσα τον πρώτο πάτο από λαζάνια. Από πάνω έβαλα μια στρώση σάλτσας τόνου, μελιτζάνας, ντομάτας. Στην συνέχεια πάλι λαζάνια (καλύπτοντας τα κενά με μικρότερα κομματάκια από λαζάνια) άλλη στρώση σάλτσας, ξανά λαζάνια και πάλι στρώση σάλτσας τόνου, μελιτζάνας, ντομάτας. Τελείωσα με λαζάνια πάνω στα οποία έβαλα τις φέτες του τυριού γκούντα και από πάνω την ψευτό-μπεσαμέλ που έφτιαξα με την τριμμένη φέτα, το γιαούρτι, το γάλα, τα αυγά, το μοσχοκάρυδο και τις δύο κουταλιές κορν φλάουρ.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο για 25 περίπου λεπτά, μέχρι που ρόδισε πολύ ωραία η επιφάνεια του φαγητού.
Ήταν πραγματικά πολύ γευστικό, και όχι βαρύ, παρά το γεγονός ότι είχε την μελιτζάνα.

Τάρτα λαχανικών και άλλα..

Αυτή είναι μια παλαιότερη συνταγή μου που είχα γράψει στο HFL, αλλά την επανέλαβα τούτο το Σαββατοκύριακο καθώς είχαμε μια φιλική παρέα σπίτι. Είναι μια τάρτα που φτιάχνεται γρήγορα και εύκολα και μπορεί να κάνει κανείς την προετοιμασία της, λίγη ώρα πριν την ψήσει. Έτσι ελευθερώνει τα χέρια της νοικοκυράς για να ετοιμάσει κάτι άλλο. Αυτό το άλλο, ήταν το ρυζάκι φούρνου, όπως το περιγράφει η φίλτατη Big Mama, με προσθήκες μανιταριών ολόκληρων κομμένα στα δύο καθώς και μπουτάκια κοτόπουλου επίσης ψημένα στον φούρνο μέσα σε σάλτσα από μέλι, σόγια, μουστάρδα, ελαιόλαδο, χυμό λεμονιού, ρίγανη, αλάτι και πιπέρι τριμμένο αλλά και σε κόκκους, πιπέρι.

Πάμε λοιπόν στην ετοιμασία της Τάρτας Λαχανικών
Σε τηγάνι αντικολλητικό σοτάρετε με ελάχιστο λάδι, 5-6 μικρά και τρυφερά κολοκυθάκια κομμένα σε ροδέλες, 2 καρότα επίσης σε ροδέλες και μια μεγάλη πράσινη πιπεριά σε κομματάκια. Φροντίστε οι ροδέλες να μην είναι πολύ χοντρές και τα λαχανικά σας να είναι μικρά σε μέγεθος και φρέσκα. Όταν μαλακώσουν και ροδίσουν ελαφρά τα κατεβάζετε από την φωτιά. Και ανακατεύετε μαζί με αυτά, 2 αυγά, 1 μικρή κρέμα γάλακτος, 1 φλιτζάνι τριμμένο τυρί ρεγκάτο και κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα, λίγο πιπέρι, λίγο ξερό δυόσμο και λίγο ξερό βασιλικό. Μην στραγγίξετε το λαδάκι γιατί δίνει μια νοστιμιά (απλώς φροντίστε να μην βάλετε πολύ ευθύς εξαρχής). Έχετε έτοιμο το μείγμα γέμισης της τάρτας.

Για την ζύμη τώρα, προσωπικά χρησιμοποιώ μια φόρμα μετρίου μεγέθους με έλασμα (όπως την βλέπετε στη φωτογραφία) θέλουμε 2 & μισό φλιτζάνια αλεύρι, 100 γραμμάρια παγωμένο βούτυρο (βάζω αυτό με το ελαιόλαδο), 1 αυγό, λίγο αλάτι, 2 κουταλιές καβουρδισμένο σουσάμι (ή καβουρδισμένο και αλεσμένο φουντούκι, όταν βάλετε ως τυρί το ροκφόρ που του ταιριάζει πολύ) και λίγο λάδι (περίπου μισό φλιτζάνι) που το προσθέτω στο ζύμωμα, γιατί δεν θέλω να βάζω πολύ βούτυρο. Φτιάχνω σχεδόν πάντα την ζύμη από την προηγούμενη. Την διπλώνω σε λαδόχαρτο και μέσα σε σακκουλίτσα στο ψυγείο. Την βγάζω να ξεπαγώσει 5-10 λεπτά και μετά την στρώνω με τα δάχτυλά μου στην φόρμα ομοιόμορφα για να πάει παντού. Όμως τούτη την φορά την έφτιαξα την ίδια μέρα, λίγες ώρες πριν μάθω πως θα έρθουν οι φίλοι μας. Δεν υπήρξε φυσικά κανένα πρόβλημα.

Προσθέτω την γέμισή μου. Και ψήνω στους 180-190 βαθμούς μέχρι να ροδίσει ελαφρά η επιφάνειά της και να βλέπω πως έχουν ψηθεί τα πλαϊνά της τοιχώματα. Την έψησα αφού είχα ετοιμάσει το ρύζι και έτσι ο φούρνο μου ήταν στην ουσία και προθερμασμένος.

Πάστα καυτερής πράσινης πιπεριάς

Φέτος, το έχω ξαναγράψει, το "παίξαμε" αγρότες.
Είναι πολύ όμορφη εμπειρία να βλέπεις τα μποστανάκια να αυξάνονται κι' ας μην ξέρεις ΟΥΤΕ τα βασικά για να τα περιποιηθείς, που λένε.
'Eτσι, μας προέκειψαν οι μελιτζάνες, οι πιπεριές και ελάχιστες ντομάτες με φυσική γεύση στο εξοχικό. Αλλά βάλαμε και για πλάκα 4-5 ρίζες με πιπεριές και στην ταράτσα μας στην Αθήνα.
Όμως ο καλός μου επέλεξε 2 απο αυτές να είναι καυτερές. Και μιλάμε για πολύ καυτερές. Ούτε να τις κόψεις σε κομματάκια δεν μπορείς γιατί "ζεματάνε" τα χέρια.
Που να τις βάλω λοιπόν; Για σαλάτα ούτε λόγος, από λάθος μόνον το έκανα την πρώτη φορά.
Τις κράτησα λοιπόν ξεχωριστά και του υποσχέθηκα ότι θα τις αξιοποιήσω και ΔΕΝ θα τις πετάξω, μιας και η παραγωγή αυξάνονταν μέρα με την μέρα.
Το έπραξα λοιπόν.

Μερικές τις έκανα Τυροκαφτερή.
Άλεσα 3 μέτριες στο multi μαζί με λάδι και στην συνέχεια έριξα μέσα τριμμένη φέτα. Άλεσα ξανά και το τελικό αυτό αποτέλεσμα το ανακάτεψα με 2 καλές κουταλιές γιαούρτι, 2 καλές κουταλιές έτοιμη μαγιονέζα και λίγο σκόρδο σε σκόνη. Νομίζω πως ήταν καλή από το ελάχιστο που δοκίμασα, γιατί δεν τα αντέχω τα τόσο καυτερά.

Όμως τις πιο πολλές δεν ήξερα τι να τις κάνω.
Αρχικά είπα να τις αποξηράνω.
Αλλά μετά βαρέθηκα να κάθομαι να περνάω σε κλωστή με την σακοράφα.
Μετά είπα να τις κάνω σαν τουρσί όπως τις πιπεριές φλωρίνης.
Τελικά επέλεξα κάτι πιο απλό σαν διαδικασία.

Πάστα καυτερής πιπεριάς. Το είχα δει σ' ένα ταξίδι μας στην Βουδαπέστη, χειμώνα καιρό, με -16 βαθμούς, πριν 5 χρόνια. Αλλά ήταν με κόκκινες πιπεριές.
Γιατί όχι και με πράσινες σκέφτηκα; Αλλά ποιά να είναι η διαδικασία;
Στην τύχη λοιπόν και με την απλή "μαγειρική" λογική ξεκίνησα.
Τις ξέπλυνα καλά. Τις έβαλα να σταθούν και σε νεράκι (όπως κάνουμε με το ξεπίκρισμα των εσπεριδοειδών) για μια μέρα και μετά τις έβαλα σε ταψί στον φούρνο (γκριλ με αέρα) μόλις άρχισε να ροδοψήνεται η φλούδα έκλεισα τον φούρνο.
Αφήσα να κρυώσουν.
Και μετά έβγαλα το κοτσανάκι και τους σπόρους (η κάψα...κάψα ωστόσο... έκανα το λάθος να βάλω το χέρι στο στόμα και είδα αστεράκια) τις πέρασα στο multi μαζί με 2 κουταλιές valsamiko ξύδι και 2 κουταλιές ελαιόλαδο.
Την πάστα την φύλαξα σε αποστηρωμένο βάζο προσθέτοντας στην επιφάνεια λίγο λάδι (για να έχει και ρόλο συντηρητικού).
Οι δοκιμές στις επερχόμενες χειμωνιάτιες φασολάδες και σε κανένα κοκκινιστό κατσαρόλας οπότε και θα δούμε τα αποτελέσματα.

Γλυκά ψωμιά για το πρωϊνό σας

Και οι γλυκές εκδοχές μου για ψωμάκια στον αρτοπαρασκευαστή, με την ελπίδα ότι κάποιο που θα δοκιμάσετε να σας αρέσει για το πρωϊνό σας ή το κολατσιό των πιτσιρικάδων σας.

Γλυκό ψωμί ή Άρτος
Το πρώτο γλυκό ψωμί που έφτιαξα ήταν ο ΑΡΤΟΣ. Έτσι το ονόμασα εγώ δηλαδή, γιατί μου θύμισε στην γεύση και τη υφή τους μεγάλους άρτους που βλέπουμε στις αρτοκλασίες εορτών. Είναι πάντα μια απόλαυση να τους γεύεσαι. Και σπανίζουν κάπως πια.
Τα υλικά που χρησιμοποίησα ήταν:
340 γραμμάρια νερό
3 κουταλιές λιωμένο βούτυρο (αντί για λάδι)
600 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κουταλάκι γλ. κοφτό αλάτι (ή το μικρό κουταλάκι μεζούρα που συνοδεύει το μηχάνημα)
4 κουταλάκια γλ. (ή μεζούρες) χτυπημένης μαστίχας μαζί με κρυσταλλική ζάχαρη
2,5 κουταλάκια κοφτά μπαχαρικού Σμυρνιό, (εάν δεν έχετε βάλτε κανέλα σκόνη 2 κουταλάκια καθώς και λίγο τριμμένο γαρύφαλλο)
2 κουταλιές της σούπας (ή το μεγάλο κουτάλι της μεζούρας) γάλα σκόνη (γνωστής μάρκας)
1 κουταλιά της σούπας σπόρους γλυκανίσου
μισό φακελάκι ξηρή μαγιά.
Στην ουσία έριξα όλα τα πιο πάνω υλικά με αυτήν την σειρά μέσα στο μηχάνημα.
Σημαντικό είναι να μην έρθει σε επαφή άμεσα η μαγιά με τα όποια υγρά ρίχνεται στο μείγμα σας.

Ψωμάκι με φρούτα και σταφίδες
Την ίδια εκδοχή μπορείτε να κάνετε με κανέλα, γαρύφαλλο,ς αφαιρώντας την μαστίχα και τον γλυκάνισο, αλλά προσθέτοντας κόντιτα ψιλοκομμένα και σταφίδες και την ζάχαρη αντί για άσπρη μπορείτε να την κάνετε με σκούρα κρυσταλλική 4 κουταλιές αντίστοιχα.

Ψωμί γλυκό με άρωμα σοκολάτας
Εδώ τώρα τι να σας πω; Είχα ένα κουτί HEMO που το πήρα μήπως και ξεγελάσω τον Θοδωρή να πιει το γάλα του, αλλά μπα, που τέτοια τύχη!
Για να το αξιοποιήσω λοιπόν, το χρησιμοποίησα αντί για κακάο. Επειδή δε, περιέχει ήδη ζάχαρη, την ζάχαρη την μείωσα σε 2 μόνον κουταλιές στα συνολικά υλικά μου.

340 γραμμάρια γάλα στο οποίο διέλυσα 5 κουταλιές HEMO
3 κουταλιές λιωμένο βούτυρο (αντί για λάδι)
2 μικρά αυγά (γιατί ήταν από κότες αλανιάρες)
600 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
2 κουταλιές ζάχαρη κρυσταλλική
1 κουταλάκι κοφτό αλάτι
μισό φακελάκι ξηρή μαγιά
Και μισό φακελάκι σοκολάτα σε σταγόνες.

Τα υλικά μπήκαν με αυτήν την σειρά στον αρτοπαρασκευαστή, εκτός από τις σταγόνες σοκολάτας που τις πρόσθεσα στα τελευταία 10 λεπτά, όταν το μηχάνημα μου χτυπάει για να κάνεις μια ανάλογη διαδικασία. Ποτέ μην τις προσθέσετε από την αρχή γιατί λιώνουν τελείως και χάνονται μέσα στο τελικό αποτέλεσμα, μια συμβουλή που είχα διαβάσει σε αμερικάνικο site, και την ακολούθησα.

Ψωμί γλυκό με αμύγδαλα
Εδώ τα πράγματα είναι επίσης απλά αλλά χρειάζονται μια-δυό μικρές πινελιές για να έχετε το επιθυμητό άρωμα. Τα υλικά μας σχεδόν τα βασικά:
340 γραμμάρια νερό, στο οποίο θα ρίξετε 3 σταγόνες εσσάνς πικραμύγδαλου
3 κουταλιές λιωμένο βούτυρο
2 αυγά
600 γραμμάρια αλεύρι για όλες τις χρήσεις
4 κουταλιές ζάχαρη κρυσταλλική
1 κουταλάκι κοφτό αλάτι
4 κουταλιές αμύγδαλόψυχα αλεσμένη στο multi
μισό φακελάκι ξηρή μαγιά.
Και για το τέλος 3 κουταλιές αμύγδαλο καβουρδισμένο και χοντρο-κοπανισμένο.

Και σ’ αυτήν την περίπτωση τα υλικά μπήκαν στο μηχάνημα με την σειρά που αναφέρονται και στα 10 τελευταία λεπτά, πρόσθεσα το καβουρδισμένο αμύγδαλο. Εμένα μου άρεσε πολύ, μιας και έχω αδυναμία στους ξηρούς καρπούς. Και στην δεύτερη εκδοχή του θα το κάνω με ωμό και καβουρδισμένο φουντούκι. Παρέα με μερέντα, πιστεύω πως θα κάνει «θραύση»!