Πολλά έχουν γραφτεί για την αγαπημένη σάλτσα των Ιταλών, το Pesto, που ωστόσο έχει κατακτήσει και τις καρδιές πολλών από εμάς που αγαπούμε την κουζίνα.
Προσωπικά δεν είμαι εξαίρεση.
Και τούτη την φορά σκέφτηκα να αξιοποιήσω την σάλτσα pesto και με θαλασσινά.
Και πιο συγκεκριμένα με γαρίδες.
Υλικά για την σάλτσα.
1 μικρό ματσάκι φρέσκο μαϊντανό,
1 χούφτα φρέσκα φύλλα βασιλικού (χειμωνιάτικου ή πλατύφυλλου)
1/2 κούπα αμύγδαλα ανάλατα με την φλούδα,
1,5 σκελίδα σκόρδο (ή περισσότερο αν το θέλετε έντονο το άρωμα)
1/3 κουταλάκι αλάτι χοντρό,
1/3 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
1,5 κουταλάκι ελαιόλαδο.
Για το μαγείρεμα των γαρίδων
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 ποτηράκι κονιάκ ή άσπρο κρασί
700 γραμμάρια γαρίδες καθαρισμένες μεγάλο μέγεθος,
Στο multi έβαλα όλα τα υλικά για pesto μέχρι να γίνουν πολτός. Και το κράτησα στην άκρη.
Αφού έπλυνα και καθάρισα τις γαρίδες, έβαλα ένα μεγάλο τηγάνι να κάψει παρέα με το ελαιόλαδο.
Στη συνέχεια έριξα μέσα στο τηγάνι το pesto και το άφησα να μαγειρευτεί για δύο λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς. Έριξα και τις γαρίδες και έσβησα με το κονιάκ.
Συνολικό μαγείρεμα χρόνου 5-6 λεπτά ακόμη και κατέβασα το τηγάνι από την φωτιά.
Οι επιλογές για το σερβίρισμα του φαγητού είναι αρκετές.
Πάνω σε βραστή μεγάλη πατάτα.
Πάνω σε μακαρόνια.
Πάνω σε ρύζι λευκό.
Ή πάνω σε ατομικές μικρές πίτες για σουβλάκια τις οποίας βλέπετε πια εδώ, και τις οποίες έψησα κάτω από το ζεσταμένο γκριλ για 3 λεπτάκια.
Εσείς αποφασίζετε τι θέλετε να δοκιμάσετε και καλή σας απόλαυση.
Και στο σημείο αυτό να ανταποκριθώ σε μια πρόσκληση που μου ήρθε για παιχνίδι, από την αγαπημένη Μάρθα και κατά κόσμον "βαφτιστηράκι" μου, και να τα "ομολογήσω" όλα!!
Παιχνίδι-κουίζ με ιδέα και τίτλο που όποιος την είχε, πρέπει να είχε μεγάλα κέφια.
Un-paixt-able blogger.
Ερωτήσεις, Εικόνα και link για τους Un-paixt-able bloggers λοιπόν....
Ερώτηση πρώτη.
Intro (όνομα, τοποθεσία, ζώδιο, blog platform)
Πηνελόπη, Δίδυμος και "μπλοκάρω" για το χόμπι μου για πάνω από 7 χρόνια, τόσο στο προσωπικό μου blog, όσο και σε ομαδικό... Και "είδαν" πολλά τα μάτια μου στις γειτονιές των bloggers :-)). Κάτοικος Περιστερίου μετά γάμον...και γέννημα θρέμμα για 38 συναπτά έτη του Αθηναϊκού Κέντρου.
Ερώτηση δεύτερη.
Ποίο είναι το moto του blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα!
Μα έχω, και είναι αυτό που λέω, ότι αργά ή γρήγορα για όλα έρχεται η λύση!!!
Ερώτηση τρίτη.
Αν το bloggging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;
Η "μπερλίνα" γιατί μέσα σε τούτο τον χώρο, λέγονται τόσα και ακούγονται άλλα τόσα...και παραφράζονται...ακόμη περισσότερα.
Ερώτηση τέταρτη.
Όταν γίνω διάσημη blogger θα... (συμπληρώστε τη φράση).
Δεν ξέρω...δεν απαντώ...σαν γκάλοπ ένα πράγμα, καθώς έχω την αίσθηση ότι η "διασημότητα" στις μέρες μας είναι κάτι που "φτιάχνεται" και δεν ορίζεται εύκολα.
Μα τι λέμε τώρα...
Ερώτηση πέμπτη.
Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτησή σου.
Θα έλεγα τις Ζυμωτές Τυρόπιτες που είναι και πρόσφατη, αλλά μάλλον δεν έτυχε της προσοχής που της άξιζε ενδεχομένως.
Ερώτηση έκτη.
Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις από την μπλοκόσφαιρα και γιατί;
Δεν νομίζω πως θα έκανα κάτι τέτοιο...τουλάχιστον για τις κατηγορίες που προσωπικά παρακολουθώ. Και αυτό γιατί η ελευθερία του λόγου είναι πολύ σημαντική!
Αν και πάντα η ελευθερία κάποιου σταματά (ή πρέπει να σταματά τουλάχιστον...) εκεί, που αρχίζει η ελευθερία κάποιου άλλου.
Κανόνας απαράβατος για τις κοινωνίες, τις ομάδες και τους χώρους που θέλουν να πάνε μπροστά και να επιβιώσουν.
Και η έξτρα ερώτηση που έθεσε η Μάρθα μας, είναι:
Αν ήτανε να τρως για τον επόμενο χρόνο μόνο ένα γλυκό, ποιο θα διάλεγες;
Γλυκά κουταλιού...που έχουν και μεγάλη ποικιλία, ως προς την γεύση και των τρόπο παρασκευής τους
:-)) πονηρά πάντα σκεπτόμενη!!
Φαντάζομαι πως τώρα πια αρκετοί, αν όχι όλοι οι bloggers που παρακολουθώ, θα έχουν συμμετάσχει σε τούτο το παιχνίδι-κοϋιζ, καθώς εγώ ανταποκρίνομαι με κάποια καθυστέρηση.
Αν, πάλι όχι... η πρόσκληση παραμένει ανοιχτή για μια πεντάδα από εσάς, που με διαβάζεται και έχετε διάθεση να παίξετε.
Καλή συνέχεια σε όλους.
Προσωπικά δεν είμαι εξαίρεση.
Και τούτη την φορά σκέφτηκα να αξιοποιήσω την σάλτσα pesto και με θαλασσινά.
Και πιο συγκεκριμένα με γαρίδες.
Γαρίδες με Pesto
Υλικά για την σάλτσα.
1 μικρό ματσάκι φρέσκο μαϊντανό,
1 χούφτα φρέσκα φύλλα βασιλικού (χειμωνιάτικου ή πλατύφυλλου)
1/2 κούπα αμύγδαλα ανάλατα με την φλούδα,
1,5 σκελίδα σκόρδο (ή περισσότερο αν το θέλετε έντονο το άρωμα)
1/3 κουταλάκι αλάτι χοντρό,
1/3 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
1,5 κουταλάκι ελαιόλαδο.
Για το μαγείρεμα των γαρίδων
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 ποτηράκι κονιάκ ή άσπρο κρασί
700 γραμμάρια γαρίδες καθαρισμένες μεγάλο μέγεθος,
Στο multi έβαλα όλα τα υλικά για pesto μέχρι να γίνουν πολτός. Και το κράτησα στην άκρη.
Αφού έπλυνα και καθάρισα τις γαρίδες, έβαλα ένα μεγάλο τηγάνι να κάψει παρέα με το ελαιόλαδο.
Στη συνέχεια έριξα μέσα στο τηγάνι το pesto και το άφησα να μαγειρευτεί για δύο λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς. Έριξα και τις γαρίδες και έσβησα με το κονιάκ.
Συνολικό μαγείρεμα χρόνου 5-6 λεπτά ακόμη και κατέβασα το τηγάνι από την φωτιά.
Οι επιλογές για το σερβίρισμα του φαγητού είναι αρκετές.
Πάνω σε βραστή μεγάλη πατάτα.
Πάνω σε μακαρόνια.
Πάνω σε ρύζι λευκό.
Ή πάνω σε ατομικές μικρές πίτες για σουβλάκια τις οποίας βλέπετε πια εδώ, και τις οποίες έψησα κάτω από το ζεσταμένο γκριλ για 3 λεπτάκια.
Εσείς αποφασίζετε τι θέλετε να δοκιμάσετε και καλή σας απόλαυση.
Και στο σημείο αυτό να ανταποκριθώ σε μια πρόσκληση που μου ήρθε για παιχνίδι, από την αγαπημένη Μάρθα και κατά κόσμον "βαφτιστηράκι" μου, και να τα "ομολογήσω" όλα!!
Παιχνίδι-κουίζ με ιδέα και τίτλο που όποιος την είχε, πρέπει να είχε μεγάλα κέφια.
Un-paixt-able blogger.
Ερώτηση πρώτη.
Intro (όνομα, τοποθεσία, ζώδιο, blog platform)
Πηνελόπη, Δίδυμος και "μπλοκάρω" για το χόμπι μου για πάνω από 7 χρόνια, τόσο στο προσωπικό μου blog, όσο και σε ομαδικό... Και "είδαν" πολλά τα μάτια μου στις γειτονιές των bloggers :-)). Κάτοικος Περιστερίου μετά γάμον...και γέννημα θρέμμα για 38 συναπτά έτη του Αθηναϊκού Κέντρου.
Ερώτηση δεύτερη.
Ποίο είναι το moto του blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα!
Μα έχω, και είναι αυτό που λέω, ότι αργά ή γρήγορα για όλα έρχεται η λύση!!!
Ερώτηση τρίτη.
Αν το bloggging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;
Η "μπερλίνα" γιατί μέσα σε τούτο τον χώρο, λέγονται τόσα και ακούγονται άλλα τόσα...και παραφράζονται...ακόμη περισσότερα.
Ερώτηση τέταρτη.
Όταν γίνω διάσημη blogger θα... (συμπληρώστε τη φράση).
Δεν ξέρω...δεν απαντώ...σαν γκάλοπ ένα πράγμα, καθώς έχω την αίσθηση ότι η "διασημότητα" στις μέρες μας είναι κάτι που "φτιάχνεται" και δεν ορίζεται εύκολα.
Μα τι λέμε τώρα...
Ερώτηση πέμπτη.
Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτησή σου.
Θα έλεγα τις Ζυμωτές Τυρόπιτες που είναι και πρόσφατη, αλλά μάλλον δεν έτυχε της προσοχής που της άξιζε ενδεχομένως.
Ερώτηση έκτη.
Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις από την μπλοκόσφαιρα και γιατί;
Δεν νομίζω πως θα έκανα κάτι τέτοιο...τουλάχιστον για τις κατηγορίες που προσωπικά παρακολουθώ. Και αυτό γιατί η ελευθερία του λόγου είναι πολύ σημαντική!
Αν και πάντα η ελευθερία κάποιου σταματά (ή πρέπει να σταματά τουλάχιστον...) εκεί, που αρχίζει η ελευθερία κάποιου άλλου.
Κανόνας απαράβατος για τις κοινωνίες, τις ομάδες και τους χώρους που θέλουν να πάνε μπροστά και να επιβιώσουν.
Και η έξτρα ερώτηση που έθεσε η Μάρθα μας, είναι:
Αν ήτανε να τρως για τον επόμενο χρόνο μόνο ένα γλυκό, ποιο θα διάλεγες;
Γλυκά κουταλιού...που έχουν και μεγάλη ποικιλία, ως προς την γεύση και των τρόπο παρασκευής τους
:-)) πονηρά πάντα σκεπτόμενη!!
Φαντάζομαι πως τώρα πια αρκετοί, αν όχι όλοι οι bloggers που παρακολουθώ, θα έχουν συμμετάσχει σε τούτο το παιχνίδι-κοϋιζ, καθώς εγώ ανταποκρίνομαι με κάποια καθυστέρηση.
Αν, πάλι όχι... η πρόσκληση παραμένει ανοιχτή για μια πεντάδα από εσάς, που με διαβάζεται και έχετε διάθεση να παίξετε.
Καλή συνέχεια σε όλους.
