Τυρόπιτα ... σαν Κεϊκ

Μιας και οι μέρες το καλούν, ας δούμε μια ακόμη ιδέα για μια γιορταστική παρουσίαση σ' ένα κατά τ' άλλα, πολύ κλασσικό ορεκτικό για το τραπέζι μας.
Τυρόπιτα ή κεϊκ ή κάτι ενδιάμεσο ίσως...αλλά με πολύ απλά υλικά.

Αυτό που μετράει στην παρούσα συνταγή πέρα από την νοστιμιά είναι η ιδέα.
Και η ιδέα για τυρόπιτα σε φόρμα του κεϊκ είναι κάτι που έχουμε όλοι μας δει σε αρκετά φιλικά blogs μαγειρικής, αλλά και σε περιοδικά που κυκλοφορούν.
Προσωπικά απλώς έκανα τους δικούς μου (όπως πάντα δηλαδή...) πειραματισμούς και έρχομαι να τους μοιραστώ μαζί σας.
Να τονίσω ότι είναι κάτι που γίνεται πολύ εύκολα και σαφώς "σηκώνει" τους συνδυασμούς που ο καθένας προτιμά για την γέμιση, αρκεί αυτή να μην είναι πολύ υγρή.

Τυρόπιτα σαν κεϊκ

Χρησιμοποίησα ένα πακέτο (2 φύλλων) φρέσκιας σφολιάτας,
300 γραμ. φέτα τριμμένη,
200 γραμ. τυρί τσένταρ (cheddar) επίσης τριμμένο (στον τρίφτη)
100 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό,
3 μεσαίου μεγέθους αυγά,
1/2 φλιτζανιού γάλα φρέσκο,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1 κουταλιά σούπας (όχι πολύ γεμάτη) μουστάρδα απαλή,
2 κουταλιές σούπας ψιλοκομμένο άνηθο,
και τέλος,
2 κουταλιές (όχι πολύ γεμάτες) βούτυρο μαλακό αλλά όχι λιωμένο,
καθώς και 8-10 φέτες γαλοπούλα καπνιστή κομμένες στην μέση.

Σε μια αντικολλητική φόρμα του κεϊκ, άλειψα με το βούτυρο πολύ καλά τα τοιχώματα, τον πάτο αλλά και τον λαιμό της φόρμας.
Έφτιαξα το μείγμα της γέμισης με τα τυριά μου τριμμένα, τ' αυγά, το γιαούρτι, το μοσχοκάρυδο, τη μουστάρδα και τον άνηθο.

Έκοψα την σφολιάτα σε λωρίδες (γύρω στα 5 εκατοστά φάρδος) και με αυτές του πρώτου φύλλου "έκτισα" την φόρμα μου, φροντίζοντας να μην αφήσω κενά. Όπου κενό, έκοβα κομμάτι και κάλυπτα την επιφάνεια της φόρμας.

Έβαλα την μισή γέμιση των τυριών. Έστρωσα με κομμάτια από τις φέτες της γαλοπούλας.
Συνέχισα με την υπόλοιπη γέμιση και τελείωσα με την υπόλοιπη γαλοπούλα.
Κάλυψα με λωρίδες σφολιάτας, φροντίζοντας πάντα, να μην υπάρχουν τρύπες ή κενά και γύρισα τις άκρες προς τα μέσα και στα πλαϊνά τοιχώματα αλλά και στον λαιμό της φόρμας.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα στους 190 βαθμούς για 20 λεπτά, μέχρι που είχε ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας.

Την έβγαλα και την άφησα να σταθεί για μισή ώρα και την αναποδογύρισα σε πιατέλα σερβιρίσματος.
Μην την κόψετε νωρίτερα (προσωπικά βιάστηκα λιγάκι να την κόψω)  γιατί είναι πολύ ζεστή η γέμιση και δεν θα βοηθήσει στο σερβίρισμα.
Καλή σας απόλαυση και Καλές Γιορτές να έχουμε όλοι μας.

Υ.Γ. σίγουρα θα σας περισσέψουν λίγα κομμάτια σφολιάτας.
Μην τα πετάξετε. Κόψτε τα όσο πιο ομοιόμορφα μπορείτε.
Ζεστάνετε καλά, ελαιόλαδο σ' ένα τηγάνι, πασπαλίστε τα με λίγη κανέλα, τηγανίστε τα μέχρι να ροδίσουν και από τις δύο πλευρές. Σερβίρετε με λίγο μέλι και έξτρα κανέλα.
Οι πιο γρήγορες τηγανίτες που έχετε ποτέ φτιάξει :-)) 

Σταβλίσιες Καπνιστές

Το κρύο είναι αλήθεια πως θέλει καλό φαγητό.
Και μιλάμε για φαγητό που όπως λέγανε οι παππούδες και οι γιαγιάδες μας... θα "σε κρατήσει"!
Και αυτό το "κρατήσει" είχε να κάνει στην περίπτωσή τους, σχεδόν πάντοτε με το καλό κρέας, αφού δεν είχαν εύκολο και σε  συχνή κατανάλωση, όπως συμβαίνει στις μέρες μας (ας ελπίσουμε ότι δεν θα το μας το βγάλουν με το ζόρι ...).

Να λοιπόν ένα φαγάκι που θα "σας κρατήσει" ζεστούς" στον παγωμένο καιρό που καλά κρατεί εδώ και πολλές μέρες σε όλη τη χώρα... και που θα  σας "γαργαλίσει" ευχάριστα, μύτη και ουρανίσκο.

Καπνιστές Σταβλίσιες Μπριζόλες 

Υλικά (για 3-4 άτομα):
2 μεγάλες σταβλίσιες Μοσχαρίσιες μπριζόλες (καθαρισμένες και έτοιμες για μαγείρεμα).
1/2 κουταλιά (σούπας) καπνιστή πάπρικα,
2 κουταλιές (σούπας) μουστάρδα απαλή,
2 κουταλιές (σούπας) ελαιόλαδο,
2 κουταλιές (σούπας) Worcester Sauce
1/3 κουταλιάς αλάτι,
4-5 κομμάτια λιαστής ντομάτας.

Κάνετε όλα τα υλικά, εκτός από τις λιαστές ντομάτες, ανακατεύοντας τα σ' ένα μπολ, μια αλοιφή με την οποία θα αλείψετε καλά τις μπριζόλες.

Παίρνετε 4 μεγάλα φύλλα χαρτί ψησίματος, τέτοια σε μέγεθος που να χωρέσει άνετα κάθε μπριζόλα και να μπορείτε να τα τυλίξετε σε πακέτα.
Τα βάζετε ανά δύο, σταυρώτα, και μέσα τοποθετείτε την κάθε μια μπριζόλα, την οποία και αλείφετε με το μείγμα που έχετε φτιάξει.
Πάνω στην επιφάνεια βάζετε τις λιαστές ντομάτες και τις ραντίζετε με λίγο έξτρα ελαιόλαδο.

Διπλώνετε καλά τα χαρτιά σχηματίζοντας ένα πακέτο και τα μεταφέρετε σε ταψί με την ένωση του πακέτου προς τα κάτω. Μέσα στο ταψί βάζετε μισό φλιτζάνι νερό και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνου στους 190 βαθμούς για 45-50 λεπτά.

Τα βγάζετε από τον φούρνο και ανοίγετε με προσοχή τα πακέτα.
Σερβίρετε την κάθε μια μπριζόλα με ψητά ή βραστά λαχανικά της αρεσκείας σας.
Προσωπικά έβαλα, καρότο και μπρόκολο βραστά καθώς και φρέσκια ντομάτα.

Καλή απόλαυση, καθώς το άρωμα της καπνιστής πάπρικας αλλά και της λιαστής ντομάτας θα έχουν δώσει έξτρα μυρωδιά στο κρέας, που με αυτόν τον τρόπο ψησίματος έχει γίνει και εξαιρετικά μαλακό.

Η μεταμόρφωση μιας φρέσκιας φέτας χωριάτικου ψωμιού...

Όταν το ευλογημένο καρβέλι, βγει φρέσκο και ζεστό από τον φούρνο "σπάει" μύτες!
Πόσο μάλλον όταν το ψωμί αυτό είναι, ότι συνηθίζουμε να αποκαλούμε "καλό χωριάτικο" καρβέλι.
Δεν μπορείς να αντισταθείς, όσο και αν το προσπαθείς.
Όχι, ότι εγώ προσωπικά βάζω αντιστάσεις στο ζεστό ψωμί, παρέα μ' ένα καλό τυράκι από δίπλα.
ΠΟΤΕ!!

Αυτό άλλωστε ήταν πάντα το αγαπημένο μου φαγητό, από μωρό, έτσι με "ηρεμούσαν" και με "ξεχνούσαν" ... για αρκετή ώρα :-)). Ψωμί με τυρί. Ψωμί με άλμη (για όσους είναι κάτω από τ' Αυλάκι). Ψωμί με πικάντικο κασέρι αργότερα. Κουλουράκι Θεσσαλονίκης με τυρί τριγωνάκι (το Αραπάκι εκείνα τα μακρινά χρόνια) και πάει λέγοντας ... κυρίες και κύριοι!

Το καρβέλι που βρέθηκε στα χέρια μου (χάρη στον πεθερό και πάλι) ήταν ακαταμάχητο.
Αλλά μια μεταμόρφωση (αυτή που θα δείτε πιο κάτω) νομίζω που του ταίριαξε "γάντι" ειδικά στο χαλαρό πρωϊνό Κυριακής που μας πέρασε. Και που όπως κάθε χαλαρή Κυριακή που σέβεται τον εαυτό της, απαιτεί και το καλό κολατσιό να το έχει "παρέα" της!

Χωριάτικο Ψωμί με Αυγά και Corned Beef

Υλικά για 3-4 άτομα.
3-4 καλές φέτες (και παχουλούτσικες φέτες) χωριάτικου ψωμιού.
1 κονσέρβα Corned Beef (ή βουβαλίσιο καβρουμά) που έχει βάρος 340-350 γραμμάρια.
4 αυγά μεγάλου μεγέθους,
1/3 φλιτζανιού γάλα φρέσκο,
λίγο αλάτι, λίγο φρεσκο-τριμμένο πιπέρι, λίγο μοσχοκάρυδο και λίγη ρίγανη φρέσκια (και τριμμένη),
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο,.
Και τέλος κίτρινο μαλακό τυρί ή κασέρι τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη.

Κόβετε τις φέτες του ψωμιού κατά μήκος του καρβελιού (κατά προτίμηση ολόκληρες).
Ανοίγετε την κονσέρβα του Cornet Beef ή την συσκευασία του καβρουμά, και την "σπάτε" μ' ένα πιρούνι μέσα στο γουώκ.
Χτυπάτε τ' αυγά με το γάλα, το αλάτι, το πιπέρι και το μοσχοκάρυδο (όπως κάνουμε για την ομελέτα) και όταν έχει αρχίσει το corned beef να ζεσταίνεται, ρίχνετε μέσα το μείγμα των αυγών.
Μαγειρεύετε ανακατεύοντας 3-4 φορές το μείγμα.
Όταν πια το μείγμα αποκτήσει την μορφή της στραπατσάδας ή του καγιανά.
Σβήνετε την φωτιά και εμπλουτίζετε το μείγμα με την ρίγανη.

Ζεσταίνετε ελαφρώς τις φέτες ψωμιού στον φούρνο των μικροκυμάτων, εάν δεν έχετε, σε μέτριο γκριλ φούρνου.
Πάνω στην ζεστή φέτα, βάζετε ένα καλό "στρώμα" από την στραπατσάδα με το corned beef.
Τριμμένο τυράκι.
Και ξανά για 1-1,5 λεπτό στον φούρνο μικροκυμάτων, ώστε να λιώσει το τυράκι.
Σερβίρετε και κάνετε ευτυχισμένους τους ουρανίσκους των αγαπημένων σας.
Καλή σας απόλαυση και καλή δύναμη στον χιονιά που μας ήρθε, με ωραίο και ζεστό φαγητό και όχι κατ' ανάγκη και πολύπλοκο.

Γλυκό "πεϊνιρλί"...ΓΙΓΑΣ

Κάποιες φορές απορώ κι' εγώ με τον εαυτό μου, πως μου βγαίνουν κάποιες συνταγές ή εκτελέσεις (στην κυριολεξία δηλαδή...) με τα διαθέσιμα υλικά.

Αλλά θα μου πείτε όλες οι μαγείρισσες έτσι έκαναν χρόνια πριν από εμάς... και έτσι αναπτύχθηκαν οι τοπικές κουζίνες, σύμφωνα δηλαδή με τα διαθέσιμα υλικά και την εποχικότητα.
Αλλά από ένα σημείο και ύστερα οι εποχές έχουν αλλάξει :-)) αφού πάντα υπάρχουν και υλικά εκτός εποχής.
Το DNA όμως τα διατηρεί τα στοιχεία του και  αυτά βγαίνουν στην επιφάνεια όταν έρθει η ώρα και η στιγμή. Αλλιώς δεν εξηγείται :-))

Έχω αρκετά αποθέματα σε μαρμελάδες και γλυκά κουταλιού και προσπαθώ να τα αξιοποιήσω.
Οπότε αυτή την εποχή - την προ των Χριστουγέννων  - που ετοιμάζονται σε αρκετά μέρη του κόσμου γλυκά, που περιέχουν: φρούτα αποξηραμένα, μαρμελάδες και ξηρούς καρπούς, όπως :  οι Αγγλικές Χριστουγεννιάτικες πουτίγκες, το Σκοτσέζικο Cloutie (που έχει και έναν ιδιαίτερο τρόπο παρασκευής), τα Γερμανικά και Αυστριακά Στόλεν, τα Σουηδικά γεμιστά ψωμάκια κι' άλλα που ενδεχομένως μου διαφεύγουν ως ονομασίες, είπα να κάνω κι' εγώ τους δικούς μου συνδυασμούς.

Τα γεμιστά αρτοπαρασκευάσματα, φέρνουν "ευφορία" στις ψυχές των ανθρώπων αυτές τις μέρες του χρόνου. Είναι τα αρώματα και η γεύση των φρούτων, που κλείνουν μέσα τους το καλοκαίρι αφού μιλάμε για: σύκα, δαμάσκηνα, σταφίδες, βερίκοκα και όλων των ειδών μούρα (και αυτό το καλοκαίρι ενδεχομένως να ονειρευόμαστε...μέσα στην καρδιά του Χειμώνα, ποιος να ξέρει!)

Οδηγημένη λοιπόν από τέτοιες σκέψεις, ήρθα να φτιάξω το γλυκό που θα δείτε πιο κάτω.
Αλλά επειδή το σχήμα του σαφώς και θυμίζει πεϊνιρλί.  Είπα να το ονομάσω Γλυκό Πεϊνιρλί.
Το Γίγας, προέκυψε από το μέγεθος, καθώς το αρχικό του, διπλασιάστηκε πραγματικά σε όγκο, χάρη στη μαγιά.

Υλικά για την ζύμη (που ετοιμάστηκε στον αρτοπαρασκευαστή).
90 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
1/2 ποτήρι χυμό από μανταρίνι,
1/2 ποτήρι γάλα φρέσκο και πλήρες,
500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.
2 μέτρια αυγά,
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι.
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,

Τα υλικά μπήκαν με αυτήν ακριβώς στο μηχάνημα στο πρόγραμμα ζυμώματος. Μετά από μια ώρα και 20 λεπτά η ζύμη μου ήταν έτοιμη και με το πρώτο φούσκωμα.

Πάνω σε αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και με την βοήθεια νισεστέ την άνοιξα σ' ένα μεγάλο παραλληλόγραμμο.
Σ' όλη την επιφάνεια της έβαλα μαρμελάδα βερίκοκο. περίπου 1.5 φλιτζάνι.
Πάνω στην μαρμελάδα σκόρπισα αποξηραμένα cranberries και φυστίκια Αιγίνης ολόκληρα και φυσικά ανάλατα (τους έχω ιδιαίτερη αγάπη).
Με την βοήθεια του χαρτιού τύλιξα τις άκρες (κατά μήκος) και από τις δύο πλευρές ώστε να σχηματίσω ένα ρολό και να εξασφαλίσω το γεγονός ότι δεν θα μου ανοίξει ιδιαίτερα στο ψήσιμο.  Επίσης γύρισα και τις γωνίες του ρολού προς τα μέσα, πάντα με την ίδια ελπίδα.. Αλλά τελικά η ζύμη αποφάσισε να ανοίξει τελικά και να μεταμορφωθεί σε σχήμα πεϊνιρλί, εξού και το τελικό όνομα!!

Μετέφερα με την βοήθεια του χαρτιού στο ταψί μου, που ήταν επίσης στρωμένο με χαρτί ψησίματος και διαγώνια λόγω μεγάλου σχήματος. Άλειψα την επιφάνεια με λίγο βούτυρο και γάλα και πασπάλισα με ξανθιά ζάχαρη επίσης.

Σε ελαφρώς ζεστό φούρνο, άφησα το στρούντελ (ή πεϊνιρλί) να φουσκώσει εκ' νέου για 40 λεπτά της ώρας και μετά έψησα στους 180 βαθμούς, με αέρα για 25-30 λεπτά.
Μόλις η θερμοκρασία του κατέβηκε αρκετά ώστε να μπορεί να κοπεί "χωρίς απώλειες" άρχισε το μοίρασμα.

Δοκιμάστε την δική σας εκδοχή, με ότι υλικά σας βρίσκονται για την γέμιση, αλλά την ζύμη αφήστε την ως έχει. Είναι αφράτη και πολύ αρωματική.
Φουσκώνει πολύ και είναι αρκετό για 9-10 άτομα - και όχι για μία μόνο φορά :-).

Κρήτη και Κύπρος σε ...γευστικό ογκρατέν

Χρωστώ μερικές μέρες τώρα μια συνταγή, σε συνέχεια...της αφορμής που μου έδωσαν τα προϊόντα της Creta Farms, τα οποία και που έλαβα, ως ευγενική χορηγία στην πρόσφατη παρουσίασή τους.

Να 'μαι λοιπόν έτοιμη να ανταποκριθώ στην υπόσχεσή μου και βάζοντας στα πιάτα σας μια άλλη εκδοχή για τα παραδοσιακά λουκάνικα που συνήθως τα κάνουμε: τηγανιτά σκέτα ή μουστάρδα και κρασί. Σσπεντζοφάϊ, που δένει ωραία και με ζυμαρικά. Ψητά στο φούρνο. Σαγανάκι, ομελέτα ή και κεϊκ όπως έχει τύχει να τα έχω κάνει στο παρελθόν.
Τούτη τη φορά όμως είπα να τα κάνω πιο πλήρες φαγητό, και όχι απλώς μεζεδάκι ή ορεκτικό και παρέα με μια ωραία σαλάτα να είναι το μεσημεριανό μας.

Για το φουρνιστό ογκρατέν (γιατί για εκεί μου ταιριάζει περισσότερο η συνταγή...) χρησιμοποίησα:

7 μέτριες πατάτες βραστές κομμένες σε χοντρές ροδέλες,
1 λουκάνικο (από την συσκευασία με τα δύο της Creta Farmas) με το πορτοκάλι,
2 ντομάτες κομμένες σε ροδέλες αλλά χωρίς τους σπόρους τους,
230 γραμ. χαλούμι κομμένο σε φετάκια,
100 γραμ. γραβιέρα Κρήτης τριμμένη,
150 γραμ. τυρί κρέμα,
2 μέτρια αυγά,
200 γραμ. κρέμα γάλακτος με χαμηλά λιπαρά,
αλάτι, ρίγανη, μοσχοκάρυδο τριμμένο, πάπρικα γλυκιά  και ελαιόλαδο.

Αρχικά έβρασα τις πατάτες, αφού προηγουμένως τις είχα καθαρίσει και κόψει σε ροδέλες, έτσι ώστε να μαλακώσουν αρκετά (αλλά προσοχή όχι να λιώσουν).
Έκοψα το λουκάνικο και τις ντομάτες σε ροδέλες.
Έκοψα επίσης το χαλούμι και έτριψα την γραβιέρα μου στη χοντρή πλευρά του τρίφτη.

Σε βαθύ μπολ ανακάτεψα την κρέμα γάλακτος, τα αυγά, το τυρί κρέμα και το μοσχοκάρυδο περίπου 1/3 από ένα κουταλάκι του γλυκού, κάνοντας μια ελαφριά κρέμα σαν μπεσαμέλ.

Λάδωσα καλά ένα πυρέξ και έστρωσα πρώτο επίπεδο από πατάτες.
Από πάνω έβαλα ροδέλες το λουκάνικο.
Κάλυψα με τις ροδέλες ντομάτας.
Πασπάλισα πάνω στην ντομάτα λίγη ρίγανη, λίγο αλάτι και λίγη πάπρικα.
Συνέχισα με τις υπόλοιπες πατάτες, μέχρι που κάλυψα όλη την επιφάνεια.
Πάνω από τις πατάτες έβαλα τα φετάκια από το χαλούμι, επίσης σε όλη την επιφάνεια.
Και "έλουσα" το φαγητό με την κρέμα μου.
Κάλυψα την επιφάνεια με την τριμμένη γραβιέρα Κρήτης και πασπάλισα λίγη έξτρα πάπρικα για γεύσξ και χρώμα.

Το φαγητό ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, για 35 περίπου λεπτά.  Μέχρι που επιφάνειά του είχε ροδίσει και η γραβιέρα παρέα με το χαλούμι είχαν ενοποιηθεί σ' έναν ακαταμάχητο ευωδιαστό συνδυασμό.

Καλή σας απόλαυση εάν το δοκιμάσετε και φυσικά να ξέρετε πως τα νέα λουκάνικα της Creta Farms μπορούν να αξιοποιηθούν με όποιον τρόπο εσείς θεωρείτε καλύτερο. Ενώ τα αλλαντικά της νέας σειράς Gourmet είναι μοναδική απόλαυση από μόνα τους καθώς και σε όλους τους πιθανούς συνδυασμούς.
Καλό μήνα και καλή εβδομάδα (από αύριο) σε όλες και όλους.

Γλυκές Βαρκούλες Γεμιστές

Φαίνεται πως μπαίνουμε  πια για τα καλά στην τελική ευθεία ή καλύτερα στην μεγάλη προ Χριστουγέννων εποχή, καθώς έχει επιμηκυνθεί πια ο χρόνος της προετοιμασίας, σχεδόν ένα μήνα νωρίτερα οι στολισμοί και οι πρώτες εκδηλώσεις.
Και είναι η προσμονή και η αναμονή που μετράει... και που βοηθά στο να φτιάχνει η διάθεση όσων τουλάχιστον αγαπούν αυτές τις εορταστικές μέρες του χρόνου.

Για μένα, όσο μεγαλώνω, τα συναισθήματα είναι ανάμεικτα και προφανώς φταίει το γεγονός ότι δεν είμαι πια παιδί (ή το παιδί κάποιων που να είναι εν' ζωή - για να με κάνουν να νοιώθω παιδί...).
Αλλά από την άλλη, έχω ένα παιδί που λατρεύει τα Χριστούγεννα και τα περιμένει με μεγάλη αγαλλίαση, οπότε θέλοντας και μη "μπαίνω" κι' εγώ συμπαραστάτης στα συναισθήματά του αυτά και κάνω ότι καλύτερο μπορώ, δεδομένων των καταστάσεων. Ολοκλήρωσα τον στολισμό του σπιτιού και καθώς το έκανα, είπα ότι πρέπει και να "μυρίσουν" Χριστούγεννα!!

Και ιδού λοιπόν, η πρώτη Χριστουγεννιατική λιχουδιά για μικρούς και μεγάλους, που έγινε σε συνδυασμό με το δεύτερο τεστ για τα φετινά μας μελομακάρονα, καθώς το πρώτο έχει προηγηθεί κάπου 10 ημέρες πριν.

Ελπίζω να σας αρέσει και να την δοκιμάσετε.

Γλυκές Βαρκούλες Γεμιστές (και το βαρκούλες όπως καταλαβαίνετε έχει και τον νονό του...)

Για την ζύμη χρησιμοποίησα:
500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
2 κουταλιές σούπας σιμιγδάλι χονδρό,
1/2 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
1 μεγάλο αυγό,
ξύσμα από ένα λεμόνι,
ξύσμα και χυμό από ένα πορτοκάλι,
3 κουταλιές ζάχαρη (ή στέβια εάν δεν θέλετε να χρησιμοποιήσετε ζάχαρη)
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
1/2 ποτήρι ελαιόλαδο,
2 κουταλιές βούτυρο γάλακτος λιωμένο (προσδίδει ιδιαίτερο άρωμα και υφή στην ζύμη)
2-3 κουταλάκια κονιάκ (το κονιάκ ήταν αυτό στο οποία είχα μουλιάσει τα gozi berries που χρησιμοποίησα στην γέμιση που περιγράφω πιο κάτω).

Σε βαθιά λεκάνη έβαλα όλα μου τα υλικά (πλην του αλευριού και του σιμιγδαλιού) ανακάτεψα καλά να ενωθούν και στην συνέχεια ενσωμάτωσα σταδιακά το αλεύρι, το σιμιγδάλι και το μπεϊκιν πάουντερ. Ζύμωσα μέχρι που πήρα μια ωραία ζύμη ελαφρώς ελαστική.
Την άφησα να ξεκουραστεί για μισή ώρα και στο ενδιάμεσο ετοίμασα την γέμιση για τις βαρκούλες μου.

Για την γέμιση τώρα:
αρχικά είχα βάλει 2 κουταλιές σούπας, gozi berries, να μουσκεύουν σε κονιάκ για ένα 2ωρο. Πριν καν ξεκινήσω δηλαδή για τα υπόλοιπα (εάν δεν έχετε gozi berries χρησιμοποιήστε ελληνικές σταφίδες ή granberries με την ίδια ωστόσο διαδικασία. Να πιουν κονιάκ και να μαλακώσουν).
Κατόπιν άλεσα στο multi 4-5 μανταρίνια γλυκό κουταλιού χωρίς το σιρόπι τους (μπορείτε να βάλετε πορτοκάλι, μανταρίνι ή περγαμόντο γιατί έχουν ιδανικό άρωμα για τούτο το γλυκάκι).
Άλεσα επίσης και 1/2 κούπας αμύγδαλο άψητο.
Και τέλος, 3 κουταλιές μαρμελάδα βερίκοκο΄.
Όλα μαζί ενώθηκαν σε μια πολύ αρωματική "πάστα" για την γέμιση.

Οπότε και μπήκα στο έργο της δημιουργίας. Τόση ζύμη όσο ένα μεγάλο καρύδι.
Την άνοιξα στην χούφτα μου, έβαλα  1,5 κουταλάκι του γλυκού γέμιση, έκλεισα και έδωσα με το χέρι το σχήμα της βαρκούλας. Συνέχισα μέχρι που τελείωσαν όλα τα υλικά μου.

Σε αντικολλητικά ταψιά στρωμένο με χαρτί ψησίματος έβαλα τις βαρκούλες μου  και φούρνισα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς, με αέρα, για 15 περίπου λεπτά μέχρι η ζύμη να αποκτήσει ελκυστικό ρόδινο χρώμα και η μυρωδιά του γλυκού να "σπάει" μύτες. Ταυτόχρονα έψησα έτσι και τα δύο ταψιά που ετοιμάστηκαν.

Βγήκαν από τον φούρνο τις ψέκασα με ανθόνερο και άλλες πασπάλισα με άχνη και άλλες τις άφησα σκέτες.
Μια δοκιμή ενδεχομένως να σας κάνει να τις αγαπήσετε, όσο όλοι όσες τις δοκίμασαν, αφήστε που ζύμη τους θυμίζει λιγάκι παραδοσιακό κουραμπιέ :-))

Με άρωμα μαστίχας αλλά και κομπόστας φρούτων

Το blog αγαπά το άρωμα της βανίλιας αλλά εξίσου αγαπά και το άρωμα της μαστίχας και γενικώς όλα τα αρώματα...καθώς δεν μπορώ να διανοηθώ ότι θα έχω στο πιάτο μου φαγητό ή γλυκό χωρίς άρωμα!!!
Αν παρ' ελπίδα μου συμβεί να γευτώ κάτι τέτοιο...μετά την πρώτη μπουκιά κι' εντύπωση, απλώς δεν συνεχίζω :-))

Μια κρέμα θαλπωρής είναι αυτή που θα σας περιγράψω πιο κάτω, καθώς έγινε με περισσεύματα φρέσκου γάλακτος που είχε την ατυχία να οδεύει προς την λήξη του.

Κρέμα Μαστίχας με κομπόστα αποξηραμένων φρούτων

Την κομπόστα αποξηραμένων φρούτων την έφτιαξα, πρώτη φορά, πέρσι χάρη στην αγαπημένη Tante Kiki, και από τότε αρκετές φορές την έχω ξανακάνει γιατί πραγματικά μου άρεσε πολύ, με μικρές παραλλαγές.
Συνιστώ λοιπόν, να την δοκιμάσετε κι' εσείς (μόνη της ή σαν συνοδευτικό).

Για την Κομπόστα  Φρούτων χρησιμοποίησα: 10 αποξηραμένα βερίκοκα, 8 αποξηραμένα δαμάσκηνα, τα φετάκια από 2 μανταρίνια καθαρισμένα, 3 κουταλιές ξανθές σταφίδες, 1 ξύλο κανέλας,
4 κεφαλάκια γαρίφαλο, χυμό από 3 μανταρίνια, μισό ποτήρι νερό, 3 κουταλιές πετιμέζι, κι' ένα σφινάκι κονιάκ.
Τα έβρασα όλα μαζί για 35-40 λεπτά περίπου, τα άφησα να κρυώσουν και μετά έκοψα σε κομματάκια τα μεγάλα φρούτα.

Για την Κρέμα Μαστίχας χρησιμοποίησα:
800 γραμ. φρέσκο γάλα πλήρες,
200 γραμ.κρέμα γάλακτος (επίσης πλήρη)
3/4 κουτιού γάλα ζαχαρούχο,
2 κουταλιές ζάχαρη,
4-5 μέτρια δάκρυα μαστίχας,
6-7 φύλλα ζελατίνας (μαλακωμένα σε ελάχιστο κρύο νερό) ανάλογα το μέγεθος των φύλλων.

Αρχικά χτύπησα τα δάκρυα μαστίχας μαζί με την ζάχαρη μέχρι να γίνουν σκόνη.
Σε μεγάλη κατσαρόλα έβαλα όλα τα γάλατα να ζεσταθούν, καθώς και το μείγμα ζάχαρης-μαστίχας.
Πριν αρχίσει να βράζει το μείγμα μου, στράγγιξα τα φύλλα ζελατίνας και τα ενσωμάτωσα στο μείγμα της κρέμας, ανακατεύοντας συνεχώς.  Η διαδικασία μοιάζει σαφώς με αυτήν για την ετοιμασία της πανακότα.
Κατέβασα από την φωτιά.
Και το άφησα να κρυώσει.
Κατόπιν μετέφερα το μείγμα μου σ' ένα μεγάλο τάπερ και το έβαλα στο ψυγείο.
Όταν άρχισε να δείχνει πως πήζει το έβγαλα και με κουτάλα της σούπας άρχισα να το μοιράζω στα ποτήρια που θα το σερβίριζα.
Πρώτη στρώση... κρέμα μαστίχας.
Δεύτερη στρώση...κομπόστα φρούτων.
Τρίτη στρώση...κρέμα μαστίχας.
Ντεκόρ και τελευταία στρώση...κομπόστα φρούτων.

Ξανά στο ψυγείο μέχρι την ώρα του σερβιρίσματος. Η όλη διαδικασία της προετοιμασίας είναι εύκολη και απλή και για την κρέμα και για την κομπόστα, αλλά θέλετε ένα 24ώρο μέχρι το τελικό αποτέλεσμα, καθώς χρειάζεται τον χρόνο του, το σύνολο για να πήξει ανάλογα.

Και καθώς το κουτάλι σας θα βυθίζεται στην αρωματική κρέμα, θα συναντά πάντα μια έκπληξη.
Ένα κομματάκι μελωμένο αρωματικό φρούτο.
Καλή σας απόλαυση και να θυμάστε πως αν το ξεκινήσετε τελικά...ξεκινήστε το από την προηγούμενη μέρα.
Και σαν τελική σημείωση: όλα τα προ-αναφερόμενα υλικά, μου έδωσαν 8 ποτηράκια σερβιρίσματος, οπότε εσείς ανάλογα τα άτομα κανονίζετε και τα υλικά σας.
Μια γλυκιά και ωραία εβδομάδα να έχετε.
Χρόνια Πολλά σε όλες τις Κατερίνες, τις Καιτούλες, και τις Κάτιες. 

Γευστικό Ταξίδι με Κρητικά Αλλαντικά

Κατά καιρούς έχω γράψει και συζητήσει ενδεχομένως με κάποιους αγαπημένους bloggers (την Vita, την Silena)  για την αγάπη που τρέφω προς την Κρήτη.
Τους ανθρώπους της, τα έθιμα, τα προϊόντα και τις τοπικές γεύσεις της.
Έτυχε να γνωρίσω την Κρήτη από αγαπημένη συμφοιτήτρια που για χρόνια κάναμε πολύ αλλά
καλή, πραγματικά, παρέα...
Για πρώτη φορά ταξίδεψα στην Κρήτη στον γάμο της. Ξανά-ταξίδεψα στην γέννηση των παιδιών της. Και ξαναπήγα μερικά χρόνια μετά, όταν τα παιδιά της ήταν πια στο Δημοτικό...
Έχω χρόνια να πάω...αλλά δεν τους ξεχνώ και τους αγαπώ πάντα το ίδιο δυνατά.

Και να που η τύχη τα έφερε έτσι, ώστε να κάνω ένα ακόμη γευστικό ταξίδι στην Κρήτη, χάρη στην πρόσκληση της εταιρίας Creta Farms.
Μια πρόσκληση, προκειμένου να γνωρίσω μαζί με όλους τους εκλεκτούς καλεσμένους της εταιρίας, τη σειρά νέων προϊόντων Gourmet Εν' Ελλάδι (Ψητή Γαλοπούλα, Καπνιστή Γαλοπούλα, Καπνιστή Γαλοπούλα Ορεινό, Ζαμπόν Ψητό και Κοτόπουλο Ψητό).

Η εκδήλωση έλαβε χώρα στο πολύ κομψό εστιατόριο Scala Vinoteca και ήταν τόσο όμορφο το στήσιμο των προϊόντων που μου θύμισε από την μια, παλιό κελάρι αρχοντικού (ενδεχομένως Κρητικού...) και από την άλλη, σίγουρα  Τρατορία στην περιοχή της Τοσκόνης, που όμως είχε ένα τόσο, μα τόσο ... Ελληνικό μενού.

Πρέπει να ευχαριστήσω θερμά για την πρόσκληση την αγαπητή κα Βίκυ Μόσχου, της εταιρίας V + O. Όσα προσωπικά δοκίμασα, μιλώ για τα αλλαντικά καθώς δεν είχα τον χρόνο να παραμείνω σε όλη την εκδήλωση, ήσαν εξαιρετικά!
Κάτι που ήδη γνώριζα άλλωστε, μιας και έχω αγοράσει το τελευταίο διάστημα πάμπολλες φορές τόσο την Πάριζα με 60% λιγότερα λιπαρά, όσο και το κλασσικό παριζάκι Εν' Ελλάδι, που ο δικός μου Θ. καταναλώνει μετά μανίας.

Παρέλαβα και ένα "πολύ γεμάτο πακέτο" με τα νέα προϊόντα της εταιρίας και υπόσχομαι ως φόρο τιμής στην αγαπημένη μου Κρήτη, αλλά και στους ανθρώπους της εταιρίας Creta Farms, πως θα επανέλθω σύντομα με μια συνταγή κατά πως τους πρέπει!

Τελειώνοντας, να σημειώσω πως: καθώς οι καιροί που βιώνουμε είναι δύσκολοι, είναι πολύ σημαντικό να μαθαίνουμε ότι Έλληνες Παραγωγοί και Ελληνικές Εταιρίες κατέχουν ΠΡΩΤΙΕΣ στους χώρους που κινούνται στις αγορές του Εξωτερικού.
Και αυτό πρέπει να μας κάνει, να θέλουμε να τους στηρίξουμε με όλες μας τις δυνάμεις.

Ανοιχτή Μανιταρόπιττα των Αρωμάτων

Μια πολύ ωραία επιλογή για ένα φιλικό τραπέζι είναι πάντα οι πίτες, είτε τις σερβίρουμε για ορεκτικό, είτε για ένα έξτρα συνοδευτικό σε συνδυασμό με τα υπόλοιπα πιάτα μας, σαφώς και δεν "κομίζω γλαύκας εις Αθήνας"... απλώς το υπενθυμίζω και έρχομαι να σας δώσω μια πρόταση για μανιταρόπιττα.
Και μάλιστα, ανοιχτή και με πολύ άρωμα! Αυτά είναι τα κύρια χαρακτηριστικά της, που την διαφοροποιούν από άλλες εκδοχές πολύ αγαπημένες επίσης.

Ανοιχτή Μανιταρόπιτα των Αρωμάτων

Προσωπικά χρησιμοποίησα:
1 έτοιμο φύλλο Ζύμης Κουρού, αλλά με χειροποίητα αντίστοιχο φύλλο σαφώς το αποτέλεσμα θα είναι πιο αναβαθμισμένο.
Και από 'κει και πέρα τα υπόλοιπα υλικά μου  ήταν:

200 γραμ. φρέσκα μανιτάρια πλευρώτους (καθαρισμένα και κομμένα σε λωρίδες) και ελαφρώς σοταρισμένα,
200 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό 2%,
200 γραμ. κρέμα γάλακτος χαμηλών λιπαρών,
100 γραμ. χαλούμι τριμμένο (στην χοντρή πλευρά του τρίφτη),
100 γραμ, ένταμ τριμμένο (επίσης όπως το χαλούμι),
100 γραμ. τυρί σε κρέμα,
2 μεγάλα αυγά,
1/3 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,
1/3 κοφτό κουταλάκι τριμμένο πιπέρι,
1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,
και τέλος 1 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού.

Τα δύο τελευταία αρώματα σαφώς και δίνουν την νότα που ανέφερα πιο πάνω, όπως ίσως καταλαβαίνετε.

Σε αντικολλητικό ταψί, αλείφουμε ελάχιστο λάδι ή βάζουμε χαρτί ψησίματος και απλώνουμε την ζύμη μας. Εάν περισσεύει ζύμη στα πλαϊνά του ταψίου μας, την γυρίζουμε προς τα μέσα όταν βάλουμε την γέμιση.

Σε βαθύ μπολ ανακατεύουμε όλα τα υλικά μας (τυριά, αυγά, κρέμα γάλακτος, γιαούρτι και μπαχαρικά) και στο τέλος ενσωματώνουμε στο μείγμα τα μανιτάρια, τον άνηθο και το ξύσμα. Ανακατεύουμε για να ενωθούν καλά και τα τελευταία υλικά.
Και στρώνουμε το μείγμα μας πάνω από την ζύμη καλύπτοντας ομοιόμορφα όλη την επιφάνειά της.

Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα (πάντα ανάλογα με τον φούρνο βέβαια) μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της πίτας μας και η γέμιση να μας δώσει την αίσθηση ότι έχει "φουσκώσει" χάρη στα αυγά και στην κρέμα.
Κλείνουμε τον φούρνο.
Αφήνουμε να σταθεί για 10 λεπτάκια και έτοιμη για σερβίρισμα.
Καλή σας απόλαυση.

Μηλοπιτάκια Εξπρές

Ότι πιο γρήγορο... για ένα ωραίο κέρασμα, ή για να γλυκαθείτε χωρίς πολλές δυσκολίες και σκεύη (και μην μου πείτε ότι κάτι τέτοιο δεν το εκτιμά και η πιο χρυσοχέρα μαγείρισσα) με την επιστροφή μου από απουσία μιας εβδομάδας και πλέον...

Ας είναι καλά ο ΟΤΕ και οι συνεργαζόμενες εταιρίες παροχής τηλεφωνικών και συναφών υπηρεσιών που με μια βροχή, βγήκαν εκτός λειτουργίας και επικοινωνίας ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα της πόλης μας!!!

Μηλοπιτάκια Σφολιάτας ή ανοιχτά muffins μήλου

Χρειάζεστε  12 σφολιατάκια στρογγυλά
2 μέτρια ξινόμηλα,
4-5 κουταλιές μαρμελάδα βερίκοκο ή ροδάκινο,
1/3 κουταλάκι κανέλα σε σκόνη,
3 κουταλιές καρύδι χοντροκομμένο.

Και φυσικά 12 θήκες για muffins.

Τα 12 πιτάκια σφολιάτας, θα τ' ανοίξετε λίγο με ένα ξύλινο ρολάκι ή πλάστη.
Θα τα τοποθετήσετε σε 12 κομμάτια αντικολλητικό χαρτί αντίστοιχα, που θα έχετε προηγουμένως κόψει, όπου θα βάλετε πάνω στο κάθε χαρτάκι ένα σφολιατάκι ανοιγμένο.
Το σύνολο χαρτάκι-σφολιατάκι, μέσα στην κάθε θήκη muffins.

Και στην συνέχεια περνάμε στην γέμιση η οποία και θα γίνει με: τα ξινόμηλα καθαρισμένα και κομμένα σε κυβάκια, ανακατεμένα με την κανέλα, τη μαρμελάδα και το καρύδι.
Από 2-3 κουταλιές του γλυκού σε κάθε σφολιατάκι
Έτοιμα.
Στη συνέχεια θα τα ψήσετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα, μέχρι να ροδίσει και να φουσκώσει η άκρη της σφολιάτας όπως θα την βλέπετε μέσα στις θήκες των muffins.
Τρώγονται με μανία μέχρι το τελευταίο, χλιαρά ή και κρύα την επόμενη μέρα (αν φυσικά μείνουν).
Για καλύτερη παρουσίαση όταν τα σερβίρετε αφαιρείτε το χαρτί που έχουν ψηθεί και πασπαλίζετε την επιφάνειά τους με λίγη έξτρα κανέλα, κι' αν σας βρίσκεται και παγωτάκι...γιατί όχι!

Καλή σας απόλαυση και καλή ΔΥΝΑΜΗ παντού και πάντα.

Και να που η αγαπημένη μου Αμαλία έκανε κιόλας την δοκιμή της και μ' εμπιστεύτηκε..

Αυτός είναι ο κύριος λόγος που μάλλον εξακολουθώ να μπαίνω στην λογική του blogging, ακόμη και μετά από αρκετό καιρό... Το ότι τελικά παίρνουμε και δίνουμε ιδέες ο ένας στον άλλο.
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΣΕ Αμαλία μου.

Pesto...Pesto...Pesto... πέστα και μολόγατα όλα!

Πολλά έχουν γραφτεί για την αγαπημένη σάλτσα των Ιταλών, το Pesto, που ωστόσο έχει κατακτήσει και τις καρδιές πολλών από εμάς που αγαπούμε την κουζίνα.
Προσωπικά δεν είμαι εξαίρεση.
Και τούτη την φορά σκέφτηκα να αξιοποιήσω την σάλτσα pesto και με θαλασσινά.
Και πιο συγκεκριμένα με γαρίδες.

Γαρίδες με Pesto

Υλικά για την σάλτσα.
1 μικρό ματσάκι φρέσκο μαϊντανό,
1 χούφτα φρέσκα φύλλα βασιλικού (χειμωνιάτικου ή πλατύφυλλου)
1/2 κούπα αμύγδαλα ανάλατα με την φλούδα,
1,5 σκελίδα σκόρδο (ή περισσότερο αν το θέλετε έντονο το άρωμα)
1/3 κουταλάκι αλάτι χοντρό,
1/3 κουταλάκι φρεσκοτριμμένο πιπέρι,
1,5 κουταλάκι ελαιόλαδο.

Για το μαγείρεμα των γαρίδων
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 ποτηράκι κονιάκ ή άσπρο κρασί
700 γραμμάρια γαρίδες καθαρισμένες μεγάλο μέγεθος,

Στο multi έβαλα όλα τα υλικά για pesto μέχρι να γίνουν πολτός. Και το κράτησα στην άκρη.
Αφού έπλυνα και καθάρισα τις γαρίδες, έβαλα ένα μεγάλο τηγάνι να κάψει παρέα με το ελαιόλαδο.
Στη συνέχεια έριξα μέσα στο τηγάνι το pesto και το άφησα να μαγειρευτεί για δύο λεπτά ανακατεύοντας συνεχώς. Έριξα και τις γαρίδες και έσβησα με το κονιάκ.
Συνολικό μαγείρεμα χρόνου 5-6 λεπτά ακόμη και κατέβασα το τηγάνι από την φωτιά.
Οι επιλογές για το σερβίρισμα του φαγητού είναι αρκετές.

Πάνω σε βραστή μεγάλη πατάτα.
Πάνω σε μακαρόνια.
Πάνω σε ρύζι λευκό.
Ή πάνω σε ατομικές μικρές πίτες για σουβλάκια τις οποίας βλέπετε πια εδώ, και τις οποίες έψησα κάτω από το ζεσταμένο γκριλ για 3 λεπτάκια.
Εσείς αποφασίζετε τι θέλετε να δοκιμάσετε και καλή σας απόλαυση.

Και στο σημείο αυτό να ανταποκριθώ σε μια πρόσκληση που μου ήρθε για παιχνίδι, από την αγαπημένη Μάρθα και κατά κόσμον "βαφτιστηράκι" μου, και να τα "ομολογήσω" όλα!!
Παιχνίδι-κουίζ με ιδέα και τίτλο που όποιος την είχε, πρέπει να είχε μεγάλα κέφια.
Un-paixt-able blogger.

Ερωτήσεις, Εικόνα και link για τους Un-paixt-able bloggers λοιπόν....

Ερώτηση πρώτη.
Intro (όνομα, τοποθεσία, ζώδιο, blog platform)
Πηνελόπη, Δίδυμος και  "μπλοκάρω" για το χόμπι μου για πάνω από 7 χρόνια, τόσο στο προσωπικό μου blog, όσο και σε ομαδικό... Και "είδαν" πολλά τα μάτια μου στις γειτονιές των bloggers :-)). Κάτοικος Περιστερίου μετά γάμον...και γέννημα θρέμμα για 38 συναπτά έτη του Αθηναϊκού Κέντρου.

Ερώτηση δεύτερη.
Ποίο είναι το moto του blog σου; Αν δεν έχεις σκέψου ένα τώρα!
Μα έχω, και είναι αυτό που λέω, ότι αργά ή γρήγορα για όλα έρχεται η λύση!!!

Ερώτηση τρίτη.
Αν το bloggging ήταν παιδικό παιχνίδι, ποιο θα ήταν και γιατί;
Η "μπερλίνα" γιατί μέσα σε τούτο τον χώρο, λέγονται τόσα και ακούγονται άλλα τόσα...και παραφράζονται...ακόμη περισσότερα.

Ερώτηση τέταρτη.
Όταν γίνω διάσημη blogger θα... (συμπληρώστε τη φράση).
Δεν ξέρω...δεν απαντώ...σαν γκάλοπ ένα πράγμα, καθώς έχω την αίσθηση ότι η "διασημότητα" στις μέρες μας είναι κάτι που "φτιάχνεται" και δεν ορίζεται εύκολα.
Μα τι λέμε τώρα...

Ερώτηση πέμπτη.
Κάνε φίρμα την λιγότερο δημοφιλή ανάρτησή σου.
Θα έλεγα τις Ζυμωτές Τυρόπιτες που είναι και πρόσφατη, αλλά μάλλον δεν έτυχε της προσοχής που της άξιζε ενδεχομένως.

Ερώτηση έκτη.
Ποια κατηγορία ιστολογίων, θα ήθελες να αφανίσεις από την μπλοκόσφαιρα και γιατί;
Δεν νομίζω πως θα έκανα κάτι τέτοιο...τουλάχιστον για τις κατηγορίες που προσωπικά παρακολουθώ. Και αυτό γιατί η ελευθερία του λόγου είναι πολύ σημαντική!
Αν και πάντα η ελευθερία κάποιου σταματά (ή πρέπει να σταματά τουλάχιστον...) εκεί, που αρχίζει η ελευθερία κάποιου άλλου.
Κανόνας απαράβατος για τις κοινωνίες, τις ομάδες και τους χώρους που θέλουν να πάνε μπροστά και να επιβιώσουν.

Και η έξτρα ερώτηση που έθεσε η Μάρθα μας, είναι: 
Αν ήτανε να τρως για τον επόμενο χρόνο μόνο ένα γλυκό, ποιο θα διάλεγες;
Γλυκά κουταλιού...που έχουν και μεγάλη ποικιλία, ως προς την γεύση και των τρόπο παρασκευής τους 
:-)) πονηρά πάντα σκεπτόμενη!!

Φαντάζομαι πως τώρα πια αρκετοί, αν όχι όλοι οι bloggers που παρακολουθώ, θα έχουν συμμετάσχει σε τούτο το παιχνίδι-κοϋιζ, καθώς εγώ ανταποκρίνομαι με κάποια καθυστέρηση. 
Αν, πάλι όχι... η πρόσκληση παραμένει ανοιχτή για μια πεντάδα από εσάς, που με διαβάζεται και έχετε διάθεση να παίξετε.
Καλή συνέχεια σε όλους.

Ένα διαφορετικό "τυλιχτό"

Κάποιες φορές τα υλικά σου δίνουν την αφορμή για κάτι διαφορετικό, αν τα δεις και τα σκεφτείς, από μια άλλη οπτική γωνία!
Έτσι έγινε και με τα μανιτάρια που έπεσαν αυτή την φορά στα χέρια μου!
Τα μισά έγιναν πίτα (και υπόσχομαι ότι σύντομα θα σας την παρουσιάσω) και τ' άλλα μισά έγιναν σνακ, το επόμενο βράδυ. Ένα σνακ που ήρθε ν' αντικαταστήσει το τυλιχτό σουβλάκι που είναι πάντα η εύκολη λύση...

Για ένα Διαφορετικό Τυλιχτό λοιπόν...

... τα υλικά ήταν τα ακόλουθα:
150 (ίσως κάτι περισσότερο) γραμ. μανιτάρια πλευρώτους καθαρισμένα και κομμένα σε κομμάτια,
1 κοφτό κουταλάκι κάρυ,
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
3 πίτες αραβικές (μεγάλο μέγεθος)
3 κουταλιές στραγγιστό γιαούρτι,
1,5 κουταλιά μουστάρδα,
2 κουταλιές μαγιονέζα,
100-150 γραμ χαλούμι κομμένο σε μπαστουνάκια,
λίγο ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Σε αντικολλητικό τηγάνια έβαλα το ελαιόλαδο. Μέχρι να αρχίσει να ανεβάζει θερμοκρασία καθάρισα και έκοψα τα μανιτάρια μου.
Μέσα στο λάδι έριξα το κάρυ γιατί τα μπαχαρικά έτσι αποδίδουν περισσότερο τα αρώματά τους.
Αμέσως μετά έβαλα τα μισά μανιτάρια να ψηθούν για 5-6 λεπτά, γυρίζοντας τα από όλες τις πλευρές και μετά τα άφησα πάνω σε χαρτί απορροφητικό, πηγαίνοντας για την επόμενη δόση.

Τελειώνοντας με τα μανιτάρια, πέρασα στο χαλούμι. Το οποίο έψησα για 2-3 λεπτά και από τις δύο πλευρές του.

Είχα ετοιμάσει και το σχετικό ντιπ, ανακατεύοντας το γιαούρτι, τη μαγιονέζα και την μουστάρδα. Άπλωσα πάνω σε κάθε αραβική πίτα μια καλή ποσότητα. Από πάνω ψημένα μανιτάρια, ψημένο χαλούμι, μαϊντανό, ελάχιστο κάρυ και τύλιξα σφιχτά την πίτα, ως σουβλάκι.

Ωραία και πολύ νόστιμη σύνθεση, έστω και χωρίς τον κλασσικό γύρο ή καλαμάκι.
Μια χαρά την κάναμε την δουλειά μας!!