Αλμυρή Gallete με παραδοσιακά υλικά

Όταν η επιθυμία για πίτα είναι προ των πυλών, η πιο γρήγορη λύση είναι μια ξεσκέπαστη πιτούλα ή κατά το κοινώς λεγόμενον, μια galette :-))
Λίγος κιμάς που περίσσεψε, ένα κομμάτι πιπεράτης φέτας, κρεμώδες τυρί ελληνικής παραγωγής, φρέσκος δυόσμος καθώς και φρέσκα πομοντόρια ήρθαν να συναντήσουν μια ζύμη που φτιάχτηκε στα γρήγορα και όλα πήραν τον δρόμο που τους άξιζε.
Αυτόν δηλαδή που οδηγεί στα πιάτα της οικογένειας. Κάποιοι δε, ξεγελάστηκαν και την έφαγαν και για πίτσα :-)))

Το πρωτότυπο είναι ότι στη ζύμη αντί για απλό νεράκι, χρησιμοποίησα ζωμό από κοτόπουλο που μου είχε μείνει και ομολογώ πως λυπήθηκα να τον χύσω.

Ενώ μέσα στη galette χρησιμοποίησα μια κρεμώδη σάλτσα από από φέτα, αυγό, γάλα, μοσχοκάρυδο και κατίκι Δομοκού, παρέα με τον λίγο μαγειρεμένο κιμά.
Πομοντόρια κομμένα σε ροδέλες, φρέσκος αλλά και αποξηραμένος δυόσμος καθώς και  κομμένο edam, ολοκλήρωσαν την εικόνα της πίτας.

Galette με παραδοσιακά ελληνικά υλικά

Τα υλικά μου για τη ζύμη:
350 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1/2 ποτήρι ζωμός κοτόπουλου,
1/3 ποτηριού ελαιόλαδο,
50 γραμ. βούτυρο αγελάδος κομμένο σε κομματάκια,
1 μεγάλο αυγό και ελάχιστο αλάτι.
Επιπλέον: 3 κουταλιές τριμμένο κεφαλοτύρι για την επιφάνεια της.

Για την γέμιση:
120 γραμ. φέτα πικάντικη λιωμένη με το πιρούνι
100 γραμ. κατίκι Δομοκού,
1 μεγάλο αυγό,
2 κουταλιές (σούπας) κιμάς μαγειρεμένος με τα λαχανικά του και τα μυρωδικά του,
2 κουταλιές γάλα φρέσκο,
1/3 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο.
Επιπλέον για την γέμιση
3 πομοντόρια κομμένα σε ροδέλες (αλλά χωρίς τους σπόρους)
6-7 φύλλα φρέσκου δυόσμου ψιλοκομμένα,
1/2 κοφτό κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο.
120 γραμ. edam κομμένο κομματάκια ψηλά.

Αρχικά έφτιαξα την ζύμη και την άφησα να σταθεί για 45 λεπτά. Όσο ώρα ξεκουραζόταν έκανα την προετοιμασία της γέμισης.

Έλιωσα τη φέτα μέσα σ' ένα μπολ με τη βοήθεια πιρουνιού. Την ανακάτεψα με το κατίκι και το αυγό και στη συνέχεια πρόσθεσα το γάλα, το μοσχοκάρυδο και τον κιμά.

Άνοιξα πάνω σε χαρτί ψησίματος την ζύμη μου στρογγυλή και μεγαλύτερη σε περιφέρεια από αυτή του ταψιού που θα χρησιμοποιούσα στο ψήσιμο και την μετέφερα με το χαρτί μέσα στο ταψί.

Πάνω στην επιφάνεια της έστρωσα την κρέμα τυριών.  Από πάνω έβαλα τις φέτες από τα πομοντόρια σκόρπισα αποξηραμένο και φρέσκο δυόσμο και τέλειωσα με το κομμένο edam.

Γύρισα την ζύμη που περίσσευε δημιουργώντας το "κορδόνι" της το λάδωσα ελαφρώς και από πάνω πασπάλισα το τριμμένο κεφαλοτύρι, τόσο στη ζύμη όσο και στο κέντρο της.

Ψήσιμο σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 25 περίπου λεπτά μέχρι που είχε ροδίσει πολύ καλά η επιφάνεια της πίτας.

Ήταν ότι έπρεπε για ένα γρήγορα απογευματινό-βραδινό γεύμα.
Δοκιμάστε τη ανεπιφύλακτα.
Καλή εβδομάδα εύχομαι σε όλες και όλους...και ελπίζω να μπούμε τελικά στο καλοκαίρι!

Παπουτσάκια...με άρωμα Κρήτης

Μετά το τελευταίο ταξίδι μας, είχα μια τάση για γεύσεις απολύτως ελληνικές και παραδοσιακές. Έπρεπε με κάποιο τρόπο να φέρω την "ισορροπία" που προσωπικά μου έλειψε, με φαγητά που θα είχαν στα συστατικά τους: λαχανικά, λαδάκι, μπαχαρικά, ψαράκι, κρεατάκι ελαφρύ κ.λ.π., κ.λ.π.
Μαγείρεψα διάφορα: τυρόπιτα κλασσική με διαφορετικά τυράκια, ρυζάκι με γαρίδες (επιφυλάσσομαι να σας το γράψω), ψωμί με προζύμι από μπίρα, σαλάτα καταπράσινη με λεμονάτο φιλέτο κοτόπουλου, φασολάκια λαδερά παρέα με πατατούλες και κολοκυθάκια baby, αλλά και ωραιότατα,νοστιμότατα και απολαυστικά Παπουτσάκια μελιτζάνες.

Φαγητό με λίγο μπελά, δεν λέω, αλλά δεν μπορείς παρά να παραδεχτείς ότι είναι διαχρονική αξία!!
Η μόνη ίσως διαφορά από τα γνωστά και καθιερωμένα είναι πως τη μπεσαμέλ δεν την έφτιαξα με τον πατροπαράδοτο τρόπο (βούτυρο, γάλα, αυγά, αλεύρι και τυρί) αλλά με κρέμα Κρητικού  Ανωγιανού τυριού.

Για τον κιμά:
1/2 κιλό μοσχαρίσιο κιμά,
2 μέτρια κρεμμύδια κόκκινα (από αυτά που δεν καίνε) ψιλοκομμένα,
2 σκελίδες σκόρδο λιωμένες,
1 μεγάλο καρότο τριμμένο στον τρίφτη,
1 μεγάλη πορτοκαλί πιπεριά ψιλοκομμένη επίσης,
1 μεγάλη ώριμη τομάτα ψιλοκομμένη (χωρίς την φλούδα της),
3 κουταλιές χυμό τομάτας,
1 ποτηράκι λευκό κρασί
3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,
4-5 κόκκους μπαχάρι,
1 δαφνόφυλλο,
1 ξυλαράκι κανέλας,
1 κουταλιά φρέσκο λεμονοθύμαρο (μόνο τα φύλλα του)
αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο και πάπρικα για να εμπλουτίσω το άρωμα του κιμά.

Για τις μελιτζάνες
4 μεγάλες μελιτζάνες φλάσκες, ή λευκές ή ότι είδος θέλετε αρκεί να είναι "τσουπωτές".
Πλυμμένες και κομμένες στη μέση.

Για την κρέμα τυριού:
250 γραμ. Ανωγειανό Ανθόγαλο,
1 μεγάλο αυγό,
2 κουταλιές γάλα φρέσκο,
1 μεγάλη κουταλιά γιαούρτι στραγγιστό,
80 γραμ. γραβιέρα ή κεφαλοτύρι τριμμένο.
1/2 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο.

Επιπλέον: ελαιόλαδο, πάπρικα γλυκιά, 1/2 ποτήρι νερό ή ζωμό από κοτόπουλο.

Αρχικά σ' ένα βαθύ τηγάνι έβαλα το ελαιόλαδο να ζεσταθεί για να σοτάρω τον κιμά μου.
Μόλις άρχισε να παίρνει λίγο χρώμα ο κιμάς, έριξα μέσα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι, το λιωμένο σκόρδο και την κομμένη πιπεριά και το κρασί.
Σκέπασα και άφησα να μαγειρευτούν για πέντε λεπτά όλα μαζί.
Στη συνέχεια πρόσθεσα το τριμμένο καρότο, τη κομμένη ντομάτα, τον χυμό τομάτας, το λεμονοθύμαρο, τη δάφνη και τα μπαχαρικά, εκτός από το πιπέρι και το αλάτι που τ΄ άφησα για λίγο πριν το τέλος και ανακάτεψα καλά.
Όταν πια άρχισαν να εξατμίζονται τα υγρά, έσβησα το μάτι και άφησα τον κιμά να ηρεμήσει.

Τις καθαρισμένες και κομμένες στη μέση μελιτζάνες τις έβαλα σε αλατόνερο για δύο ώρες.
Μετά τις ξέπλυνα και τις έβαλα στο ταψί, που είχα στρώσει με λαδόχαρτο και τις άλειψα με λάδι με την βοήθεια ενός πινέλου.

Τις έψησα για 8 λεπτά με αέρα, στους 180 βαθμούς, με αέρα για να μαλακώσουν.
Τις έβγαλα και τις άφησα λίγο να κρυώσουν και με το εργαλείο που αδειάζουμε τα λαχανικά, έβγαλα το εσωτερικό μέρος της σάρκας με τους σπόρους.  Αν δεν σας ενοχλούν στο στομάχι, αυτό το μέρος της μελιτζάνας μπορεί να προστεθεί στον κιμά. Προσωπικά δεν το χρησιμοποίησα καθόλου.

Μ' ένα κουτάλι γέμισα τις μελιτζάνες με τον κιμά.
Ανάλογα το μέγεθός τους και η γέμιση, φροντίζοντας να μην τις παραφορτώσω.
Από πάνω έβαλα 2-3 κουταλιές κρέμας τυριού και πασπάλισα με λίγη πάπρικα.

Λίγο λάδι και λίγο ζωμό από κοτόπουλο που είχα βράσει και το ταψί μπήκε στον φούρνο και πάλι στους 180 βαθμούς, με αέρα για 30 λεπτά. Μέχρι που ρόδισε καλά η κρέμα και μέλωσε η μελιτζάνα.

Εξαιρετικό ελληνικό ή καλύτερα να πω, μεσογειακό πιάτο.
 Με λίγο φρέσκο ψωμάκι από δίπλα δεν χρειάζεστε κανείς τίποτε περισσότερο.
Τέλος, να σημειώσω πως μ' αυτό τον τρόπο: άλειμμα μελιτζάνας με λίγο ελαιόλαδο στο πρώτο ψήσιμο για να μαλακώσει ώστε να αφαιρέσουμε τη σάρκα και μετά λίγο ελαιόλαδο με ζωμό μέσα στο ταψί, αποφεύγουμε τις πολλές σάλτσες και γίνεται πιο ελαφρύ το συγκεκριμένο φαγητό, ενώ παράλληλα παραμένει ζουμερό.

Στρασβούργο... δεύτερο μέρος

Στο προηγούμενο post, σας μετέφερα τις εντυπώσεις μου από την κουζίνα που δοκίμασα στη πρωτεύουσα της Αλσατίας, το Στρασβούργο.

Αλλά ένα οδοιπορικό δεν είναι ποτέ πλήρες αν δεν δώσεις και μια οπτική σε άλλες γωνιές και δράσεις της πόλης ή της χώρας που είχες την τύχη να δεις από κοντά.

Το ταξίδι είναι πάντα σημαντική εμπειρία, οπότε είναι όμορφο να την μοιραζόμαστε μεταξύ μας.

Απολαύστε το λοιπόν κι' εσείς με τη σειρά σας... κυρίως από εικόνες του δρόμου, των μαγαζιών και των επαγγελματιών που έχουν δράση στον δρόμο...

.... Αλλά και τα όμορφα μεσαιωνικά κτήρια. Τα σπίτια της Petite France, τα ανάκτορα, τα μουσεία,τις αυλές, το μαγικό ποτάμι του Ιλ με τα κανάλια του και τις συγκοινωνίες του. Τον επιβλητικό Καθεδρικό Ναό, που φτάνει σε ύψος 146 μέτρα (!!), τα κυβερνητικά κτήρια, τα μοντέρνα κτήρια της Ε.Ε., έτσι  ώστε να μην ξεχνιόμαστε και να μην σταματάμε το "χάζεμα" ποτέ μέσα στην πόλη.

Εις το επανιδείν λοιπόν, Στρασβούργο. Οι μέρες μας, αν και λίγες, ήταν γεμάτες από τις χάρες σου!
Καλά ταξίδια φίλες και φίλοι του blog και φυσικά καλό Σαββατοκύριακο να έχουμε.
.