Τα ψαρικά πήραν φωτιά…

Τα καυτερά πιάτα και η "αφεντιά" μου δεν τα πάμε και πολύ καλά ομολογώ.

Αλλά ε, με το λίγο καυτερό και πικάντικο κάτι γίνεται ... ειδικά αν αυτό «χάνεται» μέσα στη γεύση
της ντομάτας και του μαϊντανού.

Ψαράκια λοιπόν "καυτερά" στο μενού για σήμερα!
 

Σαρδέλα ή γαύρος, σε ένα πάντρεμα με το μπούκοβο

Το δικό μου δεν ήταν πολύ της φωτιάς, αν ωστόσο εσείς αντέχετε την «κάψα» βάλτε περισσότερο μπούκοβο. Κατά βούληση... που λένε!
Για 3 άτομα θα χρειαστείτε:

½ κιλό σαρδέλες ή γαύρος χοντρούτσικα σε μέγεθος

2 ντομάτες φρέσκιες, μέτριο μέγεθος,

½ κουταλιά της σούπας μπούκοβο,

½ ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,

½ ποτήρι ελαιόλαδο,

¼ ποτηριού νεράκι,

15 ντοματίνια,

½ κουταλάκι αλάτι και πιπέρι.

Καθαρίζετε τα ψαράκια από κεφάλια και εντόσθια. 

Τα πλένετε καλά και τα αφήνετε στο στραγγιστό να βγάλουν τα νεράκια τους.

Πλένετε τις ντομάτες και τις ψιλοκόβετε. Τις βάζετε να κάνουν παρέα με την κουταλιά μπούκοβο (ή όσο εσείς αντέχετε) και λίγο λάδι μέσα στο multi.

Αλέθετε καλά, αλλά μην το παρακάνετε. Να σταθεί κάπως χοντρή η σάλτσα σας.

Σε ταψί, κατά προτίμηση αντικολλητικό, λαδώνετε ελαφρώς τον πάτο του.

Στρώνετε τα ψαράκια σε σειρές. Τα πασπαλίζετε με το αλάτι και το πιπέρι,

Πάνω από κάθε στρώση ψαράκι στρώνετε 2-3 κουταλιές από το μείγμα ντομάτας και μπούκοβου. Σκορπάτε και τον ψιλοκομμένο μαϊντανό.

Ανάμεσα στις στρώσεις ψαρικών, τοποθετείτε τα ντοματάκια κομμένα στα δύο.

Περιχύνετε με το υπόλοιπο λάδι και το νερό και ψήνετε το φαγητό σε μέτριο φούρνο (170 βαθμούς) για μισή ώρα το πολύ.

Καλή σας απόλαυση με ότι συνοδεία τραβά η όρεξή σας, καλό Σαββατοκύριακο σε όλους μας
και με το καλό στο μήνα Δεκέμβρη από αύριο.

Της κολοκύθας γίνεται…

Της "πορτοκαλί" κολοκύθας (όχι της κακομοίρας) γίνεται σας λέω...

Κάπου ένα κιλό, ήδη τριμμένη,  κολοκύθα στην κατάψυξη σε αναμονή για τα περαιτέρω…

Μια τεράστια πορτοκαλί κολοκύθα «παρκαρισμένη» στον αύλειο χώρο του σπιτιού μας περιμένει υπομονετικά την σειρά της για επεξεργασία ... (ο πεθερός θα την πληρώσει την νύφη)!

Και μια mini κολοκύθα που μου έκλεισε το μάτι στο SM καθώς ψώνιζα…συμπλήρωσαν 

το καρέ  :-))

Αυτή η τελευταία έβαλε και υποψηφιότητα για αναπαραγωγή καθώς μου ζήτησε ο μεγάλος άνδρας του σπιτιού να κρατήσω τους σπόρους για φύτεμα, μιας και από την πρώτη που είχα αγοράσει πριν λίγο καιρό, δεν το έκανα!

Ε, είπα λοιπόν κι' εγώ ν' αρχίσω απ' αυτήν την τελευταία, μην τηρώντας ωστόσο το νόμο του εμπορίου: first in, first out!

Πιάσαμε λοιπόν δουλειά για ένα γρήγορα φαγάκι το οποίο όπως τελικά αποδείχτηκε ήταν άκρως γευστικό.

Κριθαράκι με πορτοκαλί κολοκύθα, μελιτζάνα και ντομάτα στον φούρνο

Τι κάνετε λοιπόν για 3 καλές μερίδες φαγητού, σε πρώτη φάση:

καθαρίζετε 400 γραμμάρια πορτοκαλί κολοκύθα, θα χρειαστείτε σίγουρα 300-350 καθαρισμένη από σπόρους και φλούδα, και την κόβετε σε μικρούς κύβους.

Το ίδιο πράττετε και μια μελιτζάνα φλάσκα (οι δικές μου ήταν και οι τελευταίας της οικιακής μας παραγωγής) την οποία και θα ξεπικρίσετε για κανένα μισάωρο, άρα καλό είναι να ξεκινήσετε από εκείνη και να είναι στην αναμονή όσο καθαρίζετε την κολοκύθα.

Επίσης δύο μέτριες φρέσκιες ντομάτες κομμένες σε κύβους.

Ένα ματσάκι μαϊντανό φρέσκο και ψιλοκομμένο,

1 ποτήρι χυμό ντομάτας,

½ ποτήρι ελαιόλαδο,

½ ποτήρι νερό.

Αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, σκόνη σκόρδου και λίγο κάρυ.

Για την επόμενη φάση του φαγητού, θα χρειαστείτε:

ένα φλιτζάνι κριθαράκι μέτριο (ή και χοντρό)

χυμό από ένα πορτοκάλι,

ένα με ενάμιση ποτήρι ζεστό νερό.

Αφού κάνετε όλη την προεργασία με τα λαχανικά τα βάζετε κομμένα σ’ ένα ταψί και τους προσθέτετε και όλα τα υλικά της πρώτης φάσης. Ανακατεύετε καλά και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς για μισή ώρα περίπου.

Στην συνέχεια βγάζετε το ταψί από τον φούρνο προσθέτετε το κριθαράκι, το ζεστό νερό και τον χυμό του πορτοκαλιού και ψήνετε για 15 λεπτά ακόμη. Ανακατεύοντας μ’ ένα κουτάλι δύο-τρεις φορές. Σβήνετε τον φούρνο και αφήνετε το κριθαράκι για λίγο να ηρεμήσει και να πιει καλά τα υγρά του.

Σερβίρετε πασπαλισμένο με μια καλή ποσότητα από κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα.

Αν πάλι νηστεύετε, μιας και είμαστε στην περίοδο νηστείας των Χριστουγέννων το απολαμβάνετε σκέτο. Είναι εξίσου νόστιμο.

Y.Γ. εάν δεν σας βρίσκετε μελιτζάνα και τα μανιτάρια επίσης ταιριάζουν πολύ ωραία (ακόμη και από κονσέρβα αρκεί να είναι κάπως μεγάλα τα κομμάτια τους, για να μην χαθούν με το ψήσιμο).

Κέρασμα; Ταρτάκι Σοκολάτας με φρέσκο Πορτοκάλι

Μέρες τώρα ήθελα να κάνω ένα πείραμα για γλυκό κερασματάκι, που θα έχει θέση και σε ένα Χριστουγεννιάτικο μπουφέ ή τραπέζι.

Που να γίνεται εύκολα, που να μην είναι πολύ βαρύ στην γεύση, που να μπορεί να μεταφερθεί εύκολα, και να μπορεί να φαγωθεί και την επόμενη μέρα από την ημέρα παρασκευής του.

Θεωρώ πως η πρόβα τζενεράλε πέτυχε, αυτό έδειξαν οι αντιδράσεις των προσωπικών μου δοκιμαστών, οπότε λέω να την μοιραστώ μαζί σας.

Για 12  σοκολατένια ταρτάκια (καλαθάκια) πορτοκαλιού, που έγιναν στις φόρμες των muffins,  μιας και ατομικά φορμάκια για τάρτες το «κατάστημα» δεν διαθέτει…χρησιμοποίησα:

για την ζύμη:

150 γραμ. αλεσμένα μπισκότα σοκολάτας και πτι μπερ (ανάμεικτα)

100 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

60 γραμ. βούτυρο παγωμένο,

30 γραμ. ελαιόλαδο,

1 αυγό,

ξύσμα από ένα πορτοκάλι.

Για την γέμιση τους:

125 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα 70% κακάο,

80 γραμ. πραλίνα φουντουκιού,

4-5 σταγόνες ελαιόλαδο,

1 ποτηράκι (κρασιού) γάλα φρέσκο.

1 πορτοκάλι καθαρισμένο και κομμένο σε κομματάκια

4-5 μάντολες αμυγδάλου (όχι τις κόκκινες) ή καραμέλες αμυγδάλου σπασμένες στο γουδί.

Αλέθετε τα μπισκότα στο multi να γίνουν σκόνη, τα βάζετε σ’ ένα μπολ εργασίας όπου και θα τους προσθέσετε το αλεύρι, το βούτυρο, το αυγό, το ξύσμα, την ζάχαρη και θα ξεκινήσετε να δουλεύετε το μείγμα. Σταδιακά θα προσθέτετε το ελαιόλαδο μέχρι η ζύμη να ενωθεί και να μην μείνει σκόνη μέσα στο μπολ.

Σ’ ένα μέτριο κατσαρολάκι, θα βάλετε την κουβερτούρα αφού την σπάσετε σε κομμάτια μαζί με το γάλα και το ελαιόλαδο. Το ελαιόλαδο θα βοηθήσει να γυαλίσει η σοκολάτα. Ανακατεύετε σε χαμηλή φωτιά μέχρι να λιώσει η σοκολάτα και να ενωθούν τα υλικά σας. Εκεί θα προσθέσετε και την πραλίνα και θα με την ζέστη θα ενσωματωθεί και αυτή.

Παίρνετε τις φόρμες των Muffins και με λίγο λάδι περνάτε κάθε μια θήκη ξεχωριστά.

Μοιράζετε το μείγμα της ζύμης σε 12 όμοια μπαλάκια και το κάθε μπαλάκι το βάζετε σε μια θήκη 

και το ανοίγετε με τα δάχτυλα σας ώστε να καλύψει σε ύψος και τα τοιχώματα της κάθε θήκης.

Είναι ίσως το πιο χρονοβόρο κομμάτι της διαδικασίας.

Αφού τελειώσετε μέσα σε κάθε ταρτάκι. Βάζετε μια κουταλιά της σούπας γεμάτη μείγμα σοκολάτας. Πάνω από το μείγμα σοκολάτας βάζετε κομματάκια από το φρέσκο πορτοκάλι, από το οποίο έχετε φροντίσει να αφαιρέσετε τα κουκούτσια και το άσπρο περίβλημα, όσο γίνεται.

Πάνω από το πορτοκάλι πασπαλίζετε τις σπασμένες μάντολες ή καραμέλες.

Ψήνετε στους 180 βαθμούς με αέρα, για 18-20 λεπτά.

Αφήνετε να κρυώσουν καλά μέσα στα φορμάκια και τα αφαιρείτε με την βοήθεια ενός μαχαιριού 

και με προσοχή για να μην σας σπάσει το εξωτερικό μπισκοτένιο περίβλημα.

Νοστιμότατα και με πλήρη ισορροπία γεύσης στην γλύκα τους.
Kαλή εβδομάδα σε όλους μας.

Αφράτα & Υγιεινά Μπισκοτο-ψωμάκια

Θα μπορούσαμε να τα πούμε Scons,  αλλά δεν έχουν βούτυρο όπως οι κλασσικές συνταγές  Αγγλικής προελεύσεως για τα ψωμάκια αυτά, ενώ η γλύκα τους προέρχεται κυρίως από το μέλι.

Ας τα πούμε λοιπόν αφράτα μπισκοτο-ψωμακιά για να τα ελληνοποιήσουμε και να τα καταχυρώσουμε ως δική μας πατέντα (γιατί όχι δηλαδή…) και να ευχαριστήσουμε την φίλη
Eri από το Captain Cook, που μου έδωσε με την συνταγή της για μπισκότα με μήλα και κανέλα, τη βάση για να πατήσω πάνω και να κάνω την δική μου σύνθεση.
Η σύνθεση φυσικά σηκώνει πειραματισμούς σύμφωνα με την διαθεσιμότητα υλικών στα ντουλάπια, την ώρα που το αποφασίζει κανείς ;-))

Περιέχουν υλικά γευστικά και υγιεινά και θα συνοδεύσουν απολαυστικά το πρωϊνό σας κολατσιό ή το απογευματινό σας ρόφημα.

Προσωπικά τα έφτιαξα καθώς είχα έτοιμο ζεστό φούρνο από άλλο φαγητό (τα ρεβίθια της προηγούμενης ανάρτησης...) και γιατί είχα ξεμείνει από κουλουράκια για το πρωϊνό μου.
Μου άρεσαν πολύ, καθώς και σε όλους όσους τα δοκίμασαν (οι συνάδελφοι στο γραφείο είναι πια εκπαιδευμένοι στα πειράματά μου) και γι’ αυτό έρχομαι να σας δείξω με τη σειρά μου.

Υλικά που χρησιμοποίησα:

1 κούπα βρώμη,

1και ½  κούπα χοντρο-αλεσμένο φουντούκι ανάλατο και άψητο,

3 κουταλιές μέλι,

2 κουταλιές ζάχαρη από ζαχαροκάλαμο,

2 μέτρια αυγά,

½ κούπα γάλα φρέσκο,

½ κούπα ελαιόλαδο,

1 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,

1 κουταλάκι μείγμα μπαχαρικών Σμυρνιό,

½ κουταλάκι σόδα μαγειρική,

½ κουταλάκι εσάνς βανίλιας (υγρό ή σκόνη)

2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

½ κούπα σταγόνες σοκολάτας (πικρή ή γάλακτος ανάλογα με την διάθεση).

Σε βαθύ μπόλ θα ρίξετε όλα τα υλικά εκτός από το αλεύρι και θα τα ανακατέψετε καλά με τον αυγοδάρτη (δεν σας χρειάζεται ούτε μίξερ δηλαδή).
Αν το μείγμα σας φανεί πολύ σφιχτό προσθέσετε λίγο λάδι ή λίγο γάλα.
Ενσωματώνετε το αλεύρι τμηματικά και έχετε μια ζύμη έτοιμη για ψήσιμο, όχι πολύ ρευστή χάρη στα στερεά υλικά, και προσθέτετε και τις σταγόνες σοκολάτας.

Έτοιμο το μείγμα. Το μοιράζετε με την βοήθεια κουταλιού, πάνω σε αντικολλητικό χαρτί με το οποίο θα έχετε στρώσει 2 ταψιά. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους, 180 βαθμούς, με αέρα για 6-7 λεπτά όχι περισσότερο. Να πάρουν δηλαδή χρώμα καλό αλλά να μην στεγνώσουν.
Παραμένουν αφράτα και νόστιμα και την επόμενη μέρα και ενδεχομένως ... μέχρι και το τελευταίο :-))

H ποσότητα υλικών δίνει περίπου 20 κομμάτια ανάλογα με το μέγεθος της κουταλιάς.
Και αφήστε χώρο μεταξύ τους γιατί θα φουσκώσουν.

Καλή σας απόλαυση και καλό Σαββατοκύριακο (όσο μας παίρνει και γίνεται...)

Ρεβύθια ... που θα λατρέψετε.

Καιρό έχω να γράψω για ένα φαγητό με όσπρια και όχι τίποτε, κινδυνεύω να χαρακτηριστώ ως μη λάτρης τους, κάτι που είναι πέρα για πέρα... ψευδές.

Τα τρώγω σχεδόν σε όλες τους τις εκδοχές, αν και οι «σουπέρες» συνταγές δεν είναι και η πρώτη  επιλογή μου πάντα.

Στις σαλάτες, στον φούρνο, ή σαν συστατικό σε χορτοφαγικά κεφτεδάκια και μπιφτεκάκια είναι από τα καλύτερα γεύματά μου.

Να σας πω λοιπόν πως έγιναν τα τελευταία μου ρεβύθια στον φούρνο.

Για 3 άτομα:

250 γραμ. ρεβύθια,

3 μεγάλα καρότα,

1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι,

1 κονσέρβα ντοματάκια,

2 πορτοκάλια (χυμός και φλούδα)

2 φύλλα δάφνης,

1 κομματάκι φρέσκο τζίντζερ,

1 κουταλάκι χοντρό αλάτι,

πιπέρι, πάπρικα γλυκιά, λίγη σκόνη σκόρδου, λίγο αποξηραμένο θυμάρι (μισό κουταλάκι απ΄ όλα)

1/2 ποτήρι ελαιόλαδο, και

3 ποτήρια νερό (με το ένα θα ξεπλύνετε και την κονσέρβα από τα ντοματάκια).

Βάζετε από βραδύς τα ρεβύθια να μουλιάζουν, με σόδα ή χωρίς. Εγώ χωρίς σόδα τον τελευταίο καιρό. Την άλλη μέρα, που θα ξεκινήσετε το μαγείρεμά τους:

Θα ψιλοκόψετε το κρεμμύδι. 

Θα πλύνετε και θα καθαρίσετε τα καρότα, κόβοντάς τα σε ροδέλλες.

Θα βάλετε τα ρεβύθια σ’ ένα ελαφρώς λαδωμένο πυρέξ.

Θα τους ρίξετε: το κρεμμύδι, τα καρότα, τα ντοματάκια, τα φύλλα τις δάφνης, το φρέσκο τζίντζερ 

που θα το τρίψετε στον τρίφτη, το αλάτι και τα λοιπά μπαχαρικά.

Θα ανακατέψετε να ενωθούν όλα τα υλικά καλά 

Μέσα στο πυρέξ θα ρίξετε το νερό, το λάδι και την φλούδα από το ένα πορτοκάλι (θα το έχετε πλύνει καλά). Θα σκεπάσετε με αλουμινόχαρτο και θα τα βάλετε στον φούρνο να ψηθούν σκεπασμένα για 2 ώρες περίπου. 

Στο 2ώρο επάνω θα βγάλετε το αλουμινόχαρτο και θα προσθέσετε μέσα στο πυρέξ τον χυμό από τα δύο πορτοκάλια, ενδεχομένως με λίγο ακόμη λαδάκ και νερό ζεστό, αν σας φανεί το φαγητό να έχει πιει όλα τα υγρά του. Το αφήνετε ακάλυπτο να ψηθεί για 35-40 λεπτά και κλείνετε τον φούρνο.

Αν αφήσετε το φαγητό να σταθεί για μισή με μία ακόμη ώρα μέσα στον φούρνο κλειστό, τα ρεβύθια θα πιούν και το υπόλοιπο ζουμάκι και θα έχουν μελώσει.

Σερβίρετε με: τυρί φέτα (η μαλακιά, είναι τέλεια για τούτο το πιάτο) ή λίγο μπέϊκον τηγανισμένο, ή ένα ωραίο κομματάκι καπνιστής ρέγκας (την λατρεύω, αλλά  προσπαθώ να μην τρώω πολύ)!

Ημισκεπαστή πίτα …

Λίγο σπανάκι απ’ εδώ… Ένα λουκανικάκι απ’ εκεί…Λίγο μαλακό τυράκι που ξέμεινε απ’ κάτι άλλο... Ένα γιαουρτάκι που «οδεύει» προς την λήξη του και ότι άλλο είναι προς εκμετάλλευση τι μπορείς να τα κάνεις;

Τα κάνεις μια εύκολη και γρήγορη πίτα, χωρίς πολλές-πολλές σκέψεις και ενδιασμούς ώστε να έχεις κάτι για βραδινό όταν θα στο ζητήσουν  :-))

H ημι-σκεπαστή πίτα είναι δε, η καλύτερη λύση γιατί σκαρώνεις ένα (και μόνον ένα) χοντρούτσικο φύλλο με ελαιόλαδο και «ντύνεις» με αυτό την γέμιση κάνοντας την ταυτόχρονα και χαριτωμένη ως προς την παρουσίασή της.
Προσωπικά την μέθοδο την έχω υιοθετήσει πολλές φορές και με διαφορετικά υλικά ως προς την γέμιση, αλλά και με την ζύμη του φύλλου σε παραλλαγές.

Η συγκεκριμένη έγινε με τα ακόλουθα υλικά:

Για την ζύμη.

2 κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

1/ κούπα ελαιόλαδο (και ίσως λίγο παραπάνω την ώρα του ζυμώματος)

¼ κούπας γάλα φρέσκο,

2 μικρά αυγά,

1/2 κουταλάκι αλάτι και
1 κουταλάκι ξύδι.

Βάζετε το αλεύρι σε βαθύ μπολ ανοίγετε στο κέντρο μια λακκούβα και μέσα σ’ αυτήν ρίχνετε τα δύο αυγά, το μισό λάδι, το γάλα, το αλάτι και το ξύδι. Αρχίζετε να δουλεύετε το μείγμα ώστε το αλεύρι να πιει τα υγρά και σταδιακά θα προσθέσετε και το υπόλοιπο λάδι μέχρι να πάρετε μια ωραία ζύμη.

Αφήνετε λίγο τη ζύμη κατά μέρος να ξεκουραστεί και ετοιμάζεστε:

για την γέμιση.

Εγώ είχα:

50 περίπου γραμμάρια σπανάκι στην κατάψυξη, πρόσθεσα λίγο άνηθο ψιλοκομμένο και κρεμμυδάκι και τα σωτάρισα στο τηγάνι.

Μόλις αυτά ήσαν έτοιμα, κατέβασα από τη φωτιά έριξα μέσα το λουκανικάκι κομμένο σε κομματάκια.
Συμπλήρωσα με τυράκια (περίπου): 150 γραμ. φέτα τριμμένη, 250 γραμ. γκούντα τριμμένη,
2 αυγουλάκια,
1 γιαουρτάκι αγελάδος,
καθώς και μοσχοκάρυδο τριμμένο μαζί με λίγο πιπέρι.  Ανακάτεψα όλα μαζί και έτοιμη η γέμιση.

Σε ταψί αντικολλητικό κατά προτίμηση, βάζετε λίγο ελαιόλαδο και το λαδώνετε παντού. 

Με ένα μικρό πλάστη ανοίγετε πάνω σε αντικολλητικό χαρτί τη ζύμη σε φύλλο.

Την θέλουμε μεγαλύτερη σε μέγεθος από τον κύκλο του ταψιού μας.

Μεταφέρετε το φύλλο με την βοήθεια του χαρτιού και το αναποδογυρίζετε μέσα στο ταψί. 

Στρώνετε την γέμιση καλά μ’ ένα κουτάλι και γυρίζετε την ζύμη από τα πλαϊνά προς τα μέσα.

Είναι σαν να κάνετε μια τάρτα, αλλά εδώ η ζύμη σκεπάζει την γέμιση.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180-190 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια της γέμισης αλλά και το φύλλο να αποκτήσει ωραίο χρώμα.

Ξεφουρνίζετε. Αφήνετε να σταθεί λίγο να κρυώσει και σερβίρετε.

Ένα ποτηράκι κρασί ή μπύρα είναι απαραίτητο για να συνοδεύσετε τούτη τη λιχουδιά.

Καλή σας απόλαυση.
Όσο για τη γέμιση αυτοσχεδιάστε εκ’ των ενόντων  :-)) μην διστάζετε.

Επιδόρπιο...με φρουτοσαλάτα!

Μια γευστική φρουτοσαλάτα, μετά από ένα ωραίο γεύμα και ένα μικρό σοκολατάκι μπορούν να καλύψουν πολύ εύκολα την ανάγκη για επιδόρπιο, ειδικά όταν οι παρακαθήμενοι στο τραπέζι είναι προσεκτικοί στην διατροφή τους για λόγους υγείας.
Ένα μικρό σοκολατάκι με ξηρούς καρπούς  ή αποξηραμένα φρούτα (δαμάσκηνα, βερίκοκα, πορτοκάλι φλούδα, cranberries κ.λ.π.) και σοκολάτα bitter είναι εξαιρετικό κέρασμα και είτε
μπορείτε να τα φτιάξετε μόνοι σας, είτε να αγοράσετε έτοιμα.

Την φρουτοσαλάτα όμως καλό θα είναι να φτιάξετε μόνοι σας, επιλέγοντας φρούτα διαφορετικά μεταξύ τους που θα δέσουν όμως στο όξινο και το γλυκό, στο άρωμα και στην υφή, αλλά και στον χρωματικό συνδυασμό τους.

Φρουτοσαλάτα με mango, πορτοκάλι και μπανάνα 

συνοδεία αποξηραμένων cranberries, 

χυμό μανταρινιού, μέλι και πασπαλισμένη με λίγο δυόσμο και κανέλα!

Έκανε θραύση και πολύ χάρηκα για την επιλογή μου, το ομολογώ.

Σερβιρισμένη σε ατομικά μπολ ή σε μεγάλο από το οποίο θα μπορούν να πάρουν όλοι οι καλεσμένοι σας.
Χρειάζεται λίγη προετοιμασία και μπορεί να γίνει σχετικά εύκολα με ελάχιστο κόπο από την πλευρά σας,  λίγη ώρα πριν την σερβίρετε.
Κόβετε τα φρούτα σε κομματάκια, καρεδάκια, ροδέλλες και κύβους. (διαφορετικά φρούτα, διαφορετικά σχήματα βλέπετε). Τα βάζετε την σαλατιέρα και τα σκεπάζετε με διπλή μεμβράνη και στο ψυγείο.
H εδώ εκδοχή περιλαμβάνει : 2 μεγάλες μπανάνες σε ροδέλλες, 1 μάνγκο κομμένο σε παραλληλόγραμμα (μάλλον) και 1 μεγάλο πορτοκάλι σε κύβους (αφαιρόντας όσο μπορούσα την άσπρη μεμβράνη του χωρίς να μου χαλάσουν τα κομμάτια).
Σ' ένα σέϊκερ θα βάλετε τον χυμό από ένα πορτοκάλι ή δύο μανταρίνια, δύο καλές κουταλιές μέλι και θα τα χτυπήσετε καλά.
Πριν την σερβίρετε,δώστε της λίγο επιπλέον χρώμα με τα cranberries και πασπαλίστε την με λίγο αποξηραμένο δυόσμο ή μέντα και μισό κουταλάκι κοφτό κανέλα.
Έτοιμη.
Μπολάκια, κουταλάκια και ο καθείς παίρνει όσο τραβά η όρεξή του.

Tip: Αν θέλετε μια πιο κολάσιμη κατάσταση βάλτε δίπλα στον καθένα ομοτράπεζο, ένα μικρό μπολάκι με λιωμένη ζεστή σοκολάτα αρωματισμένη με λίγο ξύσμα πορτοκαλιού!
Αυτός θα επιλέξει αν θα βουτήξει τα φρουτάκια του μέσα σ' αυτήν.
Καλή και όμορφη εβδομάδα εύχομαι σε όλους σας.

Τυρένια Τηγανοψωμάκια, μετά από πρό(σ)κληση

Όταν δοκιμάζω συνταγές των αγαπημένων Bloggers, αισθάνομαι πως μπαίνω στα δικά τους χωράφια, έχοντας όμως πρόσκληση ελευθέρας με ανοικτή ημερομηνία... που ταυτόχρονα είναι και γευστική πρόκληση για μένα.  Ειδικά δε, αν μου φέρνουν και μνήμες παιδικών χρόνων, τότε οι συνταγές τους καρφώνονται στο μυαλό μου για καιρό!

Έτσι λοιπόν έγινε το περασμένο βράδυ, όταν αποφάσισα να μπω στην διαδικασία να φτιάξω τις  τηγανιτές τυρόπιτες της Ζαμπίας μας, για το βραδινό μας.

Και λέω αποφάσισα γιατί όποια συνταγή περιέχει τηγάνι, τις βραδινές ώρες μου είναι από δυσάρεστη ως απαγορευμένη.

Δεν θέλω την μυρωδιά του τηγανιού μέσα στο σπίτι με τίποτε και καθώς ο καιρός κρύωσε πια δεν είναι δυνατόν να "διαπλατώνω" όλα τα παράθυρα κατά το δοκούν!

Όμως οι τηγανίτες της  Ζαμπίας με "στοίχειωναν" και δεν μπορούσα να τις "ξεχάσω" και να τις "ξεπεράσω" έτσι απλά :-)))  
Ανασκουμπώθηκα λοιπόν και νάτες ...

Γευστικές, τραγανές και στρουμπουλές. Με μικρές αμελητέες προσωπικές παρεμβάσεις. 
Δοκιμάστε τις και θα σας εκπλήξουν πολύ-πολύ ευχάριστα, αν δεν έχετε πρόβλημα με το τηγάνι!

Προσωπικά έβαλα στην ζύμη και αλεύρι ολικής, ενώ τη ζύμη την ετοίμασα στον αρτοπαρασκευαστή στο πρόγραμμα ζυμώματος.  Και στην τυρένια γέμιση έβαλα κατσικίσιο τυράκι παρέα με φέτα μαλακιά, που χάρη στην υφή της κάνει πιο κρεμώδες το μείγμα.

 
Κάθε κομμάτι ζύμης το άνοιξα πάνω σε αντικολλητικό χαρτί για πιο εύκολη μεταφορά τους μετά στο τηγάνι καθώς δούλευα παράλληλα: άνοιγμα, μοντάρισμα, γέμισμα, τηγάνισμα.

Σχήματα διάφορα (στρογγυλά, παραλληλόγραμμα και ελαφρώς τετράγωνα) γιατί έπρεπε να κάνουμε και μαθήματα γεωμετρίας, στην "ώρα του παιδιού".
Τα υλικά θα τα βρείτε στην συνταγή της Ζαμπίας, αναλυτικά. 
Προσωπικά απλώς αυγάτισα λίγο τις προτεινόμενες ποσότητες μιας και ήθελα τυρόπιτες και για μερικά άτομα επιπλέον.

Καλή σας απόλαυση (και που είσαι Pep's.... Τηγάνι δεν ξαναπιάνω για κανένα 2μηνο και πλέον).

Ωχ....κουνουπίδι!!

Κι’ αν σας ξέμεινε το κουνουπίδι το κοκκινιστό, γιατί: στον έναν δεν μύριζε καλά, ο άλλος το ήθελε άσπρο σαλάτα με μπόλικο λεμόνι. O  τρίτος δεν τρώει κουνουπίδι και πάει λέγοντας…
και λυπάστε να το πετάξετε όπως εγώ, συνεχίστε ακάθεκτες και ακάθεκτοι, δημιουργώντας ένα σνακ για την επόμενη μέρα!

Κέϊκ αλμυρό με κουνουπίδι

Τόσα και τόσα ζαρζαβατικά έχουμε δει να μπαίνουν κατά καιρούς σε αλμυρά κέϊκς: πιπεριές όλων των ειδών και των χρωμάτων, σπανάκι, ελιές, ντομάτες ξερές και λιαστές, κολοκυθάκια, κολοκύθες, καρότα, αρακά, πράσα (γι' αυτά τα τελευταία έχω κι' εγώ τα "κρατήματά μου) γιατί όχι και το κουνουπίδι παρακαλώ;

Δείτε το λοιπόν σαν μια καλή εναλλακτική πρόταση, για να αξιοποιήσετε ένα παραξηγημένο λαχανικό, για να μην σας πω φτιάξετε επί τούτου, το συγκεκριμένο κέϊκ!

Θα σας χρειαστούν:

300-350 γραμ. κουνουπίδι κοκκινιστό (συνταγές δείτε στις καλές μας φίλες  Ξανθή και Χρυσαυγή) εγώ απλώς στο κοκκινιστό κουνουπίδι έβαλα 1 ξυλάκι κανέλας και 4-5 κόκκους μπαχάρι και όχι σέλινο κατά το βράσιμό του.

200 γραμ. φέτα τριμμένη με πιρούνι,

100 γραμ. κασέρι τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη,

150 γραμ. ζαμπόν καπνιστό ή μπέϊκον ελαφρώς σοταρισμένο και ψιλοκομμένο,

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο,

1 φλιτζάνι γάλα φρέσκο,

4 μέτρια αυγά,

2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,

½ κουταλάκι αλάτι,

λίγο φρέσκος ψιλοκομμένος βασιλικός,

2-2,5 φλιτζάνια αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Επειδή το κουνουπίδι μας θα είναι ήδη μαγειρεμένο με τα μπαχαρικά και τα αρτύματά του, δεν χρησιμοποιούμε άλλα μπαχαρικά στην σύνθεση του κεϊκ ενώ είμαστε λίγο φειδωλοί στο αλάτι, μιας και θα έχουμε φέτα συν κασέρι συν αλλαντικά καπνιστά..

Σ’ ένα βαθύ πιάτο λιώνετε σε χοντρούτσικα κομμάτια το κουνουπίδι, αφαιρώντας τα πιο χοντρά του μέρη. Στην ουσία θα «σπάσετε» τα μπουκετάκια σε πολύ μικρά κομμάτια.

Σε βαθύ μπολ θα χτυπήσετε με το μίξερ τα αυγά μαζί με το ελαιόλαδο και το λίγο αλάτι, μέχρι να ενωθούν καλά και να «ασπρίσει» το μείγμα.

Στην συνέχεια μέσα στο μείγμα θα ρίξετε τα τριμμένα τυριά, το ψιλοκομμένο αλλαντικό,
ότι αποφασίσετε να χρησιμοποιήσετε,  το γάλα, το μπεϊκιν πάουντερ και τον βασιλικό,
θα χτυπήσετε εκ’ νέου για λίγο και τελευταίο σταδιακά θα ενσωματώσετε το αλεύρι.

Σε λαδωμένη και πασπαλισμένη με λίγο αλεύρι φόρμα, θα ρίξετε το μείγμα του κέϊκ και θα ψήσετε σε καλά προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180-190 βαθμούς για 50-60 λεπτά περίπου (ανάλογα τον φούρνο) μέχρι το εσωτερικό του κέϊκ να σας δίνει στεγνό αποτέλεσμα, όταν βυθίσετε μέσα του την λάμα ενός μαχαιριού.

Αφήνετε το κέϊκ να κρυώσει στην σχάρα του φούρνου και μετά από 30 λεπτά μπορείτε να σερβίρετε. Είναι ωραίο κολατσιό και το κουνουπίδι έτσι ελάχιστοι (πάντα θα υπάρχουν) θα σας το αρνηθούν.

Καλή σας απόλαυση. 

Σημείωση: μπορείτε να το συνδυάσετε δε, με πολύ ελαφριά αρωματική μαγιονέζα ή ντιπ γιαουρτιού με μουστάρδα και λίγο έξτρα βασιλικό, έτσι για να κάνετε μικρές απολαυστικές βουτιές και να μην σας κακοπέσει το άρωμα και η γεύση του κουνουπιδιού :-))

Σεμιφρέντο ή πάστα κάστανο με Oreo.

Την ιδέα για τούτο το γλυκό την έκλεψα από την καλή μας την Σκοτεινή Σεφ.

Επώνυμα λοιπόν της λέγω, ότι την έκλεψα, αλλά την τίμησα με τον δικό μου τρόπο και πειραματισμό...ενώ εκείνη τις ίδιες μέρες έκανε τα ίδια και χειρότερα σ' εμένα  ;-)))

Καλά τέτοια ταύση σκέψης και πράξης... ειδικά μ' ένα άτομο που δεν γνωρίζω καθόλου προσωπικά, αλλά που μου αρέσει ο τρόπος που συνδυάζει υλικά και γράφει τα τεκτενόμενα στην κουζίνα του και είναι και μιας άλλης (ηλικιακά) γενιάς, δεν περίμενα ότι θα μπορούσε ποτέ να μου συμβεί μέσω του ιστού!

Και αφού εξομολογήθηκα την αμαρτία μου να σας πω ότι τα παγωτά στο σπίτι μας, δεν έχουν μεγάλη πέραση (μεγάλη είπαμε ...όχι καθόλου...) μέσα στο κάπως κρυουλιάρικο πια καιρό.

Αλλά τα παγωμένα γλυκά τύπου «σεμιφρέντο» εμένα μου αρέσουν πολύ. 

Ε, για τους υπολοίπους δεν παίρνω και όρκο!

Ειδικά αν δεν περιβάλλονται από παχύ στρώμα σοκολάτας  :-)) αλλά αυτό το δοκίμασαν.

Βρασμένα καστανάκια πεσκέσι από την γιαγιά μας. 

Κανείς μας δεν τα τρώει με λαχτάρα, όπως κάνουμε ας πούμε για τα ζεστά ψημένα!

Τι τα κάνει λοιπόν η καλό-μαγείρισσα;  Γλυκάκι της καρφώθηκε…

Ηταν και η Σκοτεινούλα, πρόσφατα διαβασμένη και να που προχωρήσαμε επί το έργον.

Σεμιφρέντο ή πάστα κάστανο με Oreo

Για μια πλαστική φόρμα που φορμάρουμε παγωμένα γλυκά, χρειάστηκαν:

1 κουτί μπισκότα oreo – 115 γραμμάρια και 3-4 μισά τους, για ντεκόρ

1 φυτική σαντιγύ σε μεταλλικό κουτάκι,

250 γραμ. κάστανα βρασμένα και καλά καθαρισμένα,

6 κάστανα μαρόν γλασσέ (αυτά τα είχα από πέρσι στο ψυγείο και δεν είχαν πάθει τίποτε)

2 κουταλιές μέλι καλής ποιότητας,

1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,

5 φύλλα ζελατίνας,

1 ποτηράκι γάλα φρέσκο, αλλά ζεστό,

3 κουταλιές ζάχαρη άχνη.

Βάζετε το κουτί με τι σαντιγύ στο ψυγείο να παγώσει καλά για 6-7 ώρες, ή αποβραδίς αν είναι να φτιάξετε το γλυκό την άλλη μέρα.

Βράζετε τα κάστανα και τα αφήνετε να κρυώσουν ώστε να μπορέσετε να τα καθαρίσετε καλά, τόσο από τα φλούδια όσο και από το χνούδι και την φλούδα που τα περιβάλλει.  Αν σας σπάσουν κατά το καθάρισμα μην στεναχωρηθείτε γιατί έτσι κι’ αλλιώς θα τα κάνετε στην συνέχεια πουρέ.

Αφού τα καθαρίσετε τα λιώνετε μ’ ένα πιρούνι να γίνουν πουρές. Μέσα στον πουρέ αυτόν θα προσθέσετε και τα 4 από τα 6 μαρόν γλασσέ. Τα δύο θα τα κρατήσετε για το ντεκόρ.

Στο multi αλέθετε όλα τα μπισκότα και κρατάτε από 4-5 μόνον το ένα μέρος τους για το ντεκόρ επίσης.

Σε βαθύ μπολ θα βάλετε την παγωμένη σαντιγύ μαζί με την ζάχαρη άχνη και θα χτυπήσετε με το μίξερ για 6-7 λεπτά μέχρι να αφρατέψει.

Σ’ένα μπολάκι μουλιάζετε τα φύλλα της ζελατίνας με 2 κουταλιές κρύο νερό για 4-5 λεπτά. Ζεσταίνετε καλά το γάλα (χωρίς να βράσει) και αφού στραγγίξετε από τις ζελατίνες από το νερό,
θα ρίξετε μέσα το καυτό γάλα. Ανακατεύετε μ’ ένα πιρουνάκι ώστε να λιώσουν πλέον καλά.

Μέσα στην σαντιγύ θα ρίξετε το μέλι, τη βανίλια, τα αλεσμένα μπισκότα και τα λιωμένα κάστανα.
Θα ανακατέψετε εκ’ νέου και θα προσθέσετε το μείγμα της ζελατίνης και θα χτυπήσετε για δύο λεπτά ακόμη το μείγμα ώστε να ενσωματωθούν και αυτά τα τελευταία υλικά.

Μεταφέρετε το μείγμα του γλυκού στην φόρμα σας ή μπορείτε να το βάλετε απευθείας σε μπολάκια που θα το σερβίρετε.  Αφήνετε στο ψυγείο να παγώσει για 8-10 ώρες.

Ξεφορμάρετε με την βοήθεια λίγου ζεστού νερού, όπως κάνουμε την διαδικασία ας πούμε μ’ ένα ζελέ ψυγείου.  Δηλαδή ζεσταίνετε νερό (ένα μπρίκι) το βάζετε σ’ ένα ταψί μεγαλύτερο από την φόρμα. Βυθίζετε για λίγο την φόρμα στο καυτό νερό, χαράσσετε τα τοιχώματα μ’ ένα μαχαίρι και αναποδογυρίζετε σε πιατέλα σερβιρίσματος. 
Φυσικά αν το γλυκό το βάλετε σε μπολάκια, αυτή η διαδικασία σας είναι περιττή.

Διακοσμείτε την επιφάνεια με κομμένα μπισκότα και τα υπόλοιπα μαρόν γλασσέ ενώ μπορείτε να του  κάνετε και σχέδια με λιωμένη σοκολάτα.
Σε περίπτωση που το περιεχόμενο το βάλετε σε ποτήρια ή μπολ σερβιρίσματος,μπορείτε να διακοσμήσετε την επιφάνειά του με σπασμένα μπισκότα ανακατεμένα με ψιλοκομμένο μαρόν γλασέ.

Καλή απόλαυση σας εύχομαι, καθώς τα κάστανα είναι πια εδώ…

Εξαφανισμένα...Cookies Πορτοκαλιού με καρύδα

Φανταστικά cookies ήταν ετούτα!
Για πρώτη φορά το παιδί μου έφαγε... και ξανάφαγε... και ξάναφαγε ...μέχρι που κόντεψε να τα τελειώσει όλα, μονάχο του!

Αυτό δεν μου είχε ξανασυμβεί, και για να μην χάσω τούτη τη συνταγή και να έχω περιθώρια να την ξανακάνω, την κατέγραψα άμεσα.

Δεν είναι δύσκολα. 

Τα υλικά μάλλον θα τα έχετε οι περισσότεροι (εύχομαι πάντα να υπάρχουν αγαθά στα σπίτια των ανθρώπων γύρω μου). 

Η προετοιμασία τους δεν θα σας πάρει περισσότερο από 15 λεπτά και άντε άλλα 10 για το ζαχάρωμά τους και το μοίρασμά τους μέσα στα ταψιά.
Ε, έχει και λίγο χρόνο αναμονής για πάγωμα της ζύμης, αλλά εκεί εσείς δεν έχετε να κάνετε τίποτε. Οπότε…δεν μένει παρά να μπείτε στον κόπο (αν έχετε την διάθεση)  να τα φτιάξετε.

Cookies Πορτοκαλιού με καρύδα

Για 25-30 κομμάτια θα χρειαστείτε:

3 πορτοκάλια καλά πλυμένα (όχι κερωμένα) μόνον το ξύσμα (τον χυμό ευκαιρία να το πιείτε).

1 κούπα ζάχαρη άσπρη,

1 φακελάκι βανίλια αρωματισμένη με πορτοκάλι,
2 αυγά,

100 γραμ. καρύδα τριμμένη,

1 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,

½ κουταλάκι σόδα μαγειρική,

½ κούπα ελαιόλαδο,

½ κούπα γάλα φρέσκο και πλήρες,

2,5 περίπου κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

και τέλος,

2 κουταλιές ρόφημα σοκολάτας ανακατεμένο με 3 κουταλιές, ζάχαρη άχνη.

Σ’ ένα βαθύ μπολ βάζετε την ζάχαρη, το ξύσμα των πορτοκαλιών και το φακελάκι με την αρωματισμένη βανίλια. Τα ανακατεύετε με την βοήθεια ενός κουταλιού να ενωθούν καλά και τα αφήνετε να σταθούν για 10-15 λεπτά. Αυτή η «πάστα» θα βοηθήσει το πορτοκάλι να δώσει όλα του
τα αιθέρια έλαια.

Στην συνέχεια ρίχνετε μέσα τα αυγά, την καρύδα, το μπείκιν πάουντερ και την σόδα και χτυπάτε με τον αυγοδάρτη για να ενωθούν καλά. Προσθέτετε το λάδι και το γάλα και σταδιακά ενσωματώνετε το αλεύρι. Μέχρι να έχετε μια ζύμη μαλακή όπου και πλέον θα την δουλέψετε λίγο με το χέρι, μέχρι να πάρει όλο τα αλεύρι.

Την αφήνετε για μισή με μια ώρα στο ψυγείο. Και ετοιμάζετε δύο ταψιά στρώνοντάς τα με αντικολλητικό χαρτί.  Βγάζετε την ζύμη από το ψυγείο και αρχίζετε να κάνετε μπαλάκια σε μέγεθος καρυδιού όπου θα τα ρολλάρετε μέσα στο μείγμα την άχνης – σοκολάτας.

Τα βάζετε σε απόσταση 3-4 εκατοστών το ένα από το άλλο, μέσα στα ταψιά σας και τα πατάτε με την ανάποδη ενός κουταλιού, ώστε να πλατύνουν κάπως.

Φουρνίζετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 170-180 βαθμούς με αέρα για 8-10 λεπτά, αλλάζοντας μια φορά την θέση τους μέσα στον φούρνο, αν αυτός ψήνει ταυτόχρονα περισσότερα από ένα ταψιά.

Τα βγάζετε αφήνετε λίγο να κρυώσουν και είναι έτοιμα.

Το σύνολο μισή ώρα διαδικασία αν αφαιρέσετε το πάγωμα της ζύμης. 

Μικροί-μεγάλοι τα τσακίσανε...γιατί απ’έξω είναι τραγανά, μέσα είναι αφράτα και άκρως μυρωδάτα.
Σας εύχομαι ένα καλό και ξεκούραστο (όσο μας παίρνει και γίνεται) Σαββατοκύριακο.

Σταυροδρόμι, το σημείο όπου συναντώνται δύο ή περισσότεροι δρόμοι

Μια αγαπημένη φίλη από τα παλιά (κοίτα να δεις που όλο εκεί γυρνάμε τελικά, τελευταίως ...) 

η Κατερίνα, μου ζήτησε μια χάρη. 
Και θα της την κάνω, γιατί η ίδια μου είναι πολύ αγαπητή, όπως και η οικογένειά της άλλωστε, αλλά και γιατί μέσα από αυτήν την «χάρη» θα δώσω ίσως αφορμή σε όλους όσους μπαίνουν στον κόπο να με διαβάζουν, να κάνουν μια ωραία βόλτα σε μια από τις πιο όμορφες γωνιές της «καταπονημένης» Αθήνας μας. 
Και να δουν εδέσματα που με αγάπη ετοίμασαν οικιακές μαγείρισσες,  για να βοηθήσουν μια όμορφη ενορία.

Μιλώ για τον ναό του Αγίου Φιλίππου, απέναντι από την είσοδο της Αρχαίας Αθηναϊκής (Ρωμαϊκής) Αγοράς δείτε όλες τις σχετικές πληροφορίες στο Σταυροδρόμι.

Αν φτάσετε στο σημείο, σταθείτε μια στιγμή και κοιτάξτε δεξιά σας.  Μετά κοιτάξτε το ίδιο χρονικό διάστημα, αριστερά σας και θα καταλάβετε πως το μεγαλείο είναι πάντα εκεί κι’ ας πέρασαν αιώνες από την δημιουργία του.

Η μικρή αγορά που γινόταν παραδοσιακά  με νηστίσιμα φαγώσιμα στις 15 Νοεμβρίου εορτή του Αγ. Φιλίππου, γίνεται φέτος λίγο ενωρίτερα, 10-11 Νοεμβρίου και όπως μου λέει η φίλη Κατερίνα θα έχει και άλλα νόστιμα πράγματα.

Πέρα όμως από την αγορά των πραγμάτων που θα ενισχύσει τον ναό και το έργο του, υπάρχει και το άλλο κομμάτι.

Εκείνο, της συμμετοχής.  Εκείνο, της δικής μας προσφοράς και της δημιουργικής μας "μαεστρίας" φτιάχνοντας πράγματα για το Σαρακοστιανό Παζάρι,όπως : 

μαρμελάδες, γλυκά του κουταλιού και μέλι.
Σάλτσες από φυσική ντομάτα, απλές ή με λαχανικά, βασιλικό, ρίγανη, σκόρδο κλπ, τουρσιά, νηστίστιμη ταραμοσαλάτα, μελιτζανοσαλάτα κ.α. (έχουν ψυγείο στο ναό που μπορούν να τις διατηρήσουν).
Λάδι, ελιές, πατέ ελιάς.
Κρασί, λικέρ, ρακί, τσίπουρο (όχι εμπορίου).
Παξιμάδια, κουλουράκια, μπισκότα, κέηκ, παστέλια
Κριτσίνια, κράκερς, αλμυρά κουλουράκια.
Spring rolls, σπανακοπιτάκια, αλμυρές τάρτες ή πίτες,.

Eλιόψωμα, χειροποίητα ζυμαρικά και τραχανά.
Μελομακάρονα, νηστίσιμους κουραμπιέδες, νηστίσιμες δίπλες, νηστίσιμα γλυκά ταψιού.
Πάστα φλώρα, μηλόπιτα, διάφορα νηστίσιμα γλυκά
και άλλα πολλά... ανάλογα με το χρόνο, την όρεξη και τη φαντασία σας!!!

Η προτεραιότητα δίνεται στα νηστίσιμα προϊόντα ώστε να δίνεται και ένα μήνυμα για τη 

Σαρακοστή των Χριστουγέννων που αρχίζει.

Φέτος όμως, επειδή το παζάρι  θα γίνει λίγες μέρες νωρίτερα από τη γιορτή, μπορούν  να παραδοθούν και μερικά αρτύσιμα προϊόντα.

Όλα τα προϊόντα πρέπει να είναι χειροποίητα ή δικής σας παραγωγής.

Εσείς πηγαίνετε τα προϊόντα και εκεί οι άνθρωποι που συντονίζουν την δράση, αναλαμβάνουν τη συσκευασία τους.

Τα προϊόντα θα πρέπει να φτάσουν το αργότερο ως την Παρασκευή 9 Νοεμβρίου το μεσημέρι στο ναό του Αγίου Φιλίππου  (είναι λιγάκι πιεσμένος ο χρόνος είναι αλήθεια)  αλλά όσα διατηρούνται (π.χ. μαρμελάδες, ποτά κ.α.) θα ήταν σημαντικό να πάνε και πιο νωρίς, για να καταμεριστεί ο χρόνος για τις συσκευασίες σε περισσότερες από μία ημέρες. 

Για περισσότερες πληροφορίες μπορείτε να επικοινωνήσετε απευθείας στο τηλέφωνο:  6932338491 με την  κα Νίκη Δούση.   
Η φωτογραφία για τούτο το post είναι από την έκθεση υδατογραφιών της ζωγράφου κας Βάσως Γώγου, της οποίας τα έσοδα έχουν επίσης ως σκοπό την ενίσχυση του ναού του αγίου Φιλίππου. 

Η έκθεση φιλοξενείται στην Αίθουσα Τέχνης Πόρτα που βρίσκεται στον δεύτερο όροφο του πανέμορφου νεοκλασσικού σπιτιού της οδού  Αδριανού 9, κοντά στο σταθμό μετρό "Θησείο" (που σήμερα είναι το εστιατόριο Kuzina).

Θα διαρκέσει ως τις 18 Νοεμβρίου και μπορείτε να την επισκεφτείτε από το μεσημέρι στις 13.00 

ως τα μεσάνυχτα, καθημερινά.

Η απόφαση είναι δική σας.

Τόσο για την συμμετοχή, όσο και για την εκεί επίσκεψη!

Κοτόπουλο Φιλέτο…το άνοστο;

Κοτόπουλο Φιλέτο…

Κάποτε πίστευα ότι το φιλέτο κοτόπουλου, είναι ίσως το πιο «άνοστο» μέρος του κοτόπουλου.  

Εκείνα τα χρόνια τα παλιά, τα κοτόπουλα τα αγοράζαμε ολόκληρα από την κεντρική κρεαταγορά της Αθήνας. Και το ψητό – ολόκληρο – κοτόπουλο στο φούρνο με πατάτες και γεμιστό στην κοιλίτσα με τυράκια πικάντικα ήταν το καθιερωμένο αγαπημένο μου φαγητό.

Είχαν κυκλοφορήσει και τα πρώτα μείγματα μπαχαρικών όπως το Καρίνο, που ήταν η ευκολία της μαγείρισσας, στο άρτυμα του κοτόπουλου. 

Από αυτό λοιπόν το αγαπημένο φαγητό, ποτέ δεν διάλεγα το στήθος του κοτόπουλου.
Μου φαινόταν στεγνό, άνοστο, άγευστο και πάει λέγοντας…

Τα μπουτάκια κυνήγαγα και την ξεροψημένη ουρίτσα του.

Το ίδιο δε, έκανα και με την γαλοπούλα των Χριστουγέννων που λάτρευα την γέμισή της και το ξεροψημένο μπουτάκι της. Η μάνα μου, πρώτα την έβραζε για να είναι το κρέας της μαλακό. Το ζουμάκι γινόταν ελαφριά σούπα και μετά έμπαινε στον φούρνο για να ψηθεί παραγεμισμένη με κιμά, κουκουνάρια, κάστανα, σταφίδες, κεφαλοτύρι και όλα τα σχετικά μυρωδικά. Γεύσεις αλησμόνητες γιατί είναι συνδυασμένες με αγαπημένα πρόσωπα που μια παιδική ψυχή, τα αντιμετωπίζει αλλιώς.

Όλα αυτά για να καταλήξω να σας πω πως το κοτόπουλο φιλέτο, σήμερα το αγοράζω πολύ συχνά, μιας και με διευκολύνει στην καθημερινή  μαγειρική μου και πως τελικά μπορεί να γίνει πολύ νόστιμο αν του συμπεριφερθείτε με τον ανάλογο τρόπο :-))

Φιλέτο κοτόπουλου με πιπεριές, τζίντζερ και πικάντικο κατσικίσιο τυρί

2 φιλέτα κοτόπουλου,

3 πιπεριές κέρατο πράσινες, κομμένες σε μεγάλα κομμάτια.

3 πιπεριές κέρατο κόκκινες, επίσης κομμένες.

2 πατάτες, κομμένες σε μπαστουνάκια όχι πολύ λεπτά.

2 κουταλιές σούπας σάλτσα Teriyaki,

1 κουταλιά φρέσκο τριμμένο τζίντερ,

3 κουταλιές μαϊντανός ψιλοκομμένος,

ξύσμα και χυμός από ένα πορτοκάλι,

3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,

2 κουταλιές σάλτσα σόγιας,

πιπέρι, πάπρικα γλυκιά,

και μισό φλιτζάνι κατσικίσιο (πικάντικο αν είναι δυνατόν) τυρί τριμμένο με το χέρι,

Ξεπλένετε τα φιλέτα του κοτόπουλου και τα στεγνώνετε με χαρτί κουζίνας.

Αν είναι μεγάλα τα κόβετε στη μέση και κάθε μισό κομμάτι το κόβετε σαν το πόδι της χήνας (ή της πάπιας αν θέλετε) δηλαδή τρεις τομές χωρίς όμως να τα αποκόψετε τελείως μεταξύ τους. Αυτό το κάνουμε για να ψηθεί το φιλέτο και εσωτερικά λίγο πιο γρήγορα. Η μέθοδος δεν είναι δικιά μου, την είδα σε video του J. Oliver και μου άρεσε γιατί δίνει ωραία εμφάνιση και στο πιάτο.

Παίρνετε μιας σακούλα τροφίμων, βάζετε μέσα τα φιλέτα και τους ρίχνετε το ξύσμα του πορτοκαλιού και την σάλτσα Teriyaki. Κλείνετε καλά τη σακούλα. Και αφήνετε το φιλέτο να μαριναριστεί για μια ώρα.

Στη συνέχεια σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι βάζετε το ελαιόλαδο να ζεσταθεί και σοτάρετε τα φιλέτα κοτόπουλου από όλες τις πλευρές για να πάρουν χρώμα.

Μόλις αρχίσουν να ψήνονται ρίχνετε μέσα στο τηγάνι τις πατάτες φροντίζοντας να πάνε προς το πάτο του σκεύους για να μαγειρευτούν σωστά.

Προσθέτετε την σάλτσα σόγιας και λίγο νεράκι. Σκεπάζετε και αφήνετε για 7-8 λεπτά.

Κατόπιν προσθέτετε τις κομμένες πιπεριές, το τριμμένο τζίντζερ, τον χυμό του πορτοκαλιού, το πιπέρι και την πάπρικα. Ανακατεύετε και πάλι. Και αφήνετε να μαγειρευτούν όλα μαζί για 10 λεπτά

Τελευταία θα μπουν : o ψιλοκομμένος μαϊντανός και το κατσικίσιο τυράκι.

Θα δώσουν τόνο Μεσογειακό στο φαγητό που μοιάζει περισσότερο με Ασιατική γεύση.
Το πάντρεμα δικαιώνεται από το τελικό αποτέλεσμα, σας βεβαιώνω.

Αφήνετε το φαγητό να μαγειρευτεί για 15 περίπου λεπτά και να τραβήξει τα υγρά του.  Κλείνετε την φωτιά, το αφήνετε να ηρεμήσει και είναι έτοιμο προς κατανάλωση.

Υ.Γ. Όπως θα δείτε στο φαγητό δεν υπάρχει αλάτι. Η σάλτσα σόγιας είναι αλμυρή και το τυράκι μας επίσης, οπότε το αλάτι απλώς παραλείπεται. Και κατά το σερβίρισμά του, μπορείτε να τρίψετε επίσης λίγο τυράκι από πάνω για γεύση και τσαχπινιά.

Παιχνιδίσματα...με αποτέλεσμα κεκάκια με αρωματική πραλίνα αχλαδιού

Κάποιες φορές είμαι σίγουρη πως το μυαλό μου παίζει τα δικά του παιχνίδια.

Συνδυάζει πράγματα που με κάποιον τρόπο έχει καταγράψει και τα βγάζει στην επιφάνεια με την πρώτη δυνατή ευκαιρία :-)

Γεγονότα, καταστάσεις, αισθήματα  και μυρωδιές του παρελθόντος ή του παρόντος ανάλογα, μπορούν να μπλεχτούν μεταξύ τους και να με οδηγήσουν στο να κάνω ή να πω κάτι περίεργο. 

Άλλες φορές πάλι, στο να φτιάξω κάτι επίσης περίεργο ή και εξαιρετικά γευστικό.

Γι’ αυτό σας λέω .... πως το μυαλό κάνει πάντα τα δικά του.

Όσο και να θέλουμε εμείς να το «πειθαρχήσουμε» βάζοντας του για παράδειγμα να διαβάζει συγκεκριμένες συνταγές και ποσότητες υλικών, αυτό θα αποφασίσει να μας πάει σε άλλους δρόμους.

Όλος ο πιο πάνω πρόλογος έγινε φυσικά για να δικαιολογήσω κατ’ ουσία, τα κεκάκια που θα δείτε πιο κάτω.

Έγιναν με υλικά που είχαν μείνει από άλλη κατασκευή και απλώς συνδυάστηκαν μεταξύ τους χθες το απόγευμα που ήθελα να έχω κάτι γλυκό (και πότε δεν θέλω δηλαδή…).

Για την βάση των κεϊκς

Χρησιμοποιήθηκε το μείγμα από ένα υπόλοιπο cramble που είχε μείνει από την κατασκευή μηλόπιτας, φυλαγμένο σε ταπεράκι στο ψυγείο (μην πετάτε υλικά που σας περισσεύουν, με μικρές προσθήκες θα τα χρησιμοποιήσετε σε κάτι άλλο).  Με το μάτι πια να σας πω, ότι αυτό ήταν ενάμιση φλιτζάνι περίπου και περιείχε : 1/3 πακέτου τριμμένα μπισκότα digitive, 1/3 κούπας αλεσμένο καρύδι, 2 κουταλιές βούτυρο αγελάδος, κανέλλα σκόνη και λίγη βανίλια κρυσταλλική.

Σ’ αυτά τα υλικά πρόσθεσα 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο, 2 μικρά αυγά, ½ κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις, 2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ και ½ κούπα γάλα. Ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη και έτοιμο το μείγμα κεϊκ.

Για το περιεχόμενο των κεϊκς τώρα (γιατί θέλαμε και κάτι να τα κάνει πιο ξεχωριστά στη γεύση) έκοψα 3 μικρά και ώριμα αχλάδια (καθαρισμένα) σε κύβους.

Τα έβαλα σε αντικολλητικό τηγάνι με το χυμό από 1/2 λεμόνι, 2 κουταλιές ζάχαρη άσπρη, λίγο μοσχοκάρυδο σε σκόνη και λίγο τζίντζερ επίσης σε σκόνη (στη μύτη του κουταλιού που λέμε).

Μόλις άρχισαν να βράζουν και η ζάχαρη αρχίσε να καραμελώνει, έριξα μέσα στο τηγάνι και 

2 μεγάλες κουταλιές πραλίνας φουντουκιού.

Έκλεισα την φωτιά και ανακάτεψα με ξύλινη σπάτουλα μέχρι να ενωθούν τα υλικά καλά και να έχω μια ωραία σάλτσα με μικρά πια κομματάκια αχλαδιού καθώς αυτό πολτοποιήθηκε ελαφρώς.

Στις φόρμες για muffins έβαλα τα ειδικά χαρτάκια, μοίρασα μείγμα από την βάση

του κεϊκ στο μισό τους. Από πάνω έβαλα 2 μικρές κουταλιές από το μείγμα

πραλίνας-αχλαδιού-μυρωδικών και μ’ ένα πιρουνάκι το γύρισα μέσα στο μείγμα του κεϊκ. Συμπλήρωσα την επιφάνεια με το υπόλοιπο μείγμα κεϊκ.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20 λεπτά.

Μόλις κρύωσαν ελαφρώς ήταν έτοιμα για κατανάλωση.

Την επόμενη μέρα εμένα προσωπικά μου φάνηκαν ακόμη καλύτερα.
Καλό βράδυ και με το καλό στην νέα εβδομάδα που ξεκινά, με φόντο απεργίες, συνθήματα και ψηφοφορίες πριν από μας ... για εμάς!

Χειμωνιάζει...Πορτοκάλι θα μυρίσει!

Τα είπαμε...τα γράψαμε...στο προηγούμενο post ...
Σας ευχαριστώ όλους και όλες για τα καλά σας λόγια και σχόλια και λέω πως τώρα πρέπει να μπούμε πάλι στον δικό μας ρυθμό, αφού άλλωστε με χαρά διαπίστωσα πως άνθρωποι που εκτιμώ, με "έννοιωσαν" σε βάθος.

Χειμωνιάζει σιγά-σιγά και τα φαινόμενα λέει θα ενταθούν τις επόμενες ημέρες και ώρες, σύμφωνα με το σημερινό δελτίο καιρού.  Ε, Νοέμβρης πια... τα κεφάλια μέσα!
Τα χειμωνιάτικα φρούτα έχουν κάνει για καλά την εμφάνισή τους και ήρθαν με το καλό και τα πρώτα ζουμερά και αρωματικά πορτοκάλια στην αγορά!  Τέλεια.

Μπορεί ολόκληρα να μην τρώμε όσα θα πρέπει (κακώς βεβαίως), αλλά σε χυμούς ή μέσα σε φαγητά και γλυκά  τον χειμώνα τους δίνω και καταλαβαίνουν.

Έτσι λοιπόν με το που πήρα τα πρώτα πορτοκάλια, το να φτιάξω μια  κλασσική πορτοκαλόπιτα
ήταν για μένα "απογευματινός πόθος"  γιατί τότε με πιάνει η μανία για γλυκό.
Σε άλλους αυτό συμβαίνει τα βράδια, το ξέρω καλά!

Τα πράγματα απλά, μιας και η συνταγή είναι πολύ γνωστή, με τον έναν ή με τον άλλο τρόπο παρασκευής.

Προσωπικά για την δική μου εκτέλεση χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά:

Για το «σώμα» της πίττας

1 πακέτο φύλλο κρούστας για γλυκά,

½ κούπα σιμιγδάλι ψιλό,

1 κουτάλι ζαχαρούχο γάλα,

2 κεσεδάκια γιαούρτι στραγγιστό 2% λιπαρά,

1 κούπα λιωμένο βούτυρο αγελάδος ανάλατο,

1/3 κούπας ελαιόλαδο,

4 αυγά μετρίου μεγέθους,

2 κουταλάκια γλυκού μπεϊκιν πάουντερ,

ξύσμα από 2 μεγάλα πορτοκάλια (φρέσκα και όχι κερωμένα)

1 φακελάκι βανίλιας με άρωμα πορτοκάλι,

Για το σιρόπι

1,5 ποτήρι ζάχαρη.

½ ποτήρι μέλι ανθέων ή πορτοκαλιάς,

1 και ½ ποτήρι νερό,

τον χυμό από τα 2 πορτοκάλια

2-3 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού (προαιρετικά) .

Ξεπαγώνετε το φύλλο κρούστας αρχικά.

Λαμβάνετε πυρέξ (τετράγωνο κατά προτίμηση) ή ταψί που θα χρησιμοποιήσετε για να ψήσετε την πίτα, το λαδώνετε καλά και μέσα σ’ αυτό κόβετε το φύλλο σε μικρά κομματάκια με τα χέρια σας και το αφήνετε για 20 περίπου λεπτά να ξεραθεί με τον ατμοσφαιρικό αέρα.

Το φύλλο ξεραίνεται γρήγορα άμα το αφήσετε ανοιχτό και χωρίς μεμβράνη.

Στο διάστημα αυτό ετοιμάζετε την κρέμα για την πίτα.  Σε βαθύ σκεύος βάζετε τα γιαούρτια, το ζαχαρούχο γάλα, το λιωμένο βούτυρο, το ελαιόλαδο, τ’ αυγά, το ξύσμα των πορτοκαλιών, την αρωματισμένη βανίλια και τα χτυπάτε καλά με τον αυγοδάρτη για να ενωθούν σε ωραία κρέμα.

Στο ταψί που έχετε κόψει το φύλλο κρούστας, πασπαλίζετε από πάνω το σιμιγδάλι  έτσι ώστε να πάει σε όλη την επιφάνεια του φύλλου, το σιμιγδάλι βοηθά στην αποτελεσματική απορρόφηση όλου του σιροπιού, χωρίς να αφήνει ίχνος μέσα στο ταψί. Άρα άκρως μελωμένο γλυκό!
Ρίχνετε την κρέμα που έχετε ετοιμάσει και με την βοήθεια ενός μεγάλου κουταλιού ανακατεύεται

όλα τα υλικά να ενωθούν. Στρώνετε καλά την επιφάνεια του γλυκού και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, για 30-35 λεπτά μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια του γλυκού.

Βγάζετε το γλυκό από τον φούρνο και το αφήνετε να κρυώσει.

Στην συνέχεια ετοιμάζετε το σιρόπι με όλα τα υλικά που αναφέρονται σε αυτό. 

Το αφήνετε να βράσει για 10 λεπτά ώστε να λιώσει η ζάχαρη και το μέλι καλά. 

Στα μισά του βρασμού του, ρίχνετε τις σταγόνες του εσσάνς.

Χαράσσετε το γλυκό σε κομμάτια και το περιχύνετε (το κρύο γλυκό) με το ζεστό σιρόπι, λίγο-λίγο για να πιει. Το αφήνετε να απορροφήσει όλο το σιρόπι και είστε έτοιμοι για σερβίρισμα.

Μπορείτε να το στολίσετε στο πιάτο με ροδέλες από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι ή μανταρίνι.
Καλή σας απόλαυση και καλό μήνα να έχουμε όλοι μας.

Υ.Γ. όσο δεν καταναλωθεί φυλάσσεται όμορφα στο ψυγείο για μερικές μέρες (λέμε τώρα…)