Θα σε "κάνω" κιμά!!

Θα σε "λιανίσω"!
Θα σε "σφάξω"!

Θα σε "κάνω κιμά"!

Κλασσική απειλή σε παλιές ελληνικές ταινίες (και όχι μόνον...) όταν δε, ο αδελφός τύχαινε να είναι χασάπης στο επάγγελμα.

Για σκεφτείτε όμως, τι δυνατότητες μας δίνει αυτός ο έρμος ο κιμάς!

Τα μπιφτεκάκια  για παράδειγμα, αν τα συνδυάσεις με μια ωραία σαλάτα, είναι φαγητό που εύκολα παίρνει την «έγκριση» και του πιο δύσκολου στο φαγητό, μέσα σε μια οικογένεια. 

Το ίδιο και τα τα κεφτεδάκια.

Γι’ αυτό και συχνά λέω πως με τον κιμά μπορείς να κάνεις θαύματα!!!

Για δείτε συνδυασμούς: 

Κιμάς με μακαρόνια. 

Κιμάς ανακατεμένος με όσπρια ή ρύζι.  

Kιμαδόπιτες μικρές και μεγάλες, τάρτες, κις-λορέν, λαχματζούν.  

Mπιφτέκια κάθε είδους : ψητά, τηγανιτά, σχάρας ή ατμού.  

Kεφτεδάκια ή σουτσουκάκια, τηγανιτά, φούρνου ή και της κατσαρόλας με σχετική σάλτσα. 

Κεμπάπ, σε μεγάλη ποικιλία.

Ρολό κιμά σκέτο ή γεμιστό με λαχανικά, τυριά και ότι άλλο.

Κιμάς με ψητά λαχανικά και κριθαράκι.

Ε, και άλλα, που ίσως τούτη τη στιγμή μου δεν μου έρχονται...

Θαύματα λοιπόν.
Μισό κιλό κιμάς τρέφει μια 4μελή οικογένεια πολύ άνετα, με ότι κι’ αν αυτός, συνδυαστεί.

Το δικό μου πρόσφατο «θαύμα» ήταν: μπιφτέκια τυριού ψημένα στον φούρνο.

Χρειάστηκαν:

400 γραμ. μοσχαρίσιο κιμά.

3-4 παξιμαδάκια ολικής άλεσης (με μαυροκούκι και σουσάμι ήταν αυτά που εγώ διέθετα)

1 μεγάλο κόκκινο κρεμμύδι,

1 μεγάλο αυγό,

1 μικρό ματσάκι μαϊντανό,

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο,

1/3 κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ,

1/3 κουταλάκι αλάτι,

1/3 κουταλάκι πιπέρι,

1/3 κουταλάκι κάρυ,

2 κουταλιές (σούπας) τριμμένο σκληρό τυρί (όπως κεφαλοτύρι ή κεφαλογραβιέρα)

4-5 φέτες τυρί τόστ (γκούντα ή κασέρι) κομμένες στην μέση ανάλογα με το πόσα μπιφτέκια τελικά θα πλάσετε.

Αλέθετε τα παξιμαδάκια στο multi.

Επίσης αλέθετε το κρεμμύδι σας, παρέα με λίγο ελαιόλαδο.

Ψιλοκόβετε τον μαϊντανό

Σε βαθύ μπολ θα βάλετε τον κιμά, μαζί με το παξιμάδι, το κρεμμύδι, τον μαϊντανό, το αυγό, τα μπαχαρικά, το λάδι και το μπεϊκιν πάουντερ και θα ζυμώσετε καλά για 7-8 λεπτά.
Στη συνέχεια θα προσθέσετε και το τριμμένο τυρί και θα ξανά ζυμώσετε ώστε να ενωθούν καλά.

Αφήνετε τον κιμά για μια ώρα στο ψυγείο να ενωθούν τα αρώματα και ετοιμάζεστε για το πλάσιμο των μπιφτεκιών.  Εγώ τα έκανα όπως τα βλέπετε στην πρώτη φωτογραφία.

Σαν μεγάλα σουτζουκάκια. Αφού άνοιξα τον κιμά σαν πίτα στην παλάμη μου, έκανα το κάθε μισό από τις φέτες τυριού, ρολλάκι, και το έκλεισα μέσα στον κιμά, ζυμώνοντας και πάλι καλά.

Μπορείτε να βάλετε επίσης φέτα ή κασέρι ή μπλε τυρί κομμένο σε ράβδους μέσα.

Τοποθέτησα τα μπιφτέκια σε ταψί στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί τους πρόσθεσα ελαιόλαδο 2-3 κουταλιές μαζί με λίγο νερό και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 20-25 λεπτά.

Ενδεχομένως να «ανοίξουν» λίγο τα μπιφτέκια κατά το ψήσιμο και το τυράκι να βγαίνει προς τα έξω, αλλά αυτό πιστέψτε με, αποτελεί και το μεγάλο τους ατού.

Συνοδεύονται με ότι σας αρέσει περισσότερο. Προσωπικά με μια πλούσια πράσινη σαλάτα.

Καλή σας απόλαυση.

Της ταλαιπωρίας ...το γλυκό αποτέλεσμα!

Όταν η ταλαιπωρία «βαράει» κόκκινο, μπορεί να μην θέλω με τίποτε να μαγειρέψω φαγητό για την ίδια ή την επόμενη μέρα... αλλά αν μου «καρφωθεί» η ανάγκη για γλυκό δεν υπάρχει περίπτωση να μου το βγάλετε από το μυαλό, ούτε με "σφαίρες"!!

Δεδομένου δε, ότι με τα γλυκά των ζαχαροπλαστείων δεν τα πάω και πολύ καλά πλέον, ώστε να μπω κάπου και ν' αγοράσω - όπως έκανα πάρα πολλές φορές κατά το παρελθόν - καμμιά κούραση δεν θα μ' εμποδίσει …από το να  φτιάξω το δικό μου γλυκό.

Έτσι λοιπόν, μετά από μια ώρα ποδαρόδρομο και μια ώρα μέσα σ’ ένα παμπάλαιο λεωφορείο της γραμμής (αλήθεια αυτά δεν θα έπρεπε να έχουν αποσυρθεί από τους δρόμους χρόνια τώρα...) μέχρι να φτάσω σπίτι μου, μια γλυκιά εκδοχή είχε πάρει σάρκα και οστά στο κουρασμένο μου μυαλό, έτσι σαν παρηγοριά :-))

Γλυκιά Κις Λορέν Πορτοκαλιού με Σταφίδες

Όπως θα δείτε τα υλικά της είναι απλά, συν το γεγονός ότι δεν περιέχει ζάχαρη, αλλά λίγο μέλι και λίγη στέβια,  κάνοντας την σαφώς  πιο «αθώα»  σαν αμαρτία.

Χρειάστηκαν:

1 έτοιμο φύλλο ζύμης κουρού (που με καρτέραγε, πάντα τα γλυκά μου βγαίνουν σύμφωνα με το στοκ ντουλαπιών και ψυγείου)

3 μεγάλα αυγά,

2 μεγάλα πορτοκάλια (που είναι στο φόρτε τους, έτσι κι’ αλλιώς)

400 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό (πλήρες ή με 2% λιπαρά που έβαλα εγώ)

2 κουταλιές στέβια σε σκόνη,

3 κουταλιές μέλι,

1/3 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική,

2 κουταλιές αλεύρι για όλες τις χρήσεις

100 γραμ. σταφίδες ξανθιές.

Σε πρώτη φάση πλένετε καλά τα πορτοκάλια σας. Παίρνετε όλο το ξύσμα τους και μετά τα στύβετε.
Μέσα στον χυμό, για όση ώρα θα κάνετε την υπόλοιπη διαδικασία, θα βάλετε τις σταφίδες να μουλιάζουν.

Σε βαθύ μπολ θα βάλετε το γιαούρτι, τ’ αυγά, τη βανίλια και το ξύσμα.  Θα τα χτυπήσετε για 6-7 λεπτά με το σύρμα ώστε να ενωθούν καλά.

Στην συνέχεια θα προσθέσετε στο πιο πάνω μείγμα, την στέβια και το μέλι που θα φροντίσετε να το ζεστάνετε λιγάκι στον φούρνο μικροκυμάτων ή σ’ ένα μικρό μπρίκι, έτσι ώστε να δουλευτεί πιο εύκολα κατά την ένωσή του με τα υπόλοιπα υλικά.

Τέλος προσθέτετε στο μείγμα τον χυμό πορτοκαλιών (χωρίς τις σταφίδες) και τις 2 κουταλιές αλεύρι και χτυπάτε και πάλι με το σύρμα. Συνολικός χρόνος για την κρέμα όχι πάνω από 10 λεπτά θα έλεγα.

Σε στρογγυλό ταψί ή φόρμα με τσέρκι, στρώνετε αντικολλητικό χαρτί και πάνω σ’  αυτό θα βάλετε το φύλλο της ζύμης απλώνοντας το προς όλες τις μεριές.

Πάνω στο φύλλο θα σκορπίσετε τις σταφίδες, έτσι ώστε να πάνε παντού.

Από πάνω θα βάλετε την κρέμα γιαουρτιού-πορτοκαλιού.

Τα μέρη του φύλλου που περισσεύουν τα γυρίζετε προς τα μέσα, ώστε να σχηματίσετε ένα στεφανάκι γύρω-γύρω, από την κρέμα.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 170 βαθμούς για 35-40 λεπτά. 

Στα μισά του χρόνου, που ήδη η επιφάνεια θα έχει πάρει χρώμα, πασπαλίζετε αμύγδαλο φιλέ την επιφάνεια του γλυκού -  με λίγη προσοχή πάντα, αφού καίει - και συνεχίζετε το ψήσιμο του μέχρι να πάρει ένα ωραίο «καραμελένιο» χρώμα όλη η επιφάνεια και το φύλλο στο στεφανάκι να έχει ψηθεί επίσης.

Σβήνετε τον φούρνο και βγάζετε το γλυκό σας.
Το αφήνετε να σταθεί για κανένα  τέταρτο και να έρθει η κρέμα σε φυσιολογικά επίπεδα θερμοκρασίας και σερβίρετε, προσθέτοντας στην επιφάνειά της λίγο μέλι.

Την επόμενη μέρα τρώγεται εξίσου ωραία αν την ζεστάνετε στον φούρνο μικροκυμάτων και κατόπιν της ρίξετε το μελάκι της.

Στρούντελ αλμυρό με φρέσκα μανιτάρια...

«Στρουμφάκια …

Ε, καλά μου Στρουμφάκια … Ελάτε!

Έχω το κολατσιό σας,... Κι είναι ένα υπέροχο!

Δεν έχει βατόμουρα... Αλλά είναι υπέροχο!

Δεν είναι γλυκάκι... Αλλά είναι υπέροχο, σας λέω!

Είναι αλμυρό και έχει μέσα τα μανιτάρια που μάζεψα στο δάσος!»

Αυτά θα έλεγε πάνω-κάτω, ο αγαπημένος μας Λιχούδης,  βγαίνοντας μέσα από το μανιταροσπιτάκι του καθώς μόλις είχε μαγειρέψει στην μανιταροκουζίνα του, μια τέτοια λαχταριστή πίτα…

Άντε να δω, τι άλλο θα σκαρφιστώ η έρμη μάνα…για να πείσω κάποια ψυχή να φάει και κάτι διαφορετικό.

Στρούντελ αλμυρό με φρέσκα μανιτάρια και πλούσια κρέμα γιαουρτιού και τυριών

Για δύο γενναία κομμάτια στρούντελ, χρειάζεστε:
1 φύλλο σφολιάτας,

200 γραμ. γιαούρτι πρόβειο (ναι, παρακαλώ πολύ πρόβειο και με την πέτσα του)

250 γραμ. τυρί τύπου γκούντα, τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη σας,

150 γραμ. κεφαλοτύρι, όχι πολύ αλμυρό,

1 μεγάλο αυγό,

1/3 κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,

1/3 κουταλάκι τριμμένο πιπέρι μαύρο,

1/3 κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,

250-300 γραμ. φρέσκα μανιτάρια κομμένα σε κομμάτια (ή και κονσέρβας κομμένα που θα ξεπλύνετε προηγουμένως καλά) και λίγο βούτυρο (μια και μισή κουταλιά).

Καθαρίζετε τα μανιτάρια (με τον τρόπο που σας αρέσει) και τα κόβετε σε λεπτά φετάκια. 

Τα βάζετε σε βαθύ τηγάνι και τα σοτάρατε με το βούτυρο μέχρι να αποκτήσουν λίγο χρώμα και να μυρίσουν. Το βούτυρο το βάζουμε γιατί δίνει πραγματικά άλλο άρωμα στα μανιτάρια. Αν πάλι δεν το θέλετε, κάνετε την δουλειά σας με καλό ελαιόλαδο. Τα πασπαλίζετε με το μοσχοκάρυδο και τ’ αφήνετε να κρυώσουν.

Στο διάστημα που κρυώνουν, ετοιμάζετε την σφολιάτα την οποία έχετε βγάλει να ξεπαγώσει. Δεν θέλουμε να παραζεσταθεί όμως για να μπορέσουμε να την κόψουμε στην μέση και να την ρολλάρουμε χωρίς μας κολλάει στα χέρια.

Δύο, το πολύ, ώρες, της είναι αρκετές, όταν την βγάλετε από την κατάψυξη.

Αλλιώς με την νωπή τέτοιο πρόβλημα δεν θα έχετε.

Τρίβετε τα τυριά σας βαθύ μπολ.

Τ’ ανακατεύετε με το γιαούρτι και το αυγό.

Πασπαλίζετε τα πιπέρι και την πάπρικα κα ανακατεύετε και πάλι.

Στην σφολιάτα που έχετε κόψει κάθετα (στη μέση) σε δύο μέρη, απλώνετε στο κέντρο της μείγμα των τυριών-γιαουρτιού, και στα δύο μέρη.

Από πάνω βάζετε μερικά από τα σοταρισμένα μανιτάρια (φροντίζοντας να τα χωρίσετε κατ’ ουσία σε τέσσερα μέρη).

Βάζετε πάλι μείγμα τυριών-γιαουρτιού και κλείνετε με μανιτάρια.

Πασπαλίζετε λίγο τα μανιτάρια με λίγη έξτρα πάπρικα και ενώνετε πλέον την σφολιάτα σε ρολό.

Μεταφέρετε σε ταψί με ανικολλητικό χαρτί, βάζοντας την ένωση προς τα κάτω.

Χαράσσετε ελαφρώς τις επιφάνειες των στρούντελ και ψήνετε σε προσθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 190-200 βαθμούς, μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια της κάθε σφολιάτας.

Θα αφήσετε λίγο να σταθεί γιατί καίει και ζεματάει όταν κλείσετε τον φούρνο και μετά σερβίρετε μ’ ένα παγωμένο ποτηράκι λευκό κρασί ή μπύρα, πίνοντας στην  υγειά του Λιχούδη και της παρέας του στο Στρουμφοχωριό, που χρόνια τώρα τους αγαπάμε!
Καλή εβδομάδα σε όλους μας.

To "ιστορικό" μας κέικ!

Αυτό επειδή δεν μου είχε ξανασυμβεί, αξίζει να το καταγράψω!

Ένα κέικ από το οποίο ο κανακάρης μου έφαγε 3 κομμάτια μέσα στο ίδιο απόγευμα της παρασκευής του!

Και την επόμενη μέρα, το έφτασε σχεδόν μόνος του, μέχρι τέλους!!

5,5 χρόνια τον «ταϊζω» αυτό το γεγονός δεν είχε ξανασυμβεί ... γι’ αυτό και το κέικ καταγράφετε ως ΙΣΤΟΡΙΚΟ.

Κέικ Πραλίνας με μαρόν γλασσέ και αμύγδαλο

8-10 μαρόν γλασσέ,

3 κουταλιές της σούπας αλεσμένο αμύγδαλο,

3 μεγάλα αυγά,

150 γραμ. βούτυρο ανάλατο,

100 γραμ. κρέμα γάλακτος,

80 γραμ. γάλα φρέσκο,

80 γραμ. πραλίνας φουντουκιού,

80 γραμ. τρούφα σοκολάτας,

½ κούπα ζάχαρη,

½ κοφτό κουταλάκι βανίλιας,

½ κοφτό κουτακάκι μπέϊκιν πάουντερ

2 κούπες αλεύρι που φουσκώνει μόνο του.

Υλικά για την επικάλυψη.

80 γραμ. πραλίνας φουντουκιού

αμύγδαλο φιλέ.

Κόβετε τα μαρόν γλασσέ σε κομματάκια με την βοήθεια ενός μαχαιριού, όχι πολύ ψηλά.
Αλέθετε το αμύγδαλο στο multi, αλλά επίσης να μην γίνει εντελώς πούδρα.

Σ’ ένα μπολ χτυπάτε το βούτυρο με την ζάχαρη και τ’ αυγά μέχρι να ασπρίσουν.

Προσθέτετε το αλεσμένο αμύγδαλο, τα κομματάκια μαρόν γλασσέ, την πραλίνα φουντουκιού και χτυπάτε και πάλι ελαφρώς..

Τρίτη κατά σειρά προσθήκη η κρέμα γάλακτος, το γάλα, η τρούφα και η βανίλια και ανακατεύετε επίσης.

Τελευταία προσθήκη το αλεύρι με το μπεϊκιν πάουντερ.

Και ο χυλός του κέικ είναι έτοιμος. Αφράτος και σε υφή θυμίζει μια πιο «συμπαγή» μούς.

Βάζετε το μείγμα στρογγυλό ταψάκι στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί και μοιράζετε ομοιόμορφα το μείγμα. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 180 βαθμούς για 30-35 λεπτά, κάνοντας το τεστ με το μαχαίρι.

Αφήνετε το κέικ να κρυώσει για 20 λεπτά και με την βοήθεια του χαρτιού το μεταφέρετε στην πιατέλα σερβιρίσματος. Αφαιρώντας το κατόπιν.

Στη συνέχεια ζεσταίνετε την πραλίνα της επικάλυψης, στον φούρνο μικροκυμάτων για λίγο, ώστε να μπορεί να δουλευτεί πιο εύκολα στην επιφάνεια του γλυκού και στολίζετε με αμύγδαλα φιλέ.

Εγγυημένα  σας λέω…  πως εξαφανίζεται ... και περνά στην ΙΣΤΟΡΙΑ :-)))

Βόλτα...Καπνιστή Χοιρινή Μπριζόλα και Πατατοσαλάτα Ελληνική

Όπως έχω ξαναγράψει πολλές φορές, οι βόλτες τελευταίως μας οδηγούν σε περιοχές της ευρύτερης Αθήνας αλλά και της Αττικής γενικότερα, που από τύχη ανακαλύπτουμε ωραία πράγματα και καταστάσεις.

Εγώ γέννημα-θρέμμα του κέντρου της Αθήνας, δεν θέλω πια να βολτάρω και τόσο πολύ... σ’ αυτό.
Έτσι όταν έχω την ευκαιρία να δω άλλα σημεία της τεράστιας πόλης μας, πραγματικά το προτιμώ.

Και πολλές φορές η προτίμηση αυτή με δικαιώνει, με τις ευκαιρίες που συναντώ στα νέα μέρη που βρισκόμαστε.

Ε, σ' ένα απ' αυτά τα τελευταία βολταρίσματα, ο δρόμος μας οδήγησε  προς τα μέρη του Κορυδαλλού και της Νίκαιας, διασχίζοντας  κομμάτια από το Αιγάλεω και την Αγία Βαρβάρα.
Δυτικά Προάστια λοιπόν!

Όμορφες αγορές, ωραία κομμάτια πεζοδρόμων για χάζι, μαγαζιά προσιτά με όλα τα είδη, από βότανα μέχρι αντίκες και από κρεατικά μέχρι είδη ένδυσης και υπόδησης!

Ε, με το «ψώνιο» που έχω με τις γεύσεις φυσικά καταλάβατε ότι θα σταθώ ιδιαίτερα στο θέμα των κρεατικών. Κι’ αυτό, γιατί εγώ δεν είμαι από τους φανατικούς καταναλωτές τους.

Όμως όταν είδα ένα ωραιότατο γωνιακό κρεοπωλείο, με πολλούς μαυροπίνακες απ’ έξω, που έγραφαν τα είδη των κρεάτων με τις τιμές τους και τον κόσμο μέσα να είναι ασύλληπτα πολύς :-))
Θέλοντας και μη … στάθηκα!

Και στάθηκα ειδικά στον πίνακα που έγραφε καπνιστή χοιρινή μπριζόλα 5.90 το κιλό.

Καπνιστή; Και με τέτοια τιμή;

To σκέφτηκα. Το ξανασκέφτηκα…Και επιστρέφοντας έκανα τελικά την αγορά μου.

Και να το αποτέλεσμα.

Καπνιστή (ψητή από εμένα) χοιρινή μπριζόλα, με πατατοσαλάτα ελληνικών αρωμάτων

Υλικά για 4-5 άτομα

Καπνιστές μπριζόλες (οι συγκεκριμένες ήσαν ενάμιση κιλό) και ήσαν ωραίες και παχουλούτσικες σε μέγεθος.

1 κουταλάκι μέλι,

½ κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,

2-3 κουταλιές λάδι,

και ελάχιστο αλάτι.

Σε ταψάκι στρώνετε ανικολλητικό χαρτί, αραδιάζετε πάνω τις μπριζόλες και τις περνάτε με το μείγμα από: μέλι, λάδι, πάπρικα και αλάτι που έχετε καλά χτυπήσει μέσα σ’ ένα σέϊκερ. Και ψήνετε στην μεσαία θέση του φούρνου για 20 λεπτά, στους 180 βαθμούς με γκριλ και αέρα (η ανάλογα με τον φούρνο σας) γυρίζοντας τες μια ή δύο φορές για να ψηθούν ομοιόμορφα.

Σερβίρονται με πατατόσαλάτα ελληνικών αρωμάτων, όπως την είπα εγώ, που φτιάχνεται από 5-6 πατάτες μετρίου μεγέθους, 2 μεγάλα καρότα και το μισό από μια κολοκύθα (μικρή).

Καθαρίζετε τις πατάτες και τα καρότα και τα βράζετε σε ελαφρώς αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν.

Κόβετε την κολοκύθα σε μισοφέγγαρα και την καθαρίζετε από την φλούδα της με προσοχή.
Την ψήνετε στον φούρνο, αφού κόψετε τα μισοφέγγαρα σε κύβους και τα ραντίσετε με λίγο λάδι, ρίγανη και αλάτι.

Όταν όλα τα ζαρζαβατικά σας είναι έτοιμα, τα βάζετε σε βαθύ τάπερ ή μπολ.

Ψιλοκόβετε μέσα 6-7 μικρά αγγουράκια τουρσί, τοv λεγόμενο ανθό.
Βάζετε και μια καλή κουταλιά κάπαρη.
Πασπαλίζετε με ρίγανη αποξηραμένη ή αν έχετε φρέσκια ψιλοκόβετε 3-4 κλωναράκια της και λίγο αλάτι.
Ανακατεύετε καλά τα υλικά σας και ετοιμάζετε την σος της σαλάτας.

Για την συγκεκριμένη ποσότητα λαχανικών η σος έγινε με

2 κουταλιές μουστάρδα

3 κουταλιές μαγιονέζα

4 κουταλιές τυρί Κατίκι ή άλλο κρεμώδες τυρί

λίγο λάδι και λίγο μπαλσάμικο.

Ρίχνετε την σος στα λαχανικά και ανακατεύετε μαλακά να πάει παντού αλλά να μην λιώσουν τα λαχανικά.

Προαιρετικά ψήνετε 4-5 πίτες για σουβλάκια, για 3-4 λεπτά πάνω στις οποίες θα σερβίρετε την κάθε μπριζόλα, περιχύνοντας με λίγο από το ζουμάκι που αυτές άφησαν στο ταψί για νοστιμιά και δίπλα την ελληνική πατατοσαλάτα σας.

Καλή απόλαυση και καλές βόλτες στη μεγάλη μας πόλη …

Το «πράσινο» κέικ!

Θα μπορούσαμε να το αφιερώσουμε τούτο το κεκάκι και όσους είναι φίλαθλοι του Παναθηναϊκού… κάτι που τυχαίνει να συμβαίνει για τους περισσότερους άντρες της οικογενείας μας.

Αν και ο μικρός μας τελευταίως δηλώνει διάφορα…και θα έχουμε επεισόδια :-))

Πάντως όταν το έκανα, την ομάδα ... δεν την είχα κατά νου!

Τα φυστίκια είχα ... και γι’ αυτά ήθελα  το κατάλληλο ντεκόρ.

Για μια κλασσική φόρμα κέικ θα χρειαστείτε:

500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,

1 φλιτζάνι ζάχαρη άσπρη,

180 γραμ. βούτυρο ανάλατο,

80 γραμ. ελαιόλαδο,

4 αυγά,

6 μέτρια μανταρίνια (τον χυμό τους και λίγο από το ξύσμα τους)

1 ποτήρι γάλα φρέσκο,

1 φακελάκι βανίλια αρωματισμένη με πορτοκάλι,

1 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,

100 γραμ. φυστίκι Αιγίνης ανάλατο και χοντροκομμένο,

100 γραμ. αμύγδαλο ξασπρισμένο επίσης χοντροκομμένο.

Κλασσικά χτυπάτε το βούτυρο, το λάδι και την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσουν.

Προσθέτετε σταδιακά τ’ αυγά και συνεχίζετε το χτύπημα, εγώ τα ρίχνω ανά δύο συνήθως και όχι ένα-ένα.

Στο μείγμα ρίχνετε, κατόπιν τον χυμό, το ξύσμα, το γάλα, τη βανίλια, τα αμύγδαλα και τα φυστίκια και ενώνετε καλά. Τελευταία ενσωματώνετε το αλεύρι και το μπεϊκιν πάουντερ, μέχρι να πάρετε έναν ωραίο, σε υφή, χυλό.

Σε καλά βουτυρωμένη φόρμα του κέικ θα μεταφέρετε τον χυλό σας και θα τον «στρώσετε» καλά. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα, στους 180 βαθμούς για 35 με 40 λεπτά, μέχρι να βγει το μαχαιράκι που θα βυθίσετε μέσα στο κεϊκ στεγνό.

Το αφήνετε να κρυώσει για μισή ώρα περίπου, πάνω στην σχάρα του φούρνου και μετά το γυρίζετε σε πιατέλα σερβιρίσματος.

Στο διάστημα αυτό ετοιμάζεστε για το "ντεκόρ" σας. Δηλαδή …βανίλια υποβρύχιο ½ κούπα, στην οποία θα ρίξετε 3-4 σταγόνες χυμού καθώς και 6-7 σταγόνες χρώματος ζαχαροπλαστικής.
Εάν έχετε πράσινο απευθείας, αλλιώς από μπλε και κίτρινο μαζί, με μεγαλύτερη αναλογία ως προς το κίτρινο. Δηλαδή  2 σταγόνες μπλε 4-5 σταγόνες κίτρινο.

Ζεσταίνετε την βανίλια υποβρύχιο στο φούρνο μικροκυμάτων για 20-30’’ για να μαλακώσει και μ’ ένα πιρούνι ανακατεύετε τον χυμό και το χρώμα για να πάρετε το ως αποτέλεσμα το «έγχρωμο» υποβρύχιο.

Με την βοήθεια πιρουνιού κάνετε σχέδια στην επιφάνεια του κέικ και όσο το γλάσσο είναι ζεστό (αν κρυώσει, απλώς το ξανά ζεσταίνετε για λίγο) σκορπίζετε στην επιφάνειά του μερικά ακόμη φυστίκια Αιγίνης.

Εντυπωσιακό, αφράτο και πολύ γευστικό! 

Με «γαργαλιστικές» δε, επιδράσεις στους μικρούς μας φίλους.
Καλό Σαββατοκύριακο να έχετε όλες και όλοι.

Πίτα φρούτων ή μηλόπιτα...

Αξιοποιώντας την δεύτερη παραγωγή από τη συνταγή για την υπέροχη  ζεστή κομπόστα φρούτων που μας έμαθε η Tante Kiki,  αλλά και την ιδέα που μας έριξε η φίλη Ζαμπία από το Kithen Stori.es  την λαχταριστή της μηλόπιτα με φύλλο κρούστας, έφτιαξα μια νέα εκδοχή πίτας φρούτων ή μηλόπιτας αν θέλετε… η οποία ήταν άκρως γευστική χωρίς, άλλη προσθήκη ζάχαρης πέραν αυτής που έβρασαν τα φρούτα.

Καθώς και της άχνης, που πασπαλίστηκε προαιρετικά από πάνω, από καθένα που την γεύτηκε.

Έγινε με φύλλα κρούστας σε αντικολλητικό ταψί, που αλείφτηκαν με μαργαρίνη μιας και την θέλαμε για επιδόρπιο σε γεύμα που οι μισοί τουλάχιστον παρευρισκόμενοι, ήσαν σε νηστεία.

Όμως μπορώ να σας πω ότι δεν υστερούσε σε τίποτε από ένα λαχταριστό απογευματινό γλυκό, που θα το θέλατε δίπλα στο καφεδάκι ή το ροφηματάκι σας.

Κάντε την δοκιμή σας ανεπιφύλαχτα.

Πέρα από τα υλικά της κομπόστας που έβρασαν με λίγο νερό και περισσότερο κονιάκ, αυτή τη φορά. Χρησιμοποίησα για την γέμιση επιπλέον για 3 μεγάλα  κιτρινο-κόκκινα μήλα (Jonagold) που τα έκοψα σε μεγάλους κύβους και τα  ράντισα με χυμό μισού λεμονιού για να  μην μαυρίσουν.

Μέσα στο μείγμα φρούτων (σύκα, δαμάσκηνα, σταφίδες, βερίκοκα, cranberries και μήλα) έβαλα επιπλέον χοντροκομμένα καρύδια περίπου 3 κουταλιές της σούπας καθώς και 2 καλές κουταλιές σουσάμι καβουρδισμένο.

Έστρωσα τα μισά φύλλα κρούστας στο ταψί μου, καλά αλειμμένα με την λιωμένη μαργαρίνη – όπως και το ταψί μου – και από πάνω μοίρασα την γέμιση. 
Πασπάλισα με λίγη έξτρα κανέλα σε σκόνη, γιατί τα φρούτα της κομπόστας έχουν ήδη βράσει μαζί με κανέλα και μοσχοκάρφια. Και κάλυψα με τα υπόλοιπα φύλλα πάντα αλειμμένα.

Χάραξα την πίτα μου σε ρομβοειδή κομμάτια και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 40 περίπου λεπτά, με αέρα. Μέχρι να ροδοψηθεί δηλαδή όλη η επιφάνεια της πίτας.

Την άφησα να κρυώσει και ήταν έτοιμη για σερβίρισμα.

Ο καθείς πασπαλίζει το κομμάτι του με όση άχνη αγαπά, ενώ αν δεν είναι περίοδος νηστείας μια ωραία μπάλα παγωτού βανίλιας ταιριάζει από δίπλα …γάντι!

Και σαν μικρή συμβουλή : ως φύλλο κρούστας προτιμήστε τα νωπά του ψυγείου και όχι τα κατεψυγμένα, γιατί σαφώς δουλεύονται καλύτερα.
Καλή Εβδομάδα να έχουμε όλοι μας.

Τούρτα…Τούρτα…Τούρτα...αλλά αλμυρή ως έκδοση!

Γενέθλια και γιορτή μαζί!

 Έπρεπε να το «τιμήσουμε» το εορταστικό γεγονός του φίλου μας και ανασκουμπωθήκαμε για τούρτα.

Αλλά όχι, ότι κι’ ότι...

Τούρτα αλμυρή, που σερβιρίστηκε ως ορεκτικό.

Και μια χαρά στέκει ως πρώτο πιάτο, αν θελήσετε  και πάρετε την απόφαση να την κάνετε.

Λίγη όρεξη χρειάζεται ως προς την σύνθεση γιατί πρέπει λίγο να μείνει και να σταθεί, πριν ολοκληρωθεί ως εμφάνιση.

Κατά τα λοιπά δύσκολη σε εφαρμογή δεν θα έλεγα πως είναι :-))

Υλικά για έναν μεγάλο τετράγωνο δίσκο ζαχαροπλαστείου (εγώ τους προμηθεύτηκα στο μεγάλο κατάστημα παιχνιδιών).

1,5 μεγάλο πακέτο ψωμί τοστ, χωρίς την κόρα (άσπρο ή σικάλεως, ότι σας αρέσει ή και ανάμεικτο).

350 γραμ. μαγιονέζα σπιτική (αν δεν προλαβαίνετε, πάρτε μια καλή έτοιμη).

5 κουταλιές σούπας μουστάρδα απαλή,

2 κουταλιές κέτσαπ σπιτική (να είναι καλά, η φίλη μας η Ξανθή)

2 κουτιά τυρί κρέμα βάρους (300 γραμ. το καθένα)

2 κονσέρβες καβούρι ψίχα  (200 γραμ. το καθένα)

200 γραμ. γαρίδες ψιλές και καθαρισμένες,

200 γραμ. καπνιστό σολομό σε φιλέτο,

2 κουταλιές ελαιόλαδο, 

1 κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,

½ κουταλάκι σκόνη κάρυ, 

και χυμό από ½ λεμόνι.

Αφήνετε τα κουτιά του τυριού έξω από το ψυγείο για 2-3 ώρες, ώστε να μαλακώσουν και να μπορούν να δουλευτούν.

Βράζετε αρχικά για 5-6 λεπτά τις γαρίδες, τις στραγγίζετε και τις αφήνετε κατά μέρος.

Σ’ ένα μπολ βάζετε το ένα κουτί τυρί, μαζί με την μουστάρδα, την μισή ποσότητα μαγιονέζας, ένα κουταλάκι ελαιόλαδο. Και τα χτυπάτε καλά με το σύρμα να ενωθούν.

Στην ποσότητα αυτή ρίχνετε μέσα και την καβουρόψιχα μαζί με τον χυμό του λεμονιού και λίγο από το κάρυ, καθώς και λίγες γαρίδες που έχετε κόψει σε μικρότερα κομμάτια. Ανακατεύετε και πάλι και έχετε έτοιμη την πρώτη μια κρέμα της αλμυρής τούρτας.

Το δεύτερο πακέτο του τυριού το ενώνετε με την υπόλοιπη μαγιονέζα, την κέτσαπ, την πάπρικα, το υπόλοιπο κάρυ και τη δεύτερη κουταλιά ελαιόλαδο. Έτοιμη και η δεύτερη κρέμα που στην ουσία θα χρησιμοποιηθεί ως μεσαία στρώση αλλά και ως επικάλυψη.

Πάμε στην σύνθεση.

Καλύπτετε τον δίσκο σε όλη την επιφάνεια με τις φέτες του τοστ την μια δίπλα στην άλλη, ενώ «κλείνετε» τα όποια κενά δημιουργηθούν κόβοντας αντίστοιχα κομμάτια ψωμιού.

Στρώνετε ένα στρώμα με την κρέμα τυριού-καβουριού και ισιώνετε καλά με μια σπάτουλα ή φαρδύ μαχαίρι.

Από πάνω βάζετε αντίστοιχα δεύτερο στρώμα με ψωμί του τοστ και πράττετε τα ίδια με τα όποια κενά.

Στρώνετε λεπτό στρώμα από την δεύτερη κρέμα τυριού (το 1/3 της ποσότητας της) με την πάπρικα και καλύπτετε όλη την επιφάνεια με τα κομμάτια του σολομού.

Συνεχίζετε και πάλι με στρώση ψωμιού.

Τελειώνετε με την υπόλοιπη κρέμα καβουριού.

Και τέλος πάλι ψωμί. Η επιφάνεια θα καλυφθεί με την κρέμα τυριού πάπρικας που έχει μείνει καλύπτοντας όσο το δυνατόν και τα πλαϊνά.

Βάζετε την τούρτα στο ψυγείο, για δύο ώρες να παγώσει, αφού προηγουμένως έχετε δημιουργήσει σ’ αυτό αρκετό χώρο, ώστε να χωρέσει άνετα ο δίσκος σας.

Όταν η διαδικασία παγώματος έχει ολοκληρωθεί, περνάτε στην φάση του στολίσματος.

Οι υπόλοιπες γαρίδες, λίγα φύλλα πράσινα, μερικές κομμένες ελιές χωρίς το κουκούτσι τους, σταγόνες από κέτσαπ ανακατεμένη με πάπρικα, μικρά πράσινα αγγουράκια τουρσί και λίγοι σπόροι ροδιού ήταν το δικό μου ντεκόρ.Τα φύλλα κολλούν εύκολα και στο πλαϊνό της τούρτας, αν καλύψετε την πίσω τους πλευρά με λίγη μαγιονέζα ή μουστάρδα.

Εσείς πράττετε σύμφωνα με τα δικά σας γούστα, αλλά και τα διαθέσιμα υλικά.

Ενώ είναι απολύτως βέβαιο ότι μια  τέτοια σύνθεση μπορεί να αλλάξει και να προσαρμοστεί σύμφωνα με το τι αρέσει στον καθένα. 

Τα αλλαντικά μπορούν επίσης να παίξουν πρωταγωνιστικό ρόλο, αν δεν θέλετε γεύση ψαριών.

Και οι κρέμες να γίνουν με τα τυριά και τα μπαχαρικά που σας αρέσουν.

Καλή σας απόλαυση και καλή διασκέδαση με τις αντιδράσεις των γύρω σας :-)) και καλό Σαββατοκύριακο επίσης!

Υ.Γ. επειδή ξέρω πως κάποιες/οι θα αναρρωτηθούν γιατί δεν έχει και φωτογραφία με κομμάτι κομμένο...να πω, πως ήρθε το πρώτο μήνυμα για τον διαθέσιμο χώρο...και πρέπει να δουλέψω για "ξεκαθάρισμα.

Κοτο-φωλιές … για πρώτο πιάτο ή μεζέ

Δεν ξέρω για εσάς αλλά εγώ, με την τηλεόραση γενικώς, έχουμε πάρει ένα διαζύγιο καιρό τώρα. 

Πολύ λίγα πράγματα βλέπω πια, κι  αυτό από καθαρή τύχη, αν ο χρόνος που προβάλλεται συμπέσει με τον όποιο ελεύθερο χρόνο έχω... εκείνη την στιγμή.

Κάπως έτσι έπεσα σ’ ένα επεισόδιο επανάληψης από την εκπομπή «Κάτι ψήνεται» και μου άρεσε ο τρόπος που ο συγκεκριμένος διαγωνιζόμενος έκανε το πρώτο του πιάτο.

Υλικά δεν συγκράτησα, διότι είδα το όλο επεισόδιο εντελώς "φευγάτα" και αποσπασματικά.
Αλλά η κεντρική ιδέα ήταν:  η φωλιά ζύμης που ήρθε και γεμίστηκε με μείγμα από κοτόπουλο, μανιτάρια, μυρωδικά και τυράκια.

Την επόμενη μέρα, για το τραπέζι που είχα σχεδιάσει για το Ρεβεγιόν της Πρωτοχρονιάς, αποφάσισα να κάνω την αναπαραγωγή της συνταγής με τα δικά μου μέτρα και διαθέσιμα υλικά.

Έχω την αίσθηση ότι όσοι τις γεύτηκαν τούτες τις Κοτο-φωλιές, τις βρήκαν νόστιμες αλλά και εντυπωσιακές ως προς την εμφάνιση.

Η  αφεντιά μου, τις τίμησε ιδιαίτερα και την επόμενη μέρα.
Ενδέχεται δε, να περάσω σε νέα εκτέλεση στο άμεσο μέλλον :-))

Υλικά για 15 κομμάτια.

Για την ζύμη

1 και ½ ποτήρι γάλα φρέσκο και πλήρες,

2 κουταλιές της σούπας λιωμένο βούτυρο,

500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

1 αυγό συν 1 κρόκο (το ασπράδι το έριξα στην γέμιση, δεν πήγε χαμένο)

1/3 κουταλάκι ζάχαρη,

½  κουταλάκι αλάτι,

13/ κουταλάκι σκόνη κουρκουμά,
15 γραμ. ξηρή μαγιά

 Η ζύμη αυτή είναι ιδανική και για πιροσκί με κιμά, λουκανικάκια ή πατάτα με τυριά.

Προσωπικά όλα τα υλικά τα έβαλα στον αρτοπαρασκευαστή μου, με την σειρά που τα αναφέρω, στο πρόγραμμα του ζυμώματος. Εάν δεν διαθέτετε το σχετικό μηχάνημα το πλάσιμο της ζύμης θα γίνει παραδοσιακά και θα την αφήσετε για μια ώρα με μιάμιση σε ζεστό μέρος για να διπλασιαστεί σε όγκο.

Στο διάστημα που η ζύμη φουσκώνει, ετοιμάζετε τα υλικά για την γέμιση της κάθε φωλιάς.

Για την γέμιση χρειάστηκαν:

2 μέτρια φιλέτα κοτόπουλου βρασμένα και κομμένα σε ψιλά κομματάκια,

300 γραμ. φρέσκα μανιτάρια καθαρισμένα και κομμένα σε φετάκια,

1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,

1 μικρό ματσάκι άνηθο ψιλοκομμένο,

1 μικρό ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο επίσης,

1 ασπράδι αυγού,

120 γραμ. κρέμα γάλακτος,

80-100 γραμ. τριμμένο κεφαλοτύρι ή παρμεζάνα,

λίγο αλάτι, πιπέρι, σκόνη σκόρδου και πάπρικα.

Σε βαθύ τηγάνι βάζετε λίγο ελαιόλαδο για να  σοτάρετε το κρεμμύδι.

Στη συνέχεια θα ρίξετε μέσα τα κομμάτια των μανιταριών για να μαραθούν λίγο. Μόλις πάρουν να μυρίζουν ρίχνετε μέσα στο τηγάνι: τον άνηθο, τον μαϊντανό, τα μπαχαρικά, την κρέμα γάλακτος, το ασπράδι και ανακατεύετε καλά. Να πάρουν μια πρώτη βράση.

Προσθέτετε και το ψιλοκομμένο κοτόπουλο, τ’ αφήνετε να μαγειρευτούν όλα μαζί για 3 λεπτά και κατεβάζετε το σκεύος από την φωτιά.

Αφήνετε να χλιάνει και τελευταίο ρίχνετε μέσα στο μείγμα, το τριμμένο κεφαλοτύρι.

Η γέμιση είναι έτοιμη.

Πάμε τώρα για την σύνθεση της φωλιάς!

Την ζύμη που φτιάξατε την χωρίζετε σε 15 όμοια μπαλάκια.

Αν διαθέτετε φόρμες για muffins τις πλένετε καλά τις στεγνώνετε και τις περνάτε με ελαιόλαδο, αλλά όχι από τις εσοχές τους από την πίσω πλευρά,  την ανάποδη.

Πάνω σε κάθε δεύτερο «βουναλάκι» θα φορμάρουμε ένα καλαθάκι ζύμης.

Και το κάνουμε αφήνοντας ένα κενό, για να μην κολλήσουν τα καλαθάκια μεταξύ τους.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 8-10 λεπτά, έτσι ώστε να ψηθεί η ζύμη και να αποκτήσει σχήμα αλλά όχι να παραψηθεί, γιατί θα μπει και δεύτερη φορά στον φούρνο, μαζί με την γέμιση.

Εάν έχετε 2 φόρμες των 6 τεμαχίων θα ψήσετε σίγουρα 2 φορές.

Εάν έχετε πάλι μια μεγάλη των 12, η διαδικασία θα είναι ίδια, γιατί δεν θέλουμε τα ζυμαράκια να μας κολλήσουν αν τα βάλουμε το ένα, δίπλα στο άλλο.

Αφήνετε λίγο να κρυώσουν και ξεφορμάρετε με την βοήθεια ενός μαχαιριού.

Αν λαδώσετε καλά τις ράχες της κάθε φόρμας, το ξεφορμάρισμα θα γίνει πολύ εύκολα.

Όταν ολοκληρωθεί το ψήσιμο. Στρώνετε μεγάλο ταψί του φούρνου με αντικολλητικό χαρτί. Βάζετε τις φωλιές επάνω και τις γεμίζετε με την ήδη έτοιμη γέμιση.

Από πάνω επιπλέον πασπαλίζετε κάθε φωλιά  με μια καλή κουταλιά της σούπας τριμμένο edam ή κασέρι και ψήνετε για 15-20 λεπτά μέχρι να ροδίσει η επιφάνειά τους.

Σερβίρονται ζεστές ή και χλιαρές. 

Την επόμενη μέρα αν τις ζεστάνετε ελαφρώς στον φούρνο μικροκυμάτων τρώγονται επίσης πολύ ευχάριστα.

Και βεβαίως αν θέλετε ποσότητα για λιγότερα άτομα, μειώνετε ανάλογα τις ποσότητες των υλικών σας.

To πρώτο μου γλυκό με στέβια…για μια πρωτιά μέσα στην Νέα Χρονιά!

Οι άνθρωποι και οι όποιες «γευστικές ιδιαιτερότητες» τους είναι κάτι που αντιμετωπίζω πολύ συχνά τον τελευταίο καιρό. Βρίσκομαι σχεδόν πάντα, μπροστά σε διλήμματα του τύπου:

Ο, “x”  με τα ψαρικά δεν τα πάει καλά!

Ο έτερος, δεν συμπαθεί το χοιρινό, αλλά  ούτε και το κοτόπουλο όπως τελικά μαθαίνεις, εκ’ των υστέρων!

Ο τρίτος, δεν αρέσκεται στα τυριά... και τα γαλακτοκομικά αποκλείονται σε κάθε τους μορφή.

Ο τέταρτος, δεν συμπαθεί την σοκολάτα!

Ο καλός μου, για παράδειγμα,  που με τα κολοκύθια έχει μόνιμο «πόλεμο» (τα είπαμε...)!

Τι να σας πω…

Ώρες-ώρες…λέω να το παρατήσω το σπορ... και όποιος θέλει να φάει ότι βρει εμπρός του, αλλιώς ας μείνει με το στομαχάκι του άδειο!

Από την άλλη όμως, όταν κάπου σε προσκαλούν και θέλεις να προσφέρεις κάτι φτιαγμένο απ’ εσένα, πρέπει οπωσδήποτε να λάβεις υπόψη τις όποιες πιθανόν ιδιαίτερες συνθήκες επικρατούν, στο σπίτι που θα πας.

Έτσι λοιπόν έκανα μέσα στις μέρες των εορτών, το πρώτο μου γλυκό με στέβια.

Την προμηθεύτηκα από SM σε σκόνη, και μπήκα στην λογική να συλλάβω αρχικά στο μυαλό μου την ιδέα της σύνθεσης (χωρίς ίχνος ζάχαρης – αν και συνήθως τα γλυκά μου τα κάνω ελάχιστα γλυκά) και μετά να προχωρήσω προς την εκτέλεση της.

Ήθελα κάτι ελαφρύ. Που θα ήταν ωστόσο και δροσερό, μιας και όλοι θα ήσαν αρκετά φορτωμένοι και φαγωμένοι από μεσημεριανό γεύμα, ενώ έπρεπε να έχει και άρωμα εποχής!

Και της εποχής είναι σίγουρα τα πορτοκάλια και τα μανταρίνια, αλλά και οι ξηροί καρποί σε αφθονία.

Μους πορτοκάλι (ή μανταρίνι αν θέλετε) με στέβια, ρόδι, φυστίκια Αιγίνης

Τα πράγματα είναι αρκετά απλά ως και πανεύκολα.

Χρειάζεστε για ένα μεγάλο μπολ σερβιρίσματος (βρήκα μιας χρήσεως που πολύ με βόλεψε στις μεταφορές...)

1 μέτριο πορτοκάλι λεπτό-φλουδο και ακέρωτο,

3 πορτοκάλια μόνον τον χυμό τους,

1 φυτική κρέμα γάλακτος (στο πράσινο κουτί)

300 γραμ. κρεμώδες τυρί,

6-7 φύλλα ζελατίνας,

1/3 κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική ή 4 σταγόνες εσάνς βανίλιας,

2 κουταλιές της σούπας στέβια (σε σκόνη)

80 γραμ. φυστίκια Αιγίνης ανάλατα και χοντρο-κοπανισμένα,

80 γραμ. σπόρους ροδιού,

Και για το ντεκόρ προαιρετικά πάντα, μια σοκολατένια παράσταση, όπως το στεφανάκι που έβαλα εγώ καθώς και μερικά mini μπισκότα σοκολάτας – τύπου Oreo ή πορτοκαλιού (μόνον όμως το μπισκότο).

Ξεκινάτε βράζοντας το πορτοκάλι (αφού το τρυπήσετε μ’ ένα πιρούνι σε διάφορα σημεία της φλούδας του) με 2 ποτήρια νερό. Μόλις αρχίσει να βράζει, αλλάζετε το νερό με δύο νέα ποτήρια και συνεχίζετε το βράσιμο μέχρι να μαλακώσει το πορτοκάλι (περίπου μισή ώρα).

Το αφήνετε να κρυώσει το κόβετε σε τέταρτα και αφαιρείτε τα κουκούτσια που ενδεχομένως μπορεί να έχει. Το αλέθετε στο multi  μέχρι να γίνει πολτός.

Κατόπιν βάζετε τα φύλλα της ζελατίνας σε κρύο νερό να μουσκέψουν για 3-4 λεπτά.

Ζεσταίνετε τον χυμό από τα τρία πορτοκάλια σ’ ένα κατσαρολάκι και εκεί ρίχνετε τα μουλιασμένα φύλλα της ζελατίνας (αφού τα στραγγίσετε από το κρύο νερό) και ανακατεύετε μέχρι να λιώσουν τελείως.

Με το μίξερ χτυπάτε την κρέμα γάλακτος και το τυρί που το έχετε αφήσει να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου για 2-3 ώρες (ή απλώς το έχετε ζεστάνει λίγο στα μικροκύματα) μαζί με την βανίλια, μέχρι να ενωθούν καλά. Προσθέτετε το χυμό των πορτοκαλιών με την ζελατίνα, τη στέβια και τον πολτό πορτοκαλιού και ενώνεται καλά.

Βάζετε το μείγμα στο μπολ που θα το σερβίρετε και το αφήνετε στο ψυγείο για 3-4 ώρες μέχρι να αρχίσει να πήζει.

Στο στάδιο αυτό, μπορείτε να βυθίσετε (προαιρετικά πάντα) μέσα στην κρέμα τα μικρά μπισκότα σοκολάτας – γιατί θα κάνουν ωραία αντίθεση με την κρέμα και δεν θέλουμε πολλά. Μερικά κομμάτια μόνον.

Στολίζετε με το φυστίκι Αιγίνης και τα σπόρια ροδιού, ενώ στο κέντρο βάζετε την όποια παράσταση σας αρέσει.

Απόλαυση με λίγες θερμίδες και ελάχιστα, πολύ ελάχιστα λιπαρά.

P.S. Η συγκεκριμένη καταναλώθηκε πολύ ευχάριστα ακόμη και απ' όσους δεν τρώγανε γλυκά, για λόγους υγείας αλλά και δίαιτας.

Τα βόλια του εμφυλίου...Λαζάνια με κολοκύθα!!!

Και επειδή ένας ΄"εμφύλιος" συνήθως έχει και μεγάλη διάρκεια....δεν μπορούσε ο δικός μας με την κολοκύθα, να λήξει έτσι άδοξα :-))

H Αναστασία από το Sundayspoon, με τη συνταγή της για τα λαζάνια με κολοκύθα στάθηκε η αφορμή και για την δική μου - δεύτερη εκτέλεση - του δεύτερου μέρους- της ίδιας κολοκύθας!!

Βέβαια δεν είχα την «υπομονή» να ρολλάρω σ’ κι’ εκείνη τα λαζάνια μου, αλλά και έτσι που έγιναν (ως τετράγωνα κομμάτια) ήσαν ακαταμάχητα!

Βγήκαν ως δεύτερο πιάτο σε φιλικό τραπέζι, παρέα με άλλα και τελικά άρεσαν τόσο πολύ που μου έκανε εντύπωση!!

Το μυστικό βέβαια ήταν ένα: ότι δεν αποκάλυψα ευθύς εξαρχής ότι μέσα είχαν και κολοκύθα, παρέα με άλλα υλικά,  γιατί τότε σίγουρα θα μου έμεναν αμανάτι :-))

Για ένα μέτριο πυρέξ φούρνου χρησιμοποίησα:
Για το "κυρίως σώμα" του φαγητού:

200 γραμ. κολοκύθα τριμμένη στο χοντρό του τρίφτη,

3 μέτριες ντομάτες, χωρίς φλούδα και σπόρους, ψιλοκομμένες,

1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι, επίσης ψιλοκομμένο,

2 μικρές πιπεριές φλωρίνης, κομμένες σε καρεδάκια,

250 γραμ. καπνιστή γαλοπούλα (σε μπαστούνι)

200 γραμ. ζαμπόν ωμοπλάτη (σε μπαστούνι)

200 γραμ. χαλούμι τριμμένο στον τρίφτη,

8-10 λαζάνια φαρδιά (χωρίς βράσιμο)

λάδι, αλάτι, πιπέρι, μοσχοκάρυδο και λίγη ρίγανη,

Για την μπεσαμέλ

2 αυγά,

1 κεσεδάκι γιαούρτι πρόβειο (χωρίς την πέτσα του)

1/2 κούπα γάλα φρέσκο,

100 γραμ. κεφαλοτύρι τριμμένο,

λίγο μοσχοκάρυδο

και μερικές έξτρα φέτες τυρί γκούντα.

Σ' ένα βαθύ τηγάνι σοτάρισα σε λίγο ελαιόλαδο, το κρεμμύδι και την τριμμένη κολοκύθα.

Πρόσθεσα τις πιπεριές και την κομμένη ντομάτα, με λίγο αλάτι, πιπέρι, ρίγανη και το μοσχοκάρυδο,

Όταν το μείγμα είχε μειωθεί ελαφρώς σε όγκο και είχε πάρει μια πρώτη βράση το κατέβασα  από την φωτιά.

Έτριψα το χαλούμι στον τρίφτη. Τα αλλαντικά ζήτησα να μου τα δώσουν σε κομμάτι και να μην μου τα κόψουν σε φέτες γιατί ήθελα να τα ψιλο-κόψω εγώ με το μαχαίρι όπως και έκανα!

Σε ελαφρώς λαδωμένο πυρέξ. έστρωσα πάτωμα με λαζάνια καλύπτοντας και τα κένα ανάμεσα τους. 

Από πάνω έβαλα κουταλιές από το μείγμα κολοκύθας-λαχανικών. 

Στρωματάκι με ψιλοκομμένα αλλαντικά.

Στρωματάκι με τριμμένο χαλούμι.

Λαζάνια-Λαχανικά-Αλλαντικά-Χαλούμι με την ίδια σειρά, τα επόμενα στρώματα.

Τελείωσα με λαζάνια, πάνω από τα οποία έβαλα την λίγη γέμιση λαχανικών που μου έμεινε.

Κάλυψα παντού με φέτες τυριού γκούντα.

Και τέλος έριξα την μπεσαμέλ που έγινε με τα υλικά που σας γράφω πιο πάνω.

Ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο στους 170-180 βαθμούς για 25 λεπτά, μέχρι που ρόδισε καλά όλη η επιφάνεια του φαγητού.
Και μεταφέρθηκαν πολύ εύκολα, με το πυρέξ.
Ζεστάθηκαν για λίγο, στο σπίτι που έφτασαν... και ήταν έτοιμα προς κατανάλωση, που ήταν όπως ήδη είπα, .σαρωτική!

Ευχαριστώ σε  αγαπητή μου Αναστασία για την ιδέα.

Καλή Χρονιά σε όλους μας!
Το 2013 να είναι λιγότερο "μίζερο" από ότι ενδεχομένως, όλοι μας πιστεύουμε.
Αυτό θα αποτελέσει μεγάλη και ευχάριστη έκπληξη από την πλευρά του!!