Αφράτα κουλουράκια Ελιάς

Τα κουλουράκια που θα δείτε φτιάχτηκαν σε μια στιγμή που πραγματικά έψαχνα να βρω κάτι να κάνω για να εκτονώσω την ένταση που είχε δημιουργηθεί εντός μου.
Θα μου πείτε και δεν είχες τίποτε καλύτερο να κάνεις από το να πιάσεις πάλι τα ταψιά;
Ήταν η ώρα τέτοια, βλέπετε...
Περπάτημα είχα ήδη κάνει πολύ την προηγούμενη ημέρα και ακόμη δεν είχε καλά ξημερώσει για να πάρω τους δρόμους...
Περίμενα και τα αγόρια να "ξεκουνηθούν" ...
Οπότε άρχισα να σκέφτομαι υλικά που είχα προς εκμετάλλευση και τον χρόνο που είχα επίσης στην διάθεσή μου, μέχρι να πάω στο επόμενο στάδιο οικιακών εργασιών.

Το πατέ ελιάς που ήταν στο ψυγείο πριν από τις ημέρες των Χριστουγέννων (και έχω ακόμη αρκετό) καθώς και το γεγονός ότι ήθελα κάτι για το πρωϊνό, με οδήγησαν στην σκέψη για κουλουράκια, που θα ήταν ανεπαίσθητα γλυκά, έως και καθόλου (μπορώ να πω)!

Έγιναν όμως τόσο αφράτα και εξαιρετικά στην ισορροπία της γεύσης τους, που θέλω πραγματικά να καταγράψω και να τα μοιραστώ μαζί σας, ώστε να υπάρχουν και για νέα παραγωγή στο μέλλον, από την πλευρά μου.

Αφράτα κουλουράκια Ελιάς

Υλικά για 2 περίπου ταψιά
3/4 φλιτζανιού ελαιόλαδο,
1 φλιτζάνι γλυκό ροζέ κρασί (ή κόκκινο αν έχετε)
2 κουταλιές γεμάτες πάστα ελιάς (μαύρης)
χυμό και ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
2 κουταλάκια ζάχαρη on stevia (ή κανονική κρυσταλλική)
2 κουταλιές γιαούρτι πρόβειο (και την πετσούλα του αν έχει)
2 κουταλάκια (γεμάτα) μπέικιν πάουντερ,
1 κουταλάκι  (γεμάτο) σόδα μαγειρική,
2 κουταλάκια (γεμάτο) μαυροσούσαμο,
1 ποτηράκι κρασιού coca cola (zero στην δική μου περίπτωση) ή πορτοκαλάδα με ανθρακικό (ή σόδα).
περίπου 800 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Σε λεκάνη ανάμειξης έβαλα το ξύσμα από το καλά πλυμένο πορτοκάλι μαζί με την ζάχαρη και ανακάτεψα, να ενωθούν μεταξύ τους. Άφησα να σταθεί για 6-7 λεπτά για να βγάλει τα αρώματά του το ξύσμα και μέχρι να προετοιμάσω τα υπόλοιπα υλικά μου συγκεντρώνοντας τα.

Μέσα στην λεκάνη στη συνέχεια, έβαλα τα 2/3 από το λάδι, τον χυμό πορτοκαλιού και το κρασί.
Ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη.
Έριξα μέσα τα 2/3 του άλευρου που είχα στο ενδιάμεσο ανακατέψει με το μπεϊκιν πάουντερ, καθώς και την σόδα.
Πάλι ανακάτεμα με τον αυγοδάρτη και προσθήκη του μαυροσούσαμου αυτή τη φορά.
Τώρα πια ζύμωμα με το χέρι και σταδιακή προσθήκη του υπόλοιπου αλευριού και του λαδιού, μέχρι που είχα μια ωραία εύπλαστη ζύμη.

Άφησα την ζύμη να σταθεί για μισή ώρα. Έστρωσα τα ταψιά μου με χαρτί ψησίματος.
Λάδωσα ελαφρώς τα χέρια (κάτι που έκανα 3-4 φορές ακόμη κατά το σύνολο της διαδικασίας πλασίματος καθώς η ζύμη ήταν ελαφρώς κολλώδης, αλλά δεν χρειάζεται άλλο αλεύρι σίγουρα) και έπλασα τα κουλούρια μου.
Το μέγεθος τους όχι μεγαλύτερο από ένα μέτριο μανταρίνι, για το κάθε μπαλάκι ζύμης.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο με αέρα για 8-10 λεπτά μέχρι που είχε ροδίσει η επιφάνειά τους (και φυσικά το ψήσιμο πάντα σύμφωνα με τις ιδιότητες του κάθε φούρνου) αλλάζοντας δύο φορές θέση στα ταψιά μου, μέσα στον φούρνο.

Αφράτα, απολαυστικά, μυρωδάτα από το πορτοκάλι, με γευστική έκπληξη το μαυροσούσαμο και ανεπαίσθητα γλυκά  χάρη στην ελάχιστη ζάχαρη- τη γλύκα του κρασιού και της πορτοκαλάδας.

Τέλεια (!!) δίπλα σε μια πικάντικη γραβιέρα ή σε παρμεζάνα, αλλά και σκέτα να τα μασουλάς καθώς έχεις πάρει και πάλι τους δρόμους, φτάνοντας μέχρι τα βραχάκια της Πειραϊκής για να χαρείς την ηλιόλουστη Κυριακή.

Σας εύχομαι μια καλή και χωρίς απρόοπτα εβδομάδα.

Τυροπιτάκια...από την Βαγγελιώ

Με αφορμή συνταγή της αγαπητής  Βαγγελιώς Κασσαπάκη, που δημοσιεύτηκε στο τελευταίο τεύχος του περιοδικού Γευσιγνώστης, αλλά και το post που υπάρχει στο blog της, σκάρωσα κι' εγώ δύο φουρνιές τυροπιτάκια.

Επισημαίνω ότι μία φουρνιά δεν είναι αρκετή, όταν υπάρχουν γύρω σας πιτσιρίκια καλόφαγα, γι' αυτό και τα ταψιά μου έγιναν: δύο x  δύο (μιλάμε για σχεδόν 40 κομμάτια)!

Τα υλικά αναλυτικά θα τα βρείτε στη συνταγή της Βαγγελιώς όπως αναφέρεται πιο πάνω ή στο τεύχος του Γευσιγνώστη 13/1/2019.
Προσωπικά αύξησα περίπου στο διπλό τα υλικά μου για να βγάλω τις ποσότητες που ήθελα.

Επιπλέον αντί για μόνον φέτα, έβαλα την ανάλογη ποσότητα τυριών περίπου 500 γραμμάρια: σε συνδυασμό κατσικίσιο τυρί μαζί με κύβους από κομμένο γκούντα.

Στο σύνολο των υλικών μου πρόσθεσα ακόμη 1 κουταλάκι γεμάτο, καπνιστή πάπρικα καθώς και 1 κουταλάκι γεμάτο, αποξηραμένο δυόσμο. Τέλος σημειώνω πως τα έκανα με αλεύρι για όλες τις χρήσεις και φυσικά μπέικιν πάουντερ.

Αντί για σουσάμι, αφού πέρασα με λίγο γάλα την επιφάνεια τους, πασπάλισα με ελαφρώς καβουρδισμένους ηλιόσπορους.

Ψήθηκαν σε προθερμασμένο φούρνο (δύο ταψιά κάθε φορά, αλλάζοντας θέσεις) στους 180 βαθμούς μέχρι που ρόδισε η επιφάνειά τους και μοσχομύριζε το σπίτι ψημένο τυρί & ψωμί ταυτόχρονα!!

Απολαυστικά τόσο ζεστά, όσο και σε θερμοκρασία δωματίου.
Ενώ αν μείνουν ζεσταίνονται ελαφρώς στο φούρνο μικροκυμάτων και τρώγονται μέχρι και το τελευταίο!

Δοκιμάστε τα και θα δικαιώσετε νομίζω τούτη την επιλογή μου, μέσα από τις τόσες πολλές και καλές συνταγές της Βαγγελιώς.

Κρακελέ μπισκότα μανταρινιού

Τα μπισκότα κρακελέ (ή μπισκότα με σκασίματα) συνήθως είναι σοκολατένια και σε προκαλούν με την εικόνα τους και την μορφή τους να τα δαγκώσεις, χωρίς δεύτερη σκέψη!!
Περιέχουν βούτυρο και σοκολάτα και σαφώς είναι ακαταμάχητα στην γεύση.

Σκεφτείτε όμως, να είχατε εμπρός σας μπισκότα κρακελέ που δεν είναι σοκολατένια...
Που δεν έχουν καθόλου βούτυρο και τα λιπαρά τους είναι μάλλον καλά λιπαρά...
Που η ζάχαρή τους είναι όσο το δυνατόν λιγότερη, όταν μιλάμε για μια τέτοια συνταγή...
Που μοσχομυρίζουν μανταρίνι και βανίλια και σαφώς κάνουν "κρακ" στο δάγκωμα τους!

Κρακελέ μπισκότα μανταρινιού με ταχίνι

Υλικά
(Για 35 περίπου μπισκότα ανάλογα με το μέγεθος)
3 μανταρίνια μόνον οι φλούδες τους πολύ καλά πλυμμένες,
1/2 φλιτζάνι γάλα φρέσκο,
180 γραμ. ταχίνι με πορτοκάλι,
1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό,
1 μεγάλο αυγό,
3/4 φλιτζανιού ζάχαρη on stevia ή καστανή κρυσταλλική ζάχαρη,
1/2 κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
500 γραμ. αλεύρι τύπου "up",
200 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1 κουταλάκι γεμάτο σόδα μαγειρική,
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
ελαιόλαδο ή ηλιέλαιο (περίπου 1 φλιτζάνι) μέχρι να έχουμε μια ζύμη ελαστική,
100 γραμ. σοκολατένιες ελίτσες αλεσμένες, ή smarties,
και τέλος 200 γραμ. ζάχαρη άχνη για το ρολλάρισμα.

Αρχικά έπλυνα πολύ καλά τις φλούδες των μανταρινιών (τον καρπό τον είχα ήδη φάει) και τις άλεσα στο multi μαζί με το γάλα.

Στην συνέχεια αραίωσα το ταχίνι πορτοκαλιού με το ζεστό νερό, ανακατεύοντας πολύ καλά για 1-2 λεπτά ώστε να έχω ένα ενιαίο και πολτώδες μείγμα.

Σε βαθύ μπολ μείξης, έβαλα τα δύο πιο πάνω μείγματα, μαζί και χτύπησα καλά με το μίξερ. 
Πρόσθεσα το αυγό, την βανίλια και την ζάχαρη και χτύπησα εκ' νέου για μια ακόμη ένωση υλικών.
Κατόπιν έριξα τα αλεσμένα smarties και σταδιακά πρόσθετα τ' άλευρα με το μπέικιν και την σόδα. ενώ εναλλάξ έριχνα το λάδι.

Εκεί κάπου σταμάτησε το χτύπημα με το μίξερ και μπήκε χέρι για το ζύμωμα όπου με την βοήθεια του λαδιού πήρα την ζύμη που ήθελα.
 Έχει σημασία το λάδι να μπαίνει λίγο-λίγο στο μείγμα γιατί μας καθοδηγεί για την υφή της ζύμης.
Όταν ήταν εύπλαστη και ευπαρουσίαστη σταμάτησα.
Την άφησα για 40 λεπτά της ώρας,  να ξεκουραστεί και ετοίμασα τα ταψιά μου καθώς κι' ένα βαθύ πιάτο με την άχνη ζάχαρη.

Μπαλάκια στο μέγεθος καρυδιού, πλάσιμο και ρολλάρισμα στην άχνη.
Κατόπιν πάνω στο χαρτί ψησίματος, με το οποίο είχα ήδη στρώσει τα ταψιά μου και όταν τελείωσα ένα ελαφρύ πάτημα με την ανάποδη από ένα μικρό κουτάλι.

Ψήσιμο στους 170 βαθμούς με αέρα, σε προθερμασμένο φούρνο, για 8-10 λεπτά (πάντα ανάλογα με τον φούρνο για τέτοια παρασκευάσματα).
Ξεφούρνισα, άφησα να κρυώσουν αρκετά και μετά τα έβγαλα από το ταψί, μοιράζοντας σε δοχεία μπισκότων.

Είναι τόσο αρωματικά και τόσο όμορφα στην υφή και στην γεύση, που συγκίνησαν τους πάντες εντός και εκτός οικίας.
Δοκιμάστε τα, τώρα που σιγά-σιγά αρχίζει η μεγάλη περίοδος εορτών μετά της Αγίας Αικατερίνης, καθώς είναι μια ωραία πρόταση για κέρασμα.

Σκορδο-τυρόψωμα γεμιστά

Το να προσπαθήσεις να έχεις συχνά μια καινούργια ιδέα για κολατσιό στο σχολείο, αλλά και για ένα γρήγορο σνακ όταν το χρειάζεσαι, είναι σαφώς ένας μικρός "πονοκέφαλος" πέρα από το καθημερινό οικιακό μαγείρεμα.

Όταν λοιπόν μου "καρφώνονται" τέτοιες ιδέες πρέπει να τις καταγράφω στο blog, που αυτόν τον λόγο έχει άλλωστε... να με κάνει να "πειθαρχώ" και να γράφω το ότι έχω σκαρώσει στην κουζίνα μου ώστε να μπορώ να το ξαναφτιάξω, ειδικά όταν είναι πετυχημένο.

Πετυχημένα λοιπόν ήταν τούτα τα γεμιστά ψωμάκια και με αίτημα άμεσης επανάληψης με το ίδιο ακριβώς τρόπο και όχι αλλαγές.  Τάδε έφη υιός!

Οπότε κάθομαι, καταγράφω για να μοιραστώ και μαζί σας αν θελήσετε να τα φτιάξετε και φυσικά μπαίνω στην λογική, ότι σύντομα θα επαναληφθεί!

Γεμιστά σκορδο-τυρόψωμα

Για την ζύμη
350 γραμ. αλεύρι γ.ο.χ.
150-180 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού,
1/2 φακελάκι μαγιά ξηρή,
1 μεγάλο αυγό,
1 κεσεδάκι γιαούρτι πρόβειο μαζί με την πετσούλα του, (200 γραμ.)
100 γραμ. λιωμένο βούτυρο αγελάδος,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
1 κοφτό κουταλάκι σκόνη σκόρδου,
1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1/3 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη,
1/2 φλιτζάνι χλιαρό νερό,
και ίσως λίγο λάδι (μια κουταλιά σούπας) ακόμη στο τελευταίο στάδιο ζυμώματος.

Για την γέμιση
200 γραμ. φέτα λιωμένη με το πιρούνι,
100 γραμ. Gerrigold τριμμένο στο χοντρό του τρίφτη,
1 αυγό + 1 ασπράδι,
1 κουταλιά φρέσκο ψιλοκομμένο δυόσμο ή μέντα,
1/2 κουταλάκι ρίγανη,
2 κουταλιές γάλα εβαπορέ,
3 κουταλιές ελιές μαύρες ψιλοκομμένες και ξαλμυρισμένες,
1/2 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο σκόνη,
1/3 κοφτό κουταλάκι μαύρο πιπέρι σκόνη,

Επιπλέον
1 κρόκος (το ασπράδι πήγε στην γέμιση) μαζί με λίγο γάλο για να διαλυθεί ο κρόκος,
1 κουταλιά σουσάμι και, 1 κουταλιά μαυροσούσαμο.

Αρχικά ετοίμασα την ζύμη μου με όλα τα αναγραφόμενα υλικά και την άφησα σε ελαφρώς ζεστό φούρνο (σβηστό βεβαίως) για να διπλασιαστεί σε όγκο, για 40 λεπτά.

Όσο η ζύμη φούσκωνε, έκανα και την προετοιμασία για την γέμιση. Μετά περίμενα λίγο, πλένοντας και τα σχετικά σκεύη.

Κατόπιν έβγαλα την ζύμη από τον φούρνο, έκανα άλλο ένα ζύμωμα και χώρισα σε μπαλάκια ίσα σε μέγεθος με ένα μεγάλο μανταρίνι.

Άνοιγα κάθε μπαλάκι, με το χέρι πάνω σε αντικολλητικό χαρτί στο μέγεθος περίπου ενός πιάτου για γλυκό.  Στο κέντρο του μια γεμάτη κουταλιά γέμισης τυριών και μετά κλείσιμο της ζύμης προς τα μέσα από όλες τις πλευρές.

Στο ταψί μου, με την ένωση προς τα κάτω.
Άλειμμα με αυγό και γάλα και κατόπιν πασπάλισμα με τα δύο είδη σουσαμιού.

Άφησα πάλι για 30 λεπτά να ανεβεί η ζύμη, σε ελαφρώς ζεστό φούρνο και  μετά έψησα με αέρα, στους 180 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά.

Αφράτα και απολαυστικά μέχρι και το τελευταίο.
Αν τα κάνετε και κανά-δυο κομμάτια σας ανοίξουν στο ψήσιμο, μην στεναχωρηθείτε τρώγονται χωρίς κανένα πρόβλημα :-) γιατί μοιάζουν με μικρές ατομικές πίτσες (άμα έχει φαντασία το παιδί)!

Ατομικές κολοκυθόπιτες με αραβικές πίτες

Η αραβική πίτα είναι ίσως, ένα από τα πιο εύκολα διαχειρίσιμα υλικά, όταν μιλάμε για ένα γρήγορο σνακ που δεν θέλουμε να έχει πολλές θερμίδες.
 Όταν δε, σκεφτείτε ότι μπορεί να "τυλίξουμε" εντός του και υλικά που ξεφεύγουν από τα κλασσικά π.χ.: τυράκι, αλλαντικό, μαρουλάκι, τομάτα... τότε πάμε σε άλλες μαγειρικές διαδρομές χωρίς πολύ ωστόσο κόπο.
Σας έχω λοιπόν πρόταση για σνακ που μπορεί να αποτελέσει κι' ένα γρήγορο κυρίως πιάτο για βραδινό ή και μεσημεριανό.

Ατομικές κολοκυθόπιτες σε αραβική πίτα

Οι δικές μου οι πίτες δε, ήταν ολικής και αυτό έκανε το "πείραμα" ακόμη πιο ιδιαίτερο για το οικιακό μου κοινό.
Υλικά για 3 μεγάλες πίτες
2 μέτρια πράσινα κολοκυθάκια τριμμένα στον τρίφτη ή και ένα μεγαλούτσικο κομμάτι πορτοκαλί κολοκύθας,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι ψιλοκομμένο,
1/2 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
1/2 κουταλάκι από κουρκουμά, πιπέρι, κάρυ και αλάτι.
1/2 κουταλάκι πελτέ τομάτας (προαιρετικά, αλλά να ξέρετε πως προσδίδει γεύση και χρώμα)
2 κουταλιές ελαιόλαδο,
Επιπλέον λεπτές φέτες από μαλάκο καπνιστό ή άλλο σχετικό τυρί (περίπου 4 λεπτές για κάθε πίτα)
2 κουταλιές λάδι ακόμη,
2 κουταλιές γάλα φρέσκο καθώς και,
δύο κουταλιές τριμμένο καπνιστό τυρί ή κεφαλοτύρι.

Αρχικά έτριψα το κολοκύθι το αλάτισα ελαφρώς και το άφησα να βγάλει τα νερά του.
Αφού το "έστριψα" το έριξα μέσα στο τηγάνι μου που ήδη σοτάριζα το κρεμμύδι και σε δεύτερη φάση τα μπαχαρικά.
Σοτάρισα και το κολοκυθάκι μέχρι που άρχισε να μαραίνεται.
Του πρόσθεσα τον αποξηραμένο δυόσμο και τον πελτέ και μαγείρεψα για 2-3 λεπτά ακόμη.
Κατέβασα από την φωτιά το τηγάνι και άφησα λίγο το μείγμα να κρυώσει.

Έστρωσα αντικολλητικό χαρτί ψησίματος στο ταψί μου. Έκοψα φέτες από το καπνιστό τυρί και ήμουν έτοιμη για το τύλιγμα της πίτας.

Σε κάθε πίτα έβαλα δύο κουταλιές από το μείγμα του κολοκυθιού και το άπλωσα να πάει παντού, όχι όμως μέχρι έξω-έξω από την πίτα.
Από πάνω τοποθέτησα τις φέτες του καπνιστού τυριού.
Τύλιξα όσο πιο σφιχτά μου επέτρεπε η γέμιση και στερέωσα με μια οδοντογλυφίδα.

Έβαλα τις πίτες μέσα στο ταψί και τις άλειψα αρχικά με το λάδι, μετά με το γάλα και τέλος πασπάλισα το τριμμένο τυρί.
Έψησα στους 160 βαθμούς με αέρα για 3 λεπτά, όχι περισσότερο, γιατί δεν πρέπει να ξεραθεί η πίτα.

Σερβίρισα αμέσως και για πρόσθετη ποικιλία στο πιάτο, είχα και από ένα τηγανιτό αυγό για τον καθένα μας.
Γρήγορα και πολύ νόστιμα!
Αν αποφασίσετε να τις κάνετε μπορείτε να τις σερβίρετε δίπλα σ' ένα πιάτο με όσπρια όπως φακές ή μαυρομάτικα φασόλια, πέρα από την επιλογή του τηγανιτού αυγού, ή ότι άλλο τραβά η όρεξή σας.
Γιατί περί ορέξεως, που λέει και ο λαός μας...κολοκυθόπιτα :-)

Οι τυρόπιτες της Χρύσας

Όταν βλέπω συνταγή σε φιλικό blog, που με "βάζει στα αίματα" δεν μπορώ με τίποτε να κάτσω φρόνιμη και ν' αντισταθώ.
Δεν έχει σημασία πόσο κουρασμένη είμαι.
Δεν έχει σημασία, ότι έχω ήδη προγραμματίσει άλλο φαγητό.
Δεν έχει σημασία αν θα αρέσει ή δεν θα αρέσει στον αρσενικό πληθυσμό του σπιτιού.
Αν μου καρφωθεί η σκέψη, πρέπει οπωσδήποτε να την κάνω πράξη, το συντομότερο δυνατό.
Αυτό δε το τελευταίο, είναι ιδιότητα ή κουσούρι (ανάλογα πως το βλέπει κανείς...) που το έχω σε πολλούς τομείς της ζωής μου.
Πρέπει τις σκέψεις μου (που μπορούν να εφαρμοστούν τουλάχιστον...) να τις κάνω οπωσδήποτε πραγματικότητα!
Έτσι λοιπόν έγιναν πραγματικότητα και οι τυρόπιτες της αγαπητής Χρύσας (της χρυσοχέρας με τις ζύμες), την επόμενη μέρα που τις είδα.

Οι Τυρόπιτες της Χρύσας (έτσι τις ονόμασα και έτσι τις κατέγραψα στο τεφτέρι μου)

Τα υλικά αλλά και τον τρόπο παρασκευής τους θα τα δείτε στην ανάρτησή της.
Προσωπικά το μόνο που άλλαξα ήταν το ηλιέλαιο στην ζύμη (διότι δεν το είχα, καθώς δεν το πολύ-χρησιμοποιώ) και στην θέση του έβαλα ελαιόλαδο.

Στην γέμιση έβαλα διάφορα τυράκια και ελάχιστο τριμμένο μοσχοκάρυδο (αυτοσχεδιάζει κανείς πάντα στις πίτες και τα πιτάκια του είδους).

Έχουν ήδη μπει σε γραμμή κατανάλωσης, μετά την γραμμή παραγωγής!!

Μπορεί να μην πέτυχα το άψογο σχήμα της Χρύσας, αλλά και πάλι για πρώτη φορά νομίζω ότι έχουν γαργαλιστική εμφάνιση.
Αφήστε που θα πάνε και βόλτα στο σχολείο αύριο :-))

Ευχαριστούμε σε Χρύσα για την συνταγή σου.
Καλό απόγευμα εύχομαι σε όλες και όλους.

Πίτσα Bianca (η λευκή δηλαδή...)

Τα σχολεία αρχίζουν...
Το πρώτο κουδούνι ηχεί εντός ολίγου...
Τα τρεχάματα σε φροντιστήρια παντός είδους επίσης, έχουν κάνει την εμφάνισή τους τούτες τις ημέρες...
Τσάντες, μολύβια, στυλό, κασετίνες, χάρακες, χάρτες, διαβήτες, τρίγωνα και μοιρογνωμόνια έχουν πάρει θέσεις "μάχης" και καραδοκούν σε κάθε στροφή :-))
Ναι, τα σχολεία αρχίζουν και πάλι!
"Ωχ, μην μου το θυμίζεις"..όπως λέει και ο ανιψιός μας, που φέτος πάει Α' Γυμνασίου...

Ναι, τα σχολεία αρχίζουν πάλι ... και μαζί τους αρχίζει και η σκέψη για το τι κολατσιό θα μπει μέσα στα ταπερίδια, που με την σειρά τους θα μπούνε στα σακίδια!!!
Τι να σας τα λέω;
Όσες και όσοι έχετε παιδιά που παίρνουν φαγητό και κολατσιό μαζί τους, επειδή δεν διαθέτει το σχολείο κυλικείο ή κάθονται στο ολοήμερο ή απλά θέλετε να ελέγχετε το τι καταναλώνουν εκτός σπιτιού, με καταλαβαίνετε απόλυτα.

Ψάχνετε προτάσεις, όπως ψάχνω κι' εγώ. Σημειώνετε και κρατάτε στην άκρη συνταγές από το παρελθόν... και το παρόν...για χρήση στο μέλλον :-))
Αλλά να ξέρετε, πως όταν τους τάξετε πίτσα αυτά θα κάνουν "κωλοτούμπες" για να την πάρουν και στο σχολείο μαζί τους.
Σας έχω λοιπόν πρόταση για πίτσα Bianca, που σαφώς μεταφέρεται εύκολα και τρώγεται ακόμη και παγωμένη (όπως είπε μια ψυχή χθες...)

Πίτσα Bianca (η λευκή..γιατί δεν διαθέτει καθόλου ντομάτα)

Για την ζύμη
350-400 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1/2 φακελάκι ξηρή μαγιά,
1/3 κοφτό κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
3 κουταλιές ελαιόλαδο
300 γραμ. νερό

Για την γέμιση
180 γραμ. μπλε τυρί,
180 γραμ. κρεμώδες τυρί (με κανονικά λιπαρά)
300 γραμ. τυρί τύπου γκούντα σε ψιλά κομμάτια
2 κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη,
2 κουταλιές ελαιόλαδο.

Το ζύμωμα, προσωπικά το έκανα στον αρτοπαρασκευστή μου και όταν ήταν έτοιμη η ζύμη μετά από μια ώρα και 20 λεπτά την ζύμωσα και πάλι ελαφρώς με καλά λαδωμένα χέρια και την άνοιξα μέσα στο ταψί μου (μεγάλο στρογγυλό ταψί φούρνου) που επίσης είχα ελαφρώς λαδώσει.
Φυσικά η όλη διαδικασία μπορεί να γίνει και με τα χέρια αφήνοντας την ζύμη να ξεκουραστεί και να φουσκώσει και μετά και πάλι ένα ελαφρύ ζύμωμα.

Όταν πια ήταν απλωμένη στο ταψί την πασπάλισα με το ένα κουταλάκι ρίγανης.
Την ράντισα με λίγο λάδι (είπαμε η συγκεκριμένη έκδοση πίτας χρειάζεται λαδάκι αφού δεν διαθέτει σάλτσα) και σε διάφορα σημεία άπλωσα μικρές κουταλιές από το τυρί κρέμα (τη μισή ποσότητα του).
Μετά έτριψα το μπλε τυρί με τα δάχτυλα σε όλη της την επιφάνεια.
Τελείωσα με το ψιλοκομμένο γκούντα και τυρί κρέμα (την υπόλοιπη ποσότητα) σε διάφορα σημεία μαζί με το δεύτερο κουταλάκι της ρίγανης και λίγο ακόμη ελαιόλαδο.

Έψησα σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, για 20-22 λεπτά.
Άφησα λίγο να κρυώσει εκτός φούρνου και έτοιμη προς κατανάλωση.
Τα κομμάτια που έμειναν όντως φαγώθηκαν κρύα την επόμενη μέρα, πριν προλάβω να πω: ότι μπορούν να ζεσταθούν στον φούρνο μικροκυμάτων.
- Τρώγονται και κρύα...βρε μαμά!

Καλή Σχολική Χρονιά σε: μαθητές όλων των βαθμίδων, δασκάλους, καθηγητές και γονείς, από σήμερα μπαίνουμε στην τελική ευθεία μετά και από τις ψηφοφορίες για υποδιευθυντές και λοιπές συνελεύσεις...

Ελιόψωμα για όλες τις ώρες

Τα συγκεκριμένα ψωμάκια είναι από τα πιο πετυχημένα αρτοπαρασκευάσματα του τελευταίου καιρού, καθώς έγιναν στα γρήγορα (πάντα όταν κάνω κάτι στα γρήγορα έχει καλύτερο αποτέλεσμα, είναι παρατηρημένο...) μετά από ξαφνικό "φλας" για το τι παίρνουν αύριο μαζί τους, όσοι πάνε σχολείο;
Κάτι που να τρώγεται εύκολα και χωρίς ιδιαίτερες πολυπλοκότητες σε ότι αφορά την μεταφορά τους μέσα στην τσάντα...
Σακουλάκι, ταπεράκι και "έξω από την πόρτα" κατά το κοινώς λεγόμενο :-))
Παρέα μ' ένα φρούτο ή  χυμό καλύπτουν την πείνα ολόκληρης της μέρας.
Ενώ επειδή έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στις ελιές σε κάθε βρώσιμη μορφή τους, θα ήταν σίγουρη και η κατανάλωσή τους!!

Ελιόψωμα με μαράθο, μαραθόσπορο, ούζο και πορτοκάλι

Υλικά για 10-12 ψωμάκια:

500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γραμ. κίτρινο αλεύρι για ζύμωμα,
80 γραμ. μαργαρίνη με ελαιόλαδο λιωμένη,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
ξύσμα από ένα μέτριο πορτοκάλι ακέρωτο,
χυμό από το πιο πάνω πορτοκάλι,
1/2 ποτηράκι κρασιού, ούζο,
3/4 ποτηριού χλιαρό νερό,
2 κουταλιές σπόρους γλυκανίσου,
4-5 κοτσανάκια από φρέσκο μάραθο, όχι τα χοντρά μέρη όμως, ψιλοκομμένο,
1 κουταλάκι αλάτι,
1/2 κουταλάκι ζάχαρη καστανή,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,
1/2 φλιτζάνι ελιές σε ροδέλες (από βάζο ή αλλιώς ελιές χωρίς κουκούτσι) ξεπλυμένες από την όποια άλμη.

Αρχικά πήρα το ξύσμα και το ανακάτεψα με τη ζάχαρη και το αλάτι.
Τ' άφησα να σταθούν για λίγο και μετά έριξα μέσα στο μείγμα: το ούζο, το  ελαιόλαδο, τη λιωμένη μαργαρίνη, το χυμό από το πορτοκάλι.
Ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν τα υλικά.

Κατόπιν έριξα τη μισή ποσότητα από τ' αλεύρια και ανακάτεψα εκ' νέου.
Επόμενη προσθήκη ο μαραθόσπορος, οι μισές κομμένες ελιές και ο ψιλοκομμένος φρέσκος μάραθος.

Μαζί και το χλιαρό νερό και πάλι ανακάτεμα αλλά αυτή τη φορά με το χέρι.
Μετά το υπόλοιπο αλεύρι μαζί με τη μαγιά καλό δούλεμα και πάλι με ελαφρώς λαδωμένο χέρι και τελευταίες οι υπόλοιπες κομμένες ελιές.
Δούλεμα και πάλι για 3-4 λεπτά πάντα με το χέρι.

Ποσότητα όσο ένα μέτριο σε μέγεθος φρατζολάκι (ας πούμε) πλάσιμο, με μια μικρή προσπάθεια οι ελιές να έρχονται προς το εσωτερικού του ψωμιού για να μην ξεραθούν στο ψήσιμο και μετά  το φρατζολάκι μέσα στο ταψί που ήταν στρωμένο με χαρτί ψησίματος.

Και πάντα με κάποια απόσταση μεταξύ τους γιατί φουσκώνουν κατά την διαδικασία "ανεβάσματος" της ζύμης.

Σε ελαφρώς ζεστό φούρνο τ' άφησα για φούσκωμα για 60 λεπτά και στη συνέχεια τα έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς μέχρι που άρχισαν να ροδίζουν.

Έσβησα το φούρνο, άφησα την πόρτα στην ανάκληση και μετά από μία ώρα ήταν έτοιμα προς κατανάλωση και φυσικά έτοιμα για να πάνε την άλλη μέρα στο σχολείο να μάθουν γράμματα :-))

Εξαιρετικά απολαυστικά! Αρωματικά!
Ούτε αλμυρά, αλλά ούτε και γλυκά με πολύ ιδιαίτερη υφή στη ζύμη τους!
Κάντε μια δοκιμή. καθώς προετοιμάζονται πάρα πολύ εύκολα.

Οι πίτες του Νώε...

Ε, για τον Νώε και την κιβωτό του φαντάζομαι ότι όλοι ξέρετε αρκετά.

Άλλωστε το φαινόμενο του κατακλυσμού και της εξαφάνισης των ειδών από το πρόσωπο της γης, είναι υπαρκτό σχεδόν σε όλες τις γνωστές θρησκείες του τότε κόσμου, με κάποιες παραλλαγές βέβαια. Ενώ τον συναντάμε και στην αρχαία Ελλάδα γνωστό ως τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, γεγονός που σημαίνει ότι πραγματικά, ο καλός Θεός είχε θυμώσει με τους ανθρώπους πάρα πολύ και ήταν ο μόνος τρόπος για να τους φέρει στον ίσιο δρόμο και πάλι.  

Λέτε να μας ακούει και να μας βλέπει από μία μεριά σήμερα :-(( 

Για τον κατακλυσμό ξέρετε...
Για την κιβωτό επίσης ξέρετε...
Για τα ζώα που μπήκαν ζευγάρι στην κιβωτό ξέρετε...

Για το "άραγμα" της κιβωτού στο όρος Αραράτ και πάλι ξέρετε...καθώς και για το πρώτο περιστέρι που έφερε στον Νώε κλαράκι ελιάς, όταν το άφησε ελεύθερο μετά το πέρας του κατακλυσμού...
Μήνυμα χαράς και ζωής του έφερε το περιστεράκι!

Για τις πίτες του Νώε, όμως τι ξέρετε; 

Ναι, σύμφωνα με την παραγωγό εταιρία με την ονομασία H Πίτα του Νώε, ο Νώε είχε μαζί του φύλλα πίτας. Κάπως σαν τις γνωστές στους περισσότερους αραβικές πίτες ή τα περέκ των Ποντίων αδελφών μας, σε μορφή αποξηραμένη και αποτέλεσε βασική τροφή της οικογένειάς του για όσο διάστημα ήταν κλεισμένοι στην Κιβωτό, καθώς μπορούν να διατηρηθούν έτσι έως και δύο χρόνια.

Τα υλικά παρασκευής τους είναι: αλεύρι, αλάτι, νερό και δύο είδη συντηρητικών (σορβικό κάλιο και προπιονικό ασβέστιο). Θα μου πείτε γιατί αναφέρω τα συντηρητικά στα συστατικά του, γιατί μου έχει έχει γίνει χούι να διαβάζω τις σχετικές ενδείξεις όταν αγοράζω πια προϊόντα από το SM...
Όταν ξεπεράσουν τον αριθμό 3 (κι από ένα σημείο να μην τ' αναγνωρίζω καν...) αφήνω το προϊόν στο ράφι και αποχωρώ.

Με τούτες τις πίτες του Νώε, διάβασα μόνον δύο (γι' αυτό και τ' αναφέρω) και φυσικά με "εξιτάρισε" λίγο και το σχήμα τους.
Τις αγόρασα λοιπόν και την ίδια μέρα προχώρησα σε μαγειρικό δρώμενο :-))
'Εφτιαξα "λαζάνια" λαχανικών στον φούρνο.

Εσείς μπορείτε να κάνετε ότι τραβάει η όρεξη σας και ότι σας εμπνεύσει το πακέτο που θα έχετε εμπρός σας.

Κάθε πακέτο περιέχει 5 φύλλα πίτας με διάσταση 33x24 εκατοστά, οπότε ένα τετράγωνο πυρέξ (ή ταψί) αυτών διαστάσεων ή και λίγο μεγαλύτερο είναι ότι πρέπει για το φαγητό που ακολουθεί.

Λαζάνια λαχανικών με πίτες του Νώε

Υλικά (για 5-6 μερίδες):
4-5 κολοκυθάκια όχι πολύ χοντρά κομμένα καρεδάκια,
2 καρότα επίσης κομμένα καρεδάκια,
2-3 πιπεριές μικρές χρωματιστές, καρεδάκια κι' αυτές,
1 μέτριο ψιλοκομμένο κόκκινο κρεμμύδι,
1 μεγάλη ντομάτα κομμένη,
1,5 φλιτζάνι σπιτική σάλτσα ντομάτας,
αλάτι, πιπέρι, αποξηραμένο δυόσμο, κύμινο, κουρκουμά και κάρυ (αυτά τα μπαχαρικά χρησιμοποίησα εγώ, εσείς σύμφωνα με τα γούστα σας και το τι θα ταιριάξει στα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσετε).
1 κούπα τριμμένο νηστίσιμο τυρί, που ομολογώ
πως το αγόρασα για πρώτη φορά, καθώς το φαγητό αυτό ήθελα να το έχω στο τραπέζι μου, για κάποιον που νηστεύει και τις 40 ημέρες.
1/2 κούπα γάλα αμυγδάλου (ή κάποιο άλλο φυτικό γάλα).

Σε μια σοτέζ έβαλα 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο και μόλις πήρε να ζεσταίνετε έριξα μέσα το κρεμμύδι, μαζί με τον κουρκουμά και το κάρυ.

Όταν άρχισε να γυαλίζει έριξα τα ψιλοκομμένα λαχανικά μου, εκτός της ντομάτας, παρέα με το κύμινο και τον δυόσμο.

Άφησα να μαλακώσουν και να μαγειρευτούν ανακατεύοντας από καιρό σε καιρό.

Στη συνέχεια έριξα μέσα και την φρέσκια
κομμένη ντομάτα μαζί με το αλάτι και το πιπέρι.
Καλό ανακάτεμα και μαγείρεμα για 5 λεπτά ακόμη.

Τέλος ενσωμάτωσα στο μείγμα τη μισή σάλτσα ντομάτας που είχα έτοιμη στο ψυγείο μου.

Ανακάτεμα εκ' νέου και άφησα να εξατμιστούν τα πολλά υγρά.

Λάδωσα ελαφρώς το πυρέξ μου και έβαλα το πρώτο φύλλο πίτας του Νώε.

Από πάνω έστρωσα 4-5 κουταλιές από το μείγμα λαχανικών.
Δεύτερο  ελαφρώς λαδωμένο φύλλο πίτας και από τις δύο πλευρές και πάλι στρώση λαχανικών.

Τρίτο φύλλο πίτας λαδωμένο πάντα καθώς και τα υπόλοιπα λαχανικά μου.
Τελείωσα με το 4 φύλλο πίτας πάλι λαδωμένο.
Στο σημείο αυτό να πω, ότι τα φύλλα αυτά δεν έχουν καθόλου ελαιόλαδο γι' αυτό και όπως λέει η εταιρία παραγωγής χρειάζεται να λαδωθούν (όχι πολύ...μιας και μια υγρή σάλτσα θα τους δώσει την απαραίτητη υγρασία για την σωστή υφή τους).

Στην επιφάνεια τώρα...
Ανακάτεψα την υπόλοιπη σάλτσα τομάτας με μισή κούπα γάλα αμυγδάλου και μισή κούπα νηστίσιμο τριμμένο τυρί.  Αν δεν νηστεύετε φυσικά, για τα υλικά αυτά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κανονικά.
Ενώ ενδιαμέσως στις στρώσεις λαχανικών και φύλλων μπορείτε να προσθέσετε επιπλέον τυρί ή κάποιο αλλαντικό της αρεσκείας σας, καθώς και κιμά ή ψιλοκομμένο μαγειρεμένο κοτόπουλο.

Οι πίτες του Νώε, είναι τελικά μια ωραία λύση για ένα γρήγορο και νόστιμο πιάτο, ακόμη και σε περίοδο νηστείας.

Τις υπόλοιπες (γιατί αγόρασα δύο πακέτα, καθώς είχαν πολύ καλή τιμή) τις σκέφτομαι σε κάποια γλυκιά εκτέλεση...
Επιφυλάσσομαι ωστόσο :-)