Σουσάμι άνοιξε….

Η έκφραση γνωστή για τον Αλή Μπαμπά και τους Σαράντα κλέφτες, αλλά το σουσάμι είναι γνωστό πως έχει ιδιαίτερη θρεπτική αξία αλλά και απίστευτη νοστιμιά.

Ξέρω βέβαια κανά δυό ανθρώπους που έχουν θέμα μαζί του (όταν τρίβεται και κολλάει παντού) αλλά αυτό εμάς δεν μας πειράζει καθόλου.

Σουσάμι λοιπόν.

Καβουρδισμένο και νόστιμο σαν βάση για τα μαλακά μπισκότα που θα σας περιγράψω πιο κάτω.

Θα χρειαστείτε:

1 φλιτζάνι τσαγιού σουσάμι που θα το καβουρδίσετε σε αντικολλητικό τηγάνι, ανακατεύοντας συχνά για να μην σας καεί.

1 κούπα μαύρη ζάχαρη.

½ κούπας λιωμένο βούτυρο ή μαργαρίνη.

1 κούπα μαρμελάδα πορτοκάλι.

1 μεγάλο αυγό.

Χυμό από ένα μεγάλο πορτοκάλι.

1 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική ή εσάνς βανίλιας 4-5 σταγόνες.

1 κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ.

Και τέλος περίπου δύο μεγάλες κούπες αλεύρι για όλες τις χρήσεις.

Σε βαθύ μπολ βάζετε την ζάχαρη, το λιωμένο βούτυρο, τον χυμό πορτοκαλιού και  την βανίλια και ανακατεύετε καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν τα υλικά. Στην συνέχεια ρίχνετε το αυγό και την μαρμελάδα. Συνεχίζετε το χτύπημα. Και τώρα μπαίνει το καβουρδισμένο σουσάμι (που αν είναι ακόμη ζεστό όταν θα πέσει μέσα στο μείγμα θα κάνει έναν απίστευτο ήχο) καθώς και το μπέϊκιν πάουντερ.

Ανακατεύετε και πάλι και σταδιακά προσθέτετε το αλεύρι μέχρι να ενσωματωθεί και να έχετε ένα αρκετά παχύ (όχι πολύ ρευστό) χυλό.

Παίρνετε δύο ταψιά του φούρνου σας, τα στρώνετε με αντικολλητικό χαρτί και με την βοήθεια κουταλιού μοιράζετε τα μείγμα σε μέγεθος cookies. Μέτριες κουταλιές γιατί απλώνει ελαφρώς. Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνου στους 170-180 βαθμούς για 10 λεπτά περίπου.
Θα βγουν ελαφρώς μαλακά. Όσο μένουν για να κρυώνουν θα στεγνώνουν κάπως τούτα τα μοσχομυριστά cookies. Αλλά θα παραμείνουν μαλακά, εάν τα βάλετε σ' ένα σκεπαστό σκεύος.

Την άλλη μέρα είναι σαφώς πιο γευστικά, αλλά μέρες πολλές σίγουρα δεν θα τα βρούν :-))
Θα σας θυμίσουν λίγο στην γεύση παστέλι, αλλά σίγουρα δεν είναι.
H πιο πάνω ποσότητα είναι για περίπου 30-35 κομμάτια.

Κολοκυθόπιτα της αξιοπoίησης...με τρία τυριά.

Μέρος από το άδειασμα των κολοκυθιών που έγιναν γεμιστά αυγολέμονο, λυπήθηκα να το πετάξω, μιας και δεν το χρησιμοποίησα όλο για το παραγέμισμά τους.  Το κράτησα λοιπόν, σ' ένα ταπεράκι στο ψυγείο και 3 μέρες μετά  (δεν είχε πάθει τίποτε, ούτε νεράκι δεν είχε βγάλει γεγονός που μ' εντυπωσίασε ομολογώ) το χρησιμοποίησα σαν βάση για μια γρήγορη και γευστική κολοκυθόπιτα ζύμης.

Σ' ένα βαθύ μπολ έβαλα 100 γραμμάρια μπλέ τυρί, 250 γραμμάρια ξυνομιζύθρα (ακούς Vita μου) και τα έλιωσα με την βοήθεια ενός πιρουνιού. Στην συνέχεια έριξα  4 αυγά καθώς και 1/4 φλυτζάνι ελαιόλαδο. Τα χτύπησα καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν όλα μαζί. 
Κατόπιν πρόσθεσα το κολοκύθι κομμένο σε μικρά κομμάτια καθώς και μισό φλυτζάνι γάλα. Ανακάτεψα εκ' νέου.   Στο μείγμα προστέθηκε: ξερός δυόσμος ένα κουτάλακι, πιπέρι μαύρο, λίγο μοσχοκάρυδο, ελάχιστο αλάτι, ένα κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ.
Ανακατέματος συνέχεια (με τον αυγοδάρτη πάντα) και τελευταίο προστέθηκε το αλεύρι (για όλες τις χρήσεις) περίπου δύο φλυτζάνι μαζί με λίγο ακόμη ελαιόλαδο και τρίες κουταλιές σούπας τριμμένο κίτρινο τυρί πικάντικό. Αποτέλεσμα:  ένας παχύς και ρευστός χυλός (όπως του κέϊκ) ο οποίος μπήκε σε καλά λαδωμένο ταψί. Πασπαλίσθηκε με μπόλικο σουσαμάκι και ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς μέχρι να ροδίσει η επιφάνεια.

Αφήνετε την κολοκυθόπιτα λίγο να σταθεί, αφού κλείσετε τον φούρνο, και είστε έτοιμοι να κολατσίσετε. Τα τρία διαφορετικά τυριά δίνουν εκπληκτικό γευστικό αποτέλεσμα.

Τα ήθη και τα έθιμα θέλουν τουρτίτσα και κεράκια, όταν κάποιος έχει γεννέθλια.

Αλλά όταν μιλάμε για "πολλά" κεράκια, μάλλον τότε αφήνουμε έναν "στρατό από κεράκια" να βγαίνει στην οθόνη και βάζουμε τους ιντερνετικούς καλεσμένους μας ν' αναρωτιούνται!
Ωραίο κολπάκι :-))

Το δε κέρασμα καθώς είναι φωτογραφικό και με πολλά χρώματα για να ευχαριστηθούν όλες οι αισθήσεις, δεν νομίζω πως θα σας αφήσει πολλά περιθώρια για να σκεφτείτε το "ερωτηματικό" που δεν σας απαντήθηκε :-))

Οδοιπορικό σε patisseries του Παρισιού θα ήθελα να ήταν το φετεινό μου δώρο (όπως είχα την ευκαιρία πριν μερικά χρόνια τέτοιες μέρες). Και θα σας έπαιρνα παρέα μαζί μου, έτσι για να απολαύσουμε το ταξίδι γλυκών δημιουργιών που πολύ θα ήθελα να έχω την ευκαιρία να τα δω από κοντά και πάλι.

 Happy Birthday to me.

Υ.Γ. και μην νομίσετε ότι γλυκάκι δεν φτιάξαμε, αλλά επιφυλάσσομαι να το φωτογραφήσω το βράδι, για να έχετε την εικόνα του.

Ατενίζοντας την σοκολατένια οθόνη!!

Το λιγότερο που μπορεί να σας συμβεί βλέποντας τον δικτυακό τόπο στο ακόλουθο link, είναι να θελήσετε να τρέξετε στο κοντινότερο σημείο πώλησης σοκολάτας που βρίσκεται γύρω σας.
Αλλιώς σας βλέπω να θέλετε να δαγκώσετε την οθόνη σας :-)))

Απίστευτα πράγματα κάνουν οι άνθρωποι όταν θέλουν...

΄Ετσι για να ξεφύγουμε λίγο από το απίστευτα βαρύ κλίμα των ημερών και των ωρών που τρέχουν γύρω μας.
Καλό ΣΚ σε όλους μας και καλά κουράγια να έχουμε!

Ντοματόριζο, το ελληνικό ριζότο

Οι ντομάτες είναι πια στην εποχή τους, η αλήθεια βέβαια είναι ότι πρέπει κάπως να ψάξεις τους πάγκους της τοπικής λαικής αγοράς για να βρεις μια ντομάτα καλή, που να μυρίζει "ντομάτα" και χωρίς να είναι γεμάτη ορμόνες και τα συναφή.
Ήμασταν τυχεροί τούτην την δόση, και βρήκαμε όντως ντομάτες που θύμιζαν Ελλάδα και καλοκαίρι.
Άρωμα, χρώμα, γεύση και υφή, τα συνδύαζαν όλα. Καθώς και κάπως χοντρούζικη φλούδα.
Αυτές λοιπόν στάθηκαν αφορμή για ένα πολύ ωραίο, γευστικό και γρήγορο φαγητό.

Τέσσερεις μέτριες σε μέγεθος ντομάτες που ξεφλουδίστηκαν και βγήκαν οι σπόροι τους.
Έβρασαν σε σάλτσα μαζί μ' ένα κουταλάκι κοφτό ζάχαρη, μισό κουταλάκι αλάτι και 2 κουταλιές φρέσκο ελαιόλαδο. Όταν έγινε η σάλτσα μπήκε στην άκρη, μέχρι να ετοιμαστούν και τα υπόλοιπα υλικά του φαγητού.
Τα υλικά αυτά ήταν : ένα καφασάκι φρέσκα μανιτάρια, πλυμμένα, καθαρισμένα και κομμένα σε κομμάτια χοντρούτσικα.
Τρία κομμάτια σύγλινο Σπάρτης κομμένο σε κύβους,
φρεσκοτριμμένο πιπέρι, λίγη γλυκειά πάπρικα.

Σοτάρετε τα μανιτάρια για λίγα λεπτά σε 3 κουταλιές ελαιόλαδο. Στην συνέχεια ρίχνετε το σύγλινο και τα αφήνετε να ψηθούν μαζί για 8-10 λεπτά ανακατεύοντας συχνά-πυκνά. Κατόπιν ρίχνετε μέσα την σάλτσα φρέσκειας ντομάτας και αφήνετε να πάρει μια βράση το σύνολο των υλικών.
Μέσα στο σύνολο των υλικών : μανιταριών, σύγλινου, ντομάτας ρίχνετε ένα ποτήρι ρύζι (προσωπικά έβαλα καστανό) ποσότητα καλή για 3 άτομα μαζί με τα υπόλοιπα υλικά.
Προσθέτετε το φρεσκό-τριμμένο πιπέρι και την πάπρικα καθώς και λίγο αλάτι (ανάλογα τα γούστα σας) μιας και η σάλτσα είναι ήδη αλατισμένη και το συγλίνο επίσης, κατά πάσα πιθανότητα θα χρειαστεί να προσθέσθεσετε ένα ποτήρι νερό, για να ολοκληρωθεί το βράσιμο του ρυζιού. Ανακατεύετε με ξύλινη κουτάλα μέχρι ν' απορροφηθούν τα πολλά υγρά του φαγητού, κλείνετε το μάτι της κουζίνας και το αφήνετε λίγο να σταθεί ξεσκέπαστο.
Πιάτο γεμάτο από γεύση.

Της Χαράς και της Μαρίας...αλλά φραουλένιο

Πριν λίγο καιρό οι φίλες Χαρά και Μαρία από το cookandfeed  μας παρουσίασαν ένα πολύ δελεαστικό παγωμένο γλυκό...από την πρώτη στιγμή που το διάβασα ήθελα να το φτιάξω. Και το ΣΚ που μας πέρασε δώθηκε η ευκαιρία αλλά με μερικές παραλλαγές και προσθήκες σε χρώματα και αρώματα.
Πανεύκολο στην προετοιμασία, γευστικό και ανάλαφρο αλλά θέλει τον χρόνο παραμονής του (έτσι προσωπικά πιστεύω) και γι' αυτό αν το φτιάξετε θα το χαρείτε την επόμενη μέρα, λάβετε σοβαρά υπόψη αυτήν την μικρή παρατήρηση για να κάνετε την υπομονή που απαιτείται :-)) γιατί εμείς οικογενειακώς δεν είμαστε και πολύ της υπομονής.

Τα υλικά που προσωπικά χρησιμοποίησα ήταν:  1 1/4 φλιτζάνι γάλα κρύο, 2 φακελάκια κρέμα στιγμής με γεύση φράουλα, 1/4 φλιτζάνι λικέρ φράουλας ή κεράσι, 250 γρ τυρί κρέμα, 1 κουτί φυτική σαντιγύ (στο πράσινο κουτί), 1/2 κοφτό κουταλάκι κρυσταλλική βανίλλια, 1 κουτάλι σούπας ζελέ φράουλας λιωμένο σε 2 κουταλιές σούπας ζεστό νερό (γιατί πιστεύω πως θα βοηθήσεις στην "σταθεροποίηση" του γλυκού πιο εύκολα),  λευκή κουβερτούρα λιωμένη (για τη διακόσμηση), σπιτική μαρμελάδα φράουλας με ολόκληρα φρούτα και τέλος μια στρώση μπισκότα κανέλλας.

Για το ντεκόρ:
καλύπτετε ένα γυάλινο μπολ με διαφανή μεμβράνη.  Λιώνετε την λευκή κουβερτούρα και στην συνέχεια είτε με τον τρόπο που μας γράφουν οι αγαπητές φίλες (σε πλαστικό σακουλάκι βάζουμε λιωμένη σοκολάτα, κόβουμε μια μυτούλα στην άκρη και με αυτό το αυτοσχέδιο κορνέ κάνουμε γραμμές σε όλο το μπολ) είτε με την βοήθεια ενός μικρού κουταλιού (από την ανάποδη πλευρά του) την απλώνετε πάνω στην μεμβράνη. Στην συνέχεια βάζετε το μπολ στη κατάψυξη και το αφήνετε να σταθεί, μέχρι να φτιάξετε την κρέμα.

Για την κρέμα τώρα:
σ' ένα μπόλ εργασίας ανακατεύετε : το γάλα, το λικέρ, την βανίλια, τη κρέμα στιγμής, το ζελέ φράουλας και το τυρί κρέμα  Τα χτυπάτε  με το μίξερ να ενωθούν καλά. Χτυπάτε την σαντιγύ με λίγη ζάχαρη άχνη μέχρι ν' αφρατέψει και ενώνετε τα δύο μείγματα.
Παίρνετε το μπολ από το ψυγείο. Βάζετε ένα πρώτο στρώμα από το μείγμα κρέμας-σαντιγύ.
Από πάνω τοποθετείτε λίγες κουταλιές μαρμελάδας φράουλας (με όσο το δυνατόν πιο ολόκληρα τα φρούτα) συνεχίζετε με κρέμα, μαρμελάδα, κρέμα, μαρμελάδα. Και την τελική επιφάνεια του γλυκού την καλύπτετε με μπισκότα κανέλλας ή πτι μπερ.
Προσωπικά το έκανα για να έχει καλύτερη βάση το γλυκό όταν θα το αναποδογυρίσουμε.

Βάζετε το μπολ στην κατάψυξη για τουλάχιστον 4 ώρες ή μέχρι να παγώσει.
Αλλιώς στην συντήρηση από την προηγούμενη μέρα για την επόμενη (όπως τουλάχιστον έκανα εγώ).
Όταν είναι να το σερβίρετε, αναποδογυρίζτε σε πιατέλα, το αφήνετε για 5-6 λεπτά σε θερμοκρασία δωματίου και  βγάζετε με προσοχή την διαφανή μεμβράνη. Καλή σας απόλαυση.
Η εκδοχή με τις μπανάνες (που έκαναν οι φίλες μας) φαντάζομαι ότι θα είναι εξίσου γευστική με αυτήν την φραουλένια.

Υ.Γ. η φωτογραφία δεν είναι δυστυχώς πολύ επιτυχημένη, γιατί όπως ήδη σας είπα η υπομονή δεν ήταν στο φόρτε της εκείνη την ώρα και το ντεκόρ άσπρης σοκολάτας κάπως μας "έσπασε".
Η γεύση όμως ήταν η ανταμοιβή μας. 

Πορτοκαλένια Κρέμα Καρεμελέ

Πριν λίγες ημέρες στο blog της, η  Mari Plateau, έγραψε για την πιο εύκολη κρέμα καραμελέ που έχω διαβάσει. Με τις κρέμες γενικώς δεν τα πάω και πολύ καλά, ίσως τις έχω πάρει απ' ένα "φόβο" όταν τον πρώτο μου καιρό στην κουζίνα σχεδόν πάντα ήταν για μένα αποτυχία. Από τότε βέβαια έχει περάσει αρκετός χρόνος (χρόνια δηλαδή)  αλλά το να φτιάξεις γρήγορα μια κρέμα καραμελέ, είναι πάντα πρόκληση.

Ακολούθησα λοιπόν τις βασικές οδηγίες της και με τα υλικά που έδινε, μόνο που όπως πάντα έκανα τις δικές μου προσθήκες. Αυτές ήταν το ξύσμα πορτοκαλιού, το εσσάνς πορτοκαλιού και το γλυκό κουταλιού πορτοκάλι στο ντεκόρ.

Τα υλικά μας που χρησιμοποίησα:
1 κουτί ζαχαρούχο γάλα
1 και μισό κουτί (αυτό από το ζαχαρούχο) φρέσκο γάλα (όχι εβαπορέ που βάζει η Μαρία)
4 μέτρια αυγά
το ξύσμα από ένα πορτοκάλι ακέρωτο, καλά πλυμμένο
3-4 σταγόνες εσσάνς πορτοκαλιού
1 κουταλάκι κοφτό κρυσταλλική βανίλλια

Ζάχαρη μαύρη μια κούπα
3 κουταλιές της σούπας νερό
κι' ένα κουταλάκι γλυκόζη, για να φτιάξουμε την καραμέλα. Τα υλικά αυτά σε αντικολλητικό τηγάνι τα οποία ανακατεύετε μόνο στην αρχή μέχρι να λιώσει η καραμέλα και μετά κουνάτε το τηγάνι. Θα χρειαστούν 8-10 λεπτά μέχρι να αποκτήσει το επιθυμητό χρώμα και γεύση.

Τα βήματα της εκτέλεσης όπως ακριβώς τα περιγράφει στο blog της η Μαρία, απλώς θα προσθέσετε και τα αρώματα του πορτοκαλιού, αν σας αρέσει αυτή η εκδοχή. Την κρέμα την έβαλα με προσοχή σε μια φόρμα του κέϊκ με τρύπα, αφού προηγουμένως είχα ρίξει μέσα την καραμέλα, επίσης με πολύ προσοχή. Στην συνέχεια έβαλα την φόρμα μέσα σε βαθύ ταψί το οποίο και γέμισα μέχρι την μέση με νερό.  Μπήκε σε προθερμασμένο φούρνο και ψήθηκε για 40 λεπτά περίπου στους 180 βαθμούς.

'Εβγαλα την φόρμα με προσοχή και την άφησα να κρυώσει έξω απο το ψυγείο για 2 ώρες μετά την έβαλα στο ψυγείο μέχρι την επόμενη μέρα που την χρειαζόμουν για επιδόρπιο. Με κοφτερό μαχαίρι ξεκόλλησα τα πλαϊνά απο το τοίχωμα της φόρμας, αναποδογύρισα σε πιατέλα και στόλισα με κομμάτια από γλυκό κουταλιού πορτοκάλι.

Πολύ αρωματική και εύγευστη. Ευχαριστώ σε Μαρία για την τόσο εύκολη εκτέλεση, αν αφαιρέσεις τους χρόνους αναμονής, είναι ένα από τα πιο εύκολα σπιτικά και δροσερά γλυκά, και αρέσει σχεδόν σε πολλούς.