Σιρτζίρτζουλα ...

... Θα μπορούσε να είναι η λέξη που χαρακτήριζε την κουζίνα μου και τις δημιουργίες της, το τελευταίο μήνα.
 Η Κεφαλονίτισσα γιαγιά μου Πηνελόπη, την έλεγε συχνά...και αυτό φυσικά θα έλεγε και για μένα, αν ήταν από μια μεριά να  με βλέπει, καθώς προσπαθούσα να συνδυάσω διαθέσιμα υλικά και χρόνο.
Η άλλη μου γιαγιά,  η Ευτυχία (άρα δύο επιλογές θα είχα τελικά ως προς το όνομά μου, όπως καταλαβαίνετε...) με ρίζες από την Πάργα αλλά γέννημα θρέμμα Πλακιώτισσα και μετά Εξαρχειώτισσα, θα έλεγε:  ότι μπορείς κάνε ... με τα χρήματα που έχεις!
Αυτή βλέπετε,  είχε 8 στόματα να θρέψει, συν κάποιους που είχαν ανάγκη ένα πιάτο φαϊ, σε πολύ δύσκολα πολεμικά και μεταπολεμικά χρόνια.
Άρα μάλλον την ευχή τους έχω τελικά, αφού τα κατάφερα και "επιβιώσαμε" και τούτο το πολύ δύσκολο και "πιεσμένο" διάστημα" :-)))

Τα Σιρτζίρτζουλα όμως μην νομίσετε ότι δεν υπάρχουν!!!
Φυσικά και υπάρχουν ...και να τα!

Είναι ένα μικρό και εύκολο σνακ Κεφαλλονίτικης προέλευσης και φτιάχνετε παραδοσιακά με ελάχιστα υλικά, αυτά που τους βρίσκονταν δηλαδή, για να έχει η πιτσιρικαρία ένα υγιεινό σνακ για κολατσιό. Αλευράκι, αλατάκι, λαδάκι και κρασί (άσπρο ή κόκκινο) και μετά άχνη και κανέλλα.
Προσωπικά, όπως πάντα σχεδόν, έδωσα την δική μου αρωματική πινελιά και χροιά.
Τους έβαλα μέλι, τους έβαλα βανίλια, τα ράντισα με ανθόνερο και τα έκανα πιο εορταστικά!

Για ένα πιάτο μεγάλο, χρειάστηκα:
350-400 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1/3 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
3 κουταλάκια μέλι,
150 γραμ. καλό ελαιόλαδο,
1/2 φλιτζάνι κόκκινο κρασί
και λάδι για τηγάνισμα (ελιάς ή καλαμποκιού)
.

Σε μπολ έβαλα το αλεύρι, το λάδι, το αλάτι, τη βανίλια και το μέλι, ανακάτεψα για να έχω ένα μείγμα με την μορφή της άμμου και σταδιακά πρόσθετα λίγο-λίγο το κόκκινο κρασί.
Πήρα μια ζύμη μέτρια σε ελαστικότητα.
Την άφησα να σταθεί μισή ώρα και μετά έπλασα μπαστουνάκια που έκοψα με το μαχαίρι διαγώνια σε μικρά "κουτσουράκια". Δεν τα θέλουμε πολύ μεγάλα, γιατί θα πάμε μετά για τηγάνισμα.
Τα θέλουμε ελαφρώς τραγανά και όχι "ψωμένια".

Τηγάνισα  σε καυτό λάδι, λίγα-λίγα.
Γύρισα και από την άλλη πλευρά να ροδίσουν και μετά τα έβαλα σε πιάτα στρωμένο με χαρτί κουζίνας, για να στραγγίξει το περίσσιο λάδι.
Όπως ήταν ζεστά τα ράντισα με ανθόνερο, κάθε φορά, κάθε τηγανιά.
Μπήκαν σε πιατελίτσα και από δίπλα μαρμελάδα φράουλας εποχής, που πρόλαβα κι΄ έφτιαξα τις προηγούμενες μέρες.
Kαι η λιωμένη σάλτσα σοκολάτας ταιριάζει εξίσου ωραία, επίσης.
Τέλειο οικογενειακό πρωϊνό για το σημερινό Σάββατο του Λαζάρου.
Χρόνια Πολλά σε όσους γιορτάζουν και με το καλό στην Ανάσταση του Κυρίου.

Υ.Γ. Ευχαριστίες και πάλι σε όσους με σκέφτηκαν αυτόν τον καιρό, και πρωτίστως στις
αγαπημένες μου:  Μάρθα, Ζαμπία, Ξανθή και Αμαλία (άντε να δω, εσένα πότε θα σε δω απo  κοντά...) για την σκέψη τους αλλά και την προσωπική τους επικοινωνία.

Λεμονάτο Γαριδοπίλαφο

Γαρίδες, ένα θαλασσινό αγαπητό θαρρώ στους περισσότερους, εκτός και είσαι από τους «άτυχους» που ενδεχομένως τις αγαπούν αλλά έχουν αλλεργία στα θαλασσινά κάτι που συμβαίνει συχνά.

Τα θαλασσινά την έχουν αυτήν την ιδιαιτερότητα, δυστυχώς.

Προσωπικά τις μαγειρεύω σε τακτά χρονικά διαστήματα, και προσπαθώ κάθε φορά να τους δίνω και μια άλλη γευστική νότα.

Έτσι έκανα και τούτη τη φορά και μου βγήκε ένα φαγητό με άρωμα και γεύση λεμονιού, που μας αρέσει ιδιαίτερα μέσα στην οικογένεια, και που φυσικά έχινε γρήγορα γιατί οι χρόνοι  έχουν ξεφύγει εκτός 24ώρου πια...

Λεμονάτο γαριδό-πίλαφο
Υλικά για 3 άτομα.

500 γραμ. γαρίδες μεσαίου μεγέθους φρέσκες, ή κατεψυγμένες (με κεφάλια ή χωρίς) καθαρισμένες.

3-4 κουταλιές ελαιόλαδο,

1 μεγάλο λεμόνι, χυμό και ξύσμα,

2 κουταλάκια μέλι,

1,5 κουταλάκι σάλτσα σόγιας,

1/3 κοφτό κουταλάκι τζίντζερ σε σκόνη,

1/3 κοφτό κουταλάκι σκόνη σκόρδου,

2 μεγάλες κουταλιές (της σούπας) μουστάρδα, και λίγο φρέσκο τριμμένο πιπέρι, παρέα με λίγο φρέσκο ψιλοκομμένο σέλινο.
Ως μικρή σημείωση: όλα τα προαναφερόμενα υλικά δίνουν μια πραγματικά ευωδιαστή σάλτσα, γι' αυτό μην παραλείψετε κάποιο, ενώ τελευταίως με βλέπετε να εκμεταλλεύομαι το σέλινο, που βγαίνει καθώς καλοκαιριάζει πια, στις ζαρτινιέρες της ταράτσας μας.

Για μένα οι γαρίδες ήσαν κατεψυγμένες, χωρίς τα κεφάλια τους αλλά με τα κελύφη τους. 

Τις καθάρισα, τις έπλυνα και τις άφησα να στραγγίξουν.

Σε βαθύ αντικολλητικό τηγάνι έβαλα το ελαιόλαδο να ζεσταθεί. Μόλις άρχισε να ανεβάζει θερμοκρασία έριξα μέσα τις γαρίδες, και κατόπιν όλα τα υπόλοιπα υλικά, εκτός από το πιπέρι και το ψιλοκομμένο σέλινο.  Ανακάτευα καλά για 4-5 περίπου λεπτά να πάρουν χρώμα οι γαρίδες και στην συνέχεια έριξα και το πιπέρι και το σέλινο. Άφησαν να βράσουν όλα μαζί για 6-7 λεπτά ακόμη και κατέβασα από την φωτιά.

Όπως θα διαβάσετε στα υλικά δεν υπάρχει αλάτι, γιατί υπάρχει αρκετό λεμόνι και η σάλτσα σόγιας. Σερβιρίστηκαν πάνω σε ρύζι λευκό και σκούρο ανάμεικτα, μαγειρεμένο απλά (με λαδάκι, νερό και λίγο αλάτι) 1,5 ποτήρι για 3 άτομα και κάτι "ψιλά" ;-))

Μπορεί βεβαίως να σερβιριστούν και με ζυμαρικά αλλά και με πλιγούρι. 

Η απόφαση της επιλογής δική σας, καλή σας απόλαυση.

Χαλβαδο-φραουλένια...

"Μαμά με είπε χαλβά!! Φτιάξε με λίγο μιας και με τον θύμισε"!

Κλασσική ατάκα από την ελληνική ταινία «Νύχτα Γάμου»  με τον αγαπημένο Κώστα Βουτσά (ως Κοπέογλου).

Και όταν μιλούσε για χαλβά, θαρρώ ότι μιλούσε για τον παραδοσιακό χαλβά με σιμιγδάλι και μάλιστα στην Πολίτικη Εκδοχή του.

Όμως εγώ εδώ, θα σας μιλήσω για τον ταχινένιο. Τον παραδοσιακό του μπακάλη, που λένε οι παλαιότεροι ως προσθήκη μέσα σε Muffins, καθώς μέσα στον απίστευτο φόρτο εργασίας του τελευταίου διαστήματος, πρέπει να γλυκάνουμε τους εαυτούς μας και τους συναδέλφους μας.

Muffins φράουλας, με χαλβά βανίλιας και φυστίκια Αιγίνης

Χρειάζεστε  για 12 μαφφινάκια:

20-25 φράουλες, ανάλογα το μέγεθός τους,

4 κουταλιές ζάχαρη καστανή.

1/3 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,

80 γραμ. χαλβά βανίλιας (την ιδέα μου την έβαλε η φίλη Ελένη - με το δικό της κεϊκ με χαλβά σοκολάτας).

80 γραμ. φυστίκι Αιγίνης ανάλατο,

1/3 φλιτζανιού φυτική μαργαρίνη λιωμένη ή ελαφρύ ελαιόλαδο,

2 φλιτζάνια (τσαγιού) αλεύρι,

1 κουταλάκι γεμάτο μπεϊκιν πάουντερ,

Πλένετε καλά τις φράουλες και τις κόβετε σε κομματάκια. 

Τις βάζετε σε αντικολλητική κατσαρόλα μαζί με την ζάχαρη και τη βανίλια  για 10 λεπτά να βράσουν και να γίνουν μια ελαφριά κομπόστα.

Κατεβάζετε την κατσαρόλα από την φωτιά. Αφήνετε για 5 λεπτά και μέσα στις ζεστές φράουλες ρίχνετε τον χαλβά της βανίλιας και ανακατεύετε με ξύλινο κουτάλι. Θα έχετε μια παχύρρευστη κομπόστα ως αποτέλεσμα.

Προσθέτετε στο μείγμα, την λιωμένη μαργαρίνη (ή το ελαιόλαδο).

Κατόπιν τα φυστίκια Αίγινης, αφού προηγουμένως τα έχετε κόψει μ’ ένα μαχαίρι στα δύο.

Το μπεϊκιν πάουντερ και σταδιακά ενσωματώνετε το αλεύρι και έτοιμο το τελικό μας μείγμα.

Μοιράζετε το μείγμα με την βοήθεια κουταλιού, σε θήκες muffins που έχετε καλύψει με τα ειδικά χαρτάκια ή αντικολλητικό χαρτί.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 18-20 λεπτά, κάνοντας το τεστ με το μαχαιράκι, να βγαίνει στεγνό.

Αφήνετε να κρυώσουν και απολαμβάνετε.

Υ.Γ. εάν δεν νηστεύετε, στο μείγμα μπορείτε να προσθέσετε 2 μέτρια αυγά για ακόμη πιο αφράτο αποτέλεσμα. Αλλά και χωρίς αυγά είναι πραγματικά πολύ νόστιμα και με την γεύση της φράουλας να κυριαρχεί.

Σας εύχομαι ένα ξεκούραστο και όμορφο Σαββατοκύριακο.
Και για όσους δουλεύουν... ΚΑΛΗ ΔΥΝΑΜΗ...θα περάσει κι' αυτό!!

Νηστίσιμα, μεθυσμένα και λεμονάτα!

Όλα σας τα λέει ο τίτλος τούτης της ανάρτησης.
Εκείνο που δεν σας λέει και το κρατά μυστικό είναι ότι είναι και σιροπιαστά και φτιάχνονται πανεύκολα, ενώ καταναλώνονται ακόμη ευκολότερα, αφού το σιρόπι τα βοηθά να «γλιστρούν» στη γλώσσα, γλυκαίνοντάς την.

Τα παραδοσιακά μεθυσμένα σκαλτσουνάκια που συναντάμε την εποχή της Σαρακοστής σε πολλά μέρη της πατρίδας, μπήκαν επίσης μέσα στο πρόγραμμα «αλχημείας» την κουζίνας μου και ως τελική μορφή είχαν αυτή, που ακολουθεί με φωτογραφίες και περιγραφή.

Για 30 κομμάτια (μετρίου μεγέθους) τα υλικά μου ήσαν τα εξής:

Για την ζύμη

2/3 φλιτζανιού τσίπουρο,

170 γραμ. λιωμένη φυτική μαργαρίνη,

100 γραμ. ελαιόλαδο (δεν έβαλα όλη την ποσότητα σε ελαιόλαδο, γιατί δεν ήθελα να έχουν βαριά ενδεχομένως μυρωδιά, αλλά τελικά την επόμενη φορά μπορεί να τα κάνω μόνον με λάδι, αφού το τσίπουρο έδωσε άρωμα μαζί με το πορτοκάλι).

Χυμός από ένα πορτοκάλι,

3-4 σταγόνες εσάνς πορτοκαλιού,

2 κουταλιές του σούπας καστανή ζάχαρη,

1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι,

650 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

1 κουταλάκι γλυκού, γεμάτο, μπεϊκιν πάουντερ.

Όλα τα πιο πάνω υλικά, εγώ τα έβαλα στον αρτοπαρασκευαστή μου για ζύμωμα, μιας και έκανα κι’ άλλα πράγματα ταυτόχρονα μέσα στην κουζίνα μου (όπως η φραουλένια τάρτα του προηγούμενου post για παράδειγμα μιας και μέσα σ' ένα ΣΚ ξεπέρασα κάθε προηγούμενο "ζαχαροπλαστικής δημιουργίας").
Εσείς αν θέλετε μπορείτε να τα ζυμώσετε παραδοσιακά στο χέρι, με το αλεύρι και το μπεϊκιν πάουντερ να ενσωματώνονται τελευταία στο μείγμα της ζύμης.

Όταν είναι έτοιμη η ζύμη, την αφήνετε για μισή ώρα να ξεκουραστεί και προχωράτε στο στάδιο σύνθεσης των μεθυσμένων σκαλτσουνιών.

Προσωπικά είχα σπιτική μαρμελάδα λεμόνι, που μου έγινε πολύ αρωματική και αυτήν ήθελα να αξιοποιήσω. Γιατί με το μυαλό μου έκρινα πως το άρωμά της θα ταίριαζε τέλεια με τούτη τη ζύμη με το τσίπουρο. Όχι όμως μόνη της!

Παρέα με καβουρδισμένο σουσάμι.

Για την γέμιση

1 φλιτζάνι μαρμελάδα λεμόνι

4 καλές κουταλιές σουσάμι.

Καβουρδίζετε το σουσάμι σε αντικολλητικό τηγάνι, χωρίς καθόλου λιπαρή ουσία. Όταν αρχίζει να παίρνει χρώμα και να μυρίζει, το κατεβάζετε από την φωτιά και το αφήνετε στην άκρη να κρυώσει λίγο. Το ανακατεύετε με την μαρμελάδα και ετοιμάζεστε για το έργο.

Χωρίζετε την ζύμη σε μπαλάκια ίσα μ’ ένα καρύδι, την ανοίγετε στο χέρι και βάζετε ένα κουταλάκι γλυκού γέμιση. Κλείνετε την ζύμη μισοφέγγαρα (όπως κάνουμε τα τυροπιτάκια) και βάζετε τα σκαλτσούνια σε ταψιά στρωμένα με χαρτί ψησίματος.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα (για τον δικό μου φούρνο τουλάχιστον) μέχρι να ροδίσουν καλά (περίπου 25 λεπτά).

Στο ενδιάμεσο διάστημα ή και όταν αρχίσετε την διαδικασία, ετοιμάζετε το σιρόπι σας.

Για το σιρόπι

3 φλιτζάνια (τσαγιού) ζάχαρη,

2,5 φλιτζάνια νερό,

λίγο λεμόνι,

και 3 αστεράκια γλυκανίσου (το άρωμά του ταιριάζει πολύ με το άρωμα της ζύμης, αλλά και της γέμισης, γι’ αυτό και θα έλεγα να μην το παραλείψετε αν τα κάνετε «λεμονάτα» τα μεθυσμένα σκαλτσουνάκια. Διαφορετικά, ανάλογα με την γέμιση σας θα αρωματίσετε και το σιρόπι σας.

Το σιρόπι θα είναι δεμένο μετά από 6-7 λεπτά, από την στιγμή που αρχίσει να βράζει.

Το κατεβάζετε από την φωτιά και το αφήνετε να χλυάνει.

Όταν τα μεθυσμένα σας, βγουν από τον φούρνο ζεστά, θα τα περιχύσετε με την βοήθεια κουτάλας, 

με το σιρόπι. Θα τα γυρίσετε και από τις δύο πλευρές τους, ανά δύο-τρία λεπτά και θα πιουν όσο χρειάζονται. Όπως ας πούμε θα κάναμε με τα μελομακάρονα. 

Τα αφήνετε για λίγο ακόμη μέσα στο ταψί. Και είναι έτοιμα.

Αν περισσέψει σιρόπι κρατήστε το σ’ ένα βαζάκι για ένα άλλο γλυκό.

Σερβίρονται σκέτα, με λίγο σουσάμι  ή με λίγη τριμμένη καρύδα.

Μοναδικό άρωμα και απίστευτη γεύση πραγματικά.

Γλυκό, σαν μέλι...

Τούτο το γλυκό νηστίσιμο δεν είναι, είναι όμως πολύ ελαφρύ και φτιάχτηκε για να προσφερθεί σε φιλικό γεύμα καθώς οι φράουλες είναι πια για τα καλά εδώ.

Επειδή λοιπόν εισέπραξε καλές κριτικές, σκέφτηκα να σας το βάλω έγκαιρα κι’ ας διανύουμε μια περίοδο που αρκετοί νηστεύουν. Θα το «κρατήσουν» ίσως γι’ αργότερα, με την ελπίδα ότι θα προλάβουν τις φράουλες στο φόρτε τους. 

Τάρτα με κρέμα Μελιού και κόκκινα φρούτα

Η τάρτα ετοιμάστηκε με τα ακόλουθα υλικά:

1, 5 κούπα αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

2 κουταλιές της σούπας αλεύρι καλαμποκιού,

2 κουταλιές σούπας παγωμένο βούτυρο,

2 κουταλιές σούπας ελαιόλαδο,

1 μεγάλο αυγό,

2 κουταλιές ζάχαρη,

1 πρέζα αλάτι.

Ανακατεύετε όλα τα υλικά της ζύμης για να την φτιάξετε.

Στρώνετε ταρτιέρα με χαρτί ψησίματος και απλώνετε επάνω ομοιόμορφα την ζύμη.
Τοποθετείτε την ταρτιέρα στο ψυγείο για μία - δύο ώρες, ώστε να σφίξει η ζύμη.

Ετοιμάζετε την κρέμα μελιού με:

150 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό (προσωπικά έβαλα με 2% λιπαρά)

150 γραμ. τυρί κρέμα,

100 γραμ. μέλι ανθέων ή θυμαρίσιο,

1 μεγάλο αυγό,

½ κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική.

Ανακατεύετε με τον αυγοδάρτη όλα τα υλικά σε βαθύ σκεύος ώστε να ενωθούν καλά και να γίνουν μια ωραία κρέμα.

Βγάζετε την ταρτιέρα από το ψυγείο.

Τρυπάτε την επιφάνειά της με ένα πιρούνι και την ψήνετε για 8 λεπτά σε προθερμασμένο φούρνο.

Την βγάζετε με προσοχή και γεμίζετε την επιφάνειά της με την κρέμα μελιού. 

Κατόπιν βάζετε πάνω στην κρέμα τα κόκκινα φρούτα (φράουλες κομμένες στην μέση εάν είναι μεγάλες) και μαύρα ή κόκκινα βατόμουρα.
Τα δικά μου βατόμουρα ήταν καταψυγμένα που ξεπάγωσαν καλά.
Και τέλος, πασπαλίζετε την επιφάνεια με αμύγδαλο φιλέ.

Ψήνετε για 20-25 λεπτά στους 170 βαθμούς με αέρα, μέχρι να σταθεροποιηθεί η κρέμα. 

Την βγάζετε από τον φούρνο, αφήνετε να κρυώσει ώστε να μπορέσετε να σερίβερετε.

Καλή σας απόλαυση και μια όμορφη εβδομάδα να έχουμε όλοι μας.

Ταραμάς (ταραμοσαλάτα) Κέϊκ

Όταν κάποια πράγματα ξεμένουν μέσα στο ψυγείο ή τα ντουλάπια μου, βάζω ένα στοίχημα με τον εαυτό μου, να μην τα πετάξω και να καταφέρω να τα αξιοποιήσω.
Και επειδή πραγματικά είμαι της λογικής, να μην πατάμε φαγητό, φροντίζω να "σώζω" και να αξιοποιώ κάθε υλικό. Έτσι λοιπόν τούτη την φορά, προσπάθησα να "σώσω"  το ταπεράκι της ταραμοσαλάτας :-) που είχε ξεμείνει από την Καθαρά Δευτέρα.
Για δείτε το μεταμορφωμένο!

Μιλάμε δηλαδή, για Κέϊκ Ταραμοσαλάτας, το οποίο φυσικά είναι νηστίσιμο, αλλά και όσοι δεν νηστεύουν θα το βρουν ενδιαφέρον, νομίζω.
Έγινε  χωρίς ιδιαίτερο κόπο, με τα ακόλουθα υλικά:
500 γραμ αλεύρι που φουσκώνει μόνο του,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
3/4 ποτηριού ελαιόλαδο,
2 κούπες (τσαγιού), σπιτική ετοιμασμένη ταραμοσαλάτα (όχι σκέτο ταραμά),
15 ελιές πράσινες και μαύρες, χωρίς το κουκούτσι,
2 πορτοκάλια μεγάλα, χυμό και ξύσμα
1 μεγάλη πιπεριά Φλωρίνης Ψητή από βάζο,
1 κουταλάκι ρίγανη,
3-4 κλωναράκια φρέσκο σέλινο,
λίγο φρεσκο-τριμμένο πιπέρι και λίγο κουρκουμά.

Ξεπλένετε τις ελιές από την άλμη τους, αφαιρείτε το κουκούτσι (ή παίρνετε έτοιμες κομμένες χωρίς κουκούτσι) και τις κόβετε σε ροδελίτσες.
Στραγγίζετε την ψητή πιπεριά από τα υγρά της και την κόβετε σε μικρά καρεδάκια.
Ψιλοκόβετε επίσης και τα κλωναράκια του σέλινου.
Πλένετε καλά τα πορτοκάλια και παίρνετε αρχικά το ξύσμα και μετά τον χυμό τους.

Σε βαθύ μπολ βάζετε την μισή ποσότητα ελαιόλαδου μαζί με την ταραμοσαλάτα, τις κομμένες ελιές, τη πιπεριά, το σέλινο, τη ρίγανη και το ξύσμα.
Ανακατεύετε καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν τα υλικά.
Ρίχνετε το μπεϊκιν πάουντερ, το μισό αλεύρι, τον χυμό και ανακατεύετε και πάλι.
Τέλος στο μείγμα βάζετε το πιπέρι και τον κουρκουμά ενσωματώνετε το υπόλοιπο αλεύρι εναλλάξ με το υπόλοιπο ελαιόλαδο.

Το μείγμα θα είναι αρκετά σφιχτό. Αλλά μην προσθέσετε κάτι άλλο.
Λαδώνετε καλά και αλευρώνετε μια κλασσική φόρμα του κεϊκ και βάζετε μέσα το μείγμα. Απλώνετε καλά με την βοήθεια ενός κουταλιού και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για τα 10 πρώτα λεπτά στους 190-200 βαθμούς και μετά χαμηλώνετε την θερμοκρασία στους 180 και ψήνετε για 25-30 λεπτά ακόμη μέχρι να ροδίσει καλά η επιφάνεια και το μαχαιράκι που θα βυθίσετε μέσα να βγαίνει στεγνό.
Κλείνετε τον φούρνο και αφήνετε το κεϊκ να κρυώσει για 20 λεπτά.
Ξεφορμάρετε και σερβίρετε.
Ήταν το βραδινό μας και θα είναι και το δεκατιανό μας για αύριο.
Εξαιρετικό και πραγματικά ήμουν περίεργη αν το πείραμα θα πετύχει :-)) και αυτή τη φορά.

Υ.Γ. δεν χρησιμοποιούμε καθόλου αλάτι, επειδή η ταραμοσαλάτα είναι ήδη αλμυρή.

Μεζεδάκι με ούζο και για ούζο!

Ένα μεζεδάκι που δεν θες, να σταματήσεις...να το μασουλάς!
Γιατί για μεζεδάκι το έφτιαξα εγώ, αλλά τελικά μάλλον το χαρήκαμε ως φαγάκι τελικά αφού χορτάσαμε, μαζί με την σαλάτα που το συνόδευε.

Καλαμαράκια σε ούζο

Ανάλογα με τα άτομα θα χρειαστείτε από 700 γραμμάρια έως ένα κιλό καλαμαράκια ολόκληρα, φρέσκα ή και κατεψυγμένα.
Καθαρίζετε τα καλαμαράκια από την εξωτερική τους μεμβράνη καθώς και το κεντρικό τους κόκκαλο, χωρίζοντας το κεφάλι από το σώμα.
Καθαρίζετε επίσης τα κεφάλι-πλοκαμάκια από το κεντρικό δόντι και κατόπιν τα πλένετε πολύ καλά.
Τα αφήνετε στο σουρωτήρι σας, να στραγγίξουν καλά από τα νερά τους και στη συνέχεια τα βάζετε σ' ένα μεγάλο μπολ.
Μέσα στο μπολ θα ρίξετε δύο κρασοπότηρα ούζο και θα αφήσετε τα καλαμαράκια για 3-4 ώρες, μέσα στο ψυγείο να μαριναριστούν.

Στην συνέχεια τα περνάτε από ένα ελαφρύ κουρκούτι που θα φτιάξετε με λίγο αλεύρι και την μισή ποσότητα από το  ούζο, που τα μαρινάρατε, καθώς και λίγο αλάτι και λίγη ζάχαρη (περίπου μισό κουταλάκι).
Τηγανίζετε σε καυτό λάδι, παρέα για 4-5 λεπτά, τα βγάζετε με κουτάλα τρυπητή και τα βάζετε για λίγο σε χαρτί κουζίνας ώστε να απορροφήσει το περίσσιο λάδι.

Σερβίρετε πάνω σε φύλλα πράσινης σαλάτας παρέα με λεμονάκι φρεσκοκομμένο και λίγο αλάτι.
Και μια ωραία σαλάτα της αρεσκείας σας.
Καλή  όρεξη.

Σοκολατένια και νηστίσιμα τσουρεκάκια

Λίγα κι΄εύκολα σχετικά υλικά, μπορούν να σας δώσουν ένα νόστιμο και νηστίσιμο κολατσιό για το σχολείο, ή για το πρωϊνό σας.
Όχι ότι και για το απογευματινό σας, δεν θα είναι μια χαρά :-)))

Σοκολατένια (στη γεύση και λίγο στη μορφή) τσουρεκάκια

Χρειάζεστε:

½ κούπα νερό,

½ κούπα χυμό πορτοκαλιού,

½ κούπα ελαιόλαδο,

1 φακελάκι βανίλια αρωματισμένη (με πορτοκάλι)

¾ κούπας ζάχαρη άσπρη,

2 κουταλιές (της σούπας) γεμάτες τρούφα Υγείας,

1/3 κουταλάκι κοφτό, αλάτι,

400 γραμ αλεύρι για όλες τις χρήσεις

80 γραμ. αλεύρι καλαμποκιού (αλλιώς κανονικό κι' αυτό)

1 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Αν διαθέτετε μηχάνημα παρασκευής ψωμιού, τα υλικά μπαίνουν με αυτήν ακριβώς τη σειρά στο μηχάνημα, στο πρόγραμμα ζυμώματος.
 Όταν αυτό τελειώσει εσείς αναλαμβάνετε την διαμόρφωση μ’ ελαφρώς λαδωμένα χεράκια.
Μετά ένα ζεστό μέρος, για μια ώρα περίπου, θα ν’ αναλάβει την φιλοξενία και την τελική φάση φουσκώματος.

Εκεί λιγάκι πριν μπουν στον φούρνο για ψήσιμο θα τα ραντίσετε με λίγο ανθόνερο (από σπρέϋ).

Θα προσθέσετε λίγη σοκολατένια τρούφα, έτσι για ντεκόρ και έτοιμα για ψήσιμο στους 170 βαθμούς με αέρα, για 30 περίπου λεπτά.

Πεντανόστιμα, αφράτα και μυρωδάτα και να επισημάνω, όχι πολύ γλυκά.

Αν σε αρέσουν τα γλυκά, αυξήστε την ζάχαρη σε μια ολόκληρη κούπα.
Καλό Μήνα και καλή Εβδομάδα σας εύχομαι.