Αιτήματα...αποτυχίες...διαγνώσεις... και μοναδικό Κεϊκ Λεμονιού.

Γύρισε το μικρό το παλλικάρι από το σχολείο (και που πάμε ακόμη...χάρη τους κάνουμε, των δασκάλων εννοώ...) και είχε αρκετά αιτήματα προς υλοποίηση καθώς είχε έρθει για τα καλά η μεσημεριανή πείνα!
Και ω, του θαύματος τίμησε και το κοτοπουλό-φιλέτο που είχε μαγειρευτεί μέσα σε γιαούρτι, μπαχαρικά, μελιτζάνες και πιπεριές, περισσότερο από την σπαγεττίνη!

Αλλά ήθελε και ντόντας το παιδί, και μάλιστα γλασσαρισμένα με σοκολάτα!
Είπα κι' εγώ να καταπιαστώ μαζί τους παράλληλα με άλλες δουλειές... το διάβασμα της επόμενης μέρας... και παρά την διάγνωση για σύνδρομο καρπιαίου σωλήνα και στα δυο μου χέρια (γεγόνος που σημαίνει οπωσδήποτε ξεκούραση και την αγωγή που θα επιβληθεί από τον σχετικό γιατρό).

Τι τα θες όμως...άμα κάτι πάει από την αρχή στραβά και ανόρεχτα... πάει και τέλειωσε.
Ήρθαν τα ντόνατς κι' έγιναν μια μικρή αποτυχία :-)
Παραφούσκωσαν και δεν μπορούσα να τα "συμμαζέψω" μέσα στον φούρνο μου.
Φαγώθηκαν μεν, αλλά με νευρίασαν μέχρι εκεί που δεν παίρνει και φυσικά δεν γλασσαρίστηκαν με σοκολάτα .
Η αποτυχία ωστόσο, με έκανε να θέλω να επανορθώσω το σφάλμα μου και ξέσπασα σε κεϊκ.
Αλλά το ήθελα αρωματικό οπωσδήποτε, οπότε να πως οδηγήθηκα σε...

Κεκάκι λεμονιού, με μαχλέπι, καρύδα και έξτρα γλάσσο λεμονιού.

Το μαχλέπι μπήκε, γιατί καθώς άνοιξα το ντουλάπι για να συγκεντρώσω τα υλικά μου, το είδα να με κοιτά με το παράπονο της λησμονιάς!! Κρίμα ήταν να το αφήσω παραπονεμένο :-)

Τα υλικά μου για το κεϊκ σε μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο ήταν:
1 μέτριο λεμόνι καλά πλυμένο,
1 πακέτο αλεύρι αυτοδιωγκούμενο,
2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
1/3 κοφτό κουταλάκι μαχλέπι σκόνη,
1,5 φλιτζάνι ζάχαρη ψιλή,
4 μέτρια αυγά,
2/3 ποτηριού γάλα,
1 φλιτζάνι λιωμένο βούτυρο αγελάδος,
1 φακελάκι βανίλια με άρωμα λεμόνι,
4 κουταλιές της σούπας καρύδα.

Αρχικά έπλυνα το λεμόνι πολύ καλά και το έβαλα να το βράσω με νερό για 10 λεπτά.
Στα 10 λεπτά του άλλαξα το νερό και το έβρασα για ακόμη 5 λεπτά.
Μέθοδος που εφαρμόζω αρκετά συχνά για να ξεπικρίσω ένα λεμόνι ή πορτοκάλι, αλλά και για να μαλακώσει, καθώς το χρησιμοποιώ ολόκληρο.
Μόλις ήταν έτοιμο, το έκοψα στην μέση και μετά στα 4 αφαίρεσα κουκούτσια και το κεντρικό σημείο με την χοντρή ίνα και το άλεσα στο multi μαζί με λίγο γάλα.
Γίνεται αλοιφή που θα ενσωματωθεί εύκολα στο κεϊκ.

Κατόπιν σε βαθύ μπολ χτύπησα το βούτυρο με την ζάχαρη μέχρι ν' ασπρίσουν και σταδιακά πρόσθεσα ανά δύο τα αυγά και χτύπησα εκ' νέου.
Μετά έριξα μέσα στο μείγμα την αρωματική βανίλια, το αλεσμένο λεμόνι, την καρύδα και το γάλα και χτύπησα εκ΄ νέου για 2 λεπτά.

Τελευταία ενσωματώθηκαν στο μείγμα: το αλεύρι,το μπεϊκιν και το μαχλέπι που τα είχα προηγουμένως ανακατέψει μαζί.
Έτοιμο. Μπήκε σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, στρωμένη με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και πήγε για. ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 180 βαθμούς, για 40 περίπου λεπτά.
Το τεστ με το μαχαιράκι και έτοιμο.

Έμεινε να κρυώσει και στολίστηκε με το γλάσσο του.

Το γλάσσο το δημιούργησα από:
1 κούπα ζάχαρη άχνη,
5-6 σταγόνες εσσάνς κίτρου,
και σταγόνες από όλο τον χυμό ενός μικρού λεμονιού, που έσταζα σταδιακά μέσα στην άχνη, για να έχω την σωστή πυκνότητα.

Αρωματικό όσο δεν παίρνει ενώ με βοήθησε να "ανακτήσω" το κύρος μου μετά την αποτυχία των ντόνατς :-)) αλλά και να πάρω κουράγιο, για την αυριανή μου επίσκεψη στον ορθοπεδικό, μετά από την σχετική έρευνα στο internet σχετικά με το θέμα.

Καλή δύναμη σε όλες και όλους εύχομαι.

Μπανανοπιτάκια!

Ο τίτλος έχει θαυμαστικό, γιατί το συγκεκριμένο γλυκό σνακ έκανε μεγάλη εντύπωση και είχε βαθύτατη αποδοχή σε μικρούς και μεγάλους.
Όταν οι μπανάνες ωριμάζουν πολύ, δεν είναι για κατανάλωση ως φρούτο. Προσωπικά μου φαίνονται σκέτο άμυλο, αλλά και ο μικρός μου τις σνομπάρει...
Ωστόσο γίνονται πολύ καλή πρώτη ύλη, για χρήση σε κεϊκς, muffins ή κρέμες τυριού με άρωμα μπανάνας, ζελέ ή ότι άλλο εσείς σκέφτεστε αυτή τη στιμγή.
Στην συγκεκριμένη συνταγή πάντως, έγιναν γλυκά πιτάκια σφολιάτας με εξαιρετικό αποτέλεσμα.

Μπανανοπιτάκια

Για 24 κομμάτια χρησιμοποίησα:
3 μεγάλες ώριμες μπανάνες,
3/4 κούπας αλεσμένο και ψημένο φουντούκι,
2 κουταλιές musli
4 κουταλιές πραλίνα φουντουκιού,
μερικές σταγόνες χυμό λεμονιού,
λίγη κρυσταλλική βανίλια,
4 μπισκότα ολικής άλεσης χωρίς ζάχαρη.

Αρχικά άλεσα το φουντούκι.
Κατόπιν έλιωσε σε βαθύ μπολ τις μπανάνες μ' ένα πιρούνι και τους έσταξα τις σταγόνες λεμονιού.
Ανακάτεψα μαζί τους την βανίλια και στην συνέχεια πρόσθεσα μέσα στις μπανάνες, όλα τα υλικά μου: αλεσμένο φουντούκι, musli, αλεσμένα τα μπισκότα ολικής και την πραλίνα.
Έτοιμη η γέμιση για τα πιτάκια.

Ξεπάγωσα σταδιακά ένα-ένα τα φύλλα της σφολιάτας, γιατί δεν πρέπει να μαλακώσουν πολύ έτσι ώστε να είναι εύκολο να τα δουλέψει κανείς.
Κάθε φύλλο το χώρισα κάθετα σε τέσσερεις λωρίδες ισομεγέθης (όσο γίνεται) είτε με το μάτι είτε με χάρακα και μετά οριζόντια σε τρεις λωρίδες.
Έτσι προκύπτουν 12 τετράγωνα σφολιατάκια.
Στο κέντρο κάθε τετραγώνου, έβαλα μισή κουταλιά της σούπας γέμιση και ένωσα τις άκρες τους διαγώνια έτσι ώστε να σχηματίσω τρίγωνο.
Γύρισα και προς τα μέσα τα υπόλοιπα και πάτησα στην άκρη της ζύμης μ' ένα πιρούνι.

Ταψιά στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί ψησίματος υποδέχτηκαν τα πιτάκια που ψήθηκαν σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς, με αέρα μέχρι που ρόδισαν και φούσκωσε η ζύμη.

Χλιαρά αλλά και πιο μετά κρύα, έκαναν τα στοματάκια των μικρών να βγάζουν χαρούμενα επιφωνήματα.
Ένα πολύ ωραίο γλυκό σνακ για το σχολείο, για απογευματινό ή και για τα πάρτι των μικρών σας.
Καλό Σαββατοκύριακο εύχομαι σε όλους σας.

Χωριάτικο Λουκάνικο με "κριθαρότο" κατσαρόλας

Ένα φαγητό εύκολο και μεστό σε γεύση, σας έχω σήμερα.
Άλλωστε είναι και της μόδας στην μαγειρική, η έκφραση "κριθαρότο"... αν κι' εμένα η η γιαγιά μου και η μάνα μου το έφτιαχναν το κριθαράκι στην κατσαρόλα, ειδικά το καλοκαίρι με φρέσκια σάλτσα ντομάτας και άλλα λαχανικά που περίσσευαν από άλλη μαγεριά, οπότε το έχω καταγράψει στις γευστικές μου αναμνήσεις, ως αγαπημένο πιάτο.

Εδώ απλώς θα σας δώσω μια εκδοχή, που ήρθε να αξιοποιήσει τα χωριάτικα λουκάνικα που ήταν σε αναμονή καιρό τώρα.

Κριθαρότο με χωριάτικο λουκάνικο

Υλικά για 3 άτομα.
2 μετρίου μεγέθους λουκάνικα χωριάτικα με πράσο,
1 μεγάλη ντομάτα ξεφλουδισμένη κομμένη σε μικρά καρεδάκια,
1 μεγάλη πράσινη πιπεριά επίσης κομμένη σε καρεδάκια,
1/2 φλιτζάνι ελαιόλαδο,
1/2 κοφτό κουταλάκι πάπρικα γλυκιά,
1/4 κοφτό κουταλάκι κάρυ,
1/5 κοφτό κουταλάκι πιπέρι,
1/4 κοφτό κουταλάκι αλάτι (ή λίγο περισσότερο αν θέλετε)
1 ποτηράκι κρασί λευκό ή ροζέ,
2 κουταλάκια worcester sause,
1 φλιτζάνι κριθαράκι μέτριο,
2 φλιτζάνια ζεστό νερό ή ζεστό ζωμό από κοτόπουλου,
1 κουταλάκι γλυκού γεμάτο βούτυρο γάλακτος.

Αφού έκανα την προετοιμασία για τα λαχανικά μου και τα λουκάνικα που τα έκοψα σε καρεδάκια και ροδέλλες.
Ξεκίνησα με το μισό ελαιόλαδο στην κατσαρόλα για να σοτάρω την πιπεριά.
Μαζί με την πιπεριά έριξα μέσα στην κατσαρόλα την πάπρικα και το κάρυ για να ζεσταθούν και να βγάλουν τα αρώματά τους.

Στην συνέχεια έριξα μέσα την ντομάτα και άφησα να πάρει μια καλή βράση.
Προχώρησα με το κρασί και το λουκάνικο που τα άφησα για 8 λεπτάκια να μαγειρευτούν όλα μαζί.
Πρόσθεσα το πιπέρι, το αλάτι, την worcester saus και το υπόλοιπο ελαιόλαδο και έριξα μέσα το κριθαράκι ανακατεύοντας για να λαδωθεί καλά.
Κατόπιν τμηματικά άρχισα να προσθέτω το ζεστό νερό (ή τον ζωμό αν έχετε έτοιμο) ανακατεύοντας συχνά-πυκνά με ξύλινη κουτάλα, για να χυλώνει το φαγητό.
Μετά τα πρώτα 8 λεπτά βρασμού του ζυμαρικού έριξα μέσα και το βούτυρο γάλακτος για περίσσια γεύση και νοστιμιά! Αξίζει πραγματικά αυτή η πινελιά.
Καλό ανακάτεμα και πάλι για 2-3 φορές μέχρι να φουσκώσει ικανοποιητικά πια το κριθαράκι και το φαγητό ήταν έτοιμο.
Κατέβασα από την  φωτιά το άφησα να σταθεί για 5 λεπτά και σερβίρισα με τυράκι τριμμένο.
Καλή χωριάτικη μυζήθρα και καπνιστό ρεγκάτο στην δική μας περίπτωση, εσείς χρησιμοποιήστε ότι σας αρέσει περισσότερο.

Ένα πιάτο "ρουστίκ" με πολύ άρωμα υπαίθρου που θυμίζει μαμάδες και γιαγιάδες. Ότι δηλαδή πιο αγαπημένο από τα προηγούμενα χρόνια της ζωής του καθενός μας.
Καλή σας απόλαυση.

Υ.Γ Νο1.: στο φαγητό προσωπικά δεν έβαλα κρεμμύδι, γιατί το πράσο από το λουκάνικο δίνει αρκετό τόνο.
Υ.Γ. Νο2.: το μυστικό για καλό "χύλωμα" είναι το συχνό ανακάτεμα. Μην το βάλετε στην φωτιά και το αφήσετε στην τύχη του...γιατί θα το "κλαίτε" :-))

Γρήγορη galette φράουλας

Και όταν θέλεις γλυκάκι απελπισμένα και δεν έχει προγραμματίσει κάτι ιδιαίτερο για να έχεις και τα χρειαζούμενα υλικά, αλλά δεν έχεις και πολύ χρόνο για να "ξοδέψεις" στην κουζίνα, τι κάνεις;
Όπως πάντα βάζεις σε λειτουργία τις αισθήσεις γεύσης και φαντασίας να κάνουν τον "μπούσουλα"
Στην συνέχεια ανοίγεις ντουλάπια και ψυγείο και προχωράς με τον καλό άγιο Ευφρόσυνο (τον άγιο των μαγείρων για όσους δεν τον γνωρίζετε) προστάτη!!

Κάπως έτσι έβγαλα κι' εγώ στα γρήγορα την galette φράουλας που ακολουθεί, τούτη την μέρα, καθώς η υπογλυκαιμία είχε βαρέσει κάποιους (ονόματα δεν λέμε...) κατακούτελα.

Galette Φράουλας 

Τα υλικά μου πολύ απλά, αρκεί να έχετε έτοιμη ζύμη κουρού στο ψυγείο σας, κάτι που προσωπικά συνηθίζω με τις ζύμες, καθώς σε σώζουν αρκετές φορές, και ειδικά όταν δεν έχεις διάθεση και χρόνο για ζυμώματα.
Χρησιμοποίησα λοιπόν:
1 φύλλο ζύμης που το άφησα να ξεπαγώσει για μια ώρα εκτός ψυγείου,
150 γραμ. αλεσμένο φουντούκι ψημένο αλλά ανάλατο (ή αμύγδαλο επίσης ανάλατο)
80 γραμ. μούσλι,
50 γραμ. cranberries (χωρίς ζάχαρη) ή βύσσινα αποξηραμένα,
15 φράουλες φρέσκιες, πλυμμένες, καθαρισμένες και κομμένες στην μέση,
7-8 κουταλιές σπιτικής σάλτσας φράουλας (που ήδη είχα έτοιμη στο ψυγείο)
λίγη κρυσταλλική βανίλια,
και τέλος, λίγο παγωμένο βούτυρο γάλακτος.

Πάμε τώρα να σας πω, αλλά και να σας δείξω τι έκανα.
Πάνω σ' ένα κομμάτι λαδόχαρτο, άνοιξα την ζύμη που είχε ξαπαγώσει, με την ακάλυπτη πλευρά της προς το λαδόχαρτο.

Της έβγαλα την διαφάνεια που συνήθως καλύπτει τις ζύμες και με το λαδόχαρτο την μετέφερα σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο.
Την άπλωσα και την έστησα έτσι που κάλυπτε τα πλαϊνά τοιχώματα.
Εδώ απλώς επεμβαίνει κανείς κόβοντας με μαχαίρι από το σημείο που περισσεύει η ζύμη και την κολλάει εκεί που υπάρχει ανάγκη για περισσότερη...
Κοπτοραπτική ένα πράγμα δηλαδή :-))

Στην συνέχεια στον πάτο της έβαλα την μισή ποσότητα του αλεσμένου φουντουκιού.
Από πάνω το μούσλι και πιο πάνω τα αποξηραμένα cranberries.
Αν δεν έχετε μπορείτε να τα παραλείψετε, αλλά η αλήθεια είναι ότι ελαφριά υπόξινη γεύση τους, προσδίδει πόντους στο αποτέλεσμα και ισορροπεί την γλύκα της σάλτσας φράουλας.
Από πάνω 3-4 κουταλιές σάλτσας φράουλας.

Και μετά σε όλη την επιφάνεια έστρωσα τις φράουλες με την κομμένη πλευρά τους προς τα κάτω.
Πασπάλισα με την λίγη βανίλια και από πάνω μοίρασα το υπόλοιπο αλεσμένο φουντούκι και την υπόλοιπη σάλτσα φράουλας.

Γύρισα τις άκρες της ζύμης προς τα μέσα και πάνω στην ζύμη σκόρπισα τις "τσιμπιές" του παγωμένου βουτύρου γάλακτος, το οποίο έδωσε και στην ζύμη ωραιότατο άρωμα όταν έλιωσε.
Αν προσέξετε την πιο κάτω φωτογραφία θα δείτε για τι μικρές ποσότητες μιλάμε, ενώ το άρωμα που προσδίδει στην έτοιμη ζύμη είναι εξαιρετικό.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς με αέρα, για 15-18 λεπτά περίπου μέχρι δηλαδή που η ζύμη είχε πάρει ωραίο χρώμα στην επιφάνειά της.
Ένα γλυκό με την μοναδικότητα της εποχιακής φράουλας και με υλικά αρκετά εύκολα, που όμως είχε εξαιρετική γεύση.

Υ.Γ. το γλυκό δεν έχει καθόλου ζάχαρη, καθώς χρησιμοποίησα την σάλτσα φράουλας. 
Είναι για τα δικά μου γούστα αρκετά γλυκό και δεν νομίζω πως χρειάζεται περισσότερο. 
Αν εσείς πάλι το θέλετε πιο γλυκό, δύο κουταλιές ζάχαρη πάνω από τις φράουλες είναι πιστεύω υπέρ-αρκετές.

Ανοιξιάτικα κουλουράκια βουτύρου...της μαμάς

Οι άντρες μου, έχουν σχέση πάθους με κάθε αρτοπαρασκεύασμα!
Όταν κάτι τους αρέσει δεν προλαβαίνει "να πάρει ανάσα" για δεύτερη μέρα, στο σπίτι μας.
Ο μικρός έχει μανία με τις αφράτες ζύμες τύπου κρουασάν και muffins. Ο μεγάλος με όλα τα είδη κουλουριών και μπισκότων και σοκολατένιων κεϊκς.  Κι εγώ στην μέση να κάνω τον "μπαλαντέρ" και τον "μπάτλερ" καθώς αυτός είναι που φροντίζει για όλα σ' ένα σπίτι, όπως τουλάχιστον λέει κάποιες στιγμές, ο μικρός κύριος.
Yes, Master :-))
Ονειρεύεται το παιδί μου ότι μια μέρα θα έχει μπάτλερ στο δικό του σπίτι...κι' έτσι εγώ τότε θα ξεκουράζομαι....
Από το στόμα του και στου καλού Θεού το αυτί!
Δώρο δηλαδή για την μητέρα (μπαλαντέρ)  και την γιορτή της  ένας καλός μπάτλερ"!!!
Αλλά μέχρι τότε, θα πρέπει να σκαρφίζομαι διάφορα, για να τους "μπουκώνω" και να τους έχω "huppy" :-))

Huppy λοιπόν, με τα πιο αφράτα Ανοιξιάτικα Κουλουράκια Βουτύρου που μοσχοβολούν βανίλια και ανθόνερο.

Υλικά:
250 γραμ. βούτυρο αγελάδος,
80 γραμ. ελαιόλαδο καλής ποιότητας,
1 κούπα καστανή ζάχαρη κρυσταλλική,
2 μεγάλα αυγά.
1/2 κούπα γάλα φρέσκο,
2,5 κουταλάκια εσσάνς βανίλιας ή 1 κουταλάκι κρυσταλλική βανίλια,
1 κοφτό κουταλάκι σόδα μαγειρική,
1,5 κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
600 με 700 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις (εδώ παίζει η λογική του όσο πάρει...)
Ανθόνερο (σε σπρέϋ) και ζάχαρη άχνη για το στόλισμα.

Αρχικά άφησα το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου και να μαλακώσει πολύ.
Στη συνέχεια το χτύπησα μαζί με την ζάχαρη με το μίξερ μέχρι να αφρατέψει καλά και σταδιακά πρόσθεσα ένα-ένα τα αυγά.

Μέσα στο γάλα που το ζέστανα ελαφρώς διέλυσα το εσσάνς της βανίλιας και το έριξα στο μείγμα μου. Κατόπιν έριξα την σόδα και το μπεϊκιν πάουντερ και σταδιακά ενσωμάτωσα το μισό αλεύρι και συνέχισα το χτύπημα μέχρι που ενώθηκαν καλά τα υλικά μου.
Σταμάτησα το χτύπημα και στην μαλακή μου ζύμη άρχισα εναλλάξ να ενσωματώνω το υπόλοιπο αλεύρι εναλλάξ με το ελαιόλαδο και να την δουλέψω πια με το χέρι μέχρι να μην κολλάει πια σ' αυτό.

Την άφησα να σταθεί για μισή ώρα (μέχρι να ετοιμάσω τα ταψιά μου με λαδόχαρτο και να σημαζέψω λίγο τα κατσαρολικά μου, οπότε και άρχισα το πλάσιμο. Μπαλάκια σε καρύδι στο μέγεθος και μετά σχήμα "γ" (εσείς ότι φυσικά επιθυμείτε). 3 ταψιά φούρνου. Περίπου 45-50 κομμάτια.

Τα έψησα και τα 3 μαζί με αέρα στους 180 βαθμούς, σε προθερμασμένο φούρνο, για 8-10 λεπτά αλλάζοντας του και μια φορά θέση.

Όταν βγήκε το πρώτο και κατόπιν τ' άλλα δύο, όπως ήταν ζεστά τα ράντισα με ανθόνερο και πασπάλισα κατόπιν με λίγη άχνη.

Αφράτα και όσο παραμένουν και κρυώνουν γίνονται ακόμη καλύτερα καθώς ξεχωρίζουν τ' αρώματα του βούτυρου και της βανίλιας με μια πινελιά ανθόνερου, στην επίγευση!

Ανοιξιάτικα κουλουράκια αφιερωμένα σε όλες τις μαμάδες που είναι "μπάτλερ" και φροντίζουν για τα πάντα.
Χρόνια Πολλά.  Nα έχουμε όλες μας  Υγεία και Δύναμη.

Ντοματένιος Μπακαλιάρος

Και μετά τις εκδρομές: στις παραλίες, στα βουνά, στις παιδικές χαρές και τα πάρκα, με ενδιάμεσους σταθμούς: το σήκωμα χαλιών, καθώς μας έπιασε ξαφνικά μεγάλη ζέστη, τη διαρρύθμιση εσωτερικών χώρων και ντουλαπών...ας πούμε και για ένα νόστιμο και άκρως γευστικό φαγητό, καθώς έχω κάτι μέρες να σας δω.

Μπακαλιάρος ξαλμυρισμένος και μαριναρισμένος με πάστα φρέσκια ντομάτας

Ένα πιάτο που χρειάζεται ελάχιστο κόπο και ετοιμάζεται σχεδόν σε 20 λεπτάκια, ενώ ψήνεται για 30 λεπτά το πολύ.
Η νοστιμιά του θα σας προσφέρει ιδιαίτερη ευχαρίστηση (εάν φυσικά αγαπάτε το συγκεκριμένο είδος ψαριού) και θα σας κάνει να το "υιοθετήσετε" αρκετές φορές στο τραπέζι σας, στο επερχόμενο καλοκαίρι.

Υλικά για 3 άτομα.
1 μεγάλο φιλέτο μπακαλιάρου (όσο γίνεται πιο ελαφριά αλατισμένου) περίπου 1 κιλό και 200 γραμμάρια.
1 μέτρια πράσινη πιπεριά
1 μέτρια κόκκινη πιπερια,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι,
2 μεγάλες και ώριμες φρέσκιες ντομάτες.
3-4 κλαράκια φρέσκο δεντρολίβανο.
αλάτι (με προσοχή) πιπέρι, πάπρικα, ελαιόλαδο και λίγο νεράκι.

Αν το φιλέτο μπακαλιάρου είναι πολύ αλατισμένο. το ξαλμυρίζουμε  από την προηγούμενη ημέρα αλλάζοντας του 4-5 φορές νερό, αλλά χωρίς να το κόψουμε σε κομμάτια. Το θέλουμε ολόκληρο.
Το αφήνουμε  να στραγγίξει καλά και στην συνέχεια ξεκινάμε την προετοιμασία του.
Να σημειώσω πως σε αρκετά SM μπορεί να βρει κανείς και κατεψυγμένο και ελαφρώς αλατισμένο μπακαλιάρο που στην ουσία δεν χρειάζεται ξαλμύρισμα. Τέτοιος ήταν κι' αυτός της συνταγής μου.

Προσωπικά έπλυνα καλά τα λαχανικά μου και:
έκοψα τις δύο πιπεριές σε λωρίδες, κατόπιν το κρεμμύδι σε μισοφέγγαρα (ή ροδέλες αν θέλετε).
Τις ντομάτες τις ξεφλούδισα, τους έβγαλα τους πολλούς σπόρους και στην συνέχεια τις άλεσα στο multi. Δεν ήθελα να έχει πολλά υγρά αυτή η λιωμένη ντομάτα γιατί ήθελα να την χρησιμοποιήσω ως "πάστα" για το άλειμα του μπακαλιάρου.
Ανακάτεψα την ντομάτα με το αλάτι, το πιπέρι, την πάπρικα και με αυτό άλειψα όλη την επιφάνεια του φιλέτου που τοποθέτησα σε ταψί στρωμένο με χαρτί ψησίματος.

Γύρω του σκόρπισα τις λωρίδες από τις πιπεριές. το κρεμμύδι και τα κλαράκια του δεντρολίβανου.

Σκέπασα το ταψί μου με μεμβράνη φαγητού και του άφησα για 4 ώρες στο ψυγείο για να "μαριναριστεί" το φιλέτο με την πάστα ντομάτας.

Το έβγαλα του πρόσθεσα το ελαιόλαδο (περίπου 1/2 φλιτζάνι) λίγο νεράκι και το έψησα με αέρα στους 170 βαθμούς για 25-30 λεπτά σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο.
Ελαφρύ και υπέροχο ψάρι, ακόμη και για μωρά...
Καλή σας απόλαυση εάν αποφασίσετε να το κάνετε.