Ψωμί με καρύδια .... το ψωμί της βροχής

Η τελευταία κακοκαιρία που οι μετεωρολόγοι την ονόμασαν "Βικτώρια", μας είχε πλακώσει στα νερά και στους νοτιάδες και στάθηκε αφορμή για το ψωμί που θα δείτε πιο κάτω, οπότε ευλόγως χαρακτηρίστηκε ως το ψωμί της βροχής!
Δεδομένου ότι το μικρό διάλειμμα των δύο καλούτσικων ημερών (σήμερα και αύριο) θα μας οδηγήσει και πάλι σε βροχές, όπως μας λένε, ίσως να αξίζει και πάλι το σπιτικό ψωμάκι, να φτιαχτεί εκ' νέου.
Σκεφτείτε το και σεις με την σειρά σας...

Εμείς είχαμε λοιπόν ως μεσημεριανό ωραία φακή σούπα, στην οποία παρεπιπτόντως πρόσθεσα και λίγα βρασμένα κάστανα πέρα από τα καρότα, για περισσότερο φθινοπωρινή γεύση εκείνη την μέρα. Καθώς το υπάρχον ψωμί δεν ήταν αρκετό, ενώ έξοδος δεν προβλέπονταν λόγω βροχής, ανασκουμπώθηκα για κάτι γρήγορο και ελκυστικό συνάμα, προκειμένου να συνοδευτεί η φακή.

Ψωμί με καρύδια, μπλε τυρί και μπαχαρικά

Για ένα μέτριο σε μέγεθος καρβέλι χρειάστηκαν τα ακόλουθα υλικά:
400-450 γραμ. αλεύρι Λήμνου (αυτό φαίνεται στην διάρκεια του ζυμώματος)
100 γραμ. μπλε τυρί,
100 γραμ. καρύδια χοντροαλεσμένα,
100 γραμ. αριάνι,
100 γραμ. γάλα φιστικιού Αιγίνης ή αμυγδάλου,
1 κουταλιά σούπας σόδα μαγειρική,
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1 κουταλιά σούπας (όχι πολύ γεμάτη) ρίγανη αποξηραμένη,
1/2 κουταλιά σούπας μαραθόσπορος σπασμένος με το γουδί,
1/2 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη,
ελάχιστο αλάτι γιατί ήδη το μπλε τυρί είναι αλμυρό,
3 κουταλιές ελαιόλαδο.

Όλα τα υλικά μπήκαν σ' ένα βαθύ μπολ για να δουλευτούν με το χέρι με τελευταίο το ελαιόλαδο που βοήθησε ώστε να δέσουν τα υλικά και να μην κολλά πολύ η ζύμη στο χέρι.

Μόλις ολοκλήρωσα το ζύμωμα έστρωσα ένα μέτριο (προς μικρό μέγεθος) ταψάκι με χαρτί ψησίματος και μετέφερα εκεί την ζύμη την έστρωσα μέσα στο ταψί με λίγο αλευρωμένο χέρι και χάραξα την επιφάνεια της με κοφτερό μαχαίρι.

Έψησα με αέρα, σε προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς για 50 λεπτά.
Μετά έσβησα τον φούρνο και άφησα για λίγο ακόμη το ψωμί πάνω στην σχάρα, με το λαδόχαρτο αλλά χωρίς το ταψάκι αυτή την φορά.

Ένα ψωμί γεμάτο γήινο άρωμα, με γεύση τόσο μεστή που σε έβαζε σε άλλες σκέψεις μεσημεριάτικα. Γίνεται πολύ εύκολα και γρήγορα χωρίς να χρειαστεί να περιμένετε φούσκωμα μαγιάς, ενώ συμπληρώνει ιδανικά ένα όχι και πολύ "λαχταριστό" φαγητό, όπως τα όσπρια ας πούμε.

Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι και με όσο το δυνατόν  λιγότερες βροχές και υγρασία ... που μας έχει τσακίσει στην κυριολεξία!

Υ.Γ. η ιδέα ήρθε με αφορμή πρόσφατη τηλεοπτική μαγειρική εκπομπή, αλλά προσωπικά ακολούθησα τα δικά μου, σύμφωνα με τα διαθέσιμα υλικά εκείνης της ώρας.

Σαν φιστίκ ή şam-fıstığı κέικ

Αν ψάξετε τη έκφραση σαν φιστίκ, θα διαβάσετε τα ακόλουθα: πως το φιστίκι Αιγίνης στην Θεσσαλονίκη το αποκαλούν σαν φιστίκ και κάποιες φορές μονολεκτικά σανφιστίκ.
Η φράση όμως προέρχεται από την τουρκική έκφραση ή λέξη şam-fıstığı, που στην κυριολεξία αναφέρεται στα φιστίκια που προέρχονταν κατά αποκλειστικότητα από την Συρία και ήταν πολύ διάσημα (και είναι βεβαίως, αν και δυσκολεύομαι να σκεφτώ σήμερα με τις συνθήκες που επικρατούν εκεί, φυτείες με φιστικιές και παραγωγές λαμπρές και αρωματικές...) για τις παρασκευές στην γείτονα χώρα.

Όμως σαν το καθαρόαιμο φιστίκι Αιγίνης, εμείς εδώ στα μέρη μας (οι χαμουτζήδες) δεν έχουμε!!
Η τελευταία λοιπόν επίσκεψη στην Αίγινα είχε ως λάφυρο, ένα-δύο κιλά καθαρισμένο φιστίκι ανάλατο, συν κάτι παστέλια, για σπιτικές δημιουργίες αρχής γενομένης με το ακόλουθο κέικ.

Σαν φιστίκ κέικ

Υλικά για μια κανονική φόρμα
Για το κέικ
200 γραμ. ωμό ανάλατο φιστίκι Αιγίνης χοντρολασμένο,
400 γραμ. γάλα φιστικιού,
3 μεγάλα αυγά (ή 4 μέτρια)
500 γραμ. αλεύρι τύπου up,
1 κουταλάκι γλυκού γεμάτο μπέικιν πάουντερ,
1,5 φλιτζάνι ζάχαρη on stevia,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
220 γραμ. βούτυρο αγελάδος (καλής ποιότητας) λιωμένο.

Για το γλάσο
80 γραμ. αλεσμένο φιστίκι Αιγίνης,
1 κουταλιά σούπας γάλα φιστικιού,
3 κουταλιές σούπας ζάχαρη άχνη.

Αφού άλεσα το φιστίκι το έβαλα στην άκρη και ξεκίνησα με την υπόλοιπη διαδικασία.
Αρχικά με το παγωμένο βούτυρο και πριν το λιώσω, άλειψα την φόρμα του κέικ.

Στην συνέχεια χτύπησα τα αυγά με την ζάχαρη μέχρι να ασπρίσουν και σταδιακά έριξα το βούτυρο, με το μισό γάλα φιστικιού και το μισό αλεύρι ανακατεμένο με το μπέικιν πάουντερ.
Χτύπημα με το μίξερ χειρός για να ενσωματωθούν τα πρώτα υλικά, κατόπιν το υπόλοιπο γάλα, το αλεύρι, το αλεσμένο φιστίκι  (από το οποίο λίγο έριξα στη φόρμα μου) καθώς και την βανίλια.

Ένα ακόμη χτύπημα να ενωθούν όλα τα υλικά και μετά στρώσιμο στην φόρμα του κέικ.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο για 40-45 λεπτά (δοκιμή με το στεγνό μαχαίρι) στους 180 βαθμούς με αέρα και μετά το έβγαλα αφήνοντάς το να κρυώνει πάνω σε μια σχάρα.

Όταν το ξεφορμάρισα και αφού είχε αρκετά κρυώσει, έφτιαξα το γλάσο με τα υλικά που αναφέρονται πιο πάνω και περίχυσα σε όλη την επιφάνειά του.
Απολαυστική γεύση φιστικιού εντός και εκτός!
Υ.Γ. επειδή το συγκεκριμένο γλάσο έχει απίστευτη γεύση και υφή, φτιάξτε λίγο πάρα πάνω για να προσθέσετε αργότερα και στις κομμένες φέτες. Τους πάει πάρα πολύ!!!

Φιρίκια κομπόστα

Τα φιρίκια είναι ίσως τα πιο "παιχνιδιάρικα" μήλα.
Θυμηθείτε για παράδειγμα, τα μικρά κόκκινα μήλα γλειφιτζούρια να μοστράρουν δίπλα στα κόκκινα κοκοράκια στα διάφορα παζάρια και πανηγύρια...
Εικόνες που και σήμερα υπάρχουν σε ορισμένους γιορτινούς πάγκους και κάνουν κάποια παιδιά να τα λαχταρούν!

Σαν παιδί λοιπόν, θυμάμαι τον εαυτό μου, να ικετεύει τη μάνα μου ή τις γιαγιάδες  μου για γλυκό κουταλιού φιρίκι με αμύγδαλο... με το που τα έβλεπα να κυκλοφορούν στην λαϊκή αγορά.
Η λαϊκή αγορά γινόταν δε,  μπροστά από το φαρμακείο του πατέρα μου ή ένα δρόμο πιο πάνω, οπότε όπως καταλαβαίνετε η συνάντηση μαζί τους είναι αναπόφευκτη καθώς πήγαινα ή ερχόμουν από το σχολείο κάθε Τετάρτη (ημέρα λαϊκής).

Όταν λοιπόν στην δική μας λαϊκή ήρθαν τα φιρίκια, τι κι' αν είχα ψωνίσει, ήδη 6-7 κιλά μήλα... αγόρασα και φιρίκια!
Κάποια από αυτά τα έφαγα ωμά, αλλά μερικά (όχι πολλά...) αποφάσισα να τα κάνω κομπόστα και όχι γλυκό κουταλιού, καθώς είναι λίγο πιο μπελαλίδικο.
Έγινε πραγματικά πολύ καλή και αρωματική, χάρη στα μπαχαρικά της.
Την μισή την έφαγα σκέτη και την υπόλοιπη παρέα με στραγγιστό γιαούρτι!

Φιρίκια Κομπόστα

Για τα φρούτα
8-10 φιρίκια (καθαρισμένα από φλούδα και με το ειδικό εργαλείο καθαρισμένα και από τα κουκούτσια).
2 κουταλιές χυμό λεμονιού.

Για το σιρόπι
1/2 φλιτζάνι χυμό ροδιού,
2 κουταλιές σούπας μέλι ανθέων,
2 κουταλιές καστανή ζάχαρη,
1/2  φλιτζάνι νερό,
2 ξυλάκια κανέλας,
3-4 κεφαλάκια γαρύφαλλο.

Αρχικά έπλυνα και καθάρισα τα φιρίκια από φλούδες και κουκούτσια (με το ειδικό εργαλείο).
Στο σκεύος που τα έβαλα, έριξα και τον χυμό λεμονιού για να μην μαυρίσουν.

Σε μια αντικολλητική μικρή κατσαρόλα έβαλα όλα τα υλικά για το σιρόπι και τα άφησα να πάρουν μια καλή βράση, ώστε να λιώσει η ζάχαρη και μετά να ξαφρίσω το μείγμα καθώς είχα μέσα και το μέλι.
Μόλις έγινε αυτό, χαμήλωσα λίγο και έβαλα λίγα-λίγα μέσα τα φιρίκια μαζί με το μισό από τον χυμό  λεμονιού.
Βράσιμο για 6 περίπου λεπτά, μέχρι που μαλάκωσαν, αλλά προσοχή όχι να λιώσουν.

Τα έβγαλα με τρυπητή κουτάλα σε ένα γυάλινο τάπερ με καπάκι, άφησα το σιρόπι να βράσει για 3-4 λεπτά ακόμη και μετά στην άκρη. Όταν κρύωσε αρκετά το έριξα μέσα στο μπολ με τα φιρίκια.
Στο ψυγείο σκεπασμένα και μέσα σε 3 μέρες είχαν φυσικά καταναλωθεί!
Καλή εβδομάδα να έχετε.

Σνίτσελ τυλιχτά

Τα χοιρινά σνίτσελ είναι ένα από τα αγαπημένα μου κρεατικά, καθώς μπορούν να γίνουν πολύ εύκολα μαλακά κάτι που αρέσει στα παιδιά και ταυτόχρονα μπορείς να "παίξεις" μαζί τους με διάφορα υλικά, οπότε σου "λύνουν" τα χέρια!

Η συνταγή που ακολουθεί, έχει κατά καιρούς αλλαχτεί και τροποποιηθεί, ανάλογα με την όρεξη και τα διαθέσιμα συμπληρωματικά υλικά.
Δείτε τα λοιπόν και ενδεχομένως να σας κάνουν να θελήσετε να τα δοκιμάσετε.

Σνίτσελ τυλιχτά

Υλικά για 4-6 άτομα
7-8 σνίτσελ μεγάλα (γιατί για να τυχλιχθούν πρέπει να έχουν ένα ικανοποιητικό μέγεθος και σχήμα)
1 μεγάλη σφιχτή ντομάτα χωρίς τους σπόρους, ή δύο μέτρια πομοντόρια επίσης σφιχτά και χωρίς σπόρους κομμένα σε ροδέλες,
200 γραμ. μπλε τυρί σε κομμάτια,
3-4 κουταλιές μουστάρδα,
πάπρικα, πιπέρι και αλάτι για ελαφρό πασπάλισμα,
ελαιόλαδο για ράντισμα
και 7-8 κομμάτια χαρτί ψησίματος (ανάλογα με τα κομμάτια) που θα τυλιχτούν τα σνίτσελ.

Αρχικά πάνω σε σανίδα κοπής, χτυπάμε ελαφρώς το κάθε σνίτσελ με σφυράκι κρέατος ή με τον πάτο ενός από ένα βαρύ μπουκάλι.
Το αλείφουμε με μουστάρδα και βάζουμε δύο ροδέλες ντομάτας και από δύο-τρεις μπαστουνάκια μπλε τυρί.
Πασπαλίζουμε με: πάπρικα, πιπέρι, ελάχιστο αλάτι και τυλίγουμε σε ρολό.

Ραντίζουμε ελαφρώς με ελαιόλαδο το ρολό και το μεταφέρουμε σε χαρτί ψησίματος του. Τυλίγουμε το χαρτί σαν "καραμέλα" γύρω από το κρέας.

Επαναλαμβάνουμε την διαδικασία για όλα τα σνίτσελ και τα τοποθετούμε στην σειρά, σε ταψί όχι πολύ μεγάλο, στο οποίο θα βάλουμε μισό φλιτζάνι νερό. Το νερό βοηθά στο να γίνουν πιο μαλακά τα σνίτσελ κατά το ψήσιμο και να μην στεγνώσουν.

Ψήνουμε με αέρα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180-190 βαθμούς για 40 λεπτά.
Βγάζουμε τα σνίτσελ από τον φούρνο και ανοίγουμε προσεκτικά κάθε πακέτο σε πιάτο γιατί έχουμε νόστιμα ζουμάκια εντός του χαρτιού, που θέλουμε να σερβίρουμε μαζί με το κρέας μας.

Κόβουμε σε μικρότερες ροδέλες και σερβίρουμε με ένα ρύζι λαχανικών (όπως έκανα προσωπικά) ή με πατάτες τηγανιτές και πράσινη σαλάτα.

Σας εύχομαι ένα ξεκούραστο Σαββατοκύριακο με όσους και με ότι αγαπάτε.

Κουνουπίδι φούρνου

Τα σταυρανθή λαχανικά (όπως τα μαθαίναμε παλιά στην φυσική ιστορία, τώρα δεν λέγεται έτσι πια το μάθημα (!!). Έχω αρχίσει να ξεχνάω κι' αυτά που ήξερα δηλαδή ...) όπως το λάχανο, το μπρόκολο, το κουνουπίδι κατακλύζουν πια τους πάγκους της λαϊκής αγοράς αλλά και των Super Markets.

Ήρθαν για τα καλά και θα μείνουν αρκετό καιρό, οπότε ας τα εκμεταλλευτούμε και ας πειραματιστούμε μαζί τους όσο γίνεται περισσότερο καθώς έχουν πολλά οφέλη για τον οργανισμό μας. Ένα ωραίο κουνουπίδι που έπεσε λοιπόν, στα χέρια μου εχτές, είχε εξαιρετική υποδοχή σήμερα, με τον τρόπο που ετοιμάστηκε.

Θα σας θυμίσει το κλασσικό ίσως ογκρατέν, αλλά πρέπει να πω πως δεν έχει γίνει με μπεσαμέλ, οπότε και διαφέρει ως προς τον τρόπο σύνθεσής του.

Κουνουπίδι στον φούρνο

Υλικά για ένα πυρέξ κανονικό

1 μεγαλούτσικο κουνουπίδι κομμένο σε μπουκετάκια,

100 γραμ. φρέσκα μανιτάρια καθαρισμένα και κομμένα σε μεγάλα κομμάτια,

1 γιαούρτι στραγγιστό 200 γραμ.

1 μεγάλο αυγό,

100 γραμ. αριάνι,

30 γραμ. γάλα φρέσκο,

2 κουταλιές τραχανά ψιλό (μπαίνει να για απορροφήσει τα υγρά)

1 κουταλάκι πάπρικα,

1/3 κοφτό κουταλάκι τριμμένο μοσχοκάρυδο,

1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι,

20 γραμ. βούτυρο σε μικρούς κύβους,

100 γραμ. τριμμένη μοτσαρελα,

80 γραμ. τριμμένο κεφαλοτύρι.

2-3 κουταλιές ελαιόλαδο,

1 λίτρο νερό αλατισμένο.

Αρχικά έπλυνα καλά το κουνουπίδι και έκοψα όλα τα πράσινα πιο σκληρά μέρη του. 

Κράτησα μόνον τα πιο τρυφερά φύλλα και το έκοψα σε μπουκετάκια. 

Αν ήταν μεγάλα, αυτά τα έκοψα σε δύο ή τρία μέρη αντίστοιχα.

Έβαλα ένα λίτρο νερό μαζί με δύο κουταλάκια αλάτι να βράζει και όταν άρχισε να κοχλάζει έριξα τα μπουκετάκια και τα φύλλα για να βράσουν για πέντε λεπτά, μετά τα σούρωσα και τα ξέπλυνα με κρύο νερό και  τ' άφησαν να κρυώσουν.

Στην συνέχεια μέσα σ' ένα μπολ ανάμειξης ανακάτεψα: το αριάνι, το γάλα, το γιαούρτι, το αυγό, την πάπρικα, το μοσχοκάρυδο και το αλάτι, χτυπώντας καλά ώστε να ομογενοποιηθούν.

Λάδωσα το πυρέξ μου, έστρωσα τα μπουκετάκια κουνουπιδιού με το κεφαλάκι προς τα επάνω και ανάμεσά του έβαλα τα κομμάτια μανιταριών.  Σκόρπισα τον τραχανά σε όλη την επιφάνεια καθώς και την μισή τριμμένη μοτσαρέλα ανακατεύοντας ελαφρώς μ ' ένα κουτάλι.

Στην συνέχεια περίχυσα με την κρέμα που δημιουργήθηκε από τα γαλακτομικά και τα μπαχαρικά.

Μια στρώση τριμμένα τυριά σε όλη την επιφάνεια και τα κομματάκια βούτυρο σκόρπια γύρω-γύρω.

Έψησα σε αέρα, στους 180 βαθμούς για 25-30 λεπτά, έχοντας αρχικά σκεπάσει μ' ένα αλουμινόχαρτο. Στα μισά του χρόνου έβγαλα το αλουμινόχαρτο και συνέχισα ως το τέλος. 

Έκλεισα τον φούρνο και άφησα το φαγητό για μισή ώρα μέχρι να το σερβίρω και να τραβήξει η κρέμα.

Μια εναλλακτική πρόταση "οκγρατέν" που πλαισιώθηκε με ψητό χωριάτικο λουκάνικο με πορτοκάλι, από την Καλαμάτα, για όσους το επιθυμούν βέβαια, μιας και τρώγεται και σκέτο το ίδιο ευχάριστα. 

Δοκιμάστε το και νομίζω πως θα σας εκπλήξει ευχάριστα.