Γεμιστή Κολοκυθόπιτα

Γεμιστή κολοκυθόπιτα ή μήπως ψωμάκι μπριος γεμιστό με κολοκύθα και όχι μόνο!
Διαλέγουμε σύμφωνα με τα γούστα μας και βεβαίως πράττουμε τα δέοντα όταν βρεθούμε εμπρός του!
Το μόνο που μπορώ προσωπικά να υποσχεθώ, είναι ότι για όσους αρέσκονται στην γλυκιά κολοκυθόπιτα (γιατί υπάρχουν αρκετοί που δεν την αγαπούν, τουλάχιστον στο δικό μου περιβάλλον) εδώ μπορεί κάτι να τους κάνει ν' αλλάξουν γνώμη.

Τα πεθερικά μου είναι μόνιμη πηγή προμηθειών σε διάφορα είδη.
Και τούτη την φορά είχαμε πάλι αρκετή ποσότητα τριμμένης (ω, ναι!!) έτοιμης σάρκας κολοκύθας. Δύο μεγάλα πακέτα που με περίμεναν με καρτερία για καμιά βδομάδα, οπότε έπιασα το ένα από την κατάψυξη και του έκλεισα το μάτι, για να δούμε τι κάναμε τα δύο μας.

Κολοκυθόπιτα ψιθύρισε, ναζιάρικα το πακετάκι μου.
Ναι, αλλά τι, γλυκιά ή αλμυρή; Του αποκρίθηκα...
Γλυκιά, για να πιούμε και κανένα τσαγάκι εκεί κατά τις έξι το απόγευμα, μου απάντησε!
Και έτσι πήρε μόνο του την απόφαση, για την τύχη του!!!
Ανασκουμπώθηκα και ορίστε το αποτέλεσμα.

Γλυκιά γεμιστή κολοκυθόπιτα σε ζύμη μπριός (που προσωπικά αγαπώ ιδιαίτερα)

Υλικά για την ζύμη (που ετοιμάστηκε στον αρτοπαρασκευαστή)
1/2 φλιτζάνι γάλα,
1/2 φλιτζάνι νερό,
1/2 φλιτζάνι ελαφρύ ελαιόλαδα ή λιωμένο βούτυρο,
650 γραμ αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
ξύσμα από ένα μεγάλο πορτοκάλι,
1/2 κουταλάκι μαχλέπι τριμμένο,
2 κουταλιές ζάχαρη,
1 πρέζα αλάτι,
1 μεγάλο αυγό,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Τα υλικά μου, τα έβαλα με αυτή τη σειρά στον αρτοπαρασκευαστή, στο πρόγραμμα για ζύμωμα, και μετά από μια ώρα και 20 λεπτά η ζύμη μου ευωδιαστή και εύπλαστη ήταν έτοιμη.

Στο ενδιάμεσο διάστημα ετοίμασα την γέμιση κολοκύθας, αφού είχα αφήσει το τριμμένο κολοκύθι να ξεπαγώσει καλά και να στραγγίξει καλά τα υγρά του (το πίεσα λίγο και με το χέρι).
Ανακάτεψα την κολοκύθα, που ήταν μισό κιλό,  σε βαθύ μπολ, με:
200 γραμ. μαύρη ζάχαρη,
50 γραμ. μέλι,
100 γραμ. αλεσμένη φρυγανιά
80 γραμ. αλεσμένα μπισκότα τύπου Μιράντα,
100 γραμ. χοντρό-αλεσμένα καρύδια,
100 γραμ. χοντρό-αλεσμένα αμύγδαλα,
100 γραμ. ξανθές σταφίδες,
3 κουταλάκια κανέλα σκόνη,
1/2 κουταλάκι γαρύφαλλο σκόνη,
1/3 κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο,
και τέλος 80 γραμ. λιωμένο βούτυρο.

Η γέμιση έτοιμη προς χρήση. Και η ζύμη μου το ίδιο.
Την χώρισα σε 2 μεγάλες μπάλες και με την βοήθεια νισεστέ άνοιξα την κάθε μπάλα σ' ένα μεγάλο φύλλο. Το κάθε φύλλο το χώρισα κατά μήκος στη μέση και στο κάθε μισό μοίρασα γέμιση.
Στο κέντρο περίπου του φύλλου και κατά μήκος πάντα.
Δίπλωσα σε ρολό και ετοίμασα τα "σαλιγκάρια" μου.

Σε λαδωμένο μέτριο ταψί φούρνο τα μετέφερα κάνοντας ένα μεγάλο στριφτάρι.
Άλειψα την επιφάνεια με λίγο λιωμένο βούτυρο ανακατεμένο με λίγο γάλα και πασπάλισα επίσης μια μεγάλη κουταλιά ζάχαρη σε όλη την επιφάνεια.
Το άφησα σε χλυαρό φούρνο, για μιάμιση ώρα, να ανέβει ξανά και μετά έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για 25 περίπου λεπτά.

Έτοιμη η γλυκιά γεμιστή κολοκυθόπιτα. Αφού κρύωσε πια την έκοψα και δοκιμάστηκε και μοιράστηκε ... Με σχόλια πολύ θετικά.
Μια εναλλακτική λύση, εάν βρεθείτε με γλυκιά κολοκύθα :-))
Καλή σας απόλαυση,ι καλό Μήνα Φλεβάρη (από αύριο) που καθώς φαίνεται θα είναι αρκετά παγωμένος και καλό Σαββατοκύριακο σε όλους μας.

Λεμόνι & Κακάο ...συνδυασμένα με crumble κουκουναρίου

Με τα κεϊκς έχω την ιδιαίτερη σχέση των αρωμάτων (όπως άλλωστε και με όλες τις δημιουργίες που μου αρέσουν να γεύομαι).
Αν δεν έχει άρωμα ένα κομμάτι κέϊκ, όσο αφράτο και να γίνει, προσωπικά δεν το θεωρώ επιτυχημένο.
Να σας γράψω λοιπόν για ένα από τα τελευταία μου κέϊκ, πέρα από τα Muffins Λεμονιού που αποτελούν το άκρως αγαπημένο γλυκό του κανακάρη μου, σχεδόν 20 ημέρες τώρα.

Κεϊκ Λεμονιού και Κακάο συνδυασμένο με crumble (κραμπλ) κουκουναριού

Για το μείγμα του κεϊκ χρησιμοποίησα
500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
6 μέτρια αυγά,
1,5 κούπα λευκή ζάχαρη,
ξύσμα από δύο μεγάλα και χοντρόφλουδα λεμόνια,
100 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
2 φλυτζάνια γάλα πλήρες,
3 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
χυμό από μισό λεμόνι,
1 κοφτό κουταλάκι βανίλια,
2 κουταλιές της σούπας σοκολάτα ρόφημα (ή σκέτο κακάο) και μια κουταλιά ζεστό γάλα.

Για το crumble κουκουναριού,
30 γραμ. μπισκότα (τύπου μιράντα) χοντρο-αλεσμένα,
50 γραμ βρώμη,
50 γραμ βούτυρο μαλακωμένο,
80 γραμ. μαύρη ζάχαρη,
30 γραμ. κουκουνάρι

Αρχικά έφτιαξα έτριψα την φλούδα των καλά πλυμμένων λεμονιών μου, αν και ήταν από κήπο και αράντιστα. Ανακάτεψα το ξύσμα με την ζάχαρη σε βαθύ μπολ και το άφησα να σταθεί για 8-10 λεπτά, μέχρι να ετοιμάσω δηλαδή και τα υπόλοιπα υλικά μου.

Ετοίμασα επίσης και το crumble ανακατεύοντας με το χέρι όλα τα υλικά μου, μέχρι να μοιάζουν με το τρίμμα.
Στη συνέχεια έλιωσα και το βούτυρο (στα μικροκύματα) που προορίζονταν για τον χυλό του κέϊκ.

Μέσα στο μπολ με το ξύσμα και την ζάχαρη, έριξα ανά δύο τ΄ αυγά και χτύπησα με το μίξερ μέχρι να ασπρίσουν. Πρόσθεσα το λιωμένο βούτυρο και το ελαιόλαδο χτυπώντας εκ΄ νέου.
Κατόπιν μπήκαν το μπεϊκν πάουντερ, το μισό αλεύρι, η βανίλια και η μία κούπα γάλα καθώς και ο χυμός λεμονιού. Και πάλι ανακάτεμα. Και τέλος το υπόλοιπο αλεύρι και το υπόλοιπο γάλα.

Σε φόρμα με αποσπώμενο πάτο, είχα στρώσει χαρτί ψησίματος. Έβαλα τα 2/3 του χυλού.
Στο 1/3 έριξα τέλος το ρόφημα της σοκολάτας που είχα ανακατέψει στη μια κουταλιά ζεστό γάλα και το μείγμα αυτό μπήκε επίσης στην φόρμα μου.

Μ΄ ένα μεγάλο πιρούνι έκανα "ανεβοκαταβάσμετα" μέσα στους δύο τύπους χυλού, έτσι ώστε να δημιουργηθούν κάποια νερά και στην επιφάνεια πασπάλισα το μείγμα του crumble, αλλά όχι μέχρι την άκρη της φόρμας.
Αυτό το τελευταίο, το σκέφτηκα εκ΄των υστέρων, γιατί καθώς το crumble  είχε "βάρος" με το φούσκωμα θα μπορούσε η άκρη του κεϊκ να το "καλύψει" και να το "κρύψει" μέσα της.
Και πράγματι έτσι έγινε και ήταν ωραίο σαν εφέ κατά το κόψιμο.
Άκρως αρωματικό με πολλές εκπλήξεις τούτο το κεκάκι.
Αν το δοκιμάσετε ελπίζω να σας αρέσει, όπως και σ' εμάς. 

Πολύχρωμα μπιφτέκια με Μπλε τυρί και σάλτσα Κρασιού.

Το σίγουρο είναι, ότι σ' ένα ζουμερό μπιφτέκι ΟΧΙ, δεν λες εύκολα...
Πόσο μάλλον όταν αυτό είναι τόσο πολύχρωμο και μοσχομυριστό και κρύβει μέσα μπλε τυράκι, αλλά συνοδεύεται και από μια σάλτσα που το κάνει ακαταμάχητο.
Για όσες και όσους δεν αγαπούν το μπλε τυρί, μπορεί να γίνει εξίσου όμορφο και με φέτα πρέπει να σημειώσω, αν και θα πρότεινα να του δώσετε  (του μπλε τυριού δηλαδή...) μια ευκαιρία.

Υλικά:
700-800 γραμ. κιμά μοσχαρίσιο,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι αλεσμένο στο multi (ή τριμμένο στον τρίφτη)
1 μεγάλη κόκκινη πιπεριά Φλωρίνης, επίσης αλεσμένη,
1 ματσάκι μαϊντανό ψιλοκομμένο,
3-4 κλαράκια από μυρώνια ή καυκαλίθρες, επίσης ψιλοκομμένες,
1 κουταλάκι κοφτό ρίγανη αποξηραμένη,
1/3 κουταλάκι κοφτό κάρυ,
1/3 κουταλάκι κοφτό πιπέρι,
1/2 κουταλάκι κοφτό αλάτι,
1/2 κουταλάκι καβουρδισμένο σουσάμι,
1 κουταλιά σούπας μηλόξυδο,
1 μεγάλο αυγό, ή 2 μικρά,
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο,
2-3 φέτες ψωμί μουλιασμένο.
Και για το ταψί 3 κουταλιές ελαιόλαδο και 2 κουταλιές νεράκι.

Σε μεγάλο μπωλ βάζουμε τον κιμά μας (έχοντας ζητήσει από τον χασάπη να μας τον περάσει 2 φορές από την μηχανή του) και προσθέτουμε όλα τα προαναφερόμενο υλικά. Δουλεύουμε καλά το μείγμα μας, με το χέρι για 8-10 λεπτά να ενωθούν τα υλικά και το αφήνουμε σκεπασμένο στο ψυγείο για μια ώρα.

Στρώνουμε το ταψί μας με χαρτί αντικολλητικό και κόβουμε το μπλε τυρί σε μπαστουνάκια των 2 εκατοστών.
Παίρνουμε ποσότητα κιμά σε μέγεθος μικρού πορτοκαλιού και την ανοίγουμε στην παλάμη μας.
Βάζουμε μέσα στο μπλε τυρί και κλείνουμε πλάθοντας τα μπιφτέκια σαν μεγάλα σουτζουκάκια.

Ραντίζουμε με ελαιόλαδο και ελάχιστο νεράκι και ψήνουμε στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να έχουμε το επιθυμητό αποτέλεσμα (περίπου 20 λεπτά).

Λίγο πριν κλείσουμε τον φούρνο μας, ετοιμάζουμε την σάλτσα κρασιού, με:
1/2 φλιτζάνι λευκό κρασί (όχι με ρετσίνα)
3 κουταλιές κρέμα γάλακτος,
2 κουταλιές μουστάρδα,
1-2 μπαστουνάκια μπλε τυρί
και λίγο φρεσκό-τριμμένο πιπέρι.

Βράζουμε όλα τα υλικά μέσα σε κατσαρολάκι σε μέτρια προς δυνατή φωτιά για 10-12 λεπτά.
Να λιώσει το τυρί και να δέσει η σάλτσα μας, καθώς και το κρασάκι θα μειωθεί σε όγκο.
Σερβίρουμε τα μπιφτέκια με την σάλτσα μας και με ότι συνοδεία μας αρέσει.
Αν και μια φρέσκια πλούσια σαλάτα είναι ότι καλύτερο νομίζω.
Καλή σας απόλαυση.

Υ.Γ. αν τύχει και τα μπιφτεκάκια σας ανοίξουν λίγο, λόγω του τυριού, και καθώς ο κιμάς είναι πολύ αφράτος, μην στεναχωρηθείτε. Η σάλτσα και το "άνοιγμα" θα κάνουν εξαιρετικό πάντρεμα.

Ατομικές Τάρτες γεμάτες απόλαυση!

Το μείγμα των ξηρών καρπών που ψήνεται σε συνδυασμό με το μέλι, είναι σαφώς ακαταμάχητο (για μένα τουλάχιστον)!
Εάν τώρα προσθέσετε και μια μυρωδάτη κρέμα λεμονιού, παρέα με την υπόξινη γεύση των μύρτιλλων καθώς και το συναρπαστικό χρώμα τους, νομίζω πως έχετε ένα από τα πιο ωραία ατομικά γλυκά και χωρίς πολλά λιπαρά.

Ατομικές Τάρτες Βρώμης, Ξηρών καρπών, Λεμονιού και Μύρτιλλων

Για την βάση τους χρησιμοποίησα:
1/2 κούπα βρώμης,
1 κούπα αλεσμένα ανάλατα αράπικα φιστίκια,
1/2 κούπα αλεσμένα ανάλατα αμύγδαλα,
1 κούπα ξανθές σταφίδες,
2 κουταλιές μαύρες σταφίδες,
ξύσμα από ένα πορτοκάλι,
χυμό από το μισό πορτοκάλι,
4 καλές κουταλιές μέλι,
2 κουταλάκια ελαιόλαδο,
1 κουταλιά αλεύρι.
(Τα υλικά είναι για 5 ατομικές τάρτες ή μια μεγάλη μετρίου μεγέθους).

Αρχικά άλεσα τα φιστίκια και τα αμύγδαλα στο multi. Όχι όμως να γίνουν σκόνη.
Μετά τις σταφίδες μαζί με τον χυμό του πορτοκαλιού, ώστε να βοηθήσει ο χυμός το άλεσμά τους.
Όλα τα υλικά μου κατόπιν στο μπολ μαζί με το μέλι, το ελαιόλαδο, το ξύσμα και το αλεύρι. Ανακάτεψα πολύ καλά μ' ένα κουτάλι.

Έστρωσα τις ατομικές ταρτιέρες μου, με χαρτί ψησίματος και απάνω έβαλα από 3 κουταλιές περίπου από το μείγμα μου. Πατώντας το καλά να στρωθεί ομοιόμορφα και να πιάσει όλη την επιφάνεια της ταρτιέρας με πάχος ενός εκατοστού περίπου.
Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα, για 5 λεπτά.

Στη συνέχεια έβγαλα όλες τις ταρτέριες με προσοχή (με την βοήθεια της σχάρας του φούρνου για σταθερότητα) και πρόσθεσα το μείγμα λεμονένιας κρέμας μου που έκανα με :
1/2 κουτί γάλα ζαχαρούχο.
χυμό από 2 λεμόνια,
λίγο ξύσμα λεμονιού,
λίγη βανίλια.
και μερικά μύρτιλλα ξεπαγωμένα (είχα αγοράσει κατεψυγμένα).
Όλα τα υλικά χτυπήθηκαν με τον αυγοδάρτη μέσα σε μπολ και προστέθηκαν με προσοχή στην ελαφρώς ψημένη επιφάνεια των ταρτών μου.

Στο κέντρο μπήκαν και μερικά μύρτιλλα με ελάχιστο από το ζουμάκι τους και οι τάρτες μπήκαν πάλι στο φούρνο για ψήσιμο για 8 λεπτά ακόμη. Μέχρι να ψηθεί το μείγμα.
Τις άφηνα λίγο να κρυώσουν και ήταν έτοιμες για να τις απολαύσουμε.

Η βάση γι' αυτές τις τάρτες μοιάζει με αυτήν από το παρελθόν, και συνηθίζεται πολύ από όσους τους αρέσει η υγιεινή διατροφή και προσπαθούν να αποφεύγουν τα πολλά λιπαρά.
Σας εύχομαι ολόψυχα μια όμορφη εβδομάδα, από αύριο και πάλι.

Κουλουράκια με άρωμα πολίτικου τσουρεκιού.

Κουλουράκια αρωματικά όσο ένα τσουρέκι πολίτικο!
Σαφώς πιο εύκολα και γρήγορα ως προς την προεργασία τους, καθώς ο χρόνος παραμονής που χρειάζεται ένα τσουρέκι για να φουσκώσει, εδώ δεν απαιτείται.
Ενώ σας βεβαιώ πως καταναλώνονται χωρίς δεύτερη σκέψη...

Υλικά για 3 κανονικά ταψιά φούρνου.
1 κιλό αλεύρι για όλες τις χρήσεις (ίσως όχι όλο)
250 γραμμάρια βούτυρο αγελάδος ανάλατο λιωμένο,
καθώς και 40 γραμμάρια βούτυρο γάλακτος (για περισσότερο άρωμα) επίσης λιωμένο,
χυμό από 6 μεγάλα μανταρίνια.
τις φλούδες από τα 3 μανταρίνια καλά πλυμμένες και αλεσμένες,
2 κούπες του τσαγιού ζάχαρη,
3 μεγάλα αυγά,
2 κουταλιές σούπας κοφτές, σκόνη μαχλέπι,
5-6 δάκρυα μαστίχας αλεσμένα με λίγη ζάχαρη,
1/2 φλιτζάνι χλιαρό γάλα,
1 κουταλάκι λικέρ πορτοκάλι ή μανταρίνι.
3 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,
1 κουταλάκι σόδα μαγειρική και,
μια πρέζα αλάτι.

Κατ' αρχάς αφήνετε το βούτυρο να έρθει σε θερμοκρασία δωματίου, ώστε να μπορέσετε να το λιώσετε πιο γρήγορα. Το ίδιο και τ' αυγά.
Πλένετε καλά τα μανταρίνια και τα στύβετε. Κρατάτε την φλούδα από τα τρία και της αφαιρείτε όλη την λευκή μεμβράνη και στην συνέχεια την αλέθετε στο Multi, μαζί με το λικέρ.
Χτυπάτε την μαστίχα μ' ένα κουταλάκι ζάχαρη μέχρι να γίνει σκόνη.

Σε βαθιά λεκάνη βάζετε την ζάχαρη με την μανταρινόφλουδα με το λικέρ και ανακατεύετε καλά μ' ένα κουτάλι να ενωθούν σαν "πάστα" τα δύο υλικά.
Προσθέτετε το λιωμένο βούτυρο, και χτυπάτε με τον αυγοδάρτη, ρίχνοντας ένα-ένα τ' αυγά.
Στο μείγμα μπαίνουν στην συνέχεια: το μαχλέπι, η μαστίχα-ζάχαρη, ο χυμός των μανταρινιών, το αλάτι, το μπεϊκιν πάουντερ και η σόδα.
Χτυπάτε πάλι με τον αυγοδάρτη και σταδιακά ενσωματώνετε το αλεύρι.
Στο τελευταίο πια στάδιο ζυμώνετε με το χέρι μέχρι να πάρετε μια ζύμη ελαστική και άκρως αρωματική.

Την αφήνετε να σταθεί για 3/4 της ώρας και ετοιμάζετε τα ταψιά σας.
Στρώνετε αντικολλητικό χαρτί.
Προθερμένετε τον φούρνο και δημιουργείτε κουλουράκια πλεξούδες.
Ψήνετε στους 180 βαθμούς με αέρα, μέχρι να φουσκώσουν και να ροδίσει η επιφάνεια τους.
Μέσος χρόνος περίπου 12-14 λεπτά ανάλογα πάντα με τον φούρνο.

Μοσχομυρίζουν. Αφράτα και "τσουπώτα"!
Ακαταμάχητη συνοδεία για όποιο ρόφημα τραβά η όρεξή σας.
Καλή απόλαυση και καλή εβδομάδα σε όλους μας.

Μια σουπιά...μα τι σουπιά!!

Και καθώς οι φετινές γιορτές πέρασαν πια στο προσωπικό ιστορικό παρελθόν, του καθενός από εμάς,
με απολογισμούς, αποχαιρετισμούς, υποδοχές, αποδοχές και παραδοχές ...
Βρίσκουμε σιγά-σιγά τους απλούς καθημερινούς μας ρυθμούς.
Κάποιες φορές, αυτή η καθημερινότητα είναι σαφώς πιο "ξεκούραστη" από τα γλέντια και τις συναθροίσεις.  Ας την εκτιμήσουμε λοιπόν κι ας της φερθούμε σαν να ήταν κι' αυτή μια μεγάλη γιορτή!

Σας προτείνω λοιπόν ένα πολύ ωραίο πιάτο, που θα μοιάζει γιορτινό, αλλά με τόσο απλά και καθημερινά υλικά που ταυτόχρονα θα έχει την δυνατότητα να μας "αποτοξινώσει" από τα κρεατικά και τα πουλερικά που καταναλώσαμε όλο αυτό το διάστημα.

ΣΟΥΠΙΑ...Μια σουπιά γεμιστή και πεντανόστιμη.

Τα υλικά μου είναι για 3 καλόφαγα άτομα, εσείς αναλόγως τους ανθρώπους για τους οποίους μαγειρεύετε προσαρμόζετε τα υλικά.
1 μεγάλη καθαρισμένη (από δέρμα και μελάνι) σουπιά. Προσωπικά χρησιμοποίησα καταψυγμένη
1 κόκκινη πιπεριά κέρατο, κομμένη σε μικρά καρεδάκια,
1 μικρό ματσάκι φρέσκο άνηθο ψιλοκομμένο,
1 μέτριο κόκκινο κρεμμύδι επίσης ψιλοκομμένο,
100 γραμ. φέτα λιωμένη μ' ένα πιρούνι,
2 κουταλιές τυρί κρέμα,
1/2 κουταλάκι ξύσμα πορτοκαλιού,
1 κρασοπότηρο ούζο,
1 πορτοκάλι για τον χυμό του,
αλάτι, πιπέρι, ελαιόλαδο και λίγο νεράκι.

Αφού ξεπάγωσα την σουπιά μου, την ξέπλυνα, αφαίρεσα τα πλοκάμια και το κεφάλι από το σώμα.
Έκοψα ψηλά τα πλοκάμια μ' ένα μαχαίρι και τα άφησα για λίγο στην άκρη.

Μέσα σ' ένα μπολ έλιωσα την φέτα, την ανακάτεψα με το τυρί κρέμα, το ξύσμα του πορτοκαλιού και τον άνηθο καθώς και το 1/3 από την κομμένη πιπεριά.

Σε βαθύ τηγάνι έβαλα το λάδι και σωτάρισα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι. Όταν πήρε να γυαλίζει έριξα την υπόλοιπη πιπεριά καθώς και τα ψιλοκομμένα πλοκάμια της σουπιάς καθώς και το υπόλοιπο κεφάλι της. Άφησα λίγο να γίνουν.
Πήρα μια κουταλιά της σούπας από αυτό το μείγμα και το πρόσθεσα στο μείγμα των τυριών, το οποίο μαζί με τα μυρωδικά αποτελούσε την γέμιση της σουπιάς μου.

Γέμισα με προσοχή. Και στερέωσα, καλά το σώμα της "ράβοντας" το με οδοντογλυφίδες.
Το γεμισμένο σώμα μπήκε στο τηγάνι μου για μαγείερεμα, με τα υπόλοιπα πλοκαμάκια και την πιπεριά που ήδη υπήρχαν. Πρόσθεσα το ούζο, τον χυμό πορτοκαλιού, το αλάτι, το πιπέρι και το νεράκι και σκέπασα το τηγάνι μου. Σε τακτά χρονικά διαστήματα γύριζα την σουπιά με προσοχή μέσα στην σάλτσα μου, για να μαγειρευτεί από όλες τις πλευρές της.
Σε 35 λεπτά ήταν έτοιμη.

Την σερβίρισα ολόκληρη (αφαιρώντας φυσικά τις οδοντογλυφίδες) συνοδεύοντας και με την σάλτσα της πάνω σε ένα λευκό χιονάτο ρύζι.

Και στο τραπέζι πια, την χάραξα και την έκοψα ώστε να μπορεί ο καθένας να σερβιριστεί όση ήθελε παρέα με το ανάλογο ρυζάκι.
Δοκιμάστε την και καλή σας απόλαυση.

Νέα Χρονιά! Και πάντα έχουμε ελπίδες για αλλαγές...

Νέα χρονιά και πάντα έχουμε ελπίδες για αλλαγές και εναλλακτικές διαδικασίες σε όσα καθημερινά μας συμβαίνουν που με τον τρόπο τους καθορίζουν τις ζωές μας, αλλά και τις ζωές των συνανθρώπων μας.
Εναλλακτικά θέλουμε να δούμε τα πράγματα, να ξεφεύγουν από την συνεχή μουρμούρα και ανασφάλεια των τελευταίων ετών που μας έχει γίνει βίωμα και να προχωρήσουμε με θετική ματιά
στο 2014!

Ευχή μου λοιπόν προς όλους σας, φίλοι αναγνώστες και φίλοι Bloggers.
Ας κρατήσουμε την Ελπίδα, σαν μικρό φάρο μέσα στην ψυχή μας κι' ας ευχηθούμε ο ένας στον άλλο, ο Καινούργιος Χρόνος να οδηγήσει εκεί που ο καθένας μας λαχταρά και ελπίζει... με Υγεία, Δύναμη και Αγάπη, καθώς αυτά είναι τα μεγαλύτερα αγαθά στην ζωή μας.

Και αφού μιλάμε για αλλαγές και εναλλακτικές διαδικασίες, επιτρέψτε μου να σας δώσω  έναν εναλλακτικό τρόπο μαγειρέματος για τις κλασσικές πατάτες φούρνου, που σίγουρα είχαν σημαντικό ρόλο στα τραπέζια των ημερών που πέρασαν.

Πατάτες φούρνου σε πουγκιά

Υλικά για 4 άτομα (αναλόγως πολλαπλασιάζετε τις ποσότητες).
3-4 πατάτες μεγάλου μεγέθους
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
2 κουταλιές Worcester Sauce,
2 κουταλιές μουστάρδα απαλή,
2 κουταλάκια  φυλλαράκια από φρέσκια ρίγανη (ή φασκόμηλο φρέσκο)
1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
1/2 κοφτό κουταλάκι καπνιστή πάπρικα,
1/2 μεγάλη ντομάτα κομμένη σε κύβους,
2-3 κουταλιές σούπας νερό,
4 μεγάλα φύλλα χαρτί ψησίματος,
2 μεγάλα φύλλα  αλουμινόχαρτο.

Πλένετε και καθαρίζετε τις πατάτες και τις κόβετε είτε σε μεγάλους κύβους ή κυδωνάτες.

Βάζετε τα φύλλα του χαρτιού ψησίματος ανά δύο, σταυρωτά και από κάτω βάζετε και το κάθε φύλλο αλουμινόχαρτο, έτσι ώστε όταν τα κλείσετε να σχηματιστεί ένα μεγάλο πουγκί, καθώς θα σφίξετε τα χαρτιά όλα μαζί στο πάνω μέρος.

Τις πατάτες τις πασπαλίζετε με όλα τα υλικά που αναφέρονται και τις ανακατεύετε καλά.
Τις μοιράζετε μέσα στα χαρτιά και κλείνετε σε πουγκιά.
Σ' αυτή την φάση προσθέτετε και το λίγο νεράκι μέσα στα πουγκιά, για να βοηθήσει στο ψήσιμο.
Τοποθετείτε τα πουγκιά μέσα σε ταψί του φούρνου και βάζετε το ταψί στον φούρνο (φροντίζοντας να τον έχετε προθερμάνει) για να ψήσετε με αέρα στους 190-180 βαθμούς για 50 λεπτά περίπου.
Βγάζετε τα πουγκιά σας με προσοχή και με προσοχή επίσης, τ' ανοίγετε καθώς θα έχουν κρατεί τους ατμούς τους.
Σερβίρετε με ότι κρεατικό επιθυμείτε ή και σκέτες αν σας κάνει κέφι (!!) μέσα σε πιατέλα με ολόκληρο του πουγκί για περισσότερο εφέ και κόβοντας περιμετρικά μ' ένα ψαλίδι το χαρτί που ενδεχομένως περισσεύει.
Καλή σας απόλαυση.