Τα berries, τα βύσσινα, τα brownies και η Πέπη

Τα κέικς τον χειμώνα είναι άκρως αγαπητά στους περισσότερους νομίζω και ειδικά αν μιλάμε για κέικ με άρωμα εσπεριδοειδών ή με αγαπημένα μπαχαρικά όπως η κανέλα, το μοσχοκάρυδο και το γαρύφαλλο εκεί κατά την περίοδο των Χριστουγέννων.
Όταν όμως μπαίνει η Άνοιξη και οι πρώτες φωτεινές μέρες κάνουν την εμφάνισή τους, σίγουρα τα κέικς τα θέλουμε πιο φρουτένια και πιο παιχνιδιάρικα.
Όταν δε, μιλάμε για τα δίδυμα αδελφάκια τους, τα brownies, τα φρούτα είναι θα έλεγα "must".
Άμα δε, έλθει κανείς και σε "μετωπική σύγκρουση" με μια δελεαστική και λιγάκι "εξωτική" εικόνα όπως το τελευταίο brownies της φίλης Πέπης (από το Pepi's Kitchen) ε, τότε είναι σίγουρο πως θα την κάνει την δοκιμή!

Έτσι έγινε και με την αφεντιά μου, όταν το είδα.
Και το αστείο της υπόθεσης ήταν, ότι την ίδια μέρα το πρωί χάζευα στο SM τα διάφορα berries, αλλά τελικά δεν αγόρασα...
Κακώς, πολύ κακώς!
Την κατάσταση όμως έσωσαν τα κατεψυγμένα βύσσινα που είχα ήδη.
Το έγραψα στην Πέπη και μου απάντησε πως υπήρχε ήδη συνταγή για σοκολατένιο brownies με βύσσινο στο περιεχόμενο του blog της.
Αλήθεια είπε το κορίτσι!!

Ανασκουμπώθηκα και μπήκα στην παραγωγή καθώς είχα μπει ήδη για τα καλά στην πρίζα :-))
Έβγαλα τα βύσσινα από την κατάψυξη βραδάκι και το πρωί πια ήμουν έτοιμη.

Brownies με βύσσινα, Baileys και ελαφρύ γλάσσο βανίλιας

Υλικά για ένα ταψάκι τετράγωνο (25x25)
Για το κέικ
80 γραμ. ζάχαρη άχνη,
80 γραμ. καστανή ζάχαρη,
2 μεγάλα αυγά,
80 γραμ. βούτυρο αγελάδος λιωμένο,
3 κουταλιές ρόφημα σοκολάτας (ή απλό κακάο, μόνο που σ' αυτή την περίπτωση θα αυξήσετε τη ποστότητα ζάχαρης)
180 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα,
3 κουταλιές ποτό Baileys,
1/2 φλιτζάνι γάλα φρέσκο ελαφρώς χλιαρό,
2 κουταλάκια υγρό εσάνς βανίλιας (ή κρυσταλλική βανίλια)
20-25 ολόκληρα βύσσινα (κατεψυγμένα που είχαν καλά ξεπαγώσει και στραγγίζει)

1/2 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1/2 κοφτό κουταλάκι αλάτι,
200 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,

Για το γλάσσο
1/2 φλιτζάνι ζάχαρη άχνη,
2 κουταλιές γάλα,
1,5 κουταλάκι υγρό εσάνς βανίλιας

Τα πράγματα γίνονται πολύ εύκολα και γρήγορα, αν από νωρίς έχουν ξεπαγώσει τα βύσσινα και στραγγιχτεί από τα υγρά τους.

Σ' ένα μικρό πυρίμαχο μπολ έσπασα τη σοκολάτα και την έβαλα μαζί με το βούτυρο να λιώσει, σε χαμηλή θερμοκρασία στο φούρνο μικροκυμάτων και σκεπασμένο το μπολ με μια μεμβράνη (ή σακουλάκι) προς αποφυγή ατυχημάτων.
Την άφησα στην άκρη να κρυώσει.

Σ' ένα μπολ ανάμειξης έβαλα τα δύο είδη ζάχαρης, το Baileys και το εσάνς βανίλιας και χτύπησα καλά με τον αυγοδάρτη.
Στο χλιαρό γάλα ανακάτεψα το ρόφημα σοκολάτας και μετά το πρόσθεσα στο μείγμα που είχα ήδη από πριν παρέα με τα δύο αυγά. Καλό ανακάτεμα και πάλι.
Σειρά του βούτυρου με την λιωμένη σοκολάτα και σταδιακά προσθήκη του αλευριού με το μπέικιν.
Το μείγμα έτοιμο.

Μπήκε σε ταψάκι στρωμένο με αντικολλητικό χαρτί ελαφρώς βουτυρωμένο και από πάνω μπήκαν ένα-ένα τα βύσσινα.

Έψησα σε προθερμασμένο φούρνο στους 170 βαθμούς για 25-30 λεπτά.

Το τεστ με το μαχαίρι είναι ωφέλιμο καθώς δεν θέλουμε το brownies τελείως στεγνό, αλλά ούτε και παντελώς υγρό.
Να επισημάνω σ' αυτό το σημείο, ότι πάντα το ψήσιμο εξαρτάται από τις δυνατότητες και τον τρόπο λειτουργίας του φούρνου μας.

Έσβησα το φούρνο, το άφησα να σταθεί για λίγο και μετά το έβγαλα.
Σε μισή ώρα το στόλισα με το γλάσσο βανίλιας που έγινε πολύ αρωματικό και χάρισε πόντους εμφάνισης σίγουρα!
Ευχαριστώ σε Πέπη μου, για την ιδέα.

Ελιόψωμα για όλες τις ώρες

Τα συγκεκριμένα ψωμάκια είναι από τα πιο πετυχημένα αρτοπαρασκευάσματα του τελευταίου καιρού, καθώς έγιναν στα γρήγορα (πάντα όταν κάνω κάτι στα γρήγορα έχει καλύτερο αποτέλεσμα, είναι παρατηρημένο...) μετά από ξαφνικό "φλας" για το τι παίρνουν αύριο μαζί τους, όσοι πάνε σχολείο;
Κάτι που να τρώγεται εύκολα και χωρίς ιδιαίτερες πολυπλοκότητες σε ότι αφορά την μεταφορά τους μέσα στην τσάντα...
Σακουλάκι, ταπεράκι και "έξω από την πόρτα" κατά το κοινώς λεγόμενο :-))
Παρέα μ' ένα φρούτο ή  χυμό καλύπτουν την πείνα ολόκληρης της μέρας.
Ενώ επειδή έχουμε ιδιαίτερη αδυναμία στις ελιές σε κάθε βρώσιμη μορφή τους, θα ήταν σίγουρη και η κατανάλωσή τους!!

Ελιόψωμα με μαράθο, μαραθόσπορο, ούζο και πορτοκάλι

Υλικά για 10-12 ψωμάκια:

500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
100 γραμ. κίτρινο αλεύρι για ζύμωμα,
80 γραμ. μαργαρίνη με ελαιόλαδο λιωμένη,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
ξύσμα από ένα μέτριο πορτοκάλι ακέρωτο,
χυμό από το πιο πάνω πορτοκάλι,
1/2 ποτηράκι κρασιού, ούζο,
3/4 ποτηριού χλιαρό νερό,
2 κουταλιές σπόρους γλυκανίσου,
4-5 κοτσανάκια από φρέσκο μάραθο, όχι τα χοντρά μέρη όμως, ψιλοκομμένο,
1 κουταλάκι αλάτι,
1/2 κουταλάκι ζάχαρη καστανή,
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,
1/2 φλιτζάνι ελιές σε ροδέλες (από βάζο ή αλλιώς ελιές χωρίς κουκούτσι) ξεπλυμένες από την όποια άλμη.

Αρχικά πήρα το ξύσμα και το ανακάτεψα με τη ζάχαρη και το αλάτι.
Τ' άφησα να σταθούν για λίγο και μετά έριξα μέσα στο μείγμα: το ούζο, το  ελαιόλαδο, τη λιωμένη μαργαρίνη, το χυμό από το πορτοκάλι.
Ανακάτεψα καλά με τον αυγοδάρτη να ενωθούν τα υλικά.

Κατόπιν έριξα τη μισή ποσότητα από τ' αλεύρια και ανακάτεψα εκ' νέου.
Επόμενη προσθήκη ο μαραθόσπορος, οι μισές κομμένες ελιές και ο ψιλοκομμένος φρέσκος μάραθος.

Μαζί και το χλιαρό νερό και πάλι ανακάτεμα αλλά αυτή τη φορά με το χέρι.
Μετά το υπόλοιπο αλεύρι μαζί με τη μαγιά καλό δούλεμα και πάλι με ελαφρώς λαδωμένο χέρι και τελευταίες οι υπόλοιπες κομμένες ελιές.
Δούλεμα και πάλι για 3-4 λεπτά πάντα με το χέρι.

Ποσότητα όσο ένα μέτριο σε μέγεθος φρατζολάκι (ας πούμε) πλάσιμο, με μια μικρή προσπάθεια οι ελιές να έρχονται προς το εσωτερικού του ψωμιού για να μην ξεραθούν στο ψήσιμο και μετά  το φρατζολάκι μέσα στο ταψί που ήταν στρωμένο με χαρτί ψησίματος.

Και πάντα με κάποια απόσταση μεταξύ τους γιατί φουσκώνουν κατά την διαδικασία "ανεβάσματος" της ζύμης.

Σε ελαφρώς ζεστό φούρνο τ' άφησα για φούσκωμα για 60 λεπτά και στη συνέχεια τα έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς μέχρι που άρχισαν να ροδίζουν.

Έσβησα το φούρνο, άφησα την πόρτα στην ανάκληση και μετά από μία ώρα ήταν έτοιμα προς κατανάλωση και φυσικά έτοιμα για να πάνε την άλλη μέρα στο σχολείο να μάθουν γράμματα :-))

Εξαιρετικά απολαυστικά! Αρωματικά!
Ούτε αλμυρά, αλλά ούτε και γλυκά με πολύ ιδιαίτερη υφή στη ζύμη τους!
Κάντε μια δοκιμή. καθώς προετοιμάζονται πάρα πολύ εύκολα.

Ρυβυθάδα ...διαφορετική και χορτοφακική

Δεν μπορώ να πω, ότι διατηρώ με ευλάβεια την νηστεία όλης της Σαρακοστής, αλλά αποφάσισα ότι όσο περισσότερο μπορώ να "αποδιώχνω" το κρέας από τα μαγειρέματά μου θα το κάνω.
Δεν μπορώ να πω βέβαια το ίδιο για το τυρί και το γάλα (αυτό μόνον τη Μεγάλη Εβδομάδα) αλλά πάντως καλή θα είναι και αυτή η "αποτοξίνωση" που θα καταφέρω να κάνω...
Κάπως έτσι μπήκε και το φαγάκι που θα δείτε πάρα κάτω...στο τσουκάλι μας.
Το μικρό "στριμαδάκι" δεν δέχτηκε καν να δοκιμάσει...
Χρυσό τον έκανα, αλλά  μπα...
Το μεγάλο πάλι, το έφαγε με σχετική ευχαρίστηση, καθώς φαίνεται πως είχε μεγάλη πείνα...ερχόμενος από τη δουλειά.
Προσωπικά το λάτρεψα, καθώς έγινε πάρα πολύ εύκολα (μεγάλο πλεονέκτημα για ένα φαγητό, να μην είναι μπελαλίδικο για την μαγείρισσα που ταυτόχρονα έχει και άλλα πολλά να κάνει εντός και εκτός σπιτιού...)
Όσο για γεύση, ήταν αυτό ακριβώς που προσωπικά είχα επιθυμήσει να φάω.
Είπαμε, πρέπει να μαγειρεύουμε και για τις δικές μας επιθυμίες, όχι μόνο όσων μας περιβάλλουν :-)

Ρεβύθια με σπανάκι και φινόκιο

Υλικά για 3-4 άτομα
250 γραμ. ρεβύθια με την φλούδα,
1 μέτριο κρεμμύδι κόκκινο ψιλοκομμένο,
1/2 κεφάλι (γιατί ήταν μεγάλο) φινόκιο, επίσης ψιλοκομμένο,
300 γραμ. σπάνακι σε φύλλα (κατεψυγμένο - έτοιμο και καθαρισμένο δηλαδή...)
2 δαφνόφυλλα,
1/2 φλιτζανιού ελαιόλαδο
2/3 φλιτζανιού χυμό ντομάτας,
1/3 φλιτζανιού κρασί ροζέ (ή λευκό)
1/2 κουταλάκι πάπρικα γλυκιά,
1/2 κουταλάκι κάρυ γλυκό,
1/3 κουταλάκι πιπέρι τριμμένο,
1/3 κουταλάκι αλάτι (ή λίγο περισσότερο αν το θέλετε πιο αλατισμένο το φαί)
1 κουταλιά της σούπας χυμό λεμονιού,
1 κουταλάκι ρίγανη αποξηραμένη.

Η συνταγή έχει τις ρίζες της στην απλή μεσογειακή διατροφή και θα την βρείτε σε πολλές εκδοχές.
Άλλοτε ως σούπα, άλλοτε ως φαγάκι στο φούρνο, άλλοτε με ντομάτα, άλλοτε με λεμόνι.
Διαλέγετε και παίρνετε...
Συνδύασα υλικά που είχα διαθέσιμα και που πίστευα πως θα αρέσουν και στα παλικάρια και προχώρησα στην εκτέλεση.

Από την προηγούμενη ημέρα μούλιασα 250 γραμμάρια ρεβύθια (με την φλούδα) σε κρύο νερό, το οποίο άλλαξα δύο φορές μέσα στην διάρκεια των 16 ωρών που τα μούλιαζα.

Την επομένη το πρωί (πρωινός τύπος η μαγείρισσα..) τα έβαλα να βράσουν σε ελαφρώς αλατισμένο νερό μαζί με 2 φύλλα δάφνης και μετά από μία ώρα και μισή ήταν έτοιμα (δοκίμασα ένα για να δω εάν είχε βράσει) και το νερό το έχυσα.
Τα ξέπλυνα ελάχιστα με νερό από τη βρύση και τ' άφησα στην άκρη για χρήση πιο μετά.

Κατά τις 12 το μεσημέρι πια, έβαλα σε βαθύ τηγάνι το ελαιόλαδο να ζεσταθεί μαζί με την πάπρικα και το κάρυ, έριξα το ψιλοκομμένο κρεμμύδι για σοτάρισμα και στα 3-4 λεπτά έριξα και το ψιλοκομμένο φινόκιο.
Άφησα να μαγειρευτούν καλά για 5-6 λεπτά και μετά έβαλα και το σπανάκι.
Στη δική μου περίπτωση ήταν κατεψυγμένο (πλυμμένο, καθαρισμένο, έτοιμο...) αλλά φυσικά μπορείτε να βάλετε και φρέσκο αφού κάνετε όλη την προαπαιτούμενη διαδικασία.

Καλό ανακάτεμα για να αρχίσει να μαλακώνει το σπανάκι και κατόπιν πρόσθεσα τον χυμό ντομάτας. Εκ' νέου ανακάτεμα και τώρα μπήκε το κρασάκι παρέα με τα βρασμένα ρεβύθια.
Συχνά-πυκνά ανακάτεμα μέχρι ν' αρχίσουν να εξατμίζονται τα πρώτα υγρά...
Αλάτι, πιπέρι , ρίγανη και χυμό λεμονιού και σε 8-10 λεπτά αργότερα, όλα έτοιμα.
Έσβησα τη φωτιά, άφησα το φαγητό να ηρεμήσει για 15 λεπτά και έτοιμο για σερβίρισμα.
Ωραία πρόταση και χορταστική, παρέα με φρέσκο ψωμάκι και λίγο ροζέ κρασάκι από δίπλα (για τους μεγάλους).
Κάντε μια δοκιμή και θα βρείτε εμπρός μια διαφορετική, χορτοφαγική ρεβυθάδα, ότι πρέπει για την περίοδο της νηστείας. για όσους νηστεύουν, αλλά και μια ωραία εναλλακτική στα καθημερινά μας μαγειρέματα.

Ταχινό-σοκολατένιο κέικ

Τα ζυμαράκια, κουλουράκια, κεκάκια έχουν την τιμητική τους πάντα τις μέρες της Σαρακοστής.
Ο λόγος απλός, είναι χορταστικά και σε βοηθούν να κατανικήσεις το όποιο συναίσθημα πείνας έχεις και ειδικά αν θέλεις και κάτι γλυκό.
Ε, τότε έρχεται το μοναδικό ταχίνι να σου κάνει τη ζωή μυρωδάτη και εύκολη.
Μυρωδάτη νομίζω πως καταλαβαίνετε το λόγο.
Αλλά εύκολη γιατί; Γιατί είναι υλικό που δεν χρειάζεται πολλά-πολλά, καθώς τρώγεται και σκέτο σαν άλειμμα πάνω στο ψωμάκι (αν αποφασίσετε να αγοράσετε σοκολατένιο ή πορτοκαλένιο ταχίνι).

Εδώ εγώ το μετέτρεψα σ' ένα απολαυστικό απογευματινό κέικ σοκολάτας.

Ταχινό-σοκολατένο κέικ

Υλικά για μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο.

1 φλιτζανι ταχίνι σοκολάτας,
2 κουταλάκια κακάο σκόνη,
1/2 φλιτζάνι ζεστό νερό,
3 κουταλιές ελαιόλαδο,
1 και 1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκάλι (ή κάποιο άλλο χυμό φρούτου π.χ. ροδάκινο)
1/3 φλιτζανιού ζάχαρη καστανή (ή ζάχαρη με στέβια)
1/2 φλιτζάνι χοντροκομμένα καρύδια,
1 κουταλάκι κοφτό κανέλα,
1/4 κουταλάκι κοφτό μοσχοκάρυδο τριμμένο,
1/4 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
250 γραμ. αλεύρι  (που φουσκώνει)
1 κουταλάκι μπέικιν πάουντερ,
1/2 πλάκα σοκολάτα υγείας με πορτοκάλι

ψιλοκομμένη με μαχαίρι,
άχνη και κανέλα (προαιρετικά για πασπάλισμα).

Σ' ένα μπρίκι ζέστανα λίγο το νερό και μέσα διέλυσα το κακάο και το άφησα για λίγο στην άκρη.
Σ' ένα μπολ ανάμειξης έβαλα το σοκολατένιο ταχίνι μαζί με τον χυμό των φρούτων, το ελαιόλαδο και τα χτύπησα με τον αυγοδάρτη.

Κατόπιν πρόσθεσα και το νερό με το κακάο καθώς και τα μπαχαρικά και τη βανίλια.

Νέο  καλό ανακάτεμα πάντα με τον αυγοδάρτη.
Επόμενη προσθήκη το αλεύρι με το μπέικιν πάουντερ και τέλος τα καρύδια.

Έστρωσα τη φόρμα με ελαφρώς βρεγμένο αντικολλητικό χαρτί ψησίματος και άδειασα μέσα το μείγμα του κέικ.
Στην επιφάνεια σκόρπισα την ψιλοκομμένη σοκολάτα υγείας και έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για τα πρώτα 20 λεπτά και μετά κατέβασα τη θερμοκρασία στους 170 για τα επόμενα 15 λεπτά.

Έκανα το τεστ με το μαχαίρι και μόλις βγήκε στεγνό, βγήκε και το κέικ από τον φούρνο.
Του έβγαλα με προσοχή τη φόρμα και το άφησα να κρυώσει (με το αντικολλητικό χαρτί) πάνω σε μια σχάρα.

Όταν πια κρύωσε αρκετά το πασπάλισα με επιπλέον άχνη και κανέλα.
Γεμάτο αρώματα και με "ελεγχόμενες" θα έλεγα θερμίδες αφού δεν περιέχει καθόλου βούτυρο και αυγά, όπως ένα κανονικό αρωματικό κέικ.
Καλή Κυριακή σας εύχομαι και με δύναμη στη νέα εβδομάδα.

Οι πίτες του Νώε...

Ε, για τον Νώε και την κιβωτό του φαντάζομαι ότι όλοι ξέρετε αρκετά.

Άλλωστε το φαινόμενο του κατακλυσμού και της εξαφάνισης των ειδών από το πρόσωπο της γης, είναι υπαρκτό σχεδόν σε όλες τις γνωστές θρησκείες του τότε κόσμου, με κάποιες παραλλαγές βέβαια. Ενώ τον συναντάμε και στην αρχαία Ελλάδα γνωστό ως τον Κατακλυσμό του Δευκαλίωνα, γεγονός που σημαίνει ότι πραγματικά, ο καλός Θεός είχε θυμώσει με τους ανθρώπους πάρα πολύ και ήταν ο μόνος τρόπος για να τους φέρει στον ίσιο δρόμο και πάλι.  

Λέτε να μας ακούει και να μας βλέπει από μία μεριά σήμερα :-(( 

Για τον κατακλυσμό ξέρετε...
Για την κιβωτό επίσης ξέρετε...
Για τα ζώα που μπήκαν ζευγάρι στην κιβωτό ξέρετε...

Για το "άραγμα" της κιβωτού στο όρος Αραράτ και πάλι ξέρετε...καθώς και για το πρώτο περιστέρι που έφερε στον Νώε κλαράκι ελιάς, όταν το άφησε ελεύθερο μετά το πέρας του κατακλυσμού...
Μήνυμα χαράς και ζωής του έφερε το περιστεράκι!

Για τις πίτες του Νώε, όμως τι ξέρετε; 

Ναι, σύμφωνα με την παραγωγό εταιρία με την ονομασία H Πίτα του Νώε, ο Νώε είχε μαζί του φύλλα πίτας. Κάπως σαν τις γνωστές στους περισσότερους αραβικές πίτες ή τα περέκ των Ποντίων αδελφών μας, σε μορφή αποξηραμένη και αποτέλεσε βασική τροφή της οικογένειάς του για όσο διάστημα ήταν κλεισμένοι στην Κιβωτό, καθώς μπορούν να διατηρηθούν έτσι έως και δύο χρόνια.

Τα υλικά παρασκευής τους είναι: αλεύρι, αλάτι, νερό και δύο είδη συντηρητικών (σορβικό κάλιο και προπιονικό ασβέστιο). Θα μου πείτε γιατί αναφέρω τα συντηρητικά στα συστατικά του, γιατί μου έχει έχει γίνει χούι να διαβάζω τις σχετικές ενδείξεις όταν αγοράζω πια προϊόντα από το SM...
Όταν ξεπεράσουν τον αριθμό 3 (κι από ένα σημείο να μην τ' αναγνωρίζω καν...) αφήνω το προϊόν στο ράφι και αποχωρώ.

Με τούτες τις πίτες του Νώε, διάβασα μόνον δύο (γι' αυτό και τ' αναφέρω) και φυσικά με "εξιτάρισε" λίγο και το σχήμα τους.
Τις αγόρασα λοιπόν και την ίδια μέρα προχώρησα σε μαγειρικό δρώμενο :-))
'Εφτιαξα "λαζάνια" λαχανικών στον φούρνο.

Εσείς μπορείτε να κάνετε ότι τραβάει η όρεξη σας και ότι σας εμπνεύσει το πακέτο που θα έχετε εμπρός σας.

Κάθε πακέτο περιέχει 5 φύλλα πίτας με διάσταση 33x24 εκατοστά, οπότε ένα τετράγωνο πυρέξ (ή ταψί) αυτών διαστάσεων ή και λίγο μεγαλύτερο είναι ότι πρέπει για το φαγητό που ακολουθεί.

Λαζάνια λαχανικών με πίτες του Νώε

Υλικά (για 5-6 μερίδες):
4-5 κολοκυθάκια όχι πολύ χοντρά κομμένα καρεδάκια,
2 καρότα επίσης κομμένα καρεδάκια,
2-3 πιπεριές μικρές χρωματιστές, καρεδάκια κι' αυτές,
1 μέτριο ψιλοκομμένο κόκκινο κρεμμύδι,
1 μεγάλη ντομάτα κομμένη,
1,5 φλιτζάνι σπιτική σάλτσα ντομάτας,
αλάτι, πιπέρι, αποξηραμένο δυόσμο, κύμινο, κουρκουμά και κάρυ (αυτά τα μπαχαρικά χρησιμοποίησα εγώ, εσείς σύμφωνα με τα γούστα σας και το τι θα ταιριάξει στα λαχανικά που θα χρησιμοποιήσετε).
1 κούπα τριμμένο νηστίσιμο τυρί, που ομολογώ
πως το αγόρασα για πρώτη φορά, καθώς το φαγητό αυτό ήθελα να το έχω στο τραπέζι μου, για κάποιον που νηστεύει και τις 40 ημέρες.
1/2 κούπα γάλα αμυγδάλου (ή κάποιο άλλο φυτικό γάλα).

Σε μια σοτέζ έβαλα 2-3 κουταλιές ελαιόλαδο και μόλις πήρε να ζεσταίνετε έριξα μέσα το κρεμμύδι, μαζί με τον κουρκουμά και το κάρυ.

Όταν άρχισε να γυαλίζει έριξα τα ψιλοκομμένα λαχανικά μου, εκτός της ντομάτας, παρέα με το κύμινο και τον δυόσμο.

Άφησα να μαλακώσουν και να μαγειρευτούν ανακατεύοντας από καιρό σε καιρό.

Στη συνέχεια έριξα μέσα και την φρέσκια
κομμένη ντομάτα μαζί με το αλάτι και το πιπέρι.
Καλό ανακάτεμα και μαγείρεμα για 5 λεπτά ακόμη.

Τέλος ενσωμάτωσα στο μείγμα τη μισή σάλτσα ντομάτας που είχα έτοιμη στο ψυγείο μου.

Ανακάτεμα εκ' νέου και άφησα να εξατμιστούν τα πολλά υγρά.

Λάδωσα ελαφρώς το πυρέξ μου και έβαλα το πρώτο φύλλο πίτας του Νώε.

Από πάνω έστρωσα 4-5 κουταλιές από το μείγμα λαχανικών.
Δεύτερο  ελαφρώς λαδωμένο φύλλο πίτας και από τις δύο πλευρές και πάλι στρώση λαχανικών.

Τρίτο φύλλο πίτας λαδωμένο πάντα καθώς και τα υπόλοιπα λαχανικά μου.
Τελείωσα με το 4 φύλλο πίτας πάλι λαδωμένο.
Στο σημείο αυτό να πω, ότι τα φύλλα αυτά δεν έχουν καθόλου ελαιόλαδο γι' αυτό και όπως λέει η εταιρία παραγωγής χρειάζεται να λαδωθούν (όχι πολύ...μιας και μια υγρή σάλτσα θα τους δώσει την απαραίτητη υγρασία για την σωστή υφή τους).

Στην επιφάνεια τώρα...
Ανακάτεψα την υπόλοιπη σάλτσα τομάτας με μισή κούπα γάλα αμυγδάλου και μισή κούπα νηστίσιμο τριμμένο τυρί.  Αν δεν νηστεύετε φυσικά, για τα υλικά αυτά μπορείτε να χρησιμοποιήσετε κανονικά.
Ενώ ενδιαμέσως στις στρώσεις λαχανικών και φύλλων μπορείτε να προσθέσετε επιπλέον τυρί ή κάποιο αλλαντικό της αρεσκείας σας, καθώς και κιμά ή ψιλοκομμένο μαγειρεμένο κοτόπουλο.

Οι πίτες του Νώε, είναι τελικά μια ωραία λύση για ένα γρήγορο και νόστιμο πιάτο, ακόμη και σε περίοδο νηστείας.

Τις υπόλοιπες (γιατί αγόρασα δύο πακέτα, καθώς είχαν πολύ καλή τιμή) τις σκέφτομαι σε κάποια γλυκιά εκτέλεση...
Επιφυλάσσομαι ωστόσο :-)

Νηστίσιμα ψωμάκια για πρωϊνό

Οι μέρες προς το Ελληνικό Πάσχα προχωρούν με γοργό ρυθμό...
Τόσο γοργό που προσωπικά δεν τον προλαβαίνω και τίποτε δεν καταλαβαίνω...
 Όλα μαζί και να μην μπορείς να ξεχωρίσεις: ημέρες, εποχές, έθιμα και συνήθειες...
 Έτσι που πάμε, θα φτάσουμε την Πρωτοχρονιά του 2018 και ακόμη θα είναι το μυαλό μας στην σούβλα του πασχαλινού αρνιού!
Με ενοχλεί αφάνταστα αυτό το φετινό και δεν το κρύβω. Χθες έβλεπα μάσκες και σερπαντίνες στις βιτρίνες και τα παιχνιδομάγαζα και σήμερα είδα λαγούς, πασχαλινά αυγά και λαμπάδες!
Δεν γκρινιάζω, αλλά θέλω τα πράγματα να "παίρνουν" τον χρόνο τους, ίσως φταίει το γεγονός ότι μεγαλώνω...
Μπορεί...
Για να ισορροπήσω λίγο αυτή τη "ταραχή" εντός μου, καταπιάστηκα απόγευμα καιρός (και μάλιστα άκρως βροχερός και μουσκεμένος) με ψωμάκια γλυκά για το πρωϊνό της επόμενης μέρας καθώς θα ξημέρωνε Σαββατοκύριακο.
Και τα έκανα νηστίσιμα για να καταφέρω να μπω στην λογική της Σαρακοστής που διανύουμε.

Νηστίσιμα Ψωμάκια (σαν ατομικοί άρτοι) με πορτοκάλι και φυστίκι Αιγίνης

Υλικά για 15-18 ψωμάκια (ανάλογα το μέγεθος που θα τα πλάσουμε)
2/3 ποτηριού φρέσκο χυμό πορτοκάλι,
1/3 ποτηριού νερό,
ξύσμα από 2 καλά πλυμένα πορτοκάλια (χοντρόφλουδα)
3 κουταλιές καστανή ζάχαρη,
1/3 κουταλάκι κοφτό αλάτι,
1 κουταλάκι κοφτό βανίλια κρυσταλλική,
1/2 κουταλάκι μαχλέπι σκόνη,
2 κουταλιές μαραθόσπορο (ή σπόρους γλυκανίσου)
3 κουταλιές αλεσμένο φυσίκι Αιγίνης,
20-25 ολόκληρα φυστίκια,
500 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1,5 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Σ' ένα μπολ έβαλα το ξύσμα πορτοκαλιού μαζί με τη ζάχαρη και τη βανίλια.
Ανακάτεψα καλά και τα άφησα να σταθούν για 5 λεπτά.

Κατόπιν έβαλα όλα τα υλικά μου στον αρτοπαρασκευαστή με τη σειρά που αναγράφονται πιο πάνω και στο τέλος πρόσθεσα γύρω-γύρω την "πάστα" πορτοκαλιού με τη ζάχαρη και τη βανίλια.

Πρόγραμμα ζυμώματος για μια ώρα και 20 λεπτά και κατόπιν με καλά λαδωμένα χέρια (γιατί η ζύμη κολλά αρκετά) κομμάτια ζύμης έγιναν μπαλάκια όσο ένα μεγάλο βερίκοκο.

Ταψιά στρωμένα με αντικολλητικό χαρτί υποδέχτηκαν τα μπαλάκια ψωμιού. Στο κέντρο τους μερικά ολόκληρα φυστίκια Αιγίνης και μετά μέσα σε ελαφρώς ζεστό φούρνο, για 20 λεπτά, έτσι ώστε να πετύχω το απαιτούμενο δεύτερο φούσκωμα.

Ψήσιμο με αέρα στους 170 βαθμούς μέχρι που ρόδισε ελαφρώς η επιφάνεια τους. ΈΤΟΙΜΑ.
Μοσχομύρισε ο τόπος. Την επομένη μέρα με μέλι ή ταχίνι εντός τους ήταν απολαυστικά, όχι ότι δεν τρώγονται μέχρι και το τελευταίο και εντελώς σκέτα :-)))

Πάμε για επαναληπτική σύντομα.
Κάντε μια δοκιμή και νομίζω ότι θα έχετε βρει ένα υπέροχο γλυκό ψωμί για την περίοδο της νηστείας που διανύουμε.
Καλά ξεμπερδέματα με την βροχερή "Γαλάτεια"... μέσα στο υπόλοιπο Σαββατοκύριακο όλων μας.

Τούρτα σοκολάτα ή παραδοσιακό μωσαϊκό σε μορφή τούρτας

Το έγραψα και σε προηγούμενη ανάρτηση πως οι περισσότεροι foodbloggers που παρακολουθώ διαβάζοντας τους και σχολιάζοντάς τους, αποτελούν πηγή έμπνευση και για δικές μου δημιουργίες.
Είναι αυτή η χαρά που σε ξεσηκώνει όταν βλέπεις κάτι γαργαλιστικό και θέλεις να το δοκιμάσεις...
Είναι και η περιέργεια για να δεις αν θα καταφέρεις να πλησιάσεις έστω και λίγο το "οπτικό" αποτέλεσμα που σου δείχνουν με τις υπέροχες φωτογραφίες που ανεβάζουν για να συνοδεύσουν τα πονήματα της κουζίνας τους...
Είναι πρόκληση, όπως και να το δει κανείς :-))
Η πιο πρόσφατη πρόκληση ήρθε από την Νανά ή αλλιώς Kouzinista, με την τελευταία της ανάρτηση (αλήθεια γιατί έχεις τόσο καιρό να μας γράψεις κάτι Νανά; Ελπίζω όλα να είναι καλά).

Στο σπίτι μας είχαμε διπλή γιορτή. Δύο Θοδωρήδες...αλλά είχαμε και γενέθλια μιας ανηψιάς, οπότε το κέρασμα έπρεπε να είναι διπλό και τριπλό μην σας πω, πέρα από τα αλμυρά μας εδέσματα.
Και όντως έτσι έγινε (κι' ας μην είχα και πολύ χρόνο στη διάθεσή μου καθώς ένα δόντι με γέφυρα...είπε να μου την χαλάσει τη διάθεση το τελευταίο διάστημα...).
Δύο γλυκά. Δύο τούρτες.
Μια με την μορφή cheesecake φράουλας με τη συνταγή που θα δείτε εδώ.
Αλλά και μια σοκολατένια με την συνταγή του κορμού-τούρτα της Νανάς, απλώς λίγο πιο εμπλουτισμένη με κάποια πρόσθετα υλικά από τη πλευρά μου.

Τούρτα σοκολάτα-κορμός ή αλλιώς παραδοσιακό μωσαϊκό σε τούρτα

Για μια κανονική φόρμα κέικ με έλασμα και αποσπώμενο πάτο τα υλικά που χρησιμοποίησα ήταν τα ακόλουθα:

Για το κύριο σώμα της τούρτας ή τη γέμιση ας την πούμε:
300 γραμ. σοκολάτα κουβερτούρα 60% κακάο,

3/4 φλυτζανιού κρέμα γάλακτος πλήρη,
200 γραμ. πραλίνα φουντουκιού,
200 γραμ. ταχίνι σοκολάτας,
200 γραμ. κρεμώδες τυρί,
150 γραμ. ψημένο φουντούκι (ανάλατο) αλεσμένο σε χοντρά κάπως κομμάτια,
2 κουταλάκια ξύσμα πορτοκαλιού,
2 συσκευασίες μπισκότα πτι μπερ σπασμένα.

Για την βάση
10-12 μπισκότα πτι μπερ ολόκληρα,
3 κουταλιές γαλά,
2 κουταλάκια λικέρ του καφέ.

Για το γλάσο
Σοκολατένιο γλάσο τύπου γκανάζ (με 180 γραμ. λιωμένη κουβερτούρα, 2 κουταλιές κρέμα γάλακτος, 2 κουταλιές πραλίνα φουντουκιού και μια μικρή κουταλιά βούτυρο).

Για τη διακόσμηση (στη δική μου περίπτωση)
Λευκές ελιές με πορτοκάλι εντός τους και λίγο τριμμένο φυστίκι Αιγίνης.

Αν θα διαβάσετε το post της Νανάς θα δείτε πως τα πράγματα ως προς την εκτέλεση είναι πολύ μα πάρα πολύ απλά. Απλώς χρειάζεται λίγος χρόνος για να παγώσει το κυρίως σώμα της τούρτας, ώστε μετά το ξεφορμάρισμά του από το δαχτυλίδι και τον πάτο της φόρμας να γίνουν όλα εύκολα, ως προς το γλασάρισμα και τον διάκοσμο.

Προσωπικά την ξεφορμάρισα μετά από 6 ώρες  παραμονής της στο ψυγείο, αλλά την άφησα με την μεμβράνη στην επιφάνεια μέχρι την επόμενη μέρα το μεσημέρι οπότε και έκανα το γλασάρισμα και το τελικό ντεκόρ. Όση έμεινε μετά την γιορτή μας,  την έβαλα σε τάπερ στο ψυγείο και όταν θέλω να την σερβίρω κόβω κομματάκι και το αφήνω για λίγο εκτός και έρχεται σε θερμοκρασία δωματίου, όπου μαλακώνει και αναδεικνύονται όλα της τ' αρώματα.

Υ.Γ.  Χωρίς την προσθήκη του τυριού κρέμα,του βούτυρου στο γλάσο,  του γάλακτος για το βρέξιμο των μπισκότων της βάσης (που μπορεί ν' αντικατασταθεί με κάποιο φυτικό γάλα π.χ. αμυγδάλου) καθώς και με μπισκότα που δεν περιέχουν ενδεχομένως αυγά και βούτυρο, μπορεί να γίνει κάλλιστα ένα νηστίσιμο γλυκό.

Μια ομελέτα όλο γεύση

Δύο ώρες και μισή με το στόμα ανοικτό και νάρκωση από τη μια πλευρά... δεν σου αφήνουν και πολλά περιθώρια σκέψης :-(
Μην σας πω ότι δεν σου αφήνουν καν περιθώρια να νοιώσεις ότι πεινάς... αλλά πεινάνε οι άλλοι γύρω σου, οπότε πρέπει κάτι να κάνεις.

Οι ομελέτες φούρνου νομίζω ότι είναι από τα πιο ωραία φαγητά για την αξιοποίηση υλικών, εάν έχει ξεμείνει μικρή ποσότητα από διάφορα λαχανικά, ρύζι, μακαρόνια, αλλαντικά, τυράκια και, μπορεί να έχει κανείς εύκολα και γρήγορα ένα νόστιμο φαγητό για το μεσημεριανό του, πλάι σε μια ωραία πράσινη σαλάτα.
Κι' αν του περισσέψει μετά ομελέτα την κάνει γέμιση για το σάντουιτς που θα καλύψει την όποια πείνα του βραδινού ή του δεκατιανού ...
Άμα είσαι "πρησμένη" και "πονεμένη" τέτοια σκέφτεσαι καθ' οδόν από τον οδοντίατρο στο σπίτι, προκειμένου να ξεμπερδεύεις.

Έτσι λοιπόν με το  που ξέμεινε ρύζι  από το φαγητό της προηγούμενης (κρεατικό κατατσαρόλας με πιλάφι) η ομελέτα ήταν σχεδόν "μονόδρομος" :-))

Ομελέτα φούρνου με ρύζι, φρέσκα μανιτάρια και χωριάτικο λουκάνικο

Υλικά για μια κανονική φόρμα με αποσπώμενο πάτο (ή ένα αντίστοιχο ταψί φούρνου στρωμένο με χαρτί ψησίματος).
250 γραμ. φρέσκα μανιτάρια καθαρισμένα και κομμένα σε μεγαλούτσικα κομμάτια,
100 γραμ. ψιλοκομμένο χωριάτικο λουκάνικο (που επίσης είχε μείνει από άλλη μέρα)
100 γραμ. ρύζι βρασμένο,
1/2 κουταλάκι κάρυ γλυκό,
1/2 κουταλάκι αποξηραμένο εστραγκόν (ή μαϊντανό και δυόσμο μαζί)
1/2 κουταλάκι αλάτι,
1/3 κουταλάκι πιπέρι τριμμένο,
4 μεγάλα αυγά,
2 κουταλιές σούπας γάλα φρέσκο,
3-4 κουταλιές τριμμένο κεφαλότυρι,
2 κουταλάκια κορν φλάουερ,
1 κουταλιά κρύο νερό,
2-3 κουταλιές ελαιόλαδο.

Σε μια σοτέζ έβαλα το λάδι να ζεσταθεί παρέα με το κάρυ και το εστραγκόν, μόλις πήραν να μυρίζουν τα μπαχαρικά έριξα μέσα τα μανιτάρια να σοταριστούν για 4-5 λεπτά, ανακατεύοντας συνεχώς.
Τα κομμάτια τα άφησα μεγαλούτσικα όπως έγραψα, γιατί ήθελα να διακρίνονται μέσα στο σύνολο της ομελέτας μου.
Κατόπιν πρόσθεσα και το ψιλοκομμένο λουκάνικο
Σοτάρισμα για 2-3 λεπτά ακόμη και κατέβασα από την φωτιά.
Έριξα μέσα το ρύζι, το αλάτι, το πιπέρι και ανακάτεψα καλά, αφήνοντας να κρυώσουν για λίγο.

Όσα το πιο πάνω μείγμα περίμενε, μέσα σε βαθύ μπολ χτύπησα τ' αυγά μαζί με το γάλα και το κορν φλάουρ διαλυμένο στο κρύο νερό. Κατόπιν έριξα και το τριμμένο κεφαλοτύρι κι ανακάτεψα εκ' νέου.

Σε μια φόρμα στρογγυλή με αποσπώμενο πάτο, έστρωσα σταυρωτά δύο κομμάτια αντικολλητικό χαρτί έτσι ώστε να καλύπτονται καλά τα πλαϊνά και να μην έχω απώλειες κατά το ψήσιμο.

Έβαλα μέσα το μείγμα μανιταριών-ρυζιού-λουκάνικου και από πάνω έριξα το μείγμα αυγών-τυριού.
Ανακάτεψα με ένα κουτάλι και μετά φούρνο.
Έψησα με αέρα στους 180 βαθμούς για 25 περίπου λεπτά, μέχρι που φούσκωσε και ρόδισε παντού η ομελέτα φούρνου.

Έκλεισα τον φούρνο, άφησα να σταθεί για 7-8 λεπτά και μετά έβαλα την φόρμα μέσα σ' ένα μεγαλύτερο ταψί, άνοιξα το δαχτυλίδι, κατέβασα το αντικολλητικό χαρτί και έκοψα κομμάτι για όλους γύρω από το τραπέζι.

Απλή, γρήγορη και πολύ ευέλικτη συνταγή αφού μπορείτε να την φτιάξετε με ότι διαθέτετε, ενώ είναι και "μαλακή" τροφή για τα πονεμένα δόντια και ούλα :-))
Αφήστε που μου άφησε περιθώρια χρόνου για να σκεφτώ του μενού για την γιορτή του Θ. και έτσι να καταφέρω να συνδυάσω τα πάντα μέσα σ' ένα μόνον 24ωρο.