29.2.16

Γλυκά κριτσίνια λεμονιού

Τα "τετράδιμα" λεμόνια που βλέπετε ήταν μέρος από την συγκομιδή της λεμονιάς στην αυλή των παππούδων μας. Πραγματικά άξιο θαυμασμού, το πως κατάφερε ένα τόσο δα κλαδάκι να κρατήσει ενωμένα τέσσερα μεγάλα και βαριά λεμόνια.


Τους άξιζε να φωτογραφηθούν και να βρουν έναν καλό λόγο για να καταναλωθούν κι' αυτά με τη σειρά τους, καθώς φέτος τα λεμόνια που έφτασαν στα χέρια μου, είναι και πάλι ουκ' ολίγα :-)

Αγαπημένη η γεύση του λεμονιού (και κατά το παρελθόν έχω κάνει πολλά καλούδια μαζί τους) έτσι και τώρα έφτιαξα: λεμονάδα σπιτική, παγάκια λεμονιού (για να τα έχω έτοιμα για προσθήκη σε φαγητά ή κάποιο αφέψημα). Έκανα γλυκό κουταλιού με τις φλούδες, έκανα κέικ αλλά και muffins.

Και τώρα προχώρησα στα κριτσίνια λεμονιού που βλέπετε για συνοδεία σε καφεδάκι ή άλλο ρόφημα.
Μάλλον έπεται και συνέχεια καθώς έχω, αρκετά ακόμη.

Τούτα τα κριτσίνια είναι πολύ αρωματικά και γλυκά στην εκδοχή τους, αλλά είναι η πρώτη φορά που έφτιαξα κάτι με κρυσταλλική μορφή στέβιας σχεδόν αποκλειστικά, αν εξαιρέσω τη μια κουταλιά καστανής ζάχαρης που ανακάτεψα με το ξύσμα των τεσσάρων λεμονιών για να πάρω όλο τους το άρωμα.

Με τα υλικά που αναφέρω, βγήκαν τρία γεμάτα σχεδόν ταψιά φούρνου, κάπου 60 κομμάτια.
Πιο αναλυτικά τα υλικά θα τα δείτε πιο κάτω και βεβαίως λαμβάνετε υπόψη την ανάλογη προσαρμογή τους, αν θέλετε περισσότερα ή λιγότερα κριτσινάκια για εσάς και τ' αγαπημένα σας πρόσωπα.


Απλώς εφιστώ την προσοχή σας, στο ότι καταναλώνονται αρκετά γρήγορα :-))


Υλικά:
150 γραμ. βούτυρο (ή φυτική μαργαρίνη αν τα κάνετε νηστίσιμα)
100 γραμ. ελαιόλαδο,
100 γραμ. αλεσμένο αμύγδαλο (ανάλατο) με την φλούδα του,
100 γραμ. καρύδα αποξηραμένη,
250 γραμ. βρώμη ελαφρώς αλεσμένη,
400 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
1 κούπα κρυσταλλική στέβια (φυσικά και μπορείτε να βάλετε κανονική ζάχαρη)
1 κουταλιά καστανή ζάχαρη,
4 λεμόνια για το ξύσμα,
1 λεμόνι για τον χυμό του,
2 μέτρια πορτοκάλια για τον χυμό τους επίσης,
2 κουταλάκια μπέϊκιν πάουντερ,
1 κουταλάκι κοφτό σόδα μαγειρική,
1 μεγάλο αυγό (προαιρετικά και φυσικά όχι, αν τα κάνετε νηστίσιμα)


Αρχικά έπλυνα καλά τα λεμόνια και πήρα το ξύσμα τους με τον τρίφτη. Μέσα σε βαθιά λεκάνη που θα έκανα το ζύμωμα μετά, το έβαλα μαζί με την κουταλιά της καστανής ζάχαρης.
Τα ανακάτεψα καλά μ' ένα κουταλάκι και τα άφησα στην άκρη για μία ώρα.


Στη συνέχεια ζέστανα το βούτυρο να λιώσει.
΄Αλεσα ελαφρώς την βρώμη και τα αμύγδαλα (αλλά όχι σκόνη) και έβαλα όλα τα στερεά υλικά (εκτός από το αλεύρι) βρώμη, αμύγδαλο, στέβια, καρύδα,  μέσα στην λεκάνη με το ξύσμα και την καστανή ζάχαρη.
Ανακάτεψα με τον αυγοδάρτη και μετά πρόσθεσα: το λιωμένο βούτυρο, το ελαιόλαδο, το αυγό, τον χυμό των πορτοκαλιών και του λεμονιού μέσα στον οποίο διέλυσα την σόδα.
Σταδιακά ενσωμάτωσα το αλεύρι που είχα ανακατέψει με το μπέικιν πάουντερ ανακατεύοντας συνεχώς και μετά δούλεψα την ζύμη με ελαφρώς λαδωμένο χέρι.


Την άφησα να ξεκουραστεί για 20 λεπτά και άρχισα να πλάθω τα κριτσίνια μου, που γίνονται εύκολα και γρήγορα, με τα δάχτυλα.
Τα αράδιασα σε ταψιά στρωμένα με χαρτί ψησίματος και έψησα σε προθερμασμένο φούρνο για 13-15 λεπτά με αέρα, αφού άλλαξα μια-δύο φορές την θέση τους μέσα στον φούρνο μου.

Κρύωσαν και είναι απολαυστικά και μυρωδάτα, όσο δεν παίρνει :-))
Δοκιμάστε τα, ανεπιφύλακτα!
Καλή εβδομάδα σε όλους και με το καλό στον Μάρτη, από αύριο.

25.2.16

Χρωματιστό Χειμωνιάτικο Μπριαμ

Όταν βρίσκεσαι μπροστά σε μια "παρέα" λαχανικών που προέρχονται από διαφορετικές πηγές...δεν ξέρω τι κάνεις φίλη και φίλε αναγνώστη... αλλά για σκέψου το και δώσε μου κι' εμένα μια απάντηση :-))
Προσωπικά τα κοίταζα για μια-δυο μέρες και ξαφνικά μου "καρφώθηκε" το πάντρεμα σ' ένα
Χρωματιστό Χειμωνιάτικο Μπριάμ.


Είχα ένα μάτσο καυκαλίθρες (που ήρθαν πεσκέσι, από το χωριό του πεθερού) αλλά η σπανακόπιτα είχε ήδη δημιουργηθεί δύο ημέρες πριν.
Είχα 6-7 ρέβες (ή αλλιώς γογγύλια) σε διαφορετικά μεγέθη (που ήρθαν από το κυνήγι του πεθερού, αντί θηράματος) και τις φύλαγα στο ψυγείο, μη αποφασίζοντας τι να τις κάνω σαλάτα ή κάτι άλλο.


Είχα 2 μελιτζάνες (που περίσσεψαν από το μαγείρεμα με το μοσχαράκι της Κυριακής) επίσης μέσα στο ψυγείο...
Είχα 2 κολοκυθάκια (υπόλοιπο, από την στραπατσάδα που έγινε χθες) που κάνανε παρέα με τις μελιτζάνες, στο ψυγείο...
Καρότα χοντρά (που τα αγαπώ πολύ τριμμένα ως σαλάτα, αλλά τα βάζω και σε κάθε ευκαιρία στα φαγητά μου) μπόλικα.
Πατάτες πάντα υπάρχουν... όπως και κρεμμύδια και σκόρδα...


Πορτοκάλια (το must του χειμώνα και να έχετε πάντα στην φρουτιέρα σας) μιας και προσθέτουν πόντους γεύσεις στα πάντα!
Λάδι, μπαχαρικά και κονκασέ ή και φρέσκια ψιλοκομμένη ντομάτα.


Και να πως ετοιμάστηκε ετούτο το φαγητό:
Οι καυκαλίθρες ήταν το μυρωδικό του φαγητού (αντί μαϊντανού και δυόσμου) που ψιλοκόπηκε.
Τα λαχανικά πλύθηκαν, καθαρίστηκαν και κόπηκαν σε μετρίου μεγέθους κύβους.

Οι μελιτζάνες μπήκαν για 20 λεπτάκια σε αλατόνερο για να ξεπικρίσουν (αν και τώρα πια δεν είναι όπως παλιά τούτα τα λαχανικά...).
Η πατάτα καθαρίστηκε και κόπηκε σε κύβους (εγώ έβαλα μόνον μια, καθώς είχαμε ήδη φάει άμυλο την προηγούμενη μέρα, αλλά μπορεί κανείς να βάλει και περισσότερες).
Το κρεμμύδι (ένα μεγάλο κόκκινο) ψιλοκόπηκε.
Ταυτόχρονα καθαρίστηκαν και  δύο σκελίδες σκόρδου, που έμειναν ολόκληρες στις άκρες του ταψιού, για ν' αρωματίσουν το φαγητό.


Το ξύσμα από ένα καλά πλυμένο πορτοκάλι, ήρθε να δώσει την ιδιαίτερη νότα εσπεριδοειδών στο φαγητό.
Ενώ ο χυμός του ανακατεύτηκε με ένα ποτήρι νερό και μισό ποτήρι λάδι για να μελώσουν πιο καλά τα λαχανικά.
Ένα κουτί ντομάτα κονκασέ, μισό φλιτζάνι χυμός ντομάτας και δύο κουταλιές κέτσαπ, ήρθαν να συμπληρώσουν τα υλικά.


Και τέλος αλάτι, πιπέρι, πάπρικα (από 1 κουταλάκι κοφτό) καθώς και λίγη κανέλα σκόνη (που αγαπά ιδιαίτερα η μελιτζάνα) πρόσθεσαν γεύση και άρωμα, στο φαγητό.

Όλα τα υλικά μπήκαν σε ταψί, ανακατεύτηκαν καλά μ' ένα κουτάλι για να πάνε παντού μπαχαρικά και υγρά και ψήθηκαν με αέρα, στους 180 βαθμούς, 35-40 λεπτά. Με ένα-δύο ανακατέματα με το κουτάλι κατά την διάρκεια του ψησίματος τους.


Μοσχομυριστά!
Τρώγονται σκέτα (για όσους κάνουν νηστεία).
Αλλά συνοδεύουν ωραία κι' ένα ψητό μπιφτέκι ή φιλέτο κοτόπουλο, με απαραίτητη θα έλεγα συνοδεία, ένα κομμάτι φέτα ελληνική.
Καλή σας απόλαυση, αν αποφασίστε να το φτιάξετε.

19.2.16

Φράουλες... Φράουλες...Φράουλες

Καθώς το προηγούμενο post είχε χρώμα ροζ και άρωμα από φράουλες σκέφτηκα να σκαρώσω ένα μικρό αφιέρωμα στις φράουλες,  που είναι πια εδώ!



Πρέπει να ομολογήσω πως τους έχω μεγάλη αδυναμία, τόσο όταν είναι ωμές και αρωματικές όσο και σε συνθέσεις γλυκών ή και αλμυρών (όταν μιλάμε για σαλάτες).
Έχω αγοράσει ήδη δύο φορές από την λαϊκή μας, μετά από συμβουλή του μανάβη που εμπιστεύομαι.
Ήταν όντως πολύ καλές και αρωματικές παρά το γεγονός ότι έχουμε ακόμη μόνον Φεβρουάριο :-)

Σκέφτηκα στο αφιέρωμα να περιλάβω παλαιότερες δημιουργίες με φράουλες και ελπίζω θυμίζοντάς σας τις συνταγές αυτές, που είχαν γεύση αλλά και ομορφιά φράουλας, να σας προτρέψω για δοκιμές :-))

Ξεκινάω λοιπόν με αναφορά από τις πιο πρόσφατες προς τις πιο παλιές συνταγές:

 1. Galette με φράουλες


2. Cheesecake με ιδιαίτερη βάση


3. Μαρέγκες με σάλτσα φράουλας


4. Τάρτα με χαλβά, ταχίνι και φράουλες


5. Φραουλοπιτάκια σφολιάτας


6. Φραουλοπιτάκια με ανθότυρο και φύλλο κρούστας


7. Muffins με φράουλες και χαλβά


8. Τάρτα με κρέμα μελιού, φράουλες και κόκκινα φρούτα


Και φυσικά η αγαπημένη σπιτική σάλτσα φράουλας που μπορεί να διακοσμήσει όποιο γλυκό φτιάξετε ή απλώς το παγωτό και το γιαούρτι σας.



Αν σας "ξεσήκωσα" και αποφασίσετε να δοκιμάσετε οποιαδήποτε από τις παλαιότερες συνταγές που έχω καταγράψει, θα χαρώ πολύ να μάθω αν τελικά σας άρεσε.

Καλό Σαββατοκύριακο και με το καλό στο Τριώδιο του 2016 που ανοίγει αυτή τη Κυριακή.

15.2.16

Βουτυράτες καρδιές

Με καθυστέρηση μιας μέρας...αλλά δεν πειράζει μάλλον, καθώς αυτό που μετράει είναι η γεύση και οι εντυπώσεις που άφησαν ιδιαίτερα στους νεαρούς της παρέας.

Βουτυράτες Καρδιές...δηλαδή μπισκότα βουτύρου σε σχήμα καρδιάς, αλλά και με ιδιαίτερα αρώματα.


Τα υλικά που θα διαβάσετε πιο κάτω μου έδωσαν συνολικά 7 μεγάλα ταψιά φούρνου, καθώς είχαμε να χαρίσουμε και να μοιράσουμε αγαπησιάρικα μπισκότα :-))
10 μεγάλες φράουλες ψιλοκομμένες, μαζί με 2 κουταλιές ψιλή ζάχαρη 1/5 βανίλια κρυσταλλική και 3-4 σταγόνες λεμόνι. που μου έδωσαν μια πολύ αρωματική σάλτσα.
1 ποτηράκι κρασιού, λικέρ γρεναδίνης από φρούτα του δάσους(σας το έχω δείξει και παλαιότερα)
1 φλυτζάνι λιωμένο βούτυρο γάλακτος (αυτό στα γυάλινα βάζα)
2 μεσαία αυγά,
1/2 κουτί γάλα ζαχαρούχο,
1/2 φλιτζάνι καρύδα τριμμένη,
1/2 κοφτό κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική,
6- 7 σταγόνες κόκκινο χρώμα ζαχαροπλαστικής,
500 γραμ. αλεύρι που φουσκώνει,
250 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,
1/2 κοφτό κουταλάκι μπεϊκιν πάουντερ,
λίγο ελαιόλαδο και,
δάκρυα πικρής σοκολάτας (μεγάλου μεγέθους) προαιρετικά.


Έφτιαξα την σάλτσα φράουλας, αφού ψιλόκοψα τις φράουλες και τις άφησα για μισή ώρα μαζί με την ζάχαρη στο κατσαρολάκι, προκειμένου να κατεβάσουν τα υγρά τους.

Στην συνέχεια τις έβρασα μαζί με την βανίλια και το λεμόνι και άφησα την σάλτσα να κρυώσει αρκετά.

Κατόπιν έλιωσα το βούτυρο (μέσα στον φούρνο μικροκυμάτων σκεπασμένο με μεμβράνη φαγητού για να μην μου τα κάνει "λίμπα") σε μέτρια θερμοκρασία.


Ανακάτεψα σε με μεγάλη λεκάνη: το λιωμένο βούτυρο, με το ζαχαρούχο γάλα, την σάλτσα φράουλας, ώστε να ενωθούν.

Πρόσθεσα τα αυγά, την καρύδα, το λικέρ γρεναδίνης, την βανίλια και ανακάτεψα εκ' νέου με τον αυγοδάρτη.

Τελευταίο μπκήκε το χρώμα ζαχαροπλαστικής και σταδιακά ενσωμάτωσα τα δύο είδη αλευριού καθώς και το μπέϊκιν πάουντερ.

Κατά το τελικό ζύμωμα με το χέρι χρησιμοποίησα και λίγο ελαιόλαδο (περίπου 2 κουταλιές της σούπας) για να με διευκολύνει στο να βγει η ζύμη άνετα από τα χέρια μου και να γίνει λίγο πιο ελαστική.


Άφησα την ζύμη στο ψυγείο για 40 λεπτά και μετά άρχισα το κόψιμο και το μοντάρισμα των μπισκότων μου.

Άνοιγμα φύλλου, πάχους 0.5 εκατοστού με το πλαστιράκι... Κόψιμο με κουπ-πατ καρδιά...
Μεταφορά στα στρωμένα με χαρτί ψησίματος ταψιά μου και μετά μια σταγόνα πικρής σοκολάτας στο δεξί "φυλλοκάρδι" για περισσότερη τσαχπινιά!


Ψήσιμο με αέρα στους 160 βαθμούς, για 10-12 λεπτά,  αλλάζοντας την θέση των ταψιών μια-δυο φορές και μετά έτοιμα για μοίρασμα και κατανάλωση!

Φυσικά δεν χρειάζεται να είναι του Αγίου Βαλεντίνου, για να τα δοκιμάσετε τούτα τα μπισκότα.
Είναι τόσο νόστιμα, που δεν χρειάζεται ιδιαίτερη επέτειος για να τα προσφέρετε σε όσους αγαπάτε και σας αγαπούν...

12.2.16

Ζυμωτή κυμαδόπιτα

Αν σας έμεινε κιμάς από την μακαρονάδα που σκαρώσατε στα γρήγορα και δεν θέλετε να πάει χαμένος...σας την έχω την πρόταση για το κολατσιό της επόμενης μέρας ή και της μεθεπόμενης μέρας (μιας και στο ψυγείο δεν παθαίνει τίποτε το μαγειρεμένο υλικό) φίλες και φίλοι :-)

Κυμαδόπιτα ζυμωτή
 

Υλικά για την ζύμη:
500-550 γραμ. αλεύρι γ.ο.χ.
1 φακελάκι ξηρή μαγιά,
250 γραμ. νερό ελαφρώς χλιαρό,
80 γραμ. λιωμένο βούτυρο,
80 γραμ. ελαιόλαδο,
1 αυγό μέτριο,
λίγο αλάτι, λίγη ζάχαρη και λίγη αποξηραμένη ρίγανη.

Τα υλικά τα δουλεύετε όπως ακριβώς θα φτιάχνατε ένα καρβέλι ψωμί. Προσωπικά τα έβαλα στον αρτοπαρασκευαστή στο πρόγραμμα για ζύμωμα, και όταν αυτό ετοιμάστηκε πέρασα στην δεύτερη φάση.


Εμπλούτισα στην συνέχεια τον μαγειρεμένο μου κιμά με:
200 γραμ. τριμμένο τυρί (κεφαλοτύρι και ένταμ ανάμεικτα)
2 μέτρια αυγά χτυπημένα, 2 κουταλιές ψιλοκομμένο φρέσκο άνηθο καθώς και 2 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό.

Ανακάτεψα καλά και έτοιμο το μείγμα για την κυμαδόπιτα. Και βεβαίως, ο καθείς μπορεί να κάνει τις σχετικές αλλαγές και προσαρμογές, σύμφωνα με τα γούστα του αλλά και τα διαθέσιμα υλικά στο ψυγείο του.


Κατόπιν έστρωσα χαρτί ψησίματος πάνω σε μεγάλο ταψί του φούρνου και άνοιξα την ζύμη με ελαφρώς λαδωμένα χέρια, όπως θα κάναμε ας πούμε για μία πίτσα.
Την χάραξα με κοφτερό μαχαίρι στα δύο και σε κάθε κομμάτι (στο κέντρο του) έβαλα από μείγμα του κιμά, μοιράζοντας την ποσότητα όσο ακριβοδίκαια γινόταν.
Έκλεισα την ζύμη προς τα μέσα με τα δάχτυλα και έτοιμα δύο ρολά κιμαδόπιτας.
Άλειψα την επιφάνεια της ζύμης με λίγο γάλα (ή γάλα ανακατεμένο μ' αυγό αν προτιμάτε) και πασπάλισα παπαρουνόσπορο.


Μπήκε το ταψί σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο, με αέρα στους 170 βαθμούς για 25 λεπτά και το σπίτι μοσχομύρισε.
Μετά την "εξαγωγή" της από τον φούρνο ήταν έτοιμη για αξιοποίηση (και νομίζω πως με καταλαβαίνετε...).
Ελαφρώς ζεστή είναι πολύ ωραία, αλλά και την άλλη μέρα τρώγεται ευχάριστα ακόμη κι' αν δεν ζεσταθεί.
Καλή σας απόλαυση αν αποφασίσετε να την φτιάξετε.
Καλό Σαββατοκύριακο σε όλες και όλους και αντλήστε δύναμη απ' όπου μπορείτε...

10.2.16

Σάμαλι...το αρωματικό.

Είναι κάτι μέρες που το γλυκό, αν δεν είναι σιροπιαστό, είναι σαν να μην είναι γλυκό :-))
Καλά θα μου πείτε τόσα και τόσα έχεις κάνει... και τόσα και τόσα έχεις φάει (αυτό που το πάτε...) κ στο σιροπιαστό "κόλλησες" τώρα;
Και δίκιο βεβαίως θα έχετε!
Αλλά όταν δέχεσαι κολακευτικά σχόλια από ανθρώπους που δεν είναι εξοικειωμένοι ιδιαίτερα με τέτοιες γεύσεις, το χρειάζεσαι ακόμη περισσότερο το σιροπάκι σου :-)
Έτσι λοιπόν το τρατάρισμα με σάμαλι λεμονιού στους ξένους της περασμένης εβδομάδας,
εξελίχτηκε και έγινε σάμαλι με άρωμα μαστίχας-λεμονιού, αμύγδαλο και cranberries εντός του.


Και πρέπει να σας ομολογήσω πως αυτή η ελαφρώς υπόξινη γεύση του αποξηραμένου αυτού φρούτου ισορρόπησε τέλεια με την όποια γλύκα προσφέρει το σαμαλάκι με το σιρόπι του.

 
Σε ότι αφορά τα υλικά του, το γλυκό δεν έχει πολλές απαιτήσεις.
 
Χρειάζεται σιμιγδάλι, ψηλό αλλά και χοντρό, γιαούρτι στραγγιστό, ζάχαρη, ξύσμα από λεμόνι (ή πορτοκάλι αν το θέλετε πορτοκαλένιο) δάκρυα μαστίχας, αποξηραμένα cranberries χωρίς ζάχαρη, βούτυρο αγελάδος, σόδα, μπεϊκιν πάουντερ και λίγο αλεσμένο ανάλατο αμύγδαλο.
Επίσης νερό, χυμό λεμονιού, φλούδα λεμονιού, λίγο μέλι και ζάχαρη για το σιρόπι του. 
 
 
Για ένα μεγάλο στρογγυλό ή τετράγωνο ταψί φούρνου (ή σινί για όσες και όσους διαθέτουν καθώς
το γλυκό δεν χρειάζεται να έχει μεγάλο ύψος, όπως έγραφε και η φίλη Σταυρούλα Μ. παλιά για το Σάμαλι με τις πολλές περιπέτειες και την αρχική συνταγή της Αγγέλας) τα υλικά για το κυρίως σώμα του γλυκού είναι :
800 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό, εκτός ψυγείου 2 τουλάχιστον ώρες,
1 φλιτζάνι ζάχαρη ψιλή,
2 κουταλάκια (γλυκού) σόδα μαγειρική,
2,5 κουταλάκια μπέϊκιν πάουντερ,
1/2 φλιτζάνι χυμό πορτοκαλιού,
1,5 κουταλάκι ξύσμα λεμονιού,
5-6 δάκρυα μαστίχας κοπανισμένα στο
γουδί (ή το multi) με λίγη ζάχαρη,
350 γραμ. σιμιγδάλι χοντρό,
300 γραμ. σιμιγδάλι ψιλό,
100 γραμ. αμύγδαλο ψίχα με το φλούδι, αλεσμένο (όχι όμως σκόνη)
50 γραμ. βούτυρο μαλακωμένο, για το άλειμμα του ταψιού,
80 γραμ. λιωμένο βούτυρο για την επιφάνεια του γλυκού (όταν βγει από τον φούρνο)
3 κουταλιές cranberries αποξηραμένα, αλλά καλύτερα χωρίς ζάχαρη.
 
Για το σιρόπι τώρα:
2,5 ποτήρια νερό, 600 γραμ. ζάχαρη, 2 κουταλάκια χυμό λεμονιού, 2 κουταλιές μέλι ανθέων, 1 φλούδα από λεμόνι.
 
 
Από νωρίς άφησα το γιαούρτι έξω από το ψυγείο (2 ώρες)  και στην συνέχεια το ανακάτεψα μέσα σε μια βαθιά λεκάνη, με την ζάχαρη.
Κοπάνισα την μαστίχα μ' ένα κουταλάκι ζάχαρη που κράτησα, από την αρχική ποσότητα, στο γουδάκι.
Μέσα στην λεκάνη, πρόσθεσα τη μαστίχα, το ξύσμα, το μπέϊκιν πάουντερ, ενώ διέλυσα την σόδα μέσα στον χυμό του πορτοκαλιού και τα έριξα μετά μέσα στο μείγμα. 
Πρόσθεσα σταδιακά τα δύο είδη σιμιγδαλιού που είχα ανακατέψει μαζί προηγουμένως  και τέλος έβαλα και τα cranberries.
 

Σε καλά βουτυρωμένο ταψί, άπλωσα το μείγμα και το ίσιωσα να είναι ομοιόμορφα με μια βρεγμένη μαρίζ (ή κουτάλι). 
Χάραξα με το μαχαίρι μου σε κομμάτια (το χάραγμα αυτό θα είναι κάτι σαν μπούσουλας, για το τελικό που θα γίνει αργότερα).
 Έψησα σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο, στους 180 βαθμούς με αέρα, για 35- 40 λεπτά (πάντα ανάλογα με τον φούρνο).
 
Όταν βγήκε το γλυκό το  χάραξα εκ΄νέου και άλειψα καλά όλη του την επιφάνεια με λιωμένο βούτυρο.
Μετά αφού το άφησα να κρυώσει ελαφρώς το σιρόπιασα με το ζεστό σιρόπι ρίχνοντας το λίγο-λίγο με μεγάλη κουτάλα σε όλες τις μεριές, ώστε να το απορροφήσει όλο.
 

Το άφησα να μείνει σχεδόν για 8 ώρες και μετά ήταν έτοιμο για κόψιμο και κατανάλωση.

Αρωματικό, χάρη στην μαστίχα κα το ξύσμα λεμονιού.
Με γλύκα όση χρειάζεται χάρη στο σιρόπι και με έκπληξη στο δάγκωμα με το αλεσμένο αμυγδαλάκι αλλά και την υπόξινη γεύση των cranberries.

6.2.16

Άρωμα και Αγάπη Ελλάδας

Tώρα που οι "αδελφές" αποστολές από: Γαλλία, Ισπανία, Λιθουανία, Ολλανδία, Ουγγαρία, και Ρουμανία, αποχώρησαν και βρίσκονται στον δρόμο της επιστροφής προς τις πατρίδες τους... πρέπει να πούμε ότι η φιλοξενία που είχαν στην χώρα μας (Ω! πατρίδα μου, Ελλάδα) ήταν από τις καλύτερες που είχαν δει μέσα στα πλαίσια του συγκεκριμένου προγράμματος.
Το ομολόγησαν όλοι.
Το χάρηκαν όλοι.
Το ένοιωσαν μέχρι τα βάθη της καρδιάς τους, όλοι (καθηγητές και μαθητές)!

Το ομολόγησαν οι χοροί που στήθηκαν ακόμη και στο παγωμένο προαύλιο, την ώρα του αποχαιρετισμού.


Το ομολόγησαν τα θερμά χαμόγελα (παρά την παγωνιά της μέρας) στα προπύλαια της Ακροπόλεως.


Το ομολόγησαν οι ανθισμένες αμυγδαλιές στους λαμπρούς και ηλιόλουστους Δελφούς, την Τετάρτη που μας πέρασε.
Η Άνοιξη πραγματικά, ήταν προ των θυρών του ναού του Απόλλωνα!



Αλλά και τα παγωμένα και δροσερά νερά στα Κρύα της Λειβαδιάς και  στον Ερασίνο ποταμό στην Βραυρώνα.

 


Το ομολόγησαν και τα ελληνικά εδέσματα που κατέπληξαν τα στόματα όλων, χάρη στην σπουδαία συμβολή των μανάδων των Ελλήνων μαθητών [ε, και την δικιά μου...για να ευλογήσω τα γένια μου :-)]


(Βλέπετε στην φωτογραφία  πιπεριές γεμιστές με φέτα-ανθότυρο και μυρωδικά, σουβλάκια κοτόπουλου μαριναρισμένα σε γιαούρτι και μπαχαρικά, πατατοκολοκυθόπιτα ανοιχτή με ζύμη κουρού από τα χεράκια μου, για το πάρτι του αποχαιρετισμού. Τα καλωσορίσματα τα είδατε στο προηγούμενο post).


(φωτογραφικό ντοκουμέντο από τα καλοσωρίσματα με τα γλυκά και το φρέσκο ψωμάκι με ελαιόλαδο, ρίγανη και ελιές, καθώς και την τυρόπιτα στο βάθος να φιγουράρει, τα οποία έκαναν θραύση...)



Τα θρανία του εργαστηρίου πληροφορικής αντί για υπολογιστές, δέχτηκαν πάνω τους ταψιά με αρώματα και γεύσεις που μόνον μια κουζίνα που δημιουργεί με αγάπη, μπορεί να δώσει!





Και να ξέρετε, η ελληνική ψυχή έχει πολλά ακόμη να δώσει, όσο και αν την "αμπαρώνουν" σε δεσμά και στα σκοτεινά της εποχής μας μονοπάτια.

Στο επανιδείν λοιπόν, παιδιά και φίλοι καθηγητές, του προγράμματος Erasmus + που έχει σαν θέμα τα ποτάμια και τα νερά στην Ευρωπαϊκή Ήπειρο.

Σε όσους δε, μπήκατε στον κόπο να με διαβάσετε στο σημερινό post που δεν έχω μια συνταγή να σας προτείνω, έχω όμως να σας προσφέρω από καρδιάς μια μικρή προσωπική συμβουλή.
Αν έχετε παιδιά σε ηλικία Γυμνασίου ή Λυκείου και βρεθούν εμπρός σε μια τέτοια εκπαιδευτική εμπειρία, προτρέψτε τα, να συμμετάσχουν.
Θα είναι γι' αυτά εμπειρία ζωής (!!) και ενδεχομένως να τους "ανοιχτούν" πόρτες για το μέλλον.
Καλή Κυριακή σε όλους σας.