Καλοκαιρινά Παιχνίδια...

Μας έπιασε το καλοκαίρι…και αρχίσαμε πάλι τα παιχνίδια.  Μια πρόσκληση από την φίλη Tante Kiki μου ήρθε πάλι, με αρκετές ερωτήσεις και τάσεις αυτό-προσδιορισμού. Τι να σας πω; 

Θα το πράξω με όλες τις συνέπειες του νόμου :-))

Αρχίζω λοιπόν και ο Θεός Βοηθός!

1) Ποιά  ειναι η αγαπημένη σου φράση;

Δύο χέρια έχω!!! ΠΡΟΣΠΑΘΩΩΩΩΩ

2) Αγαπημένο χρώμα;

Αγαπώ όλα τα χρώματα με έμφαση στο: πορτοκαλί, κόκκινο και πετρόλ. 
3) Τι βιβλία σου αρέσει να διαβάζεις;

Μυθιστορήματα κοινωνικά, ιστορικά, αστυνομικά  αλλά και πολλά Οδοιπορικά.

4) Πότε έχεις γενέθλια;

Πέρασαν… ήταν μέσα στον Ιούνιο.

5) Ποια ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής σου μέχρι τώρα;

Η μέρα (7/7/2007) που πήρα τον μικρό μου αγκαλιά για πρώτη φορά, καθώς και η πρώτη μέρα που εισέπραξα μισθό  (30/9/1985).

6) Τι σημαίνει αγάπη για σένα;

Η αγάπη εκφράζεται περισσότερο με πράξεις, παρά με λόγια…οπότε και σου δίνει δύναμη για να αντιμετωπίσεις κάθε δυσκολία.

7) Ποιο είναι το πιο δυνατό σημείο της προσωπικότητάς σου;

Η «μουλαρίσια επιμονή και αντοχή μου» αλλά αισθάνομαι πως με το πέρασμα των χρόνων με «αφήνουν»!

8) Και το πιο αδύναμο;

«Η έλλειψη θράσους». Αν είχα περισσότερο, σίγουρα κάποια πράγματα θα ήταν διαφορετικά για μένα σήμερα.

9) Τι ήθελες να γίνεις όταν μεγαλώσεις;

Έχω μεγαλώσει αρκετά, οπότε αυτό το στάδιο επιθυμίας μάλλον το έχω ξεπεράσει… 
Σίγουρα όμως θα ήθελα να «μεγαλώσω» και να «γεράσω» καλά!

10) Περιέγραψε που θα ήθελες να είσαι στα 55 σου.

Χα-χα-χα…μακριά από την Αθήνα εάν γίνεται…και με τη δυνατότητα να κάνω ευχάριστα πράγματα στην καθημερινότητά μου.

11) Τι σημαίνει Ελλάδα για σένα; Τι θα μπορούσες να κάνεις γι'αυτήν;

Όμορφη και παράξενη πατρίδα
Ωσάν αυτή που μου ‘λαχε δεν είδα
Ρίχνει να πιάσει ψάρια πιάνει φτερωτά
Στήνει στη γη καράβι κήπο στα νερά
Κλαίει φιλεί το χώμα ξενιτεύεται
Μένει στους πέντε δρόμους αντρειεύεται
Κάνει να πάρει πέτρα τήνε παρατά
Κάνει να τη σκαλίσει βγάνει θάματα
Μπαίνει σ’ ένα βαρκάκι πιάνει ωκεανούς
Ξεσηκωμούς γυρεύει θέλει τύραννους.

Οδυσσέας Ελύτης.

Θα ήθελα να την κρατήσω καθαρή, αλώβητη και με το κεφάλι ψηλά για τα νέα παιδιά που μακάρι να καταφέρουν να την αγαπούν περισσότερο από όλους όσους πέρασαν πριν απ' αυτά.

Καλοί μου αναγνώστες, σας δίνω "πάσα" και όποιος έχει διάθεση εν' μέσω θέρους να παίξει ας πάρει την πρωτοβουλία της συμμετοχής. Δεν θα είναι άσχημα, αφού η πρόσκληση είναι ανοιχτή :-))
Καλό Σαββατοκύριακο σας εύχομαι.

Μελιτζανάτο κοτόπουλο κατσαρόλας...

Μελιτζάνες από τις γλάστρες μας!!!
Φέτος στην ταράτσα ο κύρης του σπιτιού φύτεψε: πιπεριές (επιτέλους όχι καυτερές - δύο χρονιές στη σειρά μόνον καυτερές από λάθος του φυτωρίου είχαμε....), μελιτζανιές, ντοματιές Σαντορίνης, δυόσμο (έχει προκόψει όσο δεν παίρνει τούτο το μυριστικό) και έχουμε και μια φραουλιά  (από τα προηγούμενα χρόνια ακόμη)  με μυρωδάτους καρπούς αν και μικρούς.
Η συγκομιδή άρχισε...
Και οι πρώτες μελιτζάνες γίνανε με κοτοπουλάκι.
Απλά πράγματα, νόστιμα, εύκολα και γρήγορα.
Αυτό που είχε σημασία, ήταν η χαρά που έκανε ο "περιβολάρης" για την συγκομιδή! 
Γιατί φυσικά είναι αλλιώς να φυτεύεις τα κηπευτικά σου στο χώμα και στο χωράφι σου ... κι' άλλο να τα βάζεις μέσα σε γλάστρες πάνω σε μια ταράτσα της πόλης!

Χρειάζεστε λοιπόν, ένα μέτριο κοτόπουλο κομμένο σε μερίδες. Διαφορετικά κομμένα κομμάτια κοτόπουλο από τα μέρη που εσείς προτιμάτε.
3-4 μελιτζάνες,
2 φρέσκιες ντομάτες,
1 μέτριο κρεμμύδι,
1-2 σκελίδες σκόρδο
1 ποτηράκι κόκκινο κρασί,
αλάτι, πιπέρι, πάπρικα, 4-5 κόκκους μπαχάρι, λίγο αποξηραμένο δυόσμο και ένα ξύλο κανέλλας.
Λίγο νεράκι ή ζωμό κοτόπουλου.

Πλένετε και καθαρίζετε τις μελιτζάνες και τις βάζετε για μισή με μια ώρα σε αλατόνερο να ξεπικρίσουν.
Όση ώρα αυτές περιμένουν, προχωράτε στα επόμενα βήματα.
Πλένετε και κόβετε το κοτόπουλο σε μερίδες.
Ψιλοκόβετε το κρεμμυδάκι.
Πλένετε, καθαρίζετε από την φλούδα και τους πολλούς σπόρους τις ντομάτες. Τις ψιλοκόβετε επίσης.
Σε βαθιά κατσαρόλα βάζετε ελαιόλαδο και το αφήνετε να ζεσταθεί καλά, προκειμένου να σοτάρετε το κοτόπουλο. Όταν πάρει χρώμα το βγάζετε και το τοποθετείτε σ' ένα μπολ ή πυρέξ.
Ρίχνετε μέσα στην κατσαρόλα το κρεμμύδι και τις σκελίδες του σκόρδου καθαρισμένες αλλά ολόκληρες. Μόλις το κρεμμύδι πάρει χρώμα, αφαιρείτε τελείως το σκόρδο από την κατσαρόλα.
Γυρίζετε το κοτόπουλο. Προσθέτετε την ντομάτα ρίχνετε και τα μπαχαρικά, το αλάτι και το κρασί και τα αφήνετε να πάρουν μια βράση για 5-6 λεπτά. Εκεί θα προσθέσετε και τις κομμένες μελιτζάνες αφού προηγουμένως τις ξεπλύνετε από το αλατόνερο.
Μαγειρεύετε σε μέτρια φωτιά για 3/4 της ώρα περίπου, μέχρι να μαλακώσει καλά το κοτόπουλο.
Δεν πολυανακατεύετε για να μην λιώσουν οι μελιτζάνες, απλώς κουνάτε ελαφρώς την κατσαρόλα σας.
Ενώ αν δείτε ότι χρειάζεται το φαγητό σας υγρό προσθέτετε λίγο νεράκι (ζεστό κατά προτίμηση) ή ζωμό κοτόπουλου αν έχετε.

Νόστιμο, εύκολο και γρήγορο στην προετοιμασία του φαγητό.
Συνοδεύεστε με ωραία βαρελίσια (σας παρακαλώ πολύ) φέτα και ψωμάκι, με την ελπίδα ότι θα σας  αρέσει. Στο σημείο αυτό, να σας πω ότι το φαγάκι μετά από το πρώτο 15 λεπτο μαγειρέματος, δηλαδή σοτάρισμα κοτόπουλου και προετοιμασία σάλτσας και μελιτζάνας, μπορείτε να το βάλετε στον φούρνο σε γάστρα ή βαθύ πυρέξ για να ψηθεί. Εσείς επιλέγετε το τι σας αρέσει περισσότερο.

Ρίκοκο-ρίκοκο...βερίκοκο!

Χειλάκι πετροκέρασο και μάγουλο βερίκοκο, ρίκοκο ρίκο...ρίκο, ρίκοκόοοο 

ως άλλη Αλίκη Βουγιουκλάκη. 

Ή ως Καραγκιόζης παρέα με τα παιδιά του :  Κολλητήρι, Κοπρίτη και Μιρικόκο (ή για συντομία Κολλητήρια) να  τραγουδήσουμε τη φτώxεια μας και τη καλή καρδιά μας: ρίκοκο ρίκοκο, σαράντα το βερίκοκο και το κουκούτσι μύγδαλο...μύγδα-μύγδαλόοοοο!

Τι να σας πω;

Κάθε ήρωας μας με τη προσδοκία του... από τούτο το πανέμορφο αρωματικό καλοκαιρινό φρούτο.

Κι' εγώ με τις δικές μου... καθώς τα βερικοκάκια μου φέτος έγιναν αρχικά μαρμελάδα, έγιναν τάρτα (θα σας τη γράψω κι' αυτή) αλλά έγιναν και τηγανιτά για να δώσουν γεύση σε αρωματικά muffins.

Αυτά τα τελευταία θα σας περιγράψω και νομίζω πως θα με δικαιώσετε αν θελήσετε να τα φτιάξετε.

Για 12 muffins θα σας χρειαστούν:

Γέμιση με τηγανιτά βερίκοκα

6 ωραία και γερά βερίκοκα,

2 κουταλιές ζάχαρη καστανή και 

1 κουταλιά νεράκι.

Για τη ζύμη κέϊκ των muffins θα σας χρειαστούν:

3 μέτρια αυγά,

1 κούπα ζάχαρη καστανή,

80 γραμ. βούτυρο,

1 μικρή κρέμα γάλακτος,

1 φακελάκι βανίλα με άρωμα λεμονιού,

3-4 σταγόνες εσανς πικραμύγδαλο,

2 κουταλιές σούπας ρυζάλευρο (παιδική τροφή)

1 γεμάτο κουταλάκι μπέϊκιν πάουντερ,

180 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις 

Για τη γλυκιά κρέμα τυριού θα σας χρειαστούν:

100 γραμ τυρί κρέμα,

λίγη βανίλια αρωματισμένη με λεμόνι,

δύο καλές κουταλιές μέλι, και το σιρόπι καραμέλας από τα τηγανισμένα βερίκοκα. 

Πλένετε καλά τα βερίκοκα και τα κόβετε σε 2-3 κομμάτια το κάθε μισό, αφαιρώντας το κουκούτσι τους. Σε αντικολλητικό τηγάνι βάζετε την ζάχαρη μαζί με το νεράκι να ζεσταθούν και μέσα ρίχνετε τα βερίκοκα για να τα τηγανίσετε μέχρι να μαλακώσουν αλλά να κρατούν την υφή τους και το "σώμα" τους (δεν θέλουμε να γίνουν μαρμελάδα).

Σ' ένα μπολάκι (των δημητριακών ας πούμε...) ή ένα βαθύ πιάτο, χτυπάτε το τυρί κρέμα μαζί με το μέλι, τη βανίλια και το σιρόπι που έχει μείνει από το "τηγάνισμα" των φρούτων. Μια ωραία μελένια κρέμα θα είναι το αποτέλεσμα.

Σε βαθύ μπολ σπάτε τα αυγά και τα χτυπάτε με την ζάχαρη με τη βοήθεια αυγοδάρτη. Μεσα στο μείγμα ρίχνετε την κρέμα γάλακτος, το ρυζάλευρο την βανίλια, το εσάνς πικραμύγδαλου και χτυπάτε καλά. Ρίχνετε το μπεϊκιν πάουντερ καθώς και το βούτυρο λιωμένο και ενσωματώνετε σταδιακά και το αλεύρι. Επιθυμούμε έναν χυλό χωρίς σβόλους αλλά με πυκνή (σαν μέλι δομή). Αν σας φανεί αρκετά σφυχτός προσθέστε ελάχιστο (μια κουταλιά) ελαιόλαδο και ανακατέψτε εκ' νέου.

Στρώνετε τις θήκες των muffins με χαρτάκια. Βάζετε από 2 καλές κουταλιές μείγμα για το κεϊκ. 
Από πάνω βάζετε μια κουταλιά κρέμα τυριού και προσθέτε 2 κομμάτια βερίκοκου. 
Τελειώνετε σκεπάζοντας με ζύμη.

Ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20-25 λεπτά ανάλογα με τον φούρνο. Αφήνετε λίγο να κρυώσουν και είστε έτοιμοι να τα σερβίρετε.

Πρέπει να σας πω, ότι το ρυζάλευρο δίνει στην επιφάνεια του ψημένου muffin μια ιδαίτερα τραγανή υφή, ενώ το όλο αποτέλεσμα ενθουσίασε τους δοκιμαστές του με το άρωμα αλλά και την σύνθεσή του.

Σπιτικό Κοτό-berger και λοιπές δημιουργίες

Κάποιες φορές τα καθημερινά φαγητά μας γίνονται έτσι λίγο πιο...συνδυαστικά και πιο τσαχπίνικα για να χαίρεται η μαγείρισσα και να κάνει και τους "πελάτες" της πιο χαρούμενους!
Τα σπιτικά ψωμάκια με διάφορα υλικά είναι μια από τις προσωπικές μου αδυναμίες.
Η αλήθεια είναι ότι με διευκολύνει και στην όλη διαδικασία το μηχάνημα του αρτοπαρασκευαστή, οπότε όταν έχω ένα τέτοιο "ζουμπουρλούδικο" ψωμάκι μπροστά μου κάνω διάφορα "σχέδια" για λογαριασμό του, χωρίς να το πολύ ρωτώ την άποψή του :-)))

Χθές έκανα ψωμάκια με αλεύρι ολικής συνδυασμένο με αλεύρι για όλες τις χρήσεις . Πρόσθεσα μέσα παπαρουνόσπορο, σουσάμι, αλατάκι, ζάχαρη και λίγο θυμάρι και έβγαλα ωραία, αφράτα και μυρωδάτα ψωμάκια.

Ωστόσο ετοίμαζα και φιλέτο κοτόπουλο σε μπουκιές, με πινελιά - ας πούμε Μεξικάνικη.
Που είσαι Ερμιόνη να με δεις ... με την αδυναμία που έχεις στα Μεξικάνικα!
Και καθώς το ετοίμαζα σκέφτηκα να τους κάνω bergers για βραδινό!

Έτσι αφού ετοίμασα το κοτόπουλό μου, μαγειρεύοντάς το μέσα στο αντικολλητικό wok με λίγο ελαιόλαδο, σάλτσα σόγια, worcestershire shauce (2 κουταλιές περίπου από το καθένα).
Καπνιστή πάπρικα, κύμινο, αλάτι και σκόνη σκόρδου (από μισό κουταλάκι κοφτό, απ΄ όλα).
Ένα καρότο σε ροδέλες (στην αρχή του σοταρίσματος, έτσι για περισσότερο χρώμα και γεύση).
Τέσσερεις φέτες ψιλοκομμένο μπέϊκον (για περισσότερη γεύση και άρωμα).
Και στο τέλος πριν κλείσω την φωτιά του πρόσθεσα φασόλια κόκκινα από κονσέρβα (που είχε ξεμείνει από κάτι συνδυαστικές σαλάτες) αφού προηγουμένως τα είχα καλά ξεπλύνει.

Τότε μου ήρθε το "φλας" να κρατήσω μερικές μπουκιές κοτόπουλου για να τις βάλω στο berger.

Πήρα τις μπουκιές τις έκοψα πιο ψηλές. Έφτιαξα μια ωραία σος με: 3 κουταλιές μαγιονέζα,
1,5 κουταλιά μουστάρδα, 1/2  κουταλάκι κάρυ, ελάχιστο πιπέρι και ένα μικρό ψιλοκομμένο ματσάκι μαϊντανό. Τα ανακάτεψα καλά μ' ένα κουτάλι και έτοιμη!

Άνοιξα στη μέση το ψωμάκι (αλλά όχι τελείως).
Στον πάτο του έβαλα 2 καλές κουταλιές της σούπας σος.
Από πάνω κάλυψα με κοτομπουκιές.
Πρόσθεσα και μια ωραία φέτα φρέσκιας ντομάτας ... και έτοιμο!

Και τα δύο φαγητά είχαν μεγάλη επιτυχία.  Στο δε, μαγειρεμένο κοτόπουλο για μένα και τον μικρό, είχε και έξτρα καλαμπόκι βρασμένο στο πιατάκι μας, μιας και μας αρέσει πολύ. Ό έταιρος της παρέας μας το θεωρεί τροφή για τις κοτούλες και δεν θέλει ούτε να το βλέπει!
Όλοι χαρούμενοι και ευχαριστημένοι, χωρίς πραγματικά πολύ κόπο.
Σας εύχομαι ένα ευχάριστο Σαββατοκύριακο και με όσο το δυνατό άγχος :-))

Χρόνια Πολλά ... και μακάρι να είναι και γλυκά!

20 Ιουνίου 2012.
Τι λέτε να  κεραστούμε όλοι μας  μιας και σήμερα έχω γενέθλια (και είναι αρκετά πια τα άτιμα τα χρόνια...) με : Αρωματικό κέϊκ καρότου-μήλου με κρέμα τυριού και φραμπουάζ.

Κοπιάστε!!

Και εύχομαι να έχουμε όλοι Υγεία και μετά ότι άλλο, ο καθένας μας επιθυμεί σε προσωπικό επίπεδο.

Α! και αρκετά λεφτά, μιας και όλα πια μόνον έτσι υπολογίζονται (τι άλλο να πούμε…).

Για το κέϊκ, που φτιάχτηκε σ’ ένα κανονικό στρογγυλό ταψί φούρνου χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά:

400 γραμ αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

2 κουταλάκια μπεϊκιν πάουντερ,

2 κουταλάκια σόδα μαγειρική,

½ φλιτζάνι ελαιόλαδο,

½ φλιτζάνι λιωμένο βούτυρο αγελάδος,

150 γραμ. μαύρη ζάχαρη,

100 γραμ. άσπρη ζάχαρη,

3 μεγάλα αυγά,

3 μεγάλα καρότα τριμμένα στο τρίφτη,

2 μεγάλα κίτρινα μήλα επίσης τριμμένα,

50 γραμ. σταφίδες,
50 γραμ. cranberries,

100 γραμ. καρύδια χοντροκοπανισμένα,

1 κουταλάκι εσάνς πορτοκαλιού,

2 κουταλάκια σκόνη κανέλλας,

½ κουταλάκι μοσχοκάρυδο τριμμένο.

Σ’ ένα μπολ ανακάτεψα: το αλεύρι, το μπεϊκιν, τη σόδα, την κανέλα και το μοσχοκάρυδο να ενωθούν καλά.

Κατόπιν σε βαθύ μπολ έβαλα: το λάδι, το λιωμένο βούτυρο, τα αυγά και τα δύο είδη ζάχαρης.
Τα χτύπησα να ενσωματωθούν τα υλικά με την βοήθεια ενός αυγοδάρτη (δεν χρειάζεται καν μίξερ μιας και τα υλικά είναι εύκολα στη χρήση τους).

Πρόσθεσα μέσα στο μείγμα τα τριμμένα καρότα, μήλα, τις σταφίδες, τα cranberries και τα καρύδια.

Ανακάτεψα και πάλι με τον αυγοδάρτη να ενωθούν και τμηματικά ενσωμάτωσα και το μείγμα αλευριού-μυρωδικών. Σ’ αυτό το στάδιο έριξα και το εσάνς, μιας και πρόσφατα διάβασα, ότι καλό είναι να το ρίχνουμε στο τέλος της όποιας μείξης υλικών.

Έστρωσα το μείγμα μου σε καλά βουτυρωμένο ταψί, πασπαλισμένο δε και με  ελάχιστο αλεύρι.

Ψήθηκε σε προθερμασμένο φούρνο για 50 περίπου λεπτά στους 170 βαθμούς.

(για να δείτε αν έχει ψηθεί το κέϊκ κάνετε το γνωστό τεστ με το καλαμάκι ή το μαχαίρι). 

Το άφησα στην  άκρη να κρυώσει γιατί ήθελα να το κόψω μετά στην μέση σε δύο όσο το δυνατόν πιο ίσα μέρη.

Όσο το κέϊκ κρύωνε, ετοίμασα την κρέμα τυριού με τα ακόλουθα υλικά:

300 γραμ. τυρί κρέμα,

100 γραμ βούτυρο,

1 και ½  φλιτζάνι ζάχαρη άχνη,

1/2  ποτηράκι ανθόνερο και  ½ κουταλάκι βανίλια κρυσταλλική.

Χτύπησα το βούτυρο με τη ζάχαρη άχνη. Πρόσθεσα μετά το τυρί κρέμα, το ανθόνερο και την βανίλια μέχρι να γίνει η κρέμα μου ομοιόμορφη.

Την έβαλα στο ψυγείο να παγώνει μέχρι να έρθει η ώρα να την χρησιμοποιήσω και να μπορώ να την απλώσω.

Μετά από μία ώρα περίπου έκοψα το κέϊκ στη μέση μ’ ένα μεγάλο μαχαίρι του ψωμιού. 

Πάνω (στο κάτω μισό μέρος) έβαλα μια καλή δόση από μαρμελάδα φραμπουάζ που διέθετα, μπορείτε να βάλετε φράουλα ή βερίκοκο ταιριάζουν επίσης ωραία.

Από πάνω έστρωσα το 1/3 της κρέμας τυριού.

Συναρμολόγησα το δεύτερο κομμάτι του κέϊκ και κάλυψα με την βοήθεια σπάτουλας όλη την επιφάνειά του με την κρέμα τυριού.

Και τέλος το στόλισα με μικρά χρωματιστά smarties καθώς και λίγη χρωματιστή τρούφα, μιας και είναι επετειακό γλυκό!

Απολαυστικό και όταν μείνει για λίγη ώρα (μια ώρα είναι αρκετή) στο ψυγείο γίνεται και ιδιαίτερα δροσερό, παρά το γεγονός ότι είναι κέϊκ. Όσο περισσέψει, πάει και πάλι στο ψυγείο μέχρι την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα.

Υ.Γ.  Τα κεράκια τα αφήσαμε εκτός πλάνου, γιατί θα γέμιζε η επιφάνεια του :-))

Φουρνίσαμε κεφτεδάκια

Από τα πιο αγαπημένα μας φαγητά ως οικογένεια.
Άσε που σου "λύνουν" τα χέρια όταν έχεις να κάνεις με "δύσκολους" στη γεύση και τους συνδυασμούς.
Τώρα δε, το καλοκαίρι προσφέρονται μια χαρά και σε φιλικό τραπέζι και είναι όλοι μα όλοι πολύ χαρούμενοι!

Η προετοιμασία τους μπορεί να γίνει σε δύο στάδια, το ένα από την προηγούμενη μέρα και έτσι όταν φτάσει η τελική ώρα του μονταρίσματος όλα θα σας φανούν σαφώς πιο εύκολα :-)

Πρώτο Στάδιο.
Φτιάχνετε από την προηγούμενη μέρα την φρέσκια σάλτσα ντομάτας με:
4 μεγαλούτσικες ντομάτες,
1 κουταλάκι βασιλικό αποξηραμένο,
1 κοφτό κουταλάκι αλάτι και
1/2 κοφτό κουταλάκι ζάχαρη.
 Έπλυνα καλά τις ντομάτες. Τις ξεφλούδισα εύκολα γιατί ήταν αρκετά ώριμες. Τις ψιλόκοψα μέσα και λίγο ελαιόλαδο και τα έβαλα να βράσουν μέχρι να δέσει η σάλτσα μου.

Στην συνέχεια πέρασα στον κιμά. 
1/2 κιλού κιμά, το έβαλα να κάνει παρέα με,
1 μέτριο κρεμμύδι αλεσμένο στο Multi καθώς και
2 σκελίδες σκόρδο μαζί με λίγο ελαιόλαδο.
2 μέτρια αυγά,
2 φετούλες ψωμάκι μουλιασμένο,
1 κουταλάκι κοφτό πάπρικα γλυκιά, αλάτι, πιπέρι,
1 ματσάκι φρέσκο μαϊντανό και
1 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο.
1 σφυνάκι ούζο,
tip: στη μύτη του κουταλιού του γλυκού έριξα λίγο μπεϊκιν πάουντερ γιατί βοηθά τους κεφτέδες και τα μπιφτέκια να γίνουν πιο αφράτα. (Εσείς μπορείτε να τον κάνετε με τα υλικά που σας αρέσουν αφού τον είχετε ξεπαγώσει και τον βάζετε σ' ένα τάπερ κλειστό στο ψυγείο).
Δούλεψα καλά τον κιμά μαζί με όλα τα υπόλοιπα υλικά για αρκετή ώρα με τα χέρια και τον άφησα στο ψυγείο μέχρι την επομένη μέρα.

Την επομένη μέρα ήρθε η ώρα για το  Δεύτερο Στάδιο και το Τελικό Αποτέλεσμα :-)))
2 μεγάλες πατάτες τις οποίες καθάρισα και έκοψα κυδωνάτες.
1 πιπεριά φλωρίνης μεγάλη κομμένη σε ροδέλες.

Μέσα σε βαθύ πυρέξ που είχα λαδώσει καλά, έστρωσα τις πατάτες μου.
Από πάνω έβαλα τα κεφτεδάκια που έπλασα και ενδιαμέσως έριξα τις ροδέλες της πιπεριάς. Περίχυσα με την σάλτσα φρέσκιας ντομάτας πρόσθεσα λίγο νεράκι, αλάτι, πιπέρι καθώς και χυμό από ένα μικρό λεμόνι και μπήκαν στο φούρνο για ψήσιμο.

Ψήσιμο στους 190 βαθμούς, με πάνω κάτω αντιστάσεις για 1 ώρα και ένα τέταρτο περίπου. Στο ενδιάμεσο γύρισα μια φορά τα κεφτεδάκια (πάνω κάτω) με την βοήθεια ενός κουταλιού για να πάρουν χρώμα από όλες τις πλευρές. Αφού έκλεισα τον φούρνο, άφησα να σταθεί για λίγο να χλυάνει και ήταν έτοιμο προς κατανάλωση.

Ανάλαφρη πρόταση... για τα αγαπημένα ζυμαρικά

 Μέρες είχα να πιάσω ζυμαρικά στα χέρια μου. Τα αγαπώ πολύ, αλλά όλο κάνω κάτι για να τα αποφεύγω σε τακτά χρονικά διαστήματα. Όμως ήταν ένα ωραίο πακετάκι - σκαφάκι με μεγάλα ζυμαρικά κοχύλια που μέρες τώρα με γαργαλούσε με την παρουσία του.  Στοίχειωνε την σκέψη μου!
Κι'  έτσι χθες το έβαλα μπροστά. Και να σκεφτείτε ότι μαγείρεψα μόνον το 1/3 του πακέτου, για τα 3 άτομα που είμαστε.

Τα μεγάλα ζυμαρικά σε σχήμα αχιβάδας ή σαλιγκαριού προσφέρονται για γέμισμα και μπορούν να συνδυαστούν με ωραία υλικά, ενώ ταυτόχρονα τρως μικρότερη ποσότητα ζυμαρικού - έχω τουλάχιστον αυτή την εντύπωση  :-)
Κάπως έτσι λοιπόν σκεφτόμουνα την ώρα που πρασπαθούσα να "πιάσω" με την σκέψη μου, τη γέμισή τους. Να είναι καλοκαιρινή, ελαφριά και με άρωμα.

Ανάλαφρη πρόταση για ζυμαρικά στο φούρνο

Έτσι μου προέκυψε ο συνδυασμός που θα διαβάσετε  πιο κάτω και ο οποίος είχε πραγματικά πολύ καλό αποτέλεσμα:

250 γραμ. ζυμαρικά σε μεγάλος μέγεθος αχιβάδα ή κοχύλι,

150 γραμ. φέτα,

50 γραμ. μπλε τυρί,

1 κούπα φρέσκο αρακά  (τον υπόλοιπο που τον μαγείρεψα με τα κλασσικά υλικά στην κατσαρόλα).

2 μικρά καρότα,

1 αυγό,

2 κουταλιές γιαούρτι στραγγιστό 2%

½ κουταλάκι κοφτό πιπέρι,

1/3 κουταλάκι κοφτό μοσχοκάρυδο τριμμένο,

1 μικρό ματσάκι άνηθο.

Λίγο ελαιόλαδο.

Για να τα φτιάξετε λοιπόν θα ακολουθήσετε τα εξής βήματα:

Καθαρίζετε τα καρότα και τα κόβετε σε κομμάτια, τα βράζετε μαζί με τον αρακά σε αλατισμένο νερό μέχρι να μαλακώσουν (περίπου 20-25 λεπτά).

Αφήνετε λίγο να κρυώσουν αφού τα ξεπλύνετε με κρύο νερό, για να σταματήσει ο βρασμός και τα αλέθετε στο multi με ελάχιστο ελαιόλαδο.

Σ’ ένα μπολ λιώνετε την φέτα και το μπλε τυρί, με την βοήθεια ενός πιρουνιού.

Ρίχνετε μέσα στο τυρί, το γιαούρτι, το αυγό, τον πουρέ λαχανικών, τα μπαχαρικά και τον άνηθο ψιλοκομμένο. Ανακατεύετε καλά να ενωθούν τα υλικά σας σε μια «εννιαία πάστα»

Με αυτήν θα γεμίσετε ένα προς ένα τα ζυμαρικά.

Σε μέτριο (προς το μικρό) πυρέξ θα βάλετε λίγο ελαιόλαδο και θα το αλείψετε καλά

Θα στρώσετε σιγά-σιγά όλη την επιφάνεια του με τα γεμισμένα ζυμαρικά. Τα υλικά που σας αναφέρω κάνουν για 3-4 μερίδες φαγητού.

Στην συνέχεια θα φτιάξετε μια ωραία σάλτσα για να ρίξετε πάνω από τα ζυμαρικά που θα το βοηθήσει να μαγειρευτούν όπως πρέπει.

Για την σάλτσα χρειάζονται:

1 κούπα φρέσκο γάλα,

2 κουταλιές της σούπας γιαούρτι,

1 αυγό,

¾  κούπας νερό,

3 κουταλιές λάδι,

μοσχοκάρυδο τριμμένο και τυρί ρεγκάτο τριμμένο ή κεφαλοτύρι όχι πολύ αρμυρό.

Όλα τα υλικά της σάλτσας θα χτυπηθούν σ’ ένα μπολ με την βοήθεια ενός πιρουνιού. Θα περιχύσετε με την σάλτσα και θα πασπαλίσετε την επιφάνεια με το τριμμένο τυρί.

Ψήνετε σε ελαφρώς προθερμασμένο φούρνο για 30-40 λεπτά, έχοντας κατά την διάρκεια του ψησίματος (κάπου στη μέση του χρόνου) γυρίσει μια φορά τα ζυμαρικά σας για να ψηθούν ομοιόμορφα.

Μπορεί να λίγο να αδειάσουν κατά το γύρισμα, αλλά θα τα σερβίρετε παρέα με την «χυλωμένη» πλέον σάλτσα τους.

Καλή σας απόλαυση.

Ταμ τιριρίμ … τυρόπιτες!! Ταμ τιρίμ…τυρί!

Πρωϊνό εγκεφαλικό... ΔΕΝ επετεύχθη!
Έχω κι' ένα φοβερό κρυολόγημα λόγω κλιματιστικού στον εργασιακό χώρο, που με χτύπησε δε
από χθες βράδυ και στο δεξί αυτί (το έργο το έχω ξαναδεί...) αλλά από τα μέχρι στιγμής τα στοιχεία "κλινικών ερευνών" όλα δείχνουν πως  την έχω σκαπουλάρει :-)
Είμαι η Πηνελόπη. Και είμαι ΚΑΛΑ!
2.500 Euros  φόρος που μας αναλογεί για εφέτος!
Κάτι  η έκτακτη εισφορά, κάτι το χαράτσι αλληλεγύης (εμένα ποιός θα μου σταθεί αλληλέγυος, ε, ποιός;). Κάτι τα ακίνητα που έχουμε ως πατρογωνικά, κάτι  οι συμβατικές ρόδες  που μας πηγαίνουν χρόνια τώρα! Κάτι τ' ένα, κάτι το άλλο...το γλύτωσα σας λέω το εγκεφαλικό!

Οι μισθοί μας έχουν μειωθεί. Οι τιμές αγαθών (μην ακούτε τα κουλά που λένε στις διαφημίσεις... κοιτάξτε καλά τις συγκευασίες και συγκρίνετε με το παρελθόν...) πάλι, ΟΧΙ.
Τα τέλη των Δήμων και οι χρεώσεις προς τις ΔΕΚΟ έχουν αυξηθεί, οι υπηρεσίες τους πάλι ΟΧΙ;
Τα νοσήλεια είναι σχεδόν ανύπαρκτα. Οι παιδικοί σταθμοί δεν δέχονται Ελληνόπουλα παρά μονάχα αν οι γονείς τους είναι μέσα στην ένδεια, ή παντελώς άνεργοι (έχουν την απόλυτη συμπάθεια μου οι άνθρωποι πραγματικά).
Βιβλία τελικά δεν έφτασαν σε όλα τα σχολεία της χώρας και τώρα που μιλάμε είναι το τέλος της σχολικής χρονιάςκαι τα παιδιά του κόσμου δίνουν εξετάσεις...
Τι λέτε τώρα;
Έχω πολλά να σας πω ... κι εσείς φαντάζομαι άλλα τόσα!
Αλλά ότι κι' αν μου πείτε ... θα σας απαντήσω με το γνωστό : ταμ τιριρίμ … τυρόπιτες!!
Ταμ τιρίμ…τυρί!

Γιατί ήρθε κι' ένας συνάδελφος που είχε πληρώσει για  μια «mini» (κατά τα δικά μου δεδομένα) κουρού τυρόπιτα 1.80 Εuros (!) σε γνωστή αλυσίδα καταστημάτων εστίασης και ως ήταν φυσικό, ξέσπασα απάνω του όταν μου το είπε και το σχολίαζε ο ίδιος φυσικά.

Συγγνώμη, θα μαζεύω τα λεφτά σας…Θα σας φτιάχνω ένα ταψί…και θα σας φέρνω και ρέστα!

Τα νεύρα μου!!

Καταλαβαίνεις παιδί μου ότι για 8 τυρόπιτες με  άριστα υλικά, δεν θα ξεπεράσω το κόστος των 10 Euros;

Άκου, γράφε...και υπολόγιζε!!

Υλικά για 8 τυρόπιτες "γίγας" - το τονίζω αυτό το "γίγας"!
Γρήγορα εύκολα και απλά, για να μην πληρώνετε λεφτά κοροϊδίστικα πρωί-πρωί…

2 φύλλα έτοιμης σφολιάτας  (κόστος maximum 3.40 Εuros)

8 φέτες τυρί τoστ (κόστος maximum 1.80 Euros)

16 φέτες καπνιστής γαλοπούλας (κόστος maximum 1.80 Euros)

100 γραμ. φέτα (αν η φέτα η βαρελίσια  και καλής ποιότητας έχει 9.00 Euros, τότε τα 100 γραμ. κάνουν 0.90 λεπτά)

2 κουταλιές σούπας γάλα φρέσκο (0.20 λεπτά)

2 μέτρα αυγά (0.30 λεπτά)

1 κουταλιά σούπας μουστάρδα (0.010 λεπτά)

τριμμένο πιπέρι, τριμμένο μοσχοκάρυδο (0.010 λεπτά και πολλά σας λέω)

Συν το ρεύμα που θα κάψετε (1,00 Euro)

Σύνολο: 9, 42 Euros (το πολύ) και θα έχετε 8 τεμάχια διπλά σε μέγεθος από αυτά που κυκλοφορούν. 

Άρα 16 κουρού των 1.80 που μας δίνουν κόστος 28,80 Euros!!!

Και με υλικά που εσείς θα έχετε επιλέξει.

Τα είπα και ξεθύμανα και να με συγχωρείτε δηλαδή... Αλλιώς τα πράγματα δεν υπολογίζονται σωστά, την εποχή που λέμε πως η κατάσταση είναι άκρως προβληματική και δύσκολη και οι φόροι πέφτουν σαν το χαλάζι πάνω στα κεφάλια μας!  
Tι θα ψηφίσω πραγματικά δεν ξέρω Χριστέ μου....

Ας πάω τώρα, στην εκτέλεση της συνταγής, για να την έχετε και εσείς στα υπόψη.

Αφήνετε τα φύλλα της σφολιάτας να ξεπαγώσουν αλλά να μην παρά-ζεσταθούν.

Λιώνετε την φέτα μ’ ένα πιρούνι (σ’ ένα μπολ) και προσθέτετε τα αυγά, το γάλα, τη μουστάρδα και τα μπαχαρικά. Τα ενώνετε καλά και το αφήνετε στην άκρη

Κάθε φύλλο το κόβετε σε τέσσερα ίσα μέρη.

Πάνω στο κάθε μέρος θα βάλετε μια φέτα γαλοπούλα.

Στη συνέχεια πάνω από τη γαλοπούλα θα βάλετε μία φέτα τυρί τοστ και  στην επιφάνειά του θα στρώσετε μία-δύο καλές κουταλιές από το μείγμα της φέτας.

Καλύπτετε με μια δεύτερη φέτα γαλοπούλας και διπλώνετε τα τετράγωνα σε τρίγωνα.

Ενώνετε καλά τα πλαϊνά, κάνοντας τα ελαφρώς να «στρίψουν» για να μην σας ανοίξουν στο ψήσιμο. Τα μεταφέρετε σε ταψί στρωμένο με λαδόχαρτο και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο για 25 λεπτά μέχρι να ροδίσει και να φουσκώσει ωραία η σφολιάτα σας.

Εάν θέλετε να την πάρετε μαζί σας ζεστή και φρέσκια το πρωί. Κάντε την πρετοιμασία από το βράδυ. Βάλτε το ταψί σας, με τις νωπές τυρόπιτες κλεισμένο μέσα σε μια καθαρή σακούλα ναϋλον στο ψυγείο και το πρωί που θα ξυπνήσετε το βάζετε στον φούρνο να  ψηθούν, για όση ώρα εσείς ετοιμάζεστε. (πλύσιμο, πρωϊνό, ντύσιμο κ.λ.π.).  

Εντάξει κατανοώ την όποια «πίεση» χρόνου, αλλά θυσιάστε και λίγα λεπτά από τον ύπνο σας για να κάνετε 2-3 κινήσεις παραπάνω, που θα ωφελήσουν την τσέπη σας!!

Τι άλλο να πω για να σας πείσω;

Υ.Γ 1.  Όλα τα πιο πάνω μπορούν να γίνουν φυσικά και για την μισή ποσότητα υλικών (άρα μισό κόστος), ενώ, επιδέχονται πολλές-πολλές παραλλαγές.

Υ.Γ. 2. Τα σέβη μου στις εφορείες της πατρίδας μας! Χρυσές δουλειές θα έχουν εκείνες εν μέσω κρίσης και φτώχειας του κοινού τους!

Ντοματόριζο έξτρα... της φούριας!

Όταν βιάζεσαι και δεν έχεις μαγειρέψει από βραδύς για την άλλη μέρα, τι περιθώρια έχεις πρωί-πρωί αχάραγα;

Έχεις, πως δεν έχεις ;-)

Ντοματούλες παραγινωμένες,  που δεν ξέρεις τι να τις κάνεις.

Άνηθος, που επίσης έχει περισσέψει και είναι κρίμα να πάει χαμένος.

Κάνεις ένα ωραίο ντοματόριζο, με κάτι εξτραδάκια και ξεμπερδεύεις μέχρι και το απόγευμα.

Πλένεις και καθαρίζεις 5 ώριμες ντομάτες. Τους αφαιρείς την φλούδα και τις ψιλοκόβεις.

Σε κατσαρόλα βάζεις ελαιόλαδο να κάψει για να σοτάρεις ένα μέτριο ψιλοκομμένο κρεμμύδι (στο ενδιάμεσο πίνεις και μια γουλιά από το πρωϊνό σου ρόφημα...βουτάς και κανένα μπισκοτάκι μέσα).

Όταν το κρεμμύδι αρχίζει να γυαλίζει ρίχνεις μέσα την ντομάτα, με όλα της τα υγρά.
Προσθέτεις κι’ ένα ποτηράκι νεράκι και αφήνεις να πάρει μια πρώτη βράση.

Στα 5 λεπτά ρίχνεις μέσα στην ντομάτα:

½ κοφτό κουταλάκι χοντρό αλάτι,

½ κοφτό κουταλάκι φρεσκοτριμμένο μαύρο πιπέρι,

1/3 κοφτό κουταλάκι σκόνη σκόρδου,

1/3 κοφτό κουταλάκι πάπρικα,

1 πρέζα ζάχαρη και,

1 μέτριο ματσάκι ψιλοκομμένο άνηθο.

Ανακατεύεις και αφήνεις να βράσουν και πάλι για 5 λεπτά.

Μόλις έχουν πάρει την βράση τους ρίχνεις μέσα στο μείγμα μισό φλιτζάνι ρύζι (άσπρο ή καστανό) καθώς κι’ ένα ποτηράκι κόκκινο κρασί.

Στο 10-λεπτο έχει γίνει και το ρύζι και όλα είναι έτοιμα.

Κλείνεις το μάτι της κουζίνας και σιγουρεύεσαι γι’ αυτό!
Μετά ντύνεσαι. Ντύνεις το παιδάκι σου, λαμβάνεις συμπράγκαλα και φεύγεις για σχολείο και δουλειά…

Το φαγάκι σου θα είναι έτοιμο και θα σε περιμένει το απογευματάκι.

Μια μικρή πινελιά θα χρειαστεί την ώρα του σερβιρίσματος.

200 γραμάρια κατίκι (τελευταίως μου έχει γίνει μάλλον απαραίτητο όπως καταλαβαίνετε...) ανακατεμένο με λίγο ψιλοκομμένο φρέσκο βασιλικό (ή αποξηραμένο στην έσχατη περίπτωση),
1 κουταλιά ξύδι βαλσάμικο, ελάχιστο ελαιόλαδο, λίγο πιπέρι και λίγο αλάτι, για να το στολίσεις  με μια καλή κουταλιά, πριν τo σερβίρεις!

Καλή δύναμη (είναι η μόνη μου καθημερινή ευχή), καλή σας όρεξη και καλή εβδομάδα να 'χουμε!

Υ.Γ. τα πιο πάνω υλικά σας βγάζουν ποσότητα για 3 ωραίες μερίδες φαγητού.

Ο νοστιμούλης Διαμαντής…

Δεν είναι βόας. Δεν είναι κροταλίας... Είναι το φιδάκι ο Διαμαντής!

Και μάλιστα ο νοστιμούλης Διαμαντής, ο παραγεμισμένος.

Τι να κάνουμε όταν ο μάγειρας έχει κέφια (που μας λείπουν πολύ τον τελευταίο καιρό) σκαρφίζεται διάφορα για να βρίσκεται σε δουλειά και μετά τα σαλιγκάρια τα σιροπιαστά, έπιασα τα φίδια τα αφράτα και τα γεμιστά  :-) )

Τα ψωμένια φιδάκια μας, με ελαφριά ζύμη κάπως σαν μπριός έγινε με σκοπό το χαριτωμένο βραδινό μικρών και μεγάλων αλλά και για κολατσιό την επομένη.

Η ζύμη σε πρώτη δόση φτιάχτηκε στον αρτοπαρασκευαστή.

Αμέσως μετά περάσαμε στο στάδιο της σύνθεσης και του «δεύτερου ανεβάσματος» και μετά ψήσιμο στον φούρνο.

Για την ζύμη χρησιμοποίησα τα ακόλουθα υλικά (όπου μου έβγαλαν στην ουσία 3 μετρίου μεγέθους φιδάκια):

600 γραμ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις,

330 γραμ. νερό,

80 γραμ. ελαιόλαδο,

1 κουταλάκι κοφτό αλάτι,

1,5 κουταλάκι (κανονικό) ζάχαρη,

1 κουταλάκι παπαρουνόσπορο,

1 κουταλιά σουσάμι καβουρδισμένο,

2 μέτρια αυγά,

1 φακελάκι ξηρή μαγιά.

Όλα τα πιο πάνω υλικά μπήκαν (με αυτή τη σειρά στον αρτοπαρασκευαστή) για να γίνει το ζύμωμα και το πρώτο φούσκωμα.

Όταν το στάδιο αυτό τελείωσε (μετά από μία ώρα και 20 λεπτά σύμφωνα με το μηχάνημα μου) προχώρησα στο γέμισμα των φιδιών μου.
Στο σημείο αυτό, να σας πω ότι η ζύμη είναι ελαφριά όπως ένα μπριος ακόμη και την επόμενη μέρα.

Για τη γέμισή μου χρειάστηκαν:

150 γραμ. φέτα τριμμένη

200 γραμ. τυρί κρέμα,

1 κουταλιά (σούπας) κέτσαπ,

1 κουταλάκι (γλυκού) πατέ μαύρης ελιάς,

½ κουταλάκι ρίγανη,

2 κουταλιές ελαιόλαδο.

Ανακάτεψα καλά, ώστε να γίνουν τα υλικά μου σαν αλοιφή και ήταν έτοιμα.

Χώρισα την ζύμη σε τρία ίσα μέρη. Κάθε μέρος το άνοιξα σε μακρόστενο σχήμα πάνω σε αλευρωμένη επιφάνεια με ελαφρώς λαδωμένα χέρια, μιας και η ζύμη μας κολλάει λίγο. 

Μ΄ ένα κουτάλι μοίρασα κατά μήκος την αλοιφή των τυριών και στα τρία μέρη ζύμης. 

Ένωσα τα κάθε μέρος σε μπαστούνι και γύρισα τις άκρες σαν «ς» τελικό και το ένα μέρος που θα αποτελούσε το κεφάλι το πάτησα λίγο με την παλάμη μου.

Μετέφερα τα μπαστούνια μου σε 2 ταψιά στρωμένα με λαδόχαρτο και την ένωση τους προς τα κάτω.

Την επιφάνεια τους την άλειψα με λίγο λάδι και νερό.

Πάνω στο κεφάλι τα μάτια έγιναν, από κόκκους μπαχάρι και το στόμα από κομματάκι κανελλόξυλο. Το σώμα στολίστηκε με λίγο έξτρα άσπρο παπαρουνόσπορο, έτσι για να έχουμε και τις φολίδες τους!
Έμειναν σε ζεστό μέρος (δηλαδή ελαφρώς ζεστό φούρνο) για μια ώρα, ώστε να "ανέβουν" και πάλι και στη συνέχεια...

... ψήθηκαν σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς με αέρα για 35 περίπου λεπτά μέχρι να ροδίσουν και αλλάζοντας τις θέσεις των ταψιών.

Τα άφησα να κρυώσουν και μετά μοιράστηκαν στα παιδάκια (μικρά και μεγάλα) για κατανάλωση!

Διακοπές στην Αίγινα...

Πασίγνωστη η ελληνική ταινία και μόνον από τον τίτλο της... αλλά τελικά αξίζει να κάνετε mini διακοπές στην Αίγινα, για να ξεφύγετε από την αγκαλιά της πρωτεύουσας ειδικά όταν αυτή αρχίσει να "ζεσταίνεται" και να μας "ζορίζει" ακόμη περισσότερο.

Ανάσες ... σ' ένα ταξίδι  αναπνοής της μιας ώρας και 5 λεπτά με το συμβατικό καράβι, από τον Πειραιά μας.  Θα δείτε δείτε πολλά όμορφα πράγματα, πέρα από την πόλη της Αίγινας και τα στενά της, αν πάτε με δικό σας μέσο ή με την τοπική συγκοινωνία.
Ο αρχαιολογικός χώρος του Ναού της Αφαίας, είναι σε ιδανική τοποθεσία. 
Το ιερό βρίσκεται 29 περίπου χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της Ακρόπολης των Αθηνών και λέγεται πως όταν έχει καθαρή ατμόσφαιρα  βλέπεις από εκεί και τον  Ναό του Ποσειδώνα στο Σούνιο, καθώς και την Ακρόπολη.  Όπως αναφέρουν οι αρχαιολόγοι και οι ιστορικοί, οι τρεις ναοί σχηματίζουν ένα ισοσκελές τρίγωνο (το ιερό τρίγωνο της αρχαιότητας) γεγονός με ιδιαίτερη σημασία, δείχνοντας μας φυσικά ότι εκείνοι οι αρχαίοι πρόγονοι πραγματικά ήξεραν να επιλέγουν!
Τα 4 euros είσοδος είναι ένα θέμα, ειδικά όταν είναι εμφανής η ανυπαρξία του Υπουργείου Πολιτισμού, αλλά άμα αρχίσω εδώ να γράφω για το θέμα δεν θα σταματώ...

Να πάτε στα χωριά Μαραθώνας και Πέρδικα (πραγματικά εξαιρετικά) με ωραία σημεία για μπάνιο.
Η διαδρομή μέχρι να φτάσετε πιστεύω πως θα σας ενθουσιάσει.
Να πάτε και στο μοναστήρι του Αγίου αλλά και στην Παλιόχωρα - το Μυστρά της Λακωνίας ή τον Ανάβατο της Χίου, θα σας θυμίσει σίγουρα σε πιο μικρή κλίμακα βέβαια. Εδώ σώζονται περίπου 20 εκκλησίες με αξιόλογες τοιχογραφίες, αν και όχι σε τόσο καλή κατάσταση.

Θα περάσετε στην συνέχεια από τον Μεσαγρό και  θα φτάσετε μέχρι την άκρως τουριστική Αγία Μαρίνα, αν σας αρέσει κάτι τόσο "κοσμοπολίτικο" σ'  ένα μικρό νησί. Από την Αγία Μαρίνα ο δρόμος σας οδηγεί προς το ψαροχώρι Πόρτες.  Ενώ από τις Πόρτες ο κεντρικός δρόμος σας οδηγεί προς έναν ακόμη αρχαιολογικό χώρο, αυτόν του Ελλάνιου Δία. Κάπου εκεί θα δείτε και πινακίδες για το ορεινό χωριό Παχιά Ράχη.  Στην ευρύτερη περιοχή του χωριού φιλοξενείται και το Κέντρο Περίθαλψης Άγριων Ζώων.  Έχει πολλά να δείτε τελικά στην Αίγινα και ίσως μια μέρα να μην είναι αρκετή.

Μεζεδάκια θα βρείτε ωραία, αν αφήσετε την μύτη σας και το ένστικτο να σας οδηγήσουν.
Και μετά έναν ωραίο καφέ με φόντο το γαλάζιο και το πράσινο να στραφταλίζουν!

Συνεχίστε για να χαζέψετε με το πάσο σας όλα τα μικρά γραφικά λιμανάκια, αλλά και τα μαγαζιά που σε κάποιες περιπτώσεις προσφέρουν πραγματική τέχνη!
Ότι κι' αν τελικά αποφασίσετε ένα μονοήμερο ή διήμερο ταξίδι στην Αίγινα σίγουρα θα σας ανταμείψει για την επιλογή και τον πρακτικά ελάχιστο κόπο σας.
Καλά ταξίδια πάντα εύχομαι, ακόμη και τώρα με τα "λίγα" μας λεφτά.

Σαλιγκάρι ή Σαραγλί ή Σαρικόπιτα αρωματικού αμύγδαλου

Σαλιγκάρι ή Σαργλί ή Σαρικόπιτα, διαλέγετε και παίρνετε.
Εμείς πάντως το ονομάσαμε μεγάλο σαλιγκάρι γιατί :  έτσι μοιάζει βρε μαμά!

Λίγο διαφορετικό στη γεύση από τα κλασσικά και με άρωμα που πραγματικά δεν αφήνει κανέναν ασυγκίνητο, εκτός και δεν τρώει τους ξηρούς καρπούς.

Το πιο πάνω εικονιζόμενο σαλιγκάρι κατασκευάστηκε σε μέτριο στρογγυλό ταψί φούρνου από:

400 γραμ. φύλλο κρούστας για πίτες,

300 γραμ. αμύγδαλο ανάλατο, από το οποίο η μισή ποσότητα καβουρδίστηκε και η άλλη μισή έμεινε άψητη.

100 γραμ. σουσάμι,

6-7 σταγόνες εσάνς πικραμύδαλο,

½ ποτηράκι του κρασιού ανθόνερο,

4 κουταλιές της σούπας μέλι.

Βούτυρο (ή μαργαρίνη) για το άλειμμα των φύλλων.

400 γραμ. μέλι για το σιρόπιασμα και λίγο έξτρα σουσάμι για πασπάλισμα επίσης.

Καβουρδίζετε αρχικά την μισή ποσότητα του αμύγδαλου μέσα σε αντικολλητικό τηγάνι ή κάτω από το γκριλ του φούρνου σας, με προσοχή να μην αρπάζει.

Αλέθετε όλη την ποσότητα του αμυγδάλου με την βοήθεια του multi, αλλά προσοχή να μην σας γίνει σκόνη. Να κρατάει «λίγο» σε μέγεθος.

Ανακατεύετε σε μπολ το αλεσμένο αμύγδαλο, με το σουσάμι, το εσάνς πικραμύγδαλου, το ανθόνερο και το μέλι ώστε να ενωθούν καλά.

Βουτυρώνετε το ταψί σας (καλό είναι να μη έχει χοντρό πάτο για να ψηθεί καλά το γλυκό) και αρχίζετε με τα φύλλα. Κάθε φύλλο το βουτυρώνετε με την βοήθεια ενός πινέλου αφού προηγουμένως το έχετε διπλώσει κατά πλάτος κατά το 1/3. Πάνω σε αυτό το «διπλό» κομμάτι φύλλου απλώνετε γέμιση αμυγδάλου κατά πλάτος και τυλίγετε σε ρολάκι, κλείνοντας και τις άκρες προς τα μέσα (όπως κάνουμε με τα μπουρεκάκια) τα ρολάκια τα ξεκινάτε από το έξω μέρος του ταψιού προς τα μέσα, δημιουργώντας την σπείρα του σαλιγκαριού.

Όταν τελειώσετε με όλα τα φύλλα και τη γέμιση. Αλείφετε με το βούτυρο που σας έχει μείνει πασπαλίζετε την επιφάνεια με 2 κουταλάκια περίπου σουσάμι, τον χαράσσετε με κοφτερό μαχαίρι σε 3-4 κομμάτια κάθε ρολό και ψήνετε σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς για 20 περίπου λεπτά.

Όπως θα βγει ζεστό το σαλιγκάρι σας από τον φούρνο το περιχύνετε με το μέλι!

Αφήνετε να «πιεί» το μέλι με την ησυχία του και σε δύο ωρίτσες είστε έτοιμοι να το απολαύσετε, αφού έχει κρυώσει καλά κι έχει σιροπιαστεί αξιοπρεπώς!
Καλό Σαββατοκύριακο και καλό Μήνα εύχομαι. Και μακάρι να "γλυκαθούν"κάπως οι μέρες όλων μας.