Ότι λαχανικό μου βρισκόταν μπήκε σε τούτη την πίτα!
Έπρεπε να την κάνω νηστίσιμη αλλά και ελκυστική για όποιον είχε την διάθεση να δοκιμάσει.
Είναι βλέπετε και οι "διαθέσεις" που καθορίζονται από την ώρα ... και όχι μόνον το όποιο αίσθημα πείνας μπορεί να μας τυραννά :-)
Ένα καλό χωριάτικο - χοντρό φύλλο για πίτες, λαχανικά μπόλικα ευτυχώς και το ταψί μου ετοιμάστηκε σε δύο χρόνους.
Το πρωί πλύθηκαν, καθαρίστηκαν, τρίφτηκαν και αχνίστηκαν τα λαχανικά και το απογευματάκι στρώθηκε και ψήθηκε η πίτα.
Υλικά για την γέμιση
2 μέτρια κόκκινα κρεμμύδια ψιλοκομμένα,
1/4 μεγάλου άσπρου λάχανου ψιλοκομμένο,
2 καρότα μέτρια σε μήκος αλλά χοντρά, τριμμένα στον τρίφτη,
3 μέτρια κολοκυθάκια τριμμένα επίσης,
1/2 κιλό σπανάκι ψιλοκομμένο και καθαρισμένο,
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 ματσάκι φρέσκο μάραθο,
1 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
2/3 φλιτζανιού πλιγούρι,
ελαιόλαδο για το σοτάρισμα,
αλάτι, πιπέρι (ανάλογα τα γούστα πάντα) και λίγο κύμινο τριμμένο που ταιριάζει με τα καρότα,
και 4 κουταλιές τριμμένη φρυγανιά.
1 πακέτο χωριάτικο φύλλο (Ζαγορίσιο στην δική μου περίπτωση) ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων και ελάχιστο νερό.
Όπως ήδη έγραψα το σοτάρισμα των λαχανικών μου το έκανα το πρωί μεταξύ άλλων εργασιών και το στρώσιμο της πίτας πήγε για τις πρώτες απογευματινές ώρες.
Αυτό το σημειώνω γιατί μπορεί κάποιος να σκεφτεί και τι (;) θα μείνουν τόση ώρα περιμένοντας τα λαχανικά...
Ε, δεν πάθανε κάτι...ίσα-ίσα που μάλλον έβγαλαν περισσότερα τα αρώματα τους (έτσι τουλάχιστον πιστεύω).
Όταν πια έστρωσα την πίτα στο ταψί μου, αλείφοντας κάθε φύλλο που έμπαινε μέσα με λίγο ελαιόλαδο, ήταν έτοιμη για ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς και ψήθηκε με αέρα και κάτω αντίσταση μέσα σε 40 λεπτά.
Να σημειώσω πως η μισή δόση φρυγανιάς μπήκε στο τελευταίο φύλλο σκόρπια, πριν βάλω την γέμιση και η υπόλοιπη πάνω από την γέμιση, για να βοηθήσει να μην υγρανθούν πολύ τα φύλλα που την ακουμπούσαν.
Όταν μπήκε δε και το τελευταίο λαδωμένο φύλλο στην επιφάνεια απλώς έριξα μ' ένα ψεκαστηράκι ελάχιστο νερό στην επιφάνειά της. Βοηθά να γίνει το φύλλο πιο τραγανό και να παραμείνει.
Όσο για το πλιγούρι έδωσε μια εντελώς διαφορετική νότα από ότι το ρύζι ή ψιλή χυλοπίτα μέσα σε μια πίτα λαχανικών.
Γεμάτη αρώματα και με απολύτως τραγανό φύλλο! Κάντε την δοκιμή, αξίζει.
Έπρεπε να την κάνω νηστίσιμη αλλά και ελκυστική για όποιον είχε την διάθεση να δοκιμάσει.
Είναι βλέπετε και οι "διαθέσεις" που καθορίζονται από την ώρα ... και όχι μόνον το όποιο αίσθημα πείνας μπορεί να μας τυραννά :-)
Ένα καλό χωριάτικο - χοντρό φύλλο για πίτες, λαχανικά μπόλικα ευτυχώς και το ταψί μου ετοιμάστηκε σε δύο χρόνους.
Το πρωί πλύθηκαν, καθαρίστηκαν, τρίφτηκαν και αχνίστηκαν τα λαχανικά και το απογευματάκι στρώθηκε και ψήθηκε η πίτα.
Νηστίσιμη πίτα λαχανικών
2 μέτρια κόκκινα κρεμμύδια ψιλοκομμένα,
1/4 μεγάλου άσπρου λάχανου ψιλοκομμένο,
2 καρότα μέτρια σε μήκος αλλά χοντρά, τριμμένα στον τρίφτη,
3 μέτρια κολοκυθάκια τριμμένα επίσης,
1/2 κιλό σπανάκι ψιλοκομμένο και καθαρισμένο,
3 φρέσκα κρεμμυδάκια ψιλοκομμένα
1 ματσάκι φρέσκο μάραθο,
1 κουταλάκι αποξηραμένο δυόσμο,
2/3 φλιτζανιού πλιγούρι,
ελαιόλαδο για το σοτάρισμα,
αλάτι, πιπέρι (ανάλογα τα γούστα πάντα) και λίγο κύμινο τριμμένο που ταιριάζει με τα καρότα,
και 4 κουταλιές τριμμένη φρυγανιά.
1 πακέτο χωριάτικο φύλλο (Ζαγορίσιο στην δική μου περίπτωση) ελαιόλαδο για το άλειμμα των φύλλων και ελάχιστο νερό.
Όπως ήδη έγραψα το σοτάρισμα των λαχανικών μου το έκανα το πρωί μεταξύ άλλων εργασιών και το στρώσιμο της πίτας πήγε για τις πρώτες απογευματινές ώρες.
Αυτό το σημειώνω γιατί μπορεί κάποιος να σκεφτεί και τι (;) θα μείνουν τόση ώρα περιμένοντας τα λαχανικά...
Ε, δεν πάθανε κάτι...ίσα-ίσα που μάλλον έβγαλαν περισσότερα τα αρώματα τους (έτσι τουλάχιστον πιστεύω).
Όταν πια έστρωσα την πίτα στο ταψί μου, αλείφοντας κάθε φύλλο που έμπαινε μέσα με λίγο ελαιόλαδο, ήταν έτοιμη για ψήσιμο σε προθερμασμένο φούρνο στους 180 βαθμούς και ψήθηκε με αέρα και κάτω αντίσταση μέσα σε 40 λεπτά.
Να σημειώσω πως η μισή δόση φρυγανιάς μπήκε στο τελευταίο φύλλο σκόρπια, πριν βάλω την γέμιση και η υπόλοιπη πάνω από την γέμιση, για να βοηθήσει να μην υγρανθούν πολύ τα φύλλα που την ακουμπούσαν.
Όταν μπήκε δε και το τελευταίο λαδωμένο φύλλο στην επιφάνεια απλώς έριξα μ' ένα ψεκαστηράκι ελάχιστο νερό στην επιφάνειά της. Βοηθά να γίνει το φύλλο πιο τραγανό και να παραμείνει.
Όσο για το πλιγούρι έδωσε μια εντελώς διαφορετική νότα από ότι το ρύζι ή ψιλή χυλοπίτα μέσα σε μια πίτα λαχανικών.
Γεμάτη αρώματα και με απολύτως τραγανό φύλλο! Κάντε την δοκιμή, αξίζει.