Η απάντηση του κου Denis Vaden, στο άρθρο που έχει δημοσιευτεί στον ιστότοπο, σχολιάζοντας το γιατί οι "Ελληνες δεν θα βγουν απο την κρίση" που δημοσίευσε η γερμανική εφημερίδα Bild-Zeitung, ήταν η ακόλουθη και την δημοσιεύω αυτούσια (ελπίζοντας ότι έχω την συγκατάθεσή του μιας και συντάσσομαι σε αρκετά μαζί του).
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
Η Ελλάς - γλυκιά μαρμελάς δέν πρόκειται νά εξέλθει τής κρίσεως όχι επειδή έπαιρναν σύνταξη οι νεκροί, καθότι τούτο έχει ως αντιστάθμισμα τήν μή χορήγηση συντάξεως σε ζωντανούς οι οποίοι είχαν πληρώσει ασφάλιστρα... Δέν θά εξέλθει διότι οι κάτοικοί της αποβλακωμένοι από τηλεόραση, κινηματογράφο, τύπο, διαφημιστές και ο ένας από τόν άλλον έχουν εθιστεί και είναι εξηρτημένοι από καταστροφικές συνήθειες. Οι απόψεις τους, τά πιστεύω τους, τό είναι τους είναι όλα δοτά. Όλα προκάτ. Και οι «ξειόστροφοι» και οι «αριστερόστροφοι» καί οι ενδιάμεσοι, παράμεσοι, άμεσοι... Όλοι, μά όλοι έχουν ενταχθεί σε διάφορες στάνες και μαντριά ανάλογα με το δόλωμα που τσίμπησαν και γατζώθηκε πάνω τους καλύτερα... Μάχονται, τσακώνονται, κορδώνονται, υψώνονται, ταπεινώνονται, γκαρίζουν, μουγκρίζουν, βρίζουν και τσιρίζουν κι έτσι οι άλλοι σέ βάρος τους αλωνίζουν... Ποιοί είναι οι «άλλοι», μά όπου τα πρόβατα και οι βοσκοί. Βοσκοί, λοιπόν, προβατανθρώπων είναι όσοι έχουν μυαλό πρακτικό, όσοι είναι ικανοί στο ψέμα και την υποκρισία και όσοι γνωρίζουν και καλλιεργούν τήν ψυχολογία τού όχλου...
Δελέασαν και μάζεψαν τόν καλόπιστο μωρόπιστο λαό σέ πόλεις, μακριά από τήν αγροτική παραγωγή και μακριά από τίς βιομηχανίες, τόν μετέτρεψαν σε καταναλωτικό, μοδόπληκτο παράσιτο, τά παιδιά του σε πρεζόνιους ή σούργελα τών οποίων το όνειρο είναι νά γίνουν πχ. «γραικυλικά είδωλα» (greek idol) ήτοι κιναιδίζοντα, σοβαντισμένα, λιγουροξενομανή και δουλοπρεπή μαριονετάκια εάν πάρουν τήν σφραγίδα τής έγκρισης τών αρχιερέων τής αποβλάκωσης, τών γελοίων -πλην όμως κονομημένων- σαλτιμπάγκων που κάθονται στον πάγκο και δικάζουν....
Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάς, πλουσιότατη σε ορυκτά, πανέμορφα νησιά και σε θέση στρατηγική έχει αξία. Αξία για όσους είναι σε θέση νά τήν εκτιμήσουν.... Κι έτσι, φέρανε εδώ και ξένους εισβολείς, από χώρες περισσότερο δικτατορικές και φανατισμένες, ώστε νά διδάξουν τόν τρόμο, τόν φόβο και τήν ανέχεια στον βλάκα λαουτζίκο και τελικά νά τον αντικαταστήσουν ως πρόβατα προβατότερα και ως ηλιθιότεροι ηλίθιοι με πείρα και περγαμηνές καλύτερες από τις χώρες - φυλακές τους.... Οι εν Ελλάδι Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Νέγροι, Ινδοί, Αλβανοί, Τζατζικιστανοί δέν πρόκειται νά έχουν αντιρρήσεις για το ξεπούλημα νησιών, ορυκτών και εδαφών... Αρκεί νά χουν ένα κομμάτι ψωμί και τό ελεύθερο νά γεννοβολούν σαν τα κουνέλια και νά υμνούν τόν πχ. Αλλάχ (Μεγάλη νά ΄ναι η ...χάρη του)...
Δελέασαν και μάζεψαν τόν καλόπιστο μωρόπιστο λαό σέ πόλεις, μακριά από τήν αγροτική παραγωγή και μακριά από τίς βιομηχανίες, τόν μετέτρεψαν σε καταναλωτικό, μοδόπληκτο παράσιτο, τά παιδιά του σε πρεζόνιους ή σούργελα τών οποίων το όνειρο είναι νά γίνουν πχ. «γραικυλικά είδωλα» (greek idol) ήτοι κιναιδίζοντα, σοβαντισμένα, λιγουροξενομανή και δουλοπρεπή μαριονετάκια εάν πάρουν τήν σφραγίδα τής έγκρισης τών αρχιερέων τής αποβλάκωσης, τών γελοίων -πλην όμως κονομημένων- σαλτιμπάγκων που κάθονται στον πάγκο και δικάζουν....
Κι όλα αυτά, γιατί η Ελλάς, πλουσιότατη σε ορυκτά, πανέμορφα νησιά και σε θέση στρατηγική έχει αξία. Αξία για όσους είναι σε θέση νά τήν εκτιμήσουν.... Κι έτσι, φέρανε εδώ και ξένους εισβολείς, από χώρες περισσότερο δικτατορικές και φανατισμένες, ώστε νά διδάξουν τόν τρόμο, τόν φόβο και τήν ανέχεια στον βλάκα λαουτζίκο και τελικά νά τον αντικαταστήσουν ως πρόβατα προβατότερα και ως ηλιθιότεροι ηλίθιοι με πείρα και περγαμηνές καλύτερες από τις χώρες - φυλακές τους.... Οι εν Ελλάδι Πακιστανοί, Μπαγκλαντεσιανοί, Νέγροι, Ινδοί, Αλβανοί, Τζατζικιστανοί δέν πρόκειται νά έχουν αντιρρήσεις για το ξεπούλημα νησιών, ορυκτών και εδαφών... Αρκεί νά χουν ένα κομμάτι ψωμί και τό ελεύθερο νά γεννοβολούν σαν τα κουνέλια και νά υμνούν τόν πχ. Αλλάχ (Μεγάλη νά ΄ναι η ...χάρη του)...
""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""""
Τα σχόλιά σας πάντα ευπρόσδεκτα, και η φωτογραφία σχετική με το άρθρο για να γλυκάνουμε τον πόνο μας, από την πρόσφατη φραουλόμαρμελάδα μας.
Φραουλομαρμελάδα εύκολη και απλή, αλλά με άρωμα και γεύση που ενθουσιάζουν
ενάμιση κιλό φράουλες (πλυμμένες και καθαρισμένες από τα κοτσανάκια τους).
ένα κιλό ζάχαρη,1 κουταλάκι κοφτό βανίλλια κρυσταλλική, χυμό από μισό μεγάλο λεμόνι.
Πλένετε και καθαρίζετε τις φράουλες, τις μεγάλες τις κόβετες στα 3 ή 4 κομμάτια ανάλογα το μέγεθος. Τις τοποθετείτε σε αντικολλητική κατσαρόλα, σε στρώμματα ενδιάμεσα καλυμμένα με την ζάχαρη και τις ξεχνάτε για κανένα 4ωρο μέσα στην κατσαρόλα, έτσι ώστε να βγάλουν τον χυμό τους.
Ανάβετε φωτιά, μέτριο προς το δυνατό στην αρχή και μόλις πάρουν να βράζουν χαμηλώνετε την φωτιά. Βράζετε για κανένα τέταρτο της ώρας στην συνέχεια ρίχνετε την βανίλια και τον χυμό λεμονιού αφήνετε να βράσουν κανένα 10 λεπτο ακόμη. Συχνά - πυκνά ανακατεύετε το μείγμα κι' αν χρειαστεί "ξαφρίζετε", αλλά δεν απομακρύνεστε από την κατσαρόλα, για όσο διάστημα βράζετε, γιατί γρήγορα φουσκώνει και μπορεί να έχετε ατυχήματα (την έχω πατήσει γι' αυτό και σας το γράφω).
Κατεβάζετε από την φωτιά. Αφήνετε την μαρμελάδα να κρυώσει και την επομένη την βράζετε κάπου 6-7 λεπτά ακόμη. Όπως είναι ζεστή την βάζετε σε αποστειρωμένα βάζα. Τα κλείνετε καλά. Αναποδογυρίζετε και αφήνετε να κρυώσει. Μετά είστε έτοιμοι για κατανάλωση.
Η Ελλάς - γλυκειά μαρμελάς...θέλω να ελπίζω κύριε Vaden, πως κάπως θα καταφέρει με τον χρόνο ν' ανακάμψει.
"Η Ελλάς - γλυκειά μαρμελάς...θέλω να ελπίζω κύριε Vaden, πως κάπως θα καταφέρει με τον χρόνο ν' ανακάμψει."
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι δεν πάει άλλο!! Δεν λέει και ψέματα ο άνθρωπος!!
Καλή εβδομάδα.
«Κύριος» δέν είμαι, αλλά δούλος υπό καθεστώς φεουδαρχίας με μανδύα ...δημοκρατίας. Όσον αφορά τήν ελπίδα σας, ταυτίζομαι με τήν απάντηση τής Turandot στον Calaf: "Si, la speranza que delude sempre". («Ναι, η ελπίδα που πάντα απογοητεύει»).
ΔιαγραφήΝόημα έχει νά ελπίζει κανείς στήν αλλαγή μίας (σ)κατάστασης όταν διαβλέπει πως υφίστανται οι προϋποθέσεις. Κάτι τέτοιο δέν βλέπω. Αντίθετα βλέπω πως ο μέσος απλός άνθρωπος διολισθαίνει, ή μάλλον κατρακυλάει ή μάλλον πέφτει χωρίς αλεξίπτωτο στο έρεβος. Χίλια βήματα μπροστά οι τύραννοι, ένα εκατομμύριο βήματα πίσω ο λαός. Πλήρης συνεργασία με τούς τυράννους, αντί καθολική πολιτική ανυπακοή. Μισαλλοδοξία, χαιρεκακία, προκατασκευασμένες σκέψεις και απόψεις, ανικανότητα λογικής καταγραφής και ερμηνείας τών όσων συμβαίνουν. Η εμπιστοσύνη τών προβάτων προς τόν ...λύκο, ή τών θυμάτων προς τόν ληστή και τόν καιγομένων προς τούς εμπρηστές είναι καταπληκτική, σουρρεαλιστική.
Με υπόληψη,
Διονύσιος Βάδεν ή, επί τό Γαλλικότερο (μετέφρεζαν τα ονόματα στα διαβατήρια όταν ήμουν νέος) Denis Vaden
Κύριε Βάδεν,
Διαγραφήσας ευχαριστώ θερμά για το σχολιό σας και την τοποθέτησή σας, σε τούτο το post μου μετά από καιρό. Πραγματικά οι αναφορές σας και οι φράσεις προβληματίζουν κάθε σκεπτόμενο μέσο άνθρωπο. Το θέμα είναι πόσες "δυνατότες" αντίδρασης μας έχουν μείνει πέρα από το να πάρουμε θέση μάχης και να συνταχτούμε σε "τακτικό" ή "άτακτο" στράτευμα.
Σας ευχαριστώ και πάλι για την τοποθέτηση.
Είμαστε το καλύτερο οικόπεδο και τίποτε άλλο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ Vaden τα λέει καλύτερα από εμένα και συμφωνώ.
Είμαστε επίσης έθνος/κράτος με ημερομηνία λήξεως, προς εξαφάνιση. Προς τα εκεί οδεύουμε...
Για να μη ρίξω άλλα σιχτιρίσματα οργισμένα, σου στέλνω φιλιά γλυκά x3, σαν την μαρμελάδα σου!
φίλτατε κύριε Vaden,παρ'οτι συμφωνώ σε όσα σκιαγραφήσατε,ξεχάσατε εν τούτοις να αναφέρετε και το δάχτυλο που οι εντός και οι εκτός βούτηξαν στο βάζο με τη μαρμ - Ελλάς...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαθότι,ως γνωστόν,ποιός έχει το δάχτυλο στο μέλι - εν προκειμένω στη μαρμελάδα - και δεν το γλύφει...
καλή εβδομάδα...-:))
Δεσποινίς τό δάκτυλο στο μέλι έβαλαν πολύ από τούς απλούς ανθρώπους οι οποίοι ανέδειξαν στήν εξουσία τούς τυράννους. Το κακό, όμως, δέν είναι μικρή ποσότητα μελιού που πήρε ο κάθε ένας από τούς ρουσφετοβολεμένους, αλλά η τεράστια που πήραν οι μπερμάντηδες πολιτικάντηδες. Οι τύραννοι επίτηδες καλλιέργησαν τήν μικρο εγκληματικότητα. Και για νά πάρουν ψήφους και για νά κρύψουν τήν δική τους απείρως μεγαλύτερη και για νά έχουν αιτία υπάρξεως ως διώκτες και δικαστές τού εγκλήματος. Άθεος είμαι, αλλά φαίνεται πως γνωρίζω καλύτερα τά λίγα καλά τής χριστιανικής ηθικής, ήτοι νά ρίχνει ο αθώος μόνο πρώτος τόν λίθο. Εδώ έχουμε διαρκώς καθάρματα, παγκόσμιας εμβέλειας εγκληματίες οι οποίοι έχουν αναλάβει ρόλο αστυφύλακα, εισαγγελέα, δικαστή και ενόρκων.
ΔιαγραφήΡίξε μία ματιά στο πρόγραμμα τής τηλεοράσεως το οποίο διαφημίζει τήν υπερκατανάλωση, τήν βία, τά ναρκωτικά, τό κάθε είδους έγκλημα. Τούτο σε συνδυασμό με τίς συνθήκες εξαθλίωσης...
Θέλει δουλειά όμως απο την πλευρά μας Ξανθή μου...δουλειά και αφύπνση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά.
Κι' έγω κάπως έτσι "ανεβάζω" στροφές καλή μου Ζαμπία. Τα έγραψε μια χαρά ο άνθρωπος, γι' αυτό έκανα την αναδημοσίευση.
ΑπάντησηΔιαγραφήΈνα οικόπεδο:πανταχώθεν ελεύθερο - όπως λένε οι μηχανικοί - και με εξαιρετικό συντελεστή δόμησης...που έφτασε δυστυχώς να γίνει αποδόμησης!
Το θέμα Spirtokoytaki μου, είναι ότι έβαλαν όλοι δαχτυλάκια στην μαρμελάδα...και κάπου ξεχάστηκαν να τα βγάλουν μιας και μας βρήκαν κι' εμάς χωρις ιδιαίτερα ανεπτυγμένες λογικές και αντιστάσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ σκιαγράφηση του κου Vaden είναι ίσως περισσότερο "Ελληνική" από πολλών συμπατριωτών μας.
Φιλιά πολλά.
Kυρία Πηνελόπη μου, ορθώς τα λέει ο Vaden, και σύμφωνα με δικά μου αποφθέγματα, "Ιδού οι συνέπειες της κάκιστης παιδείας"!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌταν ο έφηβος κάνει όνειρα να γίνει.. ντελιβεράς, τι να περιμένουμε τόσο από τον ίδιο όσο κι από τις γενιές που τον μεγάλωσαν;
Το σχέδιο (τους) πέτυχε. Το μόνο που έλειπε όσο ήμασταν περήφανη φάρα ήταν οι κατάλληλοι δοσίλογοι. Ε, τώρα βρέθηκαν κι αυτοί!
Περί αφύπνησης, κολοκυθόπιτα, και μάλιστα γλυκιά! Να την τρώει ο τηλεορασόπληκτος και να μην τη χορταίνει.
Υ.Γ. Γνωριζόμαστε, αλλά δε με θυμάσαι. Θα "ξαναγνωριστούμε" στο προσεχές μέλλον, κανονίζεται!
Όλα ξεκίνησαν όταν σκόπιμα.........υποβάθμισαν και υποβαθμίζουν τη Παιδεία. Δυστυχως
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπερα
Το χάσαμε το τραίνο πατριώτισσααααααααααααα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρουμε πια τι μας ξημερώνει (σε όλους τους τομείς).
Συμφωνώ με την φίλη coula ... μας θέλουν υποχείρια τους , χωρίς πνευματικούς ορίζοντες ...
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλό βράδυ :)
Καλημέρα. Κάποτε, που τα έβλεπα όλα ρομαντικά και πίστευα ότι οι άνθρωποι δε ζουν χωρίς αξίες και ιδανικά, θα είχα αντιρρήσεις για το κείμενο. Αλλά η ζωή είναι "σχολείο μέγα" και σε κάνει να βλέπεις τα πράγματα, όπως είναι κι όχι όπως θα ήθελες να είναι! Οι αλήθειες, μεγάλες ή μικρές, πονάνε, αλλά καλό είναι να ακούγονται, μήπως και ανοίξουμε όχι μόνο τα αυτιά μας αλλά και τα μάτια μας!
ΑπάντησηΔιαγραφήEphee, η παιδεία είναι θεσμός μέγιστος και ιερός, αλλά όπως όλα τα ιερά και τα όσια (και δεν το λέω μόνον με την θρησκευτική ερμηνεία του όρου) καταπατήθηκαν τα τελευταία 35 χρόνια σε τούτον το έρμο τόπο (με σχέδιο - που τώρα πια είναι εμφανές - αλλά και με την ανοχή μας) έφεραν το ποθούμενο αποτέλεσμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπλά επειδή η ελπίδα "πεθαίνει" τελευταία, θέλω να πιστεύω πως κάποιοι ακόμη θα καταφέρουμε ν' αντισταθούμε...
Δεν ξέρω αν θα πάμε σαν τους 300 του Λεωνίδα...αλλά θα πρέπει!
Περιμένω να δω,που και πως γνωριζόμαστε.
Coula, όπως ήδη είπα, η παιδεία (και δεν μιλώ μόνον για την εκ' σχολείου πορευόμενη παιδεία) είναι ιερός θεσμός και ωφείλουμε να "αγωνιστούμε" μέχρι τελικής πτώσεως, όσοι τουλάχιστον το πιστεύουμε αυτό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌχι μωρέ Vita μου, δεν θέλω να πιστεύω ότι το χάσαμε το τραίνο....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕδώ περιμένω πως και πως να βάλουν τραίνο μέχρι την Κρήτη, έτσι έλεγε η μάνα μου, ότι τότε μόνον θα κατάφερνε να φτάσει στο όμορφο νησί και να δει αγαπημένα πρόσωπα εκείνου του καιρού.
Η μάνα μου έφυγε, πάνε 5 χρόνια τώρα, το τραίνο ακόμη δεν έχει μπει...αλλά να, μιαν ελπίδα ακόμη την διατηρούμε :-))
Οπότε Αφροδίτη μου, αφού το ξέρουμε: ότι μας θέλουν υποχείρια, δεν θα πρέπει ν' αντιδράσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το διδάσκει ιστορία μας, και πολλοί ξένοι παράγοντες το "φοβούνται" είναι αλήθεια :-))
Για σκεφείτε το...
Ελένη μου, η ζωή είναι όντως μεγάλο (και ισως και το καλύτερο σχολείο) και αυτά που μας διδάσκει η πείρα κανείς δεν μας τα μαθαίνει στα μαθητικά ή φοιτητικά θρανία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο θέμα είναι να καταφέρουμε να συνδυάσουμε την "πρακτική" γνώση με την ακαδημαϊκή...και να ξεπεράσουμε τα εμποδια που μας βάζουν.
Διάβασα το σχόλιο του κ. Vaden Πηνελόπη μου και γράφω τις πρώτες σκέψεις που μου κατεβαίνουν στο κεφάλι ως αντίδραση στα λεγόμενά του.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίμαστε ίσως ο μοναδικός λαός με βαθιά αίσθηση αυτοκριτικής η οποία αγγίζει τα όρια του μηδενισμού και της αυτοκαταστροφής. Γι’ αυτό και δεχόμαστε κριτική από τρίτους η οποία κάποιες φορές αγγίζει τα όρια της προσβολής.
Αρνούμαι να δεχθώ ότι είμαστε ένας λαός σάπιος, γιατί αρνούμαι να δεχθώ ότι εγώ η ίδια είμαι σάπια και μεγαλώνω παιδιά με σαθρά ιδανικά και όνειρα και σε καμία περίπτωση δεν υποστηρίζω ότι αποτελώ την εξαίρεση του κανόνα. Πάντα θεωρούσα και θεωρώ ότι ανήκω στην κατηγορία του μέσου Έλληνα. Το πρόσωπό σου είμαστε όλοι Κοινωνία.
Σαφώς οι δομές της οικονομίας μας και – όχι εν συνόλω – οι δομές της κοινωνίας- είναι αν μη τι άλλο περίεργα κατασκευάσματα, που οφείλονται εν μέρει στην Τουρκοκρατία, στη γεωπολιτική θέση της χώρας και τα συμφέροντα των ισχυρών στην περιοχή, σε μια οιονεί αντίληψη αποικιοκρατίας, στον βίαιο εξευρωπαϊσμό ωσάν η ελληνικότητα να ήταν ντροπή, και αυτές οι δομές οδήγησαν εν μέρει τους τελευταίους δύο αιώνες – και όχι τα τελευταία 5,10, 25 χόνια – στην κατάσταση που βλέπουμε σήμερα. Μην ξεχνάμε ότι το πρώτο δάνειο ελήφθη από την Ελλάδα το 1821 πριν καν απελευθερωθεί η χώρα, έφθασε ελάχιστο τμήμα στην τότε ελληνική/ επαναστατική κυβέρνηση αλλά σίγουρα εξοφλήθηκε ολοσχερώς 150 χρόνια μετά! Δεν θα ήθελα εδώ να κάνω ανάλυση του δανεισμού της χώρας και που αυτός διοχετεύθηκε. Το να με δανείζεις για να αγοράσω από σένα εξασφαλίζοντας σου κέρδη, υψηλότερα από την αγορά και επιπλέον να αποπληρώνω το δάνειο με επιτόκια υψηλότερα της αγοράς λέει πολλά για το ποιος βγαίνει κερδισμένος και ποιος χαμένος!
Δεν λέω ότι δεν έχουν γίνει λάθη στο εσωτερικό , δεν λέω ότι ο λαός μας δεν εκπαιδεύθηκε στον καταναλωτισμό και την μη παραγωγή (όχι παραγωγικότητα) γιατί αυτά τα πρότυπα οικοδομήθηκαν, δεν λέω ότι δεν έχουμε αποβάλει πλήρως το ραγιαδισμό, όμως η βίαιη και απότομη αλλαγή και ο εκγερμανισμός δεν ξέρω αν αποτελούν ενδεδειγμένη λύση. Τι πρέπει να γίνει; Μη με ρωτάτε, αν ήξερα θα κυβερνούσα τώρα αυτήν την χώρα!
ΥΓ εκφράζω προσωπικές ιδέες όπως μου ήρθαν αυτήν την στιγμή χωρίς να τις υποβάλω σε αντίλογο ώστε να βγούν πιο ισορροπημένα επιχειρήματα.
Αν Πηνελόπη μου θεωρείς ότι κάνω κατάχρηση χώρου, γιατί προβληματίζομαι και εγώ να πατήσω το πλήκτρο δημοσίευση, το καταλαβαίνω και αν τελικά το πατήσω και έχεις αντιρρησεις , διάγραψε το σχόλιο πάραυτα.
Σοφία Ζ. να σου πω, ότι χάρηκα ή καλύτερα να πω ενθουσιάστηκα με τον σχολιασμό σου. Δεν θα υπήρχε περίπτωση να σβήσω ένα τέτοιο σχόλιο. Δεν έχω σβήσει άλλωστε ποτέ κανένα, ακόμη κι αν το θεώρησα προσβλητικό.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά θέλω να έχω την ίδια με σένα εντύπωση, για τον εαυτό μου, ότι δεν μεγαλώνω δηλαδή το παιδί μου με σαθρά ή σάπια ιδανικά. Αν και μικρο ακόμη στην ηλικία για να εκτιμήσει καταστάσεις. Θέλω να πιστεύω επίσης πως η παιδεία που μου δώθηκε απο τους γονεις μου θα περάσει μέσα στο DNA τούτου του παιδιού και ότι θα το "μπολιάσει" για ένα καλύτερο μέλλον. Αλλά από την άλλη φοβάμαι πολύ το σαθρό κοινωνικό περιβάλλον που δυστυχώς τα παιδιά μας μεγαλώνουν.
Οτι πολλοί "σύμμαχοι" και "συμπαραστάτες" μας έχουν εκμεταλλευτεί ως κράτος (και μιλώ για κρατικές δομές και δραστηριότητες) είναι αναμφίβολο. Η προσεκτική, έστω και μεμενομένων ιστορικών γεγονότων, μπορούν αυτό να μας το επιβεβαιώσουν. Αυτό όμως που έχει συμβεί τα τελευταία 35 χρόνια... Η έντονη δηλαδή προσπάθεια "αποχαύνωσης" των ηθών και των αξιών μας, σαν λαού, με την υπερπροσφορά υλικών αγαθών είχε σίγουρα βαθύτερα αίτια, που δεν ξέρω σε ποιό έτος στο μέλλον ο ιστορικός, θα μπορεί να το καταγράψει. Το 2013 ή το 3013... να υπάρχει άραγε το 3013 στον παγκόσμιο χάρτη, η χώρα μας;
Πολλοί έχουν "ορεχτή" τουτην την όμορφη μοσχομυριστή μαρμελάδα και γι' αυτό προσπάθησαν και προσπαθούν να βάλουν για τα καλά τα δάχτυλα μέσα στο βάζο,όπως έγραψε και το Spirtokoyto. To Θέμα είναι ότι ανάμεσα σ' αυτούς "στάθηκαν" και "εδραιώθηκαν" και οι Ελληνες μεγαλό-managers και μεγαλό-επιχειρηματίες που ξεπούλησαν τα πάντα στον βωμό της μίζας.
Αρα μόνον τα "ανοιχτά" μάτια μπορούν πια να μας σώσουν.
Να σαι καλά βρε Σοφία, που με έκανες να γράψω κι' εγώ τα δικά μου.
Καλό βράδι καλή μου. Κι ας ευχηθούμε καλή άμυνα σε όλους μας.