12.2.19

Τυρόπιτες πρωινές, με τρία τυριά

Νομίζω πως δεν υπάρχει άνθρωπος που να μπορεί ν' αντισταθεί εύκολα στην μυρωδιά του ψημένου τυριού. Να περπατάς ας πούμε σ' ένα δρόμο και να υπάρχει κοντά μαγαζί που ψήνει βουτυράτες τυρόπιτες τύπου κουρού και να λες μα καλά που είναι; Από που έρχεται αυτή η μυρωδιά;
Να ακολουθείς την όσφρηση σου, σαν το λαγωνικό, για να καταλύξεις δηλαδή στο ποθούμενο!

Το πάθαινα συχνά αυτό, όταν κοντά σε μια από τις εταιρίες που έχω εργαστεί, ήταν το εργαστήριο της "Πνύκα" του γνωστού φούρνου με το εξαιρετικό ψωμί, αλλά και τις τυρόπιτες που και "νεκρούς ανασταίνουν" όπως έλεγε χαρακτηριστικά μια συνάδελφος!

Επιμένω λοιπόν, πως η μυρωδιά του τυριού που ψήνεται καθώς και του φύλλου που το τυλίγει έχει ιδιαίτερο βάρος, ειδικά αν γίνεται  για να καλύψει τις ανάγκες ενός πιο χαλαρού πρωινού, όπως είναι αυτά του Σαββάτου ή της Κυριακής.

Τυρόπιτες πρωινές με τρία τυριά



Φύλλο
1 φύλλο σφολιάτας (κάθε φύλλο δίνει τέσσερα μεγάλα ατομικά κομμάτια) ή ένα μεγάλο φύλλο σπιτικής ζύμης κουρού.


Υλικά για την γέμιση (για το ένα φύλλο σφολιάτας)
180 γραμ. κασέρι πικάντικο τριμμένο,
150 γραμ. Μοτσαρέλλα (1 μεγάλο μπαλάκι δηλαδή)
επίσης τριμμένο,
100 γραμ. τυρί κρέμα
80 γραμ. γιαούρτι στραγγιστό πλήρες,
2 κουταλιές σούπας γάλα,
1 μεγάλο αυγό,
1/4 κοφτό κουταλάκι μοσχοκάρυδο.



Επιπλέον  υλικά:
Λίγο έξτρα γάλα για το άλειμμα της επιφάνειας της κάθε πίτας, καθώς και 2 κουταλάκια ηλιόσπορο, ή σουσάμι.

Από βραδύς είχα βάλει στην συντήρηση του ψυγείου την σφολιάτα να ξεπαγώνει, για να την χρησιμοποιήσω το πρωί.



Σ' ένα μπολ με καπάκι, έτριψα τα τυριά μου και τα ανακάτεψα με το γιαούρτι, το αυγό και το μοσχοκάρυδο.  Σκέπασα το μπολ και το έβαλα επίσης στην συντήρηση.

Το πρωί πια και καθώς ετοίμαζα τον πρωινό καφέ, καταπιάστηκα με το μοντάρισμα.
Έστρωσα αντικολλητικό χαρτί σ' ένα ταψί. Χώρισα την σφολιάτα σε τέσσερα μεγάλα τρίγωνα ή τετράγωνα (αν θέλετε) κομμάτια.


Μέσα στο μπολ με το μείγμα τυριών-γιαουρτιού-αυγού, έριξα τις δύο κουταλιές γάλα και ανακάτεψα να ενωθούν καλά τα υλικά.

Σε κάθε κομμάτι σφολιάτας, έβαλα περίπου 3 κουταλιές γέμιση. Έβραξα λίγο τα άκρα το φύλλου από την μια μεριά και ένωσα σχηματίζοντας τετράγωνο φάκελο.


Μέσα στο μπολ που είχα τα τυριά (δεν χρειάζεται περισσότερα σκεύη πρωί-πρωί) έριξα λίγο ακόμη γάλα και μ' ένα πινέλο άλειψα την επιφάνεια της κάθε πίτας, μοιράζοντας όλο το υλικό στις τέσσερεις επιφάνειες.

Πασπάλισα μπόλικο ηλιόσπορο και έψησα σε προθερμασμένο καλά φούρνο στους 190 βαθμούς για 25 περίπου λεπτά.


Φούσκωσαν, ρόδισαν, μοσχομύρισαν και το μείγμα τυριών ήταν μια αποκάλυψη χάρη στην μαστιχωτή και αφράτη ταυτόχρονα υφή τους.

Φυσικά έγιναν, άφαντες και οι τέσσερις!

Κρατήστε αυτή τη συνταγή (με τον συγκεκριμένο συνδυασμό τυριών) γιατί σε λίγο καιρό θα έχουμε  την Κυριακή της Τυρινής και σας προτείνω να την δοκιμάσετε. 

9 σχόλια:

  1. οπου τυροπιττα ειμαι μεσα.και μαλλον δεν θα περιμενω της τυρινης την εβδομαδα.φιλια Π ηνελοπη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έννοια σου Λίτσα...κι εγώ με τις τυρόπιτες τα ίδια κάνω.
      Η συγκεκριμένη δε, είχε επιτυχία γιατί δεν ήταν πολύ "βαριά" στην γεύση και τα τυριά της έδεσαν πολύ ωραία μεταξύ τους.

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ. Προτείνω πάντα να τις δοκιμάσεις, για να έχεις και άποψη.

      Διαγραφή
  3. Τυρί που λιώνει και ψήνεται είναι κάτι σαν το αντίστοιχο της σοκολάτας στον αλμυρό κόσμο. Όποιος λέει ότι δεν του αρέσει, λέει ψέματα! Σουσάμι έχω βάλει, ηλιόσπορο όχι, θα το δοκιμάσω κάποια φορά σε πίτα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά...σωστά... Έφη μου.
      Θα ψεύδεται ασύστολα :-) όποιος πει ότι το ψημένο τυρί (σε κάθε μορφή) πως δεν τον ξεσηκώνει για δοκιμές.

      Αυτό το "κόλλημα" με τον ηλιόσπορο το έχω τελευταίως, γιατί άρεσε ιδιαίτερο στον κανακάρη μου ψημένος, πάνω σε κριτσίνια που έκανα και έτσι το κολλήσαμε και σε άλλες πολλές παρασκευές.

      Διαγραφή
  4. Το λιωμένο τυρί αποτελεί για μένα το ισοδύναμο της σοκολάτας, δεν μπορώ να αντισταθώ δηλαδή.
    Και δύσκολα αντιστέκομαι στη σπιτική τυρόπιτα που έχει μόλις βγει από το φούρνο, μου φαίνεται αδιανόητο να περιμένω να κρυώσει.
    Μου αρέσει που οι δικές σου έχουν ωραία μαστιχωτή υφή και αγαπημένο άρωμα μοσχοκάρυδου. Είναι όιτι πρέπει για να ξεκινήσει νόστιμα το ΣΚ μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ωραία τα έγραψες Ερμιόνη μου!

      Όπως ακριβώς συμβαίνει και με εμάς... Είναι πάντα μια πολύ καλή λύση οι ατομικές τυρόπιτες για ένα κολατσιό του Σαββατοκύρικου και όχι μόνον :-)

      Καλό Σαββατοκύριακο και πάλι εύχομαι (καλά πότε φτάσαμε από το ένα στο άλλο, ούτε που το κατάλαβα, με τα τόσα τρεχάματα).

      Διαγραφή
  5. αγαπω τυροπιτες , πιτες και ψωμι!!! το ψημενο τυρι ειναι ερωτας κ παντα φροντιζω να μου "ξεφευγει" λιγο στην τοστιερα!! αααα πηνελοπη τι μ εκανες εδω πανω που να βρω τυρι της προκοπης για πιτα τωρα!! με το που παω ελλαδα θα τις δοκιμασω κ θα βαλω κ εγω σπορια απο πανω

    ΑπάντησηΔιαγραφή